เกิดใหม่ชาตินี้...ไม่ขอเป็นศิษย์ในสำนัก สั้นๆความงามคือภัยพิบัติที่แท้จริง

นิยายแนวเทพเซียนที่กลับชาติมาเกิดใหม่ในร่างเดิม เพื่อหนีชะตากรรมเลวร้ายที่จะเกิดซ้ำรอยในอดีต ดังนั้นเป้าหมายแรกของเผยอวิ๋นซูคือต้องหาหนีออกไปจากสำนักนี้ให้ได้ มาช่วยเอาใจเผยอวิ๋นซู ตัวเอกในเรื่องที่พยายามหาทางหนีทุกวิธีทางเพื่อออกจากสำนักตานสุ่น และการไล่ล่าตามจับจากเหล่าศิษย์พี่ทั้งหลาย

เผยอวิ๋นซูฟื้นขึ้นมาด้วยความมึนงง เขาที่เพิ่งทำใจตายเพื่อหนีสภาพสังขารที่น่าสมเพจ ได้แต่นอนเป็นผักไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ เพราะขาทั้งสองข้างของเขาโดนศิษย์พี่รองใช้ฝักดาบฟาดจนกระดูกแตก ทั้งยังโดนอาจารย์ด่าว่าอกตัญญู จนแสดงอาการรังเกียจใส่เขา ไม่พอยังโดนเหล่าศิษย์พี่หมางเมิน เพียงเพราะเขาอิจฉาศิษย์น้องเล็ก ที่เป็นศิษย์ปิดท้ายของอาจารย์ แต่สุดท้ายเขาก็ยอมแพ้ไม่แย่งชิงความโปรดปรานจากทุกคนแล้ว และเป็นเขาที่ขอลงจากเขาไปเอง ทั้งสัญญาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับศิษย์น้องเล็กแล้ว แต่ทำไมเขากลับโดนลงโทษจับขังในเรือนของตัวเอง จนกระทั่งโดนทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก ได้แต่นอนทรมานบนเตียงจนตายไปเงียบๆแทน

เผยอวิ๋นซูเป็นผู้บำเพ็ญของสำนักตานสุ่น เขาเป็นศิษย์คนที่สี่ของหลิงชิงเจินเหริน  ตอนนี้เผยอวิ๋นซูเพิ่งฟื้นจากอาการป่วย เขากำลังนึกว่าตอนนี้คือช่วงเวลาที่ หลิงชิงเจินเหรินอาจารย์ของเขาที่เพิ่งกลับสำนัก พร้อมได้พาลูกศิษย์คนเล็กที่รับเป็นศิษย์คนสุดท้าย (ชาติที่แล้วเขาพลาดมางานรับศิษย์น้องเล็ก แต่คราวนี้เขาจะไม่แย่งชิงความรักความสนใจกับศิษย์น้องเล็กอีกแล้ว)

เขาในชาติที่แล้ว เพราะเป็นศิษย์น้องเล็กมานาน แถมอาจารย์รับเขาเป็นศิษย์ตอนที่เขายังเป็นเด็กน้อยแถมยังหน้าตาน่าเอ็นดู เหล่าศิษย์พี่สามคนล้วนรักใคร่เอ็นดูเขา พวกศิษย์พี่จึงมักเอาอกเอาใจจนเขาเคยชินที่ได้รับความรักมากล้น ทั้งอาจารย์เองยังเมตตาเอ็นดูเขาเป็นที่สุด แต่ทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเพราะอาจารย์ได้พบอวิ๋นวั่งที่กลายศิษย์น้องเล็กแทน ตอนนั้นเขายอมรับว่าอิจฉา จึงพยายามแย่งความโปรดปรานจากศิษย์น้องเล็ก จนสุดท้ายเขาก็พลาดโดนศิษย์น้องเล็กแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเขา ในเหมือนได้โอกาศกลับชาติมาเกิดใหม่อีกครั้ง เขาจะไม่ยอมกลับไปซ้ำรอยชะตากรรมเก่าแน่ๆ

เพราะเขาเพิ่งฟื้นจากอากรป่วย ศิษย์พี่ทั้งสามคนชวนเขาไปแช่น้ำพุร้อนเพื่อปรับสมดุลในร่างกายเขา เขาได้แต่ตามใจไปที่บ่อน้ำพุร้อน พอได้แช่น้ำพุร้อน ก็เหมือนร่างกายเขาจะดีขึ้นแต่ผิวสัมผัสขาที่อยู่ใต้น้ำ กับรู้สึกถึงงูตัวยาวๆลื่นๆมาพันแข้งขาเขา ทำให้อวิ๋นซูทั้งขยะแขยง ทั้งรู้สึกกลัวจนทนไม่ได้ต้องเรียกให้ศิษย์พี่มาจัดการ แต่พอเขาขึ้นน้ำกลับไม่เจอะร่องรอยอะไร จนศิษย์พี่ใหญ่ดำน้ำลงไป ถึงเจอะคราบเจียวดำ (งูใหญ่ที่สามารถกลายร่างเป็นมังกร) คราบเจียวงูใหญ่เป็นของวิเศษ พี่ใหญ่จึงเอาไปทำเป็นเสื้อคลุมวิเศษให้เขาแทน

วันนี้อาจารย์จะทำพิธีรับศิษย์ปิดท้าย ถึงเขาป่วยแค่ไหนก็ต้องพยายามไปแสดงความยินดีต่อหน้าอาจารย์ วันนี้ศิษย์พี่ใหญ่อวิ๋นจิ่งกับศิษย์พี่รองอวิ๋นเฉิง ยังคงดูแลเขาเป็นยังดี เพียงแต่ความกลัวในชาติที่แล้วที่เขามีต่อศิษย์พี่รองอวิ๋นเฉิงยังคงอยู่ ทำให้เขาต้องพยายามฝืนความกลัวเพื่อจะได้ไม่ทำตัวผิดปกติให้เป็นที่น่าสงสัย

