บทตัวร้ายช่างยากหนัก....เรื่องราวของประธานหนุ่มสุดเพอร์เฟคที่ทะลุมิติไปยังโลกโบราณเพื่อไปพบรักแท้

บทตัวร้ายช่างยากหนัก...เป็นเรื่องของเซี่ยวอวี่อัน ประธานหนุ่มที่หล่อ รวย โสดแต่ดวงความรักกลับไม่มี จนคนในตระกลูเป็นห่วงว่าเขาจะไร้ทายาทสืบทอด เลยวางแผนเริ่มเสาะหาหญิงงามสไตล์ตามๆมาอ่อยมาตกหลานชาย แต่ก้อไม่เคยคว้าใจน้องมาได้ จนญาติน้องยอมเปลี่ยนใจเปลี่ยนแผนเป็นเสาะหาชายงามมาหลอกล่อน้อง แต่ก็ไม่ได้ผล555 จนวันหนึ่งน้องอวี่อันไปตรวจร่างกายกลับพบว่าตัวเองเป็นโรคร้าย น้องอวี่อันเลยจัดการโอนมรดกทรัพย์สมบัติให้น้องชายที่ป่วยแทน จากนั้นก้อกระโดตึกฆ่าตัวตาย กลับกลายว่าน้องอวี่อันกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง แต่เป็นชีวิตที่ลิขิตโดนคนเขียนนิยาย ใช่แล้วน้องมาเกิดเป็นตัวละครตัวร้ายในนิยายที่น้องอ่านล่าสุด...แล้วน้องก้อรู้ว่าผลสุดท้ายตัวร้ายนี้ต้องตายอย่างอนาจ...แล้วน้องจะทำยังไง โปรดเอาใจช่วยน้องอวี่อันด้วย....ย555

เซี่ยวอวี่อันเป็นคนหนุ่มที่ใครๆต่างก็อิจฉา เกิดมาบนกองเงินกองทอง หน้าตารึก้อโคตรหล่อ หุ่นรึก้อโคตรจะดี แถมยังมีตำแหน่งประธานของบริษัทชั้นนำพวงท้าย ใช้ชีวิตแทบไม่มีอะไรให้ต้องไปอิจฉาใคร ยกเว้นเรื่องคู่ครองของเขาที่ยังไม่มีมาสักที จนไปสร้างความเดือดร้อนใจให้กับบรรดาญาติๆแทน จนพวกเขาต้องหาหญิงงามไปจนหนุ่มหล่อมาอ่อยมาตกหลานชายทุกวัน เพื่อหวังว่าเซี่ยวอวี่อันจะได้พบรักแล้วสร้างครอบครัวผลิตทายาทมาสักคนให้ญาติๆสบายใจสักที แต่โชคร้ายที่จู่ๆวันหนึ่งผลการตรวจร่างกายบอกว่าเขาเป็นโรคร้าย มีชีวิตได้อีกไม่นาน เซี่ยวอวี่อันจึงจัดการโอนทรัพย์สินให้น้องชายที่ป่วยอยู่ จากนั้นกระโดดตึกฆ่าตัวตายตามที่เคยสัญญากับน้องชาย ว่าถ้าเขาดูแลน้องชายไม่ได้ก้อให้ไปตายสะ ....แต่เซี่ยวอวี่อันไม่ตาย แต่กลับกลายเป็นตัวละครในนิยายที่เขาอ่านในมือถือล่าสุด แถมอีตัวละครนี้มันเป็นตัวร้ายแล้วสุดท้ายต้องจบชีวิตแบบอนาจด้วย เขาจะฝืนลิขิตของนักเขียนได้รึไม่...มาลุ้นไปกับเซี่ยวอวี่อันกันน้.....า

เล่ม1

เซี่ยวอวี่อันลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงใหญ่ เขารู้สึกแปลกๆกับสภาพแวดล้อมที่ได้กลิ่นอายโบราณ ไม่พอยังหน้าตาของเขาที่งามพริ้วหวานจับใจไปยังผมยาวสลวย จากนั้นหงซิ่วนางกำนัลสาวสวยก้อมาช่วยเขาแต่งตัว ในที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าตอนนี้เขาเป็นฮ่องเต้น้อยแห่งแคว้นเป่ย ที่พ่อเพิ่งเสีย ตัวเองก็เพิ่งขึ้นครองบัลลังก์ แล้วตอนนี้แคว้นของน้องอวี่อันเพิ่งรบชนะแคว้นหนานเยี่ยน และยังสามารถจับเยี่ยนเหอชิงองค์ชายแคว้นหนานเยี่ยนมาขังไว้ในคุกหลวง เพื่อทารุณกรรมเขาสนองความสุขวิปริตของตัวเอง จากนั้น....เขาจะต้องโดนเยี่ยนเหอชิงฆ่าตาย...อย่างอนาจ ตอนนี้เขาจะทำยังไงถึงจะฝืนลิขิตนี้ได้ หรือทำให้ตัวเองตายอย่างสบายที่สุดเอาไงดี....5555

เซี่ยวอวี่อันตัดสินใจไปหาเยี่ยนเหอชิงในคุกหลวง จากการเผชิญหน้าพระเอกของเรื่องนี้ ต้องแรกน้องกะฆ่าตัดตอนพี่เยี่ยน แต่สุดท้ายเขาตัดสินใจฝืนลิขิต ด้วยการสั่งปล่อยตัวเยี่ยนเหอชิง พร้อมส่งเขาไปให้หมอหลวงรักษา จากนั้นก้อให้เขาไปเป็นเด็กรับใชในวังหลวง สร้างความสับสนให้กับหงซิ่ว ที่นึกว่าเขาจะเอาเยี่ยนเหอชิงมาเป็นชายบำเรอของวังหลัง(เพราะฮ่องเต้น้อยตัวจริงเลี้ยงชายบำเรอเพียบในวังหลัง)

วันรุ่งขึ้นเซี่ยวอวี่อันไปเยี่ยมเยี่ยนเหอชิงที่สำนักหมอหลวง ก็พบเยี่ยนเหอชิงนอนหลับอยู่แต่ใบหน้ากลับทาถ่านดำมอมแมมเต็มใบหน้า น้องอวี่อันรู้ว่าเป็นเพราะเขากลัวว่าจะไปต้องใจฮ่องเต้น้อย แล้วโดนจับไปทำเป็นชายบำเรอ เลยพยายามปกปิดใบหน้าตัวเองสุดฤิทธิ์ แต่พอน้องอวี่อันได้ยินเสียหายใจของเยี่ยนเหอชิง ก้อรู้สึกง่วงล้มตัวไปนอนกับเยี่ยนเหอชิงทันที่ (เซี่ยวอวี่อันเป็นโรคประหลาดเขาจะนอนไม่หลับหากไม่ได้ยินเสียงหายใจ วันนี้เซี่ยวอวี่อันตาดำคล้ำเพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืน) หงซิ่วรู้ใจสั่งคนออกไปนอกห้องทั้งหมดทันที

ตกบ่ายน้องอวี่อันตื่นมาก้อเจอะเยี่ยนเหอชิงนอนตะแคงข้างใส่ พร้อมยังละเมอร้องขอน้ำดื่ม น้องอวี่อันก้อประคองเอาน้ำชาป้อนเยี่ยนเหอชิง จากนั้นฝากหมอหลวงรักษาเขาให้ดี แล้วส่งเยี่ยนเหอชิงไปสำนักพระราชวังทำงานที่นั้นแทน

วันนี้มีแม่ทัพซุนมาเข้าเฝ้า น้องอวี่อันก้อรู้ทันทีว่ามันถึงตอนที่ฮ่องเต้น้อยเลอะเลือนงานการไม่ทำ เอาแต่หมกหมุ่นสุรานารีจนขุนนางผู้ภักดีทนไม่ไหวเริ่มส่งฎีการ้องเรียนตัวเอง น้องอวี่อันเลยชิงตัดหน้าขอโทษแม่ทัพซุน พร้อมรับปากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น ทำให้แม่ทัพซุนตกใจว่ายังไม่ทันได้ด่าแต่ฮ่องเต้น้อยกลับรับปากว่าจะปรับปรุงตัวเอง555

สำนักพระราชวังมีขันทีใหญ่จ้าวกงกงที่ดูแลกิจการวังหลวง ที่ตั้งใจจะสะกัดเยี่ยนเหอชิง ไม่ให้เข้าใกล้ฮ่องเต้น้อย ด้วยการส่งคนไปรังแกเยี่ยนเหอชิงตลอดเวลาที่มีโอกาสลงมือ เซี่ยวอวี่อันรู้แต่ก้อช่วยได้แบบลับๆไม่ออกหน้า

วันนี้เขาตั้งใจไปส่องพี่เยี่ยนที่จะต้องได้เจอะเนื้อคู่แห่งโชคชาตะ ก็คือองค์หญิงหย่งหนิงซึ่งเป็นน้องสาวแท้ๆของเขา แต่กลับพบว่าเยี่ยนเหอชิงโดนแกล้งให้กวาดหิมะทั้งวัน เซี่ยวอวี่อันได้แต่อดทนดูเพื่อรอให้องค์หญิงหย่งหนิงมาช่วยพระเอก แต่จนเย็นย่ำนางก้อไม่มาจนเยี่ยนเหอชิงล้ม เซี่ยวอวี่อันจึงต้องพุ่งตัวไปรับไว้ก่อนที่พี่เยี่ยนจะสลบ น้องอวี่อันแบกพี่เยี่ยนไปสำนักหมอหลวงทันที พอส่งพระเอกถึงมือหมอ น้องอวี่อันก้อเป็นลมสลบไปทันที น้องอวี่อันพื้นมา หงซิ่วก็มาปรนนิบัติพร้อมรายงานว่าองค์หญิงหย่งหนิงมาเยี่ยม

หลังจากเยี่ยนเหอชิงหายดี ก้อออกมากวาดหิมะ แถมเจอะขันทีมาดูถูกพร้อมลงโทษให้คุกเข่าไม่พอยังลงมือทำร้ายเขาอีก จนกระทั้งพี่เยี่ยนโดนผลักจนทำให้ปิ่นหยกกระเด็นออกมา ขันทีจะยึดปิ่นหยกเอาไว้ทำให้พี่เยี่ยนโกธรมาก แต่พอดีน้องอวี่อันมาเลยเก็บปิ่นหยกฝากให้หงซิ่วเก็บเอาไว้ จากนั่นก้อลงโทษพวกขันทีเล็กๆน้อยๆ แลวก็ไปหาพี่เยี่ยนพร้อมมอบคืนปิ่นหยกให้พี่เยี่ยน แล้วให้พี่เขาล้างหน้าที่มอมแมมออก จากนั้นพี่เยี่ยนก็ตกลงยอมไปอยู่วังจิ่งหยาง

จ้าวกงกงพอรู้ข่าวว่าพี่เยี่ยนยอมไปอยู่วังจิ่งหยางแล้ว ก็รีบเรียกหงซิ่งมาคุยเป็นการด่วน เพื่อบอกเป็นนัยให้หาทางกำหลาบพี่เยี่ยน ไม่ให้คิดแผนชั่วกับฮ่องเต้ได้ เพราะหงซิ่วมีหน้าที่คุมชายบำเรอในวังจิ่งหยางด้วย 

น้องอวี่อันจะไปเยี่ยมพี่เยี่ยนที่วังจิ่งหยาง เลยต้องพาองค์รักษ์หยางหลิ่วอันตามมาด้วย พอไปถึงก้อไล่หยางหลิ่วอันไปกินขนมที่อื่น ส่วนน้องอวี่อันตั้งใจมาบอกที่อยู่ขององค์หญิงหย่งหนิงหวัง เพื่อให้พี่เยี่ยนได้แอบไปหา แต่ปรากฎว่าพี่เยี่ยนรับปากว่าจะไม่ไปแถวนั้นเด็ดขาด....น้องอวี่อันเลยผิดแผนอีกครั้ง

ระหว่างทางกลับตำหนักก็เจอะฉินอวี่้อดีตนายบำเรอคนโปรดของฮ่องเต้น้อยตัวจริง เขาเข้ามาขวางพร้อมอ้อดอ้อนสุดฤิทธิ์ แต่น้องอวี่อันไม่รู้สึกอะไรด้วยก้อปล่อยผ่านเขาไป แต่กลับได้ยินเสียงพิณบรรเลงเลยว่าจะเดินเข้าไปหา ก้อเจอะหยางหลิ่วอันวิ่งมาตัดหน้าพร้อมกับเสียงเพลงที่หายไป เขาก็เลยไม่ได้สนใจไรต่อ

น้องอวี่อันแวะไปหาองค์หญิงหย่งหนิงแทบทุกวัน เพื่อหาทางให้พระเอกกับนางเอกเบอหนึ่งได้ปะกันแฮ๋มสะที โดยการอ้างการจัดหาองค์รักษ์ส่วนตัวให้น้องสาวแล้วจะได้เชี่ยร์พี่เยี่ยนไปด้วย แต่ปรากฎว่าองค์หญิงหย่งหนิงดันไปหาองค์รักษ์หญิงร่างใหญ่จากนั้นไม่รู้เอาไว้ใช้งานใกล้ตัวไปแล้ว...ผิดแผนอีกครั้ง55

กลับตำหนักไปก้อบอกหงซิ่วให้พาพี่เยี่ยนมาหน่อย คือน้องอวี่อันแค่อยากมานั่งพูดคุย แต่หงซิ่วคิดว่าน้องอวี่อันต้องการให้พี่เยี่ยนมาถวายการรับใช้ เลยไปจัดเตรียมการทันที พอถึงเวลาน้องอวี่อันเดินเข้าตำหนักก้อพบร่างพี่เยี่ยนโดนมัดมือเท้า พร้อมกรอกยาจนสิ้นสตินอนอ่อนแรงบนเตียงใหญ่555 น้องเลยรีบร้อนเข้าไปแก้ปมเชือก แต่แก้ยังไงก้อแก้ไม่ออก(เพราะหงซิ่วมัดเป็นปมพิศดาร555) แก้มัดจนเหนื่อยแล้วก็ยังแก้ไม่ได้ เลยตะโกนให้หงซิ่วมาแก้เชือกแทน แล้วพยายามบอกหงซิ่วว่าเขาไม่ได้ชอบพี่เยี่ยน ที่ทำดีกับพี่เยี่ยนมันเป็นแผนการ คราวหลังอย่าทำแบบนี้กับพี่เยี่ยนอีก555 จากนั้นบอกให้หงซิ่วออกไป ส่วนตัวเองนอนกลุ้มใจข้างพี่เยี่ยน

จนพี่เยี่ยนฟื้น น้องอวี่อันเลยจะลุกหนีแต่ไม่ทัน เลยเจอะพี่เยี่ยนคว้ามาบีบคอ น้องอวี่อันเลยพยายามหนีความตาย ตะโกนบอกว่าน้องไม่ใช่ฮ่องเต้ตัวจริง พี่เยี่ยนเลยยอมปล่อยมือ น้องอวี่อันรีบวิ่งหนีเลยเจอะพี่เยี่ยนเหวี่ยงขึ้นเตียงแล้วจะบีบคอต่อ น้องอวี่อันเลยพยายามแกะมือพี่เยี่ยนเพื่อจะหาทางหนี จนเกิดเสียงดังในห้องนอน หยางหลิ่วอันรีบตะโกนเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง น้องอวี่อันเลยตะโกนสวนไปว่าไม่ให้ใครเข้ามา น้องอวี่อันบอพี่เยี่ยนว่าจะลงมือฆ่าเขาต่อก้อได้ แต่เขาเคยตายมาแล้วจึงไม่กลัวถ้าจะตายอีกรอบ  จากนั้นก้อล้มตัวลงนอนปล่อยให้พี่เยี่ยนสับสน คืนนั้นทั้งคู่นอนห่มผ้าผืนเดียวกัน

เช้ามาน้องอวี่อันตื่นมารอยช้ำเต็มคอ พี่เยี่ยนได้แต่มองแบบทำอะไรไม่ถูก หงซิ่วจะเข้ามารับใช้ น้องอวี่กลัวนางเห็นรอยช้ำน่ากลัว เลยไล่หงซิ่วให้พาพี่เยี่ยนกลับที่พักไปก่อน ส่วนตัวเองรีบร้อนแต่งตัวเพื่อปกปิดร่องรอย หงซิ่วกลับมาแล้วก้อแนะนำให้น้องอวี่อันใช้ขี้ผึ้งรักษาอาการบาดเจ็บมะคืน เพราะดูจากสภาพแล้วให้เข้าใจว่าน้องอวี่อันน่าจะโดนรุก น้องให้หงซิ่วเอายารักษาแผลไปให้พี่เยี่ยน เพราะมะคืนเผลอกัดพี่เขาไปคำใหญ่5555(จะไม่ให้หงซิ่วเข้าใจผิดได้ยังไงละนะ)

หลายวันผ่านไป น้องอวี่อันเป็นห่วงว่าพี่เยี่ยนจะโดนรังแกอีกป่าว เลยไปวังจิ่งหยาง หยางหลิ่วอันติดตามไปอารักขาจนถึงเรือนพี่เยี่ยน น้องอวี่อันก้อแกล้งเอาหิมะยัดลงเสื้อหยางหลิ่วอันเพื่อไล่ให้เขาไปตากเสื้อให้แห้ง ตัวเองจะไปหาพี่เยี่ยนคนเดียว

หยางหลิ่วอันเลยได้โอกาสไปหาเสี่ยวเฟิงเยวี่ยคนในดวงใจที่อยู่ในวังจิ่งหยาง เสี่ยวเฟิงเยวี่ยเป็นนักพิณของแคว้นหนานเยี่ยน หลังแพ้สงครามเสี่ยวเฟิงเยวี่ยโดนต้อนกลับเข้าวังหลัง แต่ยังไม่เคยโดนเรียกรับใช้ แถมยังมีหยางหลิ่วอันแอบคอยดูแลใกล้ชิด เสี่ยวเฟิงเยวี่ยเห็นหยางหลิ่วอันเสื้อผ้าเปียกชื้น ก้อรีบไล่ให้เขาถอดเสื้อผ้ามาผึ่งไฟด้วยความเป็นหวง

น้องอวี่อันรีบถามพี่เยี่ยนว่าหลังคืนนั้นมีใครรังแกเขารึป่าว สรุปไม่มี น้องอวี่เลยคิดว่าคงอีกไม่นานพี่เยี่ยนต้องโดนรังแกแน่ๆ พี่เยี่ยนสงสัยถามว่าทำไมน้องอวี่อันจึงทำดีกับเขา น้องเลยตอบว่าอยากคบพี่เยี่ยนเป็นเพื่อนอะดิ

เมื่อเสื้อผ้าแห้งดีแล้ว เสี่ยวเฟิงเยวี่ยก้อช่วยจัดเสื้อผ้าให้หยางหลิ่วอัน ก่อนจากเขาก้อมอบถุงหอมให้หยางหลิ่วอันเพื่อเอาไว้ติดตัว หยางหลิ่วอันดีใจมาก แต่เหตุการณ์นี้กลับตกอยู่ในสายตาของฉินอวี่้

แล้วก็เกิดเรื่องจริงๆ มีเหล่าชายบำเรอมาฟ้องหงซิ่วเรื่องพี่เยี่ยนแอบฝึกกระบี่ ซึ่งถือเป็นข้อห้ามร้ายแรงในในวังหลัง โทษอาจถึงตัดมือตัดเท้า น้องอวี่อันรีบไประงับเหตุทันที เหตุการณ์พลิกเพราะน้องอวี่สั่งย้ายพี่เยี่ยนให้ไปอยู่เรือนที่ใหญ่และกว้างกว่านี้ เวลาฝึกกระบีจะได้ไม่ไปฟาดโดนต้นไม้ให้เสียหาย555 สร้างความขัดเคืองของเล่านายบำเรอวังหลังโดนเฉพาะฉินอวี่้ หลังจากนั้นข่าวว่าพี่เยี่ยนเป็นชายบำเรอคนโปรดของฮ่องเต้ก้อรู้กันไปทั่วจนเข้าหูของจ้าวกงกง

วันนี้น้องอวี่อันวิ่งไปชวนพี่เยี่ยนไปเที่ยวเล่น แต่ว่าเดินหลงทางในวังจนไปเจอะห้องเครื่องหลวงก็พอดีท้องร้อง เลยชวนพี่เยี่ยนไปขโมยอาหารแต่ได้แค่มันเผา ก็พอดีมีคนมาเห็น พี่เยี่ยนเลยอุ้มน้องอวี่อันหนีจนพ้น สุดท้ายน้องอวี่อันชวนพี่เยี่ยนมาที่หอบูชาสวรรค์

เดินไกลจนค่ำมืดก็มาถึงหอบูชาวสรรค์สะที น้องอวี่อันให้พี่เยี่ยนรอข้างนอก ส่วนตัวเองวิ่งไปข้างในแล้วหยิบกระบี่ของเจ้าผู้ครองแคว้นหนานเยี่ยนมาให้พี่เยี่ยน กระบี่นี้เคยเป็นของพ่อพี่เยี่ยนมาก่อน พี่เยี่ยนจิตใจปั่นป่วนเมื่อมองหน้าน้องอวี่อัน แต่สุดท้ายยังพูดขอบคุณน้องอวี่ ขากลับน้องอวี่อันเมื่อยขามากไม่อยากเดินแล้ว งอแงมาก55 พี่เยี่ยนเลยให้น้องอวี่นั่งพัก แต่ดันมีงูพุ่งมาฉกน้อง พี่เยี่ยนเลยรีบมาจัดการงู แต่น้องอวี่ล้มจนขาพลิกแทน พี่เยี่ยนเลยไปตัดไม้มาด้านขาแล้วแบกน้องอวี่อันกลับวังแทน

ที่วังกำลังวุ่นวายเพราะฮ่องเต้หายตัวไปทั้งวัน องค์รักษ์ทหารหลวงมาเจอะทั้งคู่กลับมา ต่างก้อตกใจในสภาพของน้อง555 ข่าวกระจายไปทั่วว่าฮ่องเต้โปรดปรานพี่เยี่ยนจนพาออกไปสุขสำราญนอกวัง ทำให้ฉินอวี่้ยิ่งโมโหกราดเกรี้ยวที่รู้สึกว่าตัวเองมีแววตกกระป๋อง

ฉินอวี่้ไปหาเสี่ยวเฟิงเยวี่ย เพื่อบีบบังคับให้เสี่ยวเฟิงเยวี่ยล่อลวงวางยาพี่เยี่ยน แล้วกะเวลาให้ฮ่องเต้มาเห็น ถ้าไม่ทำเขาจะแฉเรื่องที่เสี่ยวเฟิงเยวี่ยมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับองค์รักษ์หยางหลิ่วอัน

สามวันผ่านไปน้องอวี่อันที่ได้แต่นอนพักรักษาตัว องค์หญิงหย่งหนิงก้อต้มโจ๊กมาเยี่ยมไข้ น้องอวี่พอได้ชิมก้อตกใจ นี่มันโจ๊กสื่อรักในนิยายนี่น่า ตามท้องเรื่องน้องสาวเขาต้องต้มโจ๊กหม้อนี้ไปให้พี่เยี่ยนกิน แต่นี้เขากลับเป็นคนกินสะได้ พอองค์หญิงหย่งหนิงกลับตำหนัก น้องอวี่อันรีบหอบโจ๊กหม้อนี้ไปให้พี่เยี่ยนกินทันที แต่พี่เยี่ยนติว่ามันหวานไป555 น้องอวี่อันตัดสินใจจะทำตัวเป็นพ่อสื่อให้พี่เยี่ยนได้ปะหน้าองค์หญิงหย่งหนิงสะที เรื่องจะได้ดำเนินไปตามนิยายสะที เลยบอกว่าพรุ่งนี้จะพาพี่เยี่ยนไปพบใครคนหนึ่ง ระหว่างนั้นก็มีสายสืบมาแอบส่อง แล้วรีบไปบอกฉินอวี่้ว่าพรุ่งนี้ฮ่องเต้จะมาหาเยี่ยนเหอชิง ฉินอวี่้สั่งคนไปสั่งให้เสี่ยวเฟิงเยวี่ยเตรียมตัวให้พร้อม

เสี่ยวเฟิงเยวี่ยเป็นเป็นลูกกำพร้าเพราะพ่อแม่ตายจากอุบัติเหตุ เขาเลยถูกขายเป็นบ่าวในจวนอ๋องที่แคว้นหนานเยี่ยน มีวันหนึ่งท่านอ๋องเชิญนักพิณชรามาบรรเลง เขาเลยมีโอกาสได้ดูได้ฟัง วันที่นักพิณชราจะจากไป เขาวิ่งตามไปขอลูบคลำพิณตัวนั้น พร้อมลงมือบรรเลงเพลงที่ได้ยินเมื่อคืน ทำใหนักพิณชรายอมขายสมบัติเพื่อไถ่ตัวเสี่ยวเฟิงเยวี่ยมาเป็นลูกศิษย์ เขาได้เรียนรู้ดนตรีพร้อมเดินทางไปกับอาจารย์นักพิณ ห้าปีผ่านไปจนอาจารย์เสียชีวิต เขาก็ได้กลายเป็นนักพิณผู้มีชื่อเสียงจนฮ่องเต้แคว้นหนานเยี่ยนเชิญมาเป็นนักดนตรีหลวง แต่เพียงไม่นาน แคว้นหนานเยี่ยนก้อถูกตีแตก เขาโดนกวานต้อนมาอาศัยอยู่วังหลังของแคว้นเป่ยแทน ระหว่างเดินทางด้วยความยากลำบาก มีเพียงหยางหลิ่วอันที่เข้ามาดูแล พูดคุยและหาของกินดีๆมาให้เขา จนกลายเป็นความรักลึกซึ้งแต่ไม่อาจแสดงออกมากไปกว่านี้ เพราะกฎระเบียบของวังหลวงทำให้ทั้งคู่ได้แต่เก็บซ่อนความรักนี้ไว้

เช้านี้น้องอวี่อันอารมย์ดี เพราะจะได้ทำหน้าที่สานรักให้พระเอกนางเอกของนิยายเรื่องนี้ให้บรรลุเป้าหมายสะที หงซิ่วไม่ยอมให้น้องอวี่อันไปวังจิ่งหยางคนเดียว น้องอวี่เลยจำต้องยกขบวนผู้คุมที่หงซิ่วจัดการไว้แล้วรีบเดินทางไปวังจิ่งหยาง แต่พอน้องอวี่อันเปิดเรือนพักของพี่เยี่ยน ก็ตกใจห้ามทุกคนเข้ามาในห้อง หยางหลิ่วอันเห็นภาพบนเตียงก้อตกใจกลัวตัวสั่น เพราะบนเตียงมีชายเปลือยกายสองคนนอนกอดบนเตียง

น้องอวี่อันสั่งหยางหลิ่วอันห้ามให้คนนอกเข้ามาในที่พักแล้วปิดประตู เสี่ยวเฟิงเยวี่ยแกล้งทำเป็นฟื้นแล้วยอมรับว่าทั้งคู่มีใจให้กัน ขอให้ฮ่องเต้ส่งเสริมความรักนี้ หงซิ่วโกธรมากเข้าไปตบหน้าเสี่ยวเฟิงเยวี่ย น้องอวี่รีบห้ามแทบไม่ทัน แล้วบอกว่าน้องอวี่จะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง พร้อมสั่งให้เสี่ยวเฟิงเยวี่ยรีบใส่เสื้อผ้าแล้วกลับไปเรือนพักก่อน ส่วนตัวเองจะสอบถามเรื่องราวจากพี่เยี่ยน

สรุปมะคืนเสี่ยวเฟิงเยวี่ยมาหา บอกว่าเป็นโจ๊กจากน้องอวี่ แล้วกล่อมให้พี่เยี่ยนกิน น้องอวี่เลยคาดเดาว่าเสี่ยวเฟิงเยวี่ยโดนใครจับจุดอ่อน แล้วบังคับให้เขาลงมือทำแน่ๆ เลยจะไปสอบถามเสี่ยวเฟิงเยวี่ยด้วยตัวเอง พอออกจากห้องกลับพบว่าหยางหลิ่วอันมาคุกเข่า เพื่อขอร้องเขาให้ไว้ชีวิตเสี่ยวเฟิงเยวี่ย น้องอวี่เลยรู้แล้วว่าหยางหลิ่วอันน่าจะเป็นคนรักของเสี่ยวเฟิงเยวี่ย เลยชวนกันไปเรือนพักของเสี่ยวเฟิงเยวี่ยด้วยกัน

พอไปถึงกลับพบว่าเสี่ยวเฟิงเยวี่ยผูกคอตาย หยางหลิ่วอันอุ้มเสี่ยวเฟิงเยวี่ยลงมากอดร้องไห้ น้องอวี่รีบปั้มหัวใจให้ จนเสี่ยวเฟิงเยวี่ยกลับมาหายใจอีกครั้ง จากนั้นน้องก็สั่งให้หยางหลิ่วอันอุ้มเสี่ยวเฟิงเยวี่ยไปวางที่เตียง พร้อมถามไถ่ได้ความว่ามีคนรู้เรื่องของพวกเขาสองคน เลยใช้เรื่องนี้บีบบังคับให้เสี่ยวเฟิงเยวี่ยลงมือป้ายสีพี่เยี่ยน ทำให้หยางหลิ่วอันได้เห็นว่าเสี่ยวเฟิงเยวี่ยไม่ได้นอกใจเขา จากนั้นน้องอวี่อันก้อส่งเสริมทั้งคู่ด้วยการไล่คนทั้งสองออกจากวังคืนนี้ ตอนนี้ให้หยางหลิ่วอันไปสำนักหมอหลวงเพื่อเบิกยามารักษาเสี่ยวเฟิงเยวี่ย จากนั้นให้ไปเตรียมเก็บของมีค่าเพื่อจะหนีออกจากวังหลวงคืนนี้ จากนั้นน้องอวี่ก้อไปหาพี่เยี่ยนต่อเพื่อเล่าเรื่องนี้

กลางดึกมีรถม้าวิ่งออกนอกเมืองหลวง ทหารเฝ้าประตูตรวจรถม้า กลับพบฮ่องเต้กับนักพิณอยู่ภายในรถ เลยรีบเปิดประตูให้ทันที จนรถม้าวิ่งออกไปไกล น้องอวี่ก้อมอบหีบสมบัติให้หยางหลิ่วอันไว้ทำทุน แล้วกระโดดลงมาจากรถม้า พร้อมสั่งให้หยางหลิ่วอันหนีไปทางทิศตะวันตก ไปที่หมู่บ้านเถาหยวน ให้ไปขายใบชาขายเกลือ แล้วปีหน้าให้มารอฟังข่าวที่สถานีพักม้า ถ้าได้ยินข่าวอะไรจากแคว้นเป่ยไม่ต้องสนใจ ให้ทั้งคู่ใช้ชีวิตให้ดี ทั้งคู่โขกศรีษะด้วยสำนึกบุณคุณ จากนั้นน้องอวี่อันก้อเดินกลับเข้าเมืองเพียงลำพัง มาเจอะพี่เยี่ยนยืนรออยู่ พอเห็นหน้าพี่เยี่ยนทำเอาน้องอวี่นึกได้ ว่าเขายังไม่ได้ถามชื่อคนบงการเสี่ยวเฟิงเยวี่ยเลย555 น้องอวี่อันเลยได้แผนการจะสั่งปลดชายบำเรอวังหลังทั้งหมด เพื่อตัดตอนคนร้ายจะมาสร้างเรื่องกลั่นแกล้งพี่เยี่ยนอีก จากนั้นน้องอวี่อันก้อเล่นปั้นตุ๊กตาหิมะสักพักค่อยกลับตำหนักตัวเอง

รุ่งเช้าในห้องพระโรง น้องอวี่อันประกาศว่าจะทำการไว้ทุกข์สร้างบุญกุศลให้ท่านพ่อตัวเอง ด้วยการงดเว้นประพฤติผิดในกามสามปีนับจากนี้ จากนั้นให้หงซิ่วสลายชายบำเรอออกจากวังจิ่งหยางให้หมด ทั้งหมดได้ทรัพย์สินติดกายไว้ทำทุน นอกจากนี้ใครเคยเป็นขุนนางก้อจะให้กลับไปสู่ตำแหน่งเดิม ฉินอวี่้เดินจากไป ทำให้คนอื่นๆทยอยเดินออกจากวังหลัง จนเหลือเด็กหนุ่มคนเดียวที่ยังคงนั่งคุกเข่าอยู่ น้องอวี่เลยถามชื่อ เด็กหนุ่มคนนั้นชื่อเซี่ยฉุยกุย และเขาอยากเป็นทหาร น้องอวี่นึกทวนก้อนึกได้ว่าในนิยายเซี่ยฉุยกุยจะเป็นคู่ปรับกับพี่เยี่ยนในอนาคต แต่เพราะเกิดความผิดพลาดที่แม่ทัพซุนส่งเซี่ยฉุยกุยมาให้ฮ่องเต้น้อย ด้วยหวังจะให้ส่งเสริมเขาเป็นทหาร แต่ฮ่องเต้น้อยคนนั้นกลับเข้าใจว่าส่งมาเป็นชายบำเรอ เลยให้เซี่ยฉุยกุยไปเข้าพักที่วังจิ่งหยางแทน ดังนั้นน้องอวี่เลยบอกว่าจะส่งเซี่ยฉุยกุยไปให้แม่ทัพซุนดูแลแทน สร้างความดีใจให้กับเซี่ยฉุยกุยมาก

จากนั้นน้องอวี่่ก้อไปหาพี่เยี่ยนที่เรือนพัก พร้อมบอกให้พี่เยี่ยนย้ายมาเป็นองค์รักษ์ประจำตัว มาพักที่ห้องข้างที่ตำหนักตัวเอง จะได้ไม่ต้องไปอยู่กรมสำนักพระราชวังให้จ้าวกงกงกลั่นแกล้งอีก พี่เยี่ยนถึงจะสับสนวุ่นวายใจแต่ก้อยอมตกลง เพราะน้องอวี่บอกที่ทำแบบนี้เพราะเป็นห่วงพี่เยี่ยน

ที่จวนของแม่ทัพซุน แม่ทัพหลี่หลี่อู๋ติ้งเข้ามาเยี่ยมแม่ทัพชรา ก็พอดีน้องอวี่อันก็มาที่จวนแม่ทัพเหมือนกัน น้องอวี่เห็นหลี่อู๋ติ้ง ก็จำได้ว่าเขาเป็นพระรองและเป็นมือขวาของพี่เยี่ยนในนิยายเรื่องนี้ หลี่อู๋ติ้งเลยรีบขอตัวลากลับทันที น้องอวี่กำลังจะกล่าวทักทายแม่ทัพซุน ข้างนอกก็มีเสียงตีกันดังขึ้น ทั้งหมดวิ่งออกไปดูปรากฎว่าเซี่ยฉุยกุยโดนหลี่อู๋ติ้งจัดการกดลงพื้นไปเรียบร้อยแล้ว เพราะว่าเซี่ยฉุยกุยชื่นชมหลี่อู๋ติ้งมากอยากทำงานเป็นรองแม่ทัพให้เขา (ทั้งที่ในนิยายทั้งคู่เป็นคู่แค้นกันเพราะหลี่อู๋ติ้งจะต้องหักหลังแคว้นเป่ยไปเข้ารวมกัยพี่เยี่ยน ในขณะที่เซี่ยฉุยกุยจะทำศึกเพื่อแคว้นเป่ยจนตัวตาย นี้เรื่องมันผิดแกนหลักนิยายไปกันใหญ่แล้ว น้องอวี่ได้แต่งงๆ555) แถมหลี่อู๋ติ้งยังถูกใจในตัวเซี่ยฉุยกุย เลยขอร้องน้องอวี่ให้มอบเซี่ยฉุยกุยไปอยู่ในกองทัพของตัวเอง น้องอวี่เลยอนุญาต555

วันหนึ่งหงซิ่วมีท่าทีแปลกๆ เลยถามไถ่ได้ความว่าน้องสาวนางป่วย น้องอวี่เลยอนุญาตให้นางลาไปเยี่ยมน้องสาวได้ พร้อมสั่งใหนำหมอหลวงไปด้วยอีกคน แต่พอหงซิ่วจากไปแล้ว อาการนอนไม่หลับก็กลับมา เพราะก่อนน้องอวี่นอน จะให้หงซิ่วยืนหายใจรอจนเขาหลับถึงค่อยออกจากห้องไป และตอนนี้ทำยังไงก้อนอนไม่หลับ เลยลุกออกมาเดินเล่นจนเดินไปที่ห้องของพี่เยี่ยน แต่ก้อเกรงใจไม่กล้าเคาะเรียกกำลังจะหันหลังกลับ พี่เยี่ยนก้อมาเปิดประตูพอดี เลยให้เข้ามาหลบหนาวในห้อง น้องอวี่เลยบอกนอนไม่หลับเพราะหงซิ่วไม่อยู่ พี่เยี่ยนเลยถามว่าน้องเป็นอะไร น้องเลยบอกว่าถ้าไม่ได้ยินเสียงหายใจจะนอนไม่หลับ พี่เยี่ยนเลยชวนน้องมานอนด้วยกันคืนนี้

น้องอวี่เลยเล่าความลับ ว่าเขาเป็นโรคต้องนอนฟังเสียงหายใจถึงจะสามารถหลับได้ เป็นเพราะเขาเป็นลูกนอกสมรส แม่พาเขากะน้องชายหนีพ่อแท้ๆไป ตอนเด็กเลยมีชีวิตที่ลำบากแถมเขาป่วยบ่อยมาก แม่เขาเลยต้องนอนกอด ให้เขาฟังเสียงหายใจของแม่จนติดเป็นนิสัย จนอายุหกขวบ คืนหนึ่งเขาสะดุ้งตื่นมาก็ไม่ได้ยินเสียงหายใจของแม่แล้ว เพราะแม่ฆ่าตัวตาย และในวันรุ่งขึ้นพ่อก็มารับตัวเขากลับเข้าตระกูล เพราะเมียหลวงรู้เรื่องที่พ่อเขามีบ้านเล็กบ้านน้อย นางเลยจัดการให้พ่อเขาหมดหนทางผลิตทายาท ทำให้พ่อคิดถึงเขาขึ้นมา แต่เพราะน้องชายขาพิการ พ่อจึงจับพวกเขาแยกจากกัน กว่าเขาจะโตแล้วขึ้นมากุมอำนาจมากพอที่จะตามหาน้องชาย ก็ทำให้เขาพบว่าน้องชายป่วยเป็นโรคจิต เพราะเข้าใจวาถูกพี่ชายคนเดียวทอดทิ้ง ตลอดชีวิตนี้เขาเลยได้แต่ดูแลรักษาน้องชายอย่างเดียว แต่มันก้อสายไปเพราะน้องชายยังคงเกลียดชังอยากให้เขาตายมากกว่า พี่เยี่ยนได้ฟังก้อสงสารน้องอวี่อัน เอื้อมมือมาลูบหลังปลอบโยนน้องแทน

ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิก็มาถึง ที่ท้องพระโรงมีประชุมเรื่องใกล้วันเกิดฮ่องเต้ กับงานรับแขกจากแคว้นต่างๆที่เป็นแคว้นเพื่อนบ้าน ในวันนี้น้องอวี่ตื่นเต้นเพราะแคว้นซีสู่จะส่งตัวแทนมา ซึ่งแคว้นนี่ขับเคลื่อนด้วยพลังหญิง (โดยเฉพาะเซียวผิงหยางเมียเบอสองของพี่เยี่ยนในนิยาย ที่จะรวมมือกับพี่เยี่ยนในการสู้รบจนสามารถรวมแผ่นดินได้ทั้งหมด ในอนาคตนางจะกลายเป็นฮองเฮาคู่บารมีของพี่เยี่ยน ) เซียวผิงหยางแม่ทัพหญิงพิทักษ์แผ่นดินมาเป็นตัวแทนของแคว้นซีสู่ในรอบนี้ น้องอวี่แอบสังเกตุปฎิกริยาของพี่เยี่ยน555

หลังเสร็จพิธีการทักทายแล้วก้อปล่อยเหล่าบรรดาทูตแยกย้ายพักผ่อน หงซิ่วมีหน้าที่พาเซียวผิงหยางเดินชมสถานที่ในวังหลวง ก้อพอดีเดินผ่านหออวี้หวา เลยทำให้เซียวผิงหยางได้มีโอกาสเจอะองค์หญิงหย่งหนิงทีกำลังซ้อมระบำบนแท่นหยกกลางสระบัวทองคำ ฝ่ายองค์หญิงหย่งหนิงพอเห็นเซียวผิงหยางก็ดีใจมากรีบวิ่งมาเป็นไกด์นำเที่ยวให้เซียวผิงหยางแทน

ฝั่งน้องอวี่รีบไปเปิดดูของบรรรการจากแคว้นสู่ แล้วรีบนำมาให้พี่เยี่ยนชิม มันคือลิ้นจี่นะเอง ในนิยายนี่คือผลไม้ที่พระเอกชอบกินมากที่สุด55 จากนั่นก้อหยิบปิ่นบุปผาสีแดงไว้อัน นอกนั้นเอาของบรรณการแคว้นซีสู่ไปส่งให้องค์หญิงหย่งหนิงทั้งหมด

ฝั่งองค์หญิงหย่งหนิงที่ดีใจได้เพื่อนใหม่ก้อลากเซียวผิงหยางมาที่ตำหนักตัวเอง เซียวผิงหยางพอเห็นของบรรณการแคว้นตัวเองมาอยู่ที่ตำหนักนี้ นางก้อรู้แล้วว่าฮ่องเต้รักน้องสาวคนนี้มาก ก็พอดีไปเห็นถุงหอมที่ยังปักไม่เสร็จแถมยังปักได้บิดเบี้ยวอีก เลยขอปักเพิ่มจากถุงขี้เหล่กลายมาเป็นถุงที่มีลายปักสวยงามขึ้นมา ทำเอาองค์หญิงหย่งหนิงอายฝีมือปักของตัวเองมาก แต่ในขณะเดียวกันก้อชื่นชมชื่นชอบเซียวผิงหยางมากขึ้นไปอีก เป็นสตรีสุดแกร่งรบทัพจับศึกได้ไม่พอยังเย็บปักเก่งอีกต่างหาก คืนนั้นน้องอวี่อันพักผ่อนรอหงซิ่วรับใช้ ก้อมีโอกาสมอบปิ่นบุปผาแดงให้นาง ทำให้หงซิ่วซาบซึ้งใจมาก

ห้าวันต่อมาเป็นงานฉลองต้อนรับแคว้นต่างๆ น้องอวี่อันตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นพี่เยี่ยนต้องทำใจลำบาก ระหว่างเมียเบอหนึ่งองค์หญิงหย่งหนิง กะเมียเบอสองเซียวผิงหยางต้องมาอยู่ในสถานที่เดียวกัน ในช่วงจังหวะการแสดงระบำขององค์หญิงหย่งหนิงที่น้องอวี่แอบลุ้นนั่น ที่จริงในนิยายองค์หญิงหย่งหนิงต้องตกน้ำทำให้พี่เยี่ยนต้องกระโดดลงสระไปช่วยนางเอกนิน่า แต่ตอนนี้น้องสาวแสดงระบำเสร็จแล้ว แถมยังวิ่งเอาผีเสื้อจากแคว้นซีสู่มาอวดเขาอีกแนะ น้องอวี่อันเลยต้องไหลไปตามน้ำ ขณะที่เขากำลังจะก้าวเดินดันเหยียบเท้าพลาดตกสระน้ำไปแทน แถมองค์หญิงหย่งหนิงยังพยายามฉุดแขนเขาไว้เลยทำให้เลยตกน้ำไปด้วยกัน พริบตาก็มีสองคนกระโดดลงไปช่วยพวกเขาสองพี่น้อง เซียวผิงหยางเข้าไปช่วยองค์หญิงหย่งหนิง ส่วนพี่เยี่ยนโดดน้ำไปคว้าตัวน้องอวี่เอาไว้แทน น้องอวี่สงสารพี่เยี่ยนที่ผิดแผนในนิยายอีกแล้ว คืนนั้นงานเลี้ยงตัดจบลงแบบนี้นะเอง55

น้องอวี่โดนหมอหลวงสั่งยาขับไล่ความหนาวพร้อมบังคับให้ห่มผ้าน่วมสามชั้น ในขณะที่องค์หญิงหย่งหนิงกลับไม่เป็นอะไร แถมนางยังได้กลับตำหนักตัวเองไปนานแล้ว น้องอวี่ไล่หมอหลวงออกไปแล้วให้พี่เยี่ยนเอาผ้าห่มหนาออก กลับเจอะพี่เยี่ยนจับน้องอวี่เข้าไปในกองผ้าน่วมหนาหนักต่อ555 น้องอวี่ทนอึดอัดไม่ไหว เลยจับมือพี่เยี่ยนมาแปะที่ลำคอตัวเอง แล้วจับมือพี่เยี่ยนลูบไปทั่วหน้าตัวเอง เพื่อพิสูจว่าน้องไม่ได้เป็นอะไรจริงๆนะ แต่พี่เยี่ยนสิมีพิรุจ555 จากนั้นน้องอวี่อันแสนซนก้อชวนพี่เยี่ยนไปเที่ยวนอกวังหลวงต่อ

น้องอวี่อันพาพี่เยี่ยนเดินเล่นในตลาดแวะดูของไปเรื่อย จนไปพบขลุ่ยหยกเลาหนึ่ง น้องเลยซื้อขลุ่ยหยกให้พี่เยี่ยน แต่น้องอวี่ไม่ได้พกเงินมา เลยได้ไอเดียวิ่งไปไถ่เงินที่จวนอู๋หนิงอ๋อง(ที่อนาคตจะรวมมือกับพี่เยี่ยนล้มบัลังก์ชิงแคว้นของเขา) เมื่อมาถึงจวนของอู๋หนิงอ๋องแล้ว น้องอวี่ทำให้อู๋หนิงอ๋องเข้าใจผิด เพราะก่อนหน้านี้น้องอวี่ประกาศสลายวังหลัง ตอนนี้คงมีความต้องการเลยส่งน้องไปที่เรือนหญิงงาม น้องอวี่เผ่นออกแทบไม่ทัน ฝั่งอู๋หนิงอ๋องถือโอกาสนี้พูดจาส่งความเป็นนัยๆให้พี่เยี่ยน แถมส่งสารลับให้กับมือพี่เยี่ยน ก้อพอดีน้องอวี่เดินออกมาพอดี เลยชวนพี่เยี่ยนออกจากจวนอู๋หนิงอ๋อง เพื่อไปตบขลุ่ยหยกเลานั้นที่ร้านค้า จากนั้นน้องอวี่ก้อส่งยิ้มพิมพ์ใจไปให้พี่เยี่ยน พร้อมมอบขลุ่ยหยกทันที หลังได้ขลุ่ยหยกจากน้องอวี่ พี่เยี่ยนเลยมอบปิ่นหยกให้น้องอวี่อันเป็นการตอบแทนที่รับขลุ่ย ทำเอาน้องตื่นตะลึงว่านี่มันปิ่นหยกแทนใจที่ต้องมอบให้กับเมียเบอหนึ่งนิน่า ทำไมมาอยู่ในมือเขาละเนี่ย

น้องอวี่ที่โดนพี่เยี่ยนบีบให้รับปิ่นหยกเลยเขินจัด ชวนพี่เยี่ยนไปดูการแสดงที่กลางลานแทน แต่รีบร้อนไปเลยไปชนคนจะกระเด็นเข้า ปรากฎว่าเป็นองค์หญิงหย่งหนิงที่มาเที่ยวตลาดกับเซียวผิงหยาง น้องอวี่สับสนว่าทำไมเมียเบอหนึ่งกับเมียเบอสองถึงมาสนิทกันได้ เลยถอยตัวเองให้พี่เยี่ยนใกล้ชิดกับองค์หญิงหย่งหนิง น้องอวี่เลยกลายไปเบียดกับเซียวผิงหยางแทน ทำเอาพี่เยี่ยนแสดงสีหน้าไม่พอใจใส่เซียวผิงหยางแทน555 น้องอวี่ยิ่งเข้าใจผิดนึกว่าพี่เยี่ยนชอบเซียวผิงหยางมากกว่าน้องสาวตัวเอง แต่ต้องทำให้พระเอกได้กะเมียเบอหนึ่งก่อน เลยถามองค์หญิงหย่งหนิงจะไปทำอะไร น้องสาวเลยว่าตั้งใจจะไปดูเขาลอยโคมที่ริมแม่น้ำ น้องอวี่เลยได้โอกาสสั่งให้พี่เยี่ยนพาองค์หญิงหย่งหนิงไปดูโคมไฟก่อน ส่วนตัวเขาเองมีเรื่องจะคุยกับเซียวผิงหยางเป็นการส่วนตัวสักครู่ ทำเอาพี่เยี่ยนแสดงสีหน้าไม่พอใจ ส่วนองค์หญิงหย่งหนิงก้ออาลัยอาวรณ์เซียวผิงหยางแทน555

น้องอวี่หลังส่งพระเอกนางเอกไปทำความสนิทสนมกันแล้ว ตัวเองกลับไม่รู้จะคุยอะไรกับเซียวผิงหยาง แต่เจอะนางถามเรื่องขององค์หญิงหย่งหนิงแทน และนางเตือนน้องอวี่ว่าอนาคตหวังว่าองค์หญิงหย่งหนิงคงจะสามารถตัดสินใจทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง และยังทักว่าน้องอวี่ลักษณะเหมือนน้องชายของนางมากทีเดียว ส่วนน้องอวี่หลังได้ฟังคำพูดของเซียวผิงหยางก้อนึกถึงชีวิตในอนาคตของน้องสาวตัวเองหลังหลงรักพี่เยี่ยนแล้ว นางจะต้องทุกข์ใจมาก ตอนพี่เยี่ยนกลับมาล้างแค้นถล่มแคว้นเป่ยสำเร็จ ก้อใช้กระบี่จ้วงแทงเขาจนตายแน่ๆ จากนั้นองค์หญิงหย่งหนิงจะผูกคอตายในตำหนัก เพื่อแสดงสำนึกผิดต่อแคว้นเป่ย 

น้องอวี่เดินใจลอยจนถึงริมแม่น้ำ ก็มาเจอะน้องสาวกะลังดูโคมลอย พอนางเห็นเซียวผิงหยางก็รีบเข้าไปจูงมือพร้อมพาไปลอยโคมด้วยกัน จากนั้นก็บอกว่าพวกนางจะกลับวังแล้ว แล้วรีบชิ่งหนีไปเลย555 ทำให้น้องอวี่ยังไม่ทันพูดจบเลยต้องจับคู่ไปเที่ยวกับพี่เยี่ยนเหมือนเดิม น้องอวี่อันยังรู้สึกว่าพี่เยี่ยนอารมย์ไม่ดีเลยถามว่าพี่เป็นไรอะ พี่เยี่ยนไม่ยอมตอบ แต่กลบเกลื่อนชวนนองอวี่ไปดูละครแทน ระหว่างนั้นพี่เยี่ยนเลยถามน้องอวี่ว่าชอบเซียวผิงหยางหรอ น้องอวี่ตกใจนึกว่าพี่เยี่ยนหวงเมียเบอสอง เลยรีบบอกว่าตัวเองไม่ได้เป็นพวกชอบผูหญิง พี่เยี่ยนเลยบอกว่าทำไมก่อนหน้านี้บอกว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายละ น้องอวี่เลยทำเป็นแกล้งชี้ไปว่าตอนนี้เขาชอบพระเอกละครที่อยู่ตรงหน้า ทำเอาพี่เยี่ยนแผ่ไอเย็นอำมหิตออกมา555

หลังดูละครจบน้องอวี่ก้อชวนพี่เยี่ยนไปซื้อเหล้า เพื่อเอาไปกินต่อที่หอสูงในวังหลวง กะคืนนี้ไม่เมาไม่เลิกรา พี่เยี่ยนอารมย์ดีขึ้นที่ได้ร่ำสุรากับน้องอวี่สองคน ส่วน้องอวี่ก้อเมามาย เริ่มพูดจ้อว่าไม่นึกว่าจะมาสนิทกับพี่เยี่ยนได้ แถมยังอารมย์ดีร้องเพลงรักให้พี่เยี่ยนฟังอีก แถมยังเผลอบอกความในใจว่าอยากไปอยู่ที่ห่างไกลอย่างสงบ แค่มีเงินพอใช้มีเพื่อนสนิทพอควร พี่เยี่ยนเลยถามว่าแล้วเขาอยู่ที่ไหน ก้อพอดีน้องอวี่มึมเมาจนเลอะเลือนแถมสะดุดไหสุรา พี่เยี่ยมากอดประคองแล้วทนไม่ไหวจับน้องอวี่มาจูบจนน้องอวี่เคลิ้มใกล้หลับ ก้อมีม้วนผ้าตกลงมา เป็นสารนัดพบนะเอง พี่เยี่ยนรีบเก็บสารลับแล้วอุ้มน้องอวี่ไปนอนที่ห้องบรรทม

เช้ามาน้องอวี่ตื่นด้วยอาการเมาค้าง แถมมะคืนยังฝันว่าโดนพี่เยี่ยนจูบอย่างดูดดื่มสะอีก หงซิ่วส่งน้ำแกงสร่างเมาให้กินพร้อมบอกว่าฤดูใบไม้ผลิมาเยือนแล้ว ซึ่งเป็นเวลาที่เหล่าทูตต่างเตรียมตัวกลับแคว้นของตัวเอง น้องอวี่ก็ไปส่งเซียวผิงหยางที่หน้าประตูเมือง เซียวผิงหยางบอกว่าพวกเขาจะต้องได้พบกันอีกแน่นอนแถมยังบอกว่าในท้ายที่สุดนางกับเขาจะได้เป็นญาติกันแน่นอน

ฤดูใบไม้ผลิแล้วกลับมีแต่คนล้มป่วย องค์หญิงหย่งหนิงป่วย น้องอวี่เลยไปเยี่ยมแต่นางกลับสารภาพบอกว่านางแอบชอบคนผู้หนึ่ง น้องอวี่ก็เข้าใจไปว่านางชอบพี่เยี่ยนแล้ว เลยตัดบทว่าเข้าใจแล้วและจะส่งเสริม ทำเอางค์หญิงหย่งหนิงดีใจมาก(แต่ต่างคนต่างเข้าใจผิดคิดว่าเป็นอีกคน555)

แม่ทัพซุนผู้ชราก้อล้มป่วยลงเช่นกัน ทำให้ตำแหน่งแม่ทัพใหญ่อาจจะต้องโอนมอบให้แม่ทัพคนใหม่มารับหน้าที่นี้แทน แต่ยังไม่อาจตัดสินใจได้ว่าเป็นใคร น้องไปอวี่ไปเยี่ยมไข้เลยได้เจอะหลี่อู๋ติ้ง ที่มาเยี่ยมแม่ทัพชรา ทั้งยังรายงานกับน้องอวี่ว่าเซี่ยฉุยกุยฝีมือดีมาก ภายหน้าเขาจะต้องมีอนาคตที่ดีแน่นอน น้องอวี่เริ่มคาดเดาอนาคตไม่ออกแล้ว เพราะที่จริงทั้งคู่ต้องเป็นอริกัน แต่ตอนนี้กลับมาชื่นชมกันสะงั้น

ที่ค่ายทหารมีการจัดการประลองยุทธ์ประจำปี น้องอวี่พาพี่เยี่ยนไปชมดู หลี่อู๋ติ้งเลยออกมาต้อนรับแล้วพาไปพักที่กระโจม พี่เยี่ยนเดินติดตามน้องอวี่ห่างๆ แต่มีทหารคนหนึ่งชื่อเนียเออร์จำหน้าพี่เยี่ยนได้ ว่าเป็นองต์ชายแคว้นหนานเยี่ยน เพราะเขาเป็นคนคุมพี่เยี่ยนกลับมาแคว้นเป่ย เลยหาทางกลั่นแกล้งทำร้ายพี่เยี่ยนมาตลอดทาง เพราะฝั่งใจที่พี่ชายโดนคนแคว้นหนานเยี่ยนฆ่าตาย พอเห็นพี่เยี่ยนก้อเข้าไปทำร้ายอีก แต่เจอะหลี่อู๋ติ้งเข้ามาห้ามพร้อมสั่งลงโทษเนียเออร์ พี่เยี่ยนโดนหยามแต่ไม่อาจตอบโต้ ได้แต่แค้นใจเงียบๆ

น้องอวี่ที่นั่งข้างในไม่รู้เรื่อง แต่พอเห็นสภาพพี่เยี่ยนก้อเข้าใจ เลยถามว่าใครทำ แต่เป็นหลี่อู๋ติ้งที่บอกว่าเนียเออร์เป็นคนทำ น้องอวี่เลยจดบัญชีแค้นไว้ ก็พอดีการประลองเริ่มขึ้น เป็นเซี่ยฉุยกุยที่กำลังได้ชัย หลี่อู๋ติ้งดูก็เป็นปลื้มมาก บนเวทีเนียเออร์ชี้มือยั่วยุพี่เยี่ยนอย่างจงใจ น้องอวี่เลยขึ้นเวทีไปจัดการเนียเออร์ด้วยการทุ่มลงพื้น แต่เพราะเป็นฮ่องเต้ใครจะกล้าไปต่อยตีจริงจังละ เนียเออร์รีบยอมแพ้แต่โดยดี555 ส่วนอีกเวทีเป็นหลี่อู๋ติ้งปะมือกับเซี่ยฉุยกุย ทั้งคู่สู้กันอย่างเอาจริงเอาจัง เพราะเซี่ยฉุยกุยต้องการเอาชนะเพื่อจะได้เป็นรองแม่ทัพของหลี่อู๋ติ้ง แต่วันนี้เขายังคงพ่ายให้กับหลี่อู๋ติ้ง คืนนั้นน้องอวีก้อคิดตก มอบตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ให้กับหลี่อู๋ติ้ง ถึงแม้ในนิยายเดิมจะเขียนว่าหลี่อู๋ติ้งจะหักหลังตัวเองไปเข้ารวมทัพของพี่เยี่ยนมายึดแคว้นเป่ยก้อตาม 

ที่จวนของหลี่อู๋ติ้งมีการฉลองรับตำแหน่งใหญ่ เซี่ยฉุยกุยแต่งตัวงดงามไปรวมยินดี ก็พบว่าหลี่อู๋ติ้งกำลังทำอาหารพอดี แถมมีแต่กลุ่มชายดิบเถื่อนและยังไม่มีใครแต่งตัวแบบเขาอีกทำเอาเขินไปเลย หลี่อู๋ติ้งเลยให้เซี่ยฉุยกุยไปเปลี่ยนใส่เสื้อผ้าของตัวเองในห้อง ทำให้เซี่ยฉุยกุยรู้ว่าแม่ทัพหลี่เป็นโสดยังไม่ได้แต่งงาน เพราะเขาเป็นเด็กสุดในวง หลี่อู๋ติ้งจึงดูแลเป็นอย่างดี เซี่ยฉุยกุยเกิดมาในตระกูลทหาร จึงทำให้เขาอยากเป็นทหารมาแต่เด็ก แต่หลี่อู๋ติ้งกลับมาเป็นทหารเพราะหนีภัยพิบัติความอดยาก ที่เป็นสาเหตุทำให้ครอบครัวเขาต้องตายหมด เซี่ยฉุยกุยได้รู้เหตุผลของหลี่อู๋ติ้งก้อรู้สึกสงสาร

ที่จวนอู๋หนิงอ๋อง หลังพลาดที่จะได้คุมตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แล้ว ที่ปรึกษาก้อเร่งให้อู๋หนิงอ๋องรีบก่อกบฎเพราะกองทัพแคว้นหนานเยี่ยนเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว

ในที่สุดแม่ทัพซุนก้อได้สิ้นใจลง น้องอวี่ไปงานพิธีส่งศฟแม่ทัพซุนเสร็จ ระหว่างเดินทางกลับก็นึกได้ ว่าวันนี้เป็นวันที่เขาจะต้องโดนลอบฆ่า แล้วหยางหลิ่วอันจะเข้ามาขวางจนตัวตาย แต่วันนี้กลับไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้น และตำแหน่งของหยางหลิ่วอันก็โดนพี่เยียนมาแทนที่แล้ว แต่ที่ไหนได้กลับมีลูกธนูห่าใหญ่ยิงกระหน่ำเข้ามา หงซิ่วเอาตัวเอาปกป้องจนโดนลูกธนูปักตัวเลือดอาบ พี่เยี่ยนสั่งเหล่าองค์รักษ์ป้องกันน้องอวี่ทันที มีชายชุดด้าห้าคนเข้ามาโจมตี แต่กลับไม่ลงมือหนักกับพี่เยี่ยน กลับพยายามจับเขาแยกออกห่างจากน้องอวี่ จากนั้นก้อเปิดหน้ามาเป็นอู๋หนิงอ๋อง พี่เยี่ยนรู้ทันทีว่าอู๋หนิงอ๋องวางแผนก่อกบฎ แล้วรวมมือกับกองทัพหนานเยี่ยน อู๋หนิงอ๋องจับน้องอวี่ลงจากรถม้า หวังจะฆ่าน้องอวี่ แต่หงซิ่วกลับเอาตัวเข้าขวางแทน หงซิ่วตายในอ้อมกอดของน้องอวี่อัน (ก่อนนางตายได้เอาปิ่นแดงคืนให้น้องอวี่) น้องอวี่สะเทือนใจมาก

พริบตาใกล้ถึงเวลาน้องอวี่ชาตะขาด หลี่อู๋ติ้งก้อนำกำลังคนเข้ามาช่วยน้องอวี่ไว้ได้ทัน ฝ่ายสนับสนุนอู๋หนิงอ๋องโดนจับกุมรอการไต่สวนต่อ น้องอวี่อันยืนเหม่อพร้อมกำปิ่นแดงในใจสับสน ก็พอดีพี่เยี่ยนมาเฝ้าเพราะรู้ว่าน้องอวี่คงนอนไม่หลับแน่ๆ น้องอวี่ให้พี่เยี่ยนนอนเป็นเพื่อน รอจนพี่เยี่ยนหลับ น้องอวี่ก้อหลบไปห้องพี่เยี่ยนเข้าไปค้นหาบางสิ่ง เช้ามาพี่เยี่ยนตื่นมาก็เห็นน้องอวี่ยืนถือปิ่นเหม่ออยู่ น้องอวี่บอกเพียงได้เวลาไปประชุมราชสำนักละ แต่บรรยากาศกลับเปลี่ยนไประหว่างเขาสองคน

พี่เยี่ยนกำลังเดินออกมาก้อเจอะทหารสองคนคุมตัวเข้าที่พัก พบหลี่อู๋ติ้งค้นห้องรื้อกระจุยกระจายแต่ก้อไม่พบหลักฐาน เลยไม่อาจจับกุมตัวพี่เยี่ยนได้ หลี่อู๋ติ้งเดินโมโหออกไปกลับเจอะจ้าวกงกงมาดักรอ พร้อมกล่าวเป็นนัยๆ

น้องอวี่หลังเข้าประชุมก้อวุ่นวายจนค่ำ เพิ่งนึกได้ว่าพี่เยี่ยนหายไป เขาเลยเดินไปตามหา กลับพบว่าพี่เยี่ยนโดนย้านไปตำหนักขององค์หญิงหย่งหนิง แต่น้องอวี่รู้สึกแปลกๆเลยไปหาจ้าวกงกงแทน แต่จ้าวกงกงกลับวิงวอนให้เชื่อในวิธีการของเขา

ในห้องขังพี่เยี่ยนโดนจับแขวนทรมานเรื่องสมคบคิดแผนร้ายกับอู๋หนิงอ๋อง จวนจะโดนเหล็กไฟนาบตัวก็พอดีน้องอวี่มาช่วยพี่เยี่ยนได้ทัน แต่พี่เยี่ยนก้อสลบไปแล้ว น้องอวี่รีบส่งเขาไปให้หมอหลวงรีบรักษาทันที น้องอวี่อันโมโหเลยระบายลงที่ครกบดยา เขาพยายามเปลี่ยนเส้นเรื่องแล้ว แต่ผลลัพธ์กลับพยายามจะบิดเรื่องกลับมาเหมือนเดิม อย่างหงซิ่วที่จริงต้องไม่ตาย แต่นางกลับมาตายในอ้อมกอดเขา เขารู้สึกว่าต้องทำให้เรื่องมันเปลี่ยนโครงเรื่องให้ได้ ก็พอดีพี่เยี่ยนฟื้นแล้ว น้องอวี่เลยบอกว่าพักผ่อนให้ดีพรุ่งนี้เขามีเรื่องจะคุยด้วย พร้อมขีดเส้นแบ่งเขาและพี่เยี่ยนในฐานะผู้ครองแคว้นเป่ย ไม่ใช่เซียวอวี่อันคนเดิมแล้ว พี่เยี่ยนปวดใจ

ในที่สุดน้องอวี่ก้อตัดสินใจ เดินไปคุยกับพี่เยี่ยนพร้อมนำสารลับนั้นออกมา พี่เยี่ยนจนใจจะพูดเพราะรู้สึกผิดที่น้องอวี่ดีกับเขามาตลอด แต่น้องอวี่กลับโดนลอบฆ่าโดยคนของฝั่งเขา น้องอวี่เลยบอกว่าตอนแรกเขาตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงเรื่องราว แต่สุดท้ายคงเป็นไปไม่ได้ มีเพียงไม่น้องต้องตายก็ต้องเป็นพี่เยี่ยนตาย น้องอวี่เลยมอบยาพิษ ให้พี่เยี่ยนจัดการดื่มมันลงไปด้วยตัวเอง พี่เยี่ยนมองน้องอวี่พร้อมตัดพ้อ ว่าทำไมน้องอวี่ต้องมาเกิดใหม่เป็นฮ่องเต้แคว้นเป่ยด้วย จากนั้นพี่เยี่ยนก้อสลบไป พร้อมได้ยินเสียงรางเลือนของน้องตอบว่า อาจเป็นเพราะน้องอวี่จะได้มาพบพี่เยี่ยนละมาง หลังน้องอวี่รีบรับร่างพี่เยี่ยน จากนั้นจับพี่เยี่ยนขึ้นรถม้าส่งออกไปนอกเมืองทันที น้องอวี่ถอนใจหากได้พบพี่เยี่ยนครั้งหน้า พวกเขาคงได้เจอะกันในสนามรบแล้วละ

หลี่อู๋ติ้งสอบสวนพวกของอู๋หนิงอ๋องจนได้รับคำสารภาพแล้ว จะรีบไปจับพี่เยี่ยน แต่กลับพบว่าพี่เยี่ยนหายไปแล้ว เลยจะไปรับโทษกับน้องอวี่ กลับพบว่าน้องอวี่ไปดื่มเหล้าเมามายที่หอสูง น้องอวี่เลยสั่งลงโทษหลี่อู๋ติ้งด้วยการดื่มสุรา สรุปเมามายกันทั้งคู่

หลังสร่างเมาในวันรุ่งขึ้น องค์หญิงหย่งหนิงก้อมาเยี่ยมพี่ชาย พร้อมให้ดูแลตัวเอง น้องอวี่ตัดสินใจจะปกป้องแคว้นเป่ยให้พ้นภัย ให้สมกับที่หงซิ่วยอมตายแทนเขาในฐานะฮ่องเต้แคว้นเป่ย ทุกวันออกว่าราชการจนร่างกายน้องอวี่ทรุดโทรมลง เคราะห์ก้อมาซ้ำเพราะมีภัยแล้งครั้งใหญ่ ทั้งที่ในนิยายดั้งเดิมไม่เคยเกิดเรื่องนี้ แถมคลังก้อหร่อยหรอ น้องอวี่สั่งตรวจสอบพบว่าขุนนางชราร่วมมือฉ้อราษฎร์บังหลวง จากนั้นก็ลงโทษทันทีให้เป็นเยี่ยงอย่าง จากนั้นก้อไปบรรเทาภัยพิบัติให้ประชาชนต่อ 

จากนั้นก็มีข่าวส่งมาจากทางใต้ ว่าแคว้นหนานเยี่ยนกำลังรับสมัครทหารแถมสั่งซื้อม้าศึกเตรียมจะก่อสงครามแน่ๆ น้องอวี่คิดจะส่งเซี่ยฉุยกุยไปตั้งกองทัพกดดันทางด่านแดนใต้แทนหลี่อู๋ติ้ง ก้อมีข่าวว่าที่แดนเหนือ แคว้นเพื่อนบ้านเริ่มก่อกวนเริ่มตีชิงเมืองหน้าด่านไป ตอนนี้แคว้นเป่ยโดนภัยพิบัติที่เขาไม่อาจคาดเดามาถล่มติดๆๆกัน เซี่ยฉุยกุยมาเข้าเฝ้าพร้อมขออาสาไปรบ เพื่อนำแผ่นดินเป่ยกลับคืนมาจากคนเถื่อนเผ่าหู น้องอวี่อนุมัติทั้งที่ใจเริ่มกังวลจำนวนพลทหารที่ต้องแบ่งกันไปดูแลตามชายแดน

หลี่อู๋ติ้งจัดงานเลี่ยงส่งเซี่ยฉุยกุยก่อนที่ยกทัพขึ้นเหนือ พร้อมสั่งให้ชนะกลับมา เขาจะรอเลี้ยงฉลองชัยชนะให้ด้วยตัวเอง

สงครามเริ่มขึ้นจนข้ามไปต้นปีใหม่ แคว้นเป่ยเริ่มมีปัญหาเรื่องเสบียง เซี่ยฉุยกุยกำลังเร่งขนเสบียงไปเสริมทัพให้หลี่อู๋ติ้งที่กำลังรอคอยอยู่ 

ที่กระโจมทัพหลี่อู๋ติ้ง ทหารรายงานว่าอาหารเหลือพอกินได้อีกสองวัน เหล่าทหารไม่น่าจะทนรอเสบียงจากเซี่ยฉุยกุยได้ หลี่อู๋ติ้งจึงคิดแผนโจมตีเพื่อชิงเสบียงศัตรู เนียเออร์อาสาไปเป็นกองโจมตีทหารแคว้นหนานเยี่ยน

ในกระโจมกองทัพทหารหนานเยี่ยน พี่เยี่ยนรีบเก็บขลุ่ยหยกเพราะแม่ทัพเซีวยเหยียนผู้เป็นลุงมาหา พร้อมกล่าวย้ำให้คิดถึงความแค้นที่โดนปล้นชิงแผ่นดินเกิด ก็มีทหารมารายงานว่าทัพเป่ยลอบโจมตีทางด้านตะวันตก แต่ฟ้าเป็นใจทำให้ตำราพิชัยตกลงมา แถมเปิดหน้าคำว่าเสบียงออกมา พี่เยี่ยนเห็นเลยถามว่ากองเสบียงอนู่ด้านไหนของที่ตั้งทัพ ทหารรางงานว่าทางตะวันออก พี่เยี่ยนก้อเข้าใจแผนทันที

พี่เยี่ยนให้ลุงตัวเองไปคุมศึกที่กองเสบียง ส่วนตัวเองไปรับหน้าที่ด้านตะวันตกเลย ได้โอกาสฆ่าเนียเออร์เพื่อระบายแค้นสะที ฝ่ายหลี่อู๋ติ้งที่กลายเป็นตกหลุมตัวเองที่ขุด เลยเจอะกองทัพหนานเยียนนับหมื่นล้อมขังไว้ แม่ทัพเซีวยเหยียนเกลี่ยกล่อมให้เขายอมจำนน สุดท้ายหลี่อู๋ติ้งตัดสินใจเผาเสบียงพร้อมยอมตายในกองเพลิงแทน

เซี่ยฉุยกุยรีบนำเสบียงมาสมทบ แต่เมื่อเปิดประตูกลับพบว่าในเมืองแต่งชุดไว้ทุกข์ทั้งเมือง ข่าวด่วนส่งถึงวังหลวงว่าแม่ทัพหลี่อู๋ติ้งได้เสียชีวิตลงแล้ว เพราะเข้าไปเผาเสบียงในกองทัพหนานเยี่ยน น้องอวี่กระอักเลือดออกมาพร้อมสลบทันที

น้องอวี่ฟื้นมาก็พบว่าองค์หญิงหย่งหนิงมาเฝ้าไข้ดูแลเขาอยู่ น้องอวี่ให้องค์หญิงหย่งหนิงรับปากว่าถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้น ขอให้นางอย่าคิดสั้น พยายามมีชีวิตอยู่ต่อไป จากนั้นก้อหลบไปหอบูชาสวรรค์ น้องอวี่ก้มลงจุดธูปเคารพ พร้อมกล่าวขออภัยบรรพบุรุษแคว้นเป่ย ที่เขาพยายามทำเต็มที่แล้ว แต่ยังไม่อาจฝืนชะตากรรมนี้ได้

เซี่ยฉุยกุยจัดทัพต้านแคว้นหนานเยี่ยนได้เพียงสองเดือนด่านก็แตก สุดท้ายทัพหนานเยี่ยนก็ยกทัพเดินทางตีชนะมาเรื่อย จนมาถึงเมืองหลวงแคว้นเป่ย พร้อมตั้งทัพปักหลักล้อมนอกเมือง ในวังข้าราชบริพานเริ่มหลบหนีออกนอกวังไปไม่น้อย จนเขาต้องแต่งเสื้อผ้าด้วยตัวเอง น้องอวี่เดินไปหาองค์หญิงหย่งหนิง กล่าวปลอบใจบอกนางอย่าได้รู้สึกผิด

เมื่อน้องอวี่เดินกลับมา กลับพบจ้าวกงกงที่ยังยืนรอรับเขา น้องอวี่ประคองจ้าวกงกงเข้าตำหนัก จ้าวกงกงกลับเข้ามาช่วยเขาแต่งตัวให้เรียบร้อย จากนั้นจ้าวกงกงก้อเดินไปที่หอบูชาสวรรค์เพื่อขอพรสักการะให้สวรรค์คุ้มครองน้องอวี่ เพื่อแลกกับการสังเวยด้วยชีวิตของเขา ว่าแล้วก้อกระโดดลงผามาตาย ฉับพลันรัดเกล้าน้องอวี่ก้อขาดกระจายออกมา

สุดท้ายน้องอวี่ตัดสินใจเดินถือตราประทับกับแผ่นที่แคว้นเป่ย เพื่อเดินไปยังที่ตั้งกองทัพแคว้นหนานเยี่ยนด้วยตัวเอง จนถึงหน้าทัพหนานเยี่ยน แล้วก้มลงคุกเขาเพื่อประกาศยอมแพ้ศึกนี้

ทหารเข้ามารายงานในกระโจมพักของพี่เยี่ยน แต่ว่าเซีวยเหยียนกลับสั่งให้เขาอยู่ที่นี้ ส่วนตัวเขาจะออกไปรับหน้าเอง เพราะเขารู้ว่าขลุ่ยที่พี่เยี่ยนรักนักหนา คือของที่ฮ่องเต้รัฐเป่ยเป็นคนมอบให้

น้องอวี่นั่งคุกเข่ารอพี่เยี่ยนผ่านไปเนิ่นนาน แต่คนที่มาพบกลับเป็นเซีวยเหยียน แถมยังโดนแส้ฟาดลงมาอีก พร้อมโดนจับมัดมือเดินตามทหารม้าของทัพหนานเยี่ยนกลับเข้าเมือง ทันใดนั้นพี่เยี่ยนก็ขี่ม้าตามมา เซีวยเหยียนหันไปถามว่าลืมความแค้นของแผ่นดินแล้วรึ พี่เยี่ยนแข็งใจตอบว่าไม่ลืมจึงต้องนำทัพหนานเยี่ยนมาล้างแค้นด้วยตัวเอง ทำเอาเซีวยเหยียนดีใจ น้องอวี่ทำเป็นไม่สนใจพี่เยี่ยนเดินตามทหารม้าไป

น้องอวี่โดนทหารคุมตัวเข้าตำหนัก พี่เยี่ยนตามมาช่วยตัดเชือกมัดมือ แล้วให้น้องอวี่เดินเข้าตำหนักตัวเองตามบทในนิยายพี่เยี่ยนต้องจวงแทงตัวเอง น้องอวี่เลยรีบชิงเอากริซกรีดแขนตัวเอง แล้วขอร้องให้พี่เยี่ยนอย่าทำร้ายคนในวังหลวง แล้วกรีดแขนอีกรอยขอร้องให้ปกป้ององค์หญิงหย่งหนิง จากนั้นยกกริวขึ้นมาอีกก้อเจอะพี่เยี่ยนวิ่งพุ่งเข้ามากอดรัด เพื่อดึงกริซออกไป และพยายามห้ามเลือด ก็พอดีน้องอวี่กระอักเลือดสลบไปก่อน

ที่ตำหนักใน ทหารเลวหนานเยี่ยนบุกเข้ามาตำหนักในเพื่อขโมยทรัพย์สมบัติ แต่มาเจอะองค์หญิงหย่งหนิง ก็หวังจะขืนใจนาง ในจังหวะที่นางจะฆ่าตัวตาย เซียวผิงหยางก้อบุกเข้ามาช่วยองค์หญิงหย่งหนิงได้ทัน เซียวผิงหยางกำลังจะพาองค์หญิงหย่งหนิงหนีไป ก็เจอะพี่เยี่ยนเดินเข้ามา พร้อมบอกให้หนีไปทางตะวันตกเพราะไม่มีทหารเฝ้าทาง

น้องอวี่ที่สลบไปจนฟื้นขึ้นมา ยังไม่ทันจะตั้งตัวได้ก็เจอะทหารเลวทุบตีทำร้าย บอกจะตอนอวี่อันน้อยไม่ให้มีโอกาสสร้างทายาท เซีวยเหยียนก็เข้ามาห้ามพร้อมเล่นละครว่านี้เป็นคำสั่งของพี่เยี่ยน เพื่อให้น้องอวี่แตกหักกับพี่เยี่ยน คืนนั้นน้องอวี่เจ็บช้ำระบมไปหมดทั้งตัวทั้งใจ พี่เยี่ยนเข้ามาหาแต่น้องอวี่ทนไม่ไหวขอร้องหาความตายจากพี่เยี่ยน แต่พี่เยี่ยนกลับขอร้องให้น้องอวี่อยู่ข้างกายเขา พร้อมบอกว่าจ้าวกงกงตายแล้ว แต่องค์หญิงหย่งหนิงปลอดภัยดี แล้วพี่เยี่ยนก้อจากไป 

คืนนั้นน้องเยี่ยนนั่งคิดจะทำยังไงกับชีวิตต่อ หยางหลิ่วอันกับคนชุดดำอีกคนก้อแอบเข้าวังมา เพื่อพาน้องอวี่หลบหนีออกนอกเมือง ก่อนจะจากไปน้องอวี่วางปิ้นหยกทิ้งไว้แล้วตามพวกหยางหลิ่วอันจากไปทันที พอออกไปถึงสถานีพักม้านอกเมือง น้องอวี่ก้อเจอะองค์หญิงหย่งหนิงและคนชุดดำอีกคนคือเซียวผิงหยาง แถมนางยังมาขอน้องสาวกับเขาตรงๆอีก ว่าทั้งคู่ต่างรักกันมาแต่แรก น้องอวี่ช๊อคทำไมเมียเบอหนึ่งกะเมียเบอสองของพระเอกถึงได้มาลงเอยกันเองแบบนี้ละ

จากนั้นก้อเริ่มต้นวางแผนหลบหนีออกจากแคว้นเป่ย น้องอวี่ถูกจับแต่งปลอมตัวเป็นหญิงงาม จากนั้นแบ่งกลุ่มแยกย้ายกันหลบหนี เซียวผิงหยางพาองค์หญิงหย่งหนิงหลบออกไปก่อน ส่วนน้องอวี่ไปกับกลุ่มหยางหลิ่วอันกับเสี่ยวเฟิงเยวี่ย กำลังจะก้าวออกจากเมืองกลับเจอะแม่ทัพเซีวยเหยียนดักจับตัวไว้ พร้อมแดกดันน้องอวี่ แต่น้องอวี่ไม่สนใจเพียงบอกว่าเขาไม่ใช่ฮ่องเต้แคว้นเป่ยอีกแล้ว สาบานว่าชาตินี้จะไม่กลับมมาเหยียบที่นี้อีก ถ้าผิดคำสาบานขอให้ไม่ตายดี จากนั้นทำทีเป็นปล่อยให้พวกของน้องอวี่ออกนอกตัวเมืองไป ซึ่งทั้งหมดเป็นไปตามแผนของลุงตัวร้ายของพี่เยี่ยน จากนั้นยังแกล้งไปทำทีบอกข่าวพี่เยี่ยนด้วย

พี่เยี่ยนตามมาจริงๆ น้องอวี่เห็นพี่เยี่ยนมาเพียงคนเดียว เลยยอมลงจากรถม้าเพื่อบอกลาตัดสัมพันธ์ แต่กลับเป็นพี่เยี่ยนเอาปิ่นหยกอันนั้นมาคืนให้น้องอวี่ แต่น้องอวี่ไม่รับบอกให้พี่เยี่ยนมอบให้คนที่คู่ควร พี่เยี่ยนเลยทาปิ่นหยกลงพื้นแตกกระจายแล้วขี่ม้าจากไป

ระหว่างเดินทางน้องอวี่อันยังกำเศษปิ่นหยกที่แตกหักไว้ไม่ยอมปล่อย จนองค์หญิงหย่งหนิงทนดูไม่ไหวเลยจัดการเอามันห่อผ้าแล้วค่อยใส่ลงในมือน้องอวี่คืน ทั้งหมดจะเดินทางไปหมู่บ้านเถาหยวน ก็ได้ยินข่าวชายแดนระหว่างสองแคว้น ว่าแถวนั้นเป็นสนามรบที่มีทหารล้มตายเป็นจำนวนมาก ยิ่งตอนนี้วิญญาณแค้นอาฆาตสูง แถมมีคนบ้าตามพลิกศฟในสุสานใหญ่เพื่อหาคนรู้จัก ระหว่างที่พักที่โรงเตี๊ยม องค์หญิงหย่งหนิงก้อเตรียมกล่าวบอกลา ว่านางจะไปแคว้นซีสู่กับเซียวผิงหยาง น้องอวี่ก้อได้แต่อวยพรทั้งคู่ให้ไปกันได้ดี

ระหว่างทางใกล้ถึงสุสานขนาดใหญ่ น้องอวี่ที่เคยได้ยินข่าวก้อรู้สึกตะหงิดใจ เลยชวนกันไปดูแถวนั้น ก้อพบแผ่นป้ายบอกว่าเป็นสุสานทหารแคว้นเป่ย น้องอวี่ก้อคุกเข่าทำความเคารพ จากนั้นจะขึ้นรถม้าจากไปแต่กลับพบเซี่ยฉุยกุยที่ตอนนี้กลายเป็นสติไม่ดี วิ่งตามหาหลี่อู๋ติ้ง พร้อมตะโกนให้เตรียมรบกับทหารหนานเยี่ยน น้องอวี่สะเทือนใจไปอีก รู้สึกว่าเป็นความผิดของเขาจริงๆ ที่ทำให้หลี่อู๋ติ้งตาย ทำร้ายชีวิตของเซี่ยฉุยกุย

เวลาผ่านไปอีกเป็นปีๆ ณ ที่หมู่บ้านเถาหยวนที่ตั้งอยู่บนรอยต่อของแคว้นทั้งสี่ น้องอวี่อันพาเซี่ยฉุยกุยกลับมาพักอยู่รวมกับหยางหลิ่วอันและแฟนหนุ่มของเขา วันนี้ผู้คนในหมู่บ้านต่างเล่าเรื่องแคว้นหนานเยี่ยน ที่ตียึดแคว้นเป่ยได้แล้วยังไม่พอใจ ตอนนี้จัดทัพตีแคว้นตงอู๋ต่อ ทั้งๆที่เป็นฮ่องเต้อายุน้อยแต่กลับบารมีสูงนัก ที่หมู่บ้านนี้มีโรงหมอมีจางฉางซงที่เป็นหมอดำเนินกิจการ มีลูกชายบุญธรรมจางไป๋ซูเป็นหมอผู้ช่วยและยังมีศิษย์รูปงามนามอวี่อัน น้องอวี่อันมาสมัครเป็นลูกศิษย์หมอ เพราะอยากช่วยรักษาอาการของเซี่ยฉุยกุย จางฉางซงจึงยอมรับเขาเป็นลูกศิษย์ และยังคงเป็นเหมือนเดิมที่น้องอวี่อันไปเก็บสมุนไพรที่ไรจะต้องเจอะทหารบาดเจ็บแล้วทนไม่ได้ จัดการลากทหารพวกนั้นมารักษาตัวที่นี้ ไม่ว่าทหารจะเป็นของแคว้นไหนก้อตาม น้องอวี่ก็เอามารักษาโดยไม่แบ่งแยกเชื้อชาติ ทำให้ชื่อเสียงของเซียวอวี่อันดังมากในเหล่าทหารแถวชายแดน

น้องอวี่อันกลับบ้านก้อเจอะเสี่ยวเฟิงเยวี่ยนั่งทำบัญชี พอดีป้าสามที่ดูแลบ้านตามมาเรียกกินข้าว เลยตะโกนเรียกเสี่ยวเฟิงเยวี่ยให้ไปกินข้าว จากนั้นก้อไปตามเซี่ยฉุยกุย ที่ตอนนี้คุ้มดีคุ้มร้าย เขาเคยหาคนไปตามสืบข่าวคนตระกูลเซี่ย กลับได้ข่าวที่น่าสะเทือนใจว่าคนทั้งตระกูลเซี่ย ต่างฆ่าตัวตายหมดบ้านในยามที่แคว่นเป่ยล้มสลาย ส่วนหยางหลิ่วอันก็กลายเป็นพ่อค้าเป็นเสาหลักของบ้านนี้ไปแล้ว วันนี้น้องอวี่อันได้จากเทียบเชิญจากแคว้นซีสู่ ว่าองค์หญิงหย่งหนิงจะเข้าพิธีแต่งงานกับเซียวผิงหยางแล้ว นางส่งเทียบเชิญมาให้เขาไปรวมงานแต่ง จางฉางซงมอบยาแก้พิษแมลงพร้อมฝากฝั่งให้เสาะหาเจ้าสาวมาเผื่อลูกชายบุตรธรรมของเขาด้วย

ที่แคว้นซี่สู่ ขบวนแต่งงานยาวเหยียดอลังการ เพื่อการแต่งงานครั้งนี้ เซียวผิงหยางกับหย่งหนิงต้องฝ่าฟันมากมาย เซียวผิงหยางถึงกับล้มแผนการชิงบัลลังก์กับพี่น้องตัวเอง ในงานมีคนจากราชวงค์เซียวเต็มไปหมด น้องอวี่อันดื่มสุราจนเริ่มเมามาย จนเดินไปชนท่านอ๋องคนหนึ่ง น้องอวี่อันถึงขั้นตกตะลึงเพราะท่านอ๋องคนนั้นหน้าตาเหมือนเขาในโลกปัจจุบันมาก น้องอวี่เลยวิ่งไปถามเซียวผิงหยาง เลยได้รู้ว่าเป็นพี่ชายของนางที่อยากแนะนำให้เขารู้จักตอนนั้น แถมยังมีชื่อเซียวอวี่อันเหมือนกับเขาสะอีก  หลังแต่งงานแล้วเซียวผิงหยางจะพาหย่งหนิงเร้นกายไปท่องเที่ยว และไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเรื่องใดๆอีกต่อไป ทั้งสามร่ำลาจากกัน

น้องอวี่อันแวะโรงน้ำชาพักระหว่างทางนั่งรถม้ากลับหมู่บ้านเถาหยวน ก้อมีหญิงคนหนึ่งวิ่งหนีชายกำย่ำมาเกาะน้องอวี่อัน ขอร้องให้ช่วยเหลือนาง น้องอวี่อันเลยจ่ายเงินซื้อตัวนางไว้ นางเลยคุกเข่าขอติดตามน้องอวี่อัน แต่พอรู้ชื่อกลับทำน้องอวี่ตกตะลึง เพราะนางคือเมียเบอสามของพี่เยี่ยนในนิยายต้นฉบับนามว่าเซินหลิง สรุปน้องอวี่พาคนเข้าบ้านเพิ่มอีกคน หลังจากนั้นที่บ้านของน้องก้อสะอาดเอี่ยม มีอาหารร้อนๆอร่อยๆกินทุกมื้อ ทุกคนแฮ๊ปปี้ พร้อมกันนั้นน้องอวี่ก้อวางแผนให้พี่เยี่ยนได้เจอะเมียเบอสาม เพราะนับเวลาดูแล้วช่วงนี้น่าเป็นช่วงพี่เยี่ยนเข้าโหมดดากไซต์ และเริ่มสะสมสาวในฮาเร็มละ น้องอวี่สั่งให้เซินหลิงไปหาสมุนไพรตามชายขอบหมู่บ้าน หรือตามหุบเขาแถวนั้น แต่ถ้าเจอะคนแปลกหน้าห้ามนางพาเขาเข้าบ้านเด็ดขาด เพื่อเปิดโอกาสให้เซินหลิงได้เจอะว่าทีสามีในอนาคต

วันหนึ่งจางฉางซงกับจางไป๋ซูขึ้นเขาไปหาสมุนไพร ทิ้งน้องอวี่นั่งบดยาปั้นลูกกลอนในโรงหมด จู่ๆจางไป๋ซูก็วิ่งมาให้เขาชิมลูกไม้สีแดง ที่กินแล้วเสียงชายหนุ่มสามารถเปลี่ยนเป็นเสียงหญิงสาวได้ มีฤทธิออกนานได้หนึ่งชั่วยาม เสียงก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ก็พอดีเซินหลิงประคองจางฉางซงที่บาดเจ็บหลังยอกเข้ามาให้น้องอวี่ช่วยดูอาการ น้องอวี่เลยไล่ให้เซินหลิงไปตามจางไป๋ซูเพื่อมาช่วยกันดูแลจางฉางซง เซินหลิงวิ่งเข้าไปด้านในเลยเจอะจางไป๋ซูกำลังเปลี่ยนเสื้อที่เปลือยท่อนบนอยู่ จางไป๋ซูเลยร้องตกใจรีบวิ่งกับเข้าไปในห้องแทน นางเลยรีบบอกว่าจางฉางซงได้รับบาดเจ็บ เขาเลยต้องวิ่งออกมาดูอาการบิดา

หลังจากนั้นจางฉางซงก็เรียกน้องอวี่อัน เพื่อบอกว่าที่หน้าผาลึกไกลจากหมู่บ้านมีต้นขมิ้น ที่สามารถใช้ใบรากและลำต้นของมันสามารถนำมาใช้รักษาอาการของเซี่ยฉุยกุย เขาพยายามจะดึงต้นขมิ้นมาแต่หลังดันยอกขึ้น เลยให้น้องอวี่อันขึ้นเขาไปขุดหามาทำยารักษาด้วยตัวเองละกัน คืนนั้นน้องอวี่สะดุ้งตื่นก้อพบว่าเซี่ยฉุยกุยที่นองห้องเดียวกับเขามาตลอดไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว น้องอวี่ออกไปเดินหาพบเซี่ยฉุยกุยนั่งมองจันทร์อยู่หน้าประตูบ้าน น้องอวี่เลยไปนั่งเป็นเพื่อนข้างๆ เซี่ยฉุยกุยก็หันมาบอกว่าแคว้นเป่นล้มสลายเพราะแคว้นหนานเยี่ยน แล้วเขาเป็นคนทำให้หลี่อู๋ติ้งต้องตาย เพราะเขามาส่งเสบียงไม่ทัน เซี่ยฉุยกุยคลุ้มคลั่งร้องไห้ น้องอวี่ได้แต่เอ่ยปลอบใจเขา จนเซี่ยฉุยกุยสติดับกลับมาเป็นเด็กแปดขวบอีกครั้ง เช้าวันต่อมาน้องอวี่บอกป้าสาม ว่าตัวเองจะขึ้นเขาไปหาสมุรไพร พร้อมฝากฝั่งเซี่ยฉุยกุย ให้ป้าสามช่วยดูแลเขาหน่อย

น้องอวี่อันปีนหน้าผามาหาต้นขมิ้น ปีนไปบ่นไปจนคว้าต้นขมิ้นได้แล้ว แต่เถาวัลย์ดันขาดพอดีจึงร่วงตกไปในช่องหุบเขา โชคดีบาดเจ็บเล็กน้อย เลยหาทางไปกระท่อมพักแรม ที่จางฉางซงสร้างไว้เวลาออกมาหาสมุนไพรแล้วต้องค้างคืนบนเขา น้องอวี่เดินไปเท้าสะดุดบางอย่างจนหกล้ม เลยหันไปดูเจอะร่างพี่เยี่ยนได้รับบาดเจ็บหมดสติอยู่ตรงนั้น

พี่เยี่ยนฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตาตัวเองกลับมองไม่เห็นสิ่งใด ทำให้ร้อนรนคลำรอบๆไปทั่ว ก็พลันได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมเสียงหญิงสาวกล่าวทัก ในขณะที่พี่เยี่ยนพยายามขยี้ตา จนน้องอวี่ทนไม่ได้เข้าไปจับมือพี่เยี่ยนแล้วปลอบเขา ว่าเขาไม่ได้บอดอีกไม่นานตาเขาจะสามารถมองเห็น แค่รอรักษาอีกไม่กี่วันก้อจะหายดี พี่เยี่ยนหดมือหนี พร้อมถามชื่อผู้ช่วยชีวิตเขา น้องอวี่สวมรอยเป็นเมียเบอสามทันที บอกว่าเขาชื่อเซินหลิง พี่เยี่ยนกล่าวขอบคุณ พร้อมสัญญาจะตอบแทนบุญคุณนี้แน่นอน

น้องอวี่ออกไปนอนครุ่นคิดวางแผน ให้พี่เยี่ยนได้ไปเจอะเซินหลิงตัวจริงในหมู่บ้านเถาหยวน เขาไม่อยากเปลี่ยนโครงเรื่องอีก เพราะกลัวว่าจะไปทำร้ายตัวละครอื่นๆอีก แต่มันน่าแปลกใจว่าทักษะจีบหญิงของพี่เยี่ยนทำไมมันแปลกๆ หรือเขาสวนรอยเป็นสาวเสียงงามไม่เนียนพอหว่า

ตกเย็นน้องอวี่เก็บสมุนไพร พร้อมบดยาเตรียมไปเปลี่ยนยาพอกให้พี่เยี่ยน พอแตะถูกสายคาดเอว พี่เยียนก้อไม่ยอมให้ทำ บอกเขาจะใส่ยาด้วยตัวเอง(หวงตัวมากคะ) แต่กลับพบว่าตอนนี้ตัวเองเปลี่ยนมาสวนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว น้องอวี่เลยฉวยโอกาส บอกว่าชุดเก่าพี่เยี่ยนสกปรกมาก เขาเลยผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวใหม่ให้พี่เยี่ยนเองกะมือ กะเปิดทางให้พี่เยี่ยนเอ่ยปากรับผิดชอบสักนิด แตเป็นความเงียบแทน5555 จากนั้นพี่เยี่ยนก้อคลำแผลเพื่อทายาเอง ทาตามความรู้สึกว่าเจ็บตรงไหนก้อทาตรงนั้น น้องอวี่พยายามชวนคุยแต่ผลตอบรับกลับเป็นความเย็นชา ตกดึกเลยต่างคนต่างนอนคนละฝั่งของตั่งที่นอน แต่ตอนเช้าพี่เยี่ยนก้อกระอักเลือดออกมา ทำให้น้องอวี่ต้องขึ้นเขาไปหาสมุนไพรมาช่วยรักษา

ทั้งสองต่างอยู่กันแบบเงียบๆ อาการของพี่เยี่ยนก้อค่อยดีขึ้น แต่ตายังพร่ามัว ยังมองไม่เห็น จนวันหนึ่งน้องอวี่ไปเจอะสมุนไพรที่ในนิยายเขียนว่าเซินหลิงหาเจอะ แล้วนำไปรักษาจนพระเอกหายดี น้องอวี่เลยพยายามต้มยาสมุนไพรเอาไปให้พี่เยี่ยนดื่ม พร้อมกันนั้นก็ไปค้นหาข้าวสารที่พวกจางฉางซงเก็บซ่อนไว้ในเรือนพัก นำมาหุงให้พี่เยี่ยนกิน แต่รสชาติแย่มากจนต้องเททิ้ง สุดท้ายน้องอวี่ต้องไปเก็บผลไม้ป่ามาให้พี่เยี่ยนกินประทังชีวิตเหมือนเดิมจาก อยู่ๆพี่เยี่ยนก้อเอ่ยปากขอร้องให้เขาส่งลงเขาในวันพรุ่งนี้ น้องอวี่อันพยายามรั้งไว้ว่าตายังมองไม่เห็น เดินทางลงเขามันอันตรายเกินไป แต่พี่เยี่ยนยังยืนยันคำเดิม พร้อมถามว่าน้องอวี่อยากได้สิ่งใดตอบแทน น้องอวี่เลยรับปากว่าจะส่งเขาลงเขาพรุ่งนี้เช้า  

เย็นวันนั้นน้องอวี่ต้มยาเอาไปให้พี่เยี่ยนดื่มตามปกติ แต่พอตอนรับถ้วยยา จู่ๆตาพี่เยี่ยนก้อเริ่มมองเห็นชัดขึ้นๆ จนเห็นหน้าคนที่ยื่นถ้วยยาตรงหน้า พี่เหยี่ยนตกใจทำถ้วยยาตกรดเสื้อผ้าแทน น้องอวี่รีบเก็บเศษถ้วยยาที่ตกแตก พร้อมกับเอาเสื้อผ้าชุดเดิมของพี่เยี่ยน ให้มาเปลี่ยนใส่แทนชุดที่เลอะยา พี่เยี่ยนรู้สึกหงุดหงิดเสียใจที่ก่อนหน้าเคยปฎิเสธการช่วยเหลือจากน้อง พอตอนนี้รู้ว่าคนที่ช่วยตัวเองเป็นน้องอวี่อันก้อสำออยขึ้นมาทันที เอยปากเปลี่ยนใจไม่ลงเขาแล้ว กลัวอันตรายจากสัตว์ร้าย ขออยู่ต่อจนกว่าตาจะหายดี แถมขอร้องให้น้องอวี่ช่วยผัดเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาหน่อย แล้วช่วยทายาให้ด้วยนะ5555

ฝ่ายน้องอวี่อันก้อได้แต่ไหลไปตามบท เพียงแต่กังวลว่าถ้าพี่เยี่ยนจะมานัวเนียตามในนิยาย แล้วจะจับได้ว่าเขาเป็นผู้ชายจะทำไงดี ก้อพอดีเผลอกดแผลแรงไป จนพี่เยียนเจ็บเลยจะถอยมือออก แต่เจอะพี่เยี่ยนกุมมือแทน พี่เยี่ยนถามว่าทำไมถึงช่วยชีวิตเขา แล้วตอนนี้น้องอาศัยอยู่ที่ไหน น้องอวี่เลยบอกเห็นคนจะตาย แล้วจะไม่ช่วยได้ไง แล้วน้องอยู่ที่หมู่บ้านเถาหยวนชั่วคราวตอนนี้ ตกดึกเข้านอน พี่เยี่ยนรอจนน้องอวี่อันหลับสนิทก็ลุกมาจ้องหน้าน้องใกล้ๆ แล้วล้มตัวนอนข้างๆมองหน้าน้องอวี่ใกล้ๆ คืนนั้นอากาศเย็นจัดทำเอาน้องอวี่เผลอตัวกลิ้งไปซุกอกพี่เยี่ยน พี่เยี่ยนตัวแข็งกลัวน้องอวี่ตื่น แต่น้องอวี่หลับลึกมาก สุดท้ายพี่เยี่ยนก้อโอบกอดน้องอวี่อันด้วยใจสั่นแต่แสนสุข

เช้ามาน้องอวี่รีบลุกขึ้นเพื่อจะนำสมุนไพรไปล้างให้สะอาด จะได้เตรียมต้มยาให้พี่เยี่ยนกิน แต่พอเดินออกไปได้สักหน่อย ก้อเห็นพี่เยี่ยนรีบร้อนออกมามาจนเข่ากระแทกประตู วิ่งมาหน้าตาตื่นตระหนก น้องอวี่เลยรีบกลับไปหา พี่เยี่ยนเลยถามว่าน้องอวี่จะไปไหน (ก็ทันเห็นน้องอวี่กินผลไม้สีแดงแล้วเสียงเปลี่ยนเป็นเสียงผู้หญิง) น้องอวี่บอกว่าจะเอาสมุนไพรไปล้างริมลำธารเพื่อจะเตรียมต้มยา พี่เยี่ยนเลยจะตามไปด้วย แต่ขอจับมือจูงน้องอวี่ไปนะ555 

น้องอวี่หาไม้ทำเป็นไม้เท้าให้พี่เยี่ยนอันหนึ่ง แล้วค่อยจับมือจูงพี่เยี่ยนไปริมลำธาร แล้วให้เขานั่งลงบนก้อนหินใกล้ๆ ส่วนตัวเองลงไปล้างสมุนไพรจนเสร็จ ก้อจูงพี่เยี่ยนกลับกระท่อมน้อย จากนั้นก้อบดยาพอกแผลก่อน เพื่อจะเปลี่ยนยาที่พอกไว้มะคืน พอเห็นบาดแผลก็ชมว่าแผลเริ่มดีขึ้นแล้ว พรุ่งนี้น่าจะเดินลงจากเขาได้โดยแผลไม่ปริแล้วละ พี่เยี่ยนหน้าอึมครึมทันที 

ตกดึกคืนนั้นพี่เยี่ยนรอน้องอวี่หลับสนิท แล้วตัวเองแอบย่องมานอกกระท่อมแล้วลงมือทำให้แผลปริเลือดซึมออกมาแล้วค่อยกลับไปนอนต่อ เช้ามาน้องอวี่ตกใจ ว่าแผลมะวานใกล้จะแห้งแล้ว ทำไมวันนี้แผลปริฉีกออกมาอีก พี่เยี่ยนเลยถามว่างั้นคงลงจากเขาไม่ได้แล้วมาง น้องอวี่สับสนตัวเอง ว่ามันเป็นเพราะเขาไม่เล่นตามบทนิยายดั้งเดิม เลยทำให้พี่เยี่ยนแผลไม่ยอมหายดีรึเปล่า คืนนี้น้องอวี่เลยวางแผนอ่อยพี่เยี่ยน ด้วยการบอกว่าคืนนี้หนาวจังเลย พี่เยี่ยนเข้ามากอดเขาหน่อย พี่เยี่ยนตกใจที่จู่ๆน้องอวี่อันก็มารุกสะงั้นเลยตกเตียงไปแทน555 

น้องอวี่อันเลยลุกไปประคองพี่เยี่ยนขึ้นมาบนตั่ง แล้วทำเป็นไม่สนใจว่างั้นไม่เป็นไร แต่กลับเจอะพี่เยี่ยนดึงตัวเข้ามากอดแล้วล้มตัวลงไปนอนด้วยกันทันที น้องอวี่อันเพิ่งเคยโดนคนกอดจนหลับก้อรู้สึกดีมาก หลับสบายยิ่งนัก จนผ่านไปหลายวัน แผลของพี่เยี่ยนเริ่มดีขึ้นมาแล้ว ตอนน้องอวี่อันบดยาอยู่นอกกระท่อมก้อได้ยินเสียงดังจากพุ่มไม้ จากนั้นก้อมีเงาดำพุ่งใส่น้องอวี่อันจนล้ม กลับเป็นจางไป๋ซูมาแกล้งเขา ก้อพอดีพี่เยี่ยนพุ่งตัวออกมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น น้องอวี่รีบปิดปากจางไป๋ซู แล้วถีบเขากลับเข้าพุ่มไม้หนา แล้วหลอกพี่เยี่ยนว่าไม่มีอะไร แล้วพาพี่เยี่ยนไปพักในกระท่อมต่อ จากนั้นก้อลากจางไป๋ซูขึ้นเขาไปแอบคุยกับลับๆ

จางไป๋ซูบอกว่ามีแต่คนเป็นห่วง ที่น้องอวี่เห็นหายไปหายวันแล้ว เขาเลยเดินขึ้นมาตามหา แถมยังกล่าวว่าน้องแอบปลอมตัวเป็นหญิงมาล่อหลอกคนตาบอดเล่นหรอ5555 น้องอวี่เลยบอกว่าก้อไม่เชิง แต่ถ้าจางไป๋ซูลงเขาฝากบอกหยางหลิ่วอันกับเสี่ยวเฟิงเยวี่ยว่าไม่ต้องเป็นห่วง อีกสองสามวันเขาจะกลับลงเขาไปแล้วจางไป๋ซูกลับบอกว่าหยางหลิ่วอันกับเสี่ยวเฟิงเยวี่ยได้พาเซี่ยฉุยกุยไปแคว้นซีสู่แล้ว เพราะได้ยินว่าหมอที่นั้นสามารถรักษาโรคของเซี่ยฉุยกุยได้ ตอนนี้ที่บ้านนั้นมีแค่ป้าสามคนเดียว ส่วนเซินหลิงเขาฝากให้นางอยู่เฝ้าโรงหมอพร้อมดูแลจางฉางซง เพราะตอนนี้เขาขึ้นเขามาหาน้องอวี่ไง

จางไป๋ซูถามว่าคนในกระท่อมเป็นใคร น้องอวี่บอกว่าคู่แค้น ถ้าเขารู้ว่าน้องเป็นใคร เขาคงจะยกกระบี่สับเขาเป็นชิ้นๆแน่ จางไป๋ซูถ่ามว่าชอบเขาหรอ น้องบอกว่าป่าว แต่ที่ช่วยเพราะสงสารเขา จางไป๋ซูเลยบอกให้รีบลงเขาเถอะ อีกสองสามวันฝนจะตกหนัก พื้นดินบนเขาแถวนี้อาจจะถล่มลงมาได้

พอน้องอวี่จะกลับกระท่อมก้อพอดีฝนเริ่มตกหนัก วิ่งไปถึงหน้ากระท่อมก้อพบพีเยี่ยนยืนตากฝนรออยู่ เลยรีบวิ่งไปถามว่ามายืนทำไมตรงนี้ พี่เยี่ยนบอกว่ากลัวน้องจะหายจากไปอีก น้องอวี่ว่าแค่ขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพร พักเดียวเขาก้อกลับมาทุกครั้งนิน่า ว่าแล้วก้อลากพี่เยี่ยนเข้ากระท่อม แล้วก่อไฟเพื่อจะผึ่งเสื้อผ้าเปียกๆ พี่เยี่ยนนั่งซึมๆบอกว่าได้ยินน้องอวี่ตามคนอื่นจากไป น้องอวี่เลยบอกว่านั่นเป็นเศิษย์พี่ของเขาเอง จากนั้นก้อจะปลดผ้าของพี่เยี่ยนมาผึ่งไฟ ก้อดันลื่น...ล้มตัวลงในอ้อมกอดพี่เยี่ยน จนปากน้องไปกระทบแก้มพี่เขา น้องเลยรีบร้อนจะลุกขึ้น กลับโดนพี่เยี่ยนดึงมือน้องลงนอน แล้วพี่เยี่ยนก็เข้ามาระดมกดจูบน้องอวี่ทันที

น้องอวี่โดนพี่เยี่ยนจูบจนเบลอ ตอนแรกว่าจะขยับตัวหนี แต่ไม่ได้ต้องไหลไปตามบทเมียเบอสาม เลยพูดทักพี่เยี่ยนว่าจูบน้องทำไม แปลว่าพี่เยี่ยนชมชอบน้องใช่หรือไม่ พี่เยี่ยนกลับกอดตอบพร้อมบอกข้างหู้น้องอวี่ว่า"ข้ามีใจให้เจ้า"....น้องอวี่ที่คิดว่าตัวเองอยู่ในคราบเซินหลิง ก้อรีบตอบตอนพี่เยี่ยนที่ยังตามองไม่เห็น เอ่ยต่อว่าถ้าตาพี่กลับมาดีเหมือนเดิม แล้วเห็นหน้าเขาจริงที่อาจอัปลักษณ์ พี่อาจจะรังเกียจน้องแทนก็ได้ แต่พี่เยี่ยนบอกว่าชอบ พร้อมมอบจูบลึกซึ้งให้น้องอวี่อีกรอบ พี่เยี่ยนเลยถามกลับว่าแล้วน้องละคิดยังไงกับพี่ น้องอวี่เลยเรียกพี่เยี่ยนว่า...ท่านพี่ ปรากฎว่าพี่เยี่ยนหัวเราะจ้า น้องอวี่เลยงงแต่ก้อแปลกตาเพราะเพิ่งเห็นพี่เยี่ยนยิ้มแย้มหัวเราะ แถมพี่เยี่ยนเรียกน้องอวี่ว่า...น้องหญิง55555

ฝนตกทั้งวัน จนออกไปหาผลไม้ป่าไม่ได้ น้องอวี่พยายามหุงข้าวแต่รสชาติแย่มากจนอยากเททิ้ง แต่พี่เยี่ยนกลับยกขึ้นมากินหน้าตาเฉย จากนั้นก้อมีเสียงดังเหมือนอะไรถล่ม น้องอวี่เลยรีบออกไปดู ว่ามีอะไรเกิดขึ้น พี่เยี่ยนลุกไปจะห้ามน้อง แต่น้องวิ่งออกไปแล้ว ไม่ทันไรน้องอวี่ก้อรีบวิ่งกลับมา บอกว่าต้องรีบหนีด่วน เพราะดินโคลนบนเขาถล่มลงมาแล้ว ระหว่างที่จูงมือพี่เยี่ยนหนี ก้อดันนึกได้ว่าลืมต้นขมิ้นที่เสี่ยงตายปีนหน้าผาเอาไว้ในกระท่อม เลยบอกให้พี่เยี่ยนรอก่อนเดียวเขากลับมา แต่พี่เยี่ยนวิ่งตามไปเลยโดนต้นไม้ล้มทับจนสลบไป

พี่เยี่ยนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองนอนหลับอยู่ในถ้ำ เสื้อผ้าโดนถอดออกไปผึ่งรอบๆกองไฟ เขาสวมเสื้อคลุมตัวนอกของน้องอวี่ ที่ตอนนี้เจ้าตัวนั่งหลับอยู่ข้างๆเขา ท่าทางจะฝันร้าย อยู่ๆก้อตัวสั่นสะดุ้งตะโกนเรียกชื่อพี่เยี่ยนออกมา น้องอวี่พอได้สติก็หันไปเห็นพี่เยี่ยนยังหลับอยู่ นึกดีใจที่พี่เขาไม่ได้ยินเสียงที่แท้จริงของตัวเอง555 เลยเอามือไปอังหน้าผากว่ามีไข้หรือป่าว เลยโดนพี่เยี่ยนจับมือมาจูบแทน แถมบ่นว่าหนาวแล้วโอบน้องอวี่มานอนกอดแก้หนาวแทน

ฝนยังคงตกหนัก แต่ดีที่ถ้ำหลบภัยนี้มีเสบียงเก็บไว้ จึงยังพอดีอาหารให้ทั้งคู่ได้กินอิ่ม พี่เยี่ยนถามว่าจากนี้น้องอวี่จะทำยังไง น้องอวี่เลยบอกว่ารอฝนหยุด แล้วจะพาพี่เยี่ยนลงเขาไปหาจางฉางซงที่หมู่บ้านเถาหยวน รับรองว่าอาจารย์เขาต้องสามารถรักษาตาพี่เยี่ยนได้แน่ พี่เยี่ยนเลยถามน้องอวี่ว่าไม่ได้เกลียดเขาใช่ไหม ถึงได้คิดจะพาเขากลับไปบ้านด้วยกัน พี่เยี่ยนบอกว่าถ้าน้องอวี่อยากให้เขาตัดใจ ก้ออย่าได้ทิ้งเยื่อใยให้พี่ได้คิด แม้ถ้าน้องอวี่ทิ้งเยื่อใยเพียงเสี้ยวเล็กน้อย พี่เขาจะยึดติดจนไม่อาจจะรู้ได้ว่าพี่จะสามารถทำอะไรได้แค่ไหนต่อไป แล้วบอกว่าน้องอวี่ไม่ต้องตอบ พี่เยี่ยนแค่พูดให้ฟัง(เพราะพี่กลัวได้ยินคำตอบที่ไม่ตรงใจ555) คำพูดจากพี่เยี่ยนทำเอาน้องอวี่ไปต่อไม่ถูก ไม่รู้จะตอบอะไร

ไม่นานฝนก็หยุดตก น้องอวี่จูงมือพี่เยี่ยนลงเขาพากลับบ้านตัวเอง เซินหลิงเพิ่งซักผ้าเสร๊จ ก็หันไปเห็นน้องอวี่จูงมือชายหนุ่มเดินเข้ามา นางก็รีบวิ่งจะไปทัก แต่เจอะนางอวี่จุ๊ปากห้ามส่งเสียง จากนั้นน้องอวี่ก้อทำตามแผนให้พระเอกได้เจอะเมียเบอสามจริงๆสะที ก็เลยเอามือพี่เยี่ยนไปวางใส่มือของเซินหลิงแทน แต่พี่เยี่ยนชิงสะบัดมืออกสะก่อน แถมจ้องมองน้องอวี่ตาเขม็ง น้องอวี่ตกใจแถมรู้สึกว่าตาพี่เยี่ยนมองเห็นแล้วนิเลยว่าจะชิ่งวิ่งหนีก่อน แต่เจอะพี่เยี่ยนจับมือไว้ก่อน น้องอวี่เลยส่งซิกรัวๆให้เซินหลิงเรียกท่านพี่เร็วๆ เซินหลิงงงแต่ก้อร้องเรียกท่านพี่ตามสั่ง ทำเอาพี่เยี่ยนชะงักทันที แล้วเข้าในผิดว่าเซินหลิงกำลังเรียกหาน้องอวี่555 พี่เยี่ยนจ้องน้องตาเขม็ง ถามว่าน้องอวี่แต่งงานแล้วหรอ น้องอวี่ตกใจจนพูดไม่ออก พี่เยียนโมโหจัดเลยเดินจากไป แต่เดินไปไม่ไกลพี่เยี่ยนก้อกระอักเลือดล้มลง แต่น้องอวี่วิ่งไปรับร่างพี่เยี่ยนได้ทัน

พี่เยี่ยนนอนสลบอยู่ในบ้านของน้องอวี่ มีจางฉางซงดูแลอาการ จากการตรวจบอกได้ว่าพี่เยี่ยนเป็นโรคทางใจ สะสมความเครียดความกดดันจนจิตใจบอบช้ำ ระทมทุกข์มานานเกินไป แถมปอดยังได้รับการกระแทกหนักทำให้กระอักเลือดออกมา จึงสั่งยาให้น้องอวี่ไปเตรียมจัดต้มยาที่โรงหมอ พอน้องอวี่ไปโรงหมอกลับเจอะเซินหลิงนั่งต้มยาอยู่ เลยถามว่าทำไมไม่กลับบ้าน นางเลยบอกว่าไป๋ซูวานให้นางต้มยาให้คนป่วย เพราะตัวเขาขึ้นเขาไปหาสมุนไพร เดียวตกเย็นต้องทำอาหารให้จางฉางซงอีก น้องอวี่รู้สึกว่าเซินหลิงสนิทกับจางไป๋ซูแปลกๆ แต่เพราะต้องรีบไปต้มยาให้พี่เยี่ยนเลยไม่ได้ใส่ใจในเรื่องนี้ พอกลับบ้านก้อได้รับจดหมายจากหยางหลิ่วอัน ว่าเซี่ยฉุยกุยต้องอยู่รับการรักษาที่แคว้นซีสู่อีกพักใหญ่ ส่วนตัวหยางหลิ่วอันนั้นจะพาเมียเสี่ยวเฟิงเยวี่ยไปท่องเที่ยวต่อยังคงไม่กลับบ้านสักพัก

พี่เยี่ยนตื่นมาก้อพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้อง เลยลุกขึ้นนั่งก้อพอดีป้าสามเอายามาให้ดื่ม พี่เยี่ยนเลยแอบถามว่านายของบ้านนี้แต่งงานแล้วหรอ ป้าสามเข้าใจว่านายของบ้านหมายถึงหยางหลิ่วอัน เลยบอกว่าทั้งคู่ยังไม่ได้แต่งงาน แต่เป็นคู่รักที่ดูดดื่มยิ่ง พี่เยี่ยนช้ำใจหนักมาก หลังดื่มยาก้อตัดใจว่าตกดึกจะแอบหลบหนีกลับกองทัพ ก้อพอดีน้องอวี่นอนไม่หลับ เพราะโรคไม่ได้ยินเสียงหายใจจะหลังไม่ลง เลยออกมาเดินเล่นนอกบ้าน เลยไปเจอะจางไป๋ซูกำลังขอเซินหลิงแต่งงาน น้องอวี่เลยเดินไปส่งเสริมทั้งคู่ทันที...จบเล่ม1แล้วน้า

เล่ม2

จางไป๋ซูตกใจแต่ก็ถือโอกาสขอเซินหลิงจากน้องอวี่ทันที น้องอวี่เลยบอกว่าถ้ารักจริงพรุ่งนี้ให้ส่งขอหมั้นมา ตัวเขาจะเป็นญาติฝ่ายครอบครัวฝั่งเจ้าสาวเซินหลิงเอง จางไป๋ซูดีใจรีบวิ่งกลับโรงหมอทันที เซินหลิงคุกเข่าขอบคุณ น้องอวี่เลยไล่นางให้รีบไปนอนได้แล้ว ส่วนตัวเองจะออกไปนั่งชมจันทร์แทน แต่จู่ๆก้อโดนคนกระชากติดกำแพง เป็นพี่เยี่ยนที่เดินมาได้ฟังเรื่องราวมะกี้หมดแล้ว เลยมาถามว่าน้องอวี่ยังไม่ได้แต่งงานจริงๆใช่ไหม น้องอวี่เลยต้องบอกตามตรง แล้วยังห้ามไม่ให้พี่เยี่ยนลงมือจับแยกคู่รักของว่าที่เมียเบอสามด้วย พี่เยี่ยนเลยบอกว่าเขาไม่สนใจคู่นั้นหรอก...น้องหญิง 

น้องอวี่เลยรู้แล้วว่าพี่เยี่ยนรู้ความจริงแต่แรกแล้ว ว่าตัวเขาจงใจปลอมตัวเป็นเซินหลิงตอนทั้งคู่อยู่ด้วยกันบนเขานะ น้องอวี่แตกตื่นกลัวตาย ที่เหมือนจงใจไปปั่นหัวพี่เยี่ยนเรื่องเมียเบอสาม เลยรีบชิงพูดว่าถึงพี่เยี่ยนจะเกลียดเขาอยากฆ่าเขาก้อตามแต่นี้ไม่ใช่แคว้นหนานเยี่ยน...น้องยังพูดไม่จบ พี่เยี่ยนชิงถามว่าเขาบอกแต่เมื่อไรว่าเกลียดชังน้องอวี่จนอยากฆ่านะ น้องอวี่เลยโมโหตอบกลับว่า ถ้าไม่เกลียดชังเขามากขนาดนั้นแล้วคิดจะจับเขาไปตอนทำไม พี่เยี่ยนเลยซักถามถึงเรื่องนี้ น้องอวี่เลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่น้องโดนทำร้ายมา พี่เยี่ยนเลยบอกว่าเรื่องพวกนั้นพี่เยี่ยนไม่ได้เป็นคนสั่ง แต่มันคือแผนของลุงเขาแม่ทัพเซีวยเหยียน พี่เยียนเครียดจนกระอักเลือดออกมาอีก น้องอวี่เลยรีบลาพี่เยี่ยนเข้าห้องตัวเอง หลังดูแลเสร็จพี่เยี่ยนยังคงถามว่ายังเกลียดเขาไหม น้องอวี่ยืนยันว่าน้องไม่เคยเกลียดพี่เยี่ยนเลยจากวันนี้จนถึงวันข้างหน้าก็ไม่มีวันจะเกลียดพี่เยียน ส่วนพี่เยี่ยนดีใจกำลังจะเอ่ยตอบ น้องอวี่ชิงพูดว่าไม่เป็นไรพวกเราเป็นพี่น้องกัน...พี่เยี่ยนอึ้งแต่บอกว่าดี เขาไม่รีบร้อน555 จากนั้นน้องอวีให้พี่เยี่ยนนอนที่เตียงเซี่ยฉุยกุย จะได้นอนเป็นเพื่อนตัวเอง

ตื่นเช้ามาน้องอวี่อารมย์ดี ที่ไม่ต้องตื่นมาด้วยความกลัวว่าจะเป็นวันที่โดนพี่เยี่ยนเอามีดทิ่งแทงตัวเองจนตายคาทีสะที พี่เยี่ยนนอนพักที่เตียง แต่เจอะน้องอวีที่เดินเข้าเดินออกเป็นสิบๆรอบเพื่อมาถามว่าไม่เกลียดจนอยากแทงเขาแล้วใช่ไหม จนพี่เยี่ยนทนไม่ไหวกระชากน้องอวี่มากดลงบนเตียงพร้อมกระซิบข้างหูน้องว่าอยากจะกลืนกินน้องลงท้องยิ่งนัก ก็พอดีเซินหลิงที่เอาอ่างน้ำมาให้พี่เยี่ยนล้างหน้าเห็นภาพเหตุการณ์นี้เข้าพอดีเลยวิ่งหนี้หน้าแดงออกไป ป้าสามที่เดินตามมาก้อแซวแถมยังปิดประตูให้อีก5555

พอหลังเวลาอาหารเช้า จางไป๋ซูก้อยกขบวนของหมั้นสินสอดกองใหญ่มาบ้านน้องอวี่เตรียมสู่ขอเมีย น้องอวี่ตอบรับของหมั้น จากนั้นก็แกล้งให้จางไป๋ซูยกขอกลับบ้านบอกว่านี้ถือว่าเป็นสินเจ้าสาว แล้วก็เข้าไปดูอาการพี่เยี่ยนที่จางฉางซงกำลังตรวจอาการ จางฉางซงสงสัยว่าทำไมพี่เยี่ยนอาการดีขึ้นมากแทบไม่ต้องรักษาอะไรเพิ่มนอกจากยารักษาอาการบาดเจ็บภายในเท่านั้น จากนั้นจ่ายยาให้น้องอวี่ไปเอาที่โรงหมอเอง น้องอวี่เลยชวนพี่เยี่ยนออกไปเดินด้วกัน เลยไปเจอะป้าหม่าแม่สื่อประจำหมู่บ้าน ที่พอนางเห็นพี่เยี่ยนก้อถูกใจเริ่มทาบทามจะจัดหาคู่ให้ทันที น้องอวี่เลยแววว่าป้าหม่าหาคู่ให้กับคนอื่นทำไมไม่เคยคิดหาคู่ให้เขาละ พี่เยี่ยนหน้าตาอึมครึมทันที ป้าก้อรู้ตัวทันทีเลยตีน้องอวี่ว่าที่แท้น้องอวี่ก้อมีคนใจแล้วยังจะมาหลอกคนแก่อีก จากนั้นก้อเดินหัวเราะจากไป ส่วนน้องอวี่คนซื่อก้อยังไม่รู้ตัวอยู่ดีว่ามีคนอยากกินเจ้าใจแทบขาดอยู่ข้างๆๆกายตัวเองนะ5555

พอไปถึงโรงหมอ จางฉางซงรักษาคนป่วยอยู่จึงให้น้องอวี่ไปจัดตัวยาเอาเอง น้องอวี่เลยซนแอบขโมยกินผลไม้อบแห้งจนโดนจางฉางซงด่า จึงจูงมือพี่เยี่ยนวิ่นหนีออกมา จากนั้นชวนไปร้านหยกเพื่อซื้อคทาหรอี้หยกให้เป็นของขวัญกับบ่าวสาวที่ใกล้จะแต่งงาน แต่พอไปถึงร้านเถ้าแก่เนี้ยเห็นหน้าพี่เยี่ยนเป็นแปลกถิ่นเลยถามชื่อเลยรู้ว่าเขาคือเยี่ยนเหอชิง เจ้าของปิ่นหยกแตกอันนั้นเอง พี่เยี่ยนสงสัยว่ารู้ได้ไง เถ้าแก่เนี้ยเลยเฉลยว่าตอนที่น้องอวี่มาถึงหมู่บ้านเถาหยวนใหม่ๆ น้องก้อเอาแต่วิ่งมาที่ร้านเพื่อขอให้เขาหาวิธีซ่อมปิ่นหยกนี้ให้หน่อย มาตื้อนานวันมากจนเถ้าแก่อ่อนใจจนยอมรับปากซ่อมแซมให้ เลยเห็นชื่อบนปิ่นหยกนี้ น้องอวี่เขินอายมาก แต่พี่เยี่ยนกลับดีใจที่น้องอวี่ยังเก็บปิ่นหยกที่แตกไปแล้วแถมยังพยายามซ่อมมันกลับมาอีก เลยบอกว่าขลุ่ยหยกที่น้องให้พี่ยังอยู่ดี วันหน้าจะเป่าขลุ่ยให้น้องอวี่ฟังนะ

ในที่สุดก็ถึงวันแต่งงาน น้องอวี่เข้าไปดูเจ้าสาวก้อพลันนึกถึงในนิยายฉบับดั้งเดิมว่าเมียเบอสามไม่เคยใส่ชุดแต่งงาน เพียงนั่งเกี้ยวเข้าวังเป็นสนมสูงศักดิ์ แต่ตอนนี้เซินหลิงได้สวมใส่ชุดเจ้าสาว ใบหน้าแย้มยิ้มมีแต่ความสุข ก้ออดนึกถึงพี่เยี่ยนไม่ได้ว่าเมียเบอหนึ่งกะเมียเบอสองได้กันเอง แถมตอนนี้ก้อเร้นกายหายไปท่องเที่ยวทั่วแคว้นไปแล้ว ส่วนเมียเบอสามกะลังแต่งงานกะชายอื่นอีก เลยรีบวิ่งไปหาพี่เยี่ยนเพื่อไปหยั่งเชิงว่าเซินหลิงจะแต่งงานไปเป็นของชายอื่นแล้วนะ พี่เยี่ยนทำหน้ารับรู้แต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก น้องอวี่เลยเผลอรำพึงว่าสงสัยสนมชายายังคงเหลืออีกเยอะ พี่เยี่ยนพอได้ยินน้องอวี่พูดถึงสนมก้อไหน้ำส้มแตกกระชากน้องลงมานอนถามว่าสนมชายาอะไร น้องเลยบอกว่าพี่เยี่ยนเป็นฮ่องเต้แล้วคงมีสนมชายาแล้วมาง พี่เยี่ยนบอกว่าเขาไม่มี ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับผู้ใดเลย น้องอวี่งงหนัก ในนิยายมันเป็นนิยายแนวฮาเร็มนิน่า พี่เยี่ยนในเรื่องต้องมีมวลหมู่หญิงงามรายล้อมรอบกายเพียบแบบไปตีเมืองไหนก็ได้เมียตามกลับมาทุกครั้ง แต่ตอนนี้กลับไม่มีเมียเลยสักคน...กะลังงงๆ ขบวนรับเจ้าสาวมาถึงหน้าบ้านพอดี น้องอวี่เลยชวนพี่เยี่ยนไปร่วมงานเลี้ยงดื่มสุรามงคลด้วยกัน

ในงานเลี้ยงจางไป๋ซูกะจะมอมเหล้าน้องอวี่ แต่ผลกลับเมาพับไปด้วยกันทั้งคู่ พี่เยี่ยนแบกน้องอวี่กลับบ้าน น้องอวี่ที่เมามายก้อพูดเพ้อเจ้อตั้งแต่เรื่องที่เซียวผิงหยางแต่งงานกับหย่งหนิงไปแล้ว ยังเรื่องความรักที่น้องไม่เข้าใจเลยถามพี่เยี่ยน แต่พี่เยี่ยนกลับเข้าใจ 

ที่โรงเตี้ยมของหมู่บ้านมีชายชุดดำห้าหกนายมาเปิดห้องพักพร้อมมาถามหาคนตามรูปวาด เถ้าแก่เห็นก้อจำได้ว่าเป็นพี่เยี่ยน จากนั้นข่าวแพร่ไปทั่วหมู่บ้านว่ามีคนแปลกถิ่นมาตามหาพี่เยี่ยน ทุกคนพยายามปิดบังเรื่องพี่เยี่ยนเพราะกลัวจะเป็นศัตรูตามมาเอาชีวิตพี่เยี่ยน จนกลุ่มชายชุดดำมาตามถึงบ้านน้องอวี่ จางไป๋ซูที่วิ่งมาดักป้าสามก่อนหน้าว่าให้ป้าทำเป็นไม่รู้จัก ป้าสามปฎิบัติทันที ก้อพอดีน้องอวี่กลับมาถึงเลยยื่นหน้าไปดุรูปแล้วก้อหันไปบอกพี่เยี่ยนว่ารูปวาดหน้าเหมือนพี่เยี่ยนเลย5555 กลุ่มชายชุดดำพอเห็นพี่เยี่ยนก้อรีบคุกเข่าทันที

เป็นรองแม่ทัพเฉินกู่ที่ร้องไห้ออกมาก่อน จากนั้นก้อคร่ำครวญบอกให้พี่เยี่ยนรีบกลับกองทัพ ตอนนี้ทัพหนานเยี่ยนรบแพ้ติดๆกัน แถมพี่เยี่ยนมาหายไปอีก ขวัญกำลังใจของกองทัพกำลังย่ำแย่ พี่เยี่ยนหันไปมองน้องอวี่ ส่วนจางไป๋ซูที่ยืนงงๆก็หันไปถามน้องอวี่ว่าพวกเขาเป็นใครกันแน่ พี่เยี่ยนให้รองแม่ทัพเฉินกู่กับพวกกลับกันไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาพูดคุย พี่เยี่ยนก้อเดินกลับเข้าบ้านน้องอวี่ไป

ส่วนที่โรงหมอจางฉางซงกำลังยืนคุยกับเพื่อนเก่า จางไป๋ซูก้อเดินกลับมาบ้านพอดีเลยโดนเรียกให้ไปรู้จักญาติที่แท้จริงของตัวเอง

ฝ่ายพี่เยี่ยนเดินกลับมาที่ห้องพัก น้องอวี่เลยเดินตามมาคุย ถึงน้องจะรู้สึกใจหายนิดหน่อย แต่ก็บอกให้พี่เยี่ยนกลับกองทัพเถอะคนมาตามละ เดียวน้องอวี่จะไปเตรียมยาไว้ ให้พี่เยี่ยนติดตัวกลับไปรักษาต่อสักหลายๆเทียบ พี่เยี่ยนเลยบอกให้น้องอวี่รีบกลับมา เพราะพี่เยี่ยนมีเรื่องสำคัญจะบอกน้อง แต่พอถึงโรงหมอน้องอวี่ก้อเจอะเรื่องวุ่นวาย เพราะจางฉางซงโดนชวนให้ไปเป็นหมอทหารของทัพหนานเยี่ยน แต่จางไป๋ซูไม่เห็นด้วยเพราะพ่อแก่ชรามากแล้วเขาจะอาสาไปเอง แต่จางฉางซงบอกว่าจางไป๋ซูเพิ่งแต่งงานยังไม่ทันมีทายาทเลยจะไปเสี่ยงตายได้ยังไง ทั้งคู่โต้เถียงเสียงดังลั่น สุดท้ายน้องอวี่เลยตัดบทอาสาขอเป็นคนไปเป็นหมอทหารของทัพหนานเยี่ยนเอง เพื่อทดแทนบุญคุณจางฉางซงที่อบรมสอนสั่งวิชาแพทย์ให้เขา เรื่องถึงได้จบลงด้วยดีทุกฝ่าย เพราะวุ่นวายทั้งวันจนลืมเวลากว่าน้องอวี่จะรู้ตัวก้อค่ำมืดสะละ

แต่พอเดินเข้าบ้าน ในห้องพักกลับยังมีแสงเทียนส่องสว่างอยู่ พี่เยี่ยนยังคงนั่งรอน้องอวี่จริงจัง น้องอวี่เลยให้พี่เยี่ยนพูดก่อนแล้วเขากะว่าจะบอกข่าวของเขาที่หลัง พี่เยี่ยนเลยบอกให้น้องอวี่มองหน้าพี่เยี่ยน แล้วถามว่าจำคำพูดที่พี่เยี่ยนพูดในกระท่อมได้ไหม น้องอวี่ก้ออายบอกจำได้เพราะเขาปลอมตัวเป็นเซินหลิง... พี่เยี่ยนตัดบทบอกว่าช่วงเวลานั้นพี่เขาไม่ได้ตาบอด เขามองเห็นว่าเป็นตัวน้องอวี่ และที่บอกว่าข้าชอบเจ้าคือเรื่องจริงไม่ใช่เรื่องล้อเล่นขำๆ น้องอวี่ตกใจเลยถามรัวๆว่าชอบแบบไหนๆชอบแบบอยากขึ้นคล่อมน้องรึป่าว555 จนพี่เยี่ยนต้องกระชากน้องอวี่กดลงบนโต๊ะแล้วบอกว่าชอบแบบให้น้องร้องครวญครางจนต้องร้องขอชีวิตทุกค่ำคืน555 พี่เยี่ยนขอคำตอบว่าน้องอวี่รู้ตัวรึยังว่าพี่เยี่ยนชอบน้องแบบไหน ขอคำตอบจากปากน้องอวี่ตอนนี้(คงกลัวน้องอวี่จะซื่อบื่อเข้าใจไปอีกอย่างแน่ๆ555) และยังเอ่ยด้วยว่าพรุ่งนี้เขาต้องกลับกองทัพ แล้วถ้ากลับมาไม่พบว่าน้องอวี่อยู่หมู่บ้านเถาหยวนหรือพยายามหลบหนีพี่ไปอีก พี่เยี่ยนขอสาบานจะตามล่าน้องอวี่สุดขอบฟ้าเลยเชียว555 น้องอวี่เลยรับปากว่ารู้เแล้วและยังบอกเรื่องเขาจะไปเป็นหมอทหารให้ทัพหนานเยี่ยนอีก

วันรุ่งขึ้นน้องอวี่เตรียมเก็บของ ป้าสามเข้ามาบอกว่ามีจดหมายจากหยางหลิ่วอัน ว่าการรักษาของเซี่ยฉุยกุยได้ผลดี เดือนหน้าพวกเขาคงจะกลับมากันได้แล้ว เพียงแต่พอมาถึงน้องอวี่ก้อไม่อยู่แล้ว น้องอวี่เลยปลอบป้าสามว่าเขาไปไม่นานเดียวก้อกลับมาแล้ว แล้วเรื่องเขาไปเป็นหมอทหารอย่าได้บอกพวกหยางหลิ่วอันให้บอกว่าเขาออกไปท่องเที่ยวพเนจรเดียวก้อกลับมา จากนั้นน้องอวี่ก้อไปที่โรงหมอเพื่ออำลาอาจารย์ จางฉางซงบอกให้น้องอวี่ระวังตัวให้ดี พร้อมย้ำให้น้องอวี่อย่าลืมบอกทุกคนในค่ายว่าถ้าน้องอวี่ได้รับบาดเจ็บหรือตายก้อต้องส่งร่างกายมาที่หมู่บ้าเถาหยวนให้ได้ เพราะเขาจะพยายามเอาช่วยชีวิตน้องกลับคืนมาให้ได้ น้องอวี่รับปากอาจารย์จากนั้นก็เดินไปที่โรงเตี้ยมที่นัดรวมพล

มะคืนพี่เยี่ยนบอกว่ากลุ่มคนพวกนั้นต่างไม่เคยเห็นหน้าฮ่องเต้แคว้นเป่ย ให้น้องอวี่สบายใจได้ ไปถึงรองแม่ทัพเฉินกู่ก้อเดินมาต้อนรับอย่างดี พร้อมบอกว่าพี่เยี่ยนไปทำธุระเดียวมา น้องอวี่มองหารถม้าแต่รองแม่ทัพเฉินกู่บอกว่าไม่มีเพราะต้องรีบกลับทัพด่วน น้องอวี่บอกงั้นจะทำไงเขาขี่ม้าไม่เป็น รองแม่ทัพเฉินกู่เลยออกตัวให้้องอวี่ขึ้นมานั่งบนม้าตัวเดียวกับเขา ก็พอดีพี่เยี่ยนมาพอดีน้องอวี่เลยตะโกนบอกพี่เยี่ยนว่าเขาขี่ม้าไม่เป็นพี่เยี่ยนเลยช้อนตัวน้องอวี่ขึ้นม้าตัวเดียวกันทันที แล้วชิงขี่ม้านำหน้าไปก่อน

หลังทิ้งห่างพวกนองแม่ทัพแล้ว พี่เยี่ยนก้อเอาหน้ากากแบบครึ่งหน้ามาสวมให้หน้องอวี่ ถึงแม้ในศึกครั้งนี้แม่ทัพเซีวยเหยียนจะไม่ได้มาด้วยด้วย แต่พี่เยี่ยนกลัวว่าจะมีคนในกองทัพจำหน้าน้องอวี่ได้ เลยกันไว้ก่อน น้องอวี่เลยหันหน้าจะไปหาพี่เยี่ยน แต่พี่เยี่ยนบอกอย่าหันมาเพราะพี่เขากลัวอดใจไม่ไหวจะจับน้องอวี่มาจูบแทน555

เมื่อมาถึงที่ตั้งกองทัพ ถึงจะยังไม่ได้มีการศึก แต่น้องอวี่ก้อวุ่นวายทั้งวันเพราะต้องรีบรักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บมากมายก่อนหน้านี้ เฉินเกอตามมาคุยว่าทำไมน้องอวี่ต้องใส่หน้ากากด้วย แต่น้องอวี่วุ่นเกินจะตอบ เฉินเกอเลยถามว่ารู้จักหมอหญิงไป๋จื่อที่เมมืองทางตะวันออกไหม น้องอวี่ก้ออ้อ(นางในวังหลังสนมของพี่เยี่ยนในบทนิยายดั้งเดิมนะเอง) น้องอวี่บอกนางไม่มาหรอก555 ถามกลับว่าเฉินเกอมาทำไม เฉินเกอเลยนึกออกว่าพี่เยี่ยนสั่งให้เขามาตามน้องอวี่ให้ไปพบ

น้องอวี่เลยไปหาพี่เยี่ยนที่กำลังนั่งอ่านตำราพิชัยสงครามกระโจม น้องอวี่อันเดินโซเซลงไปนั่งในอ้อมกอดพี่เยี่ยนแล้วบอกเหนื่อยจะตายแล้ว พี่เยี่ยนเลยนั่งนวดแขนให้น้องอวี่จนน้องเคลิ้ม เพ้อมาว่าพี่ดีขนาดนี้เขาใกล้จะตกหลุมรักพี่เยี่ยนละ555 พี่เยี่ยนถามว่าง่วงใช่ไหม น้องตอบว่าใช่ พี่เยี่ยนเลยชี้ให้ไปนอนที่เตียงข้างๆ น้องอวี่บอกว่าต้องนอนตรงนี้ให้ได้ใช่มะ พี่เยี่ยนพยักหน้าน้องก้อเดินไปนอนง่ายๆ พี่เยี่ยนจะดับเทียนแล้วอาศันแสงจันทร์อ่านหนังสือต่อ น้องอวี่ไม่ยอมบอกให้พี่จุดเที่ยนเดียวนี้เดียวสายตาพี่เยี่ยนเสียพอดี

เช้ามาน้องอวี่ตื่นมาก็พบว่าพี่เยี่ยนออกนำทัพไปรบแต่เช้าแล้ว สิบวันหลังจากนั้นก้อมีแต่ทหารบาดเจ็บในแนวรบถูกส่งกลับมารักษาในค่ายทหารทั้งวัน น้องอวี่พยายามสุดตัวก้อยังยื้อชีวิตทหารกลับมาได้ไม่หมด จนมีคนหามรองแม่ทัพเฉินกู่ที่โดนธนูยิงปักท้องปักแขนมา ธนูมีเงี่ยงต้องใช้มีดกรีดปากแผลถึงจะดึงหัวธนูได้ น้องอวี่เลยฟาดรองแม่ทัพเฉินกู่ให้สลลบแล้วใช้มีดกรีดเนื้อดึงหัวธนูออกมา รองแม่ทัพเฉินกู่ฟื้นมาก้อรีบบอกว่าศึกนี้ใกล้จบเรากำลังจะชนะแล้ว ก้อโดนน้องอวี่ฟาดอีกครั้งเพื่อกรีดปากแผลอีกแห่งต่อ555

กลางดึกรองแม่ทัพเฉินกู่ก้อฟื้นมาอีกครั้งพร้อมรีบหันไปบอกน้องอวี่อย่าฟาดเขาอีก555 น้องอวี่เลยบอกให้เงียบๆหน่อยมีทหารนอนใกล้ๆกำลังไข้ขึ้น รองแม่ทัพเฉินกู่เลยบอกว่าน้องอวี่ทำงานหนักขนาดนี้ ถ้าพี่เยี่ยนมาเห็นจะปวดใจเอาได้ แถมยังบอกว่ามะก่อนพี่เยี่ยนไม่ว่าจะเจ็บขนาดไหน ก็เคยเรียกใช้หมอทหารเลย แถมออกรบที่เหมือนอยากออกไปฆ่าตัวตาย แต่พอพี่เยี่ยนได้พบกับน้องอวี่ก้อเริ่มเปลี่ยนไป คิดดูยอมให้ขี่ม้าด้วยกัน ให้ไปนอนกระโจมเดียวกัน แถมยังรู้จักกลัวตายไม้บ้าออกไปรบแบบไม่กลัวตายอีกแล้ว น้องอวี่เลยถามว่ารองแม่ทัพเฉินกู่ดูกลัวเจ็บ แล้วทำไมถึงกล้สมาเป็นทหาร รองแม่ทัพเฉินกู่เลยบอกว่าตอนแคว้นเป่ยยกทัพมาขยี่แคว้นหนานเยี่ยน ครอบครัวเขาถูกฆ่าตายหมด ตัวเองโดนกวาดต้อนเป็นเชลยถูกขายเป็นบ่าวรับใช้ โชคดีที่แม่ทัพเซีวยเหยียนมาช่วยเหลือไว้ เขาจึงได้ติดตามแม่ทัพเซีวยเหยียