สารบัญชุมนุมปีศาจ...เรื่องราวของมือปราบปีศาจห้าหนุ่มหล่อ จากหน่วยปราบมารแห่งต้าถัง
สารบัญชุมนุมปีศาจ...นิยายแนวเทพเซียนมารที่ลงมาสร้างความปั่นป่วนบนโลกมนุษย์ ความสนุกขั้นเทพจากฝีมือการแต่งของเฟยเทียนเย่เสียง ผู้แต่งปราชญ์กู้บัลลังก์และราชาคืนบัลลังก์
เล่ม1
ดำเนินเนื้อเรื่องโดยน้องหงจวิ้นคนงาม ผู้เป็นลูกครึ่งมีแม่เป็นมนุษย์กับข่งเซวียนผู้พ่อที่เป็นเทพมารนกยูงมีสถานะเป็นหนึ่งในสามของประมุขมารวิหคแห่งเผ่าเย่าจินบนยอดเขาไท่หาง เหตุเกิดเมื่อชิงสยงเฟิ่งหวงปีกทอง ที่มีฐานะเป็นพี่ชายของพ่อน้องหงจวิ้น ได้นำเทียบเชิญจากโลกมนุษย์มาส่งให้ แต่ว่ามาถึงกลับเห็นน้องหงจวิ้นโดนพ่อฉงหมิงทำโทษให้หันหน้าเข้ากำแพง เพราะซนไปทำยาผงพิเศษ แล้วไปโรยใส่พ่อฉงหมิงจนจามไม่หยุด ทำให้วังเย่าจินโดนไฟเทพเฟิ่งหวงจนไฟลุกไหม้วอดวายไปทั้งหลัง555 (แต่ที่จริงน้องเขาหวังดีอยากทำยาแก้พิษไฟในร่างพ่อฉงหมิง)
เมื่อพ่อฉงหมิงเห็นเทียบเชิญก้อปฎิเสธ เพราะไม่ชอบมนุษย์ผู้เป็นต้นเหตุทำให้ข่งเซวียนต้องตาย แต่ชิงสยงอยากให้น้องหงจวิ้นลงไปโลกมนุษย์ เพื่อจะได้สืบหาต้นเหตุและฆาตกรที่วางแผนฆ่าข่งเสวียนที่โลกมนุษย์ แถมเหลือเวลาอีกแค่สี่ปีมารฟ้าจะถือกำเนิด ต้องหาทางรวมมือกันกำจัดก่อนจะเกิดภัยร้ายครั้งใหญ่ แล้วหงจวิ้นสืบทอดเทวรัศมีห้าสีของซ่งเสวียนผู้พ่อ อิทธิฤทธิ์ของเทวรัศมีห้าสีสามารถกำจัดมารฟ้าได้ แถมตอนนี้ปีศาจมังกรดำผู้เป็นอริมาแย่งตำแหน่งอ๋องปีศาจไปจากฉงหมิง (ศึกครั้งนั้นทำให้ฉงหมิงมีพิษไฟตกค้างในร่างกายและไม่อาจกำจัดออกไปได้) ปีศาจมังกรดำควบคุมปีศาจมากมาย แถมยังครอบครองเมืองฉางอันทำให้โลกมนุษย์วุ่นวายไปหมด ฉงหมิงทะเลาะกับชิงสยงเสียงดังจนทำให้หงจวิ้นได้รู้เรื่องราวหนหลังเมื่อสิบสองปีก่อน น้องหงจวิ้นเสียใจเลยวิ่งหลบออกไปจากวัง ชิงสยงตามไปปลอบใจน้องหงจวิ้น พร้อมกล่อมให้น้องหงจวิ้นเดินทางลงไปยังโลกมนุย์เพื่อทำภารกิจ
วันรุ่งขึ้น พ่อฉงหมิงยังงอนน้องหงจวิ้นที่รู้ว่าเขาไม่ใช่พ่อที่แท้จริง แถมพูดจาแดกดันน้องหงจวิ้นให้ไปนั่งที่เก้าอี้ของข่งเซวียนที่เป็นพ่อน้องหงจวิ้นจริงๆ ตรงที่บัลลังก์ข้างๆของเขา555 แต่น้องหงจวิ้นน่ารักอะ นางบอกฉงหมิงคือพ่อนางและที่นี่ก็คือบ้านของตัวเอง พ่อฉงหมิงเลยออกคำสั่งให้น้องไปทำสามภารกิจที่โลกมนุษย์ ถ้าทำสำเร็จถึงจะให้กลับมาอยู่ที่นี่ 1)ให้ไปเมืองฉางอันเข้าหน่วยปราบมารของตี๋เหรินเจี๋ยพร้อมสืบหาตัวฆาตกรที่สังหารข่งเสวียนผู้พ่อ 2)น้องต้องใช้มีดบินตัดเซียนสี่เล่มตามฆ่าปีศาจทุกตัวตามชื่อในใบรายชื่อปีศาจนี้(ฉากนี้ก้อตลกน้องกลัวพ่อโกรธแล้วจะไม่รักตัวเอง เลยยอมทำทุกสิ่งที่พ่อสั่ง ตอนพ่อส่งใบรายชื่อก้อทำท่าหยิบมาอ่าน แต่น้องไม่รู้ว่าตัวหนังสือมันกลับหัวจนพ่อฉงหมิงต้องทักว่าใบรายชื่อมันกลับหัวอยู่ ตลกโป๊ะบะมาก555) 3)ตามหาทายาทคนสกุลเฉินเพื่อมอบโคมจิตของอ๋องปลาคุนแห่งเมืองลี้ลับ น้องหงจวิ้นรับคำพร้อมมองพ่อฉงหมิงตาละห้อย จนพ่อฉงหมิงต้องถามว่าน้องอยากได้อะไรอีก น้องหงจวิ้นเลยบอกอยากได้ท่านพ่อ อยากให้ท่านพ่อฉงหมิงเดินทางไปกับน้องอะ(น่ารักละเกินลูกเอ๋ย) ทำเอาพ่อฉงหมิงไปไม่ถูกแต่ก็ไม่รับคำขอของน้องพร้อมเร่งให้น้องรีบเดินทาง
น้องหงจวิ้นออกเดินทางไม่นาน เจ้าจื่อหลงพี่เลี้ยงที่เป็นปีศาจปลาหลีฮื้อก็วิ่งตามมาด้วยเพื่อเป็นเพื่อนเดินทางตามคำสั่งของชิงสยง เพราะชิงสยงรู้ว่าน้องไม่ได้รู้เรื่องราวหรือการใช้ชีวิตของมนุษย์เลย(น้องใสมากๆ555) กว่าจะหาทางเดินลงจากเขาได้ก้อปาไปสามวันสามคืน ทั้งหมดอยู่ในสายตาของฉงหมิงและชิงสยงที่นั่งลุ้นดูน้องหาทางออกจากเขาไท่หาง(พ่อฉงหมิงนี้โคตรซึน ปากบอกไม่รักไม่ห่วงแต่ที่จริงลุ้นว่าน้องจะเดินทางรอดรึป่าวแทบตาย555)
หนึ่งเดือนผ่านไปน้องหงจวิ้นกับเจ้าจื่อหลงก็เดินทางจนใกล้ถึงเมืองฉางอัน แต่หมู่บ้านทางผ่านในคืนนี้กลับเต็มไปด้วยซากศฟของคน น้องหงจวิ้นเลยตามหาปีศาจภายในหมู่บ้านจนเจอะปีศาจปลามังกรตัวใหญ่ยักษ์เข้ามาโจมตี น้องเลยต่อสู้พร้อมซัดมีดบินตัดเซียนเล่มหนึ่งเข้าตาปีศาจปลามังกรเข้าเต็มๆ จนปลาปีศาจดำหนีเข้าไปในตัวเมืองแทน น้องหงจวิ้นวิ่งตามปีศาจปลาเข้าไปในเมืองด้วย แต่พวกทหารยามรักษาเมืองเข้าใจน้องผิดเลยระดมกำลังตามล่าตัวน้องหงจวิ้นแทน เจ้าจื่อหลงรีบบอกให้น้องเรียกมีดบินกลับมา น้องหงจวิ้นบอกเรียกคืนมาไม่ได้ ถ้าทำงั้นปลามันจะมุดใต้ดินหนีหายไปเลย ทั้งคู่เลยต้องรีบติดตามปีศาจปลามังกรเข้าไปในเมืองอย่างรีบด่วน
แต่น้องดันโชคร้ายหนีกองทหารจนมาเจอะพี่หลี่จิ่งหลงแทน555(ท่านแม่ทัพหลี่จิ่งหลง บุรุษผู้ดูดทุกความซวยแห่งฉางอัน) จากการปะทะในคราวนี้ทำให้โคมจิตที่น้องใส่อยู่โดนกระบี่ในมือพี่หลี่กระแทก จนโคมดวงจิตแตกออกทำให้แสงในโคมระเบิดเข้าใส่เข้าร่างพี่หลี่จิ่งหลงจนหมด แถมพี่เขายังสลบไปอีก(พี่เขาใส่ชุดเกราะแล้วมันหนัก น้องเลยถอดเกราะพี่ออกจากตัวจนเกลี้ยงแทน555) ทำให้น้องหงจวิ้นต้องหอบหิ้วพี่เขาหนีทหารจนไปเจอะหอคณิกาที่อยู่ใกล้(ซึ่งน้องไม่เข้าใจว่าหอคณิกาคืออะไร ใสมากลูก555) น้องหงจวิ้นหิ้วพี่หลี่จิ่งหลงเข้าไปพักในห้องหนึ่งในหอ
ในห้องน้องหงจวิ้นก้อถอดเสื้อดูร่างกายพี่หลี่เพื่อจะหาร่องรอยของโคมจิต แต่ไม่รู้จะทำยังไง พี่หลี่เองก็ไม่ใช่คนของตระกูลเฉินเพราะดูจากป้ายชื่อที่อยู่ติดกาย เจ้าจื่อหลงเลยแนะนำให้ฆ่าพี่หลี่แทน555 น้องหงเลยนั่งคร่อมร่างพี่หลี่ที่ใส่แค่กางเกงตัวในชิ้นเดียว แล้วใช้เทวรัศมีส่งไปในกายเพื่อหาโคมจิตในร่างพี่หลี่
ก็พอดีพี่หลี่ดันตื่นมาสะก่อนทั้งคู่เลยต่อสู้กันจนทำเสียงดัง ทำให้กองทหารที่มาตรวจในหอคณิกาได้ยินเสียง น้องเลยพาเจ้าจื่อหลงหนีออกไปก่อน ส่วนพี่หลี่จิ่งหลงก็เผ่นทันทีเหมือนกัน แต่ว่าพลาดเท้าลื่นตกหลังคาลงไปกลางตลาดหลังหอคณิกาในสภาพเกือบเปลือยแทน เรื่องนี้เป็นที่เล่าขานกันทั้งตลาด5555
ส่วนน้องหงจวิ้นนั้นก้อร่าเริงท่องเที่ยวในเมืองแถมชิมอาหารไปทั่ว ดีที่ชิงสยงมอบไข่มุกให้จำนวนมากแล้วยังมีเจ้าจื่อหลงค่อยสอนวิถีใช้เงินแลกเงินในโลกมนุษย์ให้ ทำให้น้องเพลิดเพลินไปกับการชิมช็อปใช้ในฉางอัน ระหว่างทางก็เจอะการแสดงปาหี่ ได้เจอะน้องลิงโดนทารุณกรรมจากเจ้าของ น้องสงสารเลยจัดการปลดปล่อยน้องลิงจากโซ่ที่ล่ามคอ จากนั้นน้องก็ไปช็อปร้านหนังสือต่อ55
ส่วนพี่หลี่จิ่งหลงนั้นก็นั่งคุกเข่ารับโทษหน้าศาลบรรพชนในสภาพเดิม คือเปลือยอกนุ่งแค่กางเกงตัวเดียว แถมยังโดนเฟิงฉางชิงผู้เป็นญาติผู้พี่เฆี่ยนตี โทษฐานทำให้ชื่อเสียงตระกูลเสื่อมเสีย ก่อนหน้านั้นตอนที่เขาเป็นวัยรุ่นก็ไม่สนใจทำงานการใดๆ หลังจากสูญเสียบิดาก้อขายทรัพย์สมบัติแทบหมดตัวเพื่อซื้อกระบี่วิเศษของตี๋เหรินเจี๋ย กระบี่ที่อวดอ้างว่าสามารถฆ่ามารได้ ทำให้คนนินทาในความไร้สาระของพี่หลี่ จนเฟิงฉางชิงผู้เป็นญาติผู้พี่ต้องพาไปฝากให้เป็นขุนนางที่กองพลหลงอู่ แต่พี่หลี่กลับทำตัวเหลวไหลจนคนทั้งเมืองนินทาว่าเป็นคนไม่เอาไหนที่ทิ้งหน้าทีแล้วไปเที่ยวหอนางโลมแทน
น้องหงจวิ้นเดินตามหาสถานที่ตั้งของหน่วยปราบมาร จนมาพบว่ามันเป็นจวนร้าง แต่ตรงกลางลานกลับมีต้นหวูถง(เมเปิ้ล)ต้นใหญ่ ทำให้น้องหงจวิ้นรู้สึกคุ้นเคย เพราะที่เขาไท่หางบ้านของน้องเป็นดงต้นหวูถงนะเอง น้องหงจวิ้นได้แต่ทำใจพักที่นี้ไปก่อนเพราะดึกแล้ว
ภายนวังหลวง มีหญิงสูงศักดิ์ลึกลับนั่งรับมีดบินตัดเซียนจากลูกน้องมาดู ลูกน้องรายงานว่าเฟยอ๋าวปีศาจปลามังกรหลบซ่อนตัวในวังต้าหมิงแล้ว ส่วนเจ้าของมีดเจอะหลี่จิ่งหลงไล่ตามจนไม่รู้ว่าตอนนี้หลบไปอยู่ที่ไหน หญิงสูงศักดิ์ลึกลับสั่งให้ลูกน้องไปตามล่าเจ้าของมีดมาให้ได้
ในจวนหน่วยปราบมารต้าถัง น้องหงจวิ้นตื่นเพราะเสียงของโม่รื่อเกินที่มารายงานตัว555
ในวังหลวง ฮ่องเต้หลี่หลงจีกำลังคลอเคลียกับสนมรักหยางอวี้หวน ส่วนกั๋วกั๋วฟูเหรินก็กำลังนั่งคุยกับหยางกั๋วจง คุยเรื่องเล่าลือว่ามีปีศาจบุกเข้าเมืองเมื่อคืนนี้และหลี่จิ่งหลงเป็นเป็นคนสร้างเรื่องอันเหลือเชื่อนี้ เลยทำให้ฮ่องเต้หลี่หลงจีได้ความคิดที่จะให้หลี่จิ่งหลงไปควบคุมดูแลหน่วยปราบมารที่ตี่๋เหรินเจี๋ยสร้างไว้
ในจวนปราบมารน้องหงจวิ้นกับโม่รื่อเกิน ต่างสงสัยถึงที่มาของเทียบเชิญ ก็พอดีอาไท่มาถึงพอดี555(พ่อหนุ่มผมทองรูปหล่อ) ไม่ทันไรฉิวหย่งซือบัณฑิตหน้าใสก็ตามมาติดๆ ทั้งสี่คนต่างก็งงในเทียบเชิญมาก เพราะไม่รู้ว่ามันมาจากผู้ใดกัน ที่แน่ๆทั้งสี่คนต่างมาจากแดนดินที่ห่างไกลมาก เนื่องจากทุกคนต่างก็ไม่รู้เลยทำได้เพียงนั่งรอต่อไป(ในจำนวนสี่คน น้องหงจวิ้นอายุน้อยที่สุด ดูเป็นน้องน้อยมาก)
ฝ่ายพี่หลี่จิ่งหลงเดินตามหลังเฟิงฉางชิง เพื่อไปยังจวนหน่วยปราบมารต้าถังตามคำสั่งราชโองการ ซึ่งทำให้เฟิงฉางชิงผิดหวัง ที่คำสั่งนี้เหมือนจะเย้ยหยันต่อความตกต่ำของตระกูล ที่โยกย้ายตำแหน่งขุนพลของหลี่จิ่งหลงให้ลงมาดูหน่วยปราบมารแทน ทั้งคู่เดินไปจนใกล้ถึงจวนก็ได้ยินเสียงดนตรีดังแว่วมา พี่หลี่จิ่งหลงเลยวิ่งเข้าไปในจวน
กลับพบกลุ่มคนนั่งเคาะไม้ดีดพิณบรรเลงเพลงกันอยู่ แถมมีเจ้าจื่อหลงปีศาจปลาเต้นรำในอ่างน้ำ พอพี่หลี่จิ่งหลงเห็นหน้าของน้องหงจวิ้น ก็โมโหกรุ่นชักดาบใส่น้องทันที แต่เจอะสี่หนุ่มรวมพลังรุมทุบจนพี่หลี่จิ่งหลงสลบไปแทน555 เจ้าจื่อหลงเห็นเฟิงฉางชิงเลยสั่งให้จับตัวไว้ด้วยอีกคน เจ้าจื่อหลงเก็บม้วนผ้าได้เลยยื่นให้น้องหงจวิ้น แต่ฉิวหย่งซืออาสาอ่านให้ เลยทำให้ทุกคนรู้ว่าคนที่พวกตนรุมกระทืบมะกี้คือหัวหน้าหน่วยปราบมาร555
น้องหงจวิ้นเลยจะเป็นคนไปปลุกพี่หลี่เพื่อจะขอโทษแต่ไม่กล้าตบหน้าปลุกแรงๆ เจ้าจื่อหลงเลยอาสาตบแรงๆให้แทน55 พอพี่หลี่จะตื่นก้อเจอะอาไท่เอาพิณทุบหัวจนสลบไปอีกรอบ555 เพื่อวางแผนใหม่ เอาพี่หลี่จิ่งหลงกะเฟิงฉางชิงไปนอนที่เตียง แล้วพวกเขาจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าเกิดอะไรกันขึ้น แต่พี่หลี่จิ่งหลงกลับลุกมาบอกว่าข้าได้ยินหมดแล้ว(555โคตรตลก)
น้องหงจวิ้นตามไปขอโทษที่ตัวเองไปสร้างมลทินให้กับชื่อเสียงของพี่หลี่จิ่งหลงมัวหมอง แล้วลาไปหาที่นอนก็พบว่าโม่รื่อเกินจัดเตรียมที่นอนไว้ให้น้องน้อยแล้ว(พี่โม่นิสัยดีมากๆ คอยดูแลน้องน้อยตลอด)
เช้าวันรุ่งขึ้น พี่หลี่จิ่งหลงจัดหาคนงานมาทำความสะอาดจวนทันที สามวันผ่านไป จวนปราบมารต้าถังก้อกลับมาสวยงามอีกครั้ง ทุกคนต่างมีห้องส่วนตัว ตกแต่งห้องตามสไตล์ของตัวเอง555 มีแต่ห้องของน้องหงจวิ้นที่ว่างเปล่า พี่หลี่เลยมอบภาพเขียนล้ำค่าให้ไปประดับผนัง เป็นรูปวิวธรรมชาติ กับภาพร้อยวิหคทำให้น้องหงจวิ้นดูแล้วคิดถึงพ่อฉงหมินที่วังเย่าจิน
พี่หลี่จิ่งหลงจัดงานวงน้ำชาเพื่อสร้างความคุ้นเคย พร้อมกล่าวว่าเสียใจที่ตัวเองเป็นเพียงคนธรรมดาสุดในหน่วยปราบมาร แต่เขาจะไม่ทำตัวเป็นภาระให้ใครแน่ๆ ทำให้คนที่เหลือต่างรู้สึกกระอักกระอ่วนที่แสดงอาการดูแคลนพี่หลี่ก่อนหน้านี้(ยกเว้นน้องหงจวิ้นนะ55) พี่หลี่จิ่งหลงขอดูเทียบเชิญของทุกคนพร้อมซักถามถึงประวัติแต่ละคนไปด้วย น้องหงจวิ้นบอกว่าเขาเป็นลูกเลี้ยงของนักพรตบนเขาไท่หาง(น้องพูดตามที่ถูกสั่งมา) โม่รื่อเกินเป็นคนเผ่าซื่อเหวย อาไท่เป็นชนชั้นสูงจากโทคาริ ฉิวหย่งซืออยู่หังโจวมาจากครอบครัวบัณฑิต ทุกคนบอกว่าเมืองฉางอันเพื่อฝึกตน พี่หลี่จิ่งหลงคาดเดาว่าเทียบเชิญเหล่านี้มาจากคำสั่งเสียของตี๋เหรินเจี๋ย ที่ได้สั่งกำหนดเวลาส่งหลังจากที่เขาได้เสียชีวิตไปแล้ว พรุ่งนี้เขาจะสั่งทำป้ายชื่อและชุดของหน่วยปราบมารให้ทุกคน จากนี้ทุกคนก็จะต้องกลายเป็นขุนนางของต้าถังทันที น้องหงจวิ้นตกลงรับปากคนแรกคนที่เหลือก็ตามๆกันมา พี่หลี่จิ่งหลงเดินออกไปแอบยิ้มข้างนอกที่กำหลาบผู้มีพลังพิเศษได้ แต่พอเงยหน้ามาเจอะหน้าน้องหงจวิ้นยืนมองหน้าอยู่ หุบยิ้มแทบไม่ทัน5555(พี่เขาอุดสาทนเก็กมาดเข้มในห้องมาตั้งนาน)
น้องหงจวิ้นขอให้พี่หลี่จิ่งหลงช่วยพาไปบ้านของเฉินจื่ออ๋าง พี่หลี่จิ่งหลงเลยขอความช่วยเหลือจากน้องหงจวิ้น พี่เขาอยากได้คาถาลบความทรงจำ แต่น้องหงจวิ้นบอกว่าไม่มีหรอก แต่ว่ามีเกสรดอกไม้ชนิดหนึ่งชื่อว่าเกสรวิญญาณลอย เมื่อสูดดมไปจะทำให้ลืมเลือนเรื่องก่อนหน้าได้ พี่หลี่เลยไปตามโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ ให้ไปตลาดตามหาซื้อเกสรวิญญาณลอย ส่วนตัวเองก็พาน้องหงจวิ้นไปบ้านตระกูลเฉิน ระหว่างเดินทางน้องหงจวิ้นก้อยื่นมือไปคว้าแขนเสื้อพี่หลี่จิ่งหลงมาจับ พร้อมเดินถามเรื่องราวตลอดทางจนพี่หลี่รู้สึกอึดอัดแปลกๆ555
ในที่สุดพี่หลี่จิ่งหลงก็พาน้องหงจวิ้นมาถึงบ้านตระกูลเฉินจนได้ เพียงแต่ว่าเฉินจื่ออ๋างได้ตายในคุกไปนานแล้ว บ้านเรือนก็ทรุดโทรม ทายาทที่เหลือเป็นเพียงทารกน้อย เด็กในอ้อมแขนฮูหยินเฉินที่เป็นทายาทคนสุดท้าย น้องหงได้แต่ปวดใจที่โคมจิตดันแตกไปเข้าร่างพี่หลี่ไม่พอ คนตระกูลเฉินก้อเสื่อมโทรมจนแทบไม่เหลือทายาท น้องเลยมอบไข่มุกให้ฮูหยินไว้เป็นค่าใช้จ่าย ระหว่างที่เดินอ้อมหลังพี่หลี่ น้องหงก้อคิดวิธีเอาโคมจิตออกจากร่างพี่หลี่ด้วยการใช้เทวรัศมีห้าสีประทับหลังพี่หลี่ให้ตรงกับร่างเด็กในอ้อมแขนฮูหยิน หวังว่าโคมจิตจะกระเด้งออกจากพี่หลี่มาเข้าตัวเด็กน้อย แต่ตัวพี่หลี่กลับเปล่งแสงออกมาแทน
กลับมาที่จวน น้องหงจวิ้นโดนพี่หลี่จิ่งหลงสั่งลงโทษให้ยืนสำนึกผิดแทน555 แต่สุดท้ายพี่หลี่จิ่งหลงทนไม่ไหวเลยให้น้องหงเล่าที่มาของเรื่องโคมจิต ที่เข้าสู่ร่างของเขาในคืนนั้น ทั้งคู่เลยไปนั่งที่ระเบียงเพื่อทดสอบ พี่หลี่ถอดเสื้อครึ่งบนออก แล้วให้น้องหงยื่นมือแปะกล้ามอกแน่นๆของพี่หลี่ จากนั้นน้องก็ส่งเทวรัศมีห้าสีเข้าร่างพี่หลี่ พลังของเทวรัศมีห้าสีทำให้ร่างพี่หลี่เปล่งแสงแล้วก็วูบหายไปในร่างพี่หลี่ต่อ
แต่ดันมีเสียงมาขัดจังหวะ แต่น้องหงจวิ้นหาโคมจิตเจอะแล้วที่กลางใจพี่หลี่ หวงยงเป็นขุนนางศาลต้าหลี่ ที่พูดจากแดกดันมะกี้นะเอง เขามาส่งคดีที่ศาลต้าหลี่ไม่อาจทำได้ เลยมาส่งมอบให้หน่อยปราบมารต้าถังทำแทน หลังจากหวงยงกลับไปแล้ว น้องหงจวิ้นก็บอกพี่หลี่ว่าเขาเจอะโคมจิตแล้ว มันอยู่ในใจของพี่หลี่จิ่งหลง เพียงแต่ไม่น่าจะทำให้พี่หลี่มีพลังวิเศษ ทำให้พี่หลี่เศร้าที่เป็นคนธรรมดาคนเดียวท่ามกลางคนที่มีพลังพิเศษ น้องหงจวิ้นเลยปลอบพี่หลี่ว่าพี่เองก็มีกระบี่วิเศษนะ กระบี่นี้สามารถทำลายเทวรัศมีของเขาได้
พี่พี่หลี่จิ่งหลงรู้สึกดีขึ้น เลยเล่าที่มาของกระบี่นี้ว่าตัวเองหลงใหลและนับถือตี๋เหรินเจี๋ยมาตั้งแต่เด็ก จึงพยายามทุ่มเทเงินทั้งหมด เพื่อซื้อกระบี่และหนังสือของตี๋เหรินเจี๋ยมาเก็บไว้ เพราะมีคำทำนายว่ามารร้ายจะกลับมาทำลายโลกในอนาคต แต่หนังสือนี้กลับโดนพ่อเอาไปเผาทิ้งแทน เพราะโมโหที่เขาเชื่อเรื่องเหลวไหลนี้ พี่หลี่จิ่งหลงเล่าเรื่องทั้งหมดให้น้องฟังได้อย่างสบายใจ และรู้สึกดีกับน้องหงจวิ้นมาก เพราะมีน้องหงจวิ้นคนเดียวที่ฟังและเชื่อถือพี่หลี่
ตกบ่ายก็พอดีสามหนุ่มกลับมาถึงจวนพอดี พร้อมกับได้เกสรวิญญาณลอยมาด้วย แต่ราคาแพงมากสามพันสองร้อยตำลึง พี่หลี่จิ่งหลงจะเป็นลม555 จากนั้นก็มานั่งอ่านคดีที่ศาลต้าหลี่ส่งมาให้ สรุปงานแรกคือตามหาแมวเปอเซียขาวตาสองสีของฉินกั๋วฟูเหริน(พี่สาวของสนมฮ่องเต้)ที่หนีออกจากบ้านไป5555
เช้าวันรุ่งขึ้นทีมปราบมารแยกย้ายไปตามหาแมวขาวตามสี่มุมเมือง พวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือทำหน้าเอือมๆแต่ก้อยอมแยกย้ายกันไปหา พอน้องหงจวิ้นรับหน้าที่หาทางทิศใต้ เดินไปสักพักก็เจอะพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือมาชวนไปเที่ยวเล่นหาอะไรกินแทน แต่น้องหงจวิ้นสงสารพี่หลี่จิ่งหลงที่มุ่งมั่นในการทำงาน แต่กลับโดนคนอื่นๆดูถูกตลอดมา น้องเลยปฎิเสธที่จะไปกับพวกเขา
น้องหงจวิ้นวาดรูปแมวเตรียมแปะประกาศตามหา แต่เจอะเจ้าจื่อหลงดูถูกฝีมือวาดรูป(โธ่น้องหงเอ๋ย555) น้องหงจวิ้นเลยไปปีนหลังคาเจดีย์ห่านป่าที่สูงสุดในเมืองเพื่อดูลาดเลา ก็พอดีพี่หลี่จิ่งหลงจิ่งหลงตะโกนเรียก น้องเลยใช้ตะขอหย่อนให้พี่หลี่ปีนขึ้นมา พี่หลี่จิ่งหลงเล่าว่าเขาไปสำรวจที่จวนของฉินกั๋วฟูเหรินแล้ว แต่สงสัยว่าแมวจะตกใจกลัวอะไรบางอย่างเลยหนีออกมา แต่แมวน่าจะซ่อนตัวในระแวกแถวๆจวนของฉินกั๋วฟูเหรินมากกว่า น้องหงจวิ้นติดตามพี่หลี่ไปสำรวจต่อ พอดีน้องหงจวิ้นไปเจอะลิงน้อยที่เคยช่วยชีวิตเอาไว้ เลยเอาภาพแมวมาให้น้องลิงดู555 (แต่ภาพวาดของน้องหงแทบทำให้พี่หลี่กลิ้งตกหลังคา555) แต่ลิงน้อยกลับเข้าใจแถมยังพาพวกเขาไปเจอะเจ้าแมวเปอเซียขาวจนได้ แต่นังแมวดันมาหลับอาบแดดบนหลังคาที่หอคณิกาที่น้องหงจวิ้นพาพี่หลี่มานอนคืนนั้น
พี่หลี่กับน้องหงแยกย้ายเตรียมดักจับแมวคนละฝั่ง แต่จับพลาดทำเอาแมวหนีกลับเข้าไปซ่อนในหอคณิกา ทั้งคู่เลยแอบวิ่งตามแมวเข้าไปในหอคณิกา แล้วแยกย้ายกันไปหา แต่เจ้าจื่อหลงปีศาจปลาหลีฮื้อกลับโชคดีที่มันเป็นปลา ทำให้ล่อแมวขาวออกมาได้ พี่หลี่กับน้องหงปิดประตูตามจับแมวขาว แต่แมวน้อยหลบไปซุกลึกใต้เตียง น้องเลยต้องให้พี่หลี่ยกเตียงแล้วมุดเตียงไปจับแมว แต่ดันมีคนเข้ามาในห้อง พี่หลี่เลยต้องมุดตามเข้ามาที่ใต้เตียงด้วย เลยต้องมากอดหลังน้องหงที่กอดแมวไว้อีกที555
เป็นหญิงชายมาที่เตียงเพื่อจะประกอบกิจกัน555 ฝ่ายชายคือหูเซิง อดีตหัวหน้าพี่หลี่ในกองพลหลงอู่ ฝ่ายหญิงเป็นจิ้นอวิ๋นดาวของหอคณิกานี้ ทั้งคู่บรรเลงเพลงรักแบบดุเดือดเนิ่นนานเสียงดังลั่น จนพี่หลี่และน้องหงจวิ้นที่ต้องจำใจฟังสะจนแทบทนไม่ไหว พี่หลี่แอบมีอารมย์จนน้องหงจวิ้นรับรู้ได้555 แต่น้องแมวดันไปข่วนลากผ้าห่อของใต้เตียงออกมาทำให้น้องหงจวิ้นเห็นใบหน้าศฟแห้งกรังเข้า จนน้องเผลอกรีดร้องออกมาพร้อมกับจังหวะที่จิ้นอวิ๋นนางร้องลั่นออกมาพอดี น้องหงเลยรอดตัวไป555 รอสักพักหนุ่มสาวก้อเสร็จกิจแล้วเดินออกจากห้องไป
น้องหงจวิ้นเลยถามพี่หลี่จิ่งหลงจะทำยังไงต่อ พี่หลี่เลยจะเอาแมวไปเก็บที่จวนก่อน ส่วนน้องหงจวิ้นก็ไปตามนัดของพวกโม่รื่อเกินที่ร้านเหล้า ไปถึงน้องหงเลยเล่าเรื่องที่จับแมวได้แล้วแต่กลับไปเจอะศฟแห้งใต้เตียงแทน ทำเอาพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือตกใจที่พี่หลี่จับแมวได้จริง น้องหงหิวข้าวมาก แต่ยังไม่มีใครสั่งอาหาร แถมแต่ละคนก้อไม่รู้จักรายการอาหาร ตกเป็นหน้าที่ของเจ้าจื่อหลงปีศาจปลาหลีฮื้อที่สั่งอาหารมามากมาย555 โม่รื่อเกินถามว่าเจ้าจื่อหลงเคยเป็นพ่อครัวหรอ แต่มันกลับตอบว่ามันเคยเป็นวัตถุดิบต่างหาก555(มุขโป๊ะบะมาก) กว่าพี่หลี่จิ่งหลงจะตามมาสมทบ น้องหงจวิ้นกับเจ้าจื่อหลงก้อเมากลิ้งหลับไปแล้ว ทำเอาพี่หลี่โมโหที่คนในหน่วยมาเมาเหล้าในเวลางาน แต่สุดท้ายก้อคุยปรึกษาเรื่องศฟใต้เตียงกับพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ ทุกคนมั่นใจว่าเป็นผลงานของพวกปีศาจ โม่รื่อเกินบอกที่ศฟแห้งไม่เน่าเปื่อยเพราะถูกดูปราณและเลือดจนแห้งหมดตัว อาไท่ ฉิวหย่งซือเองที่หายไปตอนกลางคือเพื่อตามหากลิ่นไอปีศาจ และพบว่าที่เขตผิงคัง วังต้าหมิงและวังชิ่งชิ่งมีกลิ่นอายปีศาจรุนแรงมากสุด ทั้งหมดเลยนัดกันคืนนี้ ว่าจะไปจัดการสืบเรื่องราวนี้ที่หอคณิกา ตอนนี้ต้องแบกน้องหงจวิ้นกลับจวนไปนอนพักก่อน555
เมื่อกลับถึงจวน คนที่เหลือเริ่มหาข้อมูลปีศาจที่ดูดกลืนปราณคนจนแห้งตาย ส่วนน้องหงจวิ้นยังหลับอยู่ ก็พอดีเจ้าจื่อหลงฟื้นเดินเข้ามาห้อง แต่ในห้องพี่หลี่จิ่งหลงผูกแมวขาวไว้ น้องเหมียวเห็นเจ้าจื่อหลงก็วิ่งตะกุยจะเข้าหาจนเชือกหลุด มหกรรมวิ่งไล่จับแมวทั่วจวนก็เริ่มขึ้น โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือไล่ตามจับแมว แต่แมวหนีไปบนชั้นวางของและปัดกล่องใส่เกสรวิญญาณลอยฟุ้งกระจาย...สรุปพวกมือปราบต่างมึนงงจำไม่ได้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่555(ขำเจ้าพวกบ้านี้หนักมาก) มีเพียงเจ้าจื่อหลงที่ผงเกสรนี้ไม่มีผลใดๆกับมัน ทุกคนพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อนหน้าว่าพวกเขากำลังคิดจะทำอะไร555 พี่หลี่จำเรื่องหูเซิงคุยกับจิ้นอวิ๋นบนเตียงได้ แต่จำไม่ได้ว่าสองคนทำอะไรกัน เลยสงสัยในห้องนั้นต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่ๆ ตั้งใจว่าคืนนี้พวกเขาจะเข้าไปแอบสำรวจหอคณิกาและห้องพักนั้น
แต่น้องหงจวิ้นกลับย้อนระลึกถึงอดีตก่อนนั้นได้ จำได้ที่พบพ่อฉงหมิงร้องไห้ต่อหน้าเขา ในครั้งแรกที่ทั้งคู่พบกัน และในจวนแห่งนี้ยามเมื่อเขายังเด็ก เคยมายืนอยู่ที่ใต้ต้นหวูถงนี้พร้อมกับพ่อแม่ที่เสียชีวิตพร้อมกัน และยังมีชิงสยงที่มารับเขาที่นี่เพื่อพาน้องไปอยู่ที่เขาไท่หาง พี่หลี่จิ่งหลงนัดแนะทุกคนในแผนการคืนนี้ก่อนจะต่างแยกย้ายไปพักผ่อน
พี่หลี่จิ่งหลงเห็นน้องหงจวิ้นดูแปลกๆ พี่หลี่เลยตามไปหาน้องหงจวิ้นเพื่อกุมมือปลอบโยน น้องหงจวิ้นเลยเล่าเรื่องราวที่เขาจำได้ให้พี่หลี่ฟัง ที่วังต้าหมิงเฟยอ๋าวปีศาจปลามังกรเดินมากับหญิงสูงศักดิ์ เพื่อรายงานถึงร่องรอยของเจ้าของมีดบิน แล้วเฟยอ๋าวก็ปีนออกจากกำแพงไป แต่นางกำนัลดวงกุดเดินมาพอดีเลยเจอะหญิงสูงศักดิ์ดูดปราณจนตาย
ห้าหนุ่มมือปราบมารแยกย้ายไปสำรวจตามจุดต่างๆในหอคณิกาที่ตกลงกันไว้ พี่หลี่จิ่งหลงกับน้องหงจวิ้นจะไปสำรวจห้องพักนั้นด้วยกัน น้องหงจวิ้นตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศกลางคืนที่แสนคึกคัก เลยถามพี่หลี่ว่านี้มันสถานที่อะไร พี่หลี่อ้ำอึ้งที่จะตอบ555(ก็เด็กมันใสจริงๆ) พี่หลี่จิ่งหลงเลยบอกว่าเขาไม่ชอบที่นี่ ไม่ชอบความสัมพันธ์ฉาบฉวยแบบนี้ พี่หลี่จิ่งหลงทนไม่ไหวเขินจะแย่ เลยว่าที่บ้านน้องไม่มีใครสอนน้องหงจวิ้นในเรื่องนี้หรอ น้องเลยย้อนว่าพี่หลี่ก็บอกน้องมาสิ น้องล้างหูรอฟังอยู่5555
ฟากของอาไท่ ฉิวหย่งซือ ก็ปลอมตัวเป็นแขกมาหาความสำราญเหมือนคืนก่อนๆ บรรดาสาวๆๆเข้ากรูล้อมรอบสองหนุ่มกันเนืองแน่น(เนื้อหอมาก...ก) อาไท่ดีดพิณสะกดวิญญาณคนทั้งตึกโดยฉิวหย่งซือเอาสำลีอุดหูกันเคลิ้ม555
หลังพี่หลี่จิ่งหลงบอกเรื่องราวทางโลกให้น้องหงจวิ้นฟังเสร็จ เขาก็รู้สึกผิดบาปที่เล่าเรื่องสิบแปดบวกนี้ให้เด็กน้อยสิบหกฟัง แต่น้องหงจวิ้นดันถามพี่หลี่ว่าทำไมพี่ไม่ชอบละ ทำเอาพี่หลี่โมโหแทน55 ก็พอดีโม่รื่อเกินส่งสัญญาณให้เริ่มลงมือได้แล้ว ทั้งคู่ปีนเข้าไปตรวจที่ห้องพักนั้น น้องหงจวิ้นมุดไปลากห่อผ้าใต้เตียงออกมา พบศฟแห้งน้องก็ตกใจอีกรอบ พี่หลี่ลงมือตรวจสอบชันสูตรศฟแห้ง ส่วนน้องหงจวิ้นเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ555 พี่หลี่สันนิษฐานว่าศฟนี้น่าจะเป็นบัณฑิตที่มาเข้าร่วมสอบในเมืองหลวง แต่ในห้องไม่มีร่องรอยปีศาจ พี่หลี่เลยวางแผนกระชากโฉมหน้าปีศาจ
หลังจากอาไท่ดีดพิณจบคนก็ได้สติกลับมา แต่ฉับพลันกลับมีศฟแห้งกรังโยนลงแขวนห้อยมาที่กลางโถง ทำให้เหล่าหญิงงามกับแขกเหรื่อแตกตื่นวิ่งวุ่นออกมาจากหอทันที่ ส่วนโม่รื่อเกิน น้องหงจวิ้น พี่หลี่จิ่งหลงที่แอบสังเกตุการณ์อยู่ก้อจับผู้หญิงต้องสงสัยได้สามนาง น้องหงจวิ้นซัดมีดบินเข้าไปปักร่างสามหญิงงามทันที พี่หลี่จิ่งหลงสั่งให้ทุกคนตามสามหญิงงามทันที หนึ่งในสามสาวเสกไฟเผาโถงกลางทำลายซากศฟทันที จากนั้นแยกย้ายกันหลบหนี แต่หญิงนางหนึ่งถูกโม่รื่อเกินยิงธนูปักร่างจนตายคาที่กลายร่างเป็นจิ้งจอกสีน้ำตาลทันที พี่หลี่จิ่งหลงสั่งให้เจ้าจื่อหลงโปรยเกสรวิญญาณลอยทันทีเพื่อลบความทรงจำแขกในโถงนี้(คล้ายMIBตอนยิงปากกาลบความจำเลยเนอะ555) จากนั้นพี่หลี่ก้อเรียกน้องหงจวิ้นให้ไปตามหาปีศาจที่มีมีดบินปักร่างปีศาจจิ้งจอกอีกสองตัว
อาไท่ ฉิวหย่งซือแยกไปตามจับจิ้งจอกปีศาจที่หนีไปบนหลังคา ส่วนโม่รื่อเกิน พี่หลี่ น้องหงไล่ตามจับจิ้งจอกปีศาจที่หนีเข้าไปในตลาด โม่รื่อเกินบอกว่ากระบี่พี่หลี่เรืองแสง พี่หลี่เลยลองชักกระบี่ขึ้นมาวาดตามทิศทางที่จิ้งจอกปีศาจหนีไป กระบี่ก้อมีแสงเรืองออกมาจริงๆ พี่หลี่ไม่รู้ว่ากระบี่จับกลิ่นอายปีศาจได้ หรือมันจับสัญญาณมีดบินตัดเซียนของน้องหงกันแน่ แต่ตอนนี้กระบี่เทพนี้ทำให้รู้ว่าปีศาจจิ้งจอกพยายามหลบหนีเป็นวงกลมหลอกล่อพวกเขาให้หลงทาง เลยแยกย้ายออกเป็นสามทางเพื่อดักจับมันแทน โม่รื่อเกิน น้องหงจวิ้นล้อมดักหน้าหลังปีศาจไว้แล้ว พี่หลี่ก็เดินเข้าไปลุย แต่ปีศาจจิ้งจอกที่แปลงขยายใหญ่โตขึ้นไปอีก พี่หลี่เลยโดนกระแทกล้มลง โม่รื่อเกินยิงธนูสกัดเข้าที่ไหล่ ปีศาจจิ้งจอกจะพ่นไฟเผาพี่หลี่ แต่น้องหงจวิ้นเข้ามากันไว้แล้วใช้เทวรัศมีห้าสีเข้าปกป้องทั้งคู่ไว้ จนไฟนั้นย้อนไปเผาใส่ปีศาจจิ้งจอกแทน จากนั้นพี่หลี่จะออกไปเป็นตัวล่อให้ ฝากโม่รื่อเกิน น้องหงจวิ้นลงมือ โม่รื่อเกินเลยวิ่งไปหามุมยิงธนู
ในระหว่างที่ที่พี่หลี่เข้าไปฟาดฟันปีศาจจิ้งจอก ก็มีกองทหารเข้ามาขวาง เลยทำให้ปีศาจหันไปจัดการกองทหารแทน พี่หลี่เลยบุกเอากระบี่ไปแทงด้านหลังศรีษะปีศาจทันที แต่ปีศาจยังไม่ยอมจำนน แต่จะเข้าไปทำร้ายน้องหงจวิ้น พี่หลี่วิ่งมาโอบน้องกลิ้นหนีได้ทัน แต่โม่รื่อเกิน กลับแปลงร่างเป็นหมาป่ายักษ์สีเทาเข้าไปขยำที่คอปีศาจจิ้งจอก น้องหงจวิ้นใช้มีดบินสองเล่มที่เหลือซัดเข้าไปที่ตรงหัวใจ ทำให้ปีศาจตายกลายร่างเป็นจิ้งจอกน้อยในปากหมาป่าสีเทา พี่หลี่สั่งให้เจ้าจื่อหลงโปรยเกสรวิญญาณลอย เจ้าจื่อหลงบอกของหมดแล้ว555 เลยได้แต่สั่งให้กองทหารปิดปากเรื่องนี้ไว้ พรุ่งนี้เขาจะเข้าไปรายงานเรื่องนี้เอง
ที่อีกฟากของเมืองมีพลุไฟจุดขึ้นมา โม่รื่อเกินให้น้องหงจวิ้นขี่หลังตัวเองไป ระหว่างทางน้องหงจวิ้นถามว่าโม่รื่อเกินเป็นปีศาจหรอ แล้วน้องก็สารภาพว่าน้องเองก็เป็นลูกครึ่งปีศาจเหมือนกัน โม่รื่อเกินถามน้องหงว่าเคยเห็นกวางขาวเรืองแสงไหม ที่เขามาที่ฉางอันเพื่อตามหากวางขาว ถ้าน้องหงเจอะกวางขาวต้องมาบอกเขาด้วยนะ ทั้งคู่มาถึงเขตวังหลวง โม่รื่อเกินเลยกลับร่างมาเป็นคนพร้อมกับพี่หลี่ขี่ม้ามาถึงพอดี อาไท่ ฉิวหย่งซือนั่งหมอบรอที่กำแพงพระราชวัง พร้อมบอกว่าปีศาจหนีเข้าไปข้างใน พวกเขาไม่กล้าตามเข้าไป เลยโดนพี่หลี่ฉุนแต่พอคิดดีแล้วก็เข้าใจความหมายของอาไท่ ฉิวหย่งซือ ว่าปีศาจจิ้งจอกอาจวางกับดักพวกเขา พี่หลี่เลยขอยืมธนูเทพของโม่รื่อเกินแทน แล้วสังเกตุจากเสียงแล้วยิงเข้าใส่ร่างปีศาจจิ้งจอกที่หลบในความมืด ลูกธนูพุ่งเข้าตรงท้องปีศาจทันทีจนมันกลิ้งตกหลังคา น้องหงจวิ้นปีกำแพงไปหิ้วจิ้งจอกที่บาดเจ็บหนักออกมา โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ ต่างทึ่งในฝีมือยิงธนูของพี่หลี่ที่ตอนนี้กำลังยิ้มกริ่ม น้องหงจวิ้นชมว่าพี่หลี่ยิ้มสวย ต่อไปให้ยิ้มบ่อยๆๆหน่อย พี่หลี่จิ่งหลงเขินมาก555
เช้าวันต่อมาหนุ่มๆทั้งหลายมาตรวจสอบศฟจิ้งจอกทั้งสองที่เสียชีวิต เหลือตัวที่สามที่อายุน้อยที่สุด น้องหงจวิ้นทายารักษาแผลให้เจ้าจิ้งจอก พี่หลี่จิ่งหลงสอบสวนจิ้งจอกน้อยแต่มันกลับไม่ยอมปริปาก พี่หลี่เลยจับมันใส่กรง แล้วบอกว่าเขาจะส่งไปให้หูเซิงคู่รักเจ้าจิ้งจอกน้อย ที่อยู่ที่กองพลหลงอู่แทน เพื่อรอจับคนที่จะมาช่วยปีศาจจิ้งจอกน้อยตัวนี้
จากนั้นพี่พี่หลี่จิ่งหลงก็ให้น้องหงจวิ้นอุ้มแมวไปคืนเจ้าของด้วยกัน ส่วนฉิวหย่งซือนั้นอาสาไปซื้อเกสรวิญญาณลอย มาเพิ่ม หลังสองคนออกไปแล้ว โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือก็มาคุยเรื่องความสามารถอันเหลือเชื่อของพี่หลี่จิ่งหลงที่เป็นคนธรรมดา ทั้งหมดพูดคุยแบบคนคุ้นเคย ทำให้เจ้าจื่อหลงรู้ความจริงว่าสามคนนี้ต่างรู้จักกันมาก่อน แถมแต่ละคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝงด้วย555 แต่เจ้าจื่อหลงสัญญาว่าจะไม่แฉพวกเขา เพราะน้องหงจวิ้นยังต้องพึ่งพาพวกเขาทั้งสามในอนาคต จากนั้นเจ้าจื่อหลงก็เอาเสื้อผ้าน้องหงจวิ้นไปซักต่อ555
ระหว่างทางพี่หลี่จิ่งหลงก็สั่งให้น้องหงจวิ้นแอบสังเกตุสีหน้าคนในจวนให้หมด เพื่อหาเบาะแส ทำเอาน้องหงจวิ้นยิ่งเลื่อมใสในตัวพี่หลี่จิ่งหลงยิ่งกว่าเดิม ทั้งฉลาดทั้งเก่งกว่าคนธรรมดา เมื่อถึงจวนฉินกั๋วฟูเหริน พ่อบ้านก็รีบแย่งแมวน้องไปดูแลอย่างดี ให้อาหารมันกินดียิ่งกว่าพวกเขาสะอีก น้องหงจวิ้นกำลังกินขนมที่จวนทำขึ้นมาอย่างเอร็ดอร่อย พี่หลี่เลยสอบถามพ่อบ้าน ว่าก่อนแมวน้อยจะหลบหนีมีใครมาที่จวนรึป่าว ได้ความว่าคืนนั้นมีกุ้ยเฟย กั๋วกั๋วฟูเหริน มหาเสนาบดีหยางมาเยี่ยมฉินกั๋วฟูเหริน ได้ความแล้วพี่หลี่ก้อเรียกให้น้องหงจวิ้นกลับ โดยไม่สนใจเงินที่พ่อบ้านจะมอบเป็นของกำนัล แต่พี่หลี่กลับพูดประชดพ่อบ้านว่าสงสารทหารที่ต้องเสียสละเลือดเนื้อตามชายแดน แต่กลับมีค่าชีวิตถูกและต่ำต้อยกว่าแมวน้อยตัวเดียวในจวนนี้ เลยโดนพ่อบ้านแดกดันกลับแทน ว่าคนอย่างพี่หลี่ก้อมีค่าแค่ไว้ตามไล่จับแมว น้องหงเลยเอาขนมที่จิกเก็บไว้มาให้พี่หลี่กินแก้อารมย์เสีย พี่หลี่กลับบอกว่าตัวเองไม่กินหยาดเหงื่อแรงกายราษฎร น้องหงจวิ้นเลยเข้าใจว่าขนมนี้ชื่อหยาดเหงื่อแรงกายราษฎร5555
พี่หลี่พาน้องหงจวิ้นไปกินบะหมี่ ระหว่างนั้นก็คิดว่าจะรายงานเรื่องนี้ยังไงดี ว่าตระกูลหยางที่สูงศักดิ์มีปีศาจแฝงกายในตระกูลนี้ หันไปอีกทีน้องหงจวิ้นฟาดบะหมี่หมดไปสามชาม555 พี่หลี่จิ่งหลงเลยอดบ่นไม่ได้ว่าใครที่ต้องเลี้ยงน้องหงในอนาคตจะต้องหมดสิ้นเนื้อเนื้อตัวขนาดไหนนะ(ถึงเวลาพี่หลี่ก็รู้เองแหละ555) น้องหงจวิ้นเลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอก พ่อของน้องมีเงินเยอะ555 ทำเอาพี่หลี่ถอนใจ เพราะพวกมือปราบที่เหลือในจวนล้วนดูร่ำรวยมหาศาลแทบทุกคน ตอนนี้พี่หลี่เทเงินทั้งหมดมาซ่อมจวนจนแทบหมดตัวแล้ว ตอนนี้รอเงินเบี้ยหวัดอย่างเดียว
พี่หลี่จิ่งหลงพาน้องหงจวิ้นมาที่ศาลต้าหลี่ เพื่อค้นหาคดีที่แจ้งถึงคนหาย ก็พบว่ามีบัณฑิตสามคนมากินอยู่แล้วชักดาบโรงเตี้ยม จากนั้นก็หายตัวไปจนเจ้าของร้านมาแจ้งความเอาไว้ พี่หลี่จิ่งหลงโอนคดีนี้มาที่หน่วยปราบมารต้าถังแทน
จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงนำจิ้งจอกน้อยในกรงที่แปะยันต์ไว้มาส่งให้หูเซิง เขาตกใจมากที่จิ้งจอกน้อยคือจิ้นอวิ๋นหญิงงามที่เขาหลงใหล ส่วนทีมหน่วยปราบมารยืนอยู่รอด้านนอก ก็ได้ยินพวกกองทหารหลงอู่ต่างพากันหัวเราะเยาะพูดจาเสียดสีพี่หลี่จิ่งหลง(เพราะเขาเคยอยู่ในหน่วยนี้มาก่อน) พวกน้องหงจวิ้น โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือทนฟังไม่ไหว โม่รื่อเกินเลยโชว์สกิลเทพในการยิงธนูข่มพวกนายกองที่มาพูดจาอวดดีจนพวกนั้นซ่าไม่ออก จนพี่หลี่จิ่งหลงออกมาก็เรียกทั้งหมดกลับจวนเพื่อวางแผนมาจับเหยื่อในคืนนี้ที่นี่
ตกกลางคืนจิ้นอวิ๋นพูดจาอ้อนวอนให้หูเซิงปล่อยนางออกไป แต่ด้านนอกมีพวกหน่วยปราบมารยืนเฝ้าดูทุกจุด แล้วเฟยอ๋าว(ปีศาจปลามังกรที่ตาบอดไปข้าง)ก็มาช่วยจิ้นอวิ๋นจริงๆ แต่เจอะโม่รื่อเกินยิงธนูสกัด จิ้นอวิ๋นเอาตัวรับธนูแทนเฟยอ๋าวเพราะตัวเองก็ใกล้ตายเลยขอให้เฟยอ๋าวรีบหนีไปก่อน ทำให้เฟยอ๋าวแค้นมากสาบานถ้ารอดไปได้ เขาจะตามไปฆ่าคนรักของพี่หลี่จิ่งหลงให้ได้ อาไท่เสกพายุหมุนเข้าโจมตี เฟยอ๋าวแปลงตัวกลับเป็นปีศาจปลามังกร น้องหงจวิ้นซัดมีดบินตัดเซียนเข้าไปอีกเล่ม เฟยอ๋าวหนีออกนอกเมืองไปทางวังต้าหมิง พี่หลี่จิ่งหลงนำม้าที่เตรียมไว้ให้ทุกคนรีบขี่ตามไป
จนเข้ามาในวังต้าหมิง พี่หลี่จิ่งหลงเอาตัวเป็นเหยื่อล่อ หน่วยปราบมารต่อสู้กับปีศาจปลามังกรจนข้าวของในวังพังเป็นแถบๆ พวกข้ารับใช้ตื่นจนต้องวิ่งออกมามุงดู พี่หลี่ต้องบอกให้ทุกคนล่อปีศาจออกมาสู้ที่ลานด้านนอก ระหว่างในการต่อสู้ เฟยอ๋าวโดนธนูของโม่รื่อเกินเข้าที่ท้อง เลยใช้มนต์เรียกไอปีศาจให้เข้าไปสิ่งพวกข้ารับใช้วังทั้งหมดแทน จนพวกนั้นกลายเป็นปีศาจปลาอยู่ภายใต้การควบคุมของเฟยอ๋าว แล้วหันไปทำร้ายพวกหน่วยปราบมารแทน พวกน้องหงจวิ้นไม่กล้าทำร้ายพวกนั้นเพราะเป็นคนธรรดา ฉิวหย่งซือเลยได้โชว์ทักษะพิเศษ เขาใช้พู่กันวิเศษทิ่มแทงพวกนั้นให้กลายเป็นลายเส้นหมึกสีดำแล้วส่งเข้าไปอยู่ในภาพเขียนแทน พี่หลี่จิ่งหลงร่วมมือกับน้องหงจวิ้น โอบอุ้มน้องหงกระโดนขึ้นไปใช้กระบี่แทงเข้าไปในอกของเฟยอ๋าวจนตายสลายไป (มนต์คาถาก็คลายไปด้วย ข้ารับใช้ก็กลับเข้าสู้ร่างเดิม) พี่หลี่จิ่งจะหล่นตกลงพื้นแต่พลิกตัวเองให้น้องอยู่ด้านบน น้องหงจวิ้นเลยตกลงมาบนตัวพี่หลี่พร้อมเข่ากระแทกท้องจนพี่หลี่จุกไปเต็มๆ555 สรุปกำจัดปีศาจได้แต่วังต้าหมิงพังไปเป็นแถบๆแทน พี่หลี่จิ่งหลงได้แต่ตะโกนว่าจะต้องจ่ายเงินชดใช้เป็นเงินจำนวนเท่าไรดังก้องฟ้า555
ทั้งหมดกลับจวนแล้วแยกย้ายไปพัก น้องหงจวิ้นเศร้าที่หามีดบินอีกเล่มไม่เจอะ พี่หลี่จิ่งหลงกลับไปนั่งเขียนรายงานแถมยังกังวลเรื่องเงินทองที่จะต้องชดใช้555
จวบจนบ่ายยังไม่มีใครตื่น ก็มีเสียงขันทีตะโกนว่าฮ่องเต้เสด็จมา แต่ก็ไม่มใครออกมารับหน้า ฮ่องเต้หลีหลงจีใช้พลังปรานตะโกนเรียกจนพี่หลี่จิ่งหลงตื่นรีบร้อนวิ่งออกมาในชุดนอน จากนั้นตามด้วยคนอื่นๆที่อยู่ในสภาพเดียวกัน(หัวกระเซิ่งในชุดนอนมะคืน555) ฮ่องเต้มาพร้อมคณะประกอบด้วยสนมหยางอวี้หวนที่มาขอบใจที่ตามหาแมวให้พี่สาวตัวเองจนเจอะ และพวกกั๋วกั๋วฟูเหริน หยางกั๋วจง ฉินกั๋วฟูเหริน ฮ่องเต้มาประทานรางวัลเป็นเงินทองของมีค่าแล้วก็จากไป
ตกค่ำพี่หลี่จิ่งหลงก็บ่นที่พวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ ที่ไม่คุกเข่าคำนับอ่องเต้ วันนี้ดีที่ไม่โดนฮ่องเต้ไม่ถือสาหาความลงทัณฑ์ แต่พวกโม่รื่อเกินบอกว่าทางบ้านพวกเขาได้รับอนุญาติเป็นพิเศษว่าไม่ต้องทำ555 พี่หลี่เลยถามว่าแล้วทางบ้านน้องหงจวิ้นละว่าไง น้องหงจวิ้นบอกว่าพ่อฉงหมิงกล่าวว่าถึงเจอะเง็กเซียนฮ่องเต้ก้อไม่จำเป็นต้องคุกเข่า555 พี่หลี่จิ่งหลงได้แต่ปลงเรียกให้ทุกคนกินข้าวต่อ
หลังกินข้าวเสร็จ อาไท่ก็สารภาพความจริงว่าตัวตนที่แท้จริงเขาคือไท่เกอลา อีซือฉี เป็นองค์ชายราชวงค์ซาเซเนียนแห่งเปอเซีย มาที่ฉางอันเพื่อมาขอยืมกองกำลังทหารเพื่อไปตีคืนเมืองกลับมาจากแคว้นอาหรับ อาไท่ได้รับการสืบวิชาจากนักบวข ทำให้มีพลังควบคุมภูตทั้งสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ อาไท่รับปากจะช่วยกำจัดอ๋องปีศาจ หลังเสร็จงานเพียงขอทางต้าถังให้ยืมกองทหารเพื่อกลับไปทวงแผ่นดินบ้านเกิด พี่หลี่จิ่งหลงตกลงรับปากว่าจะช่วยอาไท่ แต่พี่หลี่จิ่งหลงไม่รู้เรื่องอ๋องปีศาจ โม่รื่อเกินกับฉิวหย่งซือ ต่างยอมรับว่าพวกเขาสามคนมาฉางอันเพื่อกำจัดอ๋องปีศาจ แต่มีคนของศาลต้าหลี่มาที่จวน เพื่อเชิญหลี่จิ่งหลงไปที่ศาลต้าหลี่ทันที
ตกกลางคืนจิ้นอวิ๋นพูดจาอ้อนวอนให้หูเซิงปล่อยนางออกไป แต่ด้านนอกมีพวกหน่วยปราบมารยืนเฝ้าดูทุกจุด แล้วเฟยอ๋าว(ปีศาจปลามังกรที่ตาบอดไปข้าง)ก็มาช่วยจิ้นอวิ๋นจริงๆ แต่เจอะโม่รื่อเกินยิงธนูสกัด จิ้นอวิ๋นเอาตัวรับธนูแทนเฟยอ๋าวเพราะตัวเองก็ใกล้ตายเลยขอให้เฟยอ๋าวรีบหนีไปก่อน ทำให้เฟยอ๋าวแค้นมากสาบานถ้ารอดไปได้ เขาจะตามไปฆ่าคนรักของพี่หลี่จิ่งหลงให้ได้ อาไท่เสกพายุหมุนเข้าโจมตี เฟยอ๋าวแปลงตัวกลับเป็นปีศาจปลามังกร น้องหงจวิ้นซัดมีดบินตัดเซียนเข้าไปอีกเล่ม เฟยอ๋าวหนีออกนอกเมืองไปทางวังต้าหมิง พี่หลี่จิ่งหลงนำม้าที่เตรียมไว้ให้ทุกคนรีบขี่ตามไป
จนเข้ามาในวังต้าหมิง พี่หลี่จิ่งหลงเอาตัวเป็นเหยื่อล่อ หน่วยปราบมารต่อสู้กับปีศาจปลามังกรจนข้าวของในวังพังเป็นแถบๆ พวกข้ารับใช้ตื่นจนต้องวิ่งออกมามุงดู พี่หลี่ต้องบอกให้ทุกคนล่อปีศาจออกมาสู้ที่ลานด้านนอก ระหว่างในการต่อสู้ เฟยอ๋าวโดนธนูของโม่รื่อเกินเข้าที่ท้อง เลยใช้มนต์เรียกไอปีศาจให้เข้าไปสิ่งพวกข้ารับใช้วังทั้งหมดแทน จนพวกนั้นกลายเป็นปีศาจปลาอยู่ภายใต้การควบคุมของเฟยอ๋าว แล้วหันไปทำร้ายพวกหน่วยปราบมารแทน พวกน้องหงจวิ้นไม่กล้าทำร้ายพวกนั้นเพราะเป็นคนธรรดา ฉิวหย่งซือเลยได้โชว์ทักษะพิเศษ เขาใช้พู่กันวิเศษทิ่มแทงพวกนั้นให้กลายเป็นลายเส้นหมึกสีดำแล้วส่งเข้าไปอยู่ในภาพเขียนแทน พี่หลี่จิ่งหลงร่วมมือกับน้องหงจวิ้น โอบอุ้มน้องหงกระโดนขึ้นไปใช้กระบี่แทงเข้าไปในอกของเฟยอ๋าวจนตายสลายไป (มนต์คาถาก็คลายไปด้วย ข้ารับใช้ก็กลับเข้าสู้ร่างเดิม) พี่หลี่จิ่งจะหล่นตกลงพื้นแต่พลิกตัวเองให้น้องอยู่ด้านบน น้องหงจวิ้นเลยตกลงมาบนตัวพี่หลี่พร้อมเข่ากระแทกท้องจนพี่หลี่จุกไปเต็มๆ555 สรุปกำจัดปีศาจได้แต่วังต้าหมิงพังไปเป็นแถบๆแทน พี่หลี่จิ่งหลงได้แต่ตะโกนว่าจะต้องจ่ายเงินชดใช้เป็นเงินจำนวนเท่าไรดังก้องฟ้า555
ทั้งหมดกลับจวนแล้วแยกย้ายไปพัก น้องหงจวิ้นเศร้าที่หามีดบินอีกเล่มไม่เจอะ พี่หลี่จิ่งหลงกลับไปนั่งเขียนรายงานแถมยังกังวลเรื่องเงินทองที่จะต้องชดใช้555
จวบจนบ่ายยังไม่มีใครตื่น ก็มีเสียงขันทีตะโกนว่าฮ่องเต้เสด็จมา แต่ก็ไม่มใครออกมารับหน้า ฮ่องเต้หลีหลงจีใช้พลังปรานตะโกนเรียกจนพี่หลี่จิ่งหลงตื่นรีบร้อนวิ่งออกมาในชุดนอน จากนั้นตามด้วยคนอื่นๆที่อยู่ในสภาพเดียวกัน(หัวกระเซิ่งในชุดนอนมะคืน555) ฮ่องเต้มาพร้อมคณะประกอบด้วยสนมหยางอวี้หวนที่มาขอบใจที่ตามหาแมวให้พี่สาวตัวเองจนเจอะ และพวกกั๋วกั๋วฟูเหริน หยางกั๋วจง ฉินกั๋วฟูเหริน ฮ่องเต้มาประทานรางวัลเป็นเงินทองของมีค่าแล้วก็จากไป
ตกค่ำพี่หลี่จิ่งหลงก็บ่นที่พวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ ที่ไม่คุกเข่าคำนับอ่องเต้ วันนี้ดีที่ไม่โดนฮ่องเต้ไม่ถือสาหาความลงทัณฑ์ แต่พวกโม่รื่อเกินบอกว่าทางบ้านพวกเขาได้รับอนุญาติเป็นพิเศษว่าไม่ต้องทำ555 พี่หลี่เลยถามว่าแล้วทางบ้านน้องหงจวิ้นละว่าไง น้องหงจวิ้นบอกว่าพ่อฉงหมิงกล่าวว่าถึงเจอะเง็กเซียนฮ่องเต้ก้อไม่จำเป็นต้องคุกเข่า555 พี่หลี่จิ่งหลงได้แต่ปลงเรียกให้ทุกคนกินข้าวต่อ
หลังกินข้าวเสร็จ อาไท่ก็สารภาพความจริงว่าตัวตนที่แท้จริงเขาคือไท่เกอลา อีซือฉี เป็นองค์ชายราชวงค์ซาเซเนียนแห่งเปอเซีย มาที่ฉางอันเพื่อมาขอยืมกองกำลังทหารเพื่อไปตีคืนเมืองกลับมาจากแคว้นอาหรับ อาไท่ได้รับการสืบวิชาจากนักบวข ทำให้มีพลังควบคุมภูตทั้งสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ อาไท่รับปากจะช่วยกำจัดอ๋องปีศาจ หลังเสร็จงานเพียงขอทางต้าถังให้ยืมกองทหารเพื่อกลับไปทวงแผ่นดินบ้านเกิด พี่หลี่จิ่งหลงตกลงรับปากว่าจะช่วยอาไท่ แต่พี่หลี่จิ่งหลงไม่รู้เรื่องอ๋องปีศาจ โม่รื่อเกินกับฉิวหย่งซือ ต่างยอมรับว่าพวกเขาสามคนมาฉางอันเพื่อกำจัดอ๋องปีศาจ แต่มีคนของศาลต้าหลี่มาที่จวน เพื่อเชิญหลี่จิ่งหลงไปที่ศาลต้าหลี่ทันที
น้องหงจวิ้นเป็นห่วงพี่หลี่จิ่งหลง อาไท่เลยปลอบใจน้องหง น้องเลยถามคนที่เหลือว่าเป็นองค์ชายกันหมดปะ สรุปทุกคนเป็นองค์ชายรวมถึงตัวน้องหงจวิ้นเองด้วย555 แต่ทุกคนไม่รู้จักตัวตนอ๋องปีศาจ รู้แต่ว่ามันแฝงตัวอยู่ใกล้ชิดฮ่องเต้ น้องหงจวิ้นเลยบอกว่ามันคือมังกรดำ ทั้งสามคนตกใจเลยเดาว่าน้องน่าจะลูกของมหาเทพลงมาที่โลกมนุษย์แน่ๆ
ฝั่งพี่หลี่จิ่งหลง โดนเหล่าขุนนางสอบสวนเรื่องที่เขาจับปีศาจ แต่กลับไปทำลายวังต้าหมิงจนพินาศไปทั้งแถบ พี่หลี่จิ่งหลงท้าทายให้กราบทูลฮ่องเต้ตามความเป็นจริงเลย แล้วเขาเองจะจับตัวอ๋องปีศาจมาทำลายให้ได้ พวกขุนนางไม่อาจทำใจยอมรับเหตุผลนี้ได้ เลยสั่งให้พี่หลี่จิ่งหลงไปรอด้านนอก แล้วประชุมผลตัดสินคดีด้วยการคิดจะปิดหน่วยปราบมารแทน แล้วโอนพี่หลี่จิ่งหลงกลับเข้ากองพลหลงอู่เหมือนเดิม
คืนนั้นน้องหงจวิ้นฝันร้ายว่าตัวเองโดนปีศาจตามไล่ล่าจนตะโกนเรียกพี่หลี่จิ่งหลงซ้ำๆ พี่หลี่จิ่งหลงก็ยังไม่มาสะทีจนจะตกเตียง พี่หลี่จิ่งหลงก็วิ่งมาในห้องพร้อมรับตัวน้องหงจวิ้นไว้ได้ทัน คืนนั้นน้องหงจวิ้นปรุงยาสงบจิตให้พี่หลี่พร้อมกับนั่งพูดคุยไปด้วย พี่หลี่ไม่กล้าบอกน้องหงว่าหน่วยปราบมารกำลังจะถูกปิด แต่น้องหงจวิ้นกลับเล่าเรื่องที่เคยเผลอทำวังเย่าจินไหม้ทั้งหลัง ไม่เห็นพ่อฉงหมิงจะว่าอะไรน้องสักคำ555 กลายเป็นน้องหงพูดให้ข้อคิดจนพี่หลี่หาทางออกเรื่องนี้ได้โดนน้องไม่รู้เรื่อง555(ประมาณถ้าฮ่องเต้ไม่ว่า ขุนนางจะทำไรได้555) หลังปรุงยาเสร็จต่างแบ่งยาสงบจิตกินคนละครึ่งชาม น้องเพิ่งรู้สึกว่าใส่ตัวยามากไปก้อหมดสติล้มใส่ร่างพี่หลี่ไปก่อน ส่วนคนพี่ก้อหลับหมดสติลงไปไล่ๆกัน
ฝั่งพี่หลี่จิ่งหลง โดนเหล่าขุนนางสอบสวนเรื่องที่เขาจับปีศาจ แต่กลับไปทำลายวังต้าหมิงจนพินาศไปทั้งแถบ พี่หลี่จิ่งหลงท้าทายให้กราบทูลฮ่องเต้ตามความเป็นจริงเลย แล้วเขาเองจะจับตัวอ๋องปีศาจมาทำลายให้ได้ พวกขุนนางไม่อาจทำใจยอมรับเหตุผลนี้ได้ เลยสั่งให้พี่หลี่จิ่งหลงไปรอด้านนอก แล้วประชุมผลตัดสินคดีด้วยการคิดจะปิดหน่วยปราบมารแทน แล้วโอนพี่หลี่จิ่งหลงกลับเข้ากองพลหลงอู่เหมือนเดิม
คืนนั้นน้องหงจวิ้นฝันร้ายว่าตัวเองโดนปีศาจตามไล่ล่าจนตะโกนเรียกพี่หลี่จิ่งหลงซ้ำๆ พี่หลี่จิ่งหลงก็ยังไม่มาสะทีจนจะตกเตียง พี่หลี่จิ่งหลงก็วิ่งมาในห้องพร้อมรับตัวน้องหงจวิ้นไว้ได้ทัน คืนนั้นน้องหงจวิ้นปรุงยาสงบจิตให้พี่หลี่พร้อมกับนั่งพูดคุยไปด้วย พี่หลี่ไม่กล้าบอกน้องหงว่าหน่วยปราบมารกำลังจะถูกปิด แต่น้องหงจวิ้นกลับเล่าเรื่องที่เคยเผลอทำวังเย่าจินไหม้ทั้งหลัง ไม่เห็นพ่อฉงหมิงจะว่าอะไรน้องสักคำ555 กลายเป็นน้องหงพูดให้ข้อคิดจนพี่หลี่หาทางออกเรื่องนี้ได้โดนน้องไม่รู้เรื่อง555(ประมาณถ้าฮ่องเต้ไม่ว่า ขุนนางจะทำไรได้555) หลังปรุงยาเสร็จต่างแบ่งยาสงบจิตกินคนละครึ่งชาม น้องเพิ่งรู้สึกว่าใส่ตัวยามากไปก้อหมดสติล้มใส่ร่างพี่หลี่ไปก่อน ส่วนคนพี่ก้อหลับหมดสติลงไปไล่ๆกัน
เช้ามาอาไท่เดินผ่านห้องหลี่จิ่งหลงที่ไม่ได้ปิดประตู เจอะสภาพน้องหงจวิ้นนอนหลับบนตัวพี่หลีในสภาพทั้งคู่อยู่ในชุดนอน555 อาไท่เรียกให้ฉิวหย่งซือมาดู แล้วจะตามโม่รื่อเกินมาด้วย แต่ฉิวหย่งซือห้ามทั้งยังช่วยปิดประตู แถมยังวิเคราะห์ว่ามะคืนต่างก็ได้ยินน้องหงตะโกนเรียกชื่อพี่หลี่ดังลั่นไปหมด..แปลว่า5555
พี่หลี่จิ่งหลงตื่นมาก็เห็นน้องหงนอนบนร่างตัวเองก้อรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่อยากปลุกน้องเลยอุ้มน้องไปนอนต่อบนเตียงตัวเอง แล้วจากนั้นเขาก็แต่งตัวอออกไปสมทบกับคนที่เหลือ ระหว่างกินข้าว น้องหงจวิ้นก็ตื่นมาแล้วตะโกนเรียกหาพี่หลี่ดังลั่นไปหมด แล้ววิ่งใส่ชุดนอนออกมา ถามว่าทำไมตัวเองมานอนบนเตียงพี่หลี่ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ทุกคนหันไปมองพี่หลี่จิ่งหลง555 เจ้าจื่อหลงโมโหตะโกนต่อว่าพี่หลี่ที่ทำอะไรน้องไปมางเนี่ย จนทำให้พี่หลี่ทนไม่ไหวต้องอธิบาย ว่าเมื่อคนน้องหงจวิ้นฝันร้ายแล้วมาที่ห้องเขา เพื่อยืมเตาเอามาใช้ต้มยาสงบจิตไง แต่อาไท่ ฉิวหย่งซือมองพี่หลี่แบบไม่ต้องอธิบายหรอกเราเข้าใจ พี่หลี่ยิ่งโมโหหนักขึ้นไปอีก555
พี่หลี่จิ่งหลงให้พวกอาไท่สอนวิชาอาคมที่กลางลาน แต่ว่าพี่หลี่เป็นคนธรรดาไม่อาจใช้ได้ อาไท่เลยปลอบว่าไม่เป็นไรหรอก ถึงยังไงพี่หลี่มีกระบี่วิเศษและยังมีน้องหงจวิ้นข้างกายด้วยนี่น่า(ตัวชงอันดับหนึ่ง555) น้องหงจวิ้นตามมาสมทบพอดี ฉิวหย่งซือขอดูกระบี่พี่หลี่พร้อมให้น้องหงใช้มีดบินตัดเซียนมาทดลองปฏิกริยากระบี่พี่หลี่ ฉิวหย่งซือเลยเห็นตัวอักษรที่เรืองออกมาจากกระบี่ เลยรู้ว่านี้คือกระบี่ปัญญาที่สามารถทำลายปราณมารได้ พี่หลี่จิ่งหลงจัดแจงแบ่งกลุ่มให้น้องหงจวิ้นกับฉิวหย่งซือไปตรวจสอบที่พักของเหล่าบัณฑิต โม่รื่อเกินกับอาไท่ไปสืบที่เขตผิงคังเพื่อสอบถามบัณฑิตที่เข้าไปเที่ยวในหอคณิกา ส่วนตัวเขาจะไปหาเฟิงฉางชิงที่บ้านเดิม
น้องหงจวิ้นรู้สึกไม่ชินที่ต้องออกมากับฉิวหย่งซือ เลยถามว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ชอบพี่หลี่จิ่งหลง ฉิวหย่งซือเลยบอกว่าตอนนี้พวกเขาเริ่มนับถือพี่หลี่กันแล้ว จากตอนแรกที่รู้สึกไม่เชื่อถือเพราะดูเป็นคนธรรมดา ฉิวหย่งซือเลยถามน้องหงว่าทำไมน้องถึงได้เชื่อมั่นในตัวพี่หลี่ แถมยังเกาะติดพี่หลี่ตลอดเวลา ไม่มาสนใจพวกเขาเลย น้องหงจวิ้นเลยเล่าว่าตอนแรกที่เกาะติดพี่หลี่ไม่ปล่อย เพราะเขาทำโคมจิตแตกสลายเข้าไปในตัวพี่หลี่ในคราแรกที่ทั้งคู่พบกัน ฉิวหย่งซือเลยบอกว่าเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องดีที่จะทำให้ความฝันของพี่หลี่สมปรารถนา
ทั้งคู่ไปที่สถานศึกษาเตรียมสอบของเหล่าบัณฑิต ด้วยการปลอมตัวเป็นบัณฑิต แล้วเข้าไปสังเกตุคนในที่นั้น ก็พอดีมีหนุ่มน้อยคนหนึ่งเดินมาชนน้องหงจวิ้นโดนไม่ตั้งใจ น้องหงบอกฉิวหย่งซือว่าได้กลิ่นไอปีศาจในที่นี่ ฉิวหย่งซือบอกให้น้องสังเกตุพวกคนเหล่านี้เอาไว้ น้องหงจวิ้นมองไปมองมาเลยไปเจอะเด็กหนุ่มคนมะกี้ที่มาชนเขา เด็กหนุ่มยิ้มให้น้องแล้วเดินมาหา ฉิวหย่งซือเลยถามชื่อแซที่มา เลยรู้ว่าชื่อตู้หานชิง อายุใกล้เคียงน้องหง ที่สำคัญดูท่าจะหลงรักน้องหงจวิ้นแต่แรกพบด้วย แถมยังเป็นคนชอบบทกวีเหมือนกันอีก ยิ่งคุยยิ่งถูกคอ จนเย็นได้เวลากลับ น้องหงจวิ้นก็มอบหยกพระพุทธรูปให้ตู้หานชิง(ตามแผนของฉิวหย่งซือ) พร้อมนัดเจอะตู้หานชิงในวันพรุ่งนี้
ตกเย็นที่จวนทุกคนรวมตัวกันรายงานความคืบหน้า โม่รื่อเกินกับอาไท่พบว่าที่หอคณิกาไม่หลงเหลือไอปีศาจแล้ว ส่วนสามสาวปีศาจจิ้งจอกแอบมาอยู่ที่ฉางอันเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว ฉิวหย่งซือสรุปรายงานว่านับปีศาจในสถานศึกษาได้ร้อยกว่าตัว แถมน้องหงจวิ้นตกปีศาจจิ้งจอกมาได้ตัวด้วย พี่หลี่จิ่งหลงเริ่มเห็นแผนการว่าสามสาวมาแฝงตัวในหอคณิกาเพื่อล่อลวงบัณฑิตเพื่อฆ่าแล้วให้ปีศาจจิ้งจอกอีกตัวมาแปลงร่างสมรอยแทนไปเรื่อยๆ เพื่อมาเป็นกองกำลังปีศาจในเมืองหลวง แล้วเมือสอบเข้าเป็นขุนนางได้ เพราะในราชสำนักต้องมีสายของอ๋องปีศาจให้ความช่วยเหลือภายใน ปีศาจจะครอบครองเมืองหลวงแบบเนียนๆ พี่หลี่จิ่งหลงสั่งให้พวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ คืนนี้ออกไปที่สถานศึกษาเพื่อแอบทำเครื่องหมายไว้บนตัวปีศาจ
ฝั่งพี่หลี่จิ่งหลง นั่งรอให้น้องหงจวิ้นปรุงยาไว้ใช้พรุ่งนี้ พร้อมบอกแผนจัดการปีศาจร้ายด้วยการเผาทั้งเป็น น้องหงจวิ้นสงสารตู้หานชิงมาก จนพี่หลี่เริ่มกลัวน้องหงจวิ้นจะใจอ่อน พวกโม่รื่อเกินกลับมานับปีศาจที่อยู่ในนั้นได้สองร้อยหกสิบหกตัว และทุกคืนพวกเขาต้องไปเฝ้าจับตาดูพวกปีศาจไม่ให้เล็ดรอดอออกไปก่อนจะถึงวันสอบขุนนาง
จนใกล้ถึงวันสอบ กลับมีราชโองการให้เลื่อนสอบเร็วกว่าเดิมสามวัน น้องหงจวิ้นไม่อยากไปรวมจัดการปีศาจในวันนั้นเลย แต่พี่หลี่ไม่ยอมให้น้องหงจวิ้นเบี้ยวหนีงานนี้ วันนี้น้องหงจวิ้นนัดตู้หานชิงมาเดินเล่นในเมือง ทั้งคู่เดินไปดูหนังสือที่ร้านหนังสือ น้องหงพาหานชิงไปกินข้าวที่ภัตตาคารหรู(โดยมีพี่หลี่ตามสะกดรอยติดตามทุกที่555) จวบจนเย็นน้องหงจวิ้นพาตู้หานชิงกลับที่พัก ทำให้ตู้หานชิงยิ่งชอบน้องหงจวิ้นมากจนมอบแหวนหินพันชือกให้น้องหงจวิ้นไว้ เพื่อตอบแทนหยกพระพุทธรูปชิ้นนั้นที่น้องหงมอบให้เขาตอนพบกันครั้งแรก
ขากลับ พี่หลี่จิ่งหลงมารอน้องหงกลับด้วยกัน พี่หลี่ถามว่าน้องหงจวิ้นโกรธที่พี่หลี่ไม่ยอมช่วยจิ้งจอกน้อยตนนั้นใช่ไหม น้องหงจวิ้นก็ยอมรับว่าใช่ พี่หลี่เลยอารมย์เสียต่อว่าน้องหง ว่าอย่าไปใจอ่อนกับมารยาปีศาจ พี่หลี่ที่กะลังเม้งแตกท้องก็ดันร้องออกมาจนน้องหงขำแทน555 พอกลับถึงจวน น้องหงจวิ้นก็วางแหวนหินพันเชือกไว้กลางโต๊ะ แล้วตัวเองก็หลบเข้าห้องตัวเองทันที อาไท่เห็นแหวนนี้ถึงกับตกใจที่ปีศาจจิ้งจอกที่แอบส่งสัญญาว่าจะพลีชีวิตให้กับน้องหง
คืนนั้นน้องหงจวิ้นฝันว่าเห็นตู้หานชิงถูกไฟเผาทั้งเป็น เนื้อตัวไฟลุกไหม้ดูทรมานมาก โม่รื่อเกินวิ่งเข้ามาปลอบน้องพร้อมส่งน้ำที่เสกคาถาให้ดื่ม พร้อมเล่าว่าที่เขามาตามกวางขาวเพราะว่ายามที่กวางขาวหายไปจากค่ำคืน เด็กที่พลัดพรากถิ่นเดิมจะฝันร้าย
รุ่งขึ้นถึงวันที่นัดหมาย พี่หลี่จิ่งหลงให้ทุกคนแต่งชุดประจำหน่วยปราบมาร น้องหงใส่แล้วบ่นว่าคอเสื้อมันคับไปหน่อย พี่หลี่จิ่งหลงเลยมาขยับคอเสื้อให้ น้องสงสัยว่าน้องยังไม่ได้วัดตัว แต่ทำไมชุดถึงใส่ได้พอดีขนาดนี้ ทุกคนหันไปมองพี่หลี่ทันที555
ในขณะเดียวกันเฟิงฉางชิง ก็ขึ้นเขาไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลี่หลงจี เพื่อส่งข่าวภัยร้ายที่จะเกิดขึ้นกับต้าถัง
ในสถานทีสอบขุนนาง พวกหน่วยปราบมารเริ่มลงมือ น้องหงจวิ้นมองสัญญาลักษณ์ที่พวกอาไท่ทำไว้บนตัว แล้วใช้มีดสลักเครื่องหมายไว้หน้าประตูห้องสอบนั้น จนมาถึงห้องของตู้หานชิงทำเอาน้องหงจวิ้นลังเลจนทำเป็นเดินผ่านไป(พี่หลี่แอบมาดู) แต่สุดท้ายน้องหงก้อเดินกลับมาสลักเครื่องหมายด้วยตาที่แดงก่ำ จากนั้นก็เป็นโม่รื่อเกิน ตามมาด้วยอาไท่แล้วก็ฉิวหย่งซือที่ตามมาสลักเครื่องหมายที่หน้าห้องนี้ซ้ำเพราเป็นห่วงน้องหง จากนั้นก้อไปรวมตัวนับจำนวนห้องว่าตรงกับที่จดไว้ไหม จากนั้นรอสัญญาณเสียงระฆังเพื่อลงมือ ระหว่างนั้นพี่หลี่ก้อถามว่าเสร็จงานจะพาไปเที่ยว อยากไปเที่ยวที่ไหนกัน สรุปทุกคนอยากไปเที่ยวหอคณิกา555 จนถึงเวลาสอบทุกคนต่างไปส่งน้ำผสมยาส่งเข้าไปให้ห้องที่ทำเครื่องหมายไว้ จากนั้นก้อถอยออกจากสถานที่ทันทีเพื่อไปเตรียมพร้อมรอข้างนอก
จนถึงเวลาที่เกาลี่ซื่อกับซ่างซูขุนนางพิธีการเข้ามาตรวจตราสถามที่สอบ พี่หลี่จิ่งหลงก็พาทีมงานเข้าประตูสถานที่สอบทันที ว่าพวกเขามาเพราะราชโองการให้มาจับปีศาจในที่นี่ เกาลี่ซื่อเลยโต้ตอบว่าอีกไม่กี่วันหน่วยปราบมารจะถูกยุบแล้ว อย่าได้มาวุ่นวายที่นี้(ทำให้ทุกคนในทีมเพิ่งรู้ความจริงที่พี่หลี่ปิดบังไว้) พี่หลี่ไม่สนใจเดินอาดๆๆไปถีบประตู...ปรากฎว่าถีบผิดห้อง เป็นคนธรรมดา5555 แล้วเดินไปถีบอีกห้อง ปรากฎว่ามีร่างจิ้งจอกเทานอนหลับอยู่บนชุดบัณฑิต ทำเอาขุนนางใหญ่ตกตะลึงกันเป็นแถบๆ แล้วโม่รื่อเกินก็มาหิ้วเหล่าจิ้งจอกโยนลงกลางลาน มีฉิวหย่งซือเขียนยันต์กำกับล้อมวงไว้ ยิ่งเวลาผ่านไปกองร่างจิ้งจอกก้อทับถมขึ้นมากมาย เกาลี่ซื่อทนไม่ไหวพยายามจะหยุดการกระทำของหลี่จิ่งหลง ก็พอดีฮ่องเต้เสด็จมาถึงพอดี พอเห็นกองร่างจิ้งจอกก็โมโหตามไปดูในห้องทันที เพื่อให้เห็นกับตา จนนับจำนวนจิ้งจอกได้สองร้อยหกสิบหกตัวทำให้ฮ่องเต้รู้สึกหวาดกลัวในใจ ระหว่างนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก็อุ้มจิ้งจอกน้อยที่ขาหน้ามีหยกพระพุทธรูปผูกติดอยู่มามอบให้น้องหงจวิ้นเอาไว้ แต่พี่หลี่บอกน้องต้องทำงานนี้ให้จบก่อน
ที่ห้องทรงพระอักษร จิ้งจอกน้อยถูกขังในกรงก็ฟื้นขึ้นมา น้องหงจวิ้นกล่อมให้จิ้งจอกน้อยสรภาพความจริงมาแล้วเขาจะปล่อยมันไป จิ้งจอกน้อยขอร้องให้น้องหงปล่อยมันไป ตัวมันไม่เคยได้ฆ่าใคร แต่น้องหงบอกว่าพวกพ้องของหานชิงฆ่าบัณทิตไปสองร้อยหกสิบหกคนนะ หานชิงบอกว่าร่างที่เขาสวมรอยเป็นร่างที่จิ้งจอกตัวอื่นรุมดูดปราณจนตายไปก่อนแล้ว ตัวเขาเองแค่มาสวมรอยเป็นบัณฑิตคนนี้ น้องหงจวิ้นจะเอื้อมมือมาโปรยยาก็โดนจิ้งจอกน้อยกัด แต่พี่หลี่วิ่งออกจาที่ซ่อนตัวมาดูมือน้องทันที ส่วนจิ้งจอกน้อยสลบไปแล้ว ฮ่องเต้เดินออกมาดูทันที พี่หลี่จิ่งหลงขอความเมตตาให้จิ้งจอกน้อยที่ไร้ความผิดให้กับน้องหงจวิ้น ฮ่องเต้ตกลงให้พวกเขาดูแลจัดการจิ้งจอกน้อยกันเอาเอง
ที่กลางลานท้ายตำหนักซิ่งชิ่งมีกองร่างจิ้งจอกที่ทับถมเป็นกองภูเขาย่อมๆ เกาลี่ซื่อและทหารยืนล้อมป้องกัน ส่วนพวกเชื้อพระวงค์ต่างทยอยกันเดินทางเข้ามาดู กั๋วกั๋วฟูเหริน หยางกั๋วต่างก็หน้าซีด ฮ่องเต้หลี่หลงจีมานั่งลงที่นั่งประธาน พร้อมสั่งให้หลี่จิ่งหลงเล่าที่มาของปีศาจ หลี่จิ่งหลงเลยเล่าถึงคืนที่ปีศาจปลามังกรบุกเข้ามาในเมืองฉางอัน จนถึงพวกเขาตามไปสืบในหอคณิกาจนพบศฟแห้งใต้เตียง จนสืบพบสามสาวจิ้งจอก และตามด้วยการสู้กับเฟยอ๋าวปีศาจปลามังกรที่บุกเข้าไปในวังต้าหมิง จนวังพังไปทั้งแถบ ฮ่องเต้ประทานให้อภัย(ในทีมหน่วยปราบมารถอนหายใจไม่ต้องมาใช้หนี้ก้อนโตแล้ว555) จนมาถึงการที่พวกเขาสืบรู้ว่ามีกลุ่มปีศาจจิ้งจอกรวมตัวกัน มาสวมรอยเป็นบัณฑิตถึงสองร้อยกว่าตัว เพื่อจะแอบแฝงเข้ามาในราชสำนัก ฮ่องเต้หลี่หลงจีสั่งให้หลี่จิ่งหลงจัดการสังหารปีศาจจิ้งจอก พี่หลี่จิ่งหลงเลยได้โอกาสแนะนำอาไท่ที่ได้เปิดเผยฐานะที่แท้จริงให้กับฮ่องเต้หลี่หลงจี พร้อมแนะนำให้อาไท่ใช้เวทไฟเผาจิ้งจอกทันที ฮ่องเต้หลี่หลงประทานคำสั่งให้จัดการได้เลยทันที พร้อมสั่งให้ขุนนางรับหน้าที่ส่งข่าวและมอบเงินชดเชยให้กับญาติบัณฑิตที่เสียชีวิตในคราวนี้ด้วย
อาไท่จัดการเสกไฟอาคมเผ่าร่างปีศาจจิ้งจอกที่เริ่มฟื้นขึ้นมา พวกมันกรีดร้องโหยหวนก่อจะตายในกองเพลิง ไม่นานก็มีปราณแค้นในรูปไอเงาดำพุ่งออกมาจากซากร่างปีศาจ พี่หลี่จิ่งหลงวิ่งมาบังน้องหงจวิ้นทันที พร้อมสั่งให้คนคุ้มกันฮ่องเต้555 เงานั้นพุ่งขึ้นฟ้าแล้วสลายหายไป
จนถึงเวลาที่เกาลี่ซื่อกับซ่างซูขุนนางพิธีการเข้ามาตรวจตราสถามที่สอบ พี่หลี่จิ่งหลงก็พาทีมงานเข้าประตูสถานที่สอบทันที ว่าพวกเขามาเพราะราชโองการให้มาจับปีศาจในที่นี่ เกาลี่ซื่อเลยโต้ตอบว่าอีกไม่กี่วันหน่วยปราบมารจะถูกยุบแล้ว อย่าได้มาวุ่นวายที่นี้(ทำให้ทุกคนในทีมเพิ่งรู้ความจริงที่พี่หลี่ปิดบังไว้) พี่หลี่ไม่สนใจเดินอาดๆๆไปถีบประตู...ปรากฎว่าถีบผิดห้อง เป็นคนธรรมดา5555 แล้วเดินไปถีบอีกห้อง ปรากฎว่ามีร่างจิ้งจอกเทานอนหลับอยู่บนชุดบัณฑิต ทำเอาขุนนางใหญ่ตกตะลึงกันเป็นแถบๆ แล้วโม่รื่อเกินก็มาหิ้วเหล่าจิ้งจอกโยนลงกลางลาน มีฉิวหย่งซือเขียนยันต์กำกับล้อมวงไว้ ยิ่งเวลาผ่านไปกองร่างจิ้งจอกก้อทับถมขึ้นมากมาย เกาลี่ซื่อทนไม่ไหวพยายามจะหยุดการกระทำของหลี่จิ่งหลง ก็พอดีฮ่องเต้เสด็จมาถึงพอดี พอเห็นกองร่างจิ้งจอกก็โมโหตามไปดูในห้องทันที เพื่อให้เห็นกับตา จนนับจำนวนจิ้งจอกได้สองร้อยหกสิบหกตัวทำให้ฮ่องเต้รู้สึกหวาดกลัวในใจ ระหว่างนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก็อุ้มจิ้งจอกน้อยที่ขาหน้ามีหยกพระพุทธรูปผูกติดอยู่มามอบให้น้องหงจวิ้นเอาไว้ แต่พี่หลี่บอกน้องต้องทำงานนี้ให้จบก่อน
ที่ห้องทรงพระอักษร จิ้งจอกน้อยถูกขังในกรงก็ฟื้นขึ้นมา น้องหงจวิ้นกล่อมให้จิ้งจอกน้อยสรภาพความจริงมาแล้วเขาจะปล่อยมันไป จิ้งจอกน้อยขอร้องให้น้องหงปล่อยมันไป ตัวมันไม่เคยได้ฆ่าใคร แต่น้องหงบอกว่าพวกพ้องของหานชิงฆ่าบัณทิตไปสองร้อยหกสิบหกคนนะ หานชิงบอกว่าร่างที่เขาสวมรอยเป็นร่างที่จิ้งจอกตัวอื่นรุมดูดปราณจนตายไปก่อนแล้ว ตัวเขาเองแค่มาสวมรอยเป็นบัณฑิตคนนี้ น้องหงจวิ้นจะเอื้อมมือมาโปรยยาก็โดนจิ้งจอกน้อยกัด แต่พี่หลี่วิ่งออกจาที่ซ่อนตัวมาดูมือน้องทันที ส่วนจิ้งจอกน้อยสลบไปแล้ว ฮ่องเต้เดินออกมาดูทันที พี่หลี่จิ่งหลงขอความเมตตาให้จิ้งจอกน้อยที่ไร้ความผิดให้กับน้องหงจวิ้น ฮ่องเต้ตกลงให้พวกเขาดูแลจัดการจิ้งจอกน้อยกันเอาเอง
ที่กลางลานท้ายตำหนักซิ่งชิ่งมีกองร่างจิ้งจอกที่ทับถมเป็นกองภูเขาย่อมๆ เกาลี่ซื่อและทหารยืนล้อมป้องกัน ส่วนพวกเชื้อพระวงค์ต่างทยอยกันเดินทางเข้ามาดู กั๋วกั๋วฟูเหริน หยางกั๋วต่างก็หน้าซีด ฮ่องเต้หลี่หลงจีมานั่งลงที่นั่งประธาน พร้อมสั่งให้หลี่จิ่งหลงเล่าที่มาของปีศาจ หลี่จิ่งหลงเลยเล่าถึงคืนที่ปีศาจปลามังกรบุกเข้ามาในเมืองฉางอัน จนถึงพวกเขาตามไปสืบในหอคณิกาจนพบศฟแห้งใต้เตียง จนสืบพบสามสาวจิ้งจอก และตามด้วยการสู้กับเฟยอ๋าวปีศาจปลามังกรที่บุกเข้าไปในวังต้าหมิง จนวังพังไปทั้งแถบ ฮ่องเต้ประทานให้อภัย(ในทีมหน่วยปราบมารถอนหายใจไม่ต้องมาใช้หนี้ก้อนโตแล้ว555) จนมาถึงการที่พวกเขาสืบรู้ว่ามีกลุ่มปีศาจจิ้งจอกรวมตัวกัน มาสวมรอยเป็นบัณฑิตถึงสองร้อยกว่าตัว เพื่อจะแอบแฝงเข้ามาในราชสำนัก ฮ่องเต้หลี่หลงจีสั่งให้หลี่จิ่งหลงจัดการสังหารปีศาจจิ้งจอก พี่หลี่จิ่งหลงเลยได้โอกาสแนะนำอาไท่ที่ได้เปิดเผยฐานะที่แท้จริงให้กับฮ่องเต้หลี่หลงจี พร้อมแนะนำให้อาไท่ใช้เวทไฟเผาจิ้งจอกทันที ฮ่องเต้หลี่หลงประทานคำสั่งให้จัดการได้เลยทันที พร้อมสั่งให้ขุนนางรับหน้าที่ส่งข่าวและมอบเงินชดเชยให้กับญาติบัณฑิตที่เสียชีวิตในคราวนี้ด้วย
อาไท่จัดการเสกไฟอาคมเผ่าร่างปีศาจจิ้งจอกที่เริ่มฟื้นขึ้นมา พวกมันกรีดร้องโหยหวนก่อจะตายในกองเพลิง ไม่นานก็มีปราณแค้นในรูปไอเงาดำพุ่งออกมาจากซากร่างปีศาจ พี่หลี่จิ่งหลงวิ่งมาบังน้องหงจวิ้นทันที พร้อมสั่งให้คนคุ้มกันฮ่องเต้555 เงานั้นพุ่งขึ้นฟ้าแล้วสลายหายไป
ฮ่องเต้หลี่หลงจีให้ทีมหน่วยปราบมารทุกคนอยู่ในวังต่อ พร้อมจะประทานอาหารเลี้ยงด้วย จากนั้นฮ่องเต้ก็เรียกหน่วยปราบมารเข้าพบส่วนตัวที่ละคน เริ่มจากอาไท่ก่อน ตามด้วยโม่รื่อเกิน และฉิวหย่งซือ สามคนเข้าเฝ้าเสร็จก้อขอตัวกลับทันที จากนั้นขันทีตามน้องหงจวิ้นกับพี่หลี่จิ่งหลงเข้าพบพร้อมกัน เพื่อจะประทานรางวัล พี่หลี่จิ่งหลงไม่อยากได้อะไร แค่ทำวังต้าหมิงพังไปหลังแล้วไม่ต้องจ่ายหนี้ก้อเป็นพระคุณมากยิ่งแล้ว555 น้องหงจวิ้นเลยขอเงินไปจ่ายค่าเกสรวิญญาณลอยที่ติดหนี้ค้างไว้หกพันกว่าตำลึง55 จากนันฮ่องเต้หลี่หลงจี สนมหยางอวี้หวนก็พูดคุยับน้องหงจวิ้นโดยถามอ้อมๆเรื่องวิธีการยืดอายุให้อยู่ได้ยืนยาว(ชีวิตอมตะแหละ) ซึ่งน้องหงจวิ้นก้อตอบตามตรงว่าไม่มี จนดึกแล้วก้อลากลับจวนพักพร้อมหอบกรงจิ้งจอกน้อยออกมาด้วย
พี่หลี่จิ่งหลงพาน้องหงจวิ้นขึ้นม้าขี่ออกไปนอกเมือง ไปยังภูเขาลูกหนึ่งเพื่อปล่อยจิ้งจอกน้อยเข้าป่า น้องหงจวิ้นใช้เกสรวิญญาณลอยเพื่อให้จิ้งจอกน้อยลืมเรื่องทั้งหมด ขากลับน้องหงดีใจที่พี่หลี่ไม่ได้รังเกียจปีศาจเลยปีนไปขี่หลังพี่หลี่สะงั้น555 กว่าจะกลับมาถึงจวนน้องหงจวิ้นก้หลบไปแล้ว พี่หลี่ต้องกอดต้องอุ้มน้องไปส่งที่ห้อง(น้องน่ารักจริงๆ) ส่วนตัวเองเอาม้าไปคืน กลับมาก็รับราชโอการพร้อมรับของพระราชทานถึงจะได้กลับไปนอนห้องของตัวเอง
ในวังซิ่งชิ่ง มีสตรีสูงศักดิ์กำลังอาละวาดใส่ชายคนหนึ่ง ด้วยความแค้นที่เห็นลูกหลานตัวเองโดนเผาตายทั้งเป็น นางประกาศจะล้างแค้นให้ได้ ชายคนนั้นเตือนให้ระวังอย่าทำให้แผนปลุกมารฟ้าต้องพลาดพังลง
คืนวันต่อมา พี่หลี่จิ่งหลงนำทีมมาเที่ยวหอคณิกาตามที่ได้รับปากไว้ แต่แบ่งออกเป็นสองโต๊ะ โต๊ะแรกให้อาไท่ ฉิวหย่งซือนั่งด้วยกันแล้วเอาฉากมากั้น ส่วนอีกโต๊ะเป็นพี่หลี่จิ่งหลง น้องหงจวิ้น โม่รื่อเกินเพราะโต๊ะนี้ยังเวอร์จิ้นกันอยู่555 แถมมาแล้วไม่รับหญิงมาบริการพัดวีอีก ส่วนเจ้าจื่อหลงก็ปล่อยลงไปจีบปลาสาวๆในสระ จากนั้นก้อจิบสุราชมดนตรี พี่หลี่ใช้คนไปซื้อขนมขึ้นชื่อมาให้คนฝั่งตัวเองกิน ขนมอร่อยจนน้องอยากกินอีก พี่หลี่ก้อสละของตัวเองให้ แต่ก้อหมดอีก น้องเลยหันไปมองขนมในมื้อของโม่รื่อเกินตาแป๋ว โม่รื่อเกินรีบยัดขนมเข้าปากทันที555 น้องหงจวิ้นเริ่มเมาเอนพิงพี่หลี่ ส่วนโม่รื่อเกินตั้งใจจะเก็บรักษาครั้งแรกของตัวเองอย่างมุ่งมั่น555 จนมีสตรีร่ายกลอนมาใกล้น้องหง พี่หลี่ก้อหน้าหงิกทันที จนนักขับร้องชื่อดังออกมาดีดพิณพร้อมขับลำนำ ทำให้น้องหงจวิ้นตื่นตาตื่นใจ แล้วยิ่งรู้ว่าเป็นคนที่พี่หลี่เชิญมาโดนเฉพาะในคืนนี้อีก น้องยิ่งตื้นตันเข้าไปอีก555 ทั้งหมดดื่มสุราจนหนำใจ น้องหงจวิ้นก้อหลับไปก่อนพี่หลี่เลยลงนอนเป็นเพื่อน จนใกล้เช้าพี่หลี่ก้อปลุกน้องให้กลับจวน แต่ระหว่างทางน้องหงอ๊วกแตกไปสะก่อน555 พี่หลี่เลยต้องนั่งใต้ต้นไม้แล้วประคองน้องให้เอนพิงนอนลงพักสักครู่แทน55
ก็พอดีมีรถม้าของกั๋วกั๋วฟูเหรินผ่านมา นางหันไปถามลูกน้องว่าสืบประวัติขิงน้องหงจวิ้นมารึยัง แต่กลับไม่มีใครรู้ชาติกำเนิดของน้องหงจวิ้นเลย กั๋วกั๋วฟูเหรินสั่งลูกน้องทั้งสามอันได้แก่หยาจื้อ ป้าเซี่ยและซวนหนี ให้เตรียมลงมือเร็วๆนี้
ที่จวนหน่วยปราบมาร หวงยงกลับพร้อมม้วนคดีจากศาลต้าหลี่ในกล่องไม้ใบใหญ่ มาครั้งนี้เขาไม่กล้าทำตัวไร้มารยาทใส่พี่หลี่จิ่งหลงอีก รีบมาส่งคดีก็รีบกลับทันที ตกเย็นพวกมือปราบมารก็ได้เวลาตื่น ทุกคนต่างอารมย์ดี น้องหงจวิ้นอยากกินขนมที่พี่หลี่ซื้อให้มะวาน โม่รื่อเกินก็อยากกินว่าจะพากันไปซื้อ แต่...พี่หลี่สั่งให้ทุกคนตรวจสอบรายงานคดีที่ศาลต้าหลี่จบไม่ลงทันทีแทน555 ทุกคนรวมทำงานนั่งคัดแยกคดีที่ไม่เกี่ยวข้องกับปีศาจออกไป จะได้โยนกลับไปที่ศาลต้าหลี่ น้องหงจวิ้นอ่านเจอะคดีหนึ่งท่าทางอยากทำ พี่หลี่เลยอนุญาติให้น้องหงไปลองสืบดู โม่รื่อเกินจะไปเป็นเพื่อนแต่น้องหงบอกไม่เป็นไรแล้ววิ่งออกไป พี่หลี่นั่งไม่ติดจะตามออกไปดูแลน้องหง สามคนที่เหลือล้วนแต่พูดว่าพี่หลี่ทำถูกต้อง(ชงกันซึ่งๆๆหน้า555) จนพี่หลี่ร้อนตัว555
น้องหงจวิ้นตามไปตรวจสอบบ้านหลังหนึ่งในเขตชุมชนของคนจน เลยไปเจอะฉินอู่กำลังลับมีด เขาเป็นอดีตทหารในกองพลหลงอู่ อายุเพิ่งสิบเก้า พ่อของเขาตายกลางดึก เขาสงสัยว่าแม่เลี้ยงสมคบคนตระกูลหยางลอบฆ่าพ่อของเขา ฉินอู่ฝากน้องหงไปบอกพี่หลี่จิ่งหลงว่าไม่ต้องเป็นห่วงเขา แล้วเชิญน้องกลับออกไป ฉินอู่เพิ่งปิดประตู ก็พอดีพี่หลี่จิ่งหลงเปิดประตูเข้ามาแทน พร้อมพูดให้สติฉินอู่ว่าให้เก็บความแค้นไว้ก่อน ตอนนี้ตระกูลหยางเรืองอำนาจ ยากจะต่อกร
วันรุ่งขึ้นศาลต้าหลี่ก็ส่งรายงานคดีมาอีกเพียบ จนพี่หลี่จิ่งหลงต้องจัดเวรเช้าเย็นเพื่อสลับทีมออกไปสืบคดี กับอีกทีมนั่งอ่านรายงานคดีที่คั่งค้าง น้องหงจวิ้นถามเรื่องฉินอู่กับพี่หลี่จิ่งหลงว่าสนิทกันหรอ พี่หลี่เลยบอกว่าเขาเจอะฉินอู่ตอนอายุเท่ากับน้องหงจวิ้น ตอนนั้นพี่หลี่จิ่งหลงมีตำแหน่งเป็นนายกองพลหลงอู่ พวกเหล่าทหารรวมถึงฉินอู่เลื่อมใส่ในฝีมือการต่อสู้ของเขา เลยทำให้สนิทกันระดับหนึ่ง จนขึ้นปีที่สองจะมีการเลื่อนตำแหน่งก็เกิดเรื่องขึ้น เจ้าจื่อหลงรีบพูดดักว่าเจอะหักหลังใส่ความละสิท่า พี่หลี่ยอมรับว่าใช่ เขาโดนใส่ความเรื่องนั่นจริง ทำให้เขาโดนสั่งย้ายกอง และฉินอู่ก็ขึ้นมาแทนตำแหน่งของเขา
น้องหงจวิ้นฟังแล้วหงุดหงิดเลยถามพี่หลี่ว่าชอบฉินอู่หรอ พี่หลี่ปฎิเสธทันทีว่าไม่ได้ชอบ แค่สงสารที่เขาอายุน้อย และมีฐานะยากจน ตอนนี้เขาไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจตั้งนานแล้ว พูดไปมองหน้าน้องหงจวิ้นไป555 น้องหงจวิ้นหันไปถามเจ้าจื่อหลง ว่านอกจากชายหญิงทำเรื่องแบบนั้นได้แล้ว ชายกับชายก็ทำได้หรอ ทำเอาพี่หลี่จิ่งหลงกับเจ้าจื่อหลงหมดคำจะพูด...555 เจ้าจื่อหลงบอกใช่ ทำได้แต่ทำแล้วไม่ท้องไง ดูน้องหงจวิ้นสิยังแอบชอบจิ้งจอกน้อยตัวนั้นไม่ใช่หรอ น้องหงขวิ้นรีบบอกว่าป่าวสะหน่อย แค่สงสารน้องจิ้งจอกน้อยเท่านั้น พี่หลี่จิ่งหลงเลยยื่นคดีหนึ่งมาให้น้องหงจวิ้นดู เป็นขบวนพ่อค้าโดนลอบโจนตีจนตายไปสิบสองคน แต่ไร้ร่องรอยฆาตกรจนน่าประหลาด น้องหงขวิ้นเลยชวนพี่หลี่ไปดูสถานที่เกิดเหตุทันที พี่หลี่ว่าวันนี้เย็นมากแล้วไว้ไปพรุ่งนี้แทน ตกเย็นพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือก็กลับมาที่จวนรายงานการสืบคดีฆาตกรรมในช่วงนี้เกิดขึ้นถี่มากจนน่าสงสัย แค่สามวันนี้ก็เกิดคดีฆาคตกรรมจนตายไปสิบสี่ศฟละ
ตกดึกน้องหงจวิ้นกะลังล้างหน้าเตรียมนอน เจ้าจื่อหลงถามว่าน้องหงมีคนที่ชอบพอจนอยากอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตไหม น้องบอกทันทีว่าพ่อฉงหมิงไง(น่ารักจริง) เจ้าจื่อหลงบอกไม่ใช่แบบนั่น แล้วงอนจะกลับลงสระ น้องหงเลยถามว่าแล้วมันเป็นแบบไหนละ เจ้าจื่อหลงเลยบอกก้อคนที่อยู่แล้วมีความสุข อิสระ อยากอยู่ด้วยทังวัน น้องหงก้อบอกพี่หลี่จิ่งหลงไงละ เจ้าจื่อหลงเซ็งเลยบอกว่าตอนนี้ตัวเองหลงรักปลาไนสาวตัวหนึ่ง อยากสร้างครอบครัวเพื่อจะอยู่กับนางจนตาย ตอนนี้ไม่อยากกระโดดข้ามประตูมังกรละ น่้องหงก็ถามว่าความรักมันคืออะไร(ใสมากลูกเอย) เจ้าจื่อหลงเลยประชดว่าบอกน้องไปก็ไม่เข้าใจหรอก ก็พอดีมีเสียงฉินอู่มาขอความช่วยเหลือที่หน้าจวนพอดี
น้องหงจวิ้นไปตามพี่หลี่จิ่งหลงมาดูอาการฉินอู่ ที่ร้องสารภาพว่าตัวเองตามไปฆ่าครอบครัวใหม่ของแม่เลี้ยงจนหมดทั้งบ้าน พี่หลี่จิ่งหลงให้อาไท่ใช้เวทเสกน้ำล้างคราบเลือดของฉินอู่ที่ทิ้งร่องรอยมาถึงจวน จากนั้นก้อให้โม่รื่อเกินช่วยทำให้ฉินอู่สงบจิตใจ ฉินอู่เล่าว่าจะไปทวงแค้นแม่เลี้ยง แต่กลับมีมือที่มองไม่เห็นจับมือบังคับให้เขาฆ่าคน พี่หลี่จิ่งหลงบอกให้ฉินอู่ไปมอบตัวที่ศาลต้าหลี่พรุ่งนี้ พวกโม่รื่อเกินสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้เลยมาถามกับน้องหงจวิ้น น้องหงบอกไม่รู้ทันที55
พอเช้าฉินอู่ก้อไปศาลต้าหลี่จริงๆ พี่หลี่จิ่งหลงสั่งงานกับทุกคนแล้วก็ออกจากจวน น้องหงจวิ้นก็เดินตามมาทันที ในใจเริ่มมีความรู้สึกปวดใจเบาๆที่พี่หลี่เป็นห่วงฉินอู่ เดินไปสักพักพี่หลี่ก้อเลี้ยงบะหมี่น้องหงแล้วถามเป็นอะไรทำไมไม่ยิ้มแย้ม น้องเลยบอกว่าพี่หลี่จิ่งหลงเป็นทุกข์ น้องหงมีความสุขไม่ลง(...ตายแน่พี่หลี่) น้องหงจวิ้นฟาดบะหมี่ไปชามแล้วอยากกินอีก พี่หลี่ไม่อยากให้น้องกิน น้องหงเลยงอแงพี่หลี่เลยยอมให้กินอีกชามก็ได้ จากนั้นไปศาลต้าหลี่เพื่อตรวจดูสภาพศฟ สรุปน้องหงจวิ้นเดินเข้าห้องเก็บศฟได้กลิ่นก็อ๊วกแตกทันที555 พี่หลี่บ่นว่าบอกแล้วดื้อไม่ฟัง แล้วเป็นไงละ เลยโอบคอน้องแล้วเอาถุงหอมมาอังที่จมูกน้อง อีกมือก้อเปิดผ้าคลุมศฟไล่ดูที่ละศฟ พบว่าเป็นแผลโดนแทงจากกระบี่ แต่น้องหงจวิ้นสังเกตุเห็นบางอย่างเลยไปเปิดเปลือกตา เห็นว่านัยต์ตาศฟเบิกกว้างเหมือนเห็นสิ่งที่น่ากลัวมากจนช๊อตตาย ดูอาการคล้ายคลึงฉินอู่ที่เป็นเมื่อคืนนี้
จากนั้นก้อออกจาศาลต้าหลี่ พี่หลี่จิ่งหลงนำม้ามาขี่ ก็เจอะหูเซิงมาถามว่าพอจะช่วยฉินอู่ได้บ้างไหม พี่หลี่บอกใครทำก้อต้องรับโทษ จากนั้นก็ขึ้นม้า ให้น้องหงจวิ้นนั่งซ้อนหลังเพื่อไปบ้านแม่เลี้ยงฉินอู่ที่เขาลงมือสังหารเมื่อคืน ที่บ้านหลังนั้นเต็มไปด้วยคราบเลือดสาดกระจาย น้องหงรับรู้ถึงไอความแค้นที่ยังอยู่ตามกองเลือด พี่หลี่พาน้องไปจุดที่สามคือบ้านช่างตีเหล็กที่จู่ๆก็ลงมือฆ่าเมีย ที่นี้น้องหงเจอะแผ่นเหล็กรูปจันทร์เสี้ยวที่มีไอปีศาจอยู่เลยเก็บไว้เป็นหลักฐาน จากนั้นทั้งคู่ขี่ม้าออกนอกเมืองเพื่อไปดูจุดเกิดเหตุฆาตกรรมหมู่ที่นอกเมือง จนพบร่องรอยบางอย่าง แต่เพราะดึกแล้วทั้งคู่เลยนอนพักที่นี่แทน ระหว่างนอนพี่หลี่ก็ปลอบน้องหงจวิ้นว่าอย่าหึงเลยนะ พี่หลี่ไม่ได้ชอบฉินอู่จริงๆ แถมตอนนี้ยังชมชอบน้องหงจวิ้นอีก น้องหงจวิ้นหันมายิ้มให้พี่ยอมคืนดีกัน คืนนั้นน้องหงฝันร้ายมองเห็นปีศาจกำลังฆ่าคนก้อร้องเสียงดัง จนพี่หลี่ต้องกอดน้องนอนถึงจะสงบหลับไปได้อีกครั้ง
เมื่อกลับถึงจวน พี่หลี่จิ่งหลงก้อให้น้องหงจวิ้นเป็นคนรายงาน แล้วเอาคดีที่รวมกันสืบมาวิเคราะห์ พบว่ามีจุดรวมกันคือฆาตกรทุกคนตอนลงมือล้วนเสียสติควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนโดนมารเข้าสิงสั่งการ น้องหงจวิ้นเอาแผ่นเหล็กประหลาดออกมา เป็นฉิวหย่งซือที่รู้ว่ามันคือเกล็ดมังกร แต่ไม่ใช่ของราชันมังกร ทุกคนเลยไปที่ศาลต้าหลี่ เพื่อไปสอบสวนฆาตกรที่ลงมือฆ่า ก็พบว่าช่างตีเหล็กเหมือนคนบ้าเอาแต่พูดว่าผีเป็นคนทำ ส่วนฉินอู่ก้อเอาแต่บอกว่าโดนบังคับให้ลงมือฆ่าทุกคน หลังลงมือฆ่าคนก็มีเงาดำติดตามเขา
หน่วยปราบมารยกทีมไปสำรวจร่องรอยตามเส้นทางแม่น้ำ เพราะมังกรมักอาศัยอยู่กับแหล่งน้ำ เจ้าจื่อหลงลงไปสำรวจใต้น้ำที่ริมทะเลสาบจินฉือ บ่นว่าน้ำขุ่นจนมองไม่เห็นอะไร แต่มีร่องรอยการลากขนาดใหญ่ น้องหงจวิ้นไปกับเจ้าจื่อหลงลงไปสำรวจทางน้ำใต้ดินเก่า เดินไปก็พบเกล็ดมังกรอีกชิ้นแต่คนละสี คาดว่าจะเป็นอีกตัว น้องหงจวิ้นจะเดินเข้าไปสำรวจต่อ แต่เจ้าจื่อหลงบอกให้น้องหงรอก่อน เจ้าจื่อหลงจะไปตามคนอืนๆมาสมทบ แต่น้องหงใจร้อนเลยล่วงหน้าไปก่อน ก็พบอุโมงค์ลับใต้ดิน อาไท่ก็มาพอดี ทั้งสองสำรวจจนพบข่ายอาคม ตรงกลางมีชามทองเหลืองที่มีเลือดอยูข้างใน อาไท่จะเก็บเอาหยดเลือดออกมาแล้วจะรีบออกไป หยดเลือดกลับพุ่งเข้ามาจะครอบร่างทั้งสอง แต่อาไท่ใช้พัดสบัดเลือดออกไปแล้วหวังจะส่งน้องหงหนีออกไปก่อน แต่เลือดตกลงในน้ำแล้วกลายเป็นทะเลเลือดพัดพาอาไท่ไป ส่วนน้องหงจวิ้นนั้นเจอะหยาจื้อโผล่เข้ามาสกัดขัดขวาง น้องหงจวิ้นใช้ตะขอแล้วเหวี่ยงไปตามเพดานถ้ำเพื่อดึงอาไท่ขึ้นมาจากทะเลเลือดจนพ้นแล้วใช้เทวรัศมีห้าสีคุ้มครองพวกเขาสองคน อาไท่คิดแผนสู้ได้ ให้รอจังหวะหยาจื้อกระแทกตัวอ้าปากเข้ามา อาไท่เสกไฟอาคมใส่ปากหยาจื้อให้ไฟไประเบิดในท้องมัน หยาจื้อท้องเป็นรูเลยต้องหลบหนีไป ทั้งสองคนรีบหนีออกมาจากทางน้ำใต้ดินแล้วรีบกลับจวน
ที่จวนกลับว่างเปล่า เลยเข้าใจว่าต้องเกิดเรื่องกับคนอื่นแล้วแน่ๆ อาไท่กับน้องหงแยกย้ายออกไปตามหาพวกเขา แต่กลับไม่มีร่องรอย น้องหงรู้สึกไม่ดีเลยรีบกลับจวน แต่คราวนี้ไม่เหลือใครเลย รอจนดึกอาไท่ก็ยังไม่กลับมา น้องหงเลยตัดสินใจกลับไปตรวจที่อุโมค์ใต้ดินอีกที สภาพยังเหมือนเดิม น้องหงจวิ้นดำน้ำลงไปใต้น้ำก็พบอุโมงค์ใต้น้ำ เลยดำน้ำเข้าไปจนสุดทางก็พบชายฝั่งที่เป็นคูน้ำนอกเมือง มีรอยเท้าและรอยเลือดเหยียบผ่านดงหญ้า ใต้ต้นไม้ก้อพบเกล็ดมังกรอีกหลายชิ้น น้องหงเดินตามไปจนสุดที่หน้าผา น้องจะเอามีดลองทลายหน้าผา แต่จู่ๆก้อตกลงไปในอุโมงค์มิติอีกที่แทน สรุปหน้าผาเป็นอาคมลวงตา ภายในมีข่ายอาคมกับชามทองเหลืองเหมือนกันแต่ไม่มีหยดเลือด น้องเลยเอาหยดเลือดที่เก็บมามะวานลงชาม จากนั้นถ่ายพลังลงในข่ายอาคม ฉับพลันน้องหงจวิ้นก้อโดนวาบส่งไปอีกที่ ระหว่างนั้นกลับเจอะตัวเขาอีกคนโผล่มาต่อสู้ พร้อมกับได้ยินเสียงของพี่หลี่จิ่งหลงตะโกนเรียก แต่ไม่ทันแล้วน้องได้ตกลงไปในทะเลเลือด กั๋วกั๋วฟูเหรินยิ้มพลางกล่าวยังถูกใจว่าได้ตัวมาสี่คนละ หยาจื้อเข้าไปกัดไหลน้องหงจนเลือดสาดแล้วโยนน้องขึ้นฝั่งให้กั๋วกั๋วฟูเหรินดูดเลือดน้องหงเข้าร่างตัวเอง พี่หลี่จิ่งหลงที่โดนขังในกรงเหล็กตะโกนห้ามทำร้ายน้องหง ให้มาดูดวิญญาณเขาแทน น้องหงจวิ้นพยายามใช้พลังระเบิดเลือดในร่างของกั๋วกั๋วฟูเหริน น้องหงเลยโดนหยาจื้อ ป้าเซี่ยและซวนหนีทุบจนสลบไป
น้องหงจวิ้นฟื้นมาได้ยินเสียงพี่หลี่จิ่งหลงที่โต้เถียงกับกั๋วกั๋วฟูเหริน น้องหงเลยคิดอุบายหลอกถามที่มาของสระเลือด สรุปว่ากั๋วกั๋วฟูเหรินวางแผนให้ลูกสมุนปีศาจจิ้งจอกลวงคนมาดูดปราณและเลือด จากนั้นเอาใส่ในสระเลือดเพื่อจะสร้างลูกรักขึ้นที่สามารถแปลงกายเป็นใครก็ได้ พี่หลี่จิ่งหลงเลยรู้แผนของกั๋วกั๋วฟูเหรินว่าคือจะสร้างฮ่องเต้ปลอม ตอนนี้นางขาดเลือดอีกคนเดียวคืออาไท่ ตอนนี้นางจะลงมือสังหารน้องหงด้วยมีดบินตัดเซียนที่ปักตาเฟยอ๋าว(ปีศาจปลามังกร)มาก่อน กั๋วกั๋วฟูเหรินก็เหลือบไปเห็นหยกขนนกยูงเลยรู้ว่าน้องหงเป็นคของเผ่าเย่าจิน ยิ่งเพิ่มความแค้นที่อยากฆ่าน้องหงจวิ้นยิ่งขึ้น แต่จู่ๆแหวนของกั๋วกั๋วฟูเหรินก็สว่างวาบขึ้นมา นางเลยสั่งให้ป้าเซี่ยไปตามล่าอาไท่ ส่วนหยาจื้อและซวนหนีให้คุมคนที่นี่ ส่วนตัวเองก็วาดยันต์แล้ววาบหายไปจากมิตินี่
พี่หลี่จิ่งหลงโดนซวนหนีลากออกจากกรงมาซ้อมจนกลิ้งมาใกล้ๆกับน้องหงจวิ้น ทั้งคู่ได้แต่มองตากัน พี่หลี่จิ่งหลงเสียใจที่ไม่อาจปกป้องน้องได้ ตอนนี้น้องหงจวิ้นเพิ่งเห็นว่ามุมห้องโถงมีโม่รื่อเกินกับฉิวหย่งซือ นอนสลบทั้งคู่ หมดแรงเพราะโดนกั๋วกั๋วฟูเหรินดูดพลังไปจนหมด พี่หลี่จิ่งหลงขอให้น้องสอนวิธีใช้พลังจากโคมจิต แต่น้องไม่มีพลังหลงเหลืออยู่ และวิธีการก็ยากอันตรายเกินไป น้องหงจวิ้นเลยได้แต่ใช้พลังเรียกมีดบินมาได้เล่มหนึ่งให้พี่หลี่ตัดโซ่ของตัวเองกับน้องหง จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก้อขยับส่งมีดให้โม่รื่อเกินใช้ตัดโซ่ให้ตัวเองกัลฃบไปช่วยฉิวหย่งซือ ตอนนี้น้องหงเรียกมีดบินตัดเซียนได้สามเล่มให้ทั้งสามคนเก็บไว้เป็นอาวุธติดกาย
พี่หลี่จิ่งหลงนัดแนะกับโม่รื่อเกิน ฉิวหย่งซือเพื่อเรียกให้ซวนหนีมาหา จากนั้นทั้งหมดก้อลงมือรุมสกรัมป้าเซี่ย พี่หลี่จิ่งหลงฉวยจังหวะเอามีดบินตัดเซียนปักอกซวนหนีจนมิด ซวนหนีแปลงร่างกลับไปกลับมาสุดท้ายก้อล้มตายลง หยาจื้อพุ่งตัวขึ้นมาจากในสระเลือดเข้าไปทำร้ายพี่หลี่จิ่งหลง น้องหงเลยเข้าไปช่วยพี่หลี่ แต่จู่ๆก็มีเงาดำมาทำร้ายน้องหงจวิ้น กลายเป็นป้าเซี่ยกลับมาอีกครั้ง หยาจื้อพุ่งลากตัวพี่หลี่จิ่งหลงลงสระเลือดแล้วกางกรงเล็บกระชากไปที่หน้าอกเพื่อจะฆ่าเขา ฝั่งป้าเซี่ยก้อเอามีดบินตัดเซียนมากรีดข้างหูน้องหงจวิ้นที่ร้องอย่างเจ็บปวด พี่หลี่จิ่งหลงปวดใจสุดจะทนระเบิดความแค้นจนพลังของโคมจิตระเบิดออกมา พี่หลี่จิ่งหลงลอยตัวขึ้นพร้อมระเบิดพลังแสงทำให้สระเลือดโดนเผากระจัดกระจาย หยาจื้อที่พุ่งมาจะกัดกินพี่หลี่จิ่งหลง ก็อเจอะพี่หลีปล่อยแสงใส่ร่างจนเกล็ดหลุดร่างเผาไหม้จนวิญญาณสลาย ป้าเซี่ยแปลงร่างเป็นอสูรแต่เจอะพี่หลีจับอัดกำแพงแสงทะลุร่างเผาไหม้สลายวิญญาณไปทันที
น้องหงจวิ้นฟื้นมาก้อพบว่าตัวเองนอนหนุนตักพี่หลี่ โม่รื่อเกินกับฉิวหย่งซือกำลังทายาให้ที่แถวใบหูไม่หยุด พี่หลี่จิ่งหลงอยากลองใช้พลังโคมจิตเพื่อพาทุกคนออกไป แต่น้องบอกอย่าเพิ่งใช้มันอาจทำร้ายพี่หลี่ได้ จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก้อจัดการลากซากซวนหนีไปทิ้งลงสระเลือด ทั้งหมดตกลงใจนั่งพักที่นี่ก่อน
เจ้าจื่อหลงกลับมาที่จวนแต่ไม่เจอะใคร จนอาไท่มาทัก เจ้าจื่อหลงเป็นหวงน้องหงมาก อาไท่เลยพาเจ้าจื่อหลงไปตามหาร่องรอยที่มีข่ายอาคมจนไปถึงถ้ำที่น้องหงตกลงไป ในข่ายอาคมมีชามทองเหลือง อาไท่ใส่พลังลงในข่ายอาคมแต่ไม่มีผลเพราะไม่มีเลือดที่เป็นตัวกลางใส่ในชาม เจ้าจื่อหลงโวยวายอาไท่ที่ไม่ดูแลน้องหงให้ดีๆ ก้อพอดีเสียงเจ้าจื่อหลงดังไปถึงฟากของพวกพี่หลี่จิ่งหลง พี่หลี่จิ่งหลงเลยตะโกนกลับไป มีเพียงเจ้าจื่อหลงที่ได้ยินเสียงทางฝั่งพี่หลี่จิ่งหลงส่วนอาไท่ไม่ได้ยินเสียงอะไร พี่หลี่จิ่งหลงสั่งให้อาไท่ไปสังเกตุการณ์ทางกั๋วกั๋วฟูเหริน ส่วนทางนี้จะพยายามหาทางออกไป อาไท่ตามไปที่จวนแต่พบว่ากั๋วกั๋วฟูเหรินติดตามฮ่องเต้หลี่หลงจีกับสนมหยางอวี้หวน ไปพักที่เขาหลีชาน อาไท่จึงรีบเช่าม้าขี่พร้อมแบกเจ้าจื่อหลงตามไปที่เขาหลีชานทันที
ในถ้ำมิติลับ พลังน้องหงจวิ้นเริ่มกลับมาจนสามารถบังคับมีดบินได้แล้ว พี่หลี่จิ่งหลงพอจำคาถาที่กั๋วกั๋วฟูเหรินวาดก่อนจะวาบหายไป ฉิวหย่งซือเอาพู่กันวิเศษมาลองวาดกลางอากาศแต่ไม่ได้ผล ฉิวหย่งซือเชื่อว่ามันต้องสิ่งของไว้เพื่อเชื่อมประสานกับอีกฝั่ง น้องหงจวิ้นจำได้ว่ามีดบินตัดเซียนอีกเล่มนั้น กั๋วกั๋วฟูเหรินเป็นคนเก็บไว้
ณ ตำหนักที่เขาหลีชาน ฮ่องเต้หลี่หลงจีกำลังแช่ตัวในสระน้ำพุร้อน มีสนมหยางอวี้หวนนั่งขูดไข่มุดด้วยมีดพิเศษ ฮ่องเต้หลี่หลงจีกำลังกังวลถึงสิ่งที่หยางกั๋วจงพูดไว้ว่าหน่วยปราบมารล้วนประกอบด้วยผู้มีทักษะพิเศษ จนไม่อาจหาคนมาต่อกรด้วย ถ้าวันหนึ่งพวกเขาไม่จงรักภักดีแล้วจะทำเช่นไร ก็ปรากฎว่ามีดที่สนมหยางอวี้หวนใช้เปล่งแสงออกมา จนสาดแสงจ้า ก็ปรากฎร่างพี่หลี่จิ่งหลงตกลงมาในสระน้ำ ตามมาด้วยโม่รื่อเกิน ฉิวหย่งซือ กับน้องหงจวิ้นที่ตกลงมาเหยียบเท้าสนมหยางอวี้หวนพอดี555 พี่หลี่จิ่งหลงรีบกราบทูลฮ่องเต้ก่อนทหารองค์รักษ์จะยิงธนูเข้ามาว่า ตอนนี้พวกเขากำลังตามล่าปีศาจจิ้งจอก ก็พอดีกั๋วกั๋วฟูเหรินเดินเข้ามา พี่หลี่จิ่งหลงส่งสัญญาณให้ทีมตัวเองทั้งหมดเข้าโจมตีกั๋วกั๋วฟูเหรินทันที แต่กั๋วกั๋วฟูเหรินปัดธนูของโม่รื่อเกินได้ พร้อมสั่งทหารองค์รักษ์ยิงธนูใส่ทุกคนไม่เว้นแม้แต่ฮ่องเต้
อาไท่ที่แบกเจ้าจื่อหลงขึ้นเขาก็ได้ยินเสียงต่อสู้ในวัง ก็รีบวิ่งเข้าไปด้านในวังทันที พี่หลี่จิ่งหลงกราบทูลฮ่องเต้ว่าครั้งนี้คงต้องมีการทำลายสินทรัพย์ในวังอีกแล้ว ฮ่องเต้บอกทำตามสบาย555 พี่หลี่จิ่งหลงโล่งใจสั่งการให้ต่อสู้ปีศาจทันที ฉิวหย่งซือตวัดพู่กันเรียกสัตว์ต่างๆในภาพวาดออกมาต่อสู้กับปีศาจ รวมทั้งรูปปั้นหินต่างๆที่อยู่ในวังก้ออกมาสู้ด้วย พี่หลี่จิ่งหลงโมโหฉิวหย่งซือที่ก่อนหน้าในถ้ำทำไมไม่ใช้พู่กันวิเศษ ฉิวหย่งซือเลยต้องเถียงกลับว่าในถ้ำมีภาพวาดอะไรไหมละ(555ตลกมุขพี่เขาละเกิน) โม่รื่อเกินยิงธนูเจ็ดศรใส่กั๋วกั๋วฟูเหรินในร่างอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกแปดหาง น้องหงจวิ้นมองหาหยกเทวรัศมีที่โดนกั๋วกั๋วฟูเหรินยึดไปใส่คอ หลี่จิ่งหลงสั่งให้ทุกคนชิงหยกเทวรัศมีมาคืนน้องหงจวิ้นให้ได้ ก็พอดีอาไท่ตามมาสมทบใช้พัดเสกพายุขวางทางหนีของอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกแปดหาง(กั๋วกั๋วฟูเหริน)ไว้ โม่รื่อเกินร่วมมือกับพี่หลี่จิ่งหลง ซัดธนูใส่อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกแปดหาง โดยที่พี่หลี่จิ่งหลงเล็งธนูไปที่คอฉีอวี่ จนยิงเชือกที่ห้อยหยกเทวรัศมีขาดตกลงมาก็พอดี น้องหงจวิ้นเข้าไปรับไว้ได้ แล้วรีบปีนขึ้นไปบนหลังคาสูงสุด ระหว่างนั้นพี่หลี่จิ่งหลงสั่งให้เจ้าจื่อหลงไปโปรยเกสรวิญญาณลอยใส่พวกทหารทันที แต่ไม่ลืมจะสำทับเจ้าจื่อหลงว่าห้ามโปรยใส่ฮ่องเต้เด็ดขาด ไม่งั้นต้องใช้หนี้จนตายแน่555
น้องหงจวิ้น ที่กำมีดบินมือหนึ่ง อีกมือกำหยกเทวรัศมีวิ่งขึ้นไปบนหลังคา โดยมีอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกแปดหางไล่ตามมา น้องหันไปถามว่านางไม่ใช่อ๋องปีศาจเพราะมีแค่แปดหาง สร้างความแค้นให้นางยิ่งขึ้นบอกว่าพ่อน้องเป็นคนตัดหางที่เก้าของนางไป พร้อมพ่นไฟปีศาจใส่น้อง น้องหงจวิ้นแผ่เทวรัศมีห้าสีคุ้มวังทั้งหลัง ไฟปีศาจไม่อาจทำอะไรน้องได้ จากนั้นน้องรวมมีดบินสี่เล่มกลายเป็นดาบใหญ่ม่อเตา อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกแปดหางสะท้านทันทีที่เห็นดาบม่อเตานี้อีกครั้ง น้องหงจวิ้นใช้เทวรัศมีเป็นโล่แสงพร้อมฟันดาบม่อเตาฟาดฟันใส่ปีศาจจนสามารถตัดหางไปได้อีกหาง อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกเหลือเจ็ดหางทันที นางรีบหนีเข้าไปในวังหลัง พี่หลี่จิ่งหลงเรียกทุกคนตามไปช่วยกันกำจัด
ในตำหนักที่สนมหยางอวี้หวนหลบอยู่ ก็มีจิ้งจอกสีเทาเข้ามาพร้อมเรียกหาน้องหญิง สนมหยางอวี้หวนเอือมมือจะไปจับ พวกพี่หลี่จิ่งหลงกับฮ่องเต้ก็มาถึงพอดี นางปีศาจจิ้งจอกเจ็ดหางเลยกัดกระชากสนมหยางอวี้หวนลากนางหนีเข้าป่าไปด้วยกัน ฮ่องเต้โกรธมากสั่งทหารตั้งหน่วยติดตามสนมหยางอวี้หวนให้เจอะให้ได้ พี่หลี่จิ่งหลงรีบรายงานที่สืบคดีก่อนหน้านี้มาให้ฮ่องเต้ฟัง ฮ่องเต้หลี่หลงจีสั่งทั้งหมดกลับฉางอันทันที พร้อมสวมชุดเกราะเตรียมกลับไปสู้ศึกที่วังหลวง ระหว่างเดินทางกลับ ม้าเร็วมาส่งข่าวว่าที่เมืองฉางอันมีหมอกดำปกคลุม ประตูเมืองปิด ผู้คนโดนสะกด ฮ่องเต้หลี่หลงจีตัดสินใจเคลื่อนพลจากเมืองลั่วหยางรวมทั้งสั่งให้ทหารหน้าด่านเคลื่อนกำลังพลมาหน้าเมืองฉางอัน พี่หลี่จิ่งหลงคัดค้านเพราะอาจมีเหตุการณ์เหนือการควบคุม เขาขอฮ่องเต้ประทานคำสั่งให้หน่วยปราบมารต้าถังไปจัดการดีกว่า ฮ่องเต้หลี่หลงจีตกลงพร้อมสั่งเคลื่อนกลับเข้าเมืองฉางอันทันที
ทีมพี่หลี่จิ่งหลงกับกองพลหน่วยหนึ่ง เร่งขี่ม้ารีบเข้าเมืองฉางอัน ระหว่างทางพี่หลี่จิ่งหลงให้น้องหงจวิ้นสอนวิธีควบคุมโคมจิต น้องหงก้อสอนพร้อมเอามือลากตำแหน่งที่ตั้งของโคมจิต ปล่อยให้พลังไหลผ่านจากหัวใจลากเลื้อนไปจนถึงฝ่ามือ พี่หลี่จิ่งหลงก้อถือโอกาสกุมมือประสาทสิบนิ้วกับน้องหงจนเขิน แต่ผลลัพท์ดีเกินคาด เพราะพี่หลี่จิ่งหลงสามารถถ่ายพลังโคมจิตจากมือไปสู่กระบี่ปัญญาได้แล้ว
เมื่อถึงตัวเมือง ทั้งทีมก้อดำน้ำเข้าไปทางน้ำใต้ดิน ไปยังอุโมค์ที่น้องหงจวินเลยมาเจอะข่ายอาคมครั้งแรก ก็พอดีมีฝนเลือดตกลงมาควบคุมคนทั้งเมือง ขณะกำลังเดินเข้าทางร่องน้ำ ก็มีปลาปีศาจเข้าจู่โจม โม่รื่อเกินแปลงร่างเป็นหมาป่าเข้าไปกัดปลาปีศาจทันที พี่หลี่จิ่งหลงสั่งทุกคนให้แทงใส่ที่เหงือกของมันที่เป็นจุดอ่อน น้องหงจวิ้นเข้าไปตัดโซ่เพื่อเปิดสะพานที่หน้าประตูเมือง ฮ่องเต้หลี่หลงจีสั่งทหารบุกเข้าเมืองทันที ก็มีปีศาจพุ่งออกมาจู่โจมจากในเมือง พวกพี่หลี่จิ่งหลงก็ใช้พลังของแต่ละคนกำจัดไปเรื่อย แต่ปีศาจมีจำนวนมากมาย พี่หลี่จิ่งหลงจึงแยกตัวขี่ม้าบุกเข้าไปในวังก่อน ที่เหลือก็รีบขี่ม้าตามพี่เขาไป
ในวังหลวง พี่หลี่จิ่งหลงดึงน้องหงมาอยู่ข้างหลังพี่เขาแล้วประกาศสำนวนคดี จากนั้นก็สั่งให้ให้ทุกคนลุยปีศาจ น้องหงใช้ดาบม่อเตาฟันประตูเหล็กหน้าวังจนพังล้ม ก็ไปเจอะเสวียนอินสาวดีดผีผาที่เคยเจอะในหอนางโลมคราวนั้น นางใช้เสียงผีผาในการควบคุมจิตใจคน สั่งให้หกกองพลยิงธนูใส่พวกเขา พี่หลี่จิ่งหลงเหวี่ยนน้องหงให้เข้าไปในตำหนัก ปล่อยให้หน้าที่จัดการเสวียนอินเป็นของพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือแทน เสวียนอินดีดผีผาหวังกล่อมบังคับทหารให้ลงมือสู้แต่เจอะอาไท่ดีดพิณโต้กลับ เจ้าจื่อหลงโปรยเกสรวิญญาณลอยใส่เหล่าทหารที่โดนสะกดจิต พอทหารสูดดมก็จามกลับมามีสติอีกครั้ง อาไท่ดวนเพลงพิณกับเสวียนอินเพื่อกันนางไปสะกดจิตทหารอีก ฉิวหย่งซือสะบัดพู่กันวาดดึงเหล่าสัตร์ร้ายในภาพเขียนออกมาช่วยต่อสู้อีกทาง ในขณะที่โม่รื่อเกินยิงธนูใส่เสวียนอิน แล้วตัวเองแปลงร่างเป็นหมาป่ารอจังหวัเสวียนอินสะบัดตัวลอยหนีลูกศร โม่รื่อเกินก็เข้าไปกัดกระชากเอวเสวียนอินสะเลือดสาด จนนางต้องแปลงร่างเป็นผีผาหยก โม่รื่อเกินถึงเหวี่ยงผีผาหยกตกกระแทกบันไดหินจนผีผาหยกร้าว นางก็กลับร่างมาเป็นคน ตอนนี้พลังลดลงเพราะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ก็พอดีฮ่องเต้ตามมาถึงพอดี
ทางฝั่งพี่หลี่จิ่งหลงกับน้องหงจวิ้น เดินๆไปหยดเลือดก็มารวมตัวเป็นทะเลเลือดล้อมพวกเขาสองคน น้องหงจวิ้นแผ่เทวรัศมีออกมาคุ้มกันทั้งคู่แต่ปริมาณเลือดกลับเยอะมาก เคลื่อนมวลเลือดจนท่วมตัวและบีบอัดทั้งคู่จนแทบไม่มีอากาศหายใน พี่หลี่ให้สัญญาณให้น้องปลดปล่อยเทวรัศมีให้สุด แล้วพี่เขาจะใช้พลังโคมจิต ใส่เข้าไปในกระบี่ปัญญาตามเข้าไปแทงในมวนเงาเข้มในทะเลเลือดจนมิดดาบ เลือดสีเข้มสั่นไหวและโดนเผาไหม้ ทะเลเลือดก้อทิ้งตัวลงพื้นสลายอำนาจลง
จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงกับน้องหงจวิ้นก้อตามกันขึ้นไปที่ดาดฟ้าไปพบกับอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง(ที่ตอนนี้เหลือเจ็ดหาง) กำลังสูดปราณจากร่างของสนมหยางอวี้หวน พอนางเห็นทั้งคู่มาก้อรู้ว่าหยดเลือดปีศาจที่นางนับว่าเป็นลูกนาง ตอนนี้ได้ตายไปแล้ว อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกกล่าวหาว่าน้องหงจวิ้นโหดร้ายไม่แพ้พ่อข่งเสวียน เพราะตอนนี้น้องหงก็ลงมือฆ่าลูกนางสามคน(หยาจื้อ ป้าเซี่ย ซวนหนี แถมเสว่หลัว) แล้วจ้องตาน้องจนน้องนึกภาพตอนเด็กน้อย พ่อพาแม่และเขามาหาตี๋เหรินเจี๋ยที่ใส่ชุดเกราะทอง ถือกระบี่ปัญญาพร้อมยกกระบี่ขึ้นและ... พี่หลี่จิ่งหลงกระชากน้องหงจวิ้นมาแอบหลังเขากันโดนอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกสะกดจิต และถามหาอ๋องปีศาจ
อูฉีอวี่บอกว่าถ้าถามถึงมังกรดำ มันหนีไปนานแล้ว ตอนนี้นางจะล้างแค้นให้ลูกๆๆและน้องสาวตัวเอง ที่โดนข่งเสวียนและหงจวิ้นลงมือฆ่า พี่หลี่จิ่งหลงออกหน้าบอกลูกนางตายไม่เกี่ยวกับน้องหงจวิ้น เขาเป็นคนลงมือฆ่าเอง เขาจะรับโทษทัณฑ์สวรรค์เอง แต่ตอนนี้อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกต้องตายเพราะก่อกรรมทำเข็ญมากมาย ว่าแล้วก้อลงมือแทงกระบี่ใส่ แต่เจอะอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกตวัดกรงเล็บใส่ น้องหงแผ่เทวรัศมีคุ้มครองพร้อมใช้ดาบตัดหางนางทิ้งไปอีกหาง อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกกระแทกน้องหงจนจะตกหลังคา พี่หลี่จิ่งหลงทิ้งกระบี่วิ่งมาคว้ามือน้องไว้ อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกพ่นไฟใส่จนทั้งคู่ร่วงหล่นแต่โม่รื่อเกินแปลงร่างเป็นหมาป่ามารับทั้งคู่ไว้ได้ อาไท่ ฉิวหย่งซือเองก็ตามมาสบทบ สนมหยางอวี้หวนที่โดนเจ้าจื่อหลงโปรยเกสรวิญญาณลอยก้อฟื้นคืนสติวิ่งไปหาฮ่องเต้หลี่หลงจีที่ขึ้นมาพอดี อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกพึมพำว่าถ้าอดทนจนถึงรุ่งเช้า ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงนับจากนี้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันพลาดไปหมดแล้วนางจึงพุ่งเข้าทำร้ายฮ่องเต้ แต่เจอะกระบี่วิเศษของฮ่องเต้สาดแสงกระแทกนางออกไป พวกพี่หลี่จิ่งหลง โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ น้องหงจวิ้นตามมารุมสู้จนตัดหางไปอีกจนนางเหลือแค่สามหาง จู่ๆก็มีนกเฟิ่งหวงยักษ์สีทองบินมาจิกอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกขึ้นไปบนฟ้าแล้วมีเหล่าฝูงนกยักษ์บินรุมจิกตีจนอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกจนร่างแหลกเป็นชิ้นๆตายกลางอากาศ จบศึกนี้ทุกคนแทบหมดแรงลงทันที
ในตำหนักของวังซิ่งชิ่ง สนมหยางอวี้หวนสลบไปหนึ่งวันหนึ่งคืนก็ฟื้น นางพบว่าน้องหงจวิ้นกำลังทำการขับไล่ไอปีศาจให้นาง เพราะก่อนหน้าที่อูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกก่อนจะตายได้พูดบางสิ่งคลุมเครือ ฮ่องเต้หลี่หลงจีกลัวนางจะมีไอปีศาจหลงเหลืออยู่ แต่สนมหยางอวี้หวนกลับจำเรื่องพ่อของน้องหงได้ ว่าเมื่อสิบหกปีก่อน สนมหยางอวี้หวนป่วยก็ได้ท่านหมอข่งมาช่วยรักษา เลยถามหาพ่อแม่ของน้องหง เลยได้รู้ว่าเขาทั้งคู่ได้ตายจากไปแล้ว ฮ่องเต้หลี่หลงจีดูไม่อยากรื้อฟื้นความหลังเรื่องนี้ พี่หลี่จิ่งหลงเลยขอลากลับพร้อมลากน้องหงกลับจวนแทน
ทีมปราบมารยังคงพักในวังซิ่งชิ่ง ตกเย็นมีงานเลี้ยงในวัง เลยทำให้ได้พบกับหลี่เฮิงที่เคบพบปะกับพี่หลี่จิ่งหลงมาก่อน (หลี่เฮิงที่เป็นองค์ชาย แต่ว่าโดนส่งตัวไปอยู่นอกเมือง เพื่อเลี่ยงแผนร้ายศึกชิงบัลลังก์ แต่หลังศึกปราบปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ตอนนี้ฮ่องเต้หลี่หลงจีแต่งตั้งหลี่เฮิงเป็นองค์รัชทายาทแล้วรับกลับเข้ามาอยู่วังหลวงแล้ว) ตอนนี้เหล่าองค์ชายที่ติดตามหลี่เฮิงไทจื่อ ก็ให้พี่หลี่จิ่งหลงเล่าเรื่องเหล่าปีศาจที่เข้ามาป่วนเมืองหลวง ก็พอดีฮ่องเต้หลี่หลงจีมาถึงเลยได้ฟังเรื่องราวนี้อีกครั้ง ฉิวหย่งซือบอกถึงปีศาจจะเข้ามาก่อกวน แต่กลับมีนกเฟิ่งหวงยักษ์ปีกทองมาปรากฎกายพร้อมสังหารปีศาจจิ้งจอกด้วย นับเป็นนิมิตหมายที่ดีของต้าถัง
ฮ่องเต้หลี่หลงจีเรียกเจ้าจื่อหลงปีศาจปลาหลีฮื้อออกมา เพราะเหล่าองค์ชายต่างเหมือนไม่เชื่อในเรื่องราวนี้ พอเห็นเจ้าจื่อหลงพูดได้ก็หมดความสงสัย ฮ่องเต้หลี่หลงจีประทานรางวัลให้เจ้าจื่อหลงเพราะเขาเป็นคนช่วยสนมหยางอวี้หวนไว้ เจ้าจื่อหลงไม่ขออะไรเพียงของอนุญาตินำอัฐิของผู้มีพระคุณในวัดซิ่งเจียวไว้เป็นที่ระลึกเท่านั้น จากนั้นฮ่องเต้หลี่หลงจีประทานรางวัลให้ทีมหน่วยปราบมาร ทั้งย้ายอำนาจสั่งการหน่วยปราบมารให้หลี่เฮิงไทจื่อเป็นคนรับผิดชอบแทนหยางกั๋วจง หลังพูดคุยก็แยกย้ายกลับไปพักผ่อน
ระหว่างทางกลับฮ่องเต้หลี่หลงจีกลับนั่งรถมาเพื่อเรียกพี่หลี่จิ่งหลงเดินออกไปรอข้างนอกรถม้า แล้วบอกให้น้องหงจวิ้นไปเข้าเฝ้าสนมหยางอวี้หวนในรถม้า สนมหยางอวี้หวนเล่าว่าแม่ของน้องหงจวิ้นเป็นลูกสาวตระกูลเจี่ยที่เมืองหัวอิน นางติดตามพระนางมาที่ฉางอัน เลยได้พบกับข่งเสวียนพ่อน้องหงจวิ้นที่เป็นหมอพเนจรรับรักษาโรคระบาดที่กระจายเกิดขึ้นทั่วแคว้น ตอนหลังพระนางได้แต่งเข้าวังก็เกิดอาการป่วยร้ายแรงก็ได้หมอข่งมารักษาวาดยันต์กลางหลังไว้คุ้มครอง น้องหงจวิ้นเลยจับชีพจรตรวจหาสิ่งแปลกปลอมแต่ไม่เจอะอะไร เลยถามว่าพระนางเคยเจอะหรือสัมผัสสิ่งแปลกปลอม รึประหลาดบ้างไหม สนมหยางอวี้หวนนึกได้ว่าเคยเจอะจิ้งจอกขาวตัวหนึ่งเมื่ออายุสิบสี่ น้องหงเลยเดาได้ว่าจิ้งจอกขาวอวี่เจ๋าอินน่าจะเป็นน้องสาวของอูฉีอวี่ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง คนพี่ยึดร่างของกั๋วกั๋วฟูเหรินได้แล้ว ก็ให้อวี่เจ๋าอินมายึกร่างของสนมหยางอวี้หวนต่อ แต่ดันเจอะข่งเซวียนพ่อของน้องหงขัดขวาง แต่ตอนที่อูฉีอวี่ลากสนมหยางอวี้หวนไปที่ดาดฟ้านั่นอาจแปลได้ว่าอวี่เจ๋าอินยังไม่ตายแต่โดนสะกดอยู่ในร่างของสนมหยางอวี้หวนรึป่าว แต่ตอนนี้จัพชีพจรยังไรก็ไม่พบสิ่งแปลกปลอมในร่างนาง
ระหว่างฮ่องเต้หลี่หลงจีกับพี่หลี่จิ่งหลงพักรอคนในรถม้า ฮ่องเต้หลี่หลงจีก็กล่าวเป็นนัยว่าต่อไปหน่วยปราบมารคงต้องอยู่เบื้องหลังไม่อาจทำตัวโดดเด่นออกหน้า เพื่อตัดปัญหาความหวาดระแวงในอำนาจเหนือมนุษย์ของพวกเขาในอนาคต ในรถม้าน้องหงจวิ้นร้องเพลงประโลมใจสนมหยางอวี้หวนจนจบเพลง พระนางประทานขนมที่น้องชอบกินกับบอกเรื่องญาติฝั่งแม่ที่เหลืออยู่ พร้อมจะให้ความช่วยเหลือในการสืบหาญาติของน้องหง จากนั้นน้องหงจวิ้นก็ลงไปหาพี่หลี่จิ่งหลงที่ยืนหน้าเศร้ากับอนาคตที่ไม่อาจเรืองรองอย่างที่ใจหวัง
เช้าวันรุ่งขึ้นที่จวนหน่วยปราบมาร ฉิวหย่งซือกำลังวาดยันต์เพื่ออำพรางสถานที่ตั้งของจวน กันใครเข้ามาบุกรุก มีน้องหงจวิ้นค่อยให้คำแนะนำด้วยความตื้นเต้นกับคาถาอาคมของฉิวหย่งซือ จากนั้นให้พี่หลี่จิ่งหลงมาประเดิมเปิดประตูคนแรก จากนั้นของพระราชก็ตามส่งมากมายรวมถึงม้าสีสันต่างๆกันหกตัว เจ้าจื่อหลงไม่สามารถขี่ม้าได้ เลยได้แต่ฝากม้าตัวเองให้พี่หลี่จิ่งหลงช่วยดูแลให้มันด้วย555 จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก็พาทีมมือปราบไปแช่บ่อน้ำร้อนที่เขาหลีชานตามที่น้องหงจวิ้นขอไว้อิอิ
ม้าของน้องหงสีขาว ม้าของพี่หลี่จิ่งหลงสี่น้ำตาลแดง ม้าของโม่รื่อเกินสีดำ ม้าของฉิวหย่งซือสีเทา ม้าของอาไท่สีอำพัน ม้าของจ้าจื่อหลงสีเขียวอมเทา ทั้งหมดขี่ม้าแข่งกันว่าใครถึงเขาหลีชานคนแรกจะได้เป็นพี่ใหญ่ของทีม ผลปรากฎว่าม้าของเจ้าจื่อหลงมาถึงก่อนพี่หลี่จิ่งหลง เจ้าจื่อหลงเลยได้เป็นพี่ใหญ่555 ทุกคนต้องกล่ำกลืนเรียกเจ้าจื่อหลงปีศาจปลาหลีฮื้อเป็นพี่ใหญ่ จากนั้นก็แยกย้ายไปพักผ่อนที่บ่อน้ำพุร้อน
น้องหงจวิ้นเตรียมจะไปลงบ่อ ก็เดินผ่านห้องของพี่หลี่จิ่งหลง พบว่าเขากำลังเคี่ยวยาอยู่เลยไปนั่งพูดคุยตามที่พี่หลี่จิ่งหลงในห้อง จนปรุงยาเสร็จทั้งคู่ก้อเดินไปที่บ่อน้ำร้อน พี่หลี่จิ่งหลงบอกให้น้องถอดเสื้อผ้า น้องหงก็เขินอายสุดท้ายก้อถอดกันทั้งคู่ น้องหงถอดไปแอบดูเรือนร่างพี่หลี่จิ่งหลงไป จนพี่เขารู้ตัวเลยถามว่ามองอะไร น้องหงก็ซื่อมากบอกว่ามองพี่หลี่ที่หุ่นดีมากและของพี่นั้นใหญ่มาก5555 จนพี่หลี่อายผลักน้องลงบ่อ แล้วตัวเองค่อยเดินตามลงไป น้องหงจวิ้นก้อซนจะจับพี่หลี่กดน้ำล้างแค้น จับกันไปดันกันมาสุดท้ายไปคว้าจับของพี่เขาสะนี่555 สรุปว่าพี่หลี่จิ่งหลงเขาเคี่ยวยามาเพื่อจะทาแผลที่หูของน้องหง แล้วบอกว่าทุกสามวันพี่เขาจะมาเปลี่ยนยาให้น้องหงเอง
จากนั้นพี่หลี่จิ่งหลงก็ถามน้องว่ามาจากเผ่าปีศาจละสิ น้องหงก็บอกความจริงที่ตัวเองเป็นลูกครึ่งปีศาจ พี่หลี่บอกว่าน้องเป็นมนุษย์ไม่ได้มีสิ่งใดต่างจากตัวพี่หลี่แม้แต่น้อย ว่าแล้วเอามือน้องมาวางบนอกตัวเอง มือพี่หลี่ก้อวางที่อกน้องหง เพื่อบอกว่าพวกเขาต่างก็มีหัวใจเหมือนๆกัน น้องหงดีใจและหมดกังวลกับความลับที่เขาเป็นคนเผ่าปีศาจสะที กะลังนั่งอารมย์ดีๆ โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือก้ตามกระโดดลงบ่อน้ำร้อนเล่นจับพี่หลี่กดลงน้ำ555
ที่อำเภอหมิงซาเมืองหน้าด่านทะเลทรายโกบี มีกองทหารเกราะดำนับหมื่นเคลื่อนพลโจมตี ทหารที่กำแพงเมืองระดมยิงธนูเข้าใส่ แต่อาวุธทั้งหลายไม่อาจทำอันตรายกองทหารเกราะดำได้เลย สุดท้ายทหารทั้งด่านตายโดยไม่รู้ว่ากองทัพใดที่เป็นคนฆ่าพวกเขา
ตกค่ำที่วังบนเขาหลีชาน ทีมปราบมารนั่งร่ำสุราพูดคุยอย่างสนุกสนาน สองเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก จากคนแปลกหน้าตอนนี้กลับสนิทดั่งพี่น้อง ฉิวหย่งซือวาดภาพเรื่องราวที่ผ่านมาให้ทุกคนไว้เป็นที่ระลึก โม่รื่อเกินก็มีของให้เหมือนกันเป็นขลุ่ยที่ทำจากกระดูกนิ้วของอ๋องปีศาจ ถ้าเป่าในแดนซื่อเหว่ย จะสามารถสั่งการคนในเผ่าของโม่รื่อเกินให้มาช่วยเหลือได้ น้องหงจวิ้นเอาไข่มุกวิเศษที่ได้รับมาจากหลี่เฮิงไทจื่อ เอามาแบ่งให้คนละสองเม็ด ฉิวหย่งซือห้ามไม่ทันบอกว่าไข่มุกเม็ดเดียวก็ซื้อเมืองลั่วหยางได้ครึ่งเมืองแล้ว น้องหงบอกว่าไม่เป็นไรที่บ้านน้องหงมีเยอะ555(ตอนเด็กๆน้องใช้มุกพวกนี้เล่นดีดลงหลุมอะ555)
บรรยากาศเริ่มแปลกจนพี่หลี่จิ่งหลงรู้สึกได้ ก็เลยถามตรงๆว่ามีอะไรจะพูดหรือเปล่า โม่รื่อเกินบอกว่าตอนนี้เขาต้องจากฉางอันแล้ว เพื่อจะไปตามหากวางขาวที่หายไป โม่รื่อเกินคิดว่านาง(พี่เขายังไม่เคยเห็นตัวกวางขาวว่าเป็นผู้ชาย...ย5555) กวางขาวหายออกจากเผ่าแดนซื่อเหว่ย ตอนแรกโม่รื่อเกินคิดว่ากวางขาวโดนอ๋องปีศาจจับตัวไว้ในฉางอัน แต่ตอนนี้ในฉางอันไม่มีร่องรอยของกวางขาว เลยจำเป็นต้องออกไปตามหาที่อื่นต่อ หากตามกวางขาวกลับมาได้เมื่อไร โม่รื่อเกินจะเชิญพี่หลี่จิ่งหลงมาเป็นประธานงานแต่งของเขา(555พี่โมยังคงรอครั้งแรกอย่างมั่นใจ อยากอ่านคู่นี้เร็วๆจัง อยากรู้ว่าพี่โม่จะจัดการกวางขาวยังไงอิอิ)
ฉิวหย่งซือเองก็มีภาระกิจตามล่าเซี่ยอวี้มังกรดำที่หนีออกมาจากใต้สถูปพิชิตมังกร แล้วไปกลืนกินเผ่ามังกร เพื่อเพิ่มพลังอำนาจให้ตัวเอง หลังจากนั้นก็ไปต่อสู้กับเทพเผ่านกเฟิ่งหวงเพื่อชิงตำแหน่งอ๋องปีศาจ แล้วมาหลบซ่อนตัวที่จงหยวน และสกุลฉิวคือผู้พิทักษ์สถูปพิชิตมังกรจึงมีหน้าที่ตามล่าเซี่ยอวี้มังกรดำนำมันกลับไปขังที่เดิม จากนั้นเขาคงต้องอยู่เฝ้าสถูปนี้ที่ทะเลสาปซีหู
ส่วนอาไท่นั่นหลังจบศึกปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ฮ่องเต้หลี่หลงจีประกองกำลังทหารให้หนึ่งกองพร้อมพระราชทานพระราชโองการเป็นลายพระหัตถ์มาด้วย ภารกิจกู้ชาติที่ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาเท่าไรถึงจะสำเร็จ พี่หลี่จิ่งหลงฟังแล้วก็ใจหาย หันไปถามน้องหงจวิ้นละจะเอาไงต่อ น้องหงจวิ้นนิ่งคิดถึงสามภารกิจของพ่อฉงหมิงแล้ว มันยังไม่น่านับว่าทำสำเร็จ เลยบอกว่าตัวเองจะอยู่ต่ออีกหน่อย(ในใจก็สงสารพี่หลี่จิ่งหลงที่ต้องอยู่อย่างเดียวดายอีกครั้ง) โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ รวมตัวกันบอกให้น้องหงอยู่ฉางอันดูแลพี่หลี่จิ่งหลงไปเถอะ แล้วพากันปลอบว่าถึงยังไงพี่หลี่จิ่งหลงก็มีหงจวิ้นอยู่ข้างๆกายนะ(ชงกันน่าดู) พี่หลี่จิ่งหลงเสียใจแต่ก็ได้แต่ทำใจว่าต้องมีวันนี้ เลยมอบม้าที่ฮ่องเต้พระราชทานมาให้ประจำกายทุกคน ให้ทุกคนนำมันกลับไปด้วย จากนั้นอาไท่ก็ดีดพิณกล่อมจิตสนุกกับการร่ำสุรา
จนยามสี่โม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือก็ขี่ม้าลงเขาหลีชานจนถึงทางหลวงก็เตรียมแยกย้าย อาไท่จะไปทางตะวันตก โม่รื่อเกินไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ฉิวหย่งซือจะลงทางใต้ทั้งหมดร่ำลาจากกันก้อแยกย้ายไปตามทางของตน
ในตำหนักเขาหลีชาน พี่หลี่จิ่งหลงบอกน้องหงจวิ้นว่าตอนนี้เหลือเราแค่สองคนแล้วนะ แล้วอุ้มน้องหงไปนอนที่เตียง ตัวเองก้อลงไปนอนข้างๆ จนถึงยามห้าน้องตื่นเพราะฝันถึงพ่อฉงหมิง ก็ลุกไปจะไปกินน้ำก็เห็นพ่อฉงหมิงยืนอยู่ที่หน้าผาไกลๆ น้องรีบวิ่งออกไปหาพ่อฉงหมิงทันที
พ่อฉงหมิงพอเห็นหน้าน้องก้อโมโหทันทีที่เห็นแผลข้างหูของน้อง จับน้องมาแกะผ้าพันแผลออกเพื่อทำการรักษา สมานแผลเสร็จก้อถามว่าใครเป็นคนลงมือทันที(นี่คือพ่อฉงหมิงคนซึนที่ไม่ยอมบอกว่ารักง่ายๆ555) หลังรักษาแผลจนหาย น้องก้อตื้นตันใจคิดถึงพ่อเหลือเกินเอามือไปดึงเชือกผูกเอวพ่อ เห็นพ่อไม่ว่าไรเลยถามว่าพ่อฉงหมิงมาทำอะไรที่นี่ พ่อฉงหมิงเลยบอกว่าจะมารับน้องกลับบ้าน น้องหงตกใจบอกว่ายังทำงานที่รับปากพ่อไว้ไม่สำเร็จเลย พ่อฉงหมิงไม่เป็นไรช่างมัน555 น้องเลยต้องบอกว่ายังไปไม่ได้สงสารพี่หลี่ต้องอยู่คนเดียวที่ฉางอัน พ่อฉงหมิงเลยถามว่าคนที่อยู่หลังต้นไม้นะหรอ
พี่หลี่จิ่งหลงเลยออกมาจากที่ซ่อนตัวเข้ามาคารวะพ่อตา555 แต่พ่อฉงหมินไม่สนพี่หลี่ สนใจแต่จะเอาน้องหงจวิ้นกลับบ้านตอนนี้ น้องหงเลยสารภาพว่าตัวเองทำโคมจิตส่งผิดคน พ่อฉงหมิงก้อบอกช่างมัน น้องหงบอกว่าจัดการอ๋องปีศาจเมืองฉางอันแล้ว พ่อฉงหมิงก้อบอกว่ากำจัดแล้วก็ช่างเขาไม่เคยอยากกลับมาอยู่ที่โลกมนุษย์(พี่หลี่จิ่งหลงแอบโล่งใจ) น้องหงบอกว่าตอนนี้ยังตามสืบหาคนร้ายฆ่าพ่อข่งเสวียนไม่เจอะเลย พ่อฉงหมิงเลยตัดบท บอกว่าน้องหงไม่ต้องพูดแล้ว น้องเป็นอย่างที่ชิงสยงพูดเอาไว้เลยว่าติดกิเลสจนไม่อยากกลับบ้านแล้ว ตอนนี้ให้เลือกว่าจะอยู่ที่นี้รึจะไปกับพ่อ ถ้าน้องอยากอยู่ที่โลกนี้ก้อตามสบายส่วนพ่อจะไปละ น้องหันไปมองพี่หลี่แต่กำชายเชือกหางเฟิงหวงไว้ไม่ปล่อย พี่หลี่จิ่งหลงบอกให้น้องหงไปกับพ่อฉงหมิงเถอะ แล้วพี่หลี่จะหาทางไปเยี่ยมน้องที่เขาไท่หางเอง แต่พ่อฉงหมิงใช่ไฟตัดเชือกที่มือน้องแล้วทิ้งตัวลงผากลายร่างเป็นนกเฟิ่งหวงที่งอนบินจากไปในทันที น้องหงจวิ้นร้องไห้เรียกร้องหาพ่อฉงหมิงจนพี่หลี่จิ่งหลงสะเทือนใจ จนพี่หลี่สัญญาจะพาน้องหงจวิ้นกลับไปที่เขาไท่หางในวันพรุ่งนี้เลย
พี่หลี่จิ่งหลงอุ้มน้องไปนอนที่ห้องตัวเอง แล้วนอนเฝ้าข้างเตียงจนเช้า เจ้าจื่อหลงพึ่งสร่างเมาเดินมาตามหาพวกพ้องก้อไม่เจอะ จนมาเจอะน้องหงจวิ้นมานอนในห้องพี่หลี่จิ่งหลง เลยซักฟอกพี่หลี่ทันทีว่าเมื่อคืนพี่หลี่ทำอะไรน้องหงรึป่าว55 ก็พอดีน้องหงจวิ้นตื่นมาล้างหน้าในมือมีหางนกเฟิงหวงอีก เลยรู้ว่าท่านฉงหมิงมาที่นี้มะคืนแน่ๆ พี่หลี่จิ่งหลงเลยบอกว่าวันนี้จะเดินทางไปเขาไท่หาง น่าจะใช้เวลาครึ่งเดือน น้องหงจวิ้นไม่อยากพาพี่หลี่จิ่งหลงไปกลัวพ่อฉงหมิงจะเล่นงานพี่หลี่เอา แต่พี่หลี่จิ่งหลงบอกเขาไม่มีวันเปลี่ยนความตั้งใจ น้องหงจวิ้นก็เขินอาย เจ้าจื่อหลงโวยวายทันทีว่าพี่หลี่คิดไม่ซื่อกับน้องหงจวิ้นแน่ๆ แถมยังมายุแยงให้พ่อลูกเขาทะเลาะกันอีก
ในมื้อเช้าพี่หลี่จิ่งหลงมองน้องหงจวิ้นตลอดเวลา จนน้องหงต้องบอกว่าจะขึ้นเขาไปเผ่าเย่าจิน ต้องไปหาตัวชิงสยงก่อน เพื่อให้ชิงสยงเป็นคนพาไป พี่หลี่จิ่งหลงถามว่าชิงสยงคือใคร น้องเลยบอกว่านกเฟิ่งหวงปีกทองที่บินมาฆ่าปีศาจจิ้งจอกในคืนนั้นคือชิงสยงละ พี่หลี่เลยตอบยิ้มๆว่าคงต้องขอบคุณชิงสยงสะแล้ว เจ้าจื่อหลงหมั่นไส้เลยถามประชดว่าหมูนี้พี่หลี่อารมย์ดีจริงนะ เห็นยิ้มแย้มตลอดเวลา555 แต่น้องหงไม่รู้จะตามหาชิงสยงที่ไหน พี่หลี่จิ่งหลงบอกว่ามีปลาตัวหนึ่งที่รู้ว่าชิงสยงอยู่ที่ไหน555
เจ้าจื่อหลงร้อนตัวทันทีแต่เจอะพี่หลี่จิ่งหลงดักทาง ว่าคืนนั้นน้องหงจวิ้นให้เจ้าจื่อหลงไปตามหาคนมาช่วย แต่เจ้าจื่อหลงกลับหายไปเลย ไม่รู้ไปนัดเจอะกับใคร สุดท้ายเจ้าจื่อหลงยอมสารภาพว่าไปเจอะชิงสยงนะเอง เจ้าจื่อหลงโดนชิงสยงสอบถามถึงเรื่องปีศาจจิ้งจอก และบอกว่าไม่ต้องห่วงพวกน้องหงจวิ้น เพราะในกายพี่หลี่จิ่งหลงมีโคมจิต ถือเป็นโอกาสฝึกฝนตนในการใช้งาน และโคมจิตนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ แล้วเมื่อถึงเวลาชิงสยงจะมาพบกับน้องหงจวิ้นเอง เจ้าจื่อหลงเองก็ไม่รู้จะไปหาชิงสยงที่ไหนเพราะพวกเขาเป็นนกบินไปมาได้อิสระเสรีขนาดนั้น พี่หลี่เลยชวนน้องหงกลับไปฉางอันเพื่อหาอะไรอร่อยๆกินที่จวนหน่วยปราบมารระหว่างรอชิงสยงมาพบดีกว่า
กลับมาที่เมืองหลวง พี่หลี่จิ่งหลงพาน้องหงมากินข้าวที่ร้านหรู ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่เปลี่ยนไปหลังจากคืนนั้น น้องหงจวิ้นรู้สึกว่าพี่หลี่จิ่งหลงเป็นคนในครอบครัว ที่จวนก็เหมือนบ้านของทั้งคู่ ออกจากร้านก็เห็นคนต่อแถวยาว น้องหงจวิ้นเลยให้พี่หลี่จิ่งหลงไปยืนต่อแถวเพื่อซื้อขนม555(เริ่มเข้าสู่โหมดทาสเมีย) แต่พอเดินใกล้จนจะถึงซุ้มถึงได้รู้ว่าเป็นแผงหมอดู น้องหงจวิ้นไม่สนใจจะกลับจวน แต่มีคนทักที่พี่หลี่จิ่งหลงว่าจะมาดูเนื้อคู่หรอ หมอดูแม่นมากนะ มาดูให้แค่สามวันก้อจะไปแล้ว พี่หลี่จิ่งหลงได้ความคิดเลยบอกให้น้องหงลองให้หมอดูตามหาที่อยู่ของคนที่น้องตามหาไหม แต่ยังไม่ทันพูดน้องหงจวิ้นถามว่าพี่หลี่จะถามหาเนื้อคู่หรอ พี่หลี่บอกป่าวนะ แค่จะดูว่าวาสนาของเราสองคนจะยืนยาวแค่ไหน เพราะกับพวกโม่รื่อเกิน อาไท่ ฉิวหย่งซือ พี่หลี่ก็รู้สึกว่าพบกันแล้วก็จะต้องแยกย้ายจากกันไป แต่กับน้องหงจวิ้นนั้นความรู้สึกมันบอกว่าพวกเขาเหมือนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่แยกจากกัน น้องหงจวิ้นดีใจบอกว่าถ้าพี่หลี่อยากมาเที่ยวฉางอันเดี่ยวเราลงจากเขามาด้วยกัน(555เห็นท่าพี่หลี่จะแต่งเข้าบ้านเมียแน่ๆ)
ไม่นานก็ถึงคิวดูดวงของพวกพี่หลี่จิ่งหลง ระหว่างใครจะไปดูดวงก่อน ก็มีเสียงเรียกพี่หลี่เข้าไปดูดวงคนแรก พี่หลี่ก้าวเข้าไปก็รู้สึกถึงเขตอาคมทันที ต้องเป็นผู้มีอาคมสูงเป็นแน่ หมอดูก็แนะนำตัวว่าชื่อหยางคุน แล้วถามว่าจะดูเรื่องวาสนาใช่ไหม วาสนาของพี่หลี่อยู่ที่ความคิดตัวเอง และอีกหนึ่งปีข้างหน้าทำการใดให้ระมัดระวัง จากนั้นให้พี่หลี่ถอดเสื้อออกเพื่อวาดยันต์ใส่ลงอกพี่หลี่ ค่าดูหมอคือให้ลงชื่อรับติดค้างคนหนึ่งศฟ จากนั้นให้พี่หลี่เดินออกไปข้างหลังซุ้มเพื่อพบเจอะคนหนึ่งที่ด้านหลัง พี่หลี่ยังยืนรีๆรอๆก็มีเสียงหยางคุนลอยมาบอกว่าจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดรึไง คนด้านหลังรอนานแล้วนะ พี่หลี่เลยเดินออกไปเจอะชิงสยง ที่สามารถอ่านความคิดเขาได้ ชิงสยงบอกว่าหยางคุนคือคนที่มองเห็นอนาคต ส่วนเขาสามารถอ่านความคิดคนอื่นได้ ที่มาวันนี้เพื่อถ่ายทอดวิชาให้พี่หลี่ติดตัวไว้ จะได้ไม่พลาดท่าทำให้หลานเขาหูขาดอีก5555
จากนั้นถึงคิวของน้องหงจวิ้น หยางคุนถามว่าน้องหงอยากรู้เรื่องใด น้องหงเลยถามว่าจะได้พบพ่อฉงหมิงอีกไหม หยางคุนเลยบอกว่าไม่ต้องกังวลหรอก พ่อน้องรักและห่วงน้องตลอด น้องบอกไม่เชื่อ เมื่อคืนพ่อยังโกรธเขาอยู่เลย แล้วน้องก็ถามว่าตัวเองจะได้กลับบ้านไหม ถ้ากลับบ้านแล้วต้องแยกทางกับพี่หลี่จิ่งหลงรึป่าว หยางคุนเลยบอกว่าขึ้นอยู่ที่น้องหงจวิ้นเห็นที่ไหนคือบ้าน จากนั้นก้อเรียกเจ้าจื่อหลงให้ตื่นมาฟังคำทำนาย หยางคุนพอเห็นสารรูปก็ทนไม่ไหวว่าเจ้าจื่อหลงไปบำเพ็ญอีท่าไหนถึงได้มีสารรูปทุเรสแบบนี้ได้555 เจ้าจื่อหลงพอตื่นได้สติก็รู้ว่านี้คือเทพปลาคุนผู้ยิ่งใหญ่ น้องหงได้ยินก็เพิ่งรู้ว่านี่คือเพื่อนสนิทของชิงสยง เลยรีบถามหาพ่อตัวเองใหญ่ จนเทพปลาคุนรำคาญสั่งให้หุบปาก555 เจ้าจื่อหลงก็รีบเอาอาหารปลาของตัวเองมาถวาย พร้อมขอคำชี้แนะจะทำให้ตัวเองได้กลายเป็นมังกร ถ้าไม่ได้ขอเป็นคนก็ยังดี เทพปลาคุนไม่เอาอาหารปลาแต่บอกให้เจ้าจื่อหลงไปบำเพ็ญด้วยการช่วยเหลือคนแปดสิบเอ็ดคนแล้วมาหาเขา แต่ห้ามให้คนอื่นมาช่วยเหลือในการบำเพ็ญเด็ดขาด ส่วนน้องหงจวิ้นอีกสองปีถึงจะได้กลับไปวังเผ่าเย่าจิน ตอนนี้ให้เจ้าจื่อหลงทิ้งอาหารปลาไว้ ส่วนน้องให้เขียนว่าติดค้างวิญญาณหนึ่งดวงรับรองว่าใช่ของญาติหรือของพี่หลี่จิ่งหลงแน่ๆ จากนั้นให้เดินออกไปทางด้านหลังซุ้มเหมือนกัน
พอน้องหงจวิ้นออกไปก็เจอะชิงสยงกำลังสอนวิชาให้พี่หลี่ น้องหงดีใจมากก็รีบวิ่งไปหาชิงสยงทันทีพร้อมถามหาพ่อฉงหมิง ชิงสยงบอกแต่ว่าไม่รู้ แต่จับน้องหงมาฝึกวิชาฝ่ามือต่อทันที บอกว่าเป็นวิชาที่พ่อข่งเซวียนใช้ ควรนำหยกเทวรัศมีห้าสีมาประกอบในการใช้งานเพื่อเพิ่มพลัง ตอนถ่ายทอดวิชาก็ให้น้องหงและพี่พี่หลี่จิ่งหลงดูไว้ด้วยกัน เพื่อให้พี่หลี่ไปบังคับน้องหงให้ฝึกฝีมือบ่อยๆห้ามอู้555 หลังสอนวิชาเสร็จชิงสยงก็สยายปีกทองของเฟิ่งหวง แล้วบินออกไปพร้อมเทพปลาคุนทันที
หลังจากกลับจวน น้องหงถามว่าชิงสยงสอนอะไรพี่หลี่บ้างแล้วเทพปลาคุนบอกอะไรพี่หลี่ พี่หลี่เลยเปิดอกให้น้องดูยันต์ที่เป็นรอยไฟนาบที่อก น้องหงเลยบอกว่านี้คงเป็นยันต์ปกป้องชีพจรพี่หลี่ น้องเห็นเจ้าจื่อหลงดูซึมๆเลยถามว่าเป็นอะไร เจ้าจื่อหลงบอกแต่เพียงอยากออกไปช่วยคน555 ก็พอดีมีคนตะโกนเข้ามาเรียนพวกเขาให้ไปกรมโยธาด่วน มีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดที่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
ที่หลังคาวังต้าหมิง สามมหาเทพยืนคุยกัน ฉงหมิง ชิงสยง ปลาคุนบอกว่าพวกเขาดูแล้วน่าจะโชคดี ฉงหมินพูดด้วยความอารมย์เสียว่าเขาแค่อยากพาน้องหงจวิ้นกลับบ้านที่เขาไท่หางจะได้ไม่ต้องไปสนใจเรื่องมารฟ้าอะไรนี่ ชิงสยงไม่เห็นด้วย บอกว่าฉงหมิงใกล้ถึงวันนิพพานแล้ว จะให้น้องหงจวิ้นอยู่ยังไง ใครจะมาปกป้องน้องละ ปลาคุนว่าถึงโคมจิตอาจประทับร่างผิดคน ขอเพียงพี่หลี่จิ่งหลงยืนหยัดให้ได้ก็น่าจะเป็นเรื่องดี พ่อฉงหมินฉุนบอกว่าตัวเองไม่เคยฝากความหวังที่มนุษย์ ชิงสยงก้อว่าฉงหมิงนิสัยไม่ดี555ไปทำให้น้องหงจวิ้นต้องเลือกไม่ได้ทำให้ต้องทุกข์ทรมาน แล้วคนอื่นเลยต้องทุกข์ทรมานตามไปด้วย ปลาคุนบ่นรำคาญที่พวกนกนี่ทะเลาะกันอยู่ได้ สิ่งสำคัญคือต้องตามล่ามังกรดำให้ได้ก่อนตั้งหาก......จบแล้วววว
เฮ้อ.....จบเล่มหนึ่งที่มีจำนวนหกร้อยหน้า อ่านไปเมื่อยมือไป แต่ยอมรับเลยว่าเป็นนิยายที่สนุกจนวางไม่ลงจริงๆ คุ้มค่าในการหามาอ่านมากๆ ตอนนี้ได้แต่รอเล่มสองต่อไป
พ่อฉงหมิง
ชิงสยง
น้องหงจวิ้น
พี่หลี่จิ่งหลง
โม่รื่อเกิน
ฉิวหย่งซือ
อาไท่
เจ้าจื่อหลงปีศาจปลาหลีฮื้อที่เมืองจีนตอนนี้สารบัญชุมนุมมีทั้งเว็บการตูนตูน ตอนนี้ลงมายี่สิบสี่ตอนละ
และเว็บอนิเมะ3Dก็สนุกจริงๆ ถึงจะตัดเนื่อเรื่องให้สั้นกระฉับให้เหมาะสมกับเวลาฉาย แต่ก้อสนุกมาก ไม่ได้ทิ้งแก่นเรื่องราวในนิยายเลย ในอนิเมะพี่หลี่จิ่งหลงนี่หล่อจนวัวตายควายล้ม ส่วนน้องหงจวิ้นนี้ก็น่ารัก ใสมากจนอยากเก็บเอาน้องมาเลี้ยงที่บ้านจริงๆ(แต่ต้องเหนื่อยในการหาเงินหน่อย เพราะน้องกินเก่งมาก...ก) ทุกหนุ่มงานดีมากโดยเฉพาะท่านพ่อฉงหมิง555 ที่สำคัญในอนิเมะสารบัญชุมนุมปีศาจเพลงเปิดเรื่องเพราะมากๆ
ต้องบอกว่าท่านพ่อฉงหมิงนี่เหมาะกับประโยค Daddyที่ไม่ได้แปลว่าพ่อของจริง555
ตามหาเรื่องย่อมานานนนนน ขอบคุณมากนะคะที่มาแบ่งปัน
ตอบลบชอบเรื่อนี้มากอยากได้เล่มให้ครบจัง😊❤❤
ตอบลบ