เผยอวิ๋นซูฝืนพาร่างกายที่ป่วยหนักมาที่เรือนพักอาจารย์ พวกศิษย์พี่คนอื่นๆล้วนมอบของขวัญพบหน้าให้อวิ๋นวั่งหมดแล้ว เผยอวิ๋นซูจึงมอบหยกพกที่แขวนติดตัวเขามาตั้งแต่เด็กให้อวิ๋นวั่งไปแทน ทำให้หลิงชิงเจินเหรินมอบหยกพกเขาเขาให้อวิ๋นซูทดแทน

อวิ๋นซูเริ่มหาทางลงเขา เริ่มจากไปกองจัดการที่มีภารกิจให้เหล่าผู้บำเพ็ญไปจัดการ แต่กลับเจอะหลิงชิงเจินเหรินสั่งให้เขากลับไปฝึกฝนฝนให้ผ่านระดับจินตานก่อน เขาถึงจะอนุญาติให้อวิ๋นซูลงเขาไปท่องโลกฝึกตน

อวิ๋นซูกลับเรือนไปก้อตั้งใจจะอาบน้ำ แต่พอก้าวลงอ่านน้ำ เขากลับเงอะงูดำใหญ่เลื้อยเข้ามาพัวพันเขาแทน แถมบนหัวงูดำมีเขานูนๆบนหัวสองอันด้วย เขาได้แต่ทำท่ามุทราร่ายอาคมทุกอย่างเพื่อไล่งู แต่มันไม่ยอมไปไหน จนกระทั่งจู่ๆมันก้อยอมหายตัวไป คืนนั้นเขาต้องพยายามข่มตานอน แต่ตื่นมากลับเจอะไข่ดำๆใบหนึ่งอยู่ที่ตรงขาใต้ผ้าห่ม เขาตกใจมาก

เขาจึงรีบแต่งตัวไปที่ป่าด้านหลังเขาพร้อมเอาไข่ดำไปด้วย  อวิ๋นซูขี่กระบี่บินไปเลยได้เจอะกับเจียวดำตัวนั้น อวิ๋นซูพยายามจะสู้แต่กลับเจอะเจียวดำจัดการจนโดนบังคมให้กินไข่ดำใบนั้น จนทำให้เขามึนจนสลบไป พออวิ๋นซูฟื้นมาก็เจอะเจียวดำในร่างครึ่งคนครึ่งงูในแม่น้ำ แถมยังโดนขโมยจูบด้วย ในที่สุดก็รู้จักชื่อเจียวตัวนั้นละ จู๋โหยวเป็นเจียวที่กำลังลอกคราบเพื่อจะฝ่าด่านเป็นมังกร แต่จู๋โหยวเป็นปีศาจที่ยังไม่เข้าใจเรื่องในโลกนี้ แต่ใช้สัญชาตญาณในการตัดสินใจ เช่นเขาชอบเผยอวิ๋นซู ก้อจะทำพิธีผูกหางร่วมคู่เลย555 ทำเอาเผยอวิ๋นซูกลัวจนร้องไห้กลัวลิ้นงู555 จนเผยอวิ๋นซูต้องบอกว่าจะคบก้อต้องทำตามธรรมเนียมเริ่มจากคบกาดูใจก่อน555

ช่วงนี้เหล่าศิษย์พี่พากันมาเยี่ยม มาชวนเขาคุยตลอดเวลาแถมยังเอาของมาฝาก รวมถึงศิษย์น้องเล็ก ทำให้เขายิ่งต้องทำตัวให้เหินห่างจากทุกคนเพื่อจะไม่ทำให้ศิษย์น้องเล็กมาโกรธเขาอีก จู๋โหยวนับวันยิ่งทำตัวพัวพันเขาไม่หยุด ทั้งยังพยายามจูบแลกลิ้นกับอวิ๋นซู จนอวิ๋นซูร้องไห้ว่าเขากลัวงูไม่อยากจูบ จนจู๋โหยวบอกว่าเขาไม่ใช่งูเขาเป็นเจียว555 วันนี้จู๋โหยวยังทำผ้าคาดสีขาวพันข้อมือเขาไว้ แต่มันหายไปในตัวอวิ๋นซู

ช่วงนี้ในบริเวณเมืองต่างๆรอบเชิงเขาของสำนักตานสุ่ย มีนักพรตมารมาเคลื่อนไหวจนผิดสังเกตุ หลิงชิงเจินเหรินเลยให้ลูกศิษย์ของตัวเองลงเขาไปสำรวจ อวิ๋นซูจับคู่กับศิษย์พี่สามอวิ๋นหมานแทน เพราะลงเขารอบนี้ทำให้เผยอวิ๋นซูได้เจอะหัวหน้านักพรตมารบ้ากามที่ชื่อโจวอวี๋แห่งสำนักฮวาจิ่นหมายตา เพราะความงามของอวิ๋นซูกระแทกตา แต่อวิ๋นซูก็ได้ปีสาจจิ้งจอกสามหางฮวาเยว่มาช่วยพาหนีไปดินแดนลับของเผ่าจิ้งจอก ทำให้อวิ๋นซูได้ทางหลบหนีจากศิษย์พี่สาม เพราะทางเข้าดินแดนลับมีค่ายกลไม่สามารถเข้ามาได้ง่ายๆ

ฮวาเยว่เองก็ตกหลุมรักอวิ๋นซูจนอยากแต่งเป็นภรรยา แต่ว่าศิษย์พี่สามตามศิษย์พี่ใหญ่กับศิษย์พี่สองตามมาช่วย เพราะอวิ๋นเฉิงเชียวชาญแก้ค่ายกล ในขนาดเดียวกันอวิ๋นวั่งศิษย์น้องเล็กก็ขอหลิงชิงเจินเหริน ลงเขาไปตามหาอวิ๋นซูด้วย โดยมีสัตว์อสูรของหลิงชิงเจินเหรินเป็นผู้ช่วยพาไป

ในที่สุดค่ายกลหน้าดินแดนลับก้อโดนเปิด ส่วนอวิ๋นซูกับฮวาเยว่โดนเผ่าปีศาจจิ้งจอกจับขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว ให้ไปทำพิธีโยนของเลือกสามีบนหอชั้นบน ด้านล่างพวกนักพรตมารบ้ากามแห่งสำนักฮวาจิ่นที่นำมาโดยโจวอวี๋ กับศิษย์พี่ทั้งสามของอวิ๋นซูรออยู่ด้านล่าง อวิ๋นซูจำต้องโยนของลงไป เพราะตอนนี้ทั้งเขากับฮวาเยว่โดนเวทย์สะกดพลังวิญญาณไว้ ทำให้อวิ๋นซูไม่สามารถใช้พลังออกมาได้ จึงต้องโยนของเสี่ยงทายลงไป ก้อเกิดการแย่งชิงกันวุ่นวายแต่เป็นโจวอวี๋ที่แย่งของได้ จึงโดนเผ่าปีศาจจิ้งจอกเชิญเข้าหอกับอวิ๋นซู ทำให้อวิ๋นซูได้รับความอับอายที่โดนลวนลามแต่ไม่สามารถตอบโต้ได้เพราะร่างโดนเวทย์สะกด อวิ๋นซูร้องไห้เรียกหาจู๋โหยว

จู๋โหยวที่แบ่งจิตใส่ในเชือดคาดผมที่ให้ไว้กับอวิ๋นซู ก้อพุ่งตัวออกมาช่วยอวิ๋นซู พาหนีไปซ่อนตัวในหุบเขาแทน แต่เพราะจู๋โหยวยังลอกคราบไม่เสร็จ พลังจึงไม่เต็มร้อย หนีเสร็จก็ต้องลงไปแช่น้ำรอให้การลอกคราบเสร็จสิ้น แต่อวิ๋นซูที่เห็นจู๋โหยวที่ทรมานเพราะลอกคราบ ก้อว่ายน้ำลงไปกอดจู๋โหยวพร้อมป้อนสมุนไพรวิเศษเพื่อลดอาการปวด แต่จู๋โหยวอ้อนขอจูบแทน555 เวลาผ่านไปจู๋โหยวยังคงเจ็บปวดจากการลอกคราบ 

อวิ๋นซูเลยจะออกไปสำรวจหาสมุนไพรมาช่วยจู๋โหยว แต่เพราะจู๋โหยวยังออกไปเป็นเพื่อนเขาไม่ได้ขึงเสกสายน้ำให้ตามไปคุ้มครองแทน เพราะที่เขามีก้อป้อนใส่ปากจู๋โหยวไปหมดแล้ว จนอวิ๋นซูเจอะดอกไป๋หลิงฮว่าที่มีคุณสมบัติที่จะช่วยบรรเทาอาการของจู๋โหยวได้ แต่พออวิ๋นซูเก็บดอกไป๋หลิงฮว่าลงมาได้ กลับเจอะอวิ๋นวั่งศิษย์น้องเล็กที่มาตามจับเขาไปซ่อนไว้ที่ถ้ำบนยอดเขาสูงแทน ก่อนอวิ๋นซูจะโดนยัดยาใส่ปากจนสลบไป เขาให้สายน้ำเอาดอกไป๋หลิงฮว่าไปมอบให้จู๋โหยว

ในถ้ำมีจิ้งจอกตัวน้อย ที่โดนจับมาขังไว้ก่อน สรุปเป็นฮวาเยว่ที่กลัวจนกลับร่างเดิม เขาโดนศิษย์น้องเล็กนำเค้นถามพร้อมขังเขาไว้ในถ้ำ อวิ๋นวั่งวางอวิ๋นซูลงนอน แต่เขากลับทำท่าหลงไหลจนเกือยจะจูบอวิ๋นซู แต่เจอะฮวาเยว่หอนใส่จนได้สติ อวิ๋นวั่งตกใจตัวเองจนต้องหนีออกข้างนอกสงบสติอารมย์ ฮวาเยว่พยายามปลุกอวิ๋นซูเท่าไรก็ไม่ได้สติสะที ฮวาเยว่เลยยัดยาวิเศษที่ทำจากเนยตานของต้นหิมะศักดิ์สิทธิ์ให้อวิ๋นซูกลืนลงไปเพื่อจะถอนพิษในร่างกาย ฮวาเยว่กระซิบบอกอวิ๋นซูว่าพยายามแกล้งหลับไม่ได้สติเข้าไว้นะ

ไม่นานเหล่าศิษย์พี่ทั้งหลายก็ตามมาสมทบกันหมดรวมทั่งอวิ๋นวั่งด้วย อวิ๋นวั่งแกล้งเล่าเรื่องเจอะงูยักษ์ ทั้งหมดเลยพากันปลอบขวัญอวิ๋นวั่งแทน ส่วนอวิ๋นเฉิงเข้ามาเช็คหน้าเช็ดเนื้อตัวให้อวิ๋นซูที่ตัวร้อนร้อนเหงื่ออก แต่เพราะอวิ๋นซูได้กลืนยาวิเศษของฮวาเยว่ไป เลยทำให้เขาก้าวข้ามคอขวดเพื่อจะผ่านเข้าสู่การบำเพ็ญระดับจินตาน พวกศิษย์พี่เลยกระจายกันออกไปปคุ้มกันอวิ๋นซูที่ด้านนอกถ้ำ

ไม่นานอวิ๋นซูก็ฟื้นขึ้นมา เขารู้สึกคลื่นไส้ ทั้งพยายามล้ามหน้าเช็ดเนื้อตัว เพื่อลบสัมผัสจากอวิ๋นเฉิงไปให้หมด เป็นความรังเกียจสัมผัสจากอวิ๋นเฉิงที่ตามมาจากชาติก่อน ฮวาเยว่คิดหาวิธีฟื้นพลังวิญญาณแล้วจะได้เลื่อนระดับเข้าสู่ขั้นจินตานได้เร็วขึ้น ด้วยการให้อวิ๋นซูด้วยการเช้าพิธีแต่งงานกับรูปปั้นจิ้งจอกที่พบในกำแพงถ้ำ อวิ๋นซูตกลงทำทันที แต่หลังจากทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินแล้ว อวิ๋นซูก็พบว่าพลังวิญญาณที่โดนสะกดไว้กลับขึ้นมาแทบยังเข้าไปดูดซับเนยตานอย่างรวดเร็ว อวิ๋นซูก้ออกไปเลื่อนระดับด้านนอกถ้ำทันที ส่วนฮวาเยว่เองตอนนี้พลังกลับมาสามารถแปลงร่างได้ดั้งเดิม

อวิ๋นซูให้ฮวาเยว่ตามหาจู๋โหยว ฮวาเยว่หยิบเรือออกมาจากถุงวิเศษ แต่พวกศิษย์พี่ดันกลับมาพอดี อวิ๋นซูเลยบอกว่าเขาทำกระบี่ชิงเย่วหาย เลยชวนฮวาเยว่ออกไปตามหากระบี่ แต่ว่าอวิ๋นเฉิงกลับสั่งให้เขาใส่สร้อยข้อมือก่อน ถึงจะอนุญาติให้เขาออกไปตามลำพังได้ อวิ๋นเฉิงจำต้องใส่ แต่พอลับหลังจากพวกศิษย์พี่ เขากลับไม่้สามารถถอดสร้อยเส้นนี้ได้ เลยจำต้องยอมใส่ได้แต่ปล่อยมันไว้ก่อน

อวิ๋นซูหาจู๋โหยวจนพบ แต่ว่าจู๋โหยวอยู่ในสภาพบาดเจ็บหนักเพราะฝืนฉีกลอกคราบตัวเองออกมา แถมดอกไป๋หลิงฮว่ายังตกอยู่ข้างๆกำลังเหี่ยวเฉา โชคดีว่าตอนนี้เขาเลื่อระดับแล้วแถมยังมีเนยตานของต้นหิมะศักดิ์สิทธิ์ จึงปล่อยพลังชีวิตใส่ดอกไป๋หลิงฮว่า จนมันกลับมาสวยงามสดดังเดิมแล้วจับใส่ปากจู๋โหยว 

แต่เพราะจู๋โหยวเป็นเจียวที่กำลังจะผ่านเป็นมังกร อาการบาดเจ็บจึงรักษาได้ยาก อวิ๋นซูจึงคิดเอาเนยตานต้นหิมะศักดิ์สิทธิ์ในร่างเขามาผสานกับเนยตานของจู๋โหยว หลังเนยตายของทั้งคู่ไหลแลกเปลี่ยนผสานกัน บาดแผลของจู๋โหยวก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว อวิ๋นซูจึงได้นั่งพักแล้วมีเวลาเรียกถุงสมบัติตัวเองออกมา จากนั้นก็เรียกกระบี่ชิงเย่วคู่กายออกมาเช็ดถูจนสะอาด 

เขาถึงเพิ่งสังเกตุเห็นหนังสือเล่มเล็กที่อยู่ก้นถุง เขาเลยหยิบมาอ่าน มันกลับเป็นหนังสือเล่าประวัติของท่านอู๋วั่งผู้ยิ่งใหญ่ ที่สำเร็จวิชาเต๋าไร้จิตจนก่อตั้งสำนักตานสุ่น แต่ไม่ผ่านด่านอสนีบาต กายหยาบจึงถูกทำลายวิญญาณได้รับบาดเจ็บ หน้าสุดท้ายยังมีรูปภาพเหมือนของอู๋วั่งผู้ก่อตั้งสำนักตานสุ่น อวิ๋นซูเห็นภาพก็ตัวชา ในที่สุดเขาก็เข้าใจ อวิ๋นวั่งก็คืออู๋วั่ง มิน่าอาจารย์เขาถึงยินดีรับอวิ๋นวั่งเป็นศิษย์ปิดท้ายของตัวเอง แล้วเขาที่ชาติก่อนไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ทำตัวแย่งชิงความโปรดปรานกับอวิ๋นวั่ง... เขาตัดดสินใจจะหลีกหนีจากพวกคนในสำนักนี้ตลอดชีวิต

คืนนั้นอวิ๋นซูชวนฮวาเยว่ดื่มสุรา ก็พอดีจู๋โหยวฟื้นขึ้นมา จู๋โหยวน้อยใจที่อวิ๋นซูจากไปไม่บอกเขาก่อน ก้อเลยพัวพันอวิ๋นซูไม่เลิก อวิ๋นซูก้อบอกว่าเขาไม่ชอบงู จู๋โหยวบอกเขาไม่ใช่งูเขาเป็นเจียวหลง555 แถมยังได้กลิ่นคนอื่นจากสร้อยข้อมืออวิ๋นซู จู๋โหยวไม่พอใจจะตัดสร้อยข้อมือทิ้ง อวิ๋นซูห้ามบอกยังไม่ถึงเวลา พอยามเช้าอวิ๋นซูก็ตื่นมาเจอะกุญแจโบราณในมือตัวเอง แถมมีจดหมายลายมือสวยงามแนบมาว่าเป็นของขวัญรับฮูหยินที่เพิ่งแต่ง อวิ๋นซูตามฮวาเยว่มาถามถึงที่มาของกุญแจ ฮวาเยว่เห็นกุญแจก็ตื่นเต้นมาก มันคือกุญแจเปิดทางเข้าดินแดนลึกลับของท่านจิ้งจอกผู้ยิ่งใหญ่

อวิ๋นซูยกดินแดนลับนี้ให้ฮวาเยว่ เพื่อทดแทนเนยตายต้นหิมะศักดิ์สิทธิ์ที่ฮวาเยว่เสียสละให้เขากินไป ฮวาเยว่ดีใจมาก รีบเข้าดินแดนลับแล้วเสาะของดีๆในนั้นมาแบ่งใส่ถุงวิเศษของอวิ๋นซูจนเกือบเต็ม อวิ๋นซูเตรียมตัวออกจากดินแดนลับเผ่าจิ้งจอก หลังฮวาเยว่เปิดทางออก อวิ๋นซูส่งจดหมายชี้เป้าทางออกพร้องมอบสมุนไพรล้ำค่าไปให้เหล่าศิษย์พี่ จากนั้นก้อให้จู๋โหยวตัดสร้อยข้อมือ แต่ข้อมือของอวิ๋นซูเกิดรอยรูแผลเล็กๆ 

อวิ๋นเฉิงรู้ทันที เขาเปิดกล่องไม้ออกมา สร้อยข้อมือที่เหมือนกับที่เขาให้อวิ๋นซูใส่ ตอนนี้มันสลายกลายเป็นผง อวิ๋นเฉิงกรีดนิ้วหยดเลืองลงกองผงนั้น ก็กลับมีหนอนออกมาแล้วคืบคลานเขารอยแผลของอวิ๋นเฉิง ศิษย์พี่ใหญ่อวิ๋นจิ่งรู้ทันทีว่าอวิ๋นเฉิงทำหนอนกู่ใส่อวิ๋นซู แต่อวิ๋นเฉิงบอกว่าหนอนกู่นี้ดีต่ออวิ๋นซู ทั้งหมดกลับสำนักตานสุ่ย

ที่เรือนพักหลิงชิงเจินเหริน ศิษย์พี่ใหญ่อวิ๋นจิ่งมอบถุงสมบัติที่อวิ๋นซูใส่สมุนไพรล้ำล้ำกับจดหมายให้หลิงชิงเจินเหริน หลังอ่านจดหมายที่อวิ๋นซูผ่านระดับจินตานแล้ว จึงอยากลงเขาไปท่องเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์พร้อมบอกว่าไม่ต้องตามหา หลิงชิงเจินเหรินรู้สึกสะเทือนใจที่ศิษย์น้อยในอดีตที่ติดเขาเป็นตังเม ยามนี้กลับขอแยกตัวออกห่าง หลิงชิงเจินเหรินมอบของทั้งหมดให้อวิ๋นวั่ง แต่อวิ๋นวั่งกลับขอลงเขาไปตามหาอวิ๋นซูกับพวกศิษย์พี่ทั้งหลายแทน

ส่วนพวกอวิ๋นซูพากันเที่ยวโดยมีฮวาเยว่เป็นไกด์ จนมาที่วัดอิงหยวน อวิ๋นซูโชคดีได้เจอะกับเจ้าอาวาส ที่ขอจับชีพจร จนบอกว่าอวิ๋นซูมีหนอนกู่ฉิงสุยกู่ตัวลูกอยู่ในร่างกาย ตอนนี้หนอนกู่ฉิงสุยกู่ถูกปลุกให้ตื่น มันจะทำให้อวิ๋นซูส่งกลิ่นหอมเพื่อชี้เป้าให้คนที่มีหนอนกู่ฉิงสุยกู่ตัวแม่ตามตัวได้ง่าย และหนอนกู่ฉิงสุยกู่มีฤิทธิ์กระตุ้นกามตัญหาราคะ เหมาะสำหรับผู้ฝึกบำเพ็ญคู่ ทำให้อวิ๋นซูโกรธและรังเกียจอวิ๋นเฉิงมากยิ่งขึ้น วิธีแก้คือต้องให้หมอผีเป็นคนเรียกหนอนกู่ฉิงสุยกู่ออกจากร่างกาย โชคดีที่อีกไม่นานจะมีตลาดนัดปีศาจ 

พวกอวิ๋นซูเลยเตรียมตัวไปรอพบหมอผีในตัวเมือง แต่ตัวของอวิ๋นซูเริ่มส่งกลิ่มหอมออกมา แปลว่าพวกอวิ๋นเฉิงใกล้มาถึงที่เมืองนี้ละ เป็นจู๋โหยวค่อยกำจัดกลิ่นให้อวิ๋นซูทำให้เขาเริ่มคุ้นขินกับสัมผัสของจู๋โหยวที่เริ่มรู้เรื่องมากขึ้น เพราะขยันหาหนังสือภาพโป๊มาศึกษาจริงจังทุกคืน555 ฮวาเยว่ไปหาซื้อหน้ากากผีมาให้อวิ๋นซูใส่ปกปิดใบหน้า แต่ว่าในเมืองกลับพบพวกโจวอวี๋แห่งสำนักฮวาจิ่นอีกละ แต่เพราะอวิ๋นซูใส่หน้ากากเลยทำให้หลบไปได้ง่ายๆ 

อวิ๋นซูหาหมอผีเจอะ แต่หมอผีนัดให้มาเอากู่ออกอีกวัน โดยแลกกับการที่หมอผีจะยึดตัวหนอนกู่ฉิงสุยกู่ไว้ แต่อวิ๋นซูกลับได้พบกับไป่หลี่เกอผู้เป็นปีศาจจิ่งจอกในตำนาน เจ้าของกุญแจดินแดนลึกลับที่ฮวาจิ่นครอบครองอยู่ ไป่หลี่เกอเรียกอวิ๋นซูว่าฮูหยินเรียกจู๋โหยวเป็นชายชู้555 

อวิ๋นเฉิงขี่กระบี่มาหาหมอผี หนอนกู่ฉิงสุยกู่ของอวิ๋นเฉิงก็ได้มาจากหมอผีนี้แหละ เขามานัดแนะเพื่อวางแผนจับอวิ๋นซูกลับสำนัก หมอผีบอกมีแต่คนหน้าผีที่มาให้เอาหนอนกู่ออก ส่วนคนหน้าตาดีแบบศิษย์น้องยังไม่เห็น อวิ๋นเฉิงบอกถ้ามาให้เรียกเขาด่วนละกัน

ไป่หลี่เกอกับจู๋โหยวทะเลาะกันเรื่องใครเป็นสามีอวิ๋นซูที่ยืนโมโห555 ไป่หลี่เกอชวนพวกอวิ๋นซูกลับไปที่เรือนพักตัวเอง เพราะเขารู้วิธีถอนหนอนกู่ฉิงสุยกู่ ซึ่งถ้าถอนไม่สำเร็จค่อยไปหาหมอผีทีหลังก็ได้ อวิ๋นซูตกลง แต่จู่ๆอาการของอวิ๋นซูก็กำเริบทำให้ตัวอ่อนแรง อวิ๋นเฉิงใช้กระจกน้ำส่องหาจนเจอะอวิ๋นซูอยู่ในอ้อมแขนของจู๋โหยว แถมกำลังจะจูบกันด้วยทำให้อวิ๋นเฉิงโกรธมากเตรียมไปจัดการทันที ไป่หลี่เกอให้จู๋โหยวอุ้มอวิ๋นซูลงสระแล้วใช้เนยตายของเขาล่อหนอนกู่ฉิงสุยกู่ออกมา แล้วไป่หลี่เกอก้อจับหนอนกู่ฉิงสุยกู่ใส่กล่อง

อวิ๋นเฉิงก็ตามมาถึงเรือนพอดี แล้วเจอะฮวาเยว่ที่โดนร่ายอาคมให้กลายเป็นหิน เขาเลยจัดการฆ่าฮวาเยว่ทันที เพราะหนอนกู่ฉิงสุยกู่ออกจากร่างอวิ๋นซูแล้ว ทำให้หนอนกู่ฉิงสุยกู่ในตัวเขาตายแทน อวิ๋นเฉิงโดนผลสะท้อนกลับจึงรู้ตัวว่ามีกำลังไม่พอจะสู้จู๋โหยวได้ เลยเรียกให้หลิงชิงเจินเหรินมาช่วยลงมือ

อวิ๋นซูเดินออกมาเจอะฮวาเยว่โดนฆ่า เขาเสียใจมากจนร้องไห้ เพราะฮวาเยว่คือเพื่อนคนแรกของเขา ไป่หลี่เกอลงมือจะแก้แค้นให้หลานจิ้งจอกตัวเอง แต่หลิงชิงเจินเหรินกลับมาช่วยอวิ๋นเฉิงไว้ อวิ๋นเฉิงที่สุดจะทนแล้วดึงป้ายชื่อตัวเองแล้วหักทิ้ง ขอออกจากสำนักตานสุ่ยทันที พร้อมอุ้มร่างของฮวาเยว่ไว้ หลิงชิงเจินเหรินโมโหเลยเข้าไปสู้กับไป่หลี่เกอที่รวมพลังกับจู๋โหยว เพื่อจะชิงตัวอวิ๋นซู แต่ตอนนั้นอวิ๋นซูกลับโดนฟาดจนสลบไปแทน

คนที่มาเพิ่มตอนนี้คืออวิ๋นวั่งที่กลายร่างเป็นเจ้าสำนักอู๋วังไปแล้ว กลับเข้ามาช่วยหลิงชิงเจินเหริน เขาให้หอคอยกักปีศาจดูดไป่หลี่เกอกับจู๋โหยวเข้าไปขังไว้ภายใน ส่วนอวิ๋นซูโดนตีสลบไปแล้ว เจ้าสำนักอู๋วังสั่งให้พาอวิ๋นซูไปกักตัวที่เรืองของเขา แต่อวิ๋นจิ่งกลัวอวิ๋นซูจะพยายามหลบหนีลงเขา เลยแนะนำให้เจ้าสำนักอู๋วังปิดผนึกความทรงจำของอวิ๋นซู ตอนที่อู๋วังเข้าไปในทะเลแห่งการรับรู้ของอวิ๋นซู เขากลับเจอะความทรงจำที่เจ็บปวดเมื่อชาติที่แล้วด้วย อู๋วังเจ็บปวดใจจนไม่อาจสัมผัสอวิ๋นซูได้(เอ๊ะๆๆๆๆ)

อวิ๋นซูโดนปลุกในเช้าวันหนึ่ง เพื่อไปเข้าพบเจ้าสำนักอู๋วังที่ออกจากการกักตน ตอนนี้อยู่ในระดับเฟินเสิน อวิ๋นซูขี่กระบี่ด้วยใจที่อยากบินหนีจากยอดเขานี้ แถมเขายังรู้สึกรังเกียจที่จะข้องเกี่ยวหรือสัมผัสกับศิษย์พี่ทั้งหลายด้วย อวิ๋นซูมักนึกถึงชายที่อยู่ในหมอก เขารู้สึกเหมือนลืมบางสิ่ง แต่เจ้าสำนักอู๋วังกลับตัดสินใจให้อวิ๋นซู่ไปพักอยู่ที่ยอดเขาของเขา เพียงแต่เรือนของอวิ๋นซูแยกอยู่ต่างหากอีกที่ ข้อดีในการย้ายเรือนพักคือจะได้ไม่ต้องมาเจอะหน้าเหล่าศิษย์พี่ทั้งหลาย โดยเฉพาะอวิ๋นเฉินที่เขารู้สึกขยะแขยงที่สุด และเรือนพักเดิมมักทำให้เขารู้สึกหดหู่ที่ได้อยู่อาศัย

การมาอยู่ที่ยอดเขาเดียวกับอู๋วัง ทำให้เขาสามารถเข้านอกออกในเรือนเจ้าสำนักได้ ทำให้วันหนึ่งอวิ๋นซูได้พบหอคอยจำลองที่อยู่บนโต๊ะ อวิ๋นซูยังไม่ทันเข้าใจว่ามันคืออะไร อู๋วังมาเห็นเสียก่อน อวิ๋นซูมักรู้สึกว่าตัวเองโดนแอบถ้ำมอง โดนเฉพาะตอนเขาอาบน้ำ....

ใช่แล้วเป็นอู๋วังที่แอบส่องน้องตลอด เป็นเพราะเขาฝึกเต๋าไร้จิต พอเกิดมีหกอารมย์เจ็ดปรารถนา จิตก็ได้รับบาดเจ็บ (สรุปอู๋วังชาติที่แล้ว หลังกายหยายโดนทำลาย วิญญาณก็หาร่างใหม่มาเป็นอวิ๋นวั่ง เพราะไม่เคยมีความรัก การแสดงออกของอวิ๋นวังชาติที่แล้ว คือการทำให้ทุกคนตีตัวออกห่างจากอวิ๋นซู เพื่อตัวเองจะได้มีโอกาสยึดครองเขาไว้คนเดียว แต่เพราะตัวเองฝึกเต๋าไร้จิตจึงไม่อาจคิดหรือสัมผัสอวิ๋นซูได้ เขาจึงหาเรื่องกักขังไม่ให้อวิ๋นซูออกไปไหน แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นกรบีบบังคับให้อวิ๋นซูตรอมใจตาย เพราะร่างกายโดนทำร้าย ส่วนจิตใจแหลกสลาย อวิ๋นวั่งในชาตินี้ก็มีความทรงจำของชาติที่แล้ว)

อวิ๋นซูรู้สึกว่าหอคอยมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา และเขาก็รู้ว่าเจ้าสำนักแตะต้องเขาไม่ได้ จึงทำการยั่วเพื่อบีบให้เจ้าสำนักมอบหอคอยมาให้เขา แต่เจ้าสำนักกลับบอกให้เขาคิดหาเอาของบางสิ่งมาแลกกับหอคอย ก็พอดีที่อวิ๋นเฉิงที่อยากสานสัมพันธ์ใหม่กับอวิ๋นซู เลยไปหาจิ้งจอกที่หน้าตาเหมือนกับฮวาเยว่มาคืนดี เพียงแต่จิ้งจอกนี่มีแค่หางเดียว อวิ๋นซูรู้สึกชอบจิ้งจอกน้อยนี่มาก อวิ๋นเฉินชวนอวิ๋นซูลงไปเดินเล่นในเมือง พอดีที่เขาอยากหาซื้อของที่จะใช้ไปแลกกับหอคอย สรุปอวิ๋นซูได้ตลับชาดแดงมาใช้แลกเปลี่ยนแทน (ที่อวิ๋นวั่งนึกถึงตลับชาติที่ชาติก่อนเขามอบให้อวิ๋นซู แต่อวิ๋นซูกลับไม่ชอบ)

อวิ๋นซูกลับมาก้อไปดูแลจิ้งจอกให้กินอาหาร แถมยังตั้งชื่อให้มันว่าฮว่าเยว่ แถมพอลูบหางก้อพบว่ามันมีสองหาง จากนั้นเขาก้อเอาของไปแลกกับเจ้าสำนัก พอเอาหอคอยกลับมาที่เรือนพัก เขาพยายามดูว่ามันใช้ยังไงเลยส่งเสียงเรียกหาใส่หอคอย จู่ๆหอคอยนั้นก็เกิดรอยร้าว ตัวเขาก็โดนดูดเข้าไปในหอคอยแทน อู๋วั่รู้สึกทันที จึงรีบตามเข้าไปในหอคอยเพื่อตามหาอวิ๋นซู

ในหอคอยอวิ๋นซูเจอะจู๋โหยวรับไว้ในอ้อมกอดแถมยังจูบไม่หยุด แถมยังมีปีศาจจิ้งจอกมาเรียกเขาว่าสามีอีก อวิ๋นซูจำอะไรไม่ได้เลย ไป่หลี่เกอเลยขอจับชีพจรของอวิ๋นซู และเอะใจว่าอวิ๋นซูอาจโดนปิดผนึกความทรงจำไว้ เลยรอให้จู๋โหยวทำลายหอคอยเพื่อหาทางออกไปก่อน เดียวไป่หลี่เกอจะช่วยดูให้ละเอียดอีกที จนปีศาจที่โดนขังทั้งหมดสามารถหนีออกจากหอกักปีศาจได้หมด

อวิ๋นซูพาจู๋โหยวกับไป่หลี่เกอมาที่เรือนพักตัวเอง ไป่หลี่เกอเห็นจิ้งจอกน้อยก้อจำได้ว่านี่เป็นฮวาเยว่หลานตัวเอง อวิ๋นซูยังจำไม่ได้ แต่กลับมความคุ้นเคยกับพวกเขา จู๋โหยวอยากอยู่กับอวิ๋นซูไม่ยอมหนีไป อวิ๋นซูเลยคิดหาวิธีให้จู๋โหยวปลอมตัวเข้าสำนักแทน จะได้มาเป็นศิษย์น้องของอวิ๋นซู

อู๋วังที่ตามเข้ามาในหอกักปีศาจ เข้ามาที่ชั้นล่างก้อเจอะภาพมายา สมัยอวิ๋นซูที่โดนอวิ๋นวั่งแกล้งจนไม่มีใครคบ อู๋วังที่เห็นอวิ๋นซูเศร้าก้อปวดใจ เพราะมันก้อคือเขาแหละที่ทำลายจิตใจอวิ๋นซู จนอวิ๋นซูต้องตรอมใจตายด้วยความคับแค้นใจ แต่อู๋วังก้อทำลายภาพมายา จนออกมาตามหาจนเจอะอวิ๋นซูที่ด้านนอก แต่อวิ๋นซูทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่กลับพูดยั่วอู๋วังเพื่อหลบเลี่ยงเรื่องปีศาจที่หนีออกมาจากหอกักปีศาจ

ถึงเวลารับศิษย์เข้าสำนักตานสุ่น อวิ๋นซูแกล้งไปหาของวิเศษที่กลบกลิ่นอายปีศาจให้จู๋โหยวใช้ จนสามารถเข้ามาสำนักได้อย่างราบรื่น อวิ๋นซูแกล้งบอกกับหลิงชิงเจินเหริน ว่าเขารู้สึกถูกชาตะกับจู๋โหยว หลิงชิงเจินเหรินจึงยอมรับจู๋โหยวและตั้งชื่อให้ว่าอวิ๋นเจียว

จู๋โหยวมักกอดจูบอวิ๋นซูทุกครั้งที่มีโอกาส จนไป่หลี่เกอต้องเตือนว่าระวังจู๋โหยวควบคุมร่างไม่อยู่พลังจู๋โหยวยังไม่เสถียร ระวังจะกลายร่างจริงจนอาจทำให้อวิ๋นซูตายคาเตียงได้555 จู๋โหยวเลยหนีไปแช่น้ำเย็นแทน

อู๋วังมาที่เรือนพักพอดีเลยเจอะไป่หลี่เกอ อู๋วังจัดการโจมตีทันที เลยโดนไป่หลี่เกอด่าว่าเป็นถึงเจ้าสำนักกลับมีความคิดต่ำช้ากับศิษย์ในสำนัก  อู๋วังจัดการสะกดไป่หลี่เกอไว้ แล้วอุ้มอวิ๋นซูไปที่หลังเขาแล้วจัดการดูความทรงจำของอวิ๋นซูล่าสุด ก็เห็นภาพอวิ๋นซูโดนอวิ๋นเจียวโอบกอด แถมอวิ๋นซูยังเรียกว่าเขาว่าศิษย์น้องด้วยเสียงอ่อนโยนที่อวิ๋นวั่งไม่เคยได้รับมาก่อนก้อรู้สึกริษยา แล้วจัดการดึงสายสัมพันธ์ทิ้งเพื่อให้อวิ๋นซูกลายเป็นคนไร้ความรู้สึก อวิ๋นซูจะได้ไม่เจ็บปวดจากความทรงจำอีก เพราะกลายเป็นคนไร้สิ้นความรู้สึกไปแล้ว แล้วฟื้นความทรงจำของอวิ๋นซูในชาตินี้เท่านั้น อวิ๋นซูฟื้นมาก้อพบกับเจ้าสำนักอู๋วังยืนเฝ้าเขาอยู่ 

หลังอวิ๋นซูกลับมาที่เรือนพัก อวิ๋นซูไม่ได้โดนดึงสายสัมพันธ์ออกแต่เป็นเนยตายของต้นหิมะศักดิ์ที่เขาแสร้งทำหลอกตาอู๋วัง ทำให้อวิ๋นซูจำเรื่องราวในอดีตได้บ้างส่วนแล้ว เขาเรียกให้จู๋โหยวกับไป่หลี่เกอเตรียมตัวหนีออกจากสำนักในวันนัดชุมนุใหญ่ผู้ฝึกตน

จู๋โหยวจับสังเกตุได้ว่ามีคนแอบมองอวิ๋นซูเลยจัดการฟาดสะ ที่ต้นดอกโบตั๋นก้อมีคนกลายร่างมาจากดอกโบตั๋นเลยเจอะกระบี่ชิงเย่วฟาดสลายไป แต่มีหนังสือโป๊ตกลงมาแทน แถมภาพโป๊นั้นวาดเป็นหน้าของอวิ๋นซูกับโจวอวี๋กำลังประกอบกามกิจในท่าต่างๆ ทำอวิ๋นซูโมโหแต่จู๋โหยวโมโหมากกว่า55

ในวันงานชุมนุมผู้ฝึกตน เหล่าศิษย์พี่กลับรู้สึกว่าอวิ๋นซูทำตัวเย็นชาใส่ทุกคนจนน่าแปลกใจ อวิ๋นซูจึงบอกว่าหลายวันก่อนเจ้าสำนักอู๋วั่งได้ดึงเส้นสายสัมพันธ์ของเขาออกไป เพราะจิตนักพรตเขายังไม่มั่นคงพอ เรื่องนี้ทำเอาอวิ๋นเฉิงสติแตกจนทนไม่ได้ที่อวิ๋นซูจะไม่รู้สึกอะไรกับเขา เลยจะจับอวิ๋นซูมาจูบก้อเจอะกระบี่ชิงเย่วขวางไว้ อวิ๋นเฉิงโดนอาจารย์ใหญ่สั่งให้นำตัวออกไปจากงานทันที เจ้าสำนักอู๋วังก้อมาปรากฎตัวพอดี เขาสำรวจอวิ๋นซูก็พบว่าจิตใจเขาสงบนิ่งไร้ซึ่งหกอารมย์เจ็ดปรารถนาก็สบายใจขึ้น 

งานชุมนุมผู้ฝึกตนเริ่มขึ้นทันที อวิ๋นจิ่งก็เริ่มร้อนใจอยากจะพูดคุยกับอวิ๋นซู เขาเองก้อทนไม่ได้ที่อวิ๋นซูจะลืมความสัมพันธ์รวมยี่สิบปีที่ผ่านมา แต่ศิษย์เอกอาจารย์ใหญ่กลับจะให้อวิ๋นซูไปติดตามเขา ทำเอาอวิ๋นจิ่งโกรธจนจิตมารเริ่มเข้าครอบงำ จนศิษย์เอกอาจารย์ใหญ่นำเรื่องไปบอกหลิงชิงเจินเหริน อวิ๋นจิ่งจึงตามมาถามกับเจ้าสำนักอู๋วังเอง เมื่อได้รับคำยืนยันจากเจ้าสำนักอู๋วัง ศิษย์พี่สามอวิ๋นหมาน ก็มั่นใจแล้วว่าเจ้าสำนักอู๋วังคิดไม่ดีกับอวิ๋นซูแน่ๆ