The Mystic Nine....ตำนานเรื่องเล่าของเหล่านักขุดสุสานจากเก้าสกุลที่ไม่มีวันจบ

หลังออกมาจากสุสาน ฝอเหยียก็พบว่าเมืองฉางซา

มีการเปลี่ยนแปลง และตัวเขากับเอ้อร์เย่ว์หงนั้น

ทั้งคู่ต่างได้รับผลกระทบจากการลงสุสานครั้งนี้.....

มาตามติดชีวิตฝอเหยียกันต่อ....สปอยละนะ
....................

หลังจากกลับมาจากสุสานฝอเหยียได้รับบาดเจ็บ คุณหนูอิ่นเลยให้โม่เซ่อญาติสาวที่เป็นหมอฝรั่งมาดูแล ฝอเหยียเป็นหวงเอ้อร์เย่ว์หง คุณหนูอิ่นเลยขอให้หมอโม่เซ่อไปดูแลเอ้อร์เย่ว์หงด้วย  ส่วนฝอเหยียเองก้อหมกมุ่นกับชิ้นส่วนสำริดประหลาดจากสุสานที่เอ้อร์เย่ว์หงมอบให้

ส่วนเอ้อร์เย่ว์หงได้รับบาดเจ็บทางกาย กลับบ้านมาก็ตกอยู่ภาวะจิตสับสน หลอนคิดถึงเมีย แถมเห็นเมียโดนเส้นผมปีศาจทำร้าย ท่านแปดพาหมอโม่เซ่อมารักษา ก็พบว่าเอ้อร์เย่ว์หงทรุดหนักสลบไปแล้ว หมอโม่เซ่อตกหลุมรักเอ้อร์เย่ว์หง....อีกคน เอ้อร์เย่ว์หงหลังจากฟื้นไข้ ก็สั่งให้ท่านแปดเข้าห้องลับหลังกำแพง บอกให้อ่านเอกสารทั้งหมดจากนั้นให้ทำลายทั้งเอกสารและห้องลับทิ้งเสีย

ฉิวเต๋อข่ายสั่งให้เฉินผีค้นหาเส้นทางเข้าเหมืองเพื่อลงสุสาน ฮั่วซานเหนียงเข้ามาป่วนที่บ้านฝอเหยีย เรื่องที่ฝอเหยียละเมิดกฎเก้าสกุลไปขุดสุสานในถิ่นของนาง เลยโดนฝอเหยียเอาปืนขู่พร้อมไล่ตะเฟิดกลับไป ฮั่วซานเหนียงยิ่งแค้นหนัก

ฝอเหยียไปหาท่านแปดบอกว่าตัวเองรู้สึกแปลกๆ ที่พักนี้ควบคุมอารมย์ตัวเองไม่ค่อยได้ ล่าสุดเกือบฆ่าฮั่วซานเหนียง ท่านแปดเลยเอากระจกผู้พิทักษ์มาให้ฝอเหยียส่อง แถมโม้ว่ากระจกนี้สามารถสะท้อนวิญญาณความชั่วร้ายและสามารถเผยธาตุแท้คนๆนั้นได้ ฝอเหยียส่องกระจกเห็นภาพพ่อตัวเองขึ้นมาแทน...และเห็นตัวเองกำลังโดนกิเลนทำร้ายที่ลานขุดสุสานรวม.....เขาดูจะอาการหนักกว่าเดิมทั้งยังรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมากดทับด้านหลัง

ลู่เจี้ยนชวินเข้ามาตอแหย่ข่มขู่ฝอเหยีย เรื่องแอบไปขุดสุสาน เลยโดนฝอเหยียด่ากลับ ในขนาดเดียวกันลู่เจี้ยนชวินก็ส่งกองกำลังทหารตัวเองมาจับเอ้อร์เย่ว์หงเข้าคุกลับ ฐานเป็นโจรขโมยขุดสุสาน ฝอเหยียรู้ข่าวก็เข้าไปหาลู่เจี้ยนชวินให้ปล่อยเอ้อร์เย่ว์หง  แต่ลู่เจี้ยนชวินไม่ปล่อยแถมตัวเองยังนำกำลังทหารบุกค้นบ้านเอ้อร์เย่ว์หง แต่ไม่พบทั้งสมบัติและความลับใดๆ(ท่านแปดเผาสะเกลี้ยงเลย555) ลู่เจี้ยนชวินยังคิดแผนชั่วใช้อำนาจทหารไปบีบเจ้าของโรงรับจำนำ ที่รับจำนำของบ้านเอ้อร์เย่ว์หง เพื่อเอามามัดเป็นหลักฐานจับเอ้อร์เย่ว์หง

นังจัญไรฮั่วซานเหนียงมาหาเอ้อร์เย่ว์หงในคุก มาเกลี้ยกล่อมเอ้อร์เย่ว์หง แต่เอ้อร์เย่ว์หงปฎิเสธ(อารมย์เหมือนกับที่เคยบอกปัดไม่รับรักนาง...สมน้ำหน้า) ลู่เจี้ยนชวินเข้ามาข่มขู่ฝอเหยียให้เขียนรายงานรับผิด แล้วมอบอำนาจบริหารเมืองให้เขา แลกกับอิสระภาพของเอ้อร์เย่ว์หง ฝอเหยียเลยยอมเซ็นเพื่อช่วยชีวิตเพื่อน เลยโดนลู่เจี้ยนชวินหักหลัง เอาทหารมาคุมบ้านที่อยู่ ส่วนเพื่อนรักยังโดนขังต่อ ยังไม่พอตัวเองก็ล้มป่วยด้วยโรคปริศนา

เรียวโกะแอบมาพบเอ้อร์เย่ว์หงที่โดนทรมานในคุกลับ โดยให้ข้อตกลงว่าจะพาหนีหากเอ้อร์เย่ว์หงบอกความลับสุสาน แต่โดนลู่เจี้ยนชวินจับได้ ฉิวเต๋อข่ายโกรธที่โดนเปิดโปง สามจัญไรตัวหลักเริ่มทะเลาะกันในเรื่องผลประโยชน์ เฉินผีกร่างยึดบ้านเอ้อร์เย่ว์หง ปลดป้ายตระกูลหงลงแล้วเอาป้ายตระกูลตัวเองขึ้น(คนจัญไรขนาดแท้)

ลู่เจี้ยนชวินเอาดวงมาให้ท่านแปดดู กะมาชวนเข้าพวก แต่เจอะท่านแปดดูดวงว่านี่มันดวงคนซวยอับโชค แถมตายไม่ดีอีกต่างหาก ลู่เจี้ยนชวินผิดหวังกลับไป เลยเรียกให้ฮั่วซานเหนียงไปกล่อมเอ้อร์เย่ว์หง ให้พาลงสุสาน ถ้าไม่ทำตามเขาจะฆ่าเอ้อร์เย่ว์หงสะ ฮั่วซานเหนียงเลยคิดแผนช่วยเอ้อร์เย่ว์หง (ในความจัญไรของนาง มีดีแค่ความหลงรักเอ้อร์เย่ว์หงไม่เสื่อมคลายเท่านั้น)

คุณหนูอิ่นเริ่มกังวลว่าฝอเหยียน่าจะตกที่นั่งลำบากสะแล้ว ทั้งป่วยไม่รู้สาเหตุทั้งโดนกลั่นแกล้งทางทหารอีก เลยคิดแผนจะส่งฝอเหยียออกไปพักรักษาตัว และหลบอันตรายจากศัตรูที่นอกเมืองก่อน เลยสั่งฟู่กวานให้เตรียมตัวให้พร้อม

ไม่นานเฉินผีพาทหารของลู่เจี้ยนชวิน จะมาจับตัวฝอเหยียไปลงโทษ(ที่จะจริงจะหาเรื่องฆ่าเขานะแหละ) แต่มาเจอะคุณหนูอิ่นด่ากลับพร้อมขัดขวาง เฉินผีคลั่งไม่ยอมเลิกลา สั่งทหารค้นบ้านหาตัวฝอเหยียแต่ไม่พบ เฉินผีได้แต่โมโหจากไป ลูกน้องมารายงานลู่เจี้ยนชวิน ว่าฝอเหยียหลบหนีออกนอกเมืองไปแล้ว ลู่เจี้ยนชวินโกรธหนักสั่งคนตามล่าฝอเหยีย พร้อมสั่งฮั่วซานเหนียงเตรียมลงสุสานทันที

ฮั่วซานเหนียงให้เอ้อร์เย่ว์หงนำทางเข้าสุสาน พร้อมออกอุบายให้ทหารทั้งหมดดับไฟ แล้วทั้งคู่ก้อแอบหลบหนีออกมา ท่านแปดกับฟู่กวานมารอรับเอ้อร์เย่ว์หงหน้าทางออกอีกทาง ส่วนฮั่วซานเหนียงอยู่หลอกลู่เจี้ยนชวินต่อไป

เฉินผีรู้ข่าวเอ้อร์เย่ว์หงหลบหนีไปแล้ว เลยสั่งลุกน้องตามล่าเอ้อร์เย่ว์หง ท่านแปดพาเอ้อร์เย่ว์หงมาหลบไว้ที่บ้านตัวเอง ส่วนท่านแปดกับฟู่กวานจะออกไปตามหาฝอเหยีย(แหมวิชาของท่านแปดนี้แม่นยิ่งกว่าดาวเทียมติดตามสะอีก แค่จับยามก็รู้ว่าฝอเหยียอยู่ทางใต้แล้ว555) เอ้อร์เย่ว์หงอยากไปตามหาด้วย แต่สภาพร่างเขาไม่อำนวย แล้วฮั่วซานเหนียงจะรับช่วงดูแลเอ้อร์เย่ว์หงต่อจากท่านแปดเอง ทางนี้จึงไม่น่าเป็นห่วงแล้ว 

สองหนุ่มลับลอบหนีออกจากเมืองฉางซา พร้อมสืบข่าวฝอเหยียจนไปถึงหมู่บ้านร้าง กะจะอยู่พักก็เจอะตาอ้วนมาดักปล้นอีก ฟู่กวานเลยจัดการสั่งสอน เลยได้เจ้าอ้วนมาสอบถามถึงหมู่บ้านไป่เซียว ว่าเกิดอะไรขึ้นถึงไม่ต้อนรับคนแปลกถิ่น เลยพบว่าในหมู่บ้านมีปัญหาระหว่างหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวกับผู้พิทักษ์หมู่บ้านไป่เซียว แต่เจ้าอ้วนพาไปแผงตัวที่ค่ายฮั่นที่หมู่บ้านนี้ เพราะน่าจะหาเบาะแสฝอเหยียได้ ระหว่างนั้นทั้งคู่ถูกสั่งให้เป็นคนคุ้มกันขบวนแห่ศฟลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียว

เอ้อร์เย่ว์หงต้องการหลบหนีออกจากเมือง ฮั่วซานเหนียงใช้อำนาจของตัวพาเอ้อร์เย่ว์หงออกนอกเมือง ลูกน้องเฉินผีรีบมารายงานแต่ตามไม่ทันสะแล้ว ก้อพอดีลู่เจี้ยนชวินมาชวนเฉินผีลงสุสาน  ส่วนขบวนแห่ศฟลูกชายประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียว นักฆ่าก้อหาจังหวะลงมือ แต่ติดขัดที่เจอะเหตุการณ์แปลกๆระหว่างทาง ทั้งฝนตกหนัก ทั้งเจอะคนตายหมู่ที่ริมหนองน้ำ เจอะค่ายกลให้หลงป่า โชคดีท่านแปดจับยามคำนวนทิศทาง จนพาทุกคนออกจากค่ายกลได้ ทั้งหมดเดินทางมาถึงวัดร้าง ท่านแปดก้อช่วยวางกลสร้างสถานการณ์ผีหลอกตลบหลังพวกโจรที่รอดักปล้น

ประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวให้ทุกคนรีบเดินทาง แต่ท่านแปดงอแงวิ่งตามไม่ไหว ฟู่กวานเลยแบกท่านแปดขึ้นหลังแล้ววิ่งตามขบวนแห่ แต่เกิดการพลัดหลงในดงทุ่งหญ้าที่สูงท่วมหัว

นักฆ่าเริ่มลงมือจะฆ่าประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียว ฟู่กวานพยายามตามหาประมุข ในขณะที่ประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวกำลังจะโดนฆ่า ก็พอดีเอ้อร์เย่ว์หงสวมชุดแดงเข้ามาช่วยไว้ได้ทัน พร้อมยังกอดประคองนางไว้ด้วย(เอ้อร์เย่ว์หงเลยมีผู้หญิงมาตกบ่วงเพิ่มอีกคน) แต่นางยังไม่ทันพูดอะไรก้อเจอะฮั่วซานเหนียงผลักกระเด็น 

ท่านแปดกับฟู่กวานพาประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวไปที่หุบเขากินคน เพราะถ้างานสำเร็จนางจะบอกที่อยู่ของฝอเหยีย นางต้องการไปส่งศฟลูกชายพร้อมต้องนำกิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์กลับมาเป็นหลักฐาน ระหว่างจะทำพิธีการฝังศฟลูกชายที่ศาลหน้าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ แต่ถูกกับดักลูกธนูที่ตั้งใจจะฆ่าประมุข แต่พลาดไปโดนลูกหาบตายหมด ระหว่างที่ฟู่กวานเอาศฟลูกชายประมุขขึ้นไปฝังบนต้นไม้ เขาเจอะกระดิ่งที่เป็นของเผ่าเหยเซียวคู่อริประมุข ประมุขเลยรู้ว่านอกจากนักฆ่าแล้วยังมีเผ่าคู่อริที่ต้องการฆ่านาง 

ระหว่างทางขากลับท่านแปดก็มาได้ยินเสียงเอ้อร์เย่ว์หงกำลังไล่ฮั่วซานเหนียง พร้อมกับที่เห็นนางเดินออกมาหน้าเชิดจากไป เอ้อร์เย่ว์หงไม่อยากให้ความหวังกับนางแต่ขนาดเดียวกันก็อาการทรุด ประมุขเลยมอบยาวิเศษให้เอ้อร์เย่ว์หงกินรักษาอาการ ทั้งหมดเดินทางมาดูลาดเลารอบหมู่บ้านไป่เซียว แต่ผู้พิทักษ์หมู่บ้านไป่เซียววางคนมารอดักฆ่าพวกเขาหน้าหมู่บ้าน ท่านแปดเลยวางอุบายให้นักฆ่าทำเป็นว่าได้ฆ่าประมุข แล้วเอาหัวใส่กล่องมาให้ ท่านผู้พิทักษ์เลยจัดการฆ่านักฆ่าปิดปาก แต่กลายเป็นหลักฐานจับได้คาหนังคาเขาแทน ประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวได้กลับคืนสู่ตำแหน่งพร้อมยึดอำนาจคืนได้ เลยบอกถึงที่อยู่ฝอเหยีย ซึ่งอยู่อีกหุบเขา แต่ขอรั้งเอ้อร์เย่ว์หงให้อยู่หมู่บ้านไป่เซียวก่อน เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ(แต่แอบแฝงคือรั้งตัวเอ้อร์เย่ว์หงไว้เชยชมอีกสักพัก555) ทั้งคู่เดินทางไปรับฝอเหยีย

ส่วนฝอเหยียที่นอนไร้สติกลับนึกถึงวันที่เตรียมหนีจากบ้านต่งเป่ยพร้อมพ่อและญาติๆ แต่เจอะชาวญี่ปุ่นตามดักไล่ฆ่าที่เชิงเขา ฝอเหยียเห็นพ่อถูกยิงตายต่อหน้า และคำพูดสุดท้ายก่อนพ่อตายคือสั่งให้เขาไปที่ฉางซา และญาติผู้ชายที่มาโดนฆ่าตายหมด เหลือเขาคนเดียวที่รอด และถูกจับเข้าคุก เขาเฝ้าสังเกตุว่าพวกนั้นเลี้ยงหมาไว้ดมกลิ่น เลยจัดการวางยาฆ่าหมา พร้อมหาที่หลบซ่อนเป็นฮวงซุ้ยที่จมน้ำขังแห่งหนึ่ง ทำให้หมาไม่ได้กลิ่นเวลาพวกเขาลงไปแอบใต้น้ำ....จนทหารไปแล้ว ฝอเหยียก้อพาคนไปเมืองฉางซา

เมื่อท่านแปดและฟู่กวานได้มาเจอะฝอเหยีย กลับตกใจที่อาการของฝอเหยียหนักกว่าที่คิด ทั้งเหม่อลอย ทั้งละเมอเพ้อเขียนอะไรไม่รู้เต็มพื้น ดูจิตหลุดมาก เลยตัดสินใจย้ายฝอเหยียไปให้ประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวช่วยดู และเพื่อขอยาแบบเดียวกับที่เอ้อร์เย่ว์หงกินไปคราวนั้น 

แต่ยานั้นขาดตัวยาสำคัญซึ่งเป็นของหมู่บ้านเหยเซียวเผ่าศัตรูของประมุขหมู่บ้านไป่เซียว แต่พอดีว่าหมูบ้านไป่เซียวกำลังจะทำศึกที่ต้องสะสางกับหมู่บ้านนั่นพอดี ฟู่กวานเลยอาสาจัดทัพพาคนออกศึก ช่วยประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวรบ จนชนะได้ผลไม้วิเศษของหมู่บ้านอริมาได้ แต่ถึงได้ยามาแล้ว อาการของฝอเหยียก็ไม่ดีขึ้นแบบเอ้อร์เย่ว์หง ร่างกายฝอเหยียดีขึ้นแต่ไร้จิตวิญญาณ ส่วนเอ้อร์เย่ว์หงก้อมีวิญาญาณยาโถวเกาะติดไม่ปล่อย

ประมุขหัวหน้าหมู่บ้านไป่เซียวบอกว่าที่ฝอเหยียทรุด เกิดจากภาวะทางจิต ที่โดนปีศาจร้ายควบคุมจิตใจ เอ้อร์เย่ว์หงแนะนำให้ท่านแปดพาฝอเหยียกลับบ้านเกิดที่ตงเป่ย เพื่อเจอะสาเหตุที่ทำให้ฝอเหยียจิตหลุด ท่านแปดกับฟู่กวานเตรียมตัวเดินทาง พร้อมนัดเจอะกับคุณหนูอิ่นที่ต่งเป่ย ส่วนหมอโม่เซ่ออยู่ดูแลเอ้อร์เย่ว์หงที่หมู่บ้านนี้ต่อไป

ที่ต่งเป่ย ฟู่กวานไปเชิญเจ้าชายองค์นั้นที่ทิ้งหยกให้ฝอเหยีย องค์ชายองค์ต่งเป่ยก็มารับทั้งหมดไปพักที่จวน พร้อมช่วยสืบหาที่อยู่ตระกูลจางของฝอเหยีย ที่เป็นตระกูลเก่าและลึกลับไม่คบหากับใคร คุณหนูอิ่นหลังจากได้ที่อยู่บ้านเกิดฝอเหยียก็รีบเดินทันที แต่ระหว่างเดินทางกลับเจอะชาวญี่ปุ่นที่แอบแฝงรอบๆใกล้บริเวณหมู่บ้านไล่ล่า จมถึงที่หน้าหมู่บ้านตระกูลจาง มีป้ายหินเตือนว่าถ้าไม่ใช่พวกเข้าไปมีแต่ตาย ฟูกวานบอกให้ท่านแปดขับรถม้าพาคุณหนูอิ่นกับฝอเหยียเข้าไปก่อน ตัวเขาจะแอบดักยิงพวกนั้นพร้อมจะหนีตามเข้าไปในเขตหมู่บ้านทีหลัง ส่วนพวกญี่ปุ่นข้ามมาก็เจอะระเบิดตายคาประตูหมู่บ้านเป็นตามนั้น ส่วนฝอเหยียก้อสะดุ้งลืมตาที่หน้าหมู่บ้านแต่ยังไม่ได้สติ

ทั้งหมดเดินทางมาถึงบ้านเกิดฝอเหยีย ท่านแปดเพิ่งรู้ว่าฟู่กวานก็เป็นหนึ่งในสายเลือดตระกูลจาง(มิน่าถึงได้หล่อ เท่ เก่งละเกิน) ฟู่กวานไปเปิดประตูบ้าน ฝอเหยียเกิดอาการหวาดกลัว คุณหนูอิ่นให้ฝอเหยียนั่งพักที่โถง ส่วนสองหนุ่มแยกกันเดินสำรวจ ท่านแปดไปเจอะห้องรวมเอกสาร จู่ๆก้อมีม้วนภาพเขียนพร้อมกลอนโบราณตกลงมา ท่านแปดก้มดูแล้วตกใจรีบวิ่งออกจากห้องด้วยความหวาดกลัว(บอกเป็นแผงผังชีพจรมังกร...เราคนดู ดูไม่ออกเลย ดูเป็นวิว? เขากดย้อนดูฉากนี้ตั้งหลายรอบไม่เห็นเข้าใจแบบท่านแปดเลย55) ม้วนภาพนั้นก้อม้วนตัวกลับคืน ส่วนฟู่กวานเจอะห้องทำงานที่เต็มไปด้วยกับดักด้ายอาบพิษเต็มไปหมด 

ทั้งคู่ประคองฝอเหยียไปที่หอลึกลับประจำตระกูล ระหว่างทางผ่านกระถ่างสำริดที่มีลวดลายสลักเหมือนกับชิ้นส่วนเล็กๆที่เอ้อร์เย่ว์หงมอบให้ฝอเหยีย เมื่อเดินเข้าไปในหอหลักที่นั้นมีโลงศฟประหลาดผุดขึ้นมา ที่โลงมีลวดลายสลักกิเลน(มีตาไฟกระพริบด้วย55) ท่านแปดบอกคุณหนูอิ่นอย่าไปจ้องไม่งั้นมันจะส่งผลต่อความคิดตัวเอง ฟู่กวานบอกว่านี้คือการทดสอบของตระกูลจาง คุณหนูอิ่นยอมเข้าไปในโลงเพื่อทดสอบ(คุณหนูอิ่นเข้าใจว่านี่คือชีวิตแลกชีวิต) ฝาโลงก้อปิดทันที ฟู่กวานไปดูที่แท่นหน้ารูปปั้น ท่านแปดจับยามคำนวนเลข ให้ฟู่กวานกด ประตูโลงก็เปิด ท่านแปดประคองฝอเหยียลงนอนที่โลงกลางลาน ส่วนสองหนุ่มเดินสำรวจโลงมากมายบริเวณหอตระกูลจาง ก็พอดีฝอเหยียได้สติ พร้อมสั่งให้ทุกคนรีบออกจากหอบ้านตระกูลจางด่วน

ฝอเหยียได้สติก็เล่าที่มาของตัวเอง ว่าไม่ค่อยรู้อะไรมากเกี่ยวกับปริศนาความลับตระกูลจาง เขารู้แค่ในส่วนของครอบครัวตัวเอง ว่าเมื่อ200-300ปีก่อนบรรพบุรุษเขาได้ฝ่าฝืนกฎด้วยการแต่งงานกับคนนอกตระกูล ทำให้ถูกขับออกจากตระกูลจาง แต่พอครอบครัวเขาจะหวนกลับมาที่ตระกูลจาง ก็พบว่าคนในตระกูลได้ทำการย้ายถิ่นทิ้งไปแล้ว เขาเห็นชิ้นส่วนที่เอ้อร์เย่ว์หงมอบให้ เลยเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อเขาถึงให้มาที่เมืองฉางซา เพราะใต้เหมืองฉางซา มีบ้านเก่าตระกูลจางตั้งอยู่ ตระกูลจางมีอายุนับพันปี มีสถานที่ที่คนตระกูลจางใช้รวมตัวกัน รวมถึงบางสิ่งที่ตระกูลจางต้องปกป้อง และป้องกันความลับนี้จากคนภายนอก และบ้านเก่าตระกูลจางไม่ได้มีแค่หลังเดียว(นี้คงเป็นปริศนาหาบ้านตระกูลจางได้อีกหลายเรื่องสินะ) จากนั้นก็สวีตกับเมียต่อ จนสองหนุ่มทนไม่ไหวต้องมองบน ฝอเหยียสั่งทั้งหมดกลับฉางซา เพื่อทำการตลบหลังแก็งค์สี่จัญไร

ฝอเหยียท่านแปดมาพบเซี่ยจิ่วเหยียที่ร้าน ทั้งหมดวางแผนการณ์เพื่อเอาคืน ส่วนเอ้อร์เย่ว์หงนั่นพักรักษาตัวที่หมู่บ้านไป่เซียวต่อไปก่อน เซี่ยจิ่วเหยียบอกว่าเฉินผีครอบครองอำนาจเก้าสกุลในส่วนของเอ้อร์เย่ว์หงทั้งหมด โดยมีลู่เจี้ยนชวินใช้อำนาจสนับสนุน เซี่ยจิ่วเหยียเสนอแผนแรกด้วยการเอาอำนาจทหารของฝอเหยียกลับคืนมาก่อน โดยใช้ลูกน้องทหารเก่าของฝอเหยีย ทำรายงานประพฤติมิชอบของลู่เจี้ยนชวินส่งให้เบื้องบนทราบ ในขณะเดียวกันก็หาทางทำลายความสัมพันธ์ของสามจัญไรที่เกาะตัวกันอยู่ให้แตกออก

เฉินผีเปิดปากถ้ำที่ถล่มแล้วเรียกรับสมัครคนงานไปลงสุสาน แต่ไม่มีใครยอมลง เพราะไปหลายทีมแล้วล้วนไม่ได้มีชีวิตรอดกลับมา ฉิวเต๋อข่ายมาหาเฉินผีที่บ้าน เพื่อหลอกล่อเฉินผีให้ลงสุสานเอง บอกว่าในนั้นมีบางสิ่งที่ทำให้คนตายฟื้นคืนได้ เฉินผีตาลุกใจร้อนทันที ข้างประตูมีฟู่กวานยืนเก็กหน้าหล่อผมไม่กระดิกแอบฟังอยู่555

ฟู่กวานมารายงานฝอเหยีย ฝอเหยียสั่งฟู่กวานให้บอกเอ้อร์เย่ว์หงให้แอบเข้าเมืองฉางซาลับๆ ลู่เจี้ยนชวินโดนเบื้องบนด่าและคาดโทษพร้อมโดนลดอำนาจทางทหาร ฝอเหยียเองเตรียมบ้านพักรับรองอย่างหรูเตรียมต้อนรับองค์ชายต่งเป่ย การมาขององค์ชายต่งเป่ยผู้แสนร่ำรวย เป็นข่าวดังในเมืองฉางซา ใครๆก้อส่งเทียบเชิญพร้อมของขวัญเพื่อจะมาคบหาสมาคมด้วย แต่บ้านสกุลฮั่วกับบ้านเฉินผีโดนกีดกันไม่ให้เข้าพบ สร้างความไม่พอใจให้เฉินผีกับฮั่วซานเหนียงอย่างมาก

องค์ชายต่งเป่ยดูดีใจนอกหน้าที่ได้มาอยู่บ้านพักที่ฉางซา แถมเรียกร้องห้องพักข้างฝอเหยีย(นี่คิดแค่เพื่อนจริงๆใช่ไหม) ฝั่งคุณหนูอิ่นรีบส่งจดหมายถึงฝอเหยีย ตอนนี้นางอยู่เฝ้าที่บ้านฝอเหยีย แต่นางอยากย้ายมาอยู่ที่รังลับกับฝอเหยีย ก็งอแงจนฝอเหยียยอมๆนางไป(ช่วงนี้ฝอเหยียก็รักเมียหลงเมียอะนะ)

ท่านแปดบอกแผนให้องค์ชายต่งเป่ยนัดเจอะกับสามจัญไร แผนนี้ไม่ต้องทำไรมากแค่ให้เป็นตัวของตัวเอง เยอะเข้าไว้555 ที่ภัตตาคารดังเมืองฉางซา สามจัญไรนั่งรอองค์ชายต่งเป่ย จนเลยเวลาไปเยอะมาจนเฉินผีหงุดหงิด ก้อมีเสียงแห่พร้อมกองดนตรีนำหน้าขบวนรถขององค์ชายต่งเป่ยมาถึงพอดี องค์ชายต่งเป่ยกวนตีนใส่ทุกเรื่อง ตั้งแต่เก้าอี้ที่ไม่คู่ควรก้อให้เด็กตัวเองไปหยิบตั่งอลังการมาวางนั่งโชว์ อาหารที่เมนูกระจอกเกินจะแตะ เหล้าที่แย่จนต้องบ้วนทิ้ง เฉินผีก้อโดนดูถูกหนักสุดทั้งเรื่องความชั้นต่ำทั้งชาติกำเนิดและความคิด เฉินผีแทบเก็บอารมย์ไม่อยู่ ผิดกับลู่เจี้ยนชวินนี่อยากดองกับองค์ชายต่งเป่ยแทบตายเพราะฮีมีอำนาจ เงิน และบารมี 

องค์ชายต่งเป่ยบอกลู่เจี้ยนชวินว่าเขาต้องการส่งทีมเขาลงสุสานนี้ด้วย ลู่เจี้ยนชวินตกลง เฉินผีกับฮั่วซานเหนียงขัดลู่เจี้ยนชวินไม่ได้ เลยมีสามทีมลงสุสาน เอ้อร์เย่ว์หง ถามหมอโม่เซ่อเมื่อไรกลับเป่ยผิง แต่เป็นหมอโม่เซ่อเป็นห่วงเอ้อร์เย่ว์หง นางเลยทำเรื่องย้ายมาประจำที่เมืองฉางซาแทน55 เอ้อร์เย่ว์หงดูหนักใจ (แหมนางก็ตั้งใจมาดูแลเอ้อร์เย่ว์หงนะแหละ..555)

วันรุ่งขึ้นทีมขององค์ชายต่งเป่ยก้อคือทีมฝอเหยีย ลู่เจี้ยนชวินทำไรไม่ได้บอกเฉินผีให้เจอะสมบัติก่อน แล้วค่อยฆ่าทีมฝอเหยียทิ้งสะ ทีมฝอเหยียนำทางเข้าเหมือน แต่แกล้งให้ทีมเฉินผีและทีมฮั่วซานเหนียงติดที่ด่านประตูกล ส่วนพวกทีมทีมฝอเหยียก้อเข้าประตูสุสานสบายๆ เมื่อเปิดประตูสุสาน  ก็เจอะแท่งหินที่มีคำจารึกของผู้สร้างฉิงอู่ซือเจ้าแห่งศาสตร์ฮวยจุ้ย ท่านแปดรีบกราบไหว้คำนับ9ทีทันที พร้อมอ่านคำสลัก หน้าดูฟินๆ

เอ้อร์เย่ว์หงเล่าตำนานว่าฉิงอู่ซือเป็นคนชอบสะสมหิน วันหนึ่งมีหินอุกาบาตที่ตกมายังโลกโบราณ แล้วก้อนใหญ่มาก หนักจนเคลื่อนย้ายไม่ไหว เขาจึงทำสุสานครอบหินนั้นไว้แทน เมื่อสร้างสุสานเสร็จหินอุกกาบาตสร้างปรากฎการณ์ประหลาด ฉิงอู่ซือตั้งฐานลับในสุสานเพื่อศึกษามัน แต่ไม่รู้เกิดเหตุการณ์อะไรทำให้ดินถล่มทับสุสานจนหายสาบสูญไปกลายเป็นตำนาน ฝอเหยียมั่นใจ ว่าชาวญี่ปุ่นต้องการหินอุกกาบาตนี้เช่นกันถึงได้เพียรมาขุดเหมืองไม่เลิกแบบนี้ 

ทั้งหมดเดินไปที่หลังป้ายหิน เจอะสายโซ่ยักษ์ที่แขวนหินลอยฟ้าขนาดใหญ่กลางโถงถ้ำ ฝอเหยียให้ทุกคนเดินไต่โซ่ไปที่กลางลานลอยฟ้า ในขณะที่ทีมเฉินผีและทีมฮั่วซานเหนียงยังงมหาทางออกค่ายประตูกลอยู่

ลู่เจี้ยนชวินเข้ามาถามองค์ชายต่งเป่ยถึงความสนิท องค์ชายต่งเป่ยเลยบอกไม่รู้จัก แต่จ้างเพราะฝีมือเป็นเรื่องธุรกิจล้วนๆ ลู่เจี้ยนชวินเลยชวนให้หักหลังฝอเหยีย เลยเจอะองค์ชายต่งเป่ยแอบด่ากลับไป 

ทีมฝอเหยียมาเจอะหินลอยฟ้าแล้ว ยังเจอะโลงศฟใต้สระน้ำ ท่านแปดก้มกราบไหว้ทันที ฝอเหยียให้ทุกคนดับตะเกียงแล้วเดินผ่านทะลุหินลอยฟ้า มายังโลกอีกมิติ

ฝ่ายสองทีมที่เหลือก้อมาถึงด่านป้ายหินมาเจอะโซ่เหล็กหินลอยละ เฉินผี ลองจับลูกน้องโยนลงสระไปคน(โคตรเลว) ระวังเดินข้ามโซ่เหล็กก็มีคนสติแตกตกลงไปข้างล่างกว่าครึ่ง กว่าจะถึงลานหินลอยทีมฮั่วซานเหนียงก้อตายเกลี้ยง เฉินผีเห็นภาพสะท้อนของทีมฝอเหยียที่ก้อนหินลอย แต่ตัวเขาหาทางเข้าไม่เจอะ แต่ลูกน้องเจอะโลงศฟในสระน้ำ เฉินผีจับลูกน้องลงสระหมด(โคตรเหี้ย) ตัวเองก้อหมดทางไปเพราะหาทางไม่เจอะ(โง่ๆแบบนี้ทำไมตายยากนักนะ)

พวกลูกน้องระดับล่างของฝอเหยียสติแตก วิ่งหนีหาทางออก เพราะกลัวสิ่งลี้ลับ พวกฝอเหยียมาตามลูกน้องแต่พวกนั้นหายไปแล้ว เอ้อร์เย่ว์หงมาอ่านป้ายหิน พบว่ามันเป็นคนละป้ายกัน ทั้งหมดเลยเดินกลับเข้าไปใหม่เพื่อหาทางไปหาโลงศฟ ฝอเหยียหากลไลเปิดระบายน้ำทิ้งเพื่อจะได้ไปเปิดโลงศฟที่จมน้ำนั้น แต่บนพื้นวางหินลอยใหญ่มีรูปสลักกิเลน ฝอเหยียเลยเอามีดกรีดมือตัวเอง ให้เลือดไหลลงรูปสลักกิเลน กลไกก็เปิดทำให้โลงศฟทองแดงลอยขึ้นกลางอากาศ ฝอเหยียเอาหินโรยกลางอากาศพบว่าเป็นทางเดินลวงตา ทั้งหมดเปิดโลงศฟพบร่างชายที่ร่างไม่เสื่อมสลายนอนอยู่ บนร่างมีม้วนผ้าเป็นคัมภีร์เวทของเต๋า ฝอเหยียรู้แล้วว่าหินอุกกาบาตที่แท้จริงก้อนเล็กไม่ได้ก้อนใหญ่ ฝอเหยียล้วนบางอย่างออกมาจากปากศฟเป็นหินสีดำ 

ในขณะที่เอ้อร์เย่ว์หงเจอะประโยคทองบนขอบโลง ว่าคนตายคือคนเป็น ก็วิ่งออกไปแบบไร้สติ ใจคิดถึงแต่ยาโถว ทำให้อำนาจหินสร้างมิติลวงขึ้นมา ฝอเหยียวิ่งไปตามเอ้อร์เย่ว์หง ฝาโลงก้อปิดทันที เอ้อร์เย่ว์หงเจอะทางออกเหมืองเลยกลับไปที่ฉางซา เขาวิ่งกลับไปที่บ้าน เจอะยาโถวนั่งซักผ้าม่านแดงฝืนโปรดของเขา(ฉากเดียวกับวันที่ยาโถวตาย)

เอ้อร์เย่ว์หงดีใจที่ได้เจอะยาโถวอีกครั้ง เขาอุ้มนางกลับไปห้องนอน(....ทำไรดีละ) ส่วนสามหนุ่มวิ่งเข้ามาในเมืองฉางซา ต่างคนต่างวิ่งกลับไปที่บ้าน ฝอเหยียกลับไปที่บ้านเจอะพ่อตัวเองนั่งด่า ลงโทษเขาให้คุกเข่า ฝอเหยียรู้ว่านี่ไม่ใช่พ่อตัวเอง แต่นั่งฟังที่พ่อยังด่าไม่เลิก พ่อถามว่าทำไมเราต้องปิดบังตัวที่ที่แท้จริง ทำไมเราต้องออกจากบ้านที่ต่งเป่ย ฝอเหยียตอบว่าพวกสกุลจางจะได้หาพวกเราไม่เจอะและเพื่อหลีกหนีชะตากรรมของสกุลจาง พ่อเลยด่าว่าแล้วแกมาทำอะไรที่นี่ แถมจู่ๆเจอะญาติที่ตายหมู่คราวนั้นมารุมด่าเพิ่มอีก(เอาเข้าไป) ฝอเหยียเลยด่ากลับจนผีสลายหายไปหมด 

ฝั่งเอ้อร์เย่ว์หงตื่นมาบนเตียงไม่เจอะเมีย ตกใจวิ่งออกมาตามเจอะยาโถวยังคงนั่งซักผ้า เขาเฝ้าบอกว่าเขาคิดถึงนางละมากแค่ไหน แล้วชวนยาโถวไปเดินเล่นในเมือง ท่านแปดกลับบ้านไปเจอะแต่ความว่างเปล่าไม่เจอะใคร ได้แต่จุดธูปคำนับในบ้านแทน หิวก้อเดินไปทำอาหารในครัว ระหว่างนั่งกินเหล้าในห้อง ก็แหงนมองบนฟ้าเจอะจันทร์เสี้ยว เขาก้อรู้ทันทีวิ่งกลับเข้าเมืองไปตามเพื่อนๆ ท่านแปดไปตามฝอเหยียที่บ้าน บอกว่าที่นี้แปลกๆ ฝอเหยียเลยชี้ที่พระจัทร์ท่านแปดเลยถามว่ารู้ด้วยหรอ ท่านแปดบอกก่อนมาเขาไปทำนายให้คนอื่นตอนนั้นเดือนหงาย นี้เราติดในถ้ำเป็นเดือนเลยรึ นอกจากนี้เต่าน้อยสัตว์เลี้ยงของเขาหายไป(ทำไมเหตุการณ์ของท่านแปดมันดูเล็กน้อยเชียว ดูชีวิตไม่ค่อยมีปัญหา55) ต่างจากฝอเหยียที่ผีพ่อผีญาติมารุมด่า555 

เอ้อร์เย่ว์หงพายาโถวมาร้านขายบะหมี่ แต่อีคนขายนั่งสับท่อนไม้ซ้ำไปมา ยาโถวเลยไปลวกเส้นก๊วยเตี๊ยว ทำบะหมี่น้ำให้เอ้อร์เย่ว์หง ก็ฝอเหยียกับท่านแปดมาตามเอ้อร์เย่ว์หงให้กลับ แต่มาเจอะยาโถวตัวเป็นๆ เอ้อร์เย่ว์หงไม่ยอมกลับด้วย ไม่ว่าฝอเหยียจะบอกว่าคนเป็นคนตายอยู่ด้วยกันไม่ได้ เอ้อร์เย่ว์หงไม่สนยอมทุกอย่างเพียงแค่ได้อยู่กับยาโถว ยอมตัดเพื่อนทิ้งเพื่อเลือกเมียก่อน

เอ้อร์เย่ว์หงตื่นมาก้อเจอะยาโถวนั่งซักผ้าอีกแล้วเป็นเหตุการณ์ซ้ำๆ ไม่ว่าเอ้อร์เย่ว์หงจะห้ามจะพูดยังไงนางก้อยังคงซักผ้าต่อไป ฝอเหยียกับท่านแปดเดินในเมืองก็เจอะฟู่กวานขี่ม้าเข้าเมืองมา สามคนเลยได้ขี่ม้าชมเมือง 

ฝอเหยียคำนวนเวลาใกล้จะหมดแล้ว ต้องไปตามเอ้อร์เย่ว์หงกลับให้ได้ ท่านแปดว่าที่นี้แค่เมืองฉางซาปลอมๆ ที่เหลือเป็นแค่หมอกล้อมเมือง เอ้อร์เย่ว์หงจะอยู่ได้ไง เอ้อร์เย่ว์หงไม่สนจะอยู่ที่นี้ ฝอเหยียเลยหาวิธีชวนเอ้อร์เย่ว์หงกลับ ด้วยการท้าทายเอ้อร์เย่ว์หง ถ้ายังยืนยันว่ายาโถวเป็นของจริงมีตัวตนจริง ก็ให้พายาโถวกลับไปสู่โลกแห่งความจริงสิ ทั้งหมดเดินกลับเข้าเหมืองไปที่ลานหินลอย ยาโถวเริ่มมีอาการเหนื่อย ก็มาเจอะเฉินผีพอดี เอ้อร์เย่ว์หงตัดสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์เฉินผี เลยโดนเฉินผีเล่นงาน แต่เจอะฝอเหยียเอาปืนไล่ยิง เฉินผีหนีวนไปหลบจนเจอะยาโถวนั่งทรุดอยู่ เฉินผีดีใจที่ได้เจอะยาโถวเลยไม่ทันระวังตัว เลยโดนฝอเหยียทุบหัวสลบไป ทั้งหมดพยายามออกมานอกเหมือง

ทั้งหมดกลับออกมาพบองค์ชายต่งเป่ยมารับ  องค์ชายต่งเป่ยสงสัยว่ายาโถวมาได้ไง ฝอเหยียบอกให้องค์ชายต่งเป่ยจัดการถล่มเหมืองให้ราบทั้งหมดไม่ใช่แค่ปิดทางเข้าออก ในเมืองลู่เจี้ยนชวินสั่งจับพวกฝอเหยียทั้งแก็งค์ ทั้งหมดเตรียมตัวหลบหนีออกนอกเมือง เฉินผีออกจากเหมืองมาบ้านก็คร่ำควรญถึงยาโถว ส่วนยาโถวตื่นมาเดินกลับมาที่บ้านเดิมเอ้อร์เย่ว์หง เพื่อจะกลับไปซักผ้าม่านแดง...เลยได้เจอะเฉินผี เฉินผีตั้งใจจะรั้งยาโถวไว้กับตัวเอง แต่เอ้อร์เย่ว์หงมาตามนางคืน เลยเกิดการต่อสู้กัน สุดท้ายยาโถวเลือกกลับไปกับเอ้อร์เย่ว์หง ทิ้งเฉินผีไว้กลางทาง

ทั้งหมดตั้งใจจะไปหลบซ่อนตัวที่หมู่บ้านไป่เซียว ท่านแปดเมาท์ว่าขนลุกที่เห็นเอ้อร์เย่ว์หงอยู่กะยาโถว ส่วนคุณหนูอิ่นไปนั่งคุยเป็นเพื่อนยาโถว เมื่อถึงหมู่บ้านคู่คุณหนูอิ่นก็สวีตไม่เลิก คุณหนูอิ่นอ้อนฝอเหยียพร้อมชวนให้แต่งงานที่นี่อีก(555สายรุกที่แท้จริง)  ที่โถงรับรองแขกฝอเหยียประกาศแต่งงาน โดยมีประมุขหมู่บ้านไป่เซียวเป็นเจ้าภาพ เอ้อร์เย่ว์หงประคองยาโถวมาแนะนำประมุขหมู่บ้านไป่เซียว ประมุขหมู่บ้านไป่เซียวเลยบอกจะมอบกำไลให้ยาโถว แล้วเนียนจับข้อมือนางแล้วตกใจ (น่าจะไม่เจอะสัญญาณชีพจรของยาโถว555) ประมุขหมู่บ้านไป่เซียวแอบมาคุยกับท่านแปดเรื่องยาโถว ท่านแปดเลยบอกว่าทุกคนรู้สึกหมดแหละ แต่ทำเป็นไม่สนใจเพื่อรักษาน้ำใจของเอ้อร์เย่ว์หง ในที่สุดถึงวันแต่งงานของคุณหนูอิ่นกับฝอเหยีย...คู่นี้ก้อสวีตต่อเนื่องไป

คืนนั้นเอ้อร์เย่ว์หงตามหายาโถว แต่เจอะซากกำไลหยกแตกๆในห่อผ้าเช้ดหน้า ก็พอดียาโถวทำบะหมี่น้ำมาให้กิน เหลือบไปดุกำไลในมือยาโถวยังอยู่(เอ..ยังไง)

ท่านแปดที่เอาม้วนคัมภีร์ผ้ามา ก็นั่งศึกษาข้อความบนผ้า เล่าถึงที่มาของหินอุกาบาตก้อนใหญ่ว่าที่จริง ตกมาแล้วหินได้แตกออกเป็นสามชิ้น ชิ้นแรกครอบครัวตระกูลจางถือครองไว้ที่บ้านหลักตระกูลจางที่ต่งเป่ย อีกชิ้นที่สุสานฉิงอู๋ซือเมืองฉางซา ชิ้นที่3ลึกลับมาก ยังหาไม่เจอะว่าอยู่ที่ใด หินมีพลังพิเศษย้ายความเป็นความตายได้ ท่านแปดสรุปว่ายาโถวไม่ได้ฟื้นคืนชีพ แค่พลังของหินสร้างภาพลวงตาขึ้นมา 

เช้ามาท่านแปดเลยมาคุยกับเอ้อร์เย่ว์หงเรื่องนี้ เอ้อร์เย่ว์หงเลยของขึ้น ท่านแปดและฝอเหยียพยายามพูดให้เอ้อร์เย่ว์หงรับรู้ความจริงว่ายาโถวตายไปแล้ว เอ้อร์เย่ว์หงยิ่งขึ้นหนัก พอดีคุณหนูอิ่นกับยาโถวเดินเข้ามาเสริฟชา พอจิตทุกคนเริ่มคิดว่ายาโถวไม่มีอยู่จริง ยาโถวก้อร่างสลายไปต่อหน้าทุกคน เอ้อร์เย่ว์หงเสียใจคลั่งหนักถึงขั้นจะเอาปืนยิงท่านแปด แต่ฝอเหยียมาขวางพร้อมท้าให้เอ้อร์เย่ว์หงยิงตัวเอง เอ้อร์เย่ว์หงเลยตัดญาติกับฝอเหยีย

พอตอนเช้าเอ้อร์เย่ว์หงคิดได้อะไรบางอย่าง เลยเดินมาขอหินอุกกาบาตจากฝอเหยีย เขาหวังจะใช้หินนี้สร้างยาโถวขึ้นมาอีก แต่ฝอเหยียบอกหินนั้นได้มอบคืนให้บ้านสกุลจางไปแล้วก่อนที่ทั้งหมดจะหลบหนีออกจากเมือง เอ้อร์เย่ว์หงคลั่งจะออกไปตามหาหินอุกกาบาตที่เหลืออยู่ ประมุขหมู่บ้านไป่เซียวเลยบอกให้รอพุ่งนี้ นางจะจัดคนเตรียมไว้ให้ แต่พอรุ่งเช้าเอ้อร์เย่ว์หงก้อหนีออกไปก่อนแล้ว ฝอเหยียออกไปตามพร้อมคนนำทางของท่านประมุข แกะรอยมาถึงบริเวญเชิงเขาที่คาดว่าจะเจอะเอ้อร์เย่ว์หง แต่ก้อไม่พบตัวเอ้อร์เย่ว์หง ฝอเหยียสังเกตุเห็นภาพเขียนบนหน้าผาเล่าถึงอุกกาบาตที่ได้ตกใส่ภูเขาแถวนี้ เขาหาร่องรองบริเวณภูเขาก้อไปเจอะป้ายสัญญาลักษณ์ตระกูลของเอ้อร์เย่ว์หงติดอยู่ที่หินก้อนหนึ่ง

ท่านแปดมากินเหล้าแก้กลุ้มใจ ก้อพอดีท่านประมุขหมู่บ้านมานั่งดื่มพูดคุยด้วย ท่านแปดเลยเงยหน้ามองฟ้าเจอะจันทร์เสี้ยวก็ตกใจ หันไปดูประมุขหมู่บ้านไป่เซียวที่นิ่งสนิทไปแล้ว ฟู่กวานมาพอดี ทั้งคู่ไปดูประมุขหมู่บ้านไป่เซียวที่นิ่งเหมือนหยุดเวลา ท่านแปดเลยเข้าใจแล้วว่าทั้งหมดยังไม่ได้ออกจากสุสาน ยังตกอยู่ใต้อำนาจหินอุกกาบาตก้อนนั้น ฝอเหยียเดินเข้าไปสำรวจถ้ำเจอะตัวหนังสือของเอ้อร์เย่ว์หง เขียนบอกให้เขาตื่นจากอำนาจสะกดของหิน ตอนเช้าสองหนุ่มเข้าไปสำรวจในหมู่บ้าน พบทุกคนหยุดนิ่งหมดทั้งหมู่บ้าน

ฮั่วซานเหนียงร้อนใจมาก มากดดันลู่เจี้ยนชวินเรื่องสุสาน เลยโดนลู่เจี้ยนชวินด่าประชดเพราะตัวเองก้อโดนนายข้างบนเพ่งเล็งคาดโทษอยู่ ลู่เจี้ยนชวินเองกำลังอยู่ในช่วงขาลงมาพบฉิวเต๋อข่าย ฉิวเต๋อข่ายมาเล่าเรื่องหินอุกกาบาตวิเศษที่ตกในสุสาน พร้อมยื่นข้อเสนอ ขอใบอนุญาตลงสุสานพร้อมกับสิทธิการบริหารจัดการในกลุ่มเก้าสกุล เพื่อแลกกับผลประโยชน์ที่ลู่เจี้ยนชวินจะได้ ฮั่วซานเหนียงมาโวยวายที่ลู่เจี้ยนชวินจปล่อยให้ฉิวเต๋อข่ายลงสุสานและรับข้อเสนอบริหารจัดการเก้าสกุลแต่เจอะลู่เจี้ยนชวินเทแบบไม่ไว้หน้านาง

ฉิวเต๋อข่ายพร้อมทีมชาวญี่ปุ่นเดินผ่านทะลุด่านต่างๆไปจนพบลานหินลอย เจอะเฉินผีนั่งหมดหวังอยู่หน้าก้อนหิน แต่ฉิวเต๋อข่ายมีวิธีพาเฉินผีมาโลกอีกมิติได้ ฉิวเต๋อข่ายพาออกมาที่หน้าปากทางออกเหมือง เฉินผีดีใจวิ่งเข้าไปในเมืองฉางซาเพื่อตามหายาโถว ฉิวเต๋อข่ายพร้อมทีมชาวญี่ปุ่นที่เหลือเดินหาทางเข้าสุสานต่อ

องค์ชายต่งเป่ยมาหาคุณหนูอิ่น พร้อมระบายความโกรธที่ลู่เจี้ยนชวินจปล่อยให้ฉิวเต๋อข่ายคนต่างชาติลงสุสาน 

ฝอเหยียนั่งสติหลุดไปเห็นภาพคุณหนูอิ่นใส่ชุดไว้ทุกข์พร้อมกอดป้ายชื่อเขา เขาเลยนั่งสงบสติต่อทำสมาธิให้หลุดอำนาจสะกดของหิน ฝอเหยียเดินมาจนถึงลานตุ๊กหินที่วางค่ายกลบางอย่าง  ส่วนท่านแปดนำฟู่กวานเดินหลับตาคลำทางจนหลุดออกจากภาพลวงตา จนมาถึงลานตุ๊กตาหินเห็นฝอเหยียนั่งหันหลังอยู่ ท่านแปดโวยวายที่ฝอเหยียไม่ยอมบอกว่าพวกเขาติดในภาพมายา แถมหนีออกมาคนเดียว ดีนะเขายังมีฟูกวานอยู่ข้างกาย555 ฟูกวานเตือนว่าฝอเหยียเคยเขียนแผ่นที่อะไรไว้ตอนที่เขาจิตหลุดไม่รู้สึกตัว ท่านแปดนึกได้ถึงกลภาพมายาแห่งหลัวชา ทำให้พวกเขาไปไหนไม่ได้เพราะเขาสร้างภาพลวงตากันเอง 

ท่านแปดให้เคลื่อนย้ายตุ๊กตาแก้ค่ายกลภาพมายาแห่งหลัวชา ระหว่างที่ย้ายตุ๊กตาไปมา ก้อเจอะเอ้อร์เย่ว์หงเดินผ่านมา แต่เอ้อร์เย่ว์หงไม่เห็นพวกเขาบนลานตุ๊กตาหิน เฉินผีผ่านมาจะทำร้ายฝอเหยีย ท่านแปดเข้าใจว่าเฉินผีเป็นภาพลวงตา แต่สรุปว่าเป็นเฉินผีตัวจริง เพราะเดินเข้ามาในโลกมิตินี้แล้ว ท่านแปดเตือนฝอเหยียอย่าเผลอหลุดเข้าไปในดงหมอก เฉินผีได้ยินเลยจะจับฝอเหยียทุ่มลงในหมอกแทน แต่ฝอเหยียกลับทุ่มเฉินผีเข้าไปในหมอกแทน เฉินผีโดนทุ่มจนสลบท่ามกลางดงหมอกพิศวง

เฉินผีโดนหมอกพากลับยังอดีต สมัยที่เป็นเด็กกำพร้าอยู่กับย่าที่หมู่บ้านริมน้ำ มีอาชีพจับปู แต่เพราะเขาไม่มีพวกเลยโดนพวกกลุ่มเด็กเกเรรังแก จนเขาพยายาม ฝึกวิชาจับปูด้วยตะขอเหล็กจนชำนาญ จับปูได้ดีและมากขึ้น แต่แก็งค์เด็กเกเรกลับรุมรังแกทำร้ายและแย่งปูของเขาไปอีก เลยทำให้เขาฆ่าเด็กพวกนั้น ด้วยความกลัวย่าเขาจึงไล่ให้เขาหนีออกไปจากหมู่บ้าน (ทำให้เฉินผีเสพติดการฆ่าคนเพื่อแก้ปัญหาทุกสิ่งในชีวิต.....สมองไม่ต้องใช้แล้ว ใช้กำลังล้วนๆ)

ด้านเอ้อร์เย่ว์หงยังคงตามหายาโถวต่อไป เขาเจอะยาโถวพร้อมกับการพบและการพรากจากหลายรูปแบบกับยาโถวในมโนของตัวเอง จนปลงและสามารถปล่อยวางความรักนี้ลงได้...เขาสามารถหัวเราะให้กับตัวเองได้แล้ว

ฝ่ายฝอเหยียที่อยู่ๆก็หมดแรงเมื่อได้ยินเสียงประหลาดที่เขาคุ้นหู ท่านแปดบอกฝอเหยียโดนเสียงสัตว์ร้ายสะกดพลัง ระหว่างย้ายตุ๊กตาทุกคนได้ยินเสียงหัวเราะของเอ้อร์เย่ว์หง นั่นหมายความว่าเขาหลุดพ้นภาพลวงตาแล้ว ท่านแปดแก้ค่ายกลได้แล้ว ทั้งสามคนเดินทางออกมาเจอะโลงพลึกแก้วที่มีโซ่คล้องยึดแขวนไว้ แต่อยู่ดีๆๆโลงก้อตกลงมาแตก โลงเปิดออกมาเป็ยศฟฉิงอู่ซือเจ้าของสุสาน ฝอเหยียอล้วงเอาหินอุกกาบาตออกจากปากฉิงอู่ซือ ร่างศฟก็สลายทันที 

ทั้งสามคนรีบวิ่งหนีเพราะโลกมิติลวงกำลังพังทลาย เลยมาเจอะเอ้อร์เย่ว์หงกับเฉินผีตรงลานหินลอย ทั้งหมดพากันวิ่งออกทางอุโมงค์เหมือง ก็เลยมาเจอะพวกฉิวเต๋อข่าย  อุโมงค์ก้อกำลังจะถล่ม ทุกคนวิ่งหนีเอาตัวรอด แต่ฉิวเต๋อข่ายยังไม่ยอมไป แต่อยู่ดีๆเขาก็จิตหลุดไปในภาพลวงตา ไปเห็นตัวเองกำลังจะแก่ตายบนเตียง สร้างความสะเทือนใจยังรุนแรงจนช๊อคกลัวจนใกล้บ้า ลูกน้องเลยต้องลากพาเขาออกมาก่อนที่ถ้ำจะถล่มปิดทางออก

 เมื่อออกมาถ้ำก็ระเบิดถล่มฝังกลบสุสานทั้งหมด ฉิวเต๋อข่ายออกมาอาการแย่จิตหลุดหวาดผวาจนพูดจาไม่รู้เรื่อง เรียวโกะให้คนไปตามเฉินผี ส่วนเฉินผีก้อจิตหลอนสร้างโลกลวงจนคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง วิ่งตามหายาโถวแต่ไม่เจอะ เลยจะไปตามฉิวเต๋อข่ายถามหาวิธีพบยาโถว แต่กลับพบว่าฉิวเต๋อข่ายก้อใกล้เป็นคนบ้าพอกัน เรียวโกะสั่งคนตามล่าจะจับเฉินผีมารีดความลับเรื่องสุสานที่ลงไป

เฉินผีกำลังจะหลบหนีจากพวกญี่ปุ่นแบบจิตหลุด ก็เจอะลู่เจี้ยนชวินจับไปถามเรื่องในสุสาน แต่เฉินผีก็ไร้สติไม่อาจให้ข้อมูลได้มากเท่าไรเพราะใกล้จะบ้าเต็มที ลู่เจี้ยนชวินร้อนใจเรื่องหินอุกาบาต เลยไปหาฮั่วซานเหนียง กะยืมมือนางจัดการฝอเหยีย แต่ฮั่วซานเหนียงไม่หลงกลบอกให้ลู่เจี้ยนชวินลงมือเองดีกว่า 

ฝอเหยียท่านแปดมาพบเซี่ยจิ่วเหยียที่ร้าน เพื่อฝากมอบหินอุกกาบาตคืนตระกูลจางโดยเร็ว เซี่ยจิ่วเหยียรายงานสถานะการณ์ของลู่เจี้ยนชวิน ฝอเหยียอยากกำจัดคนนี้ให้สิ้นซาก เซี่ยจิ่วเหยียคิดแผนยืมมือฆ่าคน 

ฝอเหยียเอาอุกกาบาตมาให้ลู่เจี้ยนชวินเพื่อแลกกับตำแหน่งและอำนาจคืน แต่ลู่เจี้ยนชวินใจหมาแย่งเอาหินไปแบบหน้าด้านๆ(เป็นไปตามแผนที่สามหนุ่มวางไว้)  ระหว่างนั้นฝอเหยียก้อส่งฟู่กวานไปเกลี้ยกล่อมฮั่วซานเหนียง ฟูกวานคารมไม่ดีเลยเจอะฮั่วซานเหนียงปฎิเสธไมตรี ลู่เจี้ยนชวินเข้ามาสั่งฮั่วซานเหนียงให้บ้านสกุลฮั่วออกหน้าปกป้องเขา พร้อมขอเงินก้อนใหญ่.... ลู่เจี้ยนชวินข่มขู่ว่าเขารอดเธอรอดเขาตายเธอก้อตายด้วย

ท่านแปดเลยลงมือเป็นกาวใจของเหล่าบ้านเก้าสกุล ไปพูดให้ฮั่วซานเหนียงได้คิด ฮั่วซานเหนียงเลยไปส่งข่าวให้บ้านตระกูลจางแห่งต่งเป่ยเรื่องหินอุกกาบาต คืนนั้นลู่เจี้ยนชวินกำลังนั่งรอรับนายใหญ่เพื่อส่งมอบหินอุกกาบาตวิเศษ แต่เจอะนักฆ่าจากตระกูลจางบุกมาฆ่าถึงห้องใต้ดิน(ตายง่ายไปอะ ตายสบายไม่สมกับความชั่วที่ทำเลย) นักฆ่าลึกลับชิงเอาหินอุกกาบาตกลับสู่ตระกูลจาง

ฟู่กวานมารายงานฝอเหยียถึงการตายของลู่เจี้ยนชวิน ฝอเหยียได้อำนาจทางทหารคืนพร้อมกับตัวปัญหาหมดไปอีกราย ต่อไปเป็นการเคลียร์หนี้ฝั่งเก้าสกุล ท่านแปดเป็นสื่อกลางมาคุยกับฮั่วซานเหนียงเพื่อสอบถามถึงแหล่งกบดานเฉินผี ฮั่วซานเหนียงเองก็รู้ตัวนางล้ำเส้นทำผิดกฎ เป็นเหตุให้เก้าสกุลต้องอยู่ในความเสี่ยง แถมยังร่วมมือคนนอกเอาคนมาทำร้ายคนในเก้าสกุลอีกด้วย ช่วงนี้นางก้อต้องไหลตามน้ำ

ฟู่กวานมาหาท่านแปดบอกข่าวร้าย ว่าเฉินผีแหกคุกลับลู่เจี้ยนชวินหนีหายไปแล้ว ท่านแปดมาหาองค์ชายเป่ยผิง เพื่อให้ลงตรารับรองเพื่อคืนสิทธิ์อำนาจทางทหารให้ฝอเหยีย ส่วนฐานะเจ้าบ้านแห่งเก้าสกุลของฝอเหยีย ทุกบ้านประทับตรารับรองหมดยกเว้นบ้านฮั่ว ที่ฮั่วซานเหนียงไม่ยอมประทับตรา ที่บ้านฮั่ว...ฮั่วซานเหนียงโดนเรียกไปพบกับเหล่าผู้อาวุโสพร้อมฝอเหยีย นางโดนเหล่าผู้อาวุโสตำหนิที่ดำเนินการผิดพลาด เป็นเหตุให้คนในบ้านฮั่วไปตายและสูญเสียเงินไปมากมาย ไม่พอยังไปรวมมือคนนอกจนทำให้เหล่าบ้านเก้าสกุลตกอยู่ในอันตราย และต้องมาผิดใจกันเองในเก้าสกุลอีก นางโดนเรียกคืนตราประทับเจ้าบ้าน และผู้อาวุโสฮั่วเป็นคนประทับตราให้แทน ฝอเหยียกลับคืนสู่อำนาจเดิมอีกครั้ง แต่เพื่อเป็นการแสดงน้ำใจ ฝอเหยียไม่เอาเรื่องเอาราวกับฮั่วซานเหนียง เพื่อเป็นการซื้อใจเหล่าอาวุโสบ้านฮั่ว

เหล่าเก้าสกุลนัดรวมตัวอีกครั้งที่สมาคมบ้านตระกูลจาง (แต่ไม่มีเฉินผี เพราะเป็นบ้าอยู่555) เพื่อถกปัญหาระดับชาติว่าญี่ปุ่นกำลังรุกรานจีน โดยเฉพาะในเมืองฉางซา ส่วนเฉินผีโดนดีดออกจากเก้าสกุลและบ้านที่ยึดเขามาก็โดนเอ้อร์เย่ว์หงยึดคืนกลับ ฮั่วซานเหนียงเลยถือโอกาสสละตำแหน่งเจ้าบ้านของตัวเอง แล้วส่งมอบตำแหน่งเจ้าบ้านฮั่วให้รุ่นใหม่เข้ามาดูแลแทน เลยฝากเด็กใหม่ให้ฝอเหยียดูแลด้วย

กลับมาที่บ้านฝอเหยีย มีการขอแต่งงานแถมคราวนี้ฝอเหยียเป็นฝ่ายขอ....จากนั้นก็มีการแต่งงานยังเป็นทางการในบ้านฝอเหยีย ในระหว่างฝอเหยียเข้าหอ...ฉากสวีตของฝอเหยียกับคุณหนูอิ่นมีมากมาย เป็นละครที่เอาใจสายจิ้นที่แท้จริง

ส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวเอ้อร์เย่ว์หงนั้นเดินเมาเหล้าเดินไปที่ลานในเมือง ไประลึกถึงเมีย ไปนั่งกินเหล้าตรงที่ๆยาโถวตายในอ้อมแขนของเขา

หนึ่งปีผ่านไป จู่ๆเกิดโรคระบาดแถบชานเมืองฉางซา หมอโม่เซ่อยังอยู่ดูแลสุขภาพร่างกายเอ้อร์เย่ว์หงไม่ส่างซา โดยมีคุณหนูอินเป็นแม่สื่อ แต่เอ้อร์เย่ว์หงไม่อยากให้ความหวังหมอโม่เซ่อ เลยบอกไปตรงๆว่าเขาได้สัญญากับบางคนไว้แล้ว (แต่ตัวเองเที่ยวกินดื่มอย่างหนักทุกคืน)  ส่วนฉิวเต๋อข่ายได้รับการรักษาจากชาวญี่ปุ่น แต่ยังคงไม่ฟื้นสติ

หมอโม่เซ่ออ่านจดหมายรายงานโรคระบาด นางสงสัยเหตุโรคระบาดที่เกิดขึ้นต่อเนื่องแถบชานเมือง เลยไปพบผอ.หมอใหญ่ที่โรงพยาบาล เพื่อขอทีมหมอเพื่อออกไปตรวจเยี่ยมคนไข้โรคระบาด แต่กลับโดนผอ.ตำหนิที่มาทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ นางเลยไปตรวจเยี่ยมชาวบ้านแถบนั้นเองคนเดียว ที่บ้านของชายที่ติดเชื้อ หมอโม่เซ่อโดนลักพาตัว

ฉิวเต๋อข่ายฟื้นคืนสติมาพร้อมแผนชั่วเริ่มดำเนินการ เขาสั่งให้เรียวโกะไปตามเฉินผีมาทำงานให้ ส่วนเฉินผีความจำเสื่อมหนีไปอยู่หมู่บ้านริมน้ำ แล้วหลอกตัวเองว่าสาวชาวบ้านที่เป็นคนช่วยชีวิตเขาไว้นั้นคือยาโถว เฉินผีลืมทุกสิ่งมาใช้ชีวิตเป็นชาวประมงทั่วไป เรียวโกะนำทีมมาตามเฉินผีที่หมู่บ้าน ไม่เจอะเฉินผีเลยจับยาโถวปลอมเป็นตัวประกัน ฉิวเต๋อข่ายกับเรียวโกะทำให้เฉินผีได้ความทรงจำกลับมา

ฝอเหยียเตรียมวางแผนกำลังรักษาดินแดน ฟู่กวานมารายงานว่าเมียเขาสั่งให้กลับมากินข้าวเย็น(555) คุณหนูอิ่นนั่งรอฝอเหยียเพื่อขอร้องให้เขาช่วยตามหาหมอโม่เซ่อที่จู่ๆก็หายไป ฝอเหยียกับฟู่กวานไปตามหาหมอโม่เซ่อที่โรงพยาบาลและนัดเอ้อร์เย่ว์หงให้มาเจอะด้วย แต่เอ้อร์เย่ว์หงเมาพับตั้งกะมะวานยังไม่ฟื้น ผอ.หลีกำลังทำลายหลักฐานภาพคนติดเชื้อ ฝอเหยียก้เข้ามาพอดี ผอ.หลีใส่ไฟเรื่องหมอโม่เซ่อ ฟู่กวานพบภาพถูกเผาไฟ ฝอเหยียสั่งให้ตามดูผอ.หลี

เฉินผีได้สติพร้อมกลับมาทำชั่วได้ดังเดิม ฟู่กวานสืบข่าวได้แล้วว่าหมอโม่เซ่อหายไปไหน ฝอเหยียกับฟู่กวานไปที่หมู่บ้าน เลยเจอะหมอประจำหมู่บ้านท่าทางมีพิรุธ เลยไปแอบซุ่มดูอยู่นอกหมู่บ้านรอให้ชาวบ้านออกมา  สักพักชาวบ้านทยอยจุดเทียนพร้อมมาวางเครื่องเซ่นที่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน ตกดึกมีกลุ่มคนที่ติดเชื้อออกมากินเครื่องเซ่น ฝอเหยียกับฟู่กวานวิ่งตามจนพบหมอโม่เซ่อ...นางวิ่งหนีพวกเขา

หมอโม่เซ่อติดเชื้อปรสิต บอกเป็นโรคติดต่อทางสัมผัส เลยไม่กล้าให้พวกเขาเข้าใกล้ตัว นางโดนแพร่เชื้อเพื่อให้นางติดโรคด้วยจะได้ไม่กล้าไปไหนต้องอยู่ที่หมู่บ้านนี้ ฝอเหยียกับฟู่กวานจะพาหมอโม่เซ่อกลับฉางซา แต่เจอะหมอประจำหมู่บ้านกับชาวบ้านขัดขวางไม่ให้ออกจากหมู่บ้าน เลยมีการสู้กัน ฝอเหยียกับฟู่กวานพาหมอโม่เซ่อออกมาจากหมู่บ้านนั้นได้

เฉินผีให้ลูกน้องตัวเองพายาโถวปลอมไปหลบซ่อนตัวเพราะกลัวนางจะมีอันตราย ส่วนตัวเองก็ทำลายเผาเสื้อเก่าเพื่อไม่ให้เป็นจุดอ่อนของเขาเพิ่ม (คืนนั้นมีคนเข้ามาลอบฆ่าที่บ้านยาโถวปลอมตามคาด)  ฝอเหยียพาหมอโม่เซ่อมาที่บ้านท่านแปด ท่านแปดรู้ว่าเป็นโรคจากหมู่บ้านชาวเหยเซียว ฝอเหยียสงสัยจะเกี่ยวกับแผนร้ายชาวญี่ปุ่น ท่านแปดอยากได้หมาของท่านอู๋เหลาโก่วมาทำตัวยา (ท่านอู๋เหลาโก่วนี่เป็นปู่ของอู๋เสีย แถมมีอดีตรักกะสาวบ้านฮั่ว....และสาวบ้านฮั่วก็นกตามเคย555) 

ฝอเหยียเลยแนะให้ท่านแปดไปขโมยหมาอู๋เหลาโก่ว เอาหมาอู๋เหลาโก่วมาผ่าตัดเอานิ่วถุงน้ำดีมาทำยารักษา(ดู....น่าแหวะ) หมอโม่เซ่อนั่งแช่ตัวยาเพื่อรีดพิษ ฆ่าเชื้อปรสิต เอ้อร์เย่ว์หงเลยอยู่นั่งเฝ้าไข้ ส่วนท่านแปดต้องเอาหมาไปคืน เลยเจอะอู๋เหลาโก่ว ทั้งคู่ปะทะฝีปากกันอีกรอบ

ฟู่กวานรายงานเส้นทางการติดเชื้อของคนไข้ ว่าคนแรกที่ติดเชื้อเป็นพ่อค้าขายปลาแถบทะเลสาปต้งถิง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านเหยเซียว ท่านแปดมาส่งข่าวว่าเจอะที่ที่หินอุกกาบาตชิ้นที่สามตกอยู น่าจะอยู่ที่หมู่บ้านเหยเซียว ฝอเหยียสรุปว่าชาวญี่ปุ่นคงต้องการนำหินอุกกาบาตมาพัฒนาทำเป็นเชื้อโรคร้ายแล้วเอามาแพร่ทำร้ายคนจีน    

ฝอเหยียกับฟู่กวานเตรียมตัวไปที่ต้งถิง  จากการสอบถามชาวบ้านไม่มีใครกล้าไปจับปลาแถวทะเลสาบต้งถิง เพราะพวกญี่ปุ่นยึดครองที่แถวนั้นไว้ จนชาวบ้านจับปลาไม่ได้ สองหนุ่มเช็คอินที่โรงแรมแถวนั้น เลยใช้เงินซื้อข้อมูลจากเถ้าแก่โรงแรมว่า ไม่นานมานี้พวกญี่ปุ่นกู้ซากเรือโบราณที่จมใต้ในทะเลสาปต้งถิงมาได้ พวกนั้นก็ปิดกันบริเวณทะเลสาบ ห้ามคนเข้าไปใกล้ ทุกคนคิดว่ามีสิ่งล้ำค่าในเรือนั้น ส่วนเรือโดนเคลื่อนย้ายไปแล้ว แต่แนะนำให้ห้องแช่แข็งที่ชาวประมงจับของมาขายได้ 

อ้อร์เย่ว์หงมาดูแลหมอโม่เซ่อที่บ้านท่านแปด อ้อร์เย่ว์หงถามหาถึงฝอเหยียเลยรู้ว่าสองหนุ่มไปสืบข่าวหินอุกกาบาตที่ต้งถิง อ้อร์เย่ว์หงตัดสินใจจะไปตามหาฝอเหยียเพราะเป็นหวง เขาสามารถทิ้งหญิงได้ทันที555(...คู่นี้นอกจากเมียแต่ละฝ่ายแล้ว ก็ดูเหมือนจะรักจะหวงใยกันเกินหน้าเกินตามาก555)

ฝอเหยียมาห้องเย็นตามที่เถ้าแก่แนะนำว่ามีของดี ทั้งคู่มาห้องเย็นเลยเจอะซุยซุยเด็กผู้หญิงประหลาด น้องพามาตลาดของเก่าที่ขายของที่ขโมยมาจากในเรือที่จมใต้น้ำนั้น  แต่ถ้าอยากรู้ว่าเรือจมนั้นอยู่ที่ไหน น้องให้เบาะแสะว่าให้ไปถามคนที่โรงแรม ที่โรงแรมมีคนเข้ามาพัก ฟู่กวานรู้จักจำได้ว่าเป็นหัวหน้าเผ่าเหยเซียว ที่เขาไปสู้เพื่อชิงผลไม้วิเศษคราวนั้น สองหนุ่มเข้าไปแอบฟังพวกนั้นคุยกัน แต่พวกนั้นไหวตัวสะก่อน พร้อมกับเจอะเฉินผีเข้ามาพอดี พวกเฉินผีมาหาเผ่าเหยเซียว แล้วทั้งหมดเดินทางไปที่ถ้ำลับ แต่มีคนญี่ปุ่นมาเฝ้าหน้าถ้ำ ฝอเหยียจำได้ว่าแถวนี้อยู่ใกล้ห้องเย็นของชาวประมง เลยมาหาซุยซุย เพื่อหาทางเข้าอีกทาง เลยเจอะห้องลับที่มีโอ่งเพาะเชื้อโรคของพวกเหยเซียวกับพวกของเฉินผี 

ฟูกวานเผลอเหยียบหินดัง เฉินผีรู้ตัวเลยวิ่งตามไล่จับ ฝอเหยียกับฟู่กวานแยกกันหนี ฝอเหยียมาจัดการพวกที่เฝ้าโอ่งเพาะเชื้อโรค แล้วฆ่าหัวหน้าหมู่บ้านเหยเซียว แต่เขาก็พลาดตกลงไปในช่องลับ ฟู่กวานหนีไปแอบซ่อนในห้องเย็นเก็บปลาจนเจอะพวกลอบขุดสมบัติ เฉินผีรู้ตัวถูกหลอกล่อเบนความสนใจ เลยวิ่งกลับไปที่ห้องลับ แต่ฝอเหยียหลบมุมแอบซ่อนใต้ช่องลับหลบเฉินผี เลยโดนเฉินปิดช่องทางหนีติดค้างในโพรงใต้ดิน ฝอเหยียโดนแช่เย็นใต้โพรง 

ฟู่กวานวิ่งมาตามหาฝอเหยีย แต่พบว่าฝอเหยียหนาวจนแข็งสลบไปแล้ว ฟู่กวานเลยปีนลงไปช่วยแบกฝอเหยียขึ้นมา พอดีซุยซุยตามมาพบเลยนำทาง พาทั้งสองออกจากถ้ำแล้วบอกมีเพื่อนมาตามหาพวกเขา เป็นอ้อร์เย่ว์หงนะเอง 

ชาวบ้านสุมไฟคลายความเย็นให้ฝอเหยีย ฝอเหยียหลังพื้นคืนสติก็ออกเดินทาง อ้อร์เย่ว์หงซ้อนท้ายมอเตอไซต์ฝอเหยีย(แค่เพื่อนสนิท.....จ้า) ทั้งสามคนไปสำรวจถิ่นชาวบ้านเหยเซียว ไปพบต้นไม้ที่มีศฟแขวนเต็มไปหมด สำรวจจนเข้าไปให้หมู่บ้านเหยเซียวหนึ่ง พบโลงศฟกลางลาน ฟูกวานจำได้ว่าโลงศฟสองใบนี้คือโลงศฟชาวไป่เซียวที่ถูกขโมยมาจากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดแยกกันทำงาน ฟู่กวานแยกกลับคนเดียวจะไปตามคนมาช่วย ส่วนฝอเหยียไปกับอ้อร์เย่ว์หงอยู่เพื่อสืบต่อ แต่ทั้งคู่เจอะผงยาสลบของพวกเหยเซียว 

พอฟื้นมาทั้งคู่เลยตกอยู่ในกำมือเฉินผีกับพวกญี่ปุ่น ที่จับชาวบ้านมาขังไว้ใต้ดิน ฝอเหยียออกอุบายอยากกินเหล้า ใช้เงินติดสินบนคนคุมให้ไปซื้อ ระหว่างจะโยนเงิน อ้อร์เย่ว์หงก็ดีดอาวุธลับจนผู้คุมสลบ แล้วกระโดดจะไปหยิบกุญแจ แต่เฉินผีรู้ทันสะก่อน เลยจัดการเทพวกเขาและชาวบ้านทั้งหมดลงทิ้งถ้ำลับ 

แต่ฝอเหยียพาทั้งหมดเดินคลำทางไปเจอะห้องขัง ที่เต็มไปด้วยกระดูก แต่บนกำแพงหินสลักอักษรเล่าเรื่องราวที่หินอุกกาบาตมาตกบริเวณนี้ ทั้งคู่หาทางพาชาวบ้านทั้งหมดเดินออกจนถึงปากถ้ำหนีออกมาได้หมด เฉินผีวิ่งตามมาจะฆ่าทิ้งทั้งคู่ ฝั่งฝอเหยียกับอ้อร์เย่ว์หงหนีไปจนถึงบ้านร้างแห่งหนึ่ง พบกล่องที่ใส่เครื่องประดับมากมาย อ้อร์เย่ว์หงจะหยิบดูแต่ฝอเหยียห้ามไว้เพราะคิดว่าของพวกนี้อาบยาพิษ อ้อร์เย่ว์หงเกิดความคิดบางอย่างขนเครื่องประดับไปด้วย ทั้งคู่รีบออกเดินทาง เฉินผีตามมาถึงป่าไผ่เจอะรอยเท้าและลูกเหล็กอ้อร์เย่ว์หงตกอยู่ แต่เฉินผีเห็นผิดปกติเลยเดินมาดักจับฝอเหยียกับอ้อร์เย่ว์หงอีกทาง 

เฉินผีนอกจากอยากฆ่าฝอเหยียแล้ว ยังตั้งใจจะฆ่าชาวเมืองฉางซาอีกด้วย(โคตรชั่ว) เฉินผีให้ลูกน้องลุยตะลุมบอน ส่วนเฉินผีดวลวิชากับอ้อร์เย่ว์หงแต่อ้อร์เย่ว์หงเอาชนะศิษย์ชั่วๆได้ เฉินผีล้มไปโดนกองเครื่องประดับที่อ้อร์เย่ว์หงเก็บใส่กระเป๋ามา หนึ่งในนั้นเหมือนที่เขาเคยซื้อให้ยาโถว เลยเจอะฝอเหยียด่าเป็นชุดเลยบอกว่านี้เครื่องประดับอาบยาพิษเอาไปให้เมียอ้อร์เย่ว์หงได้ไง...ไหนบอกว่ารักนางไง นายเป็นคนฆ่านางต่างหาก เฉินผีใจบอดไม่สนใจรับรู้ จะสู้อีก พอดีชาวบ้านทีฝอเหยียกับอ้อร์เย่ว์หงช่วยไว้ พาชาวบ้านมาช่วย พวกเฉินผีเลยโดนชาวบ้านรุมทุบตีจนต้องหนีไปแทน

พวกชาวบ้านเล่าเรื่องราวให้ฝอเหยียฟัง พวกเขาเป็นชาวประมงแต่พวกญี่ปุ่นมายึดพื้นที่ทะเลสาบหมด ทำมาหากินไม่ได้เลย พอดีพ่อของซุยซุยไปเจอะสมบัติบนเรือที่พวกนั้นซ่อนไว้หลังห้องเย็น พวกเขาเลยพากันเข้าไปขโมยของในเรือที่พวกนั้นซ่อนเก็บ หวังเอามาขายยังชีพ พวกชาวบ้านเลยโดนพวกญี่ปุนกับเฉินผีจับมาฆ่าแทน บางส่วนก็โดนจับขังคุกใต้ดิน บ้านของพวกเขาโดนทำลายเลยได้แต่หนีเข้าป่า ฝอเหยียเลยแสดงตัวว่าเป็นเจ้าหน้าที่จากฉางซา และรับปากจะช่วยเหลือชาวบ้านที่โดนกดขี่ ชาวบ้านเลยช่วยพาออกจากป่า ฝอเหยียถามอ้อร์เย่ว์หงว่าทำไมไม่ให้เขาบอกเฉินผีเรื่องปิ่นปักผม อ้อร์เย่ว์หงบอกเห็นแก่ยาโถว....จ้า

เฉินผีกลับค่ายลับ ลูกน้องเตรียมย้ายค่ายหนี เฉินผีเอาปิ่นให้ลูกน้องดู ลูกน้องบอกเคยเห็นปิ่นนี้เป็นของที่ได้มาจากการกู้เรือจมครั้งแรกๆ แถมมีพิษให้ระวังของพวกนี้ ตอนแรกชาวเหยเซียวต้องการแค่แมลงพิษที่อยู่ในซากเรือจม แต่ของพวกนี้อยู่รวมกับพวกแมลงพิษเลยรับพิษสะสมไว้ ถ้าทำแตกพิษจะซึมเข้าผิวหนัง ยาอะไรก็ช่วยไม่ได้ 

เฉินผีนั่งซึมนึกถึงอดีตที่โดนอ้อร์เย่ว์หงทำโทษคุกเข่าที่ลาน แล้วยาโถวเดินผ่านมา แล้วเขาเป็นคนซื้อปิ่นนี้มาให้ยาโถวแถมยังเป็นคนปาปิ่นตกพื้นแตก แล้วยาโถวก้มเก็บจนซากปิ่นปักนิ้วเลือดออก เฉินผีสะเทือนใจหนักที่ตัวเองเป็นคนฆ่ายาโถว(นี่ขนาดรู้ว่าตัวเองเป็นสาเหตุการตายของยาโถวแล้วนะ ยังใจมืดบอดจะฆ่าฝอเหยียตามเดิม นี่มันคนเลวเลเวลไหนเนีย)

ท่านรองฟู่กวานนำกองทหารมาจัดการพวกเฉินผี เฉินผีพาพวกหลบหนีแต่ก็โดนจับได้ นอนละเมอถึงยาโถวบนรถทหาร ฟู่กวานเลยตอบว่านางตายแล้ว555 เฉินผียังคงตั้งใจจะฆ่าฝอเหยียล้างแค้นให้อาจารย์แม่(แบบอีเฉินผีนี้เลวบัวต่ำตมจนไม่สามารถเข้าใจอะไรได้แล้ว) เลยทำให้ฟูกวานโกรธอีก บอกเพราะฝอเหยียไว้ชีวิตหรอกนะ ไม่ั้งั้นแกตายไปนานละแถมตอนนี้ติดพิษอีก สรุปอีเฉินผีกระโดดลงรถหลบหนีเข้าป่าหายไปสะงั้น แถมตั้งจะให้ตัวเองแพร่พิษพาคนอื่นตายตามไปด้วย

ฟู่กวานรายงานฝอเหยีย ฝอเหยียให้ฟู่กวานจัดทีมเฝ้าระวังคุ้มกันประตูเมือง ป้องกันไม่ให้เฉินผีเข้าเมืองฉางซา แล้วให้ไปตามท่านแปดเตรียมหายาแก้พิษ ฝอเหยียปรึกษาอ้อร์เย่ว์หงหาวิธีจับเฉินผี คุณหนูอิ่นมารวมคุยด้วย(เดียวนี้เรียกให้เมียมานั่งเบียดบนโซฟาเดียวกันเชียวนะ สวีตไม่เกรงใจอ้อร์เย่ว์หงมางเลย...) อ้อร์เย่ว์หงคิดแผนให้ยืมหมาของท่านห้าอู๋เหลาโก่วมาตามล่าเฉินผี ตัวเฉินผีเองติดเชื้ออาการเริ่มออก ฝอเหยียพาทหารมาพร้อมหมาตำรวจตามล่าเฉินผีแต่ไม่เจอะ ส่วนเฉินผีหนีไปหาลูกน้อง

ท่านแปดค้นคว้าหายาแก้พิษ ฟู่กวานมาชวนพูดคุยก้อโดนท่านแปดดุ(มีแอบงอนนะฟู่กวาน55) สักพักท่านแปดคิดออกเลยชวนไปหาฝอเหยีย ฝอเหยียวางแผนจะเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อเฉินผี อ้อร์เย่ว์หงไม่เห็นด้วย คุณหนูอิ่นเลยเสนอตัวเองเป็นเหยื่อล่อ มีการปล่อยข่าวลือเรื่องฝอเหยียซื้อตัวยาจากโรงแรมซินเยวี่ย พร้อมกันนั้นคุณหนูอิ่นก้อเล่นละครทะเลาะกับฝอเหยีย เพื่อให้สายสืบเฉินผีคาบข่าวไปบอกต่อ เฉินผีได้ยินข่าวก็ตั้งใจฆ่าคุณหนูอิ่น 

คุณหนูอิ่นนั่งรถม้าออกนอกเมือง เฉินผีมาตามดักฆ่าคุณหนูอิ่น คุณหนูอิ่นเอาจดหมายที่ยาโถวเขียนถึงฝอเหยียให้เฉินผีดู เนื้อความคือยาโถวยอมหยุดยาเอง เพราะร่างกายแย่เกินรักษา นางตายอย่างสงบในอ้อมแขนของอ้อร์เย่ว์หง เฉินผีก็ยังบ้าบอคิดฆ่าเขาอยู่ดีอีบ้าเอ้ย สรุปเฉินผีโดนหลอกล่อให้วิ่งตามคุณหนูอิ่นจนติดกับโดนขังในห้องลับสะที อ้อร์เย่ว์หงตัดขาดเฉินผี แต่ทิ้งยาแก้พิษไว้ในห้องลับด้วย(อะไรจะดีปานนั้น) เฉินผีพร่ำตะโกนบอกว่าหินอุกกาบาตสามารถช่วยยาโถวได้ ฝอเหยียเป็นกังวลถามอ้อร์เย่ว์หง แต่อ้อร์เย่ว์หงสามารถปล่อยวางยาโถวได้แล้ว

ฝอเหยียกับท่านแปดมาที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่หมู่บ้านไป่เซียว จากการวิเคราะห์ของฝอเหยีย เขามั่นใจว่าหินอุกกาบาตชิ้นที่สามฝั่งอยู่ใต้ต้นไม้ศักด์สิทธิ์นี้ ส่วนอ้อร์เย่ว์หงหมกตัวอยู่ในฮวงซุ้ยเมีย ตัวเองก็นั่งขัดถูเช็ดโลงคู่ของเขาไป คิดถึงอดีตเขากับยาโถวไปดูชิวๆเพลินๆ ส่วนหมอโม่เซ่อยังคงตามรักตามห่วงมาเยี่ยมอ้อร์เย่ว์หงถึงฮวงซุ้ย555

ฉิวเต๋อข่ายมาที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่หมู่บ้านไป่เซียว แล้วหามุมจะขุดหาหินอุกกาบาต
ด้วยมือเปล่า ขุดจนนิ้วเลือดออกก็ยังขุดไม่เลิก จนเจอะแผ่นหินสลักแผ่นที่บนภูเขาเปียวจื่อแห่งหนึ่งแทน....(ปริศนานี้ก็ก้อโดนทิ้งไว้กลางทางอีกเรื่อง) เรียวโกะโดนเฉินผีฆ่าตาย

หลังแผนกระจายเชื้อโรคถูกทำลาย เมืองสงบสุขได้ไม่นานเมืองฉางซาเข้าสู่ภาวะสงคราม เพราะประเทศญี่ปุ่นบุกประเทศจีน ทำให้เมืองฉางซาแทบร้างเพราะคนหนีหลบสงครามออกนอกเมือง ด้านฝอเหยียเตรียมตัวออกรบ แล้วบอกให้เมียกลับไปเมืองเป่ยผิง ที่บ้านเซี่ยจิ่วเหยีย ท่านแปด อ้อร์เย่ว์หงและฮั่วซานเหนียง รวมตัวเล่นไพ่นกกระจอก พร้อมเสียงเครืองบินรบบินผ่านหลังคาบ้านไป ท่านแปดดวงตกเล่นไพ่เสียตลอดเริ่มโวยวาย 

พอดีฝอเหยียมา ฮั่วซานเหนียงเลยบอกว่าพรุ่งนี้ที่บ้านฮั่วจะไปทางใต้เพื่อหลบสงคราม ฝอเหยียเห็นด้วยเพราะเมืองฉางซาเริ่มไม่ปลอดภัยเลยถามถึงทุกคน เซี่ยจิ่วเหยียจะไปฮ่องกง อ้อร์เย่ว์หงไปเมืองไป่เซียวเลยถามถึงฝอเหยีย ฝอเหยียเลยบอกเขาเป็นทหารมีหน้าที่รักษาแผ่นดิน เลยถือโอกาสฝากฝั่งเก้าสกุลช่วยดูแลเมียเขาด้วย ฝอเหยียเดินเล่นรอบเมืองที่แทบร้างผู้คน

นึกถึงตัวเองเมื่อแรกเข้ามาที่เมืองฉางซา แล้วมีเด็กผู้หญิงวิ่งเอาแอ๊บเปิ้ลมาให้เขา เป็นหลานสาวของฮั่วซานเหนียงนะเอง ไประลึกถึงที่ต่างๆ เช่นบ้านท่านแปดที่ได้มาสบตาเจอะท่านแปดที่พอเห็นหน้าฝอเหยียปุ๊ปทักปั๊ปเกาะติดทันที มีแวะไปโรงงิ้วของอ้อร์เย่ว์หงและสถานที่ที่ได้เจอะเพื่อนจากเก้าสกุลคนอื่นๆ

ในที่สุดถึงวันญี่ปุ่นส่งกองบินมาทิ้งระเบิดทางอากาศที่เมืองฉางซา ฝอเหยียลำเลียงคนหนีหลบระเบิด ระเบิดลงใกล้ๆฝอเหยีย ฟู่กวานกระโดดเอาตัวมาบัง พร้อมกันนั้นทหารญี่ปุ่นส่งรถถังมาบุกเข้าเมือง เมืองฉางซาโดนถล่มราบเต็มไปด้วยผู้บาดเจ็บ แต่ทหารญี่ปุ่นยังไม่หยุดส่งหน่วยจู่โจมเข้ามาต่อ แต่ฝอเหยียยังยืนหยัดลุกขึ้นสู้กับกองทหารที่เหลือ...ระหว่างนั้นก้อปรากฎสมาชิกเก้าตระกูลเข้ามาช่วยรบด้วย....จบ...แบบคิดเอาเอง.....อีกเรื่อง

......................................เฮ้อสำหรับเรานะตอบจบ ความรู้สึกแบบ....นี้มันหยิบแผ่นจบมาผิดเรื่องป่าวเนี้ย....คือที่จริงจะจบที่ฝอเหยียกลับคืนสูอำนาจ ทุกสกุลกลับมาคืนดีกันไรงี้ก้อโอเครนะ แต่นี้ลากมาไกลจนความพีคมันไม่พีคมันงงๆ แล้วยังจบไม่เคลียร์ค้างคาอีกตั้งหลายอย่างเช่นสรุปเฉินผีมันตายหรือหายป่วย....ฉิวเต๋อข่ายสรุปได้แผ่นที่แล้ว.....จะยังไงต่อ คือครึ่งแรกมันสนุกมากเลย แต่พอครึ่งหลังมันแกว่งๆพิกล ยิ่ง3-4ตอนสุดท้าย เนื้อเรื่องเดินเรื่องเร็วรวบรัดมากจนเนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่องเลย...เสียดายความสนุกมาก โดยเฉพาะตอนสุดท้ายยัดความเป็นหนังสงครามรักชาติ....ฮื่อเสียดายงะ ภาพเท่นะแต่ไม่อินอะ....แล้วสรุปเก้าสกุลมาตายหมู่ หรือรอดยกก๊วน แต่ยังไงนะ เอาว่าโดยรวมยังนับว่าเป็นละครที่ดูสนุกเพราะติดใจตัวละครมีสีสันดี แต่บางตัวก็น่าขัดใจมาก555

ฝอเหยีย เป็นตัวละครที่คาแรตเตอร์พระเอกที่ผู้หญิงจะต้องกรี๊ดมื่อได้ดูละคร เพราะนิสัยเย็นชา ปากร้าย ใจใหญ่และดูทรงอำนาจ กล้าตัดสินใจ ภาวะผู้นำสูง....อวยจะไม่รู้จะอวยยังไงละ ในเรื่องไม่รู้ว่าจะยังไง แต่ในนิยายได้ข่าวว่าเขามีลูกตั้งสามคนนะ แปลว่าน่าจะรอดจากสงครามที่เมืองฉางซา...แต่ไงต่อนั้นไม่รู้เหมือนกัน...แต่ในนิยายบันทึกจอมโจรแห่งสุสาน มีพูดถึงฝอเหยียแต่ฟังดูร้ายๆพิกล แต่ในละครดูเท่ดูเป็นคนดีอะ แล้วดันเลือกคนได้เป๊ะ ใส่ชุดทหารแล้วเท่จัดแบบนี้ เฉินเหว่ยถิงเกิดเลยเรื่องนี้.....

อ้อร์เย่ว์หง  คุณชายดอกไม้ รักเดียวจนกลายเป็นยึดติด กว่าจะปล่อยวางเรื่องเมียตายได้นี่ลำบากเพื่อนมากเลย ถ้าฝอเหยียไม่รักอ้อร์เย่ว์หงมากขนาดนั้น คงไม่ยอมขายสบัติทิ้งแทบหมดตัวเพื่อซื้อยาให้เมียเพื่อนหรอกนะ แต่ที่หงุดหงิดหน่อยๆคือจะเกรงใจอะไรเมียขนาดนั้น เลยไม่กล้าลงโทษลูกศิษย์ชั่วอย่างเฉินผีมากไปกว่าสั่งให้คุกเข่าเนีย ในนิยายอ้อร์เย่ว์หงถึงดูรักเมียแต่ที่จริงก็ยังเสเพลติดเหล้าเคล้านารีมากกว่าที่เราเห็นในละคร

ท่านแปด  หมอดูซินแสเพื่อนรักของฝอเหยีย เพื่อพ่อพระแล้วเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเป็นหมดดู เป็นนักสืบ เป็นหมอรักษาโรค ไม่พอเป็นนักการฑูตประจำตัวของฝอเหยียอีก เป็นตัวละครสร้างสีสันของเรื่องเลย ดูแล้วอดเอ็นดูปนสงสารท่านแปดไม่ได้เลย

ท่านรองจางฟู่กวาน ญาติหนุ่มคนสนิทและแสนภักดีของฝอเหยีย เป็นชายตระกูลจางที่สืบลักษณะเด่นมาทุกอย่างเป๊ะ ไม่ว่าจะหล่อ เท่ ฉลาดและอายุยืนยาวอันเป็นคุณสมบัติของสายเลือดตระกูลจางอันแสนลึกลับ มีรอยสักกิเลนด้วยนะ แต่ฟู่กวานจะโชว์รอยสักนี้ในละครภาคซาไห่แทน ส่วนภาคนี้ปล่อยให้ฝอเหยียเขาโชว์รอยสักไปก่อน555  และฟู่กวานเขามีคู่นะแต่ไม่ได้อยู่ในเรื่องนี้ เรื่องนี้ก้อจิ้นกับท่านแปดไปก่อนละกัน ท่านแปดจะได้ไม่เหงามาก

คุณหนูอิ่นแห่งโรงแรมซินเยวี่ย คุณหนูเอาแต่ใจที่เป็นลูกสาวคนสวยคนเดียวของทายาทกิจการโรงแรมใหญ่แห่งเมืองเป่ยผิงที่มากด้วยอิทธิพล ผู้หญิงที่สามารถผูกใจผู้ชายเย็นชาบ้างานแบบฝอเหยียได้อยู่มือ ไม่ใช่เพราะความสวยแต่เป็นเพราะความฉลาดและความกล้าหาญของเธอ จึงได้รับการยอมรับให้เป็นศรีสะไภ้บ้านตระกูลจาง...ที่บ้านเก่าตระกูลจางยังยอมรับเธอ

ยาโถว  เมียรักของอ้อร์เย่ว์หง ผู้สร้างตำนานความรักระหว่างลูกสาวร้านบะหมี่ข้างทางกับคุณชายตระกูลใหญ่ทายาทนักแสดงงิ้วชื่อดัง จนลือลั่นไปทั่วเมืองฉางซา เป็นผู้หญิงวาสนาดีแต่อายุสั้นเพราะร่างกายอ่อนแอ 

เซี่ยจิ่วเหยีย  เพื่อนสนิทฝอเหยียฝ่ายเสนาธิการถนัดวางแผน ฉลาด รอบรู้และทันเกม เป็นเพื่อนที่สามารถพึ่งพาและไว้วางใจ ได้ขนาดฝอเหยียจะไปรบแล้วยังพูดฝากฝั่งเมียกับเซี่ยจิ่วเหยียเลย...อยากมีเพื่อนแบบนี้จัง

ฮั่วซานเหนียง  สาวสวย ฉลาดและอยู่เป็น เจ้าบ้านสาวหนึ่งเดียวในเก้าตระกูล ที่บริหารดูแลจัดการด้วยทายาทผู้หญิงสืบต่อจากรุ่นสู่รุ่น ฮั่วซานเหนียงเป็นตำนานนกอมตะของบ้านฮั่ว ที่ผู้หญิงบ้านนี้มักจะหลงรักผู้ชายในเก้าสกุลแต่ก้อ...นกอกหักทุกรุ่น ในส่วนของฮั่วซานเหนียงที่หลงรักอ้อร์เย่ว์หงอย่างหมดใจ แต่ไม่เคยบังคับกดดันอ้อร์เย่ว์หงเลย เฝ้าแต่คอยดุแลเขาไม่เสื่อมคลายจนเมียเขาตายไปแล้ว นางก็ยังทำได้แค่นั้นนี่คือข้อดีของฮั่วซานเหนียง ที่เหลือมีแต่ความเจ้าเลห์กับเจ้าคิดเจ้าแค้นที่เกือบทำให้เก้าสกุลต้องตกอยู่ในมือคนชั่ว

เฉินผี  คนโง่ที่ทำชั่วอย่างจริงใจ ทำชั่วโดยไม่รู้สึกผิดเพราะเขาจะปัดความผิดไปให้คนอื่นแล้วตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิด เป็นตัวละครที่ดูแล้วอยากเอาหินทุบหัวให้ตายๆๆไปสะที คือคนอะไรโง่ได้ขนาดนี้ โดนหลอกปั่นหัวให้เข้าใจผิดว่าฝอเหยียไม่ให้ยา ยาโถวเลยตายเพราะไม่มียากินจนได้มาอ่านจดหมายขอยาโถวถึงฝอเหยีย ก้อยังยึดมั่นจะฆ่าฝอเหยียอยู่นั่นแหละ...สมองไม่ได้มีไว้คิดวิเคราะห์เลยว่าเหตุและผลคืออะไร มีแต่คลั่งรักจนหุตามืดบอดไม่รับรู้ใดๆ แถมตอนหลังมารู้ว่ายาโถวตายเพราะพิษจากปิ่นที่ตัวเองซื้อมาให้ยาโถว...ไม่เห็นจะลงโทษตัวเองสักนิดแถมยังขยันฆ่าคนเล่นเป็นผักปลาทำไมไม่โดนจับไปประหารนะตัวละครนี่ ดัน....นอายุยืนยาวจนไปทำชั่วได้อีกหลายเรื่องในภาคอื่น....รึจะจริงที่คนชั่วมักอายุยืนกว่าคนดีหวา

ลู่เจี้ยนชวิน คนจัญไรที่แท้จริง นายทหารหน่วยข่าวกรอง ที่เต็มไปจิตริษยา โหดร้าย บ้าอำนาจ และพร้อมเหยีบบย่ำทุกคนเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง เป็นตัวละครที่หาเหตุความดีไม่เจอะเลย ตอนตายนี้ขัดใจมาก จู่ๆก้อตายง่ายๆสะงั้น น่าโดนเปิดโปงประจานจนชีวิตมันพังพินาจสิ ลู่เจี้ยนชวินควรจะมีชีวิตที่ตกต่ำมากกว่านี้ก่อนจะตายอะ...รู้สึกยังไม่หายแค้น5555

ฉิวเต๋อข่าย ตัวละครระดับบอสหลักของเรื่อง ที่ดูเหมือนจะสำคัญ....แต่เราก้อยังงงๆกับบทบาทแก เพราะตั้งแต่แรกเรื่องจนจบ....สรุปเขาทำไปทำไมเนีย...ในเรื่องนี้ต้องการหาหินอุกกาบาตเพื่ออยากมีชีวิตอมตะหรอ...แต่ในภาคหนังเขาตามชิ้นส่วนการดรูปกิเลนที่ธิเบต...เลยเจอะกับเสียวเกอ ในบันทึกจอมโจรแห่งสุสานเขาคือหัวหน้าใหญ่หน่วยงานลับของอาหนิง....ที่ตามล่าวังฉางไห่ สรุปพี่ต้องการอะไรเยอะแยะขนาดนี้อะ...555

สรุปเป็นละครที่ดูสนุก พระเอกเท่มาก(อันนี้ส่วนตัวล้วนๆ555) ผู้ชายทุกคนในเรื่องก้องานดี...ไม่มีที่ติ เสื้อผ้าดูดีสวยงามทุกตัวตั้งแต่พระนางยันคนใช้555 ฉากและซีจีก้อโอเครดูได้ไม่ขัดตาจ้า และเป็นตำนานเรื่องเล่าของเหล่านักขุดสุสานจากเก้าสกุลที่ไม่มีวันจบ....เพราะไม่มีการเฉลยเรื่องที่แท้จริงนะเอง

เพลงเพราะด้วยนะ....นี่ไม่เคยชอบฟังงิ้วเลย แบบตอนเด็กๆเคยโดนบังคับพาไปนั่งดู แล้วเสียงแบบงิ้วสดร้องเสียงแหลมมาก แล้วเราก็เด็กฟังไม่รู้เลย เลยไม่ชอบงิ้ว เพิ่งมารู้สึกดีตอนดูละครเรื่องนี้แหละ555