มังกรเร้นฟ้า...ดราม่าชีวิตที่พลิกผันชะตาชีวิตที่ตกต่ำสุดไปสู่การขึ้นครองอำนาจสูงสุดของหลายชีวิตในเรื่องนี้

มังกรเร้นฟ้า.... ความสนุกที่ไม่เคยแผ่วตั้งแต่เปิดเรื่องจนถึงบทส่งท้าย เป็นนิยายที่เหมาะสำหรับคนที่ชอบเรื่องการต่อสู้ชิงอำนาจ ทั้งการวางแผนที่พลิกแพลงไปตามสถานการณ์ ไม่มีใครดำสุด ขาวสุด ทุกคนมีเป้าหมายในการเอาชีวิตให้รอดเพื่อไปให้ถึงจุดหมายหมายของแต่ละตัวละคร

มังกรเร้นฟ้า...เรื่องของการตามหาความทรงจำที่หายไปของพระหนุ่มรูปหนึ่ง แต่เมื่อยิ่งได้ค้นพบความทรงจำ ความเจ็บปวดก็ยิ่งทวีความรวดร้าว ไม่ว่าจะเป็นความรักที่ซ่อนเร้น ความเชื่อใจที่แหลกสลายเพราะคนที่ไว้ใจที่สุดเป็นคนทำลายเองกับมือ หรือแม้แต่ชาติกำเนิดที่เหมือนตราบาปที่ทำให้ชาตะชีวิตเขาจะต้องพบเจอะแต่ความทุกข์ระทมเรื่อยมา

มังกรเร้นฟ้าเป็นนิยายเรื่องที่สองที่ตามมาอ่านของคุณหวายซ่าง เขาแต่งเรื่องอาชญกรรมรักในม่านเมฆที่เราอ่านแล้วติดมาก เพียงแต่นิยายเรื่องนี้ยังแปลไม่จบ ตอนนี้มีแค่สามเล่มเองแต่เป็นนิยายสืบสวนแนวตำรวจปราบยาเสพติด แต่เขาแต่งได้สนุกมากทั้งๆที่เราไม่ค่อยอ่านนิยายแนวปัจจุบันเท่าไร แต่เรื่องนี้แบบอ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆ แล้วเรื่องอาชญกรรมรักในม่านเมฆนี้ของคุณหวายซ่างก้อติด1ในยอดนิยายที่คนอ่านมากสุดในจีนด้วย (ทำให้มังกรเร้นฟ้าที่สำนักพิมพ์ไทยประกาศลิขสิทธ์แปลในไทย เราก้อสั่งซื้อทันที เพราะมั่นใจว่ามันต้องสนุกแน่ๆ ไม่ผิดหวังจริงๆ คุ้มค่าเงินในการจ่ายมาก555)

มังกรเร้นฟ้า...เล่ม1

เปิดเรื่องที่ค่ำคืนหนึ่งในเมืองฉางอัน อันเป็นเมืองหลวงสมัยราชวงค์ถัง ในวัดฉือเอินมีหลวงจีนหนุ่มนามว่าซิ่นเชา(ชื่อจริงซ่านเชา) ที่สะดุ้งตื่นจากฝันร้าย ว่าท่ามกลางทะเลทรายโมว่เป่ยที่เวิ้งว้าง ตัวเขาเองกำลังโดนอาจารย์(ที่ยังมองไม่เห็นหน้าสักที)กำลังเอากระบี่วิเศษหลงยวนยกขึ้นจะแทงอกตัวเองให้ตาย มันเป็นฝันร้ายที่ฝันซ้ำซากในรอบสองปี นับแต่ที่เขาได้สติฟื้นขึ้นมาภายในวัดนี้ ในสภาพบอบช้ำไปทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผลจวนเจียนจะตาย แต่ข้างกายเขามีกระบี่หลงยวนติดตัวมาด้วย เขาฟื้นขึ้นมาโดยที่จำเรื่องในอดีตก่อนหน้านี่ไม่ได้เลย ตอนนี้บวชเป็นพระมาสองปีแล้ว 

คืนนี้หลังซ่านเชาสะดุ้งตื่นก้อนอนไม่หลับ เขาเลยไปนั่งเล่นหน้าประตูวัด ทำให้ได้เจอะขบบวนรถของผู้บัญชาการกองราชวัลลภนามเซี่ยอวิ๋นผ่านมา เซี่ยอวิ๋นที่ใส่หน้ากากเงินครึ่งใบหน้ากำลังกลับจากงานเลี้ยงแล้วเปิดหน้าต่างรถม้าออกมาพอดี ซ่านเชาที่เห็นหน้าเซี่ยอวิ๋นเพียงพริบตา ก้อวิ่งลงไปขวางรถม้าเพื่อขอพบพูดคุยกับเซี่ยอวิ๋นทันที แต่เจอะหม่าซินหัวหน้าองค์รักษ์ขวาง แต่เซี่ยอวิ๋นกลับยอมลงมาพบ ซ่านเชาขอให้ให้เปิดหน้ากากเงินครึ่งใบหน้า เพราะคิดหวังว่าเขาอาจจะเป็นอาจารย์ของตัวเองที่เฝ้าคิดถึง(แต่จำชื่ออาจารย์ไม่ได้555) แต่ใบหน้าครึ่งบนของเซี่ยอวิ๋นนั้นกลับเต็มไปด้วยแผลเป็นมากมาย จนทำให้ซ่านเชาสับสน ก่อนจากกันเซี่ยอวิ๋นรินน้ำชาให้ซ่านเชาดื่ม1จอก(ในน้ำชานั้น เซี่ยอวิ๋นได้หยอดดอกบัวหิมะไว้ ซึ่งมีคุณสมบัติต้านพิษได้ทุกชนิด)

วันต่อมาที่วัดฉือเอิน รัชทายาทหลี่หงมาจุดธูปขอพรในวัด พร้อมมาพูดคุยหลักธรรมกับไต้ซือจื้อหยวนในอาราม โดยมีหลิวซวี่เจี๋ยขุนางใหญ่พร้อมเซี่ยอวิ๋นตามมาอารักขา ซ่านเชาโดนศิษย์น้องมาตามให้ไปเสริฟน้ำลูกไม้เปรี้ยวให้รัชทายาทหลี่หง แต่ตอนที่ซ่านเชาปรากฎตัวมีแต่คนทักเขาว่ามีรูปหน้าคล้ายกับรัชทายาทหลี่หง ซ่านเชาดื่มน้ำผลไม้ก่อนเพื่อพิสูจว่าน้ำดื่มนั้นไร้พิษก่อนจะให้รัชทายาทหลี่หงดื่ม  เมื่อซ่านเชาดื่มเสร็จก็ไม่มีอาการผิดสำแดง รัชทายาทหลี่หงจึงดื่มตาม แต่เพียงไม่นานเขากลับกระอักเลือดดำออกมาแทน 

ซ่านเชาตกใจรีบเข้าไปใช้ลมปราณสะกดพิษให้รัชทายาทหลี่หง เซี่ยอวิ๋นสั่งล้อมวัดพร้อมประกาศตามล่าคนร้าย และสั่งค้นหาหลักฐานในวัดทันที แต่เจอะหลิวซวี่เจี๋ยกล่าวหาว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนวางแผนลอบฆ่ารัชทายาทหลี่หง พร้อมสั่งให้ลูกน้องตัวเองไปเอาบัวหิมะในจวนของตัวเองมา ทหารไปค้นหาในวัด ที่กุฎิของซ่านเชากลับเจอะสารพิษและหมอนปักวิจิตรที่น่ามาจากในวังหลวง โดยโยงไปที่ฮองเฮาอู่จ้าวแม่แท้ๆของรัชทายาทหลี่หงเป็นผู้บงการ ซ่านเชาโดนใส่ร้ายทำให้รู้ว่าเขากลายเป็นหมากตัวหนึ่งของการชิงอำนาจในวังหลวงเข้าแล้ว

แต่เซี่ยอวิ๋นกลับแก้ข้อกล่าวหานี้ด้วยการพิสูจว่าน้ำผลไม้เปรี้ยวมีฤิทธิ์เป็นกรด ถึงไม่ใส่พิษเวลาใช้เข็มเงินพิสูจยังไงก้อขึ้นสีดำตลอดอยู่แล้ว พิษที่รัชทายาทหลี่หงโดนน่าจะมาจากที่อื่น ลูกน้องของเซี่ยอวิ๋นก็มารายงานว่าพบขวดน้ำในรถม้าของหลิวซวี่เจี๋ยวมีพิษ มีการพิสูจด้วยการนำน้ำนั้นให้สุนุขกิน ไม่นานสุนัขนั้นก้อตาย แปลว่านี้เป็นแผนแกล้งเจ็บตัวของหลิวซวี่เจี๋ยที่ต้องการสร้างเรื่องเท็จเพื่อป้ายความผิดให้ฮองเฮาอู่จ้าว แล้วเซี่ยอวิ๋นยังดื่มน้ำผลไม้นั้นเองเพื่อพิสูจยืนยันว่ามันไม่มีพิษ ทำให้ซ่านเชาพ้นคดีนี้ไป ตอนนี้คนที่วิ่งไปเอาบัวหิมะในจวนหลิวซวี่เจี๋ย วิ่งกลับมารายงานหน้าตาตื่นรายงานว่าดอกบัวหิมะหายไปแล้ว รัชทายาทหลี่หงที่โดนพิษต้องรีบกลับวังด่วน ส่วนหลิวซวี่เจี๋ยวโดนจับกุมไปสอบสวนทันที ก็พอดีแม่ทัพอวี่เหวินหู่มาพร้อมหนีบหมอหลวงมาด้วย ทำให้สามารถรักษารัชทายาทหลี่หงได้ทัน พร้อมประกาศราชโองการของฮ่องเต้ให้จับกุมทุกคนในวัดเพื่อรอการสอบสวนลงโทษ แต่เซี่ยอวิ๋นตัดบทว่าตัวเองมีป้ายอาญาสิทธิ์ที่สามารถเข้าวังได้ตลอดเวลา เลยเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองพร้อมอายัดซ่านเชาไปคุมขังด้วยตัวเองตัดหน้าแม่ทัพอวี่เหวินหู่

ซ่านเชาโดนขังในคุกใต้ดินมาหลายวัน แต่กลับได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ทุกวันมีหญิงใบ้คนเดียวที่มาส่งข้าวปลาสามมื้อไม่ได้ขาด สถานที่ขังก้อสะอาดเอี่ยมเป็นยังดี555 ซ่านเชาเริ่มสงสัยเลยวางแผนหลบหนีด้วยการทุบหญิงใบ้สลบแล้วใช้กุญแจที่นางพกติดตัวไขออกมา เดินออกมาพบว่าทางออกคือห้องหนังสือในจวนของเซี่ยอวิ๋น ตอนนั้นได้ยินเสียงแม่ทัพอวี่เหวินหู่กำลังพูดคุยเซี่ยอวิ๋น (แม่ทัพอวี่เหวินหู่พยายามมาพบเซี่ยอวิ๋นหลายวันก่อนแล้ว แต่กลับได้รับการปฎิเสธให้พบว่าเซี่ยอวิ๋นเจ้าของจวนติดธุระ แต่แม่ทัพอวี่เหวินหู่ยังยืนยันจะรอคอยเจ้าของจวน มาขอพบเรื่อยๆจนถึงวันนี้) 

แม่ทัพอวี่เหวินหู่มาคุยเรื่องที่จริงวันนั้นเซี่ยอวิ๋นซ้อนแผลแกล้งเจ็บตัวของรัชทายาทหลี่หง ด้วยการใช้พิษจริง แล้วยังขโมยดอกบังหิมะไปเพื่อไม่ให้รัชทายาทหลี่หงได้ยาแก้พิษมาใช้ได้ทันอีก เขามาเพื่อขอดอกบัวหิมะที่เขาแน่ใจว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนขโมยมา พร้อมแอบประลองกำลังกับเซี่ยอวิ๋นเพื่อพิสูจว่าน้ำผลไม้ที่วัดมีพิษจริง หลังปะมือพบว่าปราณของเซี่ยอวิ๋นได้รับบาดเจ็บจริงๆด้วย ซ่านเชาพบว่าแม่ทัพอวี่เหวินหู่ดูมีใจให้เซี่ยอวิ๋น ตัวเองกลับรู้สึกขุ่นเคือนแม่ทัพอวี่เหวินหู่แปล่บๆ ในใจซ่านเชารู้สึกแปลกๆ555 (แม่ทัพอวี่เหวินหู่นี่ที่จริงมีเมียในจวนเพียบแต่ก็ดูติดใจเซี่ยอวิ๋นไม่เลิกรา ตามตื้อเซี่ยอวิ๋นมานานน่าดู)

ซ่านเชาเลยเดินกลับเข้าไปในคุกใหม่กะหาทางออกอื่น ระหว่างเดินวานหาทางออกก็ได้ยินเสียงควรญเบาๆในคุกอีกด้าน ก็ไปเจอะหญิงงามชวนตะลึง นางโดนเอามีดสั้นปักมือไว้กับพื้น ด้วยคุณธรรมที่มีติดกายของซ่านเชา จึงเข้าไปช่วยเหลือหญิงสาวแล้วจะพาออกจากคุกไปด้วยกัน ทั้งที่หญิงสาวปฎิเสธที่จะหนีแต่ซ่านเชาไม่ยอมจะลากนางให้หลบหนีไปด้วยกัน แม่นางหลงบอกเป็นญาติของเซี่ยอวิ๋น เลยรู้ทางออกอีกทาง เลยให้ซ่านเชาหนีไปทางอาคารคลังอาวุธ แต่คลังอาวุธที่ใหญ่โตดันมีแค่กระบี่สองเล่มคือกระบี่หลงยวนของซ่านเชาที่โดนยึดมา กับกระบี่ไท่อาที่เป็นกระบี่ประจำตัวของเซี่ยอวิ๋น แต่โชคร้ายที่กระบี่ไท่อาหลุดจากฝักแล้วซ่านเชาไปจับไว้ ทำให้กระบี่ไท่อากรีดร้องคำรามออกมา ทำให้เหล่าองค์รักษ์ในจวนวิ่งเข้ามาล้อมคลังอาวุธทันที 

หม่าซินวิ่งนำองค์รักษ์ในจวนเข้าไปขวางการหลบหนีของซ่านเชา (แต่ก่อนหน้าจะหนีแม่นางหลงได้ออกอุบายให้ซ่านเชาจับนางเป็นตัวประกัน พร้อมข่มขู่ให้เอาม้ากับเงินมาไว้ใช้เพื่อเป็นทุนในการหลบหนี) ซ่านเชาทำตามแผน พอหม่าซินเห็นซ่านเชาเอามีดสั้นอันนั้นจ่อคอแม่นางหลง หม่าซินตกใจพร้อมยอมจำนนทันที ยอมส่งม้าพร้อมถามจำนวนเงินที่ซ่านเชาต้องการ เพราะซ่านเชาเป็นพระมานานไม่เคยใช้เงิน ซ่านเชาเลยเรียกเงินไป10ตำลึง สร้างความโมโหให้หม่าซินทันที เพราะเงินแค่สิบตำลึงที่ใช้ในการหลบหนีไป ตัวประกันคงได้กินแค่หมันโถตลอดทางแน่ๆ555 แต่ซ่านเชานึกว่าหม่าซินโกธรเพราะเขาเรียกร้องเงินสูงไป555 หม่าซินเลยให้ม้าพร้อมเงินสิบตำลึงทองและเม็ดทองคำบริสุทธิ์อีกก้อนไปแทน ซ่านเชาให้หญิงสาวนั่งข้างหน้าม้าก่อน แล้วพอซ่านเชาหันหลังขึ้นม้าก็เจอะพลธนูในจวนยิงธนูไล่ทันที 

ระวังที่ซ่านเชาขี่ม้าหลบหนี แม่ทัพอวี่เหวินหู่ได้ยินเสียงเออะเลยวิ่งออกไปดู เห็นซ่านเชาจับหญิงงามขึ้นม้ากำลังบุกออกจากจวน พอแม่ทัพอวี่เหวินหู่เห็นหน้าหญิงสาวที่นั่งบนม้า เขาก็รู้ว่านั้นคนนั้นคือเซี่ยอวิ๋น เขาโมโหวิ่งเข้าไปขวางปะมือกับซ่านเชาทันที สู้ไปหลายกระบวนท่าแต่ก้อพ่ายแพ้ให้ซ่านเชา ทำให้ทั้งคู่ขี่ม้าหนีออกไปจนได้ พร้อมพกกระบี่หลงยวนและกระบี่ไท่อาติดมือไปด้วย

แม่ทัพอวี่เหวินหู่เคยมีคดีเก่ากับเซี่ยอวิ๋น เพราะตอนเขาขึ้นเป็นแม่ทัพใหม่ๆ เขาโดนฮองเฮาอู่จ้าวลอบสังหารที่ตำหนักชิงหนิง ถึงเขารอดตายแต่ก็บาดเจ็บสาหัส ฮองเฮาอู่จ้าวเลยโดนถวายฎีกากล่าวโทษให้ปลดจากตำแหน่งเพราะวางแผนฆ่าขุนนาง แต่เซี่ยอวิ๋นกลับเข้ามารับผิดแทนฮองเฮา ว่าเป็นการเข้าใจผิดระวังตัวเองกับแม่ทัพอวี่เหวินหู่  เพราะวันนั้นแม่ทัพอวี่เหวินหู่เมาเหล้า เลยเข้าใจผิดว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นหญิงงามเลยมาลวนลามตัวเอง ทำให้ตัวเองเผลอลงมือทำร้ายแม่ทัพอวี่เหวินหู่หนักไป เรื่องนี้ทำให้เซี่ยอวิ๋นโดนเนรเทศไปอยู่ชายแดนโม่วเป่ยไปหลายปี (ที่จริงเซี่ยอวิ๋นทำงานขึ้นตรงต่อฮองเฮาอู่จ้าวที่ในอนาคตจะกลายเป็นพระนางบูเช็กเทียน)

ในโรงเตี้ยมที่พักระหว่างหลบหนี พวกเขามาที่เจียงหนาน ซ่านเชาก็ฝันอีกแล้ว คราวนี้เขาฝันถึงอาจารย์ที่กำลังเจ็บปวดทรมานไปทั้งร่างด้วยโรคประหลาด ที่มักเวียนมากำเริบในทุกปี ตัวเขาเป็นเด็กที่ไม่อาจจะช่วยเหลืออาการป่วยของอาจารย์ตัวเองได้เลย ได้แต่ทนเห็นอาจารย์ทรมานแบบนี้ทุกปี ในขณะที่เซี่ยอวิ๋น ก้อปลดวิชาหดกระดูกเพื่อคลายร่าง

16วันผ่านไปที่ทะเลสาปซีหู เซี่ยอวิ๋นในร่างสาวงามนอนเล่นในเรือน้อยกลางทะเลสาป เขาก็อ่อยคุณชายเฉินไห่ผิงที่เป็นหนุ่มหล่อพ่อรวยแห่งเมืองเจียงหนาน ให้เขามาช่วยเก็บหมวกที่ตกน้ำไป เฉินไห่ผิงพอเห็นหน้าเซี่ยอวิ๋นก็เคลิ้มขอแต่งงานทันที555 เซี่ยอวิ๋นพอเห็นซ่านเชาที่กลับมาจากซื้อยา เซี่ยอวิ๋นก้อทำทีว่าเจอะหนุ่มหล่อลวนลามจนทำให้ตัวเองตกน้ำ ซ่านเชาโมโหทันทีรีบวิ่งพุ่งลงทะเลสาปไปช่วยเซี่ยอวิ๋นขึ้นจากน้ำ พร้อมลงมือจัดการซัดเฉินไห่ผิงทันที ทำให้ได้เจอะฟู่เหวินเจี๋ย นายน้อยเคหาสน์หลอมกระบี่แห่งเจียงหนาน เพื่อเป็นการไกล่เกลี่ยยอมความ ฟู่เหวินเจี๋ยเลยเชิญซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋นไปพักที่เคหาสน์หลอมกระบี่

 (ถูกแล้ว นี่เป็นแผนของเซี่ยอวิ๋นที่จะตามหาดอกบัวหิมะ เพื่อจะเอาไปรักษารัชทายาทหลี่หง เคหาสน์หลอมกระบี่คือสถานที่หลอมกระบี่คู่หลงยวน-ไท่อา ที่ใช้น้ำจากธารน้ำบัวหิมะในการหลอมกระบี่วิเศษคู่นี้ กล่าวกันว่าใครได้ครองกระบี่วิเศษคู่นี้เท่ากับได้ครองทั้งแผ่นดิน ระหว่างทางลงใต้ ลูกน้องของเซี่ยอวิ๋นก็แอบติดตามมาอารักขาด้วย)

แต่พอไปถึงซ่านเชากลับพบว่าในเคหาสน์หลอมกระบี่ มีเรื่องไม่ชอบมาพากลหลายอย่าง เช่นตอนนี้ในเรือนมีเหล่าผู้นำจอมยุทธฝ่ายธรรมะมารวมตัวกันเพื่อปรึกษาเรื่องจัดประลองหาประมุขยุทธภพคนใหม่ เนื่องจากคนล่าสุดเสียชีวิตไปแล้ว(ก็เป็นพ่อของฟู่เหวินเจี๋ยเจ้าของเคหาสน์หลอมกระบี่คนเก่า) แถมถ้าได้เป็นประมุขยุทธภพจะได้ครอบครองกระบี่คู่หลงยวน-ไท่อา ที่จะตกทอดสู่มือประมุขยุทธภพไปในตัว ซึ่งทางฟู่เหวินเจี๋ยบอกว่ากระบี่คู่นี้อยู่ในมือของเขามาตลอด ทั้งที่ความจริงแล้วกระบี่กระบี่คู่หลงยวน-ไท่อาต่างอยู่ในมือของซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋นมานานหลายปีแล้ว

ที่สำคัญเซี่ยอวิ๋นยังเจอะฟู่เสี่ยงหรง(ที่โดนยกย่องว่าเป็นหญิงงามอันดับ1) ตามมาราวีเซี่ยอวิ๋นถึงห้องพักด้วยความหึงหวงเฉินไห่ผิง น้องสาวฟู่เหวินเจี๋ยที่เคยจะถูกส่งไปแต่งงานกับเซี่ยอวิ๋นที่เมืองหลวง แต่นางไม่ยอมไปเพราะตกหลุมรักญาติตัวเองก็คือเฉินไห่ผิง

ฟู่เหวินเจี๋ยเชิญซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋น มารับคำขอโทษจากเฉินไห่ผิงอย่างเป็นทางการที่โถงเรือนหลัก ซ่านเชาเลยถือโอกาสนี้ถามหาสถานที่ธารน้ำบัวหิมะจากฟู่เหวินเจี๋ย แต่ก็ไม่ได้คำตอบ จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน

คืนนั้นเซี่ยอวิ๋นออกมาเดินเล่นเลยเจอะซ่านเชานั่งรับลมอยู่ ซ่านเชาเลยถามแม่นางหลงถึงเซี่ยอวิ๋นว่าเป็นคนแบบไหน แม่นางหลงเลยบอกว่าอยู่ที่มุมมองของแต่ละคน ถ้าไปถามลูกน้องเซี่ยอวิ๋นก้อต้องได้คำตอบว่าเขาเป็นนายที่ดี แต่ไปถามศัตรูของเซี่ยอวิ๋นย่อมต้องได้คำตอบว่าเป็นคนโฉดชั่วแน่นอน ซ่านเชาเลยเล่าถึงความฝันของตัวเองที่โดนอาจารย์ไล่ฆ่าซ้ำๆ พร้อมความรู้สึกแปลกที่เขามีต่ออาจารย์ว่าจะมีสายใยอะไรบ้างอย่างที่เหมือนจะผูกติดกันอยู่ อยู่ๆพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังจากเรือนพักด้านใน 

ทั้งคู่จึงวิ่งไปดูพบว่าฟู่เสี่ยงหรง(แก็งค์นายบ่าว) โดนผีพี่สะไภ้มาหลอกอีกแล้ว ทำให้ซ่านเชาและเซี่ยอวิ๋นรู้เรื่องลับในครอบครัวนี้ ว่าเป็นเพราะฟู่เหวินเจี๋ยฝึกยุทธจนธาตุไฟแตก ทำให้ขาไม่ดีจนหมดหวังที่จะก้าวไปสู่การเป็นยอดฝีมือ ทำให้พ่อของฟู่เหวินเจี๋ยหาหญิงธรรมดาสามัญมาแต่งงานกับฟู่เหวินเจี๋ยแทน เพื่อหาคนมาสืบสกุลแทน แต่เรื่องนี้กลับทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยมีความสุข ผัวเมียรักใคร่ปรองดอง แต่แม่ผัวกลับขัดใจน้องสาวก็รังเกียจในความจนของพี่สะไภ้ แม่ผัวยิ่งรู้ว่าพอลูกสะไภ้ท้องมีแนวโน้มเป็นผู้หญิงก้อยิ่งเกลียดสะไภ้ แถมยังไปเชื่อหมอเถื่อนว่ามียาที่สามารถกลับเพศหญิงมาเป็นชายได้ แล้วยัดเยียดให้กินยาจนเมียฟู่เหวินเจี๋ยตายเพราะคลอดลูกลำบากแถมลูกออกมายังพิการอีก หลังจากนั้นเคหาสน์หลอมกระบี่ก็มีผีสะไภ้ออกมาหลอกหลอนคนในบ้านตลอดมา

ซ่านเชาเห็นแววหายนะมาแต่ไกล เลยตั้งใจว่าวันรุ่งขึ้นจะแยกตัวเดินทางทันที ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับความวุ่นวายนี้ แต่เช้ามายังไม่ทันเอ่ยปากลา ที่เรือนหลักก็มีความปั่นป่วนเกิดขึ้น พรรคเทพปีศาจจัดขบวนหาบของหมั้นมาสู่ขอฟู่เสี่ยงหรง ทำให้เหล่าจอมยุทธฝ่ายธรรมะไม่พอใจพรรคเทพปีศาจที่ทำท่าข่มขู่บังคับขอผู้หญิงหมั้นดื้อๆแบบนี้ ฟู่เสี่ยงหรงเองถือโอกาสก้อเอ่ยปากบอกความในใจกับเฉินไห่ผิง หวังว่าเขาจะช่วยแต่งงานด้วย แต่เจอะเฉินไห่ผิงปฎิเสธทันที555 

ฟู่เหวินเจี๋ยยังไม่ทันคิดจะแก้ไขปัญหาในการปฎิเสธการหมั้นครั้งนี้ จิ่งหลิ่งศิษย์เอกพรรคเทพปีศาจ ที่มาพร้อมกับลูกน้องเข้ามาทวงคำตอบโดยไม่สนใจใครในโถงหลัก  เลยเกิดการปะทะฝีปากระหว่างฝ่ายธรรมะกับพรรคเทพปีศาจ ฟู่เสี่ยงหรงถือโอกาสโยนเผือกร้อนใส่เซี่ยอวิ๋น ว่าถ้าจิ่งหลิ่งอยากแต่งกับหญิงงามอับดับ1ให้ไปแต่งกับเซี่ยอวิ๋น(ในร่างสาวงาม)สิ เขาสวยกว่านางเยอะ จิ่งหลิ่งปฎิเสธเพราะรู้ว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นใคร เลยแอบซัดเม็ดทองคำใส่เซี่ยอวิ๋นทันที  เจอะซ่านเชาเอากระบี่ปัดออกพร้อมปกป้องเซี่ยอวิ๋นทันที555 เหตุการณ์นี่ทำให้มีการลงมือสู้เกิดขึ้น แต่ฟู่เหวินเจี๋ยรีบห้ามทัพ พร้อมขอเวลาคิดอีกสามวัน ให้ทางฝ่ายจิ่งหลิ่งมารับคำตอบ ถึงแยกย้ายกัน

คืนนั้นที่ห้องนอนของเซี่ยอวิ๋นที่กำลังหลับอยู่ จิ่งหลิ่งและลูกน้องลักลอบเข้ามาจะทำร้ายเซี่ยอวิ๋นในฐานะคนทรยศของสำนักอันเหมิน (ซึ่งเป็นสำนักลับที่ผลิตนักฆ่าโดยเฉพาะที่อยู่ภายใต้การดูแลของฮ่องเต้) แต่จิ่งหลิ่งกลับถือโอกาสลวนลามลูบไล้ตามตัวเซี่ยอวิ๋น แต่เจอะเซี่ยอวิ๋นหลอกตบกลับ ขณะเซี่ยอวิ๋นกำลังจะเสียเปรียบซ่านเชาก็เข้ามาช่วยพอดี 

พร้อมกันนั้นก็เกิดไฟไหม้ในเรือนหลังของฟู่เสี่ยงหรง ทำให้คนแตกตื่นรีบไปดูเหตุการณ์ ทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยประกาศว่าน้องสาวโดนไฟคลอกตายในคืนนี้

ในโถงจัดงานศฟ จิ่งหลิ่งและพวกพรรคเทพปีศาจยังยืนยันจะแต่งงานกับป้ายศฟฟู่เสี่ยงหรงให้ได้ ทำให้เหล่าชาวยุทธแค้นเคืองที่พรรคเทพปีศาจกัดไม่ยอมปล่อย เรื่องที่จะกลืนเคหาสน์หลอมกระบี่ให้อยู่ใต้พรรคเทพปีศาจ ด้วยการผ่านการแต่งงานของสองพรรค

แต่ซ่านเชากลับพบความผิดปกติของศฟสาว จนพิสูจได้ว่าคนที่ตายนะเป็นหญิงชาวบ้านที่ทางคนของเคหาสน์หลอมกระบี่ซื้อตัวมา เพื่อให้มาตายแทนฟู่เสี่ยงหรงเพื่อหลบการแต่งงานนี้ ทำให้เหล่าชาวยุทธรู้สึกแย่ ผิดหวังกับศีลธรรมของคนเคหาสน์หลอมกระบี่

ทางวังหลวงหลังจากเกิดเรื่องรัชทายาทหลี่หงโดนลอบวางยาพิษ ทำให้ความสัมพันธ์ของฮ่องเต้และ ฮองเฮาอู่จ้าวเกิดรอยร้าวและห่างเหิน วันนี้ฮ่องเต้ได้สารลับจากสำนักอันเหมิน สายของฮองเฮาอู่จ้าวก้อมารายงานเรื่องนี้ทำให้พระนางรีบไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ทันที ทำให้โดนถามเรื่องเซี่ยอวิ๋นหายไปไหน แต่สายลับฮองเฮาอู่จ้าวแอบส่งซิกว่าหังโจว...ทำให้ฮองเฮาอู่จ้าวรีบตอบว่าเซี่ยอวิ๋นลงใต้ เขาไปเสาะหาบัวหิมะเพื่อมารักษารัชทายาทหลี่หง ทำให้ฮ่องเต้คลายความระแวงฮองเฮาอู่จ้าวลง จึงรับสั่งให้ฮองเฮาอู่จ้าวเรียกตัวเซี่ยอวิ๋นให้กลับเมืองหลวงด่วน แล้วพระองค์จะสั่งให้แม่ทัพอวี่เหวินหู่นำกองทหารไปรับหน้าที่นี้แทน

ฮองเฮาอู่จ้าวมาที่สำนักบัญชาการกองราชวัลลภ เพื่อตามข่าวเซี่ยอวิ๋นที่หายไปครึ่งเดือนโดนไม่บอกนาง องค์รักษ์ตอบตามจริงทำให้รู้ว่าเซี่ยอวิ๋นแอบหนีลงใต้ เขาหนีไปกะหลวงจีนที่ชื่อซิ่นเชาเพียงสองคน เพราะตำแหน่งของเซี่ยอวิ๋นไม่สามารถออกจากเมืองหลวงโดนพละการได้ ถ้าจะไปนอกเมืองหลวงต่้องไปขออนุญาติจากฮ่องเต้ก่อน งานนี้จึงต้องแอบทำแบบเป็นความลับ และชื่อของหลวงจีนที่ชื่อซิ่นเชาทำให้พระนางหนักใจ...มาก

ฝั่งด้านซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋นก็ตามคนทั้งหมดไปหาฟู่เสี่ยงหรง ที่หลบซ่อนอยู่ที่บ้านพักใกล้ศาลบรรพชนของตระกูลเคหาสน์หลอมกระบี่ แต่เมื่อไปถึงกลับพบว่าฟู่เสี่ยงหรงได้ผูกคอตายแล้ว แต่ที่น่าตกใจคือมีศฟลูกของฟู่เหวินเจี๋ยที่ถูกฝังไปแล้วแต่ตอนนี้มาปรากฎรอยู่รวมห้องของฟู่เสี่ยงหรง ตอนนี้เรื่องวุ่นวายไปใหญ่เพราะคราวนี้ฟู่เสี่ยงหรงตายจริงไม่ได้ตายหลอก

ฟู่เหวินเจี๋ยขอร้องให้เขาได้นำลูกไปฝังคืนที่ศาลบรรพชนก่อน แล้วค่อยมาตกลงกันว่าจะเอายังไงต่อ ระหว่างทางกลับฟู่เหวินเจี๋ยพลาดตกหน้าผา ซ่านเชารีบกระโดดลงไปช่วย เซี่ยอวิ๋นจะกระโดดลงตามไปแต่เจอะจิ่งหลิ่งจับตัวไว้ พร้อมขู่ว่าตอนนี้แม่ทัพอวี่เหวินหู่กำลังเดินทางมาที่นี่แล้ว ตอนนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นที่เรือนพักของตระกูลเคหาสน์หลอมกระบี่

ซ่านเชาที่กระโดดลงไปกลับเจอะถ้ำลับพร้อมโดนลอบทุบหัวสลบไป เขาฝันถึงเรื่องในอดีตอีกครั้ง ในตอนนั้นเขาเป็นเด็กชายที่ถูกนำมาขายเป็นทาสให้ชาวเผ่านอกด่าน เขาในตอนนั้นกำลังโดนทุบตี จู่ๆก็มีชายหนุ่มใส่หน้ากากเงินมาซื้อตัวเขาไป นั้นเป็นวันแรกที่เขาได้เจอะกับอาจารย์ นี้เป็นครั้งแรกที่เขามีคนให้อาหารกินจนอิ่ม ให้ที่พักอาศัย มีที่นอน แถมไม่โดนทำร้ายร่างกายใดๆ แรกๆเขาก้อคิดจะหลบหนีแต่สุดท้ายก้อตัดสินใจเดินกลับมาอยู่กับอาจารย์...และเป็นครั้งแรกที่เขาจำได้ว่าอาจารย์เขาชื่อเซี่ยอวิ๋น และคนที่จะแทงกระบี่ฆ่าเขาก็คือเซี่ยอวิ๋นคนนี่นะเอง...

ฝั่งด้านเซี่ยอวิ๋น จิ่งหลิ่งเปิดศึกเข่นฆ่ากับชาวยุทธฝั่งธรรมะทันที แต่ฝั่งธรรมะก้อดูจะสู้ไม่ไหว ด้วยความเป็นต่อในแง่ทั้งคนและฝีมือของพรรคเทพปีศาจ ทำให้เซี่ยอวิ๋นต้องออกมาต่อกรกับจิ่งหลิ่ง แต่เพราะอยู่ในร่างสาว ทำให้ไม่มีพลังปราณ ต้องอาศัยใช้กระบวนท่ากับวิชาตัวเบาเข้าสู้กับจิ่งหลิ่งแทน จิ่งหลิ่งใช้กระบวนท่าหนึ่งโต้เซี่ยอวิ๋น แล้วถามว่าจำเขากับมีดเล่มนี้ได้ไหม แต่เซี่ยอวิ๋นบอกจำไม่ได้555  (ทำให้รู้ว่าจิ่งหลิ่งเคยเจอะกับเซี่ยอวิ๋นมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว ในสมัยจิ่งหลิ่งยังเป็นเด็กใหม่ในสำนักอันเหมิน เซี่ยอวิ๋นเป็นทูตสำนักอันเหมินแล้ว เขาเคยแนะเคล็ดวิชาให้จิ่งหลิ่งโดยบังเอิญ และวันนั้นจิ่งหลิ่งยังขอยืมมีดสั้นเซี่ยอวิ๋นเพื่อไปสู้กับคู่ต่อสู้เพื่อคัดระดับขั้นในสำนัก) 

ฝ่ายซ่านเชาที่ฟื้นมาพร้อมความทรงจำบ้างส่วนที่ฟื้นกลับมา ก้อพบว่ากระบี่ไท่อาที่พกมาด้วยหายไป เหลือแต่กระบี่หลงยวนที่ติดตัว ตอนนี้เขาคลำทางในอุโมงค์ลับเพื่อหาทางออก

ในขณะที่จิ่งหลิ่งเตรียมจะลงมือสังหารเซี่ยอวิ๋น แต่เซี่ยอวิ๋นกลับปล่อยพลังมังกรเร้นออกมาใส่จิ่งหลิ่ง (สรุปเซี่ยอวิ๋นเป็นคนชนเผ่ามังกร ที่จะมีพลังแฝงเป็นมังกรที่ซ่อนลายในร่างกายตัวเอง ในช่วงเวลาทุกปีจะมีการเปิดผนึกมังกรในร่างออกมา ซึ่งจะปล่อยพลังทำลายล้างมหาศาลนะเอง) จิ่งหลิ่งโดนฟาดพลังใส่จนบาดเจ็บหนักไปถึงกระดูกและเส้นเอ็น ตอนนี้ทุกคนเลยรู้ตัวจริงของเซี่ยอวิ๋นแล้ว แต่เซี่ยอวิ๋นเฉลยเบื้องหลังแผนการร้ายที่จิ่งหลิ่งรวมมือกับใครบางคน ในครั้งนี้ก็คือฟู่เหวินเจี๋ยนะเอง เขาคลั่งแค้นทุกคนในตระกูลที่รวมหัวกันรังแกเมียตัวเอง 

หลังโดนเปิดโป่งฟู่เหวินเจี๋ยรีบหนีทันที เซี่ยอวิ๋นรีบตามไปจนเจอะห้องลับที่ฟู่เหวินเจี๋ยใช้วางโลงศฟเมียตัวเอง ก็พอดีซ่านเชาเดินตามทางลับทะลุมาถึงห้องนี้จนมาเจอะกับฟู่เหวินเจี๋ยเหมือนกัน ซ่านเชาถามฟู่เหวินเจี๋ยว่าไม่รู้สึกผิดบ้างหรอตอนลงมือทำร้ายคนในครอบครัวตัวเอง วางระเบิดให้แม่ตัวเองตายในบ้าน จ้างคนอื่นฆ่าน้องสาวตัวเอง ทำลายชื่อเสียงของตระกูลจนไม่เหลือดี ฟู่เหวินเจี๋ยเลยย้อนถามว่าถ้าซ่านเชาเป็นเขาที่โดนกระทำแบบนี้จะไม่รู้สึกแค้นบ้างหรอ ซ่านเชาบอกว่าเขาตอบไม่ได้ เพราะเชาเกิดมาก็ไม่รู้แม้กระทั่งว่าแม่ตัวเองเป็นใคร เขาเป็นเด็กกำพร้า ฟู่เหวินเจี๋ยเลยว่าซ่านเชาที่เป็นแบบนี้โชคดีแล้ว

ฟู่เหวินเจี๋ยเอาดอกบัวหิมะดอกสุดท้ายมาใช้ต่อรองให้ซ่านเชาปล่อยเขาไป ไม่งั้นฟู่เหวินเจี๋ยจะกินดอกบัวหิมะนี่เอง เพราะตอนนี้ทุกคนมาเพื่อตามล่าหาดอกบัวหิมะดอกสุดท้ายที่อยู่ในมือเขานี่ ซ่านเชาเลยใช้กระบี่หลงยวนเข้าไปขวางมือฟู่เหวินเจี๋ยที่ถือดอกบัวหิมะ ทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยเห็นกระบี่หลงยวน เลยถามว่าซ่านเชาเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักอันเหมิน ก็พอดีเซี่ยอวิ๋นในร่างสาว เขาออกมาพร้อมกระบี่ไท่อา ทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยรู้ว่าเมื่อนานมาแล้วคนที่เอาชนะพ่อตัวเองแล้วริบกระบี่วิเศษคู่ไปคือเซี่ยอวิ๋นนะเอง 

ระหว่างนั้นแม่ทัพอวี่เหวินหู่ ก้อนำทัพใกล้มาถึง ฟู่เหวินเจี๋ยก็ใกล้ตายเพราะกินยาพิษสะสมไว้เพื่อจะมาตายเคียงข้างเมียตัวเองในวันนี้ เซี่ยอวิ๋นกับซ่านเชารีบรวบรัดจะแย่งดอกบัวหิมะในมือของฟู่เหวินเจี๋ย จวนจะได้แล้วก้อมีใครบางคนธนูยิงเข้ามา ทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยโดนยิงกระเด็นออกไป เป็นแม่ทัพอวี่เหวินหู่ที่มาทำเสียแผน ทำให้ฟู่เหวินเจี๋ยตัดสินใจจะกินดอกบัวหิมะสะเลย จะได้ลากรัชทายาทหลี่หงไปลงนรกด้วยกัน เซี่ยอวิ๋นจัดการดับไฟแล้วแปลงร่างแปลงเสียงสวมรอยเป็นเมียฟู่เหวินเจี๋ย ล่อลวงให้ฟู่เหวินเจี๋ยให้รู้สึกว่านี่คือเมียรักมาหา พร้อมขอให้เขาปักดอกบัวหิมะบนผมตัวเอง จากนั้นมอบความสุขสุดท้ายด้วยการถามว่าฟู่เหวินเจี๋ยอยากไปด้วยกับนางไหม ฟู่เหวินเจี๋ยตอบตกลง เซี่ยอวิ๋นฟาดตรงหัวใจฟู่เหวินเจี๋ยจนกระอักเลือดตายไปพร้อมรอยยิ่มสุดท้ายของชีวิต

พอจบเรื่องแม่ทัพอวี่เหวินหู่ขอดอกบัวหิมะจากเซี่ยอวิ๋น แต่เจอะเซี่ยอวิ๋นปลดร่างสาวมาเป็นชายต่อตาแทน555 แถมยังไม่ให้ของอีก เซี่ยอวิ๋นจากไปกับเหล่าองค์รักษ์ของกองราชวัลลภ โดยก่อนกลับก็สั่งให้ลูกน้องระเบิดอุโมงค์ลับนี้ทิ้ง เพื่อเป็นการฝั่งรวมร่างฟู่เหวินเจี๋ยและเมียให้ได้อยู่อย่างสงบด้วยการตลอดไป ซ่านเชาผู้โดนทอดทิ้งมานานก็เข้าไปขวางเซี่ยอวิ๋น เพื่อถามว่าทำไมไม่มาฆ่าเขาแล้วละ เซี่ยอวิ๋นเลยบอกไปว่าไม่อยากพูดกับคนอ่อนแอ (แถมตอนนี้ยังกลายเป็นพระไปแล้วอีก555) เซี่ยอวิ๋นให้ลูกน้องมอบม้าให้ซ่านเชาไปตัว แล้วบอกว่าเขาจะไปไหนก้อเรื่องของเขา....แล้ว ซ่านเชาก็ยืนมองเซี่ยอวิ๋นจากไป หลังจากขบคิดแล้วซ่านเชาก้อขึ้นม้าเดินทางกลับฉางอันทันที.....จบเล่ม1

มังกรเร้นฟ้า...เล่ม2

ใช่คะซ่านเชาขี่ม้ากลับมาที่จวนของเซี่ยอวิ๋น แถมน้องยังสามารถเข้าจวนได้อย่างง่ายๆด้วย เพราะเซี่ยอวิ๋นสั่งให้คนในจวนรอเปิดรับให้ซ่านเชาเข้ามาเอง นางกำนัลพาซ่านเชาไปเข้าพบเซี่ยอวิ๋นที่กำลังนั่งแช่น้ำแร่อย่างสบายอารมย์ที่สระน้ำแร่ส่วนตัว ภาพร่างเปลือยเปล่าของคนงามตรงหน้าทำให้จิตใจของหนุ่มน้อยวัยยี่สิบสั่นไหวจนถึงขั้นวูบวาบ ทำให้ไม่กล้ามองภาพตรงหน้าต้องหลบหน้าหนี555 

เซี่ยอวิ๋นถามว่าซ่านเชามาที่นี่ทำไม ซ่านเชาเลยว่าจะมาถามเรื่องที่เซี่ยอวิ๋นเอาชาใส่ดอกบัวหิมะให้เขากินในวันแรกที่เจอะกันหน้าวัดคืนนั้นใช่ไหม มาหลอกว่าชานั้นดาวหอนางโลมเป็นคนชงนั้นเป็นเรื่องไม่จริง เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นว่าอย่าเอาแต่คิดถึงเรื่องไร้สาระ คิดถึงเรื่องดาวหอนางโลม  ซ่านเชารีบตอบว่าเขาไม่ได้คิดถึงดาวหอนางโลม แต่เขาคิดถึงอาจารย์ต่างหาก(อิอิ) เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นกระชากตกลงไปในสระแทน พร้อมบอกว่าบ่อน้ำแร่นี้สามารถช่วยบำรุงร่างกายและรักษาอาการป่วยได้ ซ่านเชาเลยว่าตัวเองไม่ได้ป่วย เซี่ยอวิ๋นเลยบอกใช่ไม่ป่วยแต่เจ้าสกปรก555 เพราะรู้ว่าซ่านเชารีบขี่ม้ากลับมาตลอดทางไม่ยอมพักที่ไหนก้อแปลว่าไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันแหละ555

ตอนนี้เซี่ยอวิ๋นยอมรับว่าตัวเองเป็นอาจารย์ของซ่านเชาจริง ซ่านเชาเลยนั่งแช่น้ำไป ส่วนเซี่ยอวิ๋นนอนให้นางกำนัลนวดตัวไปที่เตียงข้างๆบ่อน้ำแร่ สักพักซ่านเชาก็ลุกจากบ่อน้ำผลัดเปลี่ยนจีวรมาใส่เสื้อผ้าปกติ แล้วแอบไปนวดหลังให้เซี่ยอวิ๋นที่นอนหลับบนตั่งแทน แรงนวดจากมือของซ่านเชาสร้างความพอใจให้กับเซี่ยอวิ๋นมาก(ในใจนั้นน้องนั้นนับว่าได้กำไรจากการได้ลูบไล้เรือนร่างงดงามของอาจารย์ต่างหากแน่ๆ555)

ต่อมาเซี่ยอวิ๋นให้คนนำชุดของกองราชวัลลภมาใส่ซ่านเชาสวมใส่ พร้อมพาเขาเข้าวังหลวงเพื่อให้ซ่านเชาเป็นคนมอบดอกบัวหิมะ(ยกความดีให้ซ่านเชานะแหละ)

เซี่ยอวิ๋นเข้าไปที่ตำหนักของฮองเฮาอู่จ้าวก่อน แล้วให้ซ่านเชารอนอกประตู เมื่อเข้ามาแล้วก็โดนฮองเฮาอู่จ้าวต่อว่าที่เขาไม่ยอมลงมือสังหารซ่านเชาเมื่อสองปีก่อน มาตอนนี้ก็ขัดคำสั่งฆ่าที่จะให้ลากซ่านเชาไปฆ่าทิ้งจนกล้าชักกระบี่ใส่หน้านางอีก เซี่ยอวิ๋นเลยโดนฮองเฮาอู่จ้าวเอาถ้วยชาขว้างให้หน้าจนเลือดไหลลงมา ฮองเฮาอู่จ้าวใช้ความหลังสมัยเก่าที่นางโดนสั่งให้ปลงผมบวชเป็นแม่ชี เพราะโดนเทจากวังหลังเมื่อฮ่องเต้ชราผัวแก่ตาย ทำให้เจอะเซี่ยอวิ๋นที่เป็นเด็กน้อย เขาโดนจับเข้าสำนักอันเหมิน เด็กน้อยเซี่ยอวิ๋นโดนฝึกหนักทรมานจวนเจียนตาย แต่ได้พระนางแอบช่วยเหลือจนรอดพ้นโตมาเป็นสมุนมือขวาจนถึงทุกวันนี้ ฮองเฮาอู่จ้าวไปเห็นขาเหยี่ยวตากแห้งที่ห้อยคอเซี่ยอวิ๋น ก็รู้ว่าไม่ใช้อันที่ตัวเองเคยให้เขาไว้ เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่านี้คืออันที่ซ่านเชาสมัยยังเด็กเป็นคนให้ เพราะเห็นขาเหยี่ยวอันเดิมของเขาหายไปในพายุทะเลทราย ซ่านเชาเลยแอบออกไปตามล่าเหยี่ยวทั้งคืนเพื่อนำมามอบให้เขาใส่ทดแทน แต่เซี่ยอวิ๋นบอกความภักดีของเขายังมีให้พระนางเหมือนเดิม ทำให้ฮองเฮาอู่จ้าวละความโกรธ แล้วพาพวกเขาไปพบรัชทายาทหลี่หงที่นอนป่วย

ที่ตำหนักวังตะวันออก ฮองเฮาอู่จ้าวเอาดอกบัวหิมะให้รัชทายาทหลี่หงกิน แต่รัชทายาทหลี่หงกลับไม่ยอมกิน แล้วแกล้งหลับไม่ยอมตื่น ฮองเฮาอู่จ้าวสั่งให้เซี่ยอวิ๋นจัดการบังคับให้กินยา เลยทำให้รัชทายาทหลี่หงตื่นแล้วดิ้นไปมา พร้อมร้องเรียกหาหลวงจีนซิ่นเชาที่เจอะในวัดให้เขามาหา(ซ่านเชานะแหละ) เพราะรัชทายาทหลี่หงไม่ไว้ใจแม่ตัวเอง แต่เชื่อใจซ่านเชาว่าเขาจะปกป้องตัวเองจากอันตรายแน่ๆ ทำให้ฮองเฮาอู่จ้าวต้องจำใจสั่งให้ซ่านเชามายืนต่อหน้ารัชทายาทหลี่หง เขาถึงเชื่อใจและยอมกินดอกบัวหิมะ หลังกินเสร็จไม่นานพิษก็โดนขับออกมา จนร่างกายรัชทายาทหลี่หงเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ วังหลวงถึงตีระฆังเพื่อประกาศว่ารัชทายาทหลี่หงพ้นภัยแล้ว

ฮ่องเต้ดึใจทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับฮองเฮาอู่จ้าวดีขึ้นพร้อม รับสั่งจัดงานเลี้ยงฉลองคืนนี้ทันที เซี่ยอวิ๋นและซ่านเชาเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วยแต่แอบนั่งที่หลังฉากบังตา ฮองเฮาอู่จ้าวถือโอกาสนี้จะขอตามฮ่องเต้ไปเขาไท่ซานเพื่อประกาศตัวเป็นสองอริราชปกครองแคว้นเสมอฮ่องเต้ร่วมกัน แต่ยังไม่ทันเอ่ยขอก็เจอะเว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน) นางสนมที่เป็นเมียเด็กคนโปรดล่าสุดมาอ้อนฮ่องเต้ เพื่อขอให้สั่งเซี่ยอวิ๋นมารำกระบี่โชว์แทนระบำนางกำนัลน่าเบื่อนี่ ฮ่องเต้เลยสั่งให้เซี่ยอวิ๋นเข้าเฝ้า แต่ยังไม่ทันจะสั่ง เซี่ยอวิ๋นก็เงยหน้าให้เห็นบาดแผลบนหน้าผาก ทำให้ฮ่องเต้ได้สติเลยถามถึงที่มาของแผล เซี่ยอวิ๋นชิงตอบว่าเป็นผลจากการไปเสาะหาดอกบัวหิมะเพื่อมารักษารัชทายาทหลี่หง ทำเอาฮ่องเต้ไม่กล้าสั่งให้เซี่ยอวิ๋นรำกระบี่โชว์แล้ว แต่รับสั่งให้ยกน้ำชาประทานให้เซี่ยอวิ๋นแทน

ฮองเฮาอู่จ้าวส่งซิกให้เซี่ยอวิ๋นออกไปที่สระไท่เยี่ย ซ่านเชาเห็นเซี่ยอวิ๋นแอบเดินออกจากโถงงานเลี้ยงก็แอบตามไปแต่เจอะรัชทายาทหลี่หงมาดักรอ สรุปทั้งคู่เลยแอบตามเซี่ยอวิ๋นไปด้วยกัน สักพักเซี่ยอวิ๋นก้อไปถึงสระไท่เยี่ย เว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน)ก็แอบตามมาพร้อมพูดจาบีบบังคับให้เซี่ยอวิ๋นยอมสวามิภักดิ์ตัวเองแทนฮองเฮาอู่จ้าว ทั้งเอาตัวเองเข้าแลก ทั้งจะให้อำนาจที่มากกว่า ถ้าเซี่ยอวิ๋นไม่ยอมตกลงละก็ ตัวเองจะโวยวายว่าเซี่ยอวิ๋นลวนลามสนมคนโปรดของฮ่องเต้ (ที่จริงเฮ่อหลันเป็นหลานสาวของฮองเฮาอู่จ้าว ทั้งคู่ต่างแย่งชิงอำนาจวังหลัง นางพร้อมจะแทงหลังฮองเฮาอู่จ้าวตลอดเวลา) เซี่ยอวิ๋นกลับกระโดดลงสระแทนท่ามกลางสายตาขององค์รักษ์ที่อยู่แถวนั้นแทน ซ่านเชารีบกระโจนออกมาลงสระไปงมช่วยเซี่ยอวิ๋นทันที สร้างความตื่นตระหนกแก่เว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน)ที่ผิดแผนสะงั้น 

ซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นที่แน่นิ่งขึ้นมา ซ่านเชากำลังจะผายปอดให้ เซี่ยอวิ๋นก็ฟื้นมาห้ามว่าเขายังไม่อยากจูบผู้ชาย555 พร้อมกันนั้นก็เยาะเย้ยท้าทายเว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน)ให้ไปโดดน้ำแล้วไปฟ้องฮ่องเต้สะสิ555 สรุปคืนนั้นฮ่องเต้รับปากให้ฮองเฮาอู่จ้าวตามไปทำพิธีเฟิงซ่านที่เขาไท่ซาน เมื่อทั้งคู่กลับมาที่จวน ฮองเฮาอู่จ้าวประทานรางวัลมอบชุดกองราชวัลลภใหม่เอี่ยมสองชุดให้พวกเขา 

ซ่านเชาอาศัยอยู่ในจวนอย่างสุขสบาย จนคืนหนึ่งก็มีจิ่นซินนางกำนัลคนสนิทของเซี่ยอวิ๋นแอบเข้ามาในห้องนอน กะจะมารับใช้ปรนนิบัติแต่ซ่านเชาโกรธมากและปฎิเสธนาง จากนั้นวิ่งไปหาเซี่ยอวิ๋นที่ห้องหนังสือ ซ่านเชาบอกว่าเขาไม่ต้องการใครคนไหนทั้งนั้น หลังจากนี้ก็ไม่ต้องส่งคนมาให้อีก เซี่ยอวิ๋นเลยพาน้องซ่านเชาไปเทียวหอคณิกาที่หรูสุดแพงสุดแทน แล้วเปิดห้องเรียกสี่ดาวแห่งหอคณิกามาปรนนิบัติ แต่ไม่อาจทำให้ใจของซ่านเชาหวั่นไหว เลยเปลี่ยนเป็นสี่หนุ่มดาวหอคณิกาชายมาแทน ซ่านเชาก็ไม่เอา แต่กลับหวั่นไหวในกลิ่นแป้งที่ติดกายคณิกาชายนิดน้อย เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นว่านี้มันแป้งชนิดเดียวกับที่คณิกาสาวๆพวกนั้นใช้ (แปลว่าน้องอะเป็นพวกชอบชายรักชายละสิ) เซี่ยอวิ๋นเตือนซ่านเชาว่าในฉางอัน คนที่เคยรุ่งเรืองก็สามารถตกอับได้ในคืนเดียว เช่นอดีตรัชทายาทคนเก่าที่เคยต้องใจชายคนงามจนถูกสั่งปลดจากตำแหน่ง แล้วโดนเนรเทศไปชายแดนแล้วไปตายอนาจที่นู่น ซ่านเชารีบปฎิเสธว่าตัวเองไม่ได้เป็นพวกชายรักชาย(หรอ...แต่น้องออกอาการหึงหน้ามืดทุกครั้งที่มีชายหรือหญิงอื่นเข้ามาใกล้ชิดเซี่ยอวิ๋นนะ555)

ต่อมาทั้งคู่ก้อได้รับคำสั่งให้รวมขบวนเดินทางของฮ่องเต้เพื่อไปเขาไท่ซาน ซ่านเชาไปในนามผู้ช่วยของเซี่ยอวิ๋น ระหว่างเดินทางรัชทายาทหลี่หงมักเรียกหาให้ซ่านเชาเข้าไปนั่งคุยด้วยกันในรถม้า ซ่านเชาเลยแอบถามเรื่องแม่ทัพอวี่เหวินหู่ รัชทายาทหลี่หงเลยเล่าเรื่องอดีตที่อวี่เหวินหู่เมาแล้วไปลวนลามเซี่ยอวิ๋นเพราะนึกว่าเป็นสาวงามในวัง ทำเอาซ่านเชาจดบัญชีแค้นในใจเพิ่ม555

เมื่อถึงตำหนักที่พัก เซี่ยอวิ๋นที่นั่งพักผ่อนในห้องก็สั่งให้ลูกน้องไปตามซ่านเชามาพบ แต่กลับเป็นแม่ทัพอวี่เหวินหู่ที่แอบสวมรอยเข้ามา แถมถือโอกาสเช็ดผมให้เซี่ยอวิ๋นอย่างถึงเนื้อถึงตัว(คนนี่ก็พยายามหาโอกาสเข้าใกล้ชิดเชยคนงามตลอดเวลา) แถมยังสั่งลูกน้องตัวเองล้อมที่พักเขาอีก เลยโดนเซี่ยอวิ๋นเอามีดสั้นวิ่งไล่แทงด้วยความโมโห จนแม่ทัพอวี่เหวินหู่ต้องเอาดาบเข้าขวางไม่งั้นตายแน่ เพราะเซี่ยอวิ๋นกะแทงเอาตาย555 ซ่านเชามาถึงก้ออารมย์ขึ้นทันที ใช้กระบี่หลงยวนฟาดเข้าขวางใส่แม่ทัพอวี่เหวินหู่ ทำให้แม่ทัพอวี่เหวินหู่นึกได้ว่าทำไมเซี่ยอวิ๋นอยู่ในห้องคนเดียวไร้องค์รักษ์เฝ้ารอบกาย แถมพอเขาเข้ามาก็เจอะเซี่ยอวิ๋นสั่งให้รินชาอีก อารมย์หึงคนงามจนหน้ามืดเกิดกับทั้งคู่ทันที555 

ทำให้อวี่เหวินหู่ท้าสู้ซ่านเชาในเขตพระราชวังทันที ทั้งคู่สู้กันแบบไม่ยอมแพ้ต่อหน้าคนงามเด็ดขาด กลายเป็นศึกของสองกองพลคู่กัด ต่างส่งเสียงเชียร์กันขรม สุดท้ายเป็นซ่านเชาเอาชนะได้ ก็ได้ยินเสียงฮองเฮาอู่จ้าวมาห้ามทัพ พระนางมาพร้อมกับนักพรตหมิงฉงเหยี่ยน พร้อมสั่งให้ทุกคนแยกย้าย แต่ให้พรุ่งนี้ทั้งหมดมารับโทษฐานต่อสู้กันในเขตพระราชฐาน

จากนั้นฮองเฮาอู่จ้าวก็เรียกเซี่ยอวิ๋นกับซ่านเชาเข้าพบ เพื่อให้นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนดูอาการเซี่ยอวิ๋น จะได้รักษาไข้ที่เซี่ยอวิ๋นเป็นๆหายๆ จนรักษาไม่หายขาดสักทีหลังจากตกสระไท่เยี่ยคราวนั้น แต่นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนกลับดูหน้าเซี่ยอวิ๋นพร้อมทำนายว่าเขาเป็นมังกรเขียวที่กายเป็นมังกรเร้นฟ้าในตำนาน แถมยังบอกว่าเป็นมังกรเขียวที่ใกล้ตายเพราะทั่วร่างเต็มไปด้วยบาดแผล เกรงว่าวันใดที่ส่งมังกรทองขึ้นสู่บัลลังก์วันนั้นจะเป็นวันตายของมังกรเขียวแทน ทำเอาเซี่ยอวิ๋นโกรธมากจนจะบีบคอนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนให้ตาย แต่นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนใช้วิชาหุ่นเชิดหนีทัน

วันต่อมาซ่านเชาเข้าเฝ้าฮ่องเต้เพื่อโดนไต่สวนคดีต่อสู้กับแม่ทัพอวี่เหวินหู่เมื่อคืนในห้องโถงพระราชวัง เซี่ยอวิ๋นดูกังวล แต่ฮ่องเต้กลับดูโปรดปรานซ่านเชามาก เพราะบุคลิกซื่อตรงเยี่ยมยุทธ แถมยังเป็นคนหาดอกบัวหิมะให้รัชทายาทหลี่หงอีก ทั้งเก่งทั้งหล่อจนอยากได้เป็นลูกเขย555 แต่ฮ่องเต้จำต้องตัดสินคดี เลยให้ซ่านเชายอมรับผิดด้วยการขอโทษต่อแม่ทัพอวี่เหวินหู่ ทุกคนจะได้แยกย้ายกันไป แต่ซ่านเชายอมรับผิดแต่ไม่ยอมขอโทษแม่ทัพอวี่เหวินหู่(ก้อเขาเป็นศัตรูหัวใจอะ55) เพราะแม่ทัพอวี่เหวินหู่เข้าไปรังแกเซี่ยอวิ๋นก่อน ในฐานะลูกน้องเซี่ยอวิ๋นเขาจึงไม่อาจยอมรับการกระทำของแม่ทัพอวี่เหวินหู่ได้555

ทำให้ฮ่องเต้ต้องสอบถามว่าแม่ทัพอวี่เหวินหู่ไปทำอะไรกลางดึกในห้องพักของเซี่ยอวิ๋น(เรื่องคดีเก่ากลับมาอีกครั้ง555) ทำเอาเหล่าขุนนางที่ยืนฟังส่งเสียงฮือฮา เพราะรู้กันว่าจวนแม่ทัพอวี่เหวินหู่เต็มไปด้วยหญิงงาม แล้วทำไมแม่ทัพอวี่เหวินหู่ถึงได้แอบไปหาเซี่ยอวิ๋นกลางดึก555 ตัวแม่ทัพอวี่เหวินหู่ก็ตอบไม่ได้ว่าไปทำไม55 ทำเอาฮ่องเต้ตัดสินไม่ได้เลยต้องไปถามฮองเฮาอู่จ้าวว่าจะเอายังไงดี

ฮองเฮาอู่จ้าวเลยให้ทั้งคู่ต่อสู้ประลองยุทธกัน ถ้าซ่านเชาชนะพระนางจะไม่เอาผิดกับเซี่ยอวิ๋นและซ่านเชา แต่ถ้าซ่านเชาแพ้ต้องยอมขอขมากับแม่ทัพอวี่เหวินหู่ ยังไม่ทันจะเริ่มประลองเฮ่อหลันจือหมิ่น(พี่ชายของเว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน) ก็เข้ามาเสนอให้ทั้งคู่มาประลองขี่ม้ายิงธนูแทนประลองวิชายุทธ เพื่อให้ความเป็นธรรมกับแม่ทัพอวี่เหวินหู่ที่เป็นแม่ทัพไม่ใช่ชาวยุทธภพ โดยเฮ่อหลันจือหมิ่นเป็นคนนำม้าดีกับธนูเยี่ยมมาจากสำนักอันเหมินพอดี

(เฮ่อหลันจือหมิ่นมีคดีเก่ากับเซี่ยอวิ๋น เพราะเขาเคยลากนางกำนัลจะไปข่มเหง แต่ทำไม่สำเร็จแล้วไปป้ายสีว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนทำ แต่เซี่ยอวิ๋นไม่ยอมรับผิดแถมไม่มีหลักฐาน ฮ่องเต้เลยสั่งโบยคนทั้งคู่แทน งานนี้เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นแก้คืนเฮ่อหลันจือหมิ่น ด้วยการแอบไปฟาดจนสลบ แล้วจับเฮ่อหลันจือหมิ่นที่สลบแล้วแก้ผ้ามัดเชือดไปโยนทิ้นลงกลางถนนหน้าหอคณิกาเพื่อเป็นการประจาน555)

ฮองเฮาอู่จ้าวขัดไม่ได้ ถึงกังวลแต่ก็ต้องยอมให้เริ่มการแข่งขัน ชายผู้หลงรักคนงามทั้งคู่ขึ้นม้าเตรียมแข่ง เซี่ยอวิ๋นไม่มั่นใจ คิดว่าสำนักอันเหมินอาจมีแผนการการสกปรก เซี่ยอวิ๋นเลยขึ้นม้าตัวเองเตรียมวิ่งประกบเพื่อสังเกตุการอย่างใกล้ชิด พร้อมเตือนซ่านเชาว่าระวังแผนร้ายของสำนักอันเหมิน ก่อนจะเริ่มแข่งเฮ่อหลันจือหมิ่นเดินเข้ามาพูดจายั่วโมโหเซี่ยอวิ๋น พร้อมเอื้อมมือจะลูบม้าของเขา แต่เจอะเซี่ยอวิ๋นใช้กำลังภายในสะบัดแขนเฮ่อหลันจือหมิ่นออกไป

เมื่อเริ่มแข่ง ทั้งคู่ต่างรีบขี่ม้า แม่ทัพอวี่เหวินหู่สังเกตุได้ว่าเซี่ยอวิ๋นดูเป็นห่วงซ่านเชามาก ทำให้ลมเพชรหึงขึ้นหน้าทำให้มุ่งมั่นจะเอาชนะซ่านเชาให้ได้ ทั้งคู่เฆี่ยนม้าเพื่อรีบยิงธนูให้เข้าเป้าแรก สรุปเข้าเป้าพร้อมกันทั้งคู่ โดยมีเซี่ยอวิ๋นขี่ม้าตามประกบตลอดทาง จนกระทั้งมาถึงเป้าที่9 ม้าของเซี่ยอวิ๋นก้อคลั่งเตลิด มีคนตะโกนให้เซี่ยอวิ๋นฆ่าม้าเพื่อความปลอดภัย แต่เขาตัดใจฆ่าม้าคู่ใจไม่ได้ ก็พอดีซ่านเชาชักม้ากลับมาอุ้มเซี่ยอวิ๋นให้ขึ้นม้าตัวเดียวกัน ทำให้เขาพลาดเป้าที่9ไป ในขณะที่แม่ทัพอวี่เหวินหู่กะลังขี่ม้าไปที่เป้าที่10แล้ว เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่าซ่านเชาพลาดโอกาสชนะแล้ว แต่ซ่านเชาบอกยังไม่แน่หรอ แล้วเฆี่ยนม้าตามไปแล้วยิ่งธนูใส่เป้าที่10ผ่ากลางลูกธนูของแม่ทัพอวี่เหวินหู่เข้าเป้าที่10แทน

ผลการแข่งขันต่อหน้าเหล่าขุนางที่เป็นพยาน เรื่องนี้เป็นที่ฮือฮามากมาย ฮ่องเต้มีความสุขที่มีขุนนางบู๊ที่เก่งกาจเพิ่มขึ้น สรุปฮ่องเต้เลยให้ทั้งคู่เสมอกันแต่กลับยกม้ากับธนูให้ซ่านเชาแทน เป็นการบอกใบ้กลายๆว่าใครชนะ555 คืนนั้นซ่านเชาได้กลายเป็นขวัญใจของกองราชวัลลภ เพราะสามารถเอาชนะแม่ทัพอวี่เหวินหู่แห่งกองอาชาหาญทีเป็นคู่ปรับตลอดกาลในวังหลวง จากเมื่อก่อนโดนเหล่าองค์รักษ์แอบเรียกว่าไอ้โล้นตอนนี้มาเป็นพี่ซ่าน555 แถมยังมาแอบจัดงานเลี้ยงฉลองให้อีก ขณะกำลังครื้นเครงกันทั้งกอง เซี่ยอวิ๋นก็เดินมาตามซ่านเชาให้ไปคุยส่วนตัว

เซี่ยอวิ๋นมาบอกว่าฮองเฮาอู่จ้าวจะประทานตำแหน่งรองผู้บัญชาการกองราชวัลลภให้กับซ่านเชา เขายินดีจะรับตำแหน่งนี้ไหม ซ่านเชากลับบอกว่าที่เขากลับมาฉางอัน ก็เพื่อมาตามเซี่ยอวิ๋นให้กลับไปอยู่ที่โม่วเป่ยด้วยกัน แต่เซี่ยอวิ๋นปฎิเสธพร้อมกับได้ยินเสียงบางอย่าง เลยกระโดดขึ้นหลังคาตามไปดู พบว่าเฮ่อหลันจือหมิ่นกำลังลวงลามเผยจื่อหลิ่วที่เป็นว่าที่พระชายาของรัชทายาทหลี่หง เซี่ยอวิ๋นห้ามไม่ให้ซ่านเชาเข้าไปยุ่งเรื่องนี้ ซ่านเชาผิดหวังในความใจร้ายของเซี่ยอวิ๋นมาก เลยเข้าไปขวางคนเดียวพร้อมลงมือทำร้ายเฮ่อหลันจือหมิ่นเพื่อช่วยเผยจื่อหลิ่ว แต่เจอะเฮ่อหลันจือหมิ่นขู่ว่าถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ไป เผยจื่อหลิ่วคงได้รับแพรขาวสามฉือให้แขวนคอตายเพื่อรักษาเกียรติ์ของนางแทน ทำเอาซ่านเชาโมโหพร้อมขู่ว่าถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป เขาจะตามฆ่าเฮ่อหลันจือหมิ่นแน่นอน 

ส่วนเซี่ยอวิ๋นที่อยู่อีกด้านเจอะอินไคหยางหัวหน้าสำนักอันเหมิน (อินไคหยางเป็นร่างเทพของเต่างูดำ ที่เป็น1ใน4ของสัตว์เทวะที่มีพลังแฝงมหาศาล เขาเป็นคนเก็บเซี่ยอวิ๋นมาเลี้ยงเป็นลูกศิษย์ เพราะรู้ว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนเผ่ามังกรและมีมันกรเร้นกาย เซี่ยอวิ๋นเคยเป็นศิษย์โปรดอยู่พักหนึ่งจนกระทั่งเขาโดนเนรเทศไปอยู่โมว่เป่ย จิ่งหลิ่งเลยขึ้นมาเป็นศิษย์โปรดแทน)

เซี่ยอวิ๋นถามว่าอินไคหยางกลับมาราชสำนักทำไม พร้อมชักกระบี่ไท่อาเข้าสู้ อินไคหยางบอกเรื่องแผนการยึดครองยุทธภาพ พร้อมตัวเองเปิดผนึกเต่างูดำออกมาเพื่อจัดการเซี่ยอวิ๋นโดยเร็ว ทำให้เซี่ยอวิ๋นต้องจำใจฝืนเปิดผนึกมังกรเร้นกายออกมาต้าน ทำร่างกายเซี่ยอวิ๋นได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ฝั่งอินไคหยางก็ได้เลือดได้แผลกลับไปเช่นกัน อินไคหยางเข้าตรวจร่างเซี่ยอวิ๋น พร้อมเตือนว่าเขาไม่อาจใช้ร่างกายนี้ไปอีกสามเดือนซึ่งเป็นช่วงการประลองหาประมุขยุทธภพคนใหม่พอดี

คืนนั้นฮ่องเต้ฝันถึงตำนานมนุษย์เหล็กยักษ์12ตัวของจักรพรรดิจิ๋นซี่ที่เป็นคนสร้างพร้อมฝั่งหุ่นเหล็กไว้ใต้เขาไท่ซาน

ซ่านเชาไม่ได้รู้เลยว่าเซี่ยอวิ๋นบาดเจ็บหนัก สามวันผ่านไปซ่านเชาเอาแต่หลบอยู่ในห้องพักพร้อมกินเหล้าดับทุกข์ที่ผิดหวังในตัวเซี่ยอวิ๋น ว่าเป็นคนโฉดชั่วอย่างที่คนอื่นร่ำลือจริงๆ ก็พอดีรัชทายาทหลี่หงแอบมาหาเพื่อพูดคุย บอกว่าช่วงสามวันนี้ฮ่องเต้เอาแต่ปิดห้องพูดคุยกับขุนนางลึกลับคนหนึ่ง เซี่ยอวิ๋นก็เงียบหายไม่ปรากฎตัวเลย และเผยจื่อหลิ่วมาสารภาพเรื่องโดนเฮ่อหลันจือหมิ่นข่มเหง ถึงจะปลอดภัยเพราะซ่านเชาช่วยนางได้ทัน แต่ทางบ้านนางมารับนางกลับไปพร้อมให้นางเข้าวัดปฎิบัติธรรมชั่วชีวิต เขาที่เป็นรัชทายาทไม่มีอำนาจจะช่วยใครได้เลย ไม่รู้จะเป็นไปทำไม รัชทายาทหลี่หงมาอิจฉาเรื่องซ่านเชาที่มีอิสระแถมเก่งกาจ อยากไปไหนก็ได้ เลยเจอะซ่านเชาที่กำลังเมาสวนไปว่ายุทธภาพกว้างใหญ่แต่สถานที่จะหนีกลับมีแค่นิดเดียว สุดท้ายก็โดนตามฆ่าอยู่ดี สู้หันหน้าสู้ตายอาจจะยังมีทางรอดมากกว่า คำพูดนี้สร้างแรงบันดาลใจให้รัชทายาทหลี่หงได้คิดก็รีบวิ่งจากไป (แต่ที่จริงแล้วคำสอนนี้มาจากเซี่ยอวิ๋นที่สอนซ่านเชาสมัยเขายังเด็กที่ตอนอยู่ด้วยกันที่โมว่เป่ย)

หลังจากซ่านเชาพูดจบก้อคิดถึงเซี่ยอวิ๋น เลยลอบปีนหลังคาไปหาอาจารย์ ในห้องพักกลับมืดมิด ซ่านเชาแอบเดินเข้าเจอะเซี่ยอวิ๋นกำลังนั่งสมาธิโดยเปลือยกายท่อนบน รอบกายมีแสงเรืองๆสีเขียวเป็นรูปร่างมังกรล้อมกายของเซี่ยอวิ๋น ซ่านเชานั่งข้างหน้าเซี่ยอวิ๋นแล้วไปจับมือที่วางบนเข่าแต่กลับถูกพลังมังกรกระแทกกระเด็น ความทรงจำสมัยเด็กแว่บเข้ามา ตอนนั้นเซี่ยอวิ๋นนอนหลับสนิทบนเตียง ซ่านเชาที่ยังเป็นเด็กหนุ่มแอบย่องมาดูหน้าอาจารย์พร้อมแอบก้มลงไปจูบปากเซี่ยอวิ๋น จากนั้นเขาก้อรีบวิ่งหนีออกไป สักพักเซี่ยอวิ๋นก็ลืมตาแล้วกลับไปหลับตาอีกครั้ง ทำให้ซ่านเชารู้ตัวแล้วว่าเซี่ยอวิ๋นรับรู้มาตลอดว่าตัวเองคิดไม่ซื่อกับอาจารย์ตัวเอง555

พอดีกับที่องค์รักษ์ตะโกนเข้ามาว่าจิ่นซินนางกำนัลเดินทางมาถึงแล้วจะให้เข้าไปเลยไหม ซ่านเชาเลยหลบไปซ่อนบนขื่อแทน แต่จิ่นซินกลับถือโอกาสเดินเข้ามาเอง พร้อมกับมาลูบไล้เรืองร่างมังกรเร้นเลยโดนเซี่ยอวิ๋นจับบีบข้อมือ พร้อมกระชากโฉมหน้าที่แท้จริงคือนักพรตหมิงฉงเหยี่ยน หมิงฉงเหยี่ยนบอกว่าร่างกายของเซี่ยอวิ๋นบาดเจ็ยสาหัญ สามเดือนนี้ไม่อาจใช้พลังไม่งั้นอาจถึงตายได้ เพราะเซี่ยอวิ๋นฝืนเปิดผนึกมังกรเร้นตั้งหลายครั้งตั้งแต่ที่ตระกูลเคหาสน์หลอมกระบี่ ล่าสุดเจอะอินไคหยางทำจู่โจมร้ายที่ตรงหัวใจอีก

ซ่านเชาที่หลบอยู่บนขื่อเลยเพิ่งรู้ว่าเซี่ยอวิ๋นโดนทำร้ายรุนแรงมาหลายครั้งโดยที่เขาไม่รู้เรื่องเลย ระหว่างน้นหมิงฉงเหยี่ยนก็เล่าแผนการครองยุทธภพของอินไคหยาง ที่เข้าไปคุยเรื่องฝันของฮ่องเต้พร้อมเล่าเรื่องการยึดครองยุทธภพเพื่อให้เหล่าชาวยุทธมารับใช้ราชสำนักโดยตรง พร้อมกับวาดพัดไปใกล้ๆร่างของเซี่ยอวิ๋น ซ่านเชารีบกระโดดลงมาเอากระบี่หลงยวนฟันร่างหมิงฉงเหยี่ยนจนพัดกระเด็นออกไปเพราะด้ามพัดมีเข็มแหลมซ่อนอยู่ หมิงฉงเหยี่ยนกลายร่างเป็นฝูงนกหนีไป

เซี่ยอวิ๋นถามว่าซ่านเชามาทำอะไร ซ่านเชาเลยบอกว่าได้ข่าวว่าเซี่ยอวิ๋นไม่สบายเลยมาดูอาการ เซี่ยอวิ๋นบอกเขาไม่เป็นอะไร แต่ซ่านเชากลับเอาฝ่ามือไปประกบที่อกของเซี่ยอวิ๋นเพื่อถ่ายทอดปราณใส่ตัวจำกำลังภายในของเซี่ยอวิ๋นไหลเวียนเป็นปกติ

ซ่านเชาถามถึงที่มาของมังกรเร้นฟ้า เซี่ยอวิ๋นเลยเล่าถึง4ชนเผ่าสัตว์เทวะศักดิ์สิทธิ์ ที่4เผ่ามักจะแต่งงานกันเองยกเว้นเผ่ามังกรมักจะไปแต่งงานกับคนนอกเผ่า เด็กคนใดเกิดมามีผนึกมังกรจะเรียกว่าเร้น ถ้าเปิดผนึกมังกรได้จะเรียกว่าฟ้า เซี่ยอวิ๋นได้มังกรเร้นฟ้ามาจากทางฝั่งแม่ ซ่านเชาเลยถามถึงที่มาความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยอวิ๋นกับฮองเฮาอู่จ้าว ก็มีคนตามให้เซี่ยอวิ๋นไปเฝ้าฮ่องเต้ด่วน กระทั่งฮองเฮาอู่จ้าวยังไม่รู้ที่มาของเรื่องด่วน เพราะอ่องเต้พูดคุยกับอินไคหยางแบบส่วนตัวสองคนเท่านั้น

ในท้องพระโรงฮ่องเต้เล่าความฝันถึงมนุษย์เหล็กใต้เขาไท่ซาน เพื่อขอความเห็นให้เหล่าขุนนางตีความฝันนี้ เหล่าขุนนางตอบไปก็ไม่โดนใจสักคน จนฮ่องเต้อารมย์เสีย เหล่าขุนนางก็หวาดกลัวที่จะตอบ เซี่ยอวิ๋นเลยเสนอตัวขึ้นไปทูลว่าความฝันมักเกิดจากการที่เรายึดติดกับบางสิ่งมากไป กลางวันเก็บไปคิด กลางคืนเก็บไปฝัน ช่วงนี้มีใครชวนฮ่องเต้คุยแต่เรื่องพวกนี้ไหม อาจจะมีใครมาครอบงำความคิดของพระองค์รึป่าว การออกตัวของเซี่ยอวิ๋นครั้งนี้ได้ใจจากขุนนางที่เคยเป็นศัตรูทันที555 ฮ่องเต้กำลังจะได้สติ อินไคหยางก้อก้าวเข้าท้องพระโรงทั้นที เซี่ยอวิ๋นเลยชิงพูดว่าสำนักอันเหมินมีวิชาลี้ลับมากมายที่สามารถสร้างเรื่องเหลือเชื่อได้ แถมสำนักอันเหมินที่เคยจากราชสำนักไปแล้ว ยามนี้หวนกลับคืนมามีจุดประสงค์อะไร

อินไคหยางเดินเข้ามาใกล้เซี่ยอวิ๋นพร้อมใช้มนต์สะกดจนเซี่ยอวิ๋นนิ่งไปทันที เซี่ยอวิ๋นโดนสะกดให้หวนนึกไปถึงครั้งแรกที่เจอะอินไคหยาง ที่กำลังลงมือสังหารรัชทายาทหลี่เฉิงเฉียนที่โดนเนรเทศมาอยูแถบชายแดน ขณะที่เขาจะหลบหนี กลับเจอะอินไคหยางจะสังหารปิดปาก ก็พอดีมังกรเร้นกายระเบิดพลังออกมาช่วยชีวิต ทำให้อินไคหยางเปลี่ยนใจนำเขากลับสำนักอันเหมิน พร้อมรับเข้าเป็นลูกศิษย์เพื่อฝึกเป็นนักฆ่าระดับแนวหน้าแทน ซ่านเชาที่เฝ้าสังเกตุเซี่ยอวิ๋นตลอดเวลา เห็นอาการผิดปกติเลยเข้าไปจับมือ เลยกลายเป็นคลายมนต์สะกดให้เซี่ยอวิ๋นไปทันที

อินไคหยางเริ่มสนใจในตัวของซ่านเชา เลยส่งมนต์สะกดใส่ตาของซ่านเชาแทน แต่กลับไม่ได้ผล555 แถมซ่านเชายังเอาตัวมาบังเซี่ยอวิ๋นอีกต่างหาก อินไคหยางเลยหันไปสนใจฮ่องเต้แล้วเล่าว่าในช่วงพิธีเฟิงซ่านที่เขาไท่ซานตรงกับวันชุมนุมชาวยุทธจัดประลองหานประมุขยุทธภพ ถ้าลงมือล้อมพวกเหล่าชาวยุทธแล้วลงมือสังหารในคราวเดียว เท่ากับหมดสิ้นปัญหาคนที่แข็งข้อกับราชสำนัก แต่เหล่าขุนนางต่างไม่เห็นด้วยกับการลงมือเหี้ยมโหดไร้คุณธรรมเยี่ยงนี้ ทำให้ฮ่องเต้ที่ที่ถือหางอินไคหยางเลยไม่ยอมอ่อนข้อให้เหล่าขุนนางที่ขัดค้านเรื่องนี้ 

ซ่านเชาคร้านจะสนใจเรื่องนี้ กลับประคองเซี่ยอวิ๋นมาหลบมุมเพื่อดูอาการ เซี่ยอวิ๋นเลยเล่าว่ามะกี้เขาโดนมนต์สะกดเงาดอกไม้พรายจันทรา แต่ที่ไม่ได้ผลกับซ่านเชา เป็นเพราะซ่านเชาไร้ความปรารถนา ไม่โลภ ไม่มีอะไรที่อยากมีอยากได้แถมยังมีหัวใจที่มั่นคงแข็งแกร่งมาก (ที่จริงมีนะ น้องเขาอยากได้อาจารย์คนเดียวเท่านั้น) เซี่ยอวิ๋นชวนซ่านเชาเดินออกมา เพราะดูแววแล้วขุนนานคงไม่อาจเถียงเอาชนะอินไคหยางได้แน่ๆ

หลังจากนั้นฮองเฮาอู่จ้าวเรียกเซี่ยอวิ๋นกับซ่านเชาเข้าเฝ้าส่วนตัว เพื่อมาบอกว่าฮ่องเต้ตกลงจะจัดการตามแผนการที่อินไคหยางเสนอแล้ว เลยมาถามว่าเซี่ยอวิ๋นจะสามารถเอาชนะอินไคหยางได้ไหม เซี่ยอวิ๋นบอกว่าแค่ยกเดียวอาจพอไหว...แต่ที่เหลือน่าจะไม่ไหว

ตกดึกเซี่ยอวิ๋นนั่งกินเหล้ารับลมข้างนอกที่พักจนเริ่มจะเมามาย ซ่านเชาตามมาห้ามเซี่ยอวิ๋นไม่ให้เขาดื่มอีก ถามว่าทำไมเขาถึงได้เสพติดอำนาจที่ไม่จีรัง ทำตัวเหมือนเอาชีวิตไปทิ้งง่ายๆ เซี่ยอวิ๋นบอกว่าเขาอยากอยู่อย่างสุขสบายมันก้อต้องเสี่ยงสูง พอจะเดินกลับก็เมาพับจะล้ม ซ่านเชาเลยอุ้มเขาไปนอนที่เตียงดีๆ พร้อมกับจิตใจที่กระเจิงกระเจิงอีกครั้งจนต้องวิ่งกลับมาที่พักตัวเอง

ยังไม่ทันได้พัก ก้อปรากฎว่าอินไคหยางมาดักรอเล่นงานอยู่ในห้อง ซ่านเชาใช้กระบี่หลงยวนเข้าสู้ทันที อินไคหยางสงสัยว่าทำไมมนต์สะกดถึงไม่ได้ผล ซ่านเชาเลยบอกว่าเขาลืมความทรงจำเก่าไปหมดแล้ว เลยทำให้อินไคหยางรู้ว่าซ่านเชาโดนสะกดความทรงจำ อินไคหยางเลยกระชากเข็มทองที่ฝั่งอยู่ด้านหลังท้ายทอยศีรษะของซ่านเชาออกมาบางส่วน ทำให้ความทรงจำที่น่ากลัวของซ่านเชาไหลกลับคืนมา  พร้อมกันนั้นอินไคหยางใช้มนต์สะกดเงาดอกไม้พรายจันทราใส่ซ่านเชาทันที

ซ่านเชาสมัยเริ่มแตกหนุ่มไปเที่ยวตลาดนัดในโม่วเป่ยกับเซี่ยอวิ๋น เนื่องจากเซี่ยอวิ๋นสวมชุดขาวกับใช้ผ้าคลุมหน้าทำให้พ่อค้าแม่ค้านึ(เดินเขินแทน) ทั้งคู่กลับบ้านพักพร้อมเสบียงที่หาซื้อเก็บไว้ ช่วงนี้มีสารลับจากนกเหยี่ยวมาส่งถึงเซี่ยอวิ๋นบ่อยมากจนซ่านเชาระแวง ต้องถามว่าญาติของเซี่ยอวิ๋นเขียนมาเร่งให้กลับบ้านหรอ เซี่ยอวิ๋นปฎิเสธว่าเขาไม่มีครอบครัวข้างหลัง จนมีวันหนึ่งซ่านเชาแอบออกไปหาดอกไม้เพื่อจะเอามามอบให้เซี่ยอวิ๋น แต่กลับเจอะเซี่ยอวิ๋นลงมือจะสังหารเขาแทน ครานั้นเซี่ยอวิ๋นให้เวลาเขาหนี6ชั่วยาม ถ้าโดนตามเจอะจะฆ่าเขาให้ตายทันที

ซ่านเชาน้อยที่ทั้งเสียใจ ทั้งเจ็บปวดวิ่งหนีไปกลางทะเลทรายแต่กลับเจอะฝูงหมาป่าล้อมดักแทน เขาฆ่าหมาป่าจ่าฝูงตายไปตัวแต่ยังคงไม่สามารถจะสู้กับทั้งฝูง เพราะตัวเองบาดเจ็บหนักมาก ก็พอดีเซี่ยอวิ๋นตามมาพอดี แต่ลงมือฆ่าหมาป่าทั้งหมดแทน จากนั้นก็หยิบธนูจะยิงเขา พร้อมพูดประโยคว่าชาติหน้าขออย่าให้เขามาเจอะกับซ่านเชาอีก

ซ่านเชาที่ก้มตัวลงเพราะโดนสะกด กำลังจะโดนอินไคหยางฟาดหัวให้ตายในคราวเดียว ซ่านเชากลับได้สติพร้อมกับคำถามว่าทำไมถึงต้องฆ่าข้า ก้อลุกขึ้นเอากระบี่หลงยวนเข้าฟันอินไคหยางทันที จนกระบี่ปาดหน้าอกอินไคหยางจนเลือดสาด

ที่หอพระในตำหนักของฮองเฮาอู่จ้าว เซี่ยอวิ๋นเข้าพบเพื่อจะให้คำตอบ ฮองเฮาอู่จ้าวเอาแต่พูดเรื่องความหลังและสายใยเก่าที่ผูกทั้งคู่ให้ก้าวมาถึงขั้นนี้ โดยที่เซี่ยอวิ๋นไม่อาจปฎิเสธคำขอร้องของฮองเฮาอู่จ้าว ซ่านเชาที่ตามหาเซี่ยอวิ๋นด้วยความปวดร้าวใจ ก็มาเห็นภาพเซี่ยอวิ๋นก้มลงให้ฮองเฮาอู่จ้าวที่กำลังเอามือจับใบหน้าเซี่ยอวิ๋นด้วยอารมย์หวงหาแล้วก้มจูบกลางหน้าผากของเซี่ยอวิ๋น ทำให้ซ่านเชาทั้งโกรธทั้งหึงโมโหจนเดินจากหายไปด้วยใจที่แหลกสลาย โดยไม่ได้ฟังเลยว่าเซี่ยอวิ๋นพูดอะไรกับฮองเฮาอู่จ้าว

วันทำพิธีเฟิงซาน ขบวนฮ่องเต้เดินทางขึ้นเขาเริ่มทำพิธี แต่ซ่านเชากลับขี่ม้าหลบออกมาเพื่อกลับฉางอันไปวัดฉือเอิน ซ่านเชาขอให้ไต้ซือจื้อหยวนดึงเข็มทองที่สะกดความจำที่เหลือออก แต่ไต้ซือจื้อหยวนบอกว่าเขาทำไม่ได้ ซ่านเชาจึงสอบถามความจริงเมื่อสองปีก่อน ว่าทำไมที่เขาโดนเซี่ยอวิ๋นลงมือฆ่าจริงจังสองครั้ง แต่ก็รอดจนมาถึงหน้าวัดนี้ พอเขาลืมอดีตเซี่ยอวิ๋นกลับไม่เคยลงมือมาตามฆ่าเขาอีก ยังก่อนหน้า1วันที่รัชทายาทหลี่หงโดนพิษ เซี่ยอวิ๋นกลับให้เขาดื่มชาดอกบัวหิมะกันพิษร้ายไว้ก่อนหน้า ยังเหตุการณ์อื่นๆที่ตามมาก็เป็นเซี่ยอวิ๋นที่ออกหน้าพยายามป้องกันเขาเอาไว้อีก มันเป็นเพราะอะไร ไต้ซือจื้อหยวนบอกว่าเขาไม่รู้เช่นกัน อยากรู้คงต้องไปถามคนนั้นแล้วละ 

จากนั้นไต้ซือจื้อหยวนก็ชวนให้ซ่านเชาให้ดื่มชา แต่ซ่านเชาไม่ดื่มกลับเร่งขอคำตอบ ไต้ซือจื้อหยวนกลับดื่มชาแทนพร้อมกระอักเลือด ก่อนตายได้บอกว่าตัวเองรู้แผนของหลิวซวี่เจี๋ยกับรัชทายาทหลี่หง แต่เซี่ยอวิ๋นคงกลัวตัวเองจะฉวยโอกาสลงมือวางยาพิษในเครื่องดื่มพิษนี้เพื่อกำจัดซ่านเชา พวกเขาเลยเจอะเซี่ยอวิ๋นซ้อนแผนตลบหลังแทน ซ่านเชาไม่เข้าใจว่าไต้ซือจื้อหยวนที่เป็นคนดูแลรักษาเขามาสองปี ทำไมถึงวางแผนร้ายใส่ร้ายเขาละ จื้อหยวนจึงบอกว่าตัวเองโดนข่มขู่มาอีกที ทุกคนถูกดึงเข้ามาในวังวนของการแย่งชิงอำนาจ ที่เซี่ยอวิ๋นไม่ฆ่าซ่านเชาเพราะยังมีผลประโยชน์ แล้วเอ่ยคำทำนายว่า มังกรทองเหินหาวจากโม่วเป่ย....ให้ระวังเซี่ยอวิ๋นให้ดีแล้วก้อสิ้นใจไป

วันทำพิธีที่หอเฟิงซื่อ ฮองเฮาอู่จ้าวถามหาซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋นที่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าซ่านเชาหายหัวไปไหน ก็พอดีมีม้าเร็วมาส่งข่าวฮ่องเต้ ว่าผลการประลองยุทธคัดเลือกประมุขยุทธภพรอบแรกมีผู้ผ่านเข้ารอบ5คน ฮ่องเต้หันไปถามอินไคหยางว่าพวกนี้เก่งรึป่าว อินไคหยางบอกว่าพรุ่งนี้จะสั่งให้จิ่งหลิ่งศิษย์เอกจัดการกวาดล้างพวกนี้ให้หมด พระองค์ไม่ต้องเป็นกังวล

วันต่อมาฮ่องเต้ไปอ่านราชโองการที่หอเติงเฟิง ก็เป็นวันกวาดล้างยุทธภพ จิ่งหลิ่งในนามศิษย์เอกพรรคเทพปีศาจขึ้นมาท้าผู้ประลอง แต่ยังไม่มีใครกล้าลงไปสู้ เพราะต่างรู้ฝีมือของจิ่งหลิ่งยามปะมือกันที่เคหาสน์หลอมกระบี่ แต่ตอนนี้จิ่งหลิ่งกลับบีบบังคับทุกคนให้สู้ ไม่สู้ก้อโดนไล่ฆ่าอยู่ดี พวกชาวยุทธเลยรวมมือกันสู้ แต่ฝีมือกลับสู้จิ่งหลิ่งและพรรคเทพปีศาจไม่ได้ จวนจะโดนฆ่าตายยกก๊วนแล้ว ตอนนั้นเซี่ยอวิ๋นก็ออกมาต้านจิ่งหลิ่ง แล้วให้คนที่เหลือรีบหลบหนีไป เพราะตอนนี้นอกจากพรรคเทพปีศาจจะรุมฆ่าหมู่แล้ว รอบนอกด่านยังมีกองทัพทหารเตรียมดักฆ่าคนที่หนีออกมารอบนอกสถานที่ประลองยุทธอีก ทุกคนพากันหนีไปซ่อนตามซอกเขารวมถึงตัวเซี่ยอวิ๋นเองด้วย ตอนนั้นเองอินไคหยางก็ประกาศตัวเป็นเจ้ายุทธภพทันที พร้อมประกาศว่าใครไม่เห็นด้วย พรุ่งนี้ให้มาท้าสู้ได้ที่เวทีประลอง

ซ่านเชารีบกลับมาที่พระราชวังด้านล่างเขาไท่ซานที่ตำหนักฮ่องเต้พักอยู่ เพื่อตามหาอินไคหยางที่ตอนนี้ตามประกบฮ่องเต้ตลอดเวลา แต่กลับพบเซี่ยอวิ๋นที่มีร่องรอยบาดเจ็บบริเวณไหล่กำลังเข้าไปในตำหนักของฮองเฮาอู่จ้าว ด้วยแรงหึงเลยตามไปแอบดูบนหลังคาตำหนัก เซี่ยอวิ๋นนำเข็มทองมาให้ฮองเฮาอู่จ้าวไว้ใช้แทงตรงขมับฮ่องเต้ ต่อเมื่อฮองเฮาอู่จ้าวรู้ข่าวว่าเขาพ่ายแพ้ให้อินไคหยาง เพราะเขามั่นใจว่าฮ่องเต้โดนมนต์สะกด เพราะอินไคหยางเชี่ยวชาญเวทมนต์ตามลักษณะเผ่าพันธ์เต่างูดำ เข็มทองนี่จะคลายมนต์สะกดได้ เซี่ยอวิ๋นไม่มั่นใจว่าตัวเองจะชนะอินไคหยาง เพราะอาการบาดเจ็บที่ยังไม่หาย ยังอาการเจ็บป่วยเรื้อรังที่ยังไม่หายอีกอีกต่างหาก ถ้าเขาฝืนเปิดผนึกมังกรเร้นฟ้าครั้งนี้อาจถึงขั้นทำให้เขาถึงตายได้

ซ่านเชาเผลอบีบกระเบื้องหลังคาแตกด้วยแรงหึงเลยรีบกระโจนหลบหนี เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นวิ่งไล่ตามออกไป เซี่ยอวิ๋นรู้ว่าเป็นซ่านเชาเลยสั่งให้หยุดวิ่งแล้วถามว่ากลับมาทำไม น้องก้อตอบด้วยความน้อยใจว่ามาดูว่าเซี่ยอวิ๋นจะได้ดีหรือจะโดนกลบฝั่งดินแทน ถ้าพรุ่งนี้เซี่ยอวิ๋นพลาดท่าเสียที น้องซ่านเชางก็จะไม่ยอมยื่นมือไปช่วยเหลือหรอกนะ ก่อนน้องสะบัดหน้าจากไปก้อไปแกะเอาเชือกมัดผมของเซี่ยอวิ๋นมา แล้วยกมาจูบด้วยแล้วเอาติดมือไป (แหม...มทั้งรักทั้งแค้นทั้งน้อยใจไปหมดเด็กน้อยเอ๋ย555) 

ฮ่องเต้เคลื่อนขบวนเพื่อทำพิธีบวงสรวงยอดหอเจี้ยงซ่าน ฮองเฮาอู่จ้าวจะขึ้นไปทำพิธีพร้อมกับฮ่องเต้ แต่เจอะลูกน้องของอินไคหยางขัดขวาง ว่าให้รอฮ่องเต้ทำพิธีก่อนแล้วฮองเฮาอู่จ้าวค่อยตามไปทำพิธีต่อ ยื้อกันไปมารัชทายาทหลี่หงเลยอาสาขึ้นไปช่วยฮ่องเต้ทำพิธี ลูกน้องของอินไคหยางถึงจะปล่อยให้ฮ่องเต้ไปทำพิธีต่อ ทำให้ฮองเฮาอู่จ้าวไม่มีโอกาศใช้เข็มทอง

แต่เซี่ยอวิ๋นยืนคุมเชิงอินไคหยางที่ด้านล่างสถานประกอบพิธี ก็มีคนมาส่งข่าวว่ามีชาวยุทธที่มาประท้วงเรื่องอินไคหยางประกาศเป็นเจ้ายุทธภพ ก็เริ่มพ่ายแพ้ไปเรื่อยๆ บ้างตายบ้างก็เจ็บสาหัส เซี่ยอวิ๋นสั่งองค์รักษ์ส่วนตัวให้ไปส่งกระบี่ไท่อาไปให้หม่าซินใช้สู้ในสนามประลองยุทธ(หม่าซินก็เป็นลูกศิษย์ที่เซี่ยอวิ๋นเป็นคนสั่งสอนมาด้วยตัวเองอีกคน) โดยมีซ่านเชาซ่อนตัวแอบส่องเซี่ยอวิ๋นที่ต้นไม้สูงตรงยอดเขา(รักเขามากแหละ ตัดใจยังไงก็ไม่ขาด555 ผ้าผูกผมเขาก็เอามาพันข้อมือตัวเองอะนะ)

ที่สนามประลองยุทธ หม่าซินใช้กระบี่ไท่อาทำร้ายจิ่งหลิ่งจนแขนโดนฟันเป็นแผล ทำให้จิ่งหลิ่งเคืองมากที่เซี่ยอวิ๋นให้หม่าซินใช้กระบี่ไท่อาได้(อิจฉาเขาแหละ นี่ก็ทาสรักเซี่ยอวิ๋นอีกคน555) ยิ่งทำให้จิ่งหลิ่งลงแรงไล่บี้หม่าซินแบบกะเอาตาย

มีทหารมารายงานว่าหม่าซินได้รับบาดเจ็บสาหัสเกือบจะโดนชิงกระบี่ไท่อาแล้ว ทำให้เซี่ยอวิ๋นต้องรีบกระโจนลงสนามประลองเอง เซี่ยอวิ๋นเปิดผนึกมังกรโจมตีจิ่งหลิ่งจนกระเด็นไปทันที แต่จิ่งหลิ่งไม่ยอมแพ้กลับกระโจนเข้าคลุกวงใน พร้อมกระชากมีดสั้นออกลอบโจมตีเซี่ยอวิ๋น แต่เจอะเซี่ยอวิ๋นเอานิ้วคีบสะกัดไว้ได้ ถึงได้เห็นว่ามีดสั้นนั้นสลักคำว่าอวิ๋นไว้ จิ่งหลิ่งเลยบอกว่านี่คือมีดที่เขายืมเซี่ยอวิ๋นสมันตอนยังเด็ก และแผลที่ท้องแขนนั้นก็เป็นเซี่ยอวิ๋นที่ฝากรอยแผลนี้ไว

สรุปตอนจิ่งหลิ่งยังเป็นศิษย์เด็กในสำนักอันเหมิน เพราะเป็นเด็กหน้าตาดีเลยถูกศิษย์พี่ที่บ้ากามมากมายหาเรื่องจะข่มเหงรังแก จิ่งหลิ่งจึงต้องเข้มแข็งบ้าระห่ำเพื่อจะเอาชีวิตให้รอดในสถานที่โหดร้ายแห่งนี้ ครั้งนี้เขาลงมือหนักไปจนแทงศิษย์พี่บ้ากามตายคาที เขาเลยโดนสั่งขังในคุกของสำนัก เลยไปเจอะเซี่ยอวิ๋นที่ขังตัวเองในห้องขัง เพื่อไม่ให้ใครเห็นอาการคุ้มคลั่งที่ผนึกมังกรกำลังเปิด จิ่งหลิ่งที่ไม่รู้อะไรดันปีนเข้าไปหา เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นที่ไร้สติใส่หน้ากากเงินครึ่งหน้าบีบคอ แถมกระชากเสื้อผ้าออกเขาออก จิ่งหลิ่งเลยดิ้นหนีจนกระชากหน้ากากเงินออกมาจนเซี่ยอวิ๋นได้สติ แต่จิ่งหลิ่งยังได้เห็นใบหน้างามหยดของเซี่ยอวิ๋นกลับเคลิ้มหลงคนหล่อจนหยุดดิ้นทันที555 เซี่ยอวิ๋นเอาหัวกระแทกกำแแพงจนได้สติ จากนั้นก้อฟาดประตูห้องขังจากไป ทิ้งจิ่งหลิ่งที่โดนกระชากเสื้อผ้าพร้อมแขนที่โดนบีบแขนจนหักไว้ข้างหลัง นี่คือความประทับใจที่จิ่งหลิ่งมีต่อเซี่ยอวิ๋น(ทั้งรักทั้งแค้น555)

เซี่ยอวิ๋นบีบจนมีดเล่มนั้นแตกหัก พร้อมตังใจจะสังหารจิ่งหลิ่งทันที แต่เจอะอินไคหยางเข้ามาขวางพร้อมดาบปีศาจชิงถิงโหวที่สร้างพายุปีศาจออกมา เซี่ยอวิ๋นเลยปล่อยร่างมังกรเขียวเข้าโจมตีอินไคหยาง แต่เจอะร่างเต่างูดำเข้ามาต้านจนเซี่ยอวิ๋นกระอักเลือดออกมา อินไคหยางมีรอยเต่างูดำลามขึ้นตามตัวยิ่งทำให้ระเบิดพลังออกจากร่างได้มหาศาล อินไคหยางฟาดดาบปีศาจชิงถิงโหวใส่กระบี่ไท่อาครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระบี่ไท่อาทนแทบไม่ไหวจนทั้งร้าวทั้งบินเจียนจะแตกหัก แต่เซี่ยอวิ๋นไม่ยอมแพ้  อินไคหยางเลยจะฟาดเซี่ยอวิ๋นให้แตกดับในครั้งนี้ ซ่านเชารีบแทรกเข้ารับดาบนี่ด้วยกระบี่หลงยวน พร้อมเข้าไปรับร่างเซี่ยอวิ๋นไว้

กระบี่หลงยวนสามารถสลายพลังของดาบปีศาจชิงถิงโหว ทั้งยังมีพลังฟาดอินไคหยางจนกระเด็นออกไป ซ่านเชาเอาตัวบังเซี่ยอวิ๋น แล้วจะเข้าไปสู้กับอินไคหยางแทน แต่เซี่ยอวิ๋นยืนหยัดจะสู้ต่อ ตอนนี้ลวดลายมังกรเริ่มเลื้อนลามเข้าไปที่ตาขวาของเซี่ยอวิ๋น

ซ่านเชาเข้าฟาดฟันอินไคหยางแบบแรงดีไม่ตก เลยเจอะอินไคหยางพูดจายั่วยุพร้อมจะใช้มนต์สะกดเงาดอกไม้พรายจันทราอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ได้ผลเจอะซ่านเชาเอากระบี่หลงยวนฟันกลับ อินไคหยางเรียกเต่างูดำสัตว์เทพออกมาสู้กับซ่านเชา แต่เต่างูดำได้กลิ่นมังกรเขียวจากร่างของเซี่ยอวิ๋น มันเลยหันมาโจมตีเซี่ยอวิ๋นแทน ซ่านเชารีบพุ่งมาฉุดเซี่ยอวิ๋นหลบการโจมตีได้ทัน อินไคหยางฉวยโอกาสนี้ใช้กรงเล็บจะฟาดซ่านเชา เซี่ยอวิ๋นเอากระบี่ไท่อารับแทน แต่เต่างูดำหันมาเล่นงานซ่านเชาต่อด้วยการยกเท้ายักษ์จะกระทืบลงมา ซ่านเชาส่งพลังสุดแรงกระโดดเอากระบี่หลงยวนเข้าไปฟันตัดขาเต่างูดำจนขาขาดไปข้าง อินไคหยางตกใจที่ซ่านเชาสามารถปลุกพลังของกระบี่หลงยวนเจ็ดดาว ให้ดาวทุกดวงสามารถเปล่งพลังครบทุกดวง 

คราวนี้อินไคหยางส่งพลังทั้งหมดให้เพื่อจะจัดการซ่านเชาในคราวเดียวให้ได้ เซี่ยอวิ๋นส่งกระบี่ไท่อาให้ซ่านเชาใช้เป็นกระบี่คู่เพื่อรับการโจมตีของเต่างูดำ เซี่ยอวิ๋นสั่งให้ซ่านเชาไปช่วยฮองเฮาอู่จ้าวให้ไปแก้คุณไสยฮ่องเต้ เพราะมนต์นี้จะสะท้อนกลับมาที่อินไคหยาง ทำให้อินไคหยางได้รับบาดเจ็บจากการสะท้อนกลับนี้ได้ ซ่านเชาไม่อยากปล่อยให้เซี่ยอวิ๋นอยู่ที่นี่คนเดียว แต่เซี่ยอวิ๋นบอกไม่ต้องเป็นห่วง เพราะเซี่ยอวิ๋นปล่อยมังกรเร้นฟ้าอีกตัวออกมาจากตาขวา และมันเป็นมังกรตัวเมียที่โตเต็มทีด้วย อินไคหยางรีบเรียกเต่างูดำกลับ

เซี่ยอวิ๋นสั่งซ่านเชาให้ไปช่วยคลายมนต์หุ่นเชิดที่ฮ่องเต้โดนสะกดไว้ แล้วอยู่ที่นั้นไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก ถ้าเซี่ยอวิ๋นพลาดท่าตาย จิ่นซินจะจัดการทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้ซ่านเชาเป็นผู้รับสืบทอด แล้วให้ออกไปจากฉางอันอย่าได้หวนกลับมาอีก พร้อมลูบหน้าเช็ดเลือดบนใบหน้าซ่านเชา ทำให้หนุ่มน้อยรู้สึกวาบหวานใจยิ่งนัก

ฮองเฮาอู่จ้าวหาโอกาสเข้าใกล้ฮ่องเต้ แต่เจอะเฮ่อหลันจือหมิ่นมาขวางพร้อมจะค้นตัวพระนางแทน ซ่านเชาเข้ามาช่วยพระนางบุกผ่ากองกำลังลูกน้องอินไคหยาง จนขึ้นไปบนลานที่ฮ่องเต้ทำพิธี แต่เจอะรัชทายาทหลี่หงเข้าขัดขวางฮองเฮาอู่จ้าว เพราะกลัวว่านางจะทำร้ายฮ่องเต้ ทั้งคู่ยื้อหยุดไปมา

อินไคหยางหาว่าเซี่ยอวิ๋นใช้วิชาลับทำนายได้แล้วสิว่าฮ่องเต้คนใหม่ที่แข็งแกร่งคือใคร ถึงได้ลงทุนไปตามหาถึงโม่วเป่ย เซี่ยอวิ๋นรำคาญว่าพูดมาก มาสู้ให้จบๆๆดีกว่า แม่มังกรเมื่อเห็นร่างมังกรเด็กบาดเจ็บได้แผลเหวอหวะ ก็โมโหกราดเกรี้ยวพุ่งเข้าไปโจมตีเต่างูดำทันที จนเต่างูดำโดนแม่มังกรฉีกกระชากกระดองเต่าจนขาด อินไคหยางกระอักเลือดทันที อินไคหยางใช้ดาบปีศาจชิงถิงโหวกดดันกระบี่ไท่อาของเซี่ยอวิ๋น จนตาขวาของเซี่ยอวิ๋นเลือดไหลออกมา

(สรุป ก่อนแม่เซี่ยอวิ๋นจะตาย นางได้ควักตาขวาของเซี่ยอวิ๋นออกมา แล้วเอาตาขวาของตัวเองใส่เข้าไปในเป้าตาขวาของเซี่ยอวิ๋นแทน เพื่อยามเซี่ยอวิ๋นที่เป็นเด็กน้อยแล้วเจอะอันตราย ร่างมังกรตัวเองจะสามารถปกป้องเซี่ยอวิ๋นน้อยได้ แม่มังกรคือร่างมังกรที่แม่ของเซี่ยอวิ๋นทิ้งไว้ที่ลูกตาขวานะเอง)

อีกฝั่งที่ลานทำพิธี ซ่านเชาบอกให้ฮองเฮาอู่จ้าวส่งเข็มทองมา เขาจะเป็นคนลงมือแทงขมับฮ่องเต้ ตอนนี้ฮ่องเต้กระอักเลือดออกมาจนได้สติ ทำให้ซ่านเชาทิ้งฮ่องเต้ให้ฮองเฮาอู่จ้าวดูแลต่อ ตัวเองจะรีบไปหาเซี่ยอวิ๋นแทน

เซี่ยอวิ๋นเริ่มจะยันไม่อยู่ กระบี่ไทอ่าโดนสะบัดไปปักที่หินผา อินไคหยางใช้ดาบปีศาจชิงถิงโหวเข้าขวาง เซี่ยอวิ๋นแกล้งตะโกนเรียกซ่านเชา ทำให้อินไคหยางรีบหลบไปเลยทำให้เซี่ยอวิ๋นกระโจนไปดึงกระบี่ไท่อาออกมาได้ อินไคหยางใช้ดาบปีศาจชิงถิงโหวจะเข้าฟันเซี่ยอวิ๋น แต่คราวนี้ซ่านเชามาจริงพร้อมงัดกระบี่หลงยวนฟันจนอินไคหยางแขนขาด แต่อินไคหยางใช้ลวดลานเต่างูดำทำการต่อแขนตัวเองได้ เซี่ยอวิ๋นโมโหที่ซ่านเชากลับมา อินไคหยางหัวเราะเพราะที่นี้ทั้งคู่จะต้องสู้กันจนเหลือคนสุดท้ายเพื่อเป็นประมุขยุทธภพ ตอนนี้อินไคหยางแพ้แล้ว ก็จะกลายเป็นซ่านเชาต่อสู้กับเซี่ยอวิ๋นแทน ก่อนอินไคหยางจะไปก้อถอดเข็มทองออกจากท้ายทอยซ่านเชาไปอีกเข็ม ทำให้ความทรงจำที่เจ็บปวดที่โม่วเป่ยกลับคืนมาทันที อินไคหยางใช้มนต์สะกดเงาดอกไม้พรายจันทราทับเข้าไปอีกรอบ แล้วหลบหนีจากไป

ซ่านเชาเห็นเหตุการณ์อดีตที่อยู่ด้วยกันที่ทะเลทรายโม่วเป่ย ตอนยังเขายังเด็ก เซี่ยอวิ๋นสอนทุกสิ่งให้เขา ชี้ให้ดูทิศที่ชี้ไปทางเมืองเกิดที่เขาจากมา จวบจนวันที่มีเหยี่ยวมาส่งสารแล้วทำให้เซี่ยอวิ๋นตามไล่ฆ่าเขา จนกระทั่งเซี่ยอวิ๋นยกกระบี่ยวนหลงเตรียมแทงเขา 

ในขณะเดียวกันเซี่ยอวิ๋นก้อใช้กระบี่ไท่อาเข้าฟาดฟันกับซ่านเชาที่กำลังมันงงจากภาพอดีตในสมองที่ซ้อนทับภาพจริง เซี่ยอวิ๋นใช้กระบวนท่าที่เหมือนกับภาพในอดีต แต่ซ่านเชากลับใช้กระบี่หลงยวนแทงสวนกลับ ทำให้กระบี่หลงยวนแทงไปที่ชายโครงซ้ายเฉียดหัวใจของเซี่ยอวิ๋นจนเลือดสาด ซ่านเชาได้สติตะโกนเรียกเซี่ยอวิ๋นลั่น 

ที่พักเขตพระราชฐาน หมอหลวงวิ่งวุ่นเพื่อจะห้ามเลือดที่ไหลไม่หยุดจากร่างของเซี่ยอวิ๋น ซ่านเชานั่งคุกเข่าตากฝนเฝ้าอาการเซี่ยอวิ๋นอยู่หน้าประตูห้องตลอดเวลา เขาอยากจะเข้าไปในห้องแต่โดนห้าม แถมยังเจอะเหล่ากองราชวัลลภตามมาด่าทอที่เขาแว้งกัดเซี่ยอวิ๋นจนบาดเจ็บเจียนตาย คืนนั้นนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนโดนเรียกมาด่วนเพื่อมายื้อชีวิตเซี่ยอวิ๋น ซ่านเชาเห็นนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนมาก็ขอร้องให้ช่วยเซี่ยอวิ๋นด้วย นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนเลยเรียกให้ซ่านเชาเข้าไปในห้องด้วยกัน หม่าซินไม่ยอม แต่นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนบอกว่าซ่านเชาอาจจำเป็นในการรักษา 

ร่างเซี่ยอวิ๋นที่โดนกระบี่ยวนหลงแทงชายโครงทะลุไปด้านหลัง ทำให้ใส่ยาห้ามเลือดยังไงก้อหยุดเลือดที่ไหลออกมาไม่อยู่ หมิงฉงเหยี่ยนเปิดบาดแผลแล้วตัดสินใจว่าเซี่ยอวิ๋นต้องได้รับการถ่ายเลือด จึงหาคนมาหยดเลือดเพื่อหาความเข้ากันได้กับเลือดของเซี่ยอวิ๋น คนทั้งหมดที่มาทดสอบปรากกฎว่ามีแค่ซ่านเชาที่มีเลือดเข้ากันได้กับเซี่ยอวิ๋น จากนั้นหมิงฉงเหยี่ยนไล่ทุกคนออกไป เพื่อจัดการถ่ายเลือดซ่านเชาให้กับเซี่ยอวิ๋น

ซ่านเชาที่นอนเคียงข้างระหว่างถ่ายเลือด ก็จับมือเซี่ยอวิ๋นไว้เพื่อถ่ายลมปราณใส่เซี่ยอวิ๋นไปด้วย ความรักความแค้นทั้งมวลสลายหายไปหมด เหลือเพียงความหวาดหวั่นที่จะสูญเสียเซี่ยอวิ๋นไปตลอดกาลแทน หมิงฉงเหยี่ยนใช้ยาห้ามเลือดสูตรลับไปด้วย ตอนนี้เลือดเริ่มแข็งตัว ทำให้เลือดค่อยๆหยุดไหล ก็พอดีเซี่ยอวิ๋นลืมตาฟื้นขึ้นมา พร้อมไล่ซ่านเชาออกไป  แต่ซ่านเชาไม่ยอมร้องไห้ขอร้อง เขาจะยอมทำตามที่เซี่ยอวิ๋นต้องการทุกอย่าง ขอเพียงให้เขาสองคนกลับไปเป็นเหมือนเดิม เซี่ยอวิ๋นบอกให้เขาจากไปเสีย ตอนนี้เขาเป็นอิสระแล้ว

ฮองเฮาอู่จ้าวเรียกซ่านเชามารับคำสั่งจากฮ่องเต้ ว่าให้เขาติดตามขบวนฮ่องเต้กลับฉานอันพร้อมเข้ารับการอวยยศ แต่ยังพูดไม่จบ ซ่านเชาก็ปฎิเสธว่ายังไม่ไป เขาจะเฝ้าดูอาการป่วยของเซี่ยอวิ๋นที่นี่ เลยเจอะฮองเฮาอู่จ้าวสวนกลับว่า ทุกวันนี้เซี่ยอวิ๋นยังไม่ยอมให้ซ่านเชาผ่านเข้าประตูไปเลยสักวัน จะอยู่เฝ้านอกเรือนแบบนี้ตลอดไปหรอ สู้เข้าเมืองหลวงรับใช้ฮ่องเต้กับพระนาง นานไปเซี่ยอวิ๋นอาจจะหายเคืองใจได้มากกว่า แต่ซ่านเชาก็ยังไม่สนใจ ยืนยันจะอยู่เฝ้าหน้าเรือนเซี่ยอวิ๋นที่นี่ ฮองเฮาอู่จ้าวเลยบอกว่านี่กำลังส่งคนไปตามหาเห็ดหลินจือพันปีทีคลังในวังหลวง ทนรออีกสองสามวันรึไง ซ่านเชาไม่สนใจเรื่องอื่น นอกจากประโยคเห็ดหลินจือพันปีอยู่ที่วังหลวงเท่านั้น555 คืนนั้นซ่านเชาเข้าไปบีบบังคับเอาป้ายอาญาสิทธิ์จากข้าหลวงของฮองเฮาอู่จ้าว แล้วขี่ม้าคู่ใจรีบบึ่งไปวังหลวงเพื่อบีบบังคับเอาเห็ดหลินจือ555 นางกำนัลรีบไปรายงานฮองเฮาอู่จ้าว พระนางหมดคำจะพูดทันที

สามวันซ่านเชาถึงวังหลวง พอได้เห็ดหลินจือมาก้อขี่ม้ากลับทันที จนม้าตายระหว่างทางไปหลายตัว หลังส่งเห็ดหลินจือให้หมอหลวงก็ยืนเฝ้าหน้าเรือนต่อ หมิงฉงเหยี่ยนแซวเซี่ยอวิ๋นว่าช่างเชียวชาญกลยุทธละเกิน ดูสิทำให้ซ่านเชาติดหนึบไม่ยอมไปไหนได้ขนาดนี้

ไม่นานขบวนฮ่องเต้ก็เดินทางกลับเมืองฉางอัน เหลือเรือนพักของเซี่ยอวิ๋นที่ยังเปิดอยู่ ทุกสามวันหมิงฉงเหยี่ยนจะมาตรวจอาการเซี่ยอวิ๋น มักจะเห็นว่าซ่านเชายังมานั่งเฝ้าหน้าเรือนตลอดเลยจะชวนเข้าไปเยี่ยมเซี่ยอวิ๋นด้วยกัน แต่ซ่านเชาปฎิเสธ กลางดึกซ่านเชาจะมาเป่าขลุ่ยหน้าเรือนเซี่ยอวิ๋น บางคืนก็เป่าใบไม้เป็นเพลงจนคืนหนึ่งเซี่ยอวิ๋นเปิดประตูออกมา เพื่อบอกว่าเขาไม่โกธรที่ซ่านเชาแทงกระบี่ใส่เขา แต่ซ่านเชาบอกเขาไม่อยากทำร้ายเซี่ยอวิ๋น เพราะเขารักเซี่ยอวิ๋น เซี่ยอวิ๋นเลยถามว่าความรักของซ่านเชาที่มีต่อเขานั้นเป็นแบบไหน ซ่านเชาเลยบอกว่าอยากให้เซี่ยอวิ๋นเป็นเมียเขาได้ไหม เซี่ยอวิ๋นบอกเป็นไปไม่ได้หรอกแล้วเดินกลับเข้าห้องไป

เวลาผ่านไปเข้าเดือนสาม มีพระราชโองการมาจากวังหลวง ฮ่องเต้พระราชทานจวนและอวยยศตำแหน่งให้ซ่านเชา เซี่ยอวิ๋นบอกให้ซ่านเชากลับเมืองหลวงสะ แต่ซ่านเชาไม่อยากไปเพราะรู้ว่าร่างกายของเซี่ยอวิ๋นยังไม่ฟื้น เนื่องจากครั้งนี้ได้รับบาดเจ็บรุนแรง และยังมีผลกระทบของกระบี่หลงยวนด้วย ซ่านเชาอยากกลับไปพร้อมกับเซี่ยอวิ๋นมากกว่า

กลางดึกคืนหนึ่ง ซ่านเชาตื่นเพราะกระบี่หลงยวนสั่นสะเทือนร้องเตือน ซ่านเชากังวลเลยคว้ากระบี่แล้วรีบกระโดดไปที่เรือกพักของเซี่ยอวิ๋น กลับพบชายชุดดำหลายคนแบกร่างไร้สติของเซี่ยอวิ๋นออกมาจากหน้าต่างห้องพัก ซ่านเชาสะกดรอยตามทันที พบว่าชายชุดดำผลัดกันแบกเซี่ยอวิ๋นจนไปถึงหน้าประตูเมืองเพื่อไปขึ้นรถม้านอกประตู ซ่านเชารีบซ่อนตัวใต้รถม้าทันที จนรถม้าวิ่งไปได้ไกลจนถึงจุดหมายเป็นวัดร้างแห่งหนึ่ง ซ่านเชาปีนหลังคาเพื่อแอบดู เซี่ยอวิ๋นโดนแบกไปไว้วางที่เสื่อ แล้วผู้บ่งการตัวจริงก็เผยตัวมาคือจิ่งหลิ่ง ลูกน้องรายงานว่าใช้ยาสลบไปก้านเดียวทำเอาเซี่ยอวิ๋นก็สลบไม่ฟื้นขึ้นมาเลย พรุ่งนี้น่าจะสามารถเดินทางไปยังสำนักอันเหมินได้แล้ว จิ่งหลิ่งไล่ทุกคนออกไป 

จิ่งหลิ่งเริ่มลูบไล้ใบหน้างามที่เขาเคยติดใจเมื่อได้เห็นเพียงครั้งแรกที่ทำให้ใจเขาสั่นไหว ยามเขาเด็กมีความตื่นกลัวแต่ตอนนี้เขากลายเป็นชายหนุ่มความรู้สึกนี้กลับเป็นความคลั่งไคล้ ขณะจิ่งหลิ่งกำลังเลื่อนมือดึงสาบเสื้อให้หลุดจากไหล่ ซ่านเชาก้อพุ่งลงมาพร้อมฟาดกระบี่ยวนหลงเข้าใส่จิ่งหลิ่งจนกระเด็นไป แล้วฉวยโอกาสโอบอุ้มเซี่ยอวิ๋นไว้แล้วกระโดดขึ้นหลังคาเพื่อหลบหนีทันที จิ่งหลิ่งสั่งลูกน้องตามไล่ล่าทันที

ซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นหนีออกมา หลบลูกดอกจากหน้าไม้จนไปถึงรถม้า ซ่านเชาตัดเชือกที่ผูกรถม้าแล้วอุ้มเซี่ยอวิ๋นขึ้นม้าก่อน แล้วตัวเองขึ้นที่หลังเพื่อเอาตัวบังเซี่ยอวิ๋น แล้วบังคับม้าหนี แต่งจิ่งหลิ่งยิงหน้าไม้สกัดใส่  ก็พอดีเซี่ยอวิ๋นฟื้นขึ้นมาพร้อมยื่นมือสกัดจับลูกดอกเอาไว้ได้ แล้วสลบไปทันทีทำให้ซ่านเชาตื่นตระหนกมาก ซ่านเชาบังคับม้าไปฆ่าม้าที่เหลืออีกตัวเพื่อตัดกำลังจิ่งหลิ่ง แล้วรีบขี่ม้าหนีไปทันที (เพราะจิ่งหลิ่งแอบลงมือแบบเงียบๆจึงใช้รถม้าเพียงคันเดียว) ซ่านเชาหนีเข้าป่าไปได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงด้านบนก็เห็นเหยี่ยวที่บินตามกลิ่นม้ามา เลยตัดสินใจลงจากม้าเพื่อปล่อยม้าวิ่งเตลิดไปอีกทาง ตัวเองก็อุ้มเซี่ยอวิ๋นหนีไปอีกทางจนไปเจอะลำธาร 

ซ่านเชาเดินตามลำธารมาจนมาพบถ้ำที่ซ่อนอยู่ชะโงกหินใหญ่ เลยเข้าไปซ่อนตัวจากการไล่ล่าของจิ่งหลิ่ง เขายังต้องการให้เซี่ยอวิ๋นได้พัก เพราะตอนนี้เซี่ยอวิ๋นไข้ขึ้น ซ่านเชาวางเซี่ยอวิ๋นบนผ้าคลุมแล้วตัวเองรีบไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวเซี่ยอวิ๋นเพื่อลดไข้ แต่เซี่ยอวิ๋นอาการไม่ดีขึ้นเลย ไม่มีทั้งยาทั้งหมอ เลยปลดเสื้อเซี่ยอวิ๋นเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดถูทั่วร่าง แต่เซี่ยอวิ๋นจากที่ร่างกายไข้ขึ้นสูงก็กลายเป็นร่างกายเย็นเฉียบฉับพลัน ซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นกอดให้ความอบอุ่น เซี่ยอวิ๋นที่ไม่ได้สติก็เอาหน้าไปซุกไซซอกคอซ่านเชาเพื่อหาความอบอุ่น ไซ้จนน้องทนแทบไม่ไหว(เลือดหนุ่มเดือดทันที55) สุดท้ายเลยคิดว่าจะแอบจูบเซี่ยอวิ๋นทีเดียว แต่จูบไปจูบมา เริ่มลามปามจนซ่านเชาคุมสติไม่อยู่เลยได้กินเซี่ยอวิ๋นภายในถ้ำจนได้(อิอิอยากรู้รายละเอียดให้ไปซื้อเล่มจริงมาอ่านนะ555)

เช้าวันต่อมาซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นออกมาจนเจอะหน่วยรถม้าบรรทุกน้ำ เลยใช้ป้ายบอกตำแหน่งเพื่อให้คนขับรถม้ารีบพาไปส่งกลับเข้าเมือง แล้วไปที่ตำหนักเฟิงเกาที่พัก ซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นไปวางลงที่เตียงพร้อมยื่นกระบี่หลงยวนให้เซี่ยอวิ๋นจัดการตัวเอง แต่เซี่ยอวิ๋นแค่ด่าว่าไสหัวไป555

สามวันต่อมา แม่ทัพอวี่เหวินหู่นำขบวนทหารมารับเซี่ยอวิ๋นกลับวังหลวงโดนมีซ่านเชาขี่ม้าตามประกบไม่ห่าง ในรถม้าแม่ทัพอวี่เหวินหู่ขึ้นมาขอให้เซี่ยอวิ๋นส่งเสริมตัวเอง เพื่อให้ช่วยขอตำแหน่งทีว่างลงในเมืองเหลียงโจว เพราะแม่ทัพซูติ้งฟางเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้เป็นการแย่งขุมกำลังทหารระวังฮองเฮาอู่จ้าวกับรัชทายาทหลี่หง ตัวเขาเองเป็นฝ่ายตรงกลางไม่ขึ้นกับใคร เซี่ยอวิ๋นยอมรับปากจะช่วยพูดให้ เมื่อกลับถึงวังหลวง เซี่ยอวิ๋นเข้าพบฮองเฮาอู่จ้าว จากนั้นพระนางก็เสนอชื่อแม่ทัพอวี่เหวินหู่กับฮ่องเต้ ซึ่งก็ทรงยอมรับข้อเสนอนี้

ในงานศฟแม่ทัพซูติ้งฟาง เซี่ยอวิ๋นตามเสด็จฮ่องเต้และฮองเฮาอู่จ้าว เซี่ยอวิ๋นโดนฮูหยินแม่ทัพซูติ้งฟางชี้หน้าด่า หาว่าเขาใจร้ายส่งคนแก่ไปตายที่ชายแดนต่างๆนาๆ พอจะคุกเข่าคำนับศฟก้อเจอะฮูหยินแม่ทัพจะยกไม้เท้าฟาดหัว ซ่านเชาก็เข้ามาขวางรับไว้ หลังคำนับเสร็จ เซี่ยอวิ๋นก็เดินหลบจากไปแต่ซ่านเชาตามไปหา เพราะหลังจากวันนั้นก็ผ่านมาครึ่งเดือนที่เขาไม่ได้เจอะหน้าเซี่ยอวิ๋น เขารีบพูดว่าตัวเองได้พระราชทานจวนอยู่ใกล้กับเซี่ยอวิ๋นมาก แต่เจอะคนงามสวนว่าเกี่ยวอะไรกะเขาละ แล้วก้อเดินชิงหนีไป ซ่านเชาก็ซึมเศร้าไม่กล้าตอแยคนงามต่อ555 ก็พอดีฮองเฮาอู่จ้าวมาเห็นเหตุการณ์ พระนางรู้สึกกังวลด้วยความหวาดกลัว....เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยอวิ๋นกับซ่านเชาที่ดูจะมากกว่าความเป็นศิษย์อาจารย์แล้ว ฮ่องเต้เดินมาเห็นเหมือนกัน แต่เป็นภาพซ่านเชาก็ซึมเศร้าตามองไปทางเซี่ยอวิ๋นจากไปแล้ว แต่ตอนนี้มีนางกำนัลหน้าแฉลมผ่านมาพอดี ฮ่องเต้เลยเข้าใจว่าซ่านเชาแอบชอบสาวแต่สาวไม่สนเลยเศร้าใจ5555

คืนนั้นฮองเฮาอู่จ้าวขอร้องฮ่องเต้ ให้เปลี่ยนตัวซ่านเชาแทนแม่ทัพอวี่เหวินหู่ที่จะไปแทนตำแหน่งทีว่างลงในเมืองเหลียงโจว ด้วยขออ้างเป็นการฝึกแม่ทัพรุ่นใหม่มาแทนรุ่นเก่า ฮ่องเต้ยอมรับข้อเสนอนี้ วันรุ่งขึ้นมีพระราชโองการออกมา 

ซ่านเชาเตรียมเดินทางที่หน้าประตูเมือง ก็เห็นเซี่ยอวิ๋นขี่ม้าคนเดียว เขาโยนกระบี่หลงยวนเจ็ดดาวให้ซ่านเชาคืน(เพราะเมื่อคืนซ่านเชาเอากระบี่ไปวางคืนที่หน้าประตูจวนเซี่ยอวิ๋น) ซ่านเชาบอกว่าเขากลัวไปทำศึกแล้วจะทำกระบี่นี้หาย เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นเย้ยว่ากลัวหรอ ซ่านเชาเข้าใจว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนส่งเขาไป เลยบอกว่าเซี่ยอวิ๋นจะให้เขาทำอะไร เขาจะยอมทำทุกอย่าง รอเขาสร้างผลงานยกทัพกลับมาก่อน...เลยเจอะเซี่ยอวิ๋นเอาแส้ฟาดจนซ่านเชาตกม้า แล้วประกาศตัดความสัมพันธ์ต่อหน้ากองทหารว่าซ่านเชาไม่ได้เกี่ยวข้องกับกองราชวัลลภในเมืองหลวงแล้ว น้องซ่านเชาได้แต่น้ำตาไหล...แต่ที่ข้อมือยังคงผูกแถบผ้าแดงอยู่เหมือนเดิม(สงสารจริงเน้อ)... จบเล่ม2

มังกรเร้นฟ้า...เล่ม3

แปดปีผ่านไป ที่เขตเจียวเหอที่ชายแดนตะวันตก แม่ทัพซ่านเชาได้รับมอบหมายให้ไปอารักขาส่งกษัตริย์โคตานกับองค์หญิงซาตารีกลับฉางอันเพื่อประกาศยืนยันว่าฝ่ายนี้ได้สวามิภักดิ์กับแคว้นต้าถังแล้ว ซ่านเชาบายเบี่ยงไม่ยอมรับหน้าที่นี้ จนแม่ทัพใหญ่เซียวซื่อเยี่ยต้องเรียกมาคุย ว่าเพราะซ่านเชาทำศึกชนะมามากมายมีผลงานเป็นที่ประจักษ์ ฮ่องเต้ต้องการเรียกตัวกลับเพื่อจะอวยยศ จึงให้ซ่านเชาอารักขากษัตริย์โคตานกลับมาฉางอันพร้อมกันที่เดียว เลยถามว่าที่ไม่อยากกลับฉางอันเพราะกลัวใครบางคนรึป่าว ก็เลยพูดจากปลอบใจว่าซ่านเชามีผลงานขนาดนี้ไม่ต้องคิดมาก

แม่ทัพใหญ่เซียวซื่อเยี่ยบอกว่าจากมุมมองเขา การที่เซี่ยอวิ๋นฟาดแส้ตัดสัมพันธ์กับซ่านเชานั้นทำให้ซ่านเชาไม่โดนทหารกองอื่นตั้งแง่รังเกียจ เพราะกองราชวัลลภนั้นเป็นอริกับพวกกองทหารต่างๆ ถ้าซ่านเชามาในฐานะของคนในกองราชวัลลภ มาถึงชายแดนอาจโดนกลั่นแกล้งรังแกหนักไปแล้ว แถมยังเรื่องที่น่าประหลาดใจคือ ก่อนที่ซ่านเชาจะมารวมกับกองทัพเขา ที่ค่ายเขาขาดแคลนเสบียงแม้กระทั่งอาวุธ ส่งสารไปร้องของหลายรอบยังไม่ค่อยจะได้รับการสนับสนุนเลย แต่พอซ่านเชามาอยู่ด้วยกลับมีของส่งมาไม่ได้ขาด แม้กระทั้งอาวุธบางอันยังมีชื่อของกองราชวัลลภสลักอยู่ แต่ยังลบชื่อออกไม่หมด  

ที่สำคัญที่ให้ซ่านเชากลับไปเมืองหลวงก็เพื่อจะให้ไปส่งของขวัญให้กับเซี่ยอวิ๋นผู้บัญชาการกองราชวัลลภด้วยมือตัวเอง เพราะปลายปีนี้เซี่ยอวิ๋นจะแต่งงานแล้ว ข่าวนี้ทำให้แรงหึงของซ่านเชาฮึดกลับมาอีก(เมียรักจะไปแต่งสาว ทนได้ไง555) เลยรับปากจะกลับฉางอันทันที

ซ่านเชาเร่งรีบเดินทางกลับโดยไม่สนว่าคณะเดินทางของกษัตริย์โคตานกับองค์หญิงซาตารีว่าจะทนลำบากไหวรึไม่ไหว ถึงแม้องค์หญิงซาตารีจะมีใจให้แต่เจอะซ่านเชาที่เย็นชาทุกสิ่ง นางสวยแก่นแค่ไหนก็ยังต้องยอมแพ้555 ระหว่างที่หยุดพักกลางทะเลทรายก็เจอะกองโจรเข้าปล้น แต่เจอะซ่านเชาจัดการขั้นเด็ดขาดโดยการลากโจรทั้งหมดมาตัดหัวประจาน (ทำให้ชื่อเสียงเหี้ยมโหดของซ่านเชาดังระบือไกลไปอีกนาน) ระหว่างเตรียมขึ้นม้าซ่านเชาเจอะดอกไม้ขาวที่ชื่อดอกโฉมจันทร์ที่มีเฉพาะในแถบทะเลทรายโม่วเป่ยเท่านั้น เขาก็ก้มลงหยิบแต่ไม่มีที่ใส่ของ องค์หญิงซาตารีเลยมอบขวดแก้วใสให้ซ่านเชาไว้ใส่ดอกไม้นี้

ที่ตำหนักชิงหนิง ข่าวของขบวนเดินทางกษัตริย์โคตานก็มาถึง ฮองเฮาอู่จ้าวถึงกับถอนใจบ่นกับเซี่ยอวิ๋นว่าแปดปีนี้ ได้เปลี่ยนซ่านเชากลายเป็นคนที่เด็ดขาดอำมหิตได้ถึงเพียงนี้ ฮองเฮาอู่จ้าวยังหยั่งเชิงเซี่ยอวิ๋นว่ายังคงไม่ถูกกันเหมือนเดิมรึป่าว พระนางรับปากว่าวันใดได้ครองบัลลังก์ วันนั้นพระนางจะให้เซี่ยอวิ๋นเป็นคนสังหารซ่านเชากับมือ (เพราะแปดปีนี้เซี่ยอวิ๋นไม่เคยพูดถึงซ่านเชาในแง่ดี)

ในสวนอุทยาทหลวง รัชทายาทหลี่หงออกมาเดินเล่นเลยได้เจอะสาวน้อยน่ารักคนหนึ่ง ทำเอาเขาสนใจมากเลยเดินไปพูดคุยด้วยทันที ทั้งคู่พูดคุยดูจะถูกคอกันดี ก็พอดีฮองเฮาอู่จ้าวกับเซี่ยอวิ๋นเดินออกมาเลยได้พบกัน สรุปหญิงที่รัชทายาทหลี่หงต้องใจคือหยางเมี่ยวหรงคู่หมั้นของเซี่ยอวิ๋น ทำให้รัชทายาทหลี่หงต้องเดินจากไปด้วยความเสียดายมาช้าไป

สองเดือนต่อมา ในที่สุดขบวนของซ่านเชาก็มาถึงฉางอัน องค์หญิงซาตารีขอให้ซ่านเชาพานางเดินเล่นในเมือง เลยทำให้ซ่านเชาได้พบกับเซี่ยอวิ๋นโดยบังเอิญ เพราะวันนี้เซี่ยอวิ๋นเป็นตัวแทนของฮองเฮาอู่จ้าวนำข้าหลวงมาประกาศราชโองการ หลังประกาศจบซ่านเชาก็มอบพระราชโองการรับสั่งอารักขากษัตริย์โคตานกลับฉางอันสำเร็จเรียบร้อยแล้วคืนให้กับเซี่ยอวิ๋น เพื่อจะขอลากลับไปที่กองทหารชายแดน แต่กลับเจอะเซี่ยอวิ๋นสวนว่าเขาสั่งให้ซ่านเชากลับรึไง แล้วสั่งให้ซ่านเชาอยู่ที่เมืองหลวงต่อ แล้วถึงเดินออกไป ซ่านเชารีบวิ่งตามออกไปกลับเจอะเซี่ยอวิ๋นกับหยางเมี่ยวหรงขึ้นรถม้าไปด้วยกันกับตา

ในรถม้า หยางเมี่ยวหรงเป็นคนเผ่ามังการ พอเห็นหน้าของซ่านเชา นางก็ทำนายชะตาของซ่านเชาว่ามีแค่2ทางเท่านั้น ถ้าไม่รุ่งเรืองถึงขีดสุดก็ต้องตายยังไร้แผ่นดินกลบหน้า แต่เซี่ยอวิ๋นกลับบอกว่าเขาจะไม่ทำให้ซ่านเชาตายไร้ที่กลบเด็ดขาด หยางเมี่ยวหรงเลยว่าเพราะเขาเป็นพวกฮองเฮาอู่จ้าวหรอ พร้อมกล่อมให้เซี่ยอวิ๋นปลีกตัวออกมาจากฮองเฮาอู่จ้าว บอกว่านางเป็นคนละโมภ บ้าอำนาจอยู่กับนางสักวันอาจจะต้องตาย นางเห็นอนาคตว่าว่าสุดท้ายฮองเฮาอู่จ้าวจะถูกฝังในฐานะฮองเฮา แต่เซี่ยอวิ๋นปรามนางให้หยุดพูด(หยางเมี่ยวหรงไม่ชอบฮองเฮาอู่จ้าว เพราะเห็นว่านางหลอกใช้บุณคุณสมัยเก่าก่อนที่มีต่อเซี่ยอวิ๋น เอาใช้บังคับให้เขาทำแต่เรื่องที่เสี่ยงภัยเจียนตายตลอดเวลา เป็นเราก้อเกลียดอีฮองเฮาอู่จ้าวเหมือนกัน โคตรเห็นแก่ตัวเลย)

ในงานเลี้ยงตอนรับกษัตริย์โคตานกับองค์หญิงซาตารี ซ่านเชาที่มีความดีความชอบได้รับพระราชทานเหล้าจากฮองเฮาอู่จ้าว แถมพระนางยังมาเมาท์ว่าเซี่ยอวิ๋นจะแต่งงานสิ้นเดือนนี้แล้วนะ แต่ซ่านเชากลับไม่ได้รู้สึกยินดีเพราะตรงข้ามเขาเป็นเซี่ยอวิ๋นที่นั่งคู่กับหยางเมี่ยวหรง(ก็หวานตำตาขนาดนี้อะนะ) 

เซี่ยอวิ๋นที่รับเหล้าคารวะจากขุนนางอื่นจนรู้สึกมึนก็หลบออกไปเดินเล่นที่ริมสระ ก็พบว่าซ่านเชาเดินตามเขาออกมาเพื่อมาดักพูดคุย ซ่านเชาถามว่าแปดปีที่ผ่านมาเซี่ยอวิ๋นแอบช่วยเหลือเขาอยู่ลับๆใช่ไหม แต่เซี่ยอวิ๋นปฎิเสธหน้าตาย แต่ซ่านเชายังคงตื้อถามว่าแปดปีนี้คิดถึงเขาบ้างไหม แล้วจับเซี่ยอวิ๋นมาจูบอย่างบ้าคลั่ง จนเซี่ยอวิ๋นโมโหด่าซ่านเชาว่านานขนาดนี้ยังรักษาโรคบ้าในหัวใจไม่หายอีกหรอ น้องเลยบอกว่าเป็นโรคนี้มาสิบกว่าปีก่อนตั้งแต่อยู่ที่โม่วเป่ยแล้ว แล้วเอามีดสั้นมายัดใส่มือเซี่ยอวิ๋น บอกให้เขาแทงลงหัวใจของน้องเลยสิ ก็เซี่ยอวิ๋นจะแต่งงานอยู่แล้ว ยังจะมารั้งในเขาอยู่ในเมืองทำไม เซี่ยอวิ๋นบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตน้อง แค่น้องอยู่เฉยๆไม่กี่ปีก็จะมีคนมาเอาชีวิตน้องเอง ซ่านเชาเลยบอกได้ น้องจะอยู่ตามที่เซี่ยอวิ๋นสั่ง

หยางเมี่ยวหรงเดินออกไปตามเซี่ยอวิ๋น เลยทำให้ไปเจอะกับรัชทายาทหลี่หงอีกแล้ว หยางเมี่ยวหรงรู้ถึงความรู้สึกของรัชทายาทหลี่หง นางเลยพยายามพูดจาตรงๆว่านางกำลังจะแต่งงานแล้วเพื่อให้เขาตัดใจ แต่นางกำนัลเห็นเหตุการณ์นี้เลยเตรียมจะไปรายงานฮองเฮาอู่จ้าว

ในงานเลี้ยง ฮ่องเต้เพิ่งเสด็จมาถึง กษัตริย์โคตานก็ออกมาถวายราชบรรณการพร้อมกล่าวสวามิภักดิ์ ทำให้ฮ่องเต้มึความสุข เลยเรียกให้องค์หญิงซาตารีออกมาแสดงตัว ที่จริงกษัตริย์โคตานกะจะให้ลูกสาวมาเป็นชายารัชทายาทหลี่หง แต่จู่ๆฮ่องเต้กลับขอองค์หญิงซาตารีให้กับตัวเอง ทำเองทุกคนอึ้งไปหมด เพราะตอนนี้เมียเด็กคนโปรดโดนฮองเฮาอู่จ้าววางยาพิษฆ่าตายไปแล้ว(ส่วนองค์หญิงซาตารีน้ำตาตกได้ผัวแก่คราวพ่อไปแทน)

ในตำหนักฮองเฮาอู่จ้าว นางกำนัลรายงานเรื่องรัชทายาทหลี่หงกับหยางเมี่ยวหรงพบกันที่สวนเหมย ฮองเฮาอู่จ้าวตัดสินใจใช้ยาสูตรลับของนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนเพื่อจัดการต้นตอของปัญหา(ฮองเฮาอู่จ้าวไม่พอใจหยางเมี่ยวหรงอยู่แล้ว ในความเห็นเรา นางคิดว่าหยางเมี่ยวหรงจะมาทำให้ใจที่เคยภักดีของเซี่ยอวิ๋นที่มีต่อนางเริ่มเอนเอียงจืดจางลงไปแน่ๆ เลยรีบกำจัดเสี้ยนหนามคราวเดียวได้ตั้งสองสามคน)

เช้าวันรุ่งขึ้นที่จวนเซี่ยอวิ๋น บ่าวมารายงานว่ามีคนหอบของมากองที่ห้องโถง หยางเมี่ยวหรงตกตะลึงที่มีคนจากจวนซ่านเชา นำเอาของพระราชทานมามอบให้เซี่ยอวิ๋นทั้งหมด ในตอนที่ไม่รู้จะจัดการยังไง เซี่ยอวิ๋นก็มาพอดีจึงสั่งให้ขนกลับไปคืนที่จวนซ่านเชาให้หมด จากนั้นเขาก็ไปที่กองกำลังเป่ยหยาทันที

ไม่นานซ่านเชาก็เข้ามาขอเยี่ยมจวนเซี่ยอวิ๋น  หยางเมี่ยวหรงเลยออกมาต้องรับ ซ่านเชาใช้คารมพูดคุยถึงเรื่องเก่าๆที่เคยอยู่เซี่ยอวิ๋นจนถึงเรื่องการรบทัพจับศึกที่ผ่านมา ทำให้ถูกคอกับหยางเมี่ยวหรง นางเลยเชิญซ่านเชาให้อยู่ทานอาหารเย็นด้วยกัน จนเซี่ยอวิ๋นกลับมาก็ถึงเวลาตั้งโต๊ะกินข้าวพอดี  เซี่ยอวิ๋นกินข้าวอย่างฝืดคอเพราะรู้ว่านี่เป็นแผนรุกปั่นหัวของซ่านเชา

หลังอาหารซ่านเชานั่งดื่มเหล้าพูดคุยกับเซี่ยอวิ๋น ตอนที่เขาเอาของมามอบให้เซี่ยอวิ๋น แต่โดนปฎิเสธ แต่ต่อมาเขานำของไปมอบให้รัชทายาทหลี่หง ทำให้ตอนนี้ใครๆก้อคิดว่าเขาอยู่ฝั่งของรัชทายาทหลี่หงแล้ว แล้วบีบให้เซี่ยอวิ๋นรับเหล่าคารวะจากตัวเอง พอเซี่ยอวิ๋นดื่มแล้วขว้างจอกทิ้ง ก็รู้สึกผิดปกติ สรุปโดนน้องวางยาสลบไป(ซ่านเชา นายมันร้ายมาก55) หยางเมี่ยวหรงกลับมาพอดีเลยให้คนพยุงเซี่ยอวิ๋นไปนอนที่ห้อง

ส่วนซ่านเชาทำทีเดินกลับจวน แต่หวนย่องกลับเข้าจวนเซี่ยอวิ๋น เพื่อไปห้องหนังสือหาหลักฐาน ก็พบสารลับคำสั่งเรียกตัวเซี่ยอวิ๋นกลับฉางอันพร้อมให้ฆ่าเขาทันที(คำสั่งนี้ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามาจากใคร)

จากนั้นซ่านเชาก็แอบไปที่กองกองราชวัลลภ เพื่อหาสมุดบันทึกการเดินทางของหน่วยราชวัลลภ และพบว่ามีบันทึกว่า ปลายเดือนสอง รองผู้บัญชาการซ่งนำของไปเมืองจินซาน ซ่านเชาดีใจที่เซี่ยอวิ๋นไม่ได้หลอกเขา เขาเกิดเดือนสองจริงๆด้วย  ซ่านเชาหวนคิดถึงอดีตในปีแรกที่เจอะกัน วันที่จู่ๆเซี่ยอวิ๋นนวดแป้งทำบะหมี่ให้เขากินแล้วบอกว่านี้คือวันเกิดเขา และยังให้ดอกท้อลอยน้ำ บอกว่าเขาเกิดตอนดอกท้อเริ่มผลิบาน

ขณะจะกระโดดออกจากเรือนของหน่วยราชวัลลภ กลับโดนจู่โจมก็พบว่าเป็นจิ่นซินที่โดนย้ายมาอยู่ที่นี่ (สรุปว่าจิ่นซินก็เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของเซี่ยอวิ๋น) จิ่นซินให้ซ่านเชาสาบานก่อนว่าหลังรู้ความจริงจะไม่ทำร้ายเซี่ยอวิ๋นเด็ดขาด  ซ่านเชาเลยรู้ความลับชาติกำเนิดของตัวเอง ตอนนั้นจิ่นซินยังเป็นเด็กที่หากินจากการขายศิลปะการแสดงตามถนนเห็นเซี่ยอวิ๋นครั้งแรกก็วันนั้น เห็นเซี่ยอวิ๋นที่บาดเจ็บหนักประคองร่างซ่านเชาที่หมดสติแล้วมาวางที่หน้าประตูวัดฉือเอิน และเขาเป็นคนบีบให้ไต้ซือจื้อหยวนที่จริงก็คือรองผู้บัญชาการซ่ง ให้เขาสัญญาว่าจะดูแลรักษาปกป้องซ่านเชาให้ดี ไม่งั้นครอบครัวของรองผู้บัญชาการซ่งที่หลบหนีเปลี่ยนชื่อไปจะต้องตายทั้งหมด เซี่ยอวิ๋นยังเป็นคนตั้งชื่อซิ่นเชาด้วยตัวเอง จากนั้นก้อล้มลงแต่ได้จิ่นซินช่วยประคองช่วยเหลือจนนางได้กลายเป็นลูกศิษย์ต่อมา

ในงานพิธีอำลาปีเก่า ฮ่องเต้โปรดปรานกษัตริย์โคตานกับองค์หญิงซาตารี เลยให้มานั่งเคียงข้างด้วยพร้อมกับซ่านเชาที่กลายเป็นแม่ทัพคนโปรด ก็พอดีองค์หญิงไท่ผิงลูกสาวคนเล็กมาป่วนซ่านเชา แต่เขากลับไม่เคืองโกธร ฮ่องเต้ยิ่งมองยิ่งถูกใจอยากได้เป็นเขย แต่ติดที่องค์หญิงไท่ผิงเพิ่ง11ขวบ ฮองเฮาอู่จ้าวนั่งกระวนกระวายใจกลัวฮ่องเต้จะประทานลูกสาวให้ซ่านเชา(นางกลัวเพราะ....สมน้ำหน้าจริง)

ซ่านเชาเดินหลบออกมานอกโถง ก็เจอะเซี่ยอวิ๋นมาดักรอเพื่อสอบถามว่าไปค้นห้องหนังสือเขาเพื่อจะหาอะไร เจอะซ่านเชากวนตีนตอบเลยเจอะเซี่ยอวิ๋นเอากระบี่ไล่ฟันแทน555 แต่ซ่านเชาไม่กลัวกลัวสู้ๆปล่อยๆจับๆจนเซี่ยอวิ๋นโมโหจะเอากระบี่แทง แต่ซ่านเชากลับหยุดรอไม่หลบจนเซี่ยอวิ๋นขักกระบี่คืนแทบไม่ทันเลยถีบน้องล้มไปแทน ซ่านเชาเอาดอกไม้ขาวในขวดแก้วมามอบให้เป็นของขวัญวันแต่งงาน แล้วเล่าถึงเรื่องสมัยตอนที่อยู่โม่วเป่ยด้วยกัน ว่ามีคืนหนึ่งที่เขาออกไปตามหาดอกไม้ขาวจะเอามาให้เซี่ยอวิ๋น แต่พอกลับมากลับเจอะเซี่ยอวิ๋น.... เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่าการลืมบางเรื่องคือความโชคดี แต่ซ่านเชาบอกมันคือการยืนยันตัวของคนหนึ่ง ก่อนเซี่ยอวิ๋นจะเดินหนีไป ซ่านเชากระชากตัวเขามากอดพร้อมบอกว่าเขารู้ว่าเซี่ยอวิ๋นปกป้องเขามาตลอด แม้ตอนนี้เขายังจดจำบางเรื่องไม่ได้ แต่บางอย่างเขากลับรับรู้มาตลอด แปดปีนี้สงครามที่เขาต้องเผชิญ จนเกือบจะตายในสนามรบ ในหัวก็เอาแต่คิดถึงเซี่ยอวิ๋น ว่าจะคิดถึงเขา ร้องไห้ให้เขารึป่าว ตอนนี้เขารู้แล้วว่า ไม่ว่าตัวเองจะรนหาที่ตายกี่ครั้ง เซี่ยอวิ๋นก็จะปกป้องเขา

หยางเมี่ยวหรงที่เดินออกมาตามหาเซี่ยอวิ๋น ก้อมาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด นางไม่เข้าใจว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์กับแบบไหน แต่ภาพที่เห็นทำให้ใจนางสับสน ผู้ชายที่ถือดอกไม้จากทะเลทรายมาไกลนับหมื่นลี้ เพื่อนำมามอบให้ชายอีกคนมันเป็นเรื่องปกติรึ ระหว่างที่จิตใจสับสน ก็มาเจอะรัชทายาทหลี่หงอีกแล้ว นางพยายามจะเลี่ยงหลบแต่ฝ่ายชายกลับอยากเข้ามาใกล้ชิด  หยางเมี่ยวหรงได้กลิ่มหอมประหลาดจากรัชทายาทหลี่หง แต่เขากลับไม่ได้กลิ่น ยิ่งพูดคุยกันไปนานเข้าหยางเมี่ยวหรงเริ่มมีอาการหงุดหงิดยิ่งคุยนานก็ยิ่งอารมย์ขุ่นมัวไม่มีทีมา ยิ่งนางฟังเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างซ่านเชากับเซี่ยอวิ๋น นางก้อยิ่งควบคุมอาการไม่ได้จนสุดท้ายนางก้อสติหลุดเปิดผนึกมังกรออกมาครั้งแรกโดยไม่คาดคิด

เซี่ยอวิ๋นกลับมานั่งที่โต๊ะในงานเลี้ยง แต่หยางเมี่ยวหรงไม่อยู่ เซี่ยอวิ๋นหายรู้สึกสังหรณ์ใจบางอย่าง ก็พอดีนางกำนัลวิ่งมารายงานฮองเฮาอู่จ้าวว่าหยางเมี่ยวหรงกำลังทำร้ายรัชทายาทหลี่หงที่ด้านนอก ฮ่องเต้กับฮองเฮาอู่จ้าวรีบออกไปทันที พร้อมรับสั่งให้ช่วยเหลือรัชทายาทหลี่หงด่วน ขณะนั้นมีพลธนูล้อมรอบมังกรอยู่ เซี่ยอวิ๋นออกมาแล้วตะโกนสั่งทหารทั้งหมดห้ามทำร้ายนาง แล้วเดินเข้าไปกล่อมให้หยางเมี่ยวหรงให้ปล่อยรัชทายาทหลี่หงออกมา ฮองเฮาอู่จ้าวหวาดกลัวรีบสั่งให้ซ่านเชาไปตามเซี่ยอวิ๋นกลับมา ทำให้ซ่านเชาเริ่มเอ๊ะใจ(ช่ายแล้ว....อีเลวนี่เอง)

เซี่ยอวิ๋นกล่อมจนหยางเมี่ยวหรงยอมเดินมาหาแล้ว แต่จู่ๆนางก้อคุ้มคลั่งผลักเซี่ยอวิ๋นออกไป จนเซี่ยอวิ๋นต้องฝืนเปิดผนึกมังกรออกมา ทำให้นางยิ่งคุ้มคลั่งควบคุมตัวเองไม่ได้ลงมือทำร้ายเซี่ยอวิ๋น แต่เซี่ยอวิ๋นจัดการสู้กลับพร้อมเข้าไปช่วยรัชทายาทหลี่หงออกมาจากร่างมังกรของหยางเมี่ยวหรง ซ่านเชารับร่างรัชทายาทหลี่หงมาแต่เขากลับไม่มีลมหายใจ เลยต้องรีบปั้มหัวใจจนกระทั้งยื้อลมหายใจกลับมา กองราชวัลลภรีบมารับรัชทายาทหลี่หงพาไปรักษาต่อ ซ่านเชายืนคุมเชิงดูเซี่ยอวิ๋นที่ยังคงพยายามกล่อมให้หยางเมี่ยวหรงสลบสติลง ด้วยการเล่าเรื่องที่พวกได้พบกันครั้งแรก แต่ดันมีทหารรุมยิงธนูเข้าใส่มังกรทำให้นางยิ่งคุ้มคลั่งเพิ่มขึ้น จนนางโดนธนูยิงร่างจริงจนตายจากทหารฝั่งวังบูรพา 

สามวันผ่านมาที่จวนเซี่ยอวิ๋น มีการจัดงานศฟของหยางเมี่ยวหรง เซี่ยอวิ๋นโศกเศร้าขังตัวเองอยู่เฝ้าโลงของนาง จนหม่าซินต้องไปลากซ่านเชาให้ไปพูดคุยเซี่ยอวิ๋นให้หน่อย ซ่านเชาเลยหาเรื่องชวนคุย เซี่ยอวิ๋นกลับเล่าเรื่องที่เขาได้พบหยางเมี่ยวหรงโดยบังเอิญ เพราะนางหนีออกมาจากเผ่ามังกรเพราะโดนบังคับให้แต่งงานกับคนในเผ่า นางตื้อจะตามเซี่ยอวิ๋นมา เขาพยายามจะส่งนางกลับตลอด แต่ก้อสงสารกลัวนางจะได้รับอันตราย เพราะนางยังเด็กไม่เคยเปิดผนึกมังกร ทำให้เขาต้องจับตาดูนางตลอดเวลา 

ที่เขายอมแต่งงานไม่ได้เพราะรักนางแต่เพื่อจะดูแลนาง เพราะรู้สึกว่านางเป็นญาติเป็นคนเผ่าพันธ์เดียวกัน นางจะไม่หักหลังข้าแน่ ซ่านเชาเลยสวนกลับว่าเขาไม่เคยหักหลังเซี่ยอวิ๋นนะ เซี่ยอวิ๋นบอกในอนาคตไม่แน่หรอก  ดูที่เขาเจอะฮองเฮาอู่จ้าวที่อาราม เขามั่นใจว่าฮองเฮาอู่จ้าวจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง แต่เวลาผ่านอะไรก็เปลี่ยน อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน ซ่านเชาไม่เถียงละ แต่เขาจะแสดงให้เซี่ยอวิ๋นเห็นด้วยตัวเองดีกว่า เลยถามว่าตอนที่เซี่ยอวิ๋นไปเหลียงโจวได้คิดถึงเขาบ้างไหม เซี่ยอวิ๋นตอบว่าคิดถึงสิ เซี่ยอวิ๋นยอมรับว่าตัวเองพลาดเองที่รับนางมา เพราะพอนางมาอยู่ฉางอันไม่นาน นางก้อแสดงท่าทีไม่ชอบฮองเฮาอู่จ้าวอย่างชัดเจน

พอดีหม่าซินมารายงานว่าหาตัวคนยิงธนูดอกนั้นไม่ได้ เพราะไม่มีใครประกาศตัวมารับรางวัล แต่หัวธนูนั้นเป็นขององค์รักษ์วังบูรพา ซ่านเชาป้อนน้ำโสมให้เซี่ยอวิ๋นไปชวนคุยไป เซี่ยอวิ๋นบอกว่าเมื่อคืนนางมาหา นางด้วย นางยิ้มให้เขาเพื่อมาลาเขาก่อนจะเดินทางไปทางตกเฉียงเหนือ ซ่านเชาเห็นท่าทางโศกเศร้าขนาดนี้ของเซี่ยอวิ๋น จนอดถามไม่ได้ว่าถ้าเขาตายลงเซี่ยอวิ๋นจะเสียใจให้เขาแบบนี้ไหม แต่เซี่ยอวิ๋นกลับบอกว่าตัวเองจะอยู่ให้บอกลาหรอ ในเมื่อเขาหมดสิ้นความหวังไปแล้วทำไมไม่ให้เขาตายก่อน(ตอนนี้ซึ้งมากนะ แบบว่ารักซ่านเชามากจนทนเห็นซ่านเชาตายก่อนไม่ได้อะ) 

ก็พอดีรัชทายาทหลี่หงมาที่จวนเพื่อจะเคารพศฟหยางเมี่ยวหรง แต่เจอะเซี่ยอวิ๋นบอกปัด ว่านางเป็นคนธรรมดาแถมยังทำผิดฐานทำร้านรัชทายาทอีกต่างหาก เป็นเรื่องไม่สมควรที่รัชทายาทจะมาคุกเข่าให้นาง แต่รัชทายาทหลี่หงยังดึงดันจะคุกเข่าคารวะ จนเซี่ยอวิ๋นต้องบอกเหตุผลและจุดยืนที่ต่างกันของคนทั้งคู่ และผลกระทบถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้เข้า จู่ๆเซี่ยอวิ๋นก็ได้กลิ่นหอมประหลาดจากตัวของรัชทายาทหลี่หง กลิ่นนี้ทำให้ร่างกายเขารู้สึกแปลกๆ รัชทายาทหลี่หงเสียใจที่ตัวเองเป็นรัชทายาทแต่กลับทำอะไรตามใจตัวเองไม่ได้เลย จึงเดินเสียใจกลับไป เซี่ยอวิ๋นให้ซ่านเชาไปส่งรัชทายาทหลี่หง เลยทำให้ซ่านเชาได้พบกับหลีเสียนเป็นครั้งแรก ส่วนตัวเขาเองรู้แล้วว่ากลิ่นประหลาดนี้เร่งเร้าให้ร่างของเขาฝืนเปิดผนึกมังกรนะเอง

ในวังหลวง ฮองเฮาอู่จ้าวรู้ข่าวเรื่องนี้ก็โกรธดเกรี้ยวหนัก ถึงขั้นเขียนสารตำหนิให้หลี่เสียนใน3หัวข้อ อกัตญญู ไม่จรักภักดี ปิดบังเบื้องสูง ทำให้หลีเสียนโมโหคุ้มคลั่ง(หลีเสียนเป็นองค์ชายหก มีที่มาไม่ชัดเจนว่าจะเป็นลูกแท้ฮองเฮาอู่จ้าว) บ่าวต้องไปเรียก จ้าวเต้าเซิงมาปลอบโยนพร้อมสัญญาว่าเขาจะมอบบัลลังก์นี้ให้หลี่เสียนแน่ๆ

เดือนสี่ ฮ่องเต้ป่วยเรื้อรังไม่หาย เลยเตรียมตัวจะย้ายไปพำนักที่เมืองลั่วหยาง แล้วให้รัชทายาทหลี่หงดูแลบริหารที่เมืองฉางอันไป แต่จู่ๆก้อมีไฟไหม้ที่เรือนพักของรัชทายาทหลี่หง ข่าวไปถึงฮ่องเต้ที่กำลังปะลองหมากกับซ่านเชาอยู่ จึงรีบรับสั่งให้ไปช่วยกันดับไฟ แต่ทหารว่ากองราชวัลลภกำลังช่วยดับไฟอยู่ตอนนี้ ซ่านเชาเลยอาสาไปช่วยอีกแรง ทำให้ฮ่องเต้ประทับใจในความจงรักภักดีไปใหญ่ 

ที่ตำหนักบูรพา พบหม่าซินกำลังวุ่นวายสั่งลูกน้องดับไฟ เลยถามหาเซี่ยอวิ๋น แต่กลับไม่มีใครเห็นว่าเซี่ยอวิ๋นหายไปไหน ซ่านเชารู้ทันทีเลยรีบวิ่งฝ่ากองเพลิงเข้าไป ที่เรือนตำนักบรรทมของรัชทายาทหลี่หง เซี่ยอวิ๋นตามหาที่มาของกลิ่นประหลาดนั้น กลับไปเจอะภาพเขียนบนโต๊ะเป็นภาพของหยางเมี่ยวหรง ถัดเลยไปเป็นเตาเผาเครื่องหอม พอเซี่ยอวิ๋นเดินเข้าไปใกล้ ผนึกมังกรก้อใกล้จะเปิดออกมา เขาพยายามจะกดผนึกไว้แล้วหาทางหนีออกมา แต่ไฟไหม้ลามร้อนจะแทบจะทนไม่ไหว ก็พอดีซ่านเชาถีบหน้าต่างเข้ามาแล้วอุ้มเซี่ยอวิ๋นหลบออกมาเพื่อจะไปรวมตัวกับทหารที่ด้านหน้า แต่เซี่ยอวิ๋นกลับให้หนีไปทางตะวันออก เพื่อไปหลบที่เรือนร้างแถวนั้น

ซ่านเชาอุ้มมาเซี่ยอวิ๋นจนถึงสระน้ำที่วังร้าง เซี่ยอวิ๋นทิ้งตัวลงน้ำทันที ซ่านเชาโมโหต่อว่าที่เซี่ยอวิ๋นจะฝ่าไฟเข้าไปทำไม เขาทุ่มเทให้ฮองเฮาอู่จ้าวมากเกินไปรึป่าว เซี่ยอวิ๋นเลยถามซ่านเชาว่าแล้วเขาวิ่งมาทำไมละ ซ่านเชาเลยบอกว่าเขาวิ่งมาก็เพราะเซี่ยอวิ๋นแหละ เซี่ยอวิ๋นเลยจับซ่านเชามาจูบก่อน น้องเลยถามว่าจะทำอะไรอีก เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่าที่เตาหอมของรัชทายาทหลี่หงมีฤทธิ์กระตุ้นให้มังกรจะฝืนเปิดผนึกออกมา วิธีเดียวที่จะหยุดการเปิดผนึกมังกรที่เห็นผลดีสุดคือ...ถ้าซ่านเชาไม่อยากทำ ก็วานไปหานางกำนัลมาให้หน่อยละกัน(ฮึ)

เซี่ยอวิ๋นเกริ่นมาขนาดนี้มีหรือซ่านเชาจะปล่อยผ่าน ซ่านเชาเลยอุ้มเซี่ยอวิ๋นไปกินในถ้ำจำลองที่สวนร้าง(ไปรำลึกครั้งแรกที่ถ้ำริมธารเมื่อ8ปีที่แล้วละสิ555) น้องทำไปก็อ้อนอาจารย์ไปว่าครั้งนี้ดีขี้นไหม อาจารย์รู้สึกดีขึ้นไหม ทั้งขอจูบแบบเกรงใจ้เกรงใจ555 แต่คราวนี้ก็สุขสมทั้งคู่

ซ่านเชาอุ้มเซี่ยอวิ๋นมาพักที่เรือนพักของกองราชวัลลภ ก่อนซ่านเชาจะไปรายงานเรื่องไฟไห้ม ยังไม่วายมาถามว่าครั้งนี้ดีกว่าครั้งที่แล้วใช่ไหม เลยโดนเซี่ยอวิ๋นเสียดสีว่าหอนางโลมแถบชายแดนคงถูกมากละสิ(แปลว่าลีลาไม่เด็ดแค่ฝีมือพื้นๆละสิใช่มะ) น้องตอบทันทีว่าตัวเองไม่เคยไปที่ยังนั้น555(ซื่อจริงลูกเอ่ย แปลว่านี้ครั้งที่2ของชีวิตหนุ่ม555)

หลังเหตุการณ์นี้ ฮ่องเต้ลงดาบลงโทษคนสนิทของทั้ง2ฝั่ง ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายฮองเฮาอู่จ้าวหรือฝ่ายของรัชทายาทหลี่หง แล้วอวยยศให้ซ่านเชาเป็นแม่ทัพใหญ่คุมกองกำลังอวี่หลินส่วนกลางที่ตั้งมาใหม่ เพื่อคาน2ฝั่งอำนาจเก่า

เซี่ยอวิ๋นไปหานักพรตหมิงฉงเหยี่ยน เพราะรู้ว่ายาเม็ดที่อยู่ในเตาเผาเครื่องหอมนั้นเป็นผลงานของเขาแน่ๆ เพื่อบีบบังคับว่าใครคือเจ้าของยาเม็ดนั้น(ไม่น่าเดายากเลย...ย)

เซี่ยอวิ๋นกลับจวนก็เจอะซ่านเชานั่งรอในห้องหนังสือ เซี่ยอวิ๋นถามว่ากลัวเขาหาหลักฐานได้ว่าใครเป็นคนฆ่าหยางเมี่ยวหรงได้ แล้วจะรีบตามไปล้างแค้นทันทีรึไง ซ่านเชาบอกว่าเขาส่งกองกำลังอวี่หลินไปเฝ้าทั้งจวนเซี่ยอวิ๋นและตำหนักบูรพา แต่ที่จริงเขาวางกองกำลังเพื่อปกป้องเซี่ยอวิ๋นต่างหาก

เซี่ยอวิ๋นก็เลยเล่าเรื่องที่มาของเฮ่อหลันจือหมิ่นที่เกลียดชังเขาจนต้องหาทางกลั่นแกล้งทุกครั้งที่มีโอกาส ก็เพราะเฮ่อหลันจือหมิ่นยักยอกสมบัติที่ต้องฝั่งรวมร่างของแม่ฮองเฮาอู่จ้าว จนทำให้โดนลงโทษเนรเทศไปอยู่ที่เสาโจว ที่จริงเขาถูกส่งไปให้อินไคหยาง เพราะนึกว่าอินไคหยางชมชอบเด็กหนุ่ม เหมือนที่เข้าใจผิดว่าอินไคหยางชมชอบเซี่ยอวิ๋น และหานกั่วฟูเหรินนางอู๋เป็นแม่ของเว่ยกั๋วฟูเหรินสองคนนี้เป็นแม่ลูกกันแต่มีสามีคนเดียวกันคือฮ่องเต้คนปัจจุบัน แต่ตอนนี้ตายไปแล้วทั้งคู่ คนแม่คลอดลูกตาย ลูกคนนั้นคือหลีเสียน(แต่โดนประกาศว่าเป็นลูกของฮองเฮาอู่จ้าวแทน) ส่วนคนลูกสาวโดนฮองเฮาอู่จ้าววางแผนฆ่าตาย 

ซ่านเชางงๆเลยถามว่ามาเล่าเรื่องพวกนี้ให้เขาฟังทำไม เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่ามันมีอีกหลายเหตุผลที่มีคนอยากทำร้ายรัชทยาท เซี่ยอวิ๋นเลยถามซ่านเชาว่ายงอ๋อง(หลีเสียน)เป็นคนยังไง(ทำแบบพูดเป็นนัยๆให้คิด) ซ่านเชาเลยคิดประเด็นเรื่องมีคนที่อยากขึ้นมาแทนที่รัชทายาทหลี่หง 

หลังซ่านเชาออกไป จิ่นซินก็แอบปีนจวนมารายงานเซี่ยอวิ๋น และมารับยาพิษที่ประทานมาจากฮองเฮาอู่จ้าว พร้อมสั่งแผนการให้จิ่นซินจัดการอย่าให้เหลือร่องรอย จิ่นซินกลับกังวลว่าเมื่อเสร็จงานเซี่ยอวิ๋นจะโดนฮองเฮาอู่จ้าวกำจัดเพื่อกลบร่องรอยความลับของนาง ทำไมไม่ไปทำดีกับซ่านเชาที่ยืนเฝ้าหน้าห้องตอนนี้  พอจิ่นซินกลับถึงกองราชวัลลภ ก็เจอะจ้าวเต้าเซิงมารอดักอยู่ 

รัชทายาทหลี่หงที่ตอนนี้ไม่สนใจกิจบ้านเมือง เอาแต่ซึมเศร้าจากหญิงสาวที่แอบหลงรักมาตายจาก ซ่านเชาที่เป็นที่พึ่งก็ทำตัวเฉยชา แถมส่งองค์รักษ์ตามมาประกบตลอดเวลา ฮ่องเต้เลยจัดงานเลี้ยงเพื่อสร้างบรรยากาศ ในงานเลี้ยงมีสาวดีดผีผาที่มีรูปลักษณ์เหมือนหยางเมี่ยวหรง ทำให้รัชทายาทหลี่หงสนใจเลยจะตบรางวัลให้ แต่สาวไม่สนใจรับไมตรี แต่พอเซี่ยอวิ๋นประทานแหวนให้กลับรับสะงั้น สร้างความขุ่นเคืองให้รัชทายาทหลี่หงจนเดินกลับตำหนักบูรพาทันที ทำให้ซ่านเชาจะเดินไปส่ง แต่เซี่ยอวิ๋นกลับสบตาแล้วเดินออกไปนอกโถงงานเลี้ยง ทำให้ซ่านเชาเปลี่ยนใจให้ลูกน้องไปส่งรัชทายาท ตัวเองรีบแอบไปตามส่องเซี่ยอวิ๋นแทน

หลังจากเปิดค้นหาหลายห้องก็เจอะเซี่ยอวิ๋นอยู่สองต่อสองกับสาวดีดผีผานางนั้น แรงหึงของซ่านเชาขึ้นมาทันทีเลยไล่หญิงงามออกไปทันที แล้วจัดการจู่โจมระดมจูบเซี่ยอวิ๋นอย่างบ้าคลั่ง กว่าซ่านเชาจะได้สติว่ามีบางอย่างผิดปกติ ก็รีบเผ่นไปตำหนักบูรพาทันที

ที่ตำหนักบูรพา รัชทายาทหลี่หงที่กำลังเสียใจ ก็มียงอ๋องมาอยู่เป็นเพื่อน สักพักก็มีนางกำนัลมาส่งน้ำแกงพระราชทานจากฮองเฮาอู่จ้าวมาให้ แต่จ้าวเต้าเซิงกลับรับน้ำแกงนี้มาเองกับมือ หลังนางกำนัลจากไปก้อใส่ยาพิษที่ได้มาจากจิ่นซิน แล้วเอามาให้รัชทายาทหลี่หงกิน

ซ่านเชาที่รับมาถึงตำหนักบูรพาแต่กลับเจอะเซี่ยอวิ๋นใช้กระบี่ไท่อาเข้าขวางไม่ให้เขาไป ทั้งคู่สู้กันแบบต่างคนต่างไม่ยอมถอย แต่สุดท้ายในตำหนักบูรพาก็เกิดเหตุร้ายรัชทายาทหลี่หงโดนวางยาพิษ โดยมีเสียงจ้าวเต้าเซิงตะโกนว่าฮองเฮาอู่จ้าววางยาพิษรัชทายาทหลี่หง

ในตำหนักฮ่องเต้ ที่มีรางไร้ลมหายใจของรัชทายาทหลี่หงวางอยู่ ฮ่องเต้โกธรมากสอบสวนด้วยตัวเอง ฮองเฮาอู่จ้าวโดนจ้าวเต้าเซิงกล่าวหาว่าน้ำแกงนี้เป็นของพระนาง แต่ฮองเฮาอู่จ้าวบอกจ้าวเต้าเซิงเป็นคนรับน้ำแกงไปให้รัชทายาทกินกับมือ แถมเขายังเป็นลูกน้องของยงอ๋อง(หลี่เสียน) เพื่อชี้เป้าว่าเป็นการแย่งชิงตำแหน่งรัชทายาท แต่จ้าวเต้าเซิงกลับซัดทอดไปที่จิ่นซิน เพื่อลากความผิดไปที่เซี่ยอวิ๋นที่สามารถหายาพิษนิดนี้มาใช้ได้ง่ายๆ และเรื่องที่จิ่นซินเอาหุ่นไม้คุณไสยที่สาปแช่งรัชทายาทหลี่หงไปฝังในตำหนักของฮองเฮาอู่จ้าว ฮ่องเต้สั่งขันทีไปหาที่ตำหนัก จนพบหุ่นไม้แต่ดันเขียนแค่วันเดือนเกิดเท่านั้น 

ฮองเฮาอู่จ้าวกำลังจะโดนฮ่องเต้ลงโทษ เซี่ยอวิ๋นกลับบอกว่าวันเดือนเกิดบนหุ่นไม้นั้นเป็นของเขา เพราะเขาเกิดวันเดือนเดียวกับรัชทายาทหลี่หง ทำให้เขาไม่เคยจัดงานวันเกิดเลย มีแต่ลูกน้องในกองราชวัลลภที่รู้ แล้วยังท้าให้ส่งสารไปให้อินไคหยางเป็นคนพิสูจวันเดือนเกิดของเขา เพราะอินไคหยางคือคนที่เลี้ยงเขามาตั้งแตแรกหลังโดนจับตัวมาเข้าสำนักอันเหมิน สุดท้ายฮ่องเต้ก็ได้รับสารตอบจากอินไคหยางว่านี่คือวันเดือนเกิดของเซี่ยอวิ๋นจริงๆ

จากนั้นเซี่ยอวิ๋นก็เปิดโป่งว่าจ้าวเต้าเซิงคือเฮ่อหลันจือหมิ่นที่ปลอมแปลงตัวมาแฝงตัวอยู่ในราชสำนัก ทั้งที่ความจริงเขาโดนเนรเทศและต้องตายที่เสาโจวแล้ว แต่กลับโดนยงอ๋อง(หลีเสียน)ช่วยชีวิตไว้แล้วแอบนำมาหลบอาศัยอยู่ในจวนตัวเอง

ฮองเฮาอู่จ้าวออกแรงแสดงความโมโหออกมาจนยงอ๋องคุกเข่าขอร้องนาง เลยเจอะฮองเฮาอู่จ้าวพูดประจานชาติกำเนิดยงอ๋อง(หลีเสียน) ว่าเขาไม่ใช่ลูกของนาง แต่เป็นลูกของฮ่องเต้กับหานกั่วฟูเหรินนางอู๋ ที่เป็นทั้งแม่ของแม่ของเว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลันเมียเด็กฮ่องเต้ที่โดนวางยาตาย)กับเฮ่อหลันจือหมิ่น เท่ากับยงอ๋อง(หลีเสียน)เป็นน้องชายคนละพ่อของเฮ่อหลันจือหมิ่น แถมเหตุการณ์นี้บ่งชี้ว่ายงอ๋องอยากได้ตำแหน่งรัชทายาทถึงขั้นคิดแผนปลงปลงพระชนน์รัชทายาทหลี่หง เรื่องนี้สร้างตื่นตะลึงให้ขุนนางที่อยู่รวมเหตุการณ์ 

ฮ่องเต้พยายามจะยืนยันชาติกำเนิดของยงอ๋อง แต่โดนฮองเฮาอู่จ้าวประกาศยืนยันว่ายงอ๋องคือลูกชายพี่สาวนางที่คลอดลูกตาย ตอนนี้กลับจะอาศัยนางเลื่อนฐานะเป็นลูกภรรยาเอกขึ้นมาเป็นลูกชายคนโตแทนรัชทายาทหลี่หงที่เพิ่งเสียไป ฮองเฮาอู่ถามเหล่าขุนนางที่อยู่ในโถงว่าจะยอมรับคนสายเลือดไม่บริสุทธิ์ที่คิดฆ่าพี่ชายตัวเองเพื่อจะได้สิทธิ์เป็นรัชทายาทได้ไหม ว่าแล้วสั่งกองราชวัลลภให้คุมตัวยงอ๋องไปคุมขัง ทำเอาฮ่องเต้เป็นลมทันที

ซ่านเชารีบเข้าไปช่วยฮ่องเต้ถ่ายเทปราณจนฮ่องเต้ได้สติกลับมา ฮ่องเต้สั่งซ่านเชาให้นำกองกำลังอวี่หลินคุมขังยงอ๋องในตำหนัก ให้กองกำลังเฝ้ายงอ๋องทั้งวันและคืนห้ามใครเข้าใกล้ พร้อมมอบกระบี่อาญาสิทธิ์แก่ซ่านเชา ให้เขาเป็นคนตัดสินใจทุกเรื่องก่อนจะสิ้นสติไป

ฮ่องเต้หลังได้สติก็สั่งให้อินไคหยางกับนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนเข้าตำหนักเพื่อรักษาอาการตัวเองอย่างใกล้ชิด เขาเพื่อไม่ไว้ใจหมอหลวง พร้อมสั่งถอนกำลังกองราชวัลลภออกจากวัง แล้วให้แม่ทัพอวี่เหวินหู่นำกองกำลงอาชาเหินมาเข้ารักษาการแทน

ฮ่องเฮาอู่จ้าวที่ขังตัวเองปิดตำหนัก ก็เชิญนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนเข้าพบเพื่อให้ทำนายว่าลูกชายสองคนที่เหลือใครจะได้ขึ้นมาเป็นฮ่องเต้ นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนพยายามเลี่ยงคำตอบ เพราะเซี่ยอวิ๋นจ้องอยู่ เลยตอบฮองเฮาว่าโจวอ๋องหลี่เสี่ยนลูกคนเล็กน่าจะเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง

ฮ่องเต้รับสั่งให้ซ่านเชาเข้าเฝ้า ทำให้เจอะอินไคหยางในตำหนัก ฮ่องเต้เปิดเผยความในใจฝากฝั่งให้ซ่านเชาดูแลยงอ๋องถึงแม้ชาติกำเนิดจะสู้ลูกของฮองเฮาสองคนที่เหลือไม่ได้ก็ตาม ตอนนี้เขาจะเริ่มกำจัดขวางหนามให้ยงอ๋อง จากนั้นมอบประคำหยกแดงที่มีจี้แกะสลักหน้าพยัคฆ์ติดมือให้กับซ่านเชา บอกว่าสิ่งนี้สามรถระดมกำลังกองทหารจากอิงกั๋วกงได้ทันที

ที่หลังตำหนักซ่านหยาง เซี่ยอวิ๋นที่กลับจากการลอบฆ่าเฮ่อหลันจือหมิ่น ก็มาเจอะอินไคหยางที่ยืนรออยู่ อินไคหยางรู้แล้วว่าเซี่ยอวิ๋นวางแผนลับทุกย่างทุกก้าวเพื่อเสริมกำลังให้ซ่านเชา ขณะที่เซี่ยอวิ๋นยืนคุยใกล้ชิดกระซิบกระซาบกับอินไคหยาง  แต่ซ่านเชากลับมาเห็นแล้วดันหึงเข้าใจผิดว่า2คนนี้แอบลอบมาพบกันในเชิงชู้สาว(น้องคิดไปเอง เจ็บเอง555)

ซ่านเชาจิตใจสับสนเดินออกจากตำหนักซ่านหยาง ก็พบกับนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนมาชวนคุย ว่าจำทำยังไงกับการผลัดแผ่นดินที่ไม่รู้ใครจะเป็นคนที่ชิงอำนาจได้ ซ่านเชาบอกว่าเขาไม่สนว่าใครจะได้ หลังจบการชิงอำนาจเขาจะพาเซี่ยอวิ๋นหนีออกจากวังวนนี้ คำตอบนี้ทำให้นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนตัดสินใจดึงเข็มทองเล่มสุดท้ายออกจากหัวของซ่านเชา

ซ่านเชาสลบไปหลังจากโดนถอนเข็มทอง ลูกน้องพาไปพักที่ห้องด้านใน ความทรงจำย้อนกลับมา ที่ทะเลทรายโม่วเป่ย เซี่ยอวิ๋นที่ไล่ฆ่ากำลังยกกะบี่แทง แต่เขากลับยกมือสกัดจุดที่แขนของเซี่ยอวิ๋นทำให้กระบี่หลงยวนหลุดกระเด็น (ทำตามวิธีที่เซี่ยอวิ๋นเคยสอนเอาไว้) ทำให้เขารอดตายหนีออกมาได้ ทหารวิ่งตามมาถามเซี่ยอวิ๋น ว่าทำไมเด็กหนีไปได้แต่เซี่ยอวิ๋นกลับยกกระบี่หลงยวนฆ่าทหารตายยกกองแทน จากนั้นเซี่ยอวิ๋นก็ชิงม้า ขี่ม้ามารับซ่านเชาขึ้นม้าเพื่อหนีไปด้วยกัน สรุปเซี่ยอวิ๋นสอนวิชาปัดกระบี่ให้ซ่านเชาฝึกบ่อยๆเพื่อหลอกลวงศัตรู (อ่านตอนนี้สงสารเซี่ยอวิ๋นอะ สอนน้องแทบตาย แต่ตอนสู้ชิงเจ้ายุทธภพ ความทรงจำของน้องยังไม่มาเลยแทงกระบี่สวนไปจริงๆ ทำเอาเซี่ยอวิ๋นเกือบตายจริงเลย)

เซี่ยอวิ๋นโดนฮ่องเต้เรียกเข้าพบกลางดึก เลยจงใจขี่ม้าผ่านตำหนักยงอ๋องเพื่อจะมาหาซ่านเชาก่อนไปพบฮ่องเต้ กลับเจอะลูกน้องซ่านเชาไม่สะดวกให้พบ แต่เซี่ยอวิ๋นให้บอกซ่านเชาว่าเขาโดนฮ่องเต้เชิญพบเป็นส่วนตัว แต่ลูกน้องซ่านเชาเห็นเขายังหลับไม่ตื่น เลยบอกว่าซ่านเชารับรู้แล้วแต่ไม่ออกมาพบ เซี่ยอวิ๋นจึงจากไป

เซี่ยอวิ๋นมาถึงตำหนักฮ่องเต้ก็โดนริบกระบี่ไท่อาก่อนเข้าไปหาฮ่องเต้ กลับเจอะอินไคหยางอยู่ใกล้ชิดฮ่องเต้ และอีฮ่องเต้ประทานเหล้าพิษให้แทน มันคือแผนล่วงเพื่อจะลอบฆ่าเซี่ยอวิ๋น แต่เซี่ยอวิ๋นไม่ยอมรับเหล้าพิษ อีฮ่องเต้เลยให้อินไคหยางจัดการ แต่อินไคหยางให้จิ่นซินลงมือแทน แต่ถึงเซี่ยอวิ๋นจะมือเปล่าแต่ก็ต่อสู้ได้เหนือกว่าจิ่งหลิ่ง ระวังชุลมุนสู้กันนั้น อีฮ่องเต้กลัวตายจัดเลยแอบลอบยิงหน้าไม้อาบยาพิษใส่เซี่ยอวิ๋น แต่ลูกดอกถากไปโดนแขนแต่พิษก้อซึมเข้าร่างเซี่ยอวิ๋นแล้ว

ซ่านเชาเห็นเซี่ยอวิ๋นยืนบนสะพานแขวนกำลังจะเดินข้ามไปอีกฝั่ง แล้วหยุดเดินหันมายืนยิ้มให้ เขาก็รู้สึกกลัวรีบร้องตะโกนเรียกหาเซี่ยอวิ๋น ไม่ให้เซี่ยอวิ๋นข้ามไปจนเขาสะดุงตื่น ลูกน้องเลยเข้ามารายงานว่าเซี่ยอวิ๋นโดนฮ่องเต้เรียกพบด่วนที่ตำหนักคนเดียว ซ่านเชารู้ว่าเซี่ยอวิ๋นซวยแน่ เขารีบขี่ม้าเข้าไปตำหนักฮ่องเต้ทันที

ในขณะที่เซี่ยอวิ๋นกำลังเสียท่า นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนในรูปฝูงนกดำก็มาช่วยหอบเขาออกจากตำหนัก จิ่งหลิ่งจะตามไปไล่ล่า แต่อินไคหยางกลับสั่งให้ปล่อยไป อีฮ่องเต้สั่งทหารให้ตามล่าพร้อมประกาศว่าเซี่ยอวิ๋นก่อกบฎ 

ฝูงนกหอบเซี่ยอวิ๋นจนพ้นตำหนักกลายร่างเป็นนักพรตหมิงฉงเหยี่ยน เขาพยายามกรีดพิษออก แต่เซี่ยอวิ๋นกลับขอร้องให้พาเขาไปหาซ่านเชาแทน แต่ทหารองค์รักษ์หลวงมาทันพร้องยิงธนูเข้าใส่ ซ่านเชาขี่ม้ามาขวางพอดี พร้อมหอบเซี่ยอวิ๋นขึ้นม้ามาด้วยกันเอาไว้ นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนแปลงร่างเป็นนกดำซ่อนในอกเสื้อเซี่ยอวิ๋น

ฮองเฮาอู่จ้าวได้ข่าวฮ่องเต้ชิงลงมือ ก้อสั่งหม่าซินให้ไปบัญชาการกองราชวัลลภเข้าไปสกัดกององค์รักษ์หลวง โดยให้เหตุผลว่าจะมาอารักขาฮ่องเต้ ที่จริงกะตลบหลังฮ่องเต้อีกที

ซ่านเชาหอบเซี่ยอวิ๋นขึ้นม้าตะลุยสังหารองค์หลวงหมายจะหนีออกนอกวังหลวง จนถึงประตูวังหลวงก้อเจอะกองราชวัลลภสกัดบุกเข้ามา เขาเห็นฮองเฮาอู่จ้าวยืนดูอยู่ตรงหอสูงตรงประตูวัง (ก็รู้ว่าอีชั่ววางแผนตลบหลังกบฎฮ่องเต้แล้ว) ซ่านเชารู้สึกสิ้นหวังในตอนนี้ เขาให้นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนหนีไปก่อน หมิงฉงเหยี่ยนคิดว่าซ่านเชากะตายพร้อมกับเซี่ยอวิ๋นแน่ๆ จึงรีบบอกว่าเซี่ยอวิ๋นยังมีทางรอด ให้พาเซี่ยอวิ๋นไปที่เขามังกรหมอบที่เฉียนโจว ใต้หญ้าตรวนมังกรจะมีน้ำแร่ที่สามารถล้างพิษได้ เซี่ยอวิ๋นโดนยิงถากที่แขนยังพอมีหวัง ซ่านเชากระชับร่างเซี่ยอวิ๋นแล้วใช้กระบี่หลงยวนเจ็ดดาวบุกกองทหารออกจากประตูวังหลวงคาตาฮองเฮาอู่จ้าวไปทันที....จบเล่ม3แย้วนะ

มังกรเร้นฟ้า...เล่ม4

ที่เขามังกรหมอบ ซ่านเชาเช่าห้องพักโรงเตี้ยมให้เซี่ยอวิ๋นพักในห้อง แล้วตัวเองขึ้นเขาไปตักน้ำแร่มาให้เซี่ยอวิ๋นไว้แช่ตัว เซี่ยอวิ๋นแช่ตัวล้างพิษไปได้สิบกว่าวันแล้ว ตอนนี้พิษโดนล้างออกไปมากแล้วแต่เซี่ยอวิ๋นยังคงไม่ฟื้น (ระหว่างที่หลบหนีมาเซี่ยอวิ๋นสลบไม่ได้สติมาตลอดทาง แต่เพราะได้ซ่านเชาใช้ปราณสะกดพิษไว้ จึงทำให้ประคองชีวิตมาจนถึงเขามังกรหมอบ) ซ่านเชาเป็นคนไปหาวัตถุดิบดีจากบนเขามาตุ่นทำน้ำแกงป้อนเซี่ยอวิ๋นทุกมื้อ วันนี้ก้อเช่นกันหลังป้อนเสร็จเขาก้อจูบเซี่ยอวิ๋นพร้อมชมเชยว่าวันนีเป็นเด็กดีกินได้หมดชามเลย เซี่ยอวิ๋นกลับลืมตาพร้อมด่าว่าน้ำแกงเค็มเป็นบ้า555 ซ่านเชาดีใจมากอุ้มเซี่ยอวิ๋นออกจากถังน้ำ อุ้มมานวดหัวใจพร้อมถ่ายเทปราณให้ก่อนจะอุ้มมานอนกอดกันจนหลับไปด้วยความสุข

เช้ามาเซี่ยอวิ๋นถามว่าใครเป็นคนบอกให้พาเขามารักษาที่นี้ น้องซ่านเชาเลยบอกว่าเป็นนักพรตหมิงฉงเหยี่ยน เซี่ยอวิ๋นเลยถามว่าฮองเฮาอู่จ้าวยอมปล่อยพวกเขาออกมาหรอ ซ่านเชาเลยบอกตามตรงว่าเขาบุกออกมาเอง เซี่ยอวิ๋นหัวเราะว่าสร้างผลงานแทบตาย สุดท้ายก็กลายมาเป็นยาจกอีก ซ่านเชาเลยชวนกลับไปเลี้ยงม้าอยู่ด้วยกันโม่วเป่ย แต่เซี่ยอวิ๋นบอกว่าซ่านเชาไม่ใช่คนเลี้ยม้า ซ่านเชาบอกว่าเขารู้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร เพียงแต่เขาสงสัยว่าพ่อของเขาคือใครกันแน่ระหว่างฮ่องเต้คนปัจจุบัน กับพ่อของฮ่องเต้ที่ตายไปแล้ว แต่แม่นะคือนังฮองเฮาอู่จ้าวแน่ๆ

หลายวันผ่านไปยังไม่ได้ยินข่าวจากวังหลวง ระหว่างที่เซี่ยอวิ๋นแช่น้ำแร่ล้างพิษ ซ่านเชาเข้ามาแหวกผมแถวขมับแล้วถามว่าแผลนี้ได้มายังไง เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่าเป็นฝีมือของอินไคหยาง เขาคิดจะลงมือฆ่าเซี่ยอวิ๋นหลายครั้ง เพราะพลังมังกรสามารถไปเสริมในส่วนของงูดำให้ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น แต่ยิ่งเซี่ยอวิ๋นโตก็ยิ่งยากจะกำจัด ซ่านเชาเผลอหลุดปากดีใจออกมาไม่ได้ ทำให้เซี่ยอวิ๋นรู้ว่าก่อนหน้าซ่านเชาหึงเขากับอินไคหยาง(แบบคิดว่าอินไคหยางคงรักเซี่ยอวิ๋นแบบตัวเอง55) คืนนั้นซ่านเชาจับเซี่ยอวิ๋นกินบนเตียงสะที พร้อมบอกรักเซี่ยอวิ๋นว่ารักเขามันมั่นคงแค่ไหน

วันรุ่งขึ้นข่าวในราชสำนักเดินทางมาเฉียนโจว ว่ายงอ๋อง(หลี่เสียน)ก่อกบฎ ฮ่องเต้ประชวนหนัก ยามนี้ฮองเฮาอู่จ้าวขึ้นรักษาการแทน

ในเมืองหลวงเหล่าขุนนางไปคุกเขาที่หน้าตำหนักซ่านหยวน เรียกร้องให้ฮ่องเต้แต่งตั้งรัชทายาทก่อนจะสละบัลลังก์ เลยโดนฮองเฮาอู่จ้าวลากไปฆ่าเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู พร้อมปิดตำหนักฮ่องเต้ห้ามใครเข้าออก นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนก็มารายงานว่าพบตัวเซี่ยอวิ๋นแล้วที่เฉียนโจว ฮองเฮาอู่จ้าวสั่งให้แม่ทัพอวี่เหวินหู่นำกองกำลังทหารไปรับเซี่ยอวิ๋นกลับมาเมืองหลวง

ซ่านเชาตั้งใจจะพาเซี่ยอวิ๋นออกเดินทางจากเขามังกรหมอบวันนี้ แต่กลับเห็นคนหน้าตาน่าสงสัยเดินปะปนผู้คนแถวนั้น ซ่านเชาเลยบอกเซี่ยอวิ๋นว่าจะลงไปจ่ายเงินก่อน ให้เซี่ยอวิ๋นรอที่นี้ ตัวเองจะลงไปจัดการคนพวกนี้ก่อน

หลังซ่านเชาออกไป เซี่ยอวิ๋นก้ออกไปจ้างรถม้าเพื่อออกไปนอกเมือง ที่ตีนเขามังกรหมอบมีบ้านไม้เล็กๆหลังหนึ่ง กลางลานบ้านมีป้ายไม้บนหลุมศฟ ถัดไปมีแม่ทัพอวี่เหวินหู่จุดธูปสามดอกเตรียมไว้ให้เซี่ยอวิ๋น จากนั้นเซี่ยอวิ๋นก็ขึ้นรถม้าที่แม่ทัพอวี่เหวินหู่จัดเตรียมไว้เดินทางกลับวังหลวง แต่ก่อนไปเซี่ยอวิ๋นก้อบอกแม่ทัพอวี่เหวินหู่ให้ไปเรียกทหารที่ไปก่อกวนซ่านเชากลับมาได้แล้ว แต่ปรากฎว่าไม่ใช้ทหารของแม่ทัพอวี่เหวินหู่ เซี่ยอวิ๋น.....

ฝั่งซ่านเชาที่ใช้กระบี่อาญาสิทธิ์ฟาดจนทหารนอกเครื่องแบบกระเจิง ก้อรีบกลับไปรับเซี่ยอวิ๋น กลับพบว่ามีกลุ่มคนมาล้อมเขาและทหารพวกนั้นไม่ได้มาจากวังหลวง ซ่านเชารีบวิ่งกลับโรงเตี๋ยมปรากฎว่าเซี่ยอวิ๋นหายไปแล้ว ซ่านเชาใจหายทันที เขารอจนค่ำแต่เมียรักก็ไม่กลับมา ซ่านเชาเลยจะรีบกลับไปฉางอัน ก็พบว่ามีกลุ่มคนรอหน้าห้อง พร้อมชูประคำหยกสีเลือดพร้อมจี้พยัคฆ์ประกาศตัวว่าเขาคืออิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ย

เซี่ยอวิ๋นโดนพามาที่อารามเก่าที่เคยพบกับฮองเฮาอู่จ้าว พระนางมากล่อมให้เซี่ยอวิ๋นยอมเปิดผนึกร่างมังกรในวันที่นางจะครองบัลลังก์ เพื่อประกาศว่านางคือคนที่สวรรค์ลิขิตให้ปกครองแคว้น เซี่ยอวิ๋นปฎิเสธเพราะว่าถ้าเขาฝืนเปิดนั่นหมายถึงเขาอาจจะตายได้เพราะร่างการบาดเจ็บหนักยังไม่ฟื้น เลยโดนจับกลับไปคุมขัง ฮองเฮาอู่จ้าวเลยให้อินไคหยางใช้ร่างเต่างูดำแทนในวันนั้น

เดือนห้าฮ่องเต้ประกาศสละบัลลังก์โดนไม่มีการแต่งตั้งรัชทายาท ในพิธีฮองเฮาอู่จ้าวโดนอินไคหยางเท ไม่มีการปรากฎกายของสัตว์เทวะในตำนาน กลับมีทหารส่งสารมาส่งข่าวว่าอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยยกทัพมาจากหยางโจว พร้อมซ่านเชาที่พกกระบี่อาญาสิทธิ์ ตราทอง ตราพยัคฆ์ ผนึกกำลังยกพลนับแสนเคลื่อนพลประชิดเมืองหลวงด้านตะวันออก ด้วยข่าวฮองเฮาอู่จ้าวที่กระทำการโหดร้ายต่อเหล่าขุนนางที่ทัดทาน ยิ่งทำให้ทัพของกองกำลังของซ่านเชามีความชอบธรรมในการยกทัพมาช่วยฮ่องเต้ที่ถูกคุมขัง ทำให้สามารถรวบรวมทหารเมืองต่างๆที่เข้ามารวมกองทัพได้เพิ่มเป็นสามแสนนาย โดยมีซ่านเชาเป็นแม่ทัพใหญ่นำทหารตะลุยบุกเมืองต่างๆจนราบคาบ

ระหว่างโจมตีเมืองต่างๆเพื่อมุ่งสูเมืองหลวง ซ่านเชาจะเดินไปหาอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยที่กระโจมแม่ทัพ กลับได้ยินเซวียจงจางกำลังกล่อมให้อิงกั๋วกง ให้เขายกทัพไปโจมตีเมืองฉางโจวเพื่อใช้เป็นฐานทัพ เพื่อแบ่งดินแดนจากฮองเฮาอู่จ้าว แล้วตั้งตนขึ้งปกครอง เว่ยซือเวินไม่เห็นด้วยเพราะควรรีบตีเมืองหลวงเพื่อไปช่วยฮ่องเต้ ในขณะที่อิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยยังพยายามไกล่เกลี่ยทั้งคู่ ซ่านเชากลับเดินเข้าไปใช้กระบี่อาญาสิทธิ์ตัดหัวเซวียจงจางทิ้งทันที พร้อมสั่งเคลื่อนทัพไปเมืองลั่วหยางทันที

ซ่านเชาเดินออกไปล้างเลือดบนดาบอาญาสิทธิ์ อิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยก็ตามมาขอโทษที่เกือบหลงเชื่อคารมของเซวียจงจาง ซ่านเชาบอกไม่ต้องคิดมาก แค่รีบๆไปบุกยึดเมืองหลวงให้เสร็จโดยเร็ว ประชาชนจะได้ไม่เดือดร้อนไปมากกว่านี้ ที่สำคัญเมียเขาอยู่เมืองหลวงต้องรีบไปช่วย(อันนี้ที่จริงคือเป้าหมายหลัก555)

ซ่านเชานำทหารบุกตีเมืองลั่วหยางสามวัน แต่ตีไม่แตก เพราะเมืองลั่วหยางมีมังกรคุ้มครองอยู่ จนซ่านเชาต้องถอนกำลังทหารกลับฐานทัพ ก็มาเจอะกับอินไคหยางแทน อินไคหยางมาเพื่อจะเสนอตัวช่วยตีเมืองลั่วหยาง แต่เพื่อช่วยเซี่ยอวิ๋น ซ่านเชายอมอ่อนข้อให้อินไคหยาง ระหว่างที่คุยกัน ทางเมืองลั่วหยางก้อส่งกองทัพลอบเข้ามาโจมตีทันที่ ทำให้ทัพของซ่านเชาตั้งรับไม่ทัน อิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยจัดทัพโต้ตอบแต่กลับโดนโจมตีจนต้องถอยร่นกลับมา อินไคหยางชี้ให้ซ่านเชาดูเหนือเมืองว่ามีมังกรเขียวตัวใหญ่ขดตัวรักษาเมืองไว้ แต่มังกรตัวนั้นไม่ใช่เซี่ยอวิ๋น

อินไคหยางบอกว่ามังกรตัวนี้ปกป้องเมืองมาสองร้อยปีแล้ว แต่มันจะสยบให้กับคนที่เป็นเจ้าของกระบี่ยวนหลงเจ็ดดาวที่แม้จริงเท่านั้น อินไคหยางเปิดผนึกเต่างูดำออกมา เพื่อพาซ่านเชาไปเจอะมังกรเขียวตัวนั้น ซ่านเชาชักกระบี่ยวนหลงฟันจนมังกรได้รับบาดเจ็บหนัก(ใจก็กลัวว่าเซี่ยอวิ๋นจะโกธรตัวเองรึป่าว ที่ไปแอบทำร้ายญาติเมีย555) ทำให้เกิดผลสะท้อนว่าทัพจากเมืองหลวงกลับพลาดท่าโดนโจมตีกลับ ซ่านเชากุมกระบี่หลงยวนที่ตอนนี้เปล่งแสงสีม่วงออกมาตามไปโจมตีมังกรตัวนั้น จนสามารถตัดเขี้ยวมังกรกระเด็นออกมา ส่งผลให้กระบี่ไท่อาที่อยู่ในห้องของฮองเฮาอู่จ้าวสั่นสะท้านไม่หยุด

ซ่านเชากุมกระบี่หลงยวนเตรียมรับการโจมตีจากมังกร ก็พอดีเชือกมัดผมเซี่ยอวิ๋นที่ข้อมือดันหลุดปลิวไปยังหน้ามังกรยักษ์ทำให้มังกรได้กลิ่นมังกรเด็กจากเชือกมัดผม สักพักร่างจริงมังกรใหญ่ก็ปรากฎร่างต่อหน้าทุกคนในสนามรบ แล้วก้มหัวทำการยอมรับซ่านเชา อินไคหยางเดินมาบอกว่าดาวจักรพรรดิเหยียบดวงดาวทั้งเจ็ดลงมาสู่ผืนพิภพ มังกรยอมรับซ่านเชา แล้วให้เขาขึ้นไปขี่หลังมังกรเหาะไปจนถึงหน้าป้อมประตูวังหลวงท่ามกลางสายตานับไม่ถ้วน ปรากฎกำแพงที่อยู่ยงมาหลายร้อยปีกลับพังทลายลงมา ซ่านเชาลงมาที่ตำหนักของฮ่องเต้ในใจกลางเมืองลั่วหยาง ส่วนมังกรก้อลอบเหาะขึ้นฟ้าจากไป จากนั้นซ่านเชากับอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยผนึกกำลังเดินทัพไปเมืองฉางอันต่อทันที

ฮองเฮาอู่จ้าวสั่งแม่ทัพอวี่เหวินหู่เป็นแม่ทัพใหญ่รอต้านทัพกบฎที่หน้าเมืองหลวง ในขณะที่ท้องพระโรงเหล่าขุนนางต่างยื่นข้อเสนอให้ฮองเฮาอู่จ้าวคืนอำนาจสู่ฮ่องเต้ เพื่อเป็นการยุติทัพของอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยกับซ่านเชา ทำให้ฮองเฮาอู่จ้าวโกธรจัด จากนั้นไปที่เรือนคุมขังเซี่ยอวิ๋น พร้อมถามว่าเขารู้ใช่ไหมว่าจะมีวันนี้ ตอนนี้มีแต่คนเห็นซ่านเชาขี่มังกรเหนือเมืองลั่วหยางมีเจ็ดดาวเหนือสว่างเรืองรอง คำทำนายว่าจักรพรรดิที่แท้จริงได้ถือกำเนิดมาแล้ว ทุกอย่างเป็นจริงตามคำทำนายแล้วละสิ พระนางโกธรที่เซี่ยอวิ๋นหักหลังนางเลยเอามีดแทงอกเซี่ยอวิ๋น แต่ทหารมารายงานอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยนำทหารสามแสนนายมาถึงประตูวังหลวงแล้ว

ฮองเฮาอู่จ้าวยืนบนกำแพงมองมองดูซ่านเชาที่ขี่ม้าประจันหน้า พระนางสั่งให้นำตัวเซี่ยอวิ๋นที่หน้าอกเสื้อขาวเลอะไปด้วยเลือดมายืนเคียงข้าง พระนางสั่งทหารพร้อมเครื่องยิงบนกำแพง เตรียมถล่มทัพซ่านเชาให้ราบต่อหน้าเขา

ซ่านเชานำทัพเข้ารบจนแม่ทัพกองหน้าพ่ายกระจัดกระจาย จนแม่ทัพอวี่เหวินหู่ต้องลงมาต้านเอง แต่ผลก็ไม่ต่างจากแม่ทัพอื่น ซ่านเชาชักกระบี่ยวนหลงเจ็ดดาวที่ตอนนี้มีมังกรไหลออกมา ฟาดฟันลงไปทหารกระเด็นเกลื่อน สุดท้ายจับตัวแม่ทัพอวี่เหวินหู่เป็นเชลยได้อีก เกือบจะตีเมืองได้แล้ว แต่อิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยขี่ม้ามารายงานว่ากำแพงเมืองเทนำมันเดือดลงมา

ฮองเฮาอู่จ้าวฟังข่าวด้วยความตระหนกที่แม่ทัพใหญ่พ่ายศึกไปแล้ว จิ่งหลิ่งกลับโผล่มาช่วยปล่อยเซี่ยอวิ๋นจากตรวนที่มัดข้อมือเขาไว้ พร้อมจะพาหนี แต่เซี่ยอวิ๋นกลับเดินไปที่กำแพงหน้าประตูเมือง หยิบธนูมายิงไปที่ประตูเมือง มีร่างมังกรกลายร่างพุ่งออกมาจากลูกธนูที่ปล่อยมา เข้าพุ่งชนเหนือประตูเมืองทำให้สลักระเบิดแตกกระจายจนประตูล้มลงมา ร่างมังกรหายไปเหลือลูกธนูปักทิ้งไว้บนคานประตูแทน

ทหารบนกำแพงรีบวิ่งเข้ามาจะจับกุมเซี่ยอวิ๋น แต่เซี่ยอวิ๋นกลับทิ้งตัวลงจากกำแพง ซ่านเชาขี่ม้ารีบตะลุยเข้ามาช้อนร่างเซี่ยอวิ๋นขึ้นม้าทันที พร้อมถามว่าทำไมไม่รอเขาอยู่โรงเตี้ยม แต่เซี่ยอวิ๋นบอกว่าให้รีบไปหาฮ่องเต้ก่อนฮองเฮาอู่จ้าวจะไปถึง หม่าซินคุมกองราชวัลลภมาปะปนกับกองกำลังของซ่านเชา

ซ่านเชาขี่ม้าพาเซี่ยอวิ๋นบุกไปยังตำหนักฮ่องเต้ ซ่านเชาเข้าไปกราบทูล และออกคำสั่งคุ้มครองโจวอ๋องกับจี้อ๋องทันที พร้อมสั่งคนไปบอกอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยว่าฮ่องเต้ปลอดภัยแล้ว ก็มีทหารวิ่งมารายงานว่าฮองเฮาอู่จ้าวพาทหารสองพันนายมุ่งหน้ามาทางนี้ ซ่านเชาขอร้องฮ่องเต้อนุญาติให้เขาใช้กระบี่อาญาสิทธิ์สังหารฮองเฮาอู่จ้าว ฐานวางแผนร้ายชิงบัลลังก์และเข่นฆ่าเชื้อพระวงค์ แต่ฮ่องเต้กลับขอให้รอเขาแต่งตั้งโจวอ๋อง(หลี่่เสียน)เป็นรัชทายาทก่อน พร้อมแต่งตั้งเขาเป็นผิงอ๋อง ตำแหน่งควบคุมวังหลวง และรักษากองกำลังอวี่หลินต่อไป เหล่าอำมาตย์ทิ้งตัวรับราชโองการ 

แต่ซ่านเชากลับขอไม่รับ เขาแค่รอจบเหตุการณ์นองเลือดนี้แล้ว เขาจะจากราชสำนักนี้ไปทันที สร้างความตกใจแก่ฮ่องเต้ ก็พอดีฮองเฮาอู่จ้าวเข้ามาที่ตำหนัก แต่ซ่านเชาพุ่งไปใช้กระบี่อาญาสิทธิ์จัดการนาง แต่จู่ๆก็ชะงักได้แค่หน้านาง เพราะเซี่ยอวิ๋นชักกระบี่มาขวางเขาไว้ ทำให้ซ่านเชาต้องถามว่าทำไม....ละ ฮองเฮาอู่จ้าวถือโอกาสเปิดเผยชาติกำเนิดซ่านเชา ว่าเขาเป็นลูกของนางกับอดีตฮ่องเต้พระองค์ก่อน วันที่เขาถือกำเนิดอดีตฮ่องเต้ก็ทรุดหนัก โหรหลวงหยวนเทียนกังทำนายว่าเขาดวงเป็นอริต่อเจ้าแผ่นดิน จึงมีพระบัญชาให้ซ่งชงรองผู้บัญชาการกองราชวัลลภนำเขาไปทิ้งที่โม่วเป่ย หลังจบภารกิจซ่งชงก้อโดนสำนักอันเหมินตามล่าเอาชีวิต ตอนที่เซี่ยอวิ๋นโดนเนรเทศไปโม่วเป่ย พระนางเลยถือโอกาสให้เขาไปตามหาตัว โดยให้อินไคหยางเป็นพยานยืนยัน ทำให้ฮ่องเต้สับสน ฮองเฮาอู่จ้าวยังหาพยานเป็นเสาอี้ที่เป็นอดีตหัวหน้าผู้บัญชาการกองราชวัลลภสมันนั้น (แต่เซี่ยอวิ๋นส่งซิกให้ลูกน้องออกไปฆ่าเสาอี้ปิดปาดแทน) ทหารมารายงานว่าเส้าอี้ผูกคอตายแล้ว

ซ่านเชาหันไปมองเซี่ยอวิ๋น แล้วพลันนึกได้ว่าเซี่ยอวิ๋นเคยบ่น ว่าเขาน่าจะเกิดเป็นลูกของฮ่องเต้คนปัจจุบัน ทำให้ซ่านเชาหันไปบอกว่าเขาโดนทิ้งให้เติบโตเดียวดายที่ทะเลทรายในโม่วเป่ย ต่อมาก็รู้จักเซี่ยอวิ๋นเลยได้รู้ว่าฮองเฮาอู่จ้าวคือแม่แท้ๆตัวเอง และตอนนี้ก็รู้ว่าฮ่องเต้พระองค์นี้คือพ่อของเขา ฮองเฮาอู่จ้าวหันไปว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นคนเสี้ยมสอนให้พูดเหรอ เซี่ยอวิ๋นเลยบอกว่าตัวเขามิกล้า แต่เป็นพระนางเป็นคนบอกเอง ฮ่องเต้ตัดสินใจไม่ถูก ไม่แน่ใจว่าซ่านเชาเป็นลุกตัวเองหรือเป็นลูกของพ่อเขา ทำให้ยิ่งรู้สึกไม่ไว้วางใจในชาติกำเนิดที่ไม่แน่ชัด แถมลูกชายที่มีก้อล้วนอ่อนแอ เหล่าอำมาตย์เรียกร้องให้นำอิงกั๋วกงหลี่จิ้งเยี่ยเข้าเฝ้า ฮ่องเต้ตัดสินใจเอาตัวรอดเฉพาะหน้า ให้คงตำแหน่งซ่านเชาไว้ก่อน  สั่งขังฮองเฮาอู่จ้าวในตำหนักให้ทหารเฝ้าทั้งวันทั้งคืน พรุ่งนี้จะหารือที่ประชุมที่ราชสำนัก ทุกคนต่างมีสีหน้าหนักใจ มีเพียงซ่านเชาที่ก้มลงรับราชโองการแล้วเดินจากไป

ซ่านเชาเดินออกมาก็เจอะอินไคหยาง ทั้งคู่มองหน้าก็รู้กัน ซ่านเชายอมเป็นคนลงก่อนชิงขอโทษที่ทำเรื่องผิดใจกับสำนักอันเหมินที่ผ่านมา อินไคหยางก็ทำใจกว้างไม่ถือสา ซ่านเชาเลยขอให้อินไคหยางยอมปล่อยเรื่องของเซี่ยอวิ๋น และถามว่าทำไมอินไคหยางถึงไม่ลงมือฆ่าเซี่ยอวิ๋นอย่างจริงจัง อินไคหยางเลยเฉลยบอกว่ามีช่วงหนึ่งเขานึกว่าเซี่ยอวิ๋นตอนเด็กๆอาจจะเป็นลูกชายของตัวเอง(555) จนเขาโตมาแล้วเปิดผนึกเป็นมังกรเขียวออกมาถึงรู้ว่าไม่ใช่ลูกแน่ๆ เลยกะเลี้ยงไว้เพื่อจะเอามาฆ่าเพื่อเสริมร่างเต่างูดำแทน กะว่าจะลงมือในงานประลองชิงเจ้ายุทธภพ แต่เจอะแม่มังกรขวางสะก่อน อินไคหยางถามว่าได้เห็นเซี่ยอวิ๋นยิงธนูไหม ซ่านเชาบอกว่าเห็น อินไคหยางทำหน้าเสียดาย  ก่อนจากอินไคหยางบอกคืนนี้จะต้องมีบทสรุปแน่นอน จากนั้นอินไคหยางก็ไปที่ซากประตูนั้น จนไปเจอะลูกธนูดอกนั้นที่มีเศษเกล็ดมังกรเสียบติดอยู่

ซ่านเชาให้กองกำลังสามแสนนายปักหลักในเมือง จัดตั้งกองทหารสองพันนายเฝ้าตำหนักฮ่องเต้ โดยให้เหตุผลว่าเอามาเฝ้าอารักขา จากนั้นกลับจวนตัวเอง เซี่ยอวิ๋นก็เดินมาหาแถมถามว่าพรุ่งนี้จะทำยังไง ซ่านเชาบอกไม่ต้องกังวง อย่างมากเขาก็พาเซี่ยอวิ๋นหนีไปแค่นั้นเอง หนีได้เท่าไรก้อเท่านั้น  เซี่ยอวิ๋นถามซ่านเชาว่าเกลียดที่เขาลากให้มาเดินบนเส้นทางที่โหดร้ายนี้ไหม ซ่านเชาบอกว่าถ้าเขาไม่เดินบนทางนี้เขาคงตายไปนานแล้ว มีข่าวคืนนี้ฮ่องเต้ไข้ขึ้นคาดว่าน่าจะวางแผนอยู่แน่ๆ 

คืนนี้ฮ่องเต้เรียกโจวอ๋องเข้าพบส่วนตัว บอกว่าจะเขียนราชโองการแต่งตั้งเขาเป็นรัชทายาท ซ่านเชายังคงตำแหน่งไว้ก่อน รอถอนกอนหนุนฮองเฮาอู่จ้าวออกจากราชสำนักหมดแล้ว จะออกราชโองการให้ฝั่งนางรวมกับพระองค์ จากนั้นจะประทานเหล้าพิษกับซ่านเชาเพื่อล้มอำนาจทิ้งให้หมด แล้วให้ใช้สายอำนาจทางเหวยเสวียนเจินโดยรับลูกสาวของเขามาแต่งเป็นชายา จะได้ให้คนทางฝั่งพ่อตาเขาช่วยหนุนหลังคุมราชสำนัก หลังเล่าแผนการแล้วก็ไล่โจวอ๋อง(หลี่เสียน)ออกไป สักพักจะเขียนราชโองการลับ ก็ได้เห็นเว่ยกั๋วฟูเหริน(เฮ่อหลัน)ที่เลือดท่วมหน้าเดินมาหา ทำให้ฮ่องเต้ขวัญเสียตายจนตกใจตาย อินไคหยางเดินออกมาจากหลังแล้วเดินจากไป

เช้ามาข่าวฮ่องเต้สวรรคต ทำให้ขุนนางใส่ชุดไว้ทุกข์เต็มราชสำนัก โจวอ๋อง(หลี่เสียน)ก็ร้องไห้จนเป็นลมแล้วเป็นลมอีก สองวันผ่านมาโจวอ๋อง(หลี่เสียน)รับลูกสาวเหวยเสวียนเจินแต่งเป็นชายา แล้วขึ้นครองบัลลังก์ แล้วประกาศถือศีลกินเจ27วัน  ซ่านเชาได้รับการแต่งตั้งไปแล้วจึงเป็นเสาหลักในการดูแลวังหลวง 

ซ่านเชากลับจวนก็เป็นห่วงว่าเซี่ยอวิ๋นจะผอมลง ก็แอบย่างเนื้อให้เมียกิน555 ซ่านเชาบ่นว่าโคกรูยอเริ่มจะแข็งข้อ ดูท่าฮ่องเต้น้อยอยากให้เขาอาสาไปรบ เซี่ยอวิ๋นห้ามทันทีไม่ให้เขาไป แถมบอกว่าให้เขาตายก่อนแล้วซ่านเชาจะไปหาที่ตายที่ไหนก้แล้วแต่เลย ซ่านเชาตกใจพร้อมบ่นว่าไม่ให้ไปเขาก็ไม่ไปทำไมต้องแช่งตัวเองด้วย(รักเมียหวงเมียมาก555 เพราะตอนนี้ทั้งคู่แทบจะอยู่ด้วยกันตลอด)

เหวยเสวียนเจินวางแผนให้ลูกเขย โดนให้ซ่านเชานำทหารห้าหมื่นนายไปขับไล่โคกรูยอ แล้วทิ้งทหารสามแสนนายไว้ที่เมืองหลวง แต่กลับเจอะซ่านเชาสวนไปว่าอดีตแม่ทัพหลี่จินสิงนำทัพไปต้านสองแสนยังพ่ายแพ้กลับมา นี้ให้ทหารห้าหมื่นคนคิดจะส่งเขาไปตายรึไร นอกจากจะมอบทหารสามแสนนายเขาถึงจะไป ฮ่องเต้น้อยโกธรหนัก แต่ก็ไร้ผลกับซ่านเชา 

ฮ่องเต้น้อยขึ้นครองบัลลังก์ปุปปับเลยไม่มีอำนาจใดๆมาเกื้อหนุนนอกจากฝั่งพ่อตาตัวเอง ตอนนี้มีประเทศแถบชายแดนเริ่มเข้ารุกรานหลายด้าน จนฮ่องเต้น้อยปวดหัวไปหมด ซ่านเชาอดนับถือฮองเฮาอู่จ้าวในด้านการบริหารประเทศไม่ได้

ตอนนี้เหล่าอำมาตย์ที่เคยอยู่ฝั่งรัชทายาทหลี่หง กลับหันมาปรับทุกข์กับซ่านเชาแทน หลังจากรู้ภูมิหลังว่าเขาสืบสายเลือดแท้ราชวงค์ แถมยังรบเก่งกาจขนาดนี้ ส่วนฮ่องเต้น้อยหลังครองบัลลังก์ก้อส่งเสริมเครือญาติฝั่งพ่อตาจนมีเรื่องขัดแย้งกับเหล่าขุนนางเก่า ทำให้เหล่าขุนนางสิ้นหวังในตัวฮ่องเต้น้อยคนนี้ ซ่านเชาเลยได้แต่ปลอบใจขุนนางชราพวกนี้ไปพลางๆก่อน 

จากนั้นซ่านเชาขึ้นรถม้าแวะซื้ออาหารชั้นเลิศไปฝากเมีย พอกลับจวนก้อรีบไปหาเซี่ยอวิ๋นทันที แต่กลับพบว่าเซี่ยอวิ๋นไข้ขึ้นสูง เขาเรียกหมอหลวงมาตรวจแต่อาการป่วยก็ไม่ดีขึ้น จนวันหนึ่งเซี่ยอวิ๋นหายไป ซ่านเชาออกตามหาจนไปถึงตำหนักฮองเฮาอู่จ้าว (เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของฮองเฮาอู่จ้าว) เซี่ยอวิ๋นเรียกซ่านเชาให้มานั่งด้วยกัน พร้อมให้เขามาฟังและคุยเรื่องการบริการาชการกับฮองเฮาอู่จ้าว จากนั้นพระนางก็มอบบันทึกเรื่องการส่งเสริมการเกษตรกรรม ลดภาษีเพื่อบำรุงแคว้นให้มั่นคง พอออกจากตำหนักฮองเฮา จนถึงจวนเซี่ยอวิ๋นก็ป่วยหนักเหมือนจะสิ้นลม ซ่านเชาขวัญเสียตะโกนเรียกหมอทันที

สุดท้ายเขาหันกลับเข้าวังหลวงเพื่อไปหานักพรตหมิงฉงเหยี่ยน เพื่อขอร้องให้เขามาช่วยรักษาเมีย แต่หมิงฉงเหยี่ยนบอกว่าชาตะลิขิตมาแบบนี้ ก็ได้ยินเซี่ยอวิ๋นไล่คนออกจากห้อง ซ่านเชารีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีกลับพบมังกรเขียวตัวน้อยนอนขดตัวเจ็บปวดอยู่บนเตียงแทน หมิงฉงเหยี่ยนจะเข้าไปจับตัว มังกรน้อยก็กระเถิบตัวหนี แต่พอซ่านเชาเข้าไปลูบไล้ปลอบโยน มังกรน้องก้อเข้ามาเคล้าเคลีย เลยทำให้เห็นเกล็ดย้อนใต้คอหายไปเหลือแค่เนื้อแดงๆที่มีเลือดซึมออกมา ซ่านเชาอุ้มมังกรน้อยแนบอดใจสั่นสะท้าน ก็มีเสียงบ่าวมาบอกว่าใต้เท้าจางใต้เท้าไต้รีบมาพบ บอกว่าเป็นเรื่องขาดคอบาดตายมากให้เขารีบไปรับหน้าที หมิงฉงเหยี่ยนบอกจะดูแลเซี่ยอวิ๋นให้ ส่วนเขาไปจัดการเรื่องในวังเถอะ

สองใต้เท้าชรารีบรายงานว่ามีข่าวจากวังหลวงว่าฮ่องเต้จะสละบัลลังก์ให้เหวยเสวียนเจินพ่อตาตัวเอง ทั้งสามคนพากันเข้าวังหลวงทันที ใต้เท้าจางรำพึงว่าฮ่องเต้น้อยจะเรียกคืนกระบี่อาญาสิทธิ์จากซ่านเชา หวังจะเอามาฆ่าเขา ส่วนใต้เท้าไต้ก้อบ่นเรื่องฮ่องเต้น้อยถือหางพ่อตาตัวเองถึงขั้นประกาศว่าสามารถยกบัลลังก์ให้เหวยเสวียนเจิน

เมื่อไปถึงตำหนักฮ่องเต้ ก็ได้ยินเสียงของตกแตกไปมา ซ่านเชาเดินผ่าข้าหลวงที่มาห้ามไม่ให้เข้าไป เจอะฮ่องเต้น้อยท้าทายว่าแผ่นดินนี้เป็นของตัวเอง เขาจะยกให้ใครก็ได้ ซ่านเชากลับบอกว่าอดีตฮ่องเต้ต้นปฐมกษัตริย์ทำศึกออกรบชิงแผ่นดินนี้มาด้วยเลือดเนื้อ ส่วนเหล่าขุนนางรุ่นแล้วรุ่นเล่าก็ช่วยกันทะนุบำรุงดูแลให้แว่นแคว้นมั่นคงเป็นปึกแผ่น แผ่นดินนี้ไม่ใช้ของส่วนตัวที่ฮ่องเต้น้อยจะยกให้ใครก็ได้ พระองค์ไม่มีสิทธิ์ ฮ่องเต้น้อยเลยว่าคิดว่าเป็นพี่ชายเลยคิดจะสั่งสอนยังไงก็ได้ใช่ไหม แต่ซ่านเชากลับบอกว่าก็เขาเป็นพี่ชายจริงๆอะดิ ยิ่งทำให้ฮ่องเต้น้อยคุ้มคลั่งโมโหไปใหญ่

หลังซ่านเชากลับจวนก็รีบเข้าไปหาเซี่ยอวิ๋น หมิงฉงเหยี่ยนบอกให้ยารักษาอาการแต่ไม่น่าจะรอดเพราะเกล็ดย้อนมังกรสำคัญถ้าสูญเสียเกล็ดย้อนไปก้อหมายถึงสูญเสียชีวิต ซ่านเชาไปหาเซี่ยอวิ๋นเพื่อถามหาเกล็ดย้อยอยู่ไหนเขาจะไปตามหา เซี่ยอวิ๋นบอกไม่ทันแล้ว ทั้งคู่พูดคุยเรื่องที่โม่วเป่ย ซ่านเชาน้ำตาไหลกอดเซี่ยอวิ๋นที่อ่อนล้าจนสลบไป ตอนนั้นหมิงฉงเหยี่ยนก็มาตาม บอกว่าฮ่องเต้น้อยพระราชทางอาหารมาจากวังหลวง ให้ซ่านเชา ออกไปรับอาหารพระราชทาน

ขันทีจากวังหลวงรอมอบอาหารพระราชทานทีห้องโถง ขันทีรีบบอกว่าฮ่องเต้รู้สึกเสียใจที่แสดงกริยาที่ไม่เหมาะสมเลย มอบอาหารพระราชทานให้เพื่อปลอบประโลมใจซ่านเชา แต่ว่าซ่านเชาสังเกตุเห็นว่าเป็นขันทีคนสนิทฮ่องเต้ แถมยังมีท่าทางเกร็งๆแปลกๆ ซ่านเชาเดินไปที่โต๊ะที่วางอาหารมากมาย แต่เขาไม่ยอมกิน แต่บอกว่าจะยกอาหารเหล่านี้ไปวางที่ห้องบูชาเพื่อเป็นการเซ่นไหว้แทน ขันทีเข้ามาขวางแถมยังเร่งเร้าให้ซ่านเชากินสักคำสองคำ ยิ่งสร้างความสงสัย ซ่านเชาเลยหยิงก้อนเงินโยนลงชามน้ำแกง ก้อนเงินก็ดำทันที ขันทีรีบวิ่งหนีแต่เจอะซ่านเชาสั่งให้ทหารในจวนจับกุมตัวไว้ทั้งหมด แล้วสั่งปิดจวนห้ามคนเข้าออกในจวนเด็ดขาด 

หมิงฉงเหยี่ยนถามว่าเขาจะลงมือแล้วใช่ไหม ซ่านเชาเลยถามว่าวันใดที่เขาครองบัลลังก์จะเป็นวันที่เซี่ยอวิ๋นต้องตายใช่ไหม ฉะนั้นวันนี้เขาจะเข้าวังไปฆ่าฮองเฮาอู่จ้าว ฮ่องเต้น้อยแล้วก็จี้อ๋อง จากนั้นก็ฆ่าตัวตายเพื่อจะรวมเดินทางไปพร้อมกับเซี่ยอวิ๋น จะทิ้งแคว้นนี้ให้นักพรตหมิงฉงเหยี่ยนจัดการดูแล 

หมิงฉงเหยี่ยนตกใจรีบกล่อมว่ายังมีทางช่วยเซี่ยอวิ๋นอีก ตอนนั้นเขามอบยาสองเม็ดให้ฮองเฮาอู่จ้าว เม็ดแรกมีฤทธิ์ให้มังกรเปิดผนึกซึงพระนางใช้ไปแล้วตอนกำจัดหยางเมี่ยวหรง เม็ดที่สองมีฤทธิ์ถอนร่างมังกรแผงออกจากกายจริงทำให้คนเผ่ามังกรกลายเป็นคนธรรมดาที่ยังไม่ได้ใข้ ถ้าเซี่ยอวิ๋นได้กินก็จะกลายเป็นคนธรรมดา แต่ไม่ต้องเจ็บปวดเจียนตายจากเกล็ดย้อนมังกรที่หายไป ซ่านเชาก้มลงทำความเคารพนักพรตหมิงฉงเหยี่ยน จากนั้นรีบวิ่งไปอุ้มเซี่ยอวิ๋นขึ้นม้า แล้วสั่งทหารปิดจวนล้อมทุกด้าน จากนั้นจัดกองทหารอวี่หลินห้าร้อยนายเฝ้าประตูเสวียนอู่ แล้วส่งคนไปบอกข่าวกองราชวัลลภให้ตามไปสมทบเขาที่ตำหนักฮองเฮาอู่จ้า จากนั้นก็รีบขี่ม้าเข้าวังตำหนักฮองเฮาอู่จ้าวทันที

ที่ตำหนักฮองเฮาอู่จ้าว อินไคหยางเข้ามากะจะจัดการพระนาง แต่ซ่านเชามาขวางไว้ทัน จากนั้นเขาก็ถามฮองเฮาอู่จ้าวว่าอยากจะกลับขึ้นสู่อำนาจอีกครั้งไหม เขาจะสนับสนุนนางแต่แลกกับยาเม็ดนั้น พระนางเลยถามว่าเซี่ยอวิ๋นเป็นอะไร อินไคหยางเลยหยิบหัวธนูที่มีเศษเกล็ดย้อนมังกรที่แตกเป็นเสี้ยวๆออกมา ฮองเฮาอู่จ้าวเลยถามว่าเซี่ยอวิ๋นจะตายหรอ ซ่านเชาบอกว่าเซี่ยอวิ๋นจะไม่ตายถ้าเขาเดินอีกทาง เพียงแค่แลกอำนาจกับยาเม็ดนี้จากพระนาง ฮองเฮาอู่จ้าวเดินไปหายาเม็ดนั้นออกมา พระนางถามว่าเขาอยากรู้ไหมว่าทำไมฮ่องเต้ไท่จงถึงสั่งให้เอาเขาไปทิ้งที่แดนโมว่เป่ย ซ่านเชาบอกว่าเขาอยากรู้ว่าใครเป็นพ่อเขามากกว่า แต่ฮองเฮาอู่จ้าวบอกว่านางก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นพ่อซ่านเชา555 (อินไคหยางทำหน้าแบบหมดคำจะพูด55) 

ฮองเฮาอู่จ้าวมอบยาเม็ดนั้นให้ซ่านเชา แต่เขาบิออกมาชิมก่อนจนแน่ใจว่ามีพิษแล้วค่อยให้เซี่ยอวิ๋นกิน(ซ่านเชารักเซี่ยอวิ๋นมากขนาดทดลองยายอมตายแทนจริงๆ) สักพักร่างเซี่ยอวิ๋นก็สั่นสะท้าน ลายมังกรเขียวเปล่งแสงลามออกมาทั่วตัว อินไคหยางปลอบว่าไม่นานมังกรก็จะโดนถอดออกจากร่างเซี่ยอวิ๋นจนหมด เขาจะไม่เจ็บปวดอีกแล้วแค่กลายเป็นคนธรรมดาเท่านั้น

ฮองเฮาอู่จ้าวเขียนรายชื่อกองสนับสนุนตัวเองทั้งหมดส่งมอบให้ซ่านเชาไปส่งข่าว พร้อมให้กองราชวัลลภไปส่งข่าวขุนนางทั้งหมดให้ไปประชุมที่โถงว่าราชการพรุ่งนี้ ก่อนไปซ่านเชาให้ฮองเฮาอู่จ้าวสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายสำนักอันเหมินกับนักพรตหมิงฉงเหยี่ยนเด็ดขาด ซึ่งพระนางรับปาก จากนั้นก็อุ้มเซี่ยอวิ๋นเดินทางกลับจวน

ในตำหนักหลวง ฮ่องเต้น้อยนั่งอยู่ไม่สุข เพราะขันทีคนสนิทยังไม่กลับมาส่งข่าว จนส่งคนไปถามหาข่าวใหม่อีกรอบก็ยังไม่มีใครกลับมารายงานเลย จนต้องออกไปเดินเล่นที่สวน

ส่วนจี้อ๋อง(หลี่ตั้น)ก็รับราชโองการว่าฮองเฮาอู่จ้าวป่วยกระทันหันให้รีบเข้าเฝ้าด่วน

เมื่อถึงเวลานัดหมายเหล่าขุนนางทยอยเข้าราชสำนักไปรวมตัวในโถงว่าราชการ

ฮ่องเต้น้อยได้ยินเสียปะทะของทหารหลวงนอกประตูก็ระแวงว่าจะมีการกบฎยึดอำนาจแน่ๆ เลยคิดจะรีบหนีไปหาพ่อตาแต่กลับเจอะทหารองค์รักษ์หิ้วปีกไปโถงว่าราชการแทน

เสียงระฆังส่งเสียงเตือนภัยดังทั่ววังหลวง เซี่ยอวิ๋นฟื้นขึ้นมาในอ้อมกอดของซ่านเชา ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ซ่านเชาเลยบอกว่ามีการยึดอำนาจ เซี่ยอวิ๋นเลยถามว่าเขาใกล้ตายแล้วใช่ไหม ซ่านเชาบอกว่าเขาจะไม่ตายแถมยังได้เสวยสุขไปอีกนานต่างหาก พร้อมกับกอดจูบเซี่ยอวิ๋นทั้งน้ำตา สักพักก็มีทหารเข้ามารายงานว่าทุอย่างสำเร็จตามแผนแล้วรอเชิญให้เขาไปสมทบที่โถงว่าราชการ เซี่ยอวิ๋นจูบอวยพรให้ซ่านเชาไปจัดการเรื่องที่เหลือ

ที่ตำหนักโถงว่าราชการ ฮองเฮาอู่จ้าวนั่งบัลลังก์มังกรพร้อมจี้อ๋อง(หลี่ตั้น)นั่งเคียงข้าง ถัดลงมาเป็นซ่านเชาผู้มีตราพยัคฆ์ เหล่าขุนนางก้มลงทำความเคารพ หม่าซินสั่งลูกน้องให้นำฮ่องเต้น้อยที่ถูกลากให้มายืนหน้าโถง ก็มีขุนนางตรวจการเข้ามาว่ากล่าวทัดทานที่กระทำกับฮ่องเต้น้อยแบบนี้ แต่โดนทหารกองราชวัลลภลากออกไปจัดการข้างนอก ทำให้คนไม่กล้าหือมาออกหน้าให้ฮ่องเต้น้อยอีก จากนั้นทหารก็ลากเหวยเสวียนเจินที่โดนมัดออกมา ฮองเฮาอู่จ้าวก็ให้ขันทีประกาศราชโองการปลดฮ่องเต้น้อย โทษฐานไร้สามารถ ด้อยคุณธรรม ไม่อาจรับผิดชอบบริหารแคว้น ปลดให้เป็นหลูหลินอ๋อง แล้วเนรเทศคนตระกูลเหวยทั้งตระกูลให้ไปอยู่หลิ่งหนาน หลี่เสียนที่ตอนนี้เป็นหลูหลินอ๋อง ตะโกนไม่ยอมรับราชโองการ บอกว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้โดยชอบธรรมจากราชโองการของอดีตฮ่องเต้ แต่เจอะซ่านเชาสวนว่าจะเชื่อราชโองการได้ไง ในเมื่อเขาไปเจอะฮ่องเต้เป็นการส่วนตัว ไม่มีพยานใดมารับรองว่าอดีตฮ่องเต้มอบราชโองการจริงให้เขา แต่อาจจะมอบให้จี้อ๋อง(หลี่ตั้น)ก็เป็นได้ จากนั้นให้ทหารลากตัวหลูหลินอ๋องออกไป ซ่านเชาหันไปมองฮองเฮาอู่จ้าว พระนางประกาศราชโองการแต่งตั้งให้เขาเป็นเจ้าเมืองฉางอันควบเจ้าเมืองลั่วหยางและยังรับตำแหน่งผู้สำเร็จราชการด้วย ว่าแล้วจบการประชุม

ซ่านเชาออกจากตำหนักเดินลงมาเจอะเซี่ยอวิ๋นที่มายืนรอรับกลับจวน...จบแล้วนะ......จ๊ะ

เฮ้อ ชีวิตซ่านเชาพลิกไปมาจนลุ้นแทบตาย...อ่านจบแล้วทุกคนโคตรสีเทาไม่มีใครดีสุดและเลวสุด แต่จะทำทุกอย่างเพื่อประโยชน์สูงสุดของตัวเอง และพร้อมเปลี่ยนข้างเพื่อผลประโยชน์ที่ได้ สรุปคือโลกนี้ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวรนะเอง ประโยคที่โคตรคลาสสิกและโคตรจริง  เรื่องนี้ที่พอจพทำให้ใจฟูลดเครียดก็ตอนอ่านถึงซ่านเชาอะ ทำอะไรก็นึกถึงแต่เมียก่อนเลย ไม่ว่าโลกจะแตกยังไง เมียเขาต้องมาก่อน555 อ่านจนเหนื่อย555

ในเล่มสามมีตอนพิเศษหลายตอนอยู่ แต่เอาที่เราประทับใจดีกว่า ซึ่งเป็นบทสรุปชีวิตปั้นปลายของพวกเขาทั้งคู่

หลังฮองเฮาอู่จ้าวนั่งบัลลังก์มังกร พระนางเสวยอำนาจไปนานหลายปี ก้อดันมาดีแตกตอนปั้นปลายชีวิตเพราะมาหลงใหลรักใคร่ฝาแฝดหนุ่มหล่อจนหน้ามืดตามัว นางประเคนทุกสิ่งรวมถึงอำนาจเหนือวังหลังจนวังหลวงป่วนไปหมด สุดท้ายเลยโดนขุนนางและเชื้อพระวงค์ยื่นฎีฏากล่าวโทษ จนฝ่าแฝดโดนสั่งฆ่า ตัวพระนางก้อโดนถอนอำนาจ สุดท้ายซ่านเชาก็ขึ้นครองบัลลังก์จนได้แต่ยังคงไม่มีใครอื่นนอกจากเซี่ยอวิ๋นเมียรักเพียงคนเดียว แล้วเขารับลูกชายของจี้อ๋อง(หลี่ตั้น)มาเป็นรัชทายาท บริหารปกครองแคว้นร่มเย็นจนถึงปั้นปลายชีวิตอย่างมีความสุข ตราบจนรัชทายาทขึ้นมานั่งบัลลังก์ ก็เป็นช่วงที่เซี่ยอวิ๋นหมดลมหายใจโดยมีซ่านเชาที่พยายามยืดอายุขัยให้นานเท่านาน เพื่อที่เซี่ยอวิ๋นจะได้ตายก่อนตัวเอง หลังจากเซี่ยอวิ๋นสิ้นลมไม่นาน ซ่านเชาก็สิ้นใจตายตามทันที ฮ่องเต้องค์ใหม่ก้อทำพิธีฝั่งรวมคนทั้งคู่ลงสุสาน เพื่อให้พวกเขาสองคนได้อยู่ด้วยกันตลอดไปท่ามกลางเสียงคัดค้านของเหล่าขุนนาง (แบบว่าซ่านเชาจำได้ว่าเซี่ยอวิ๋นทนไม่ได้ที่จะเป็นคนตายที่หลังซ่านเชา เพราะเขาไม่อยากแบกรับความเสียใจที่ต้องสูญเสียซ่านเชาไป มันทรมานเกินไป อ่านแล้วโคตรซึ่งใจในความรักที่มั่นคงสุดๆของซ่านเชาเลยอะ)

(หายไปนาน หลังไปทลายกองดองหนังสือที่ซื้อมากองไว้ เรื่องนี้เป็นนิยายแปลที่ออกมาขายแบบแปลจบทั้งเรื่อง เลยหยิบมาอ่านแซงเรื่องอื่นที่มาก่อนหลายเรื่องเลย แต่พออ่านจบอยากเล่าทันที เพราะอ่านแล้วสนุกมาก...ก จนวางไม่ลงจริงๆ ลุ้นทุกเล่ม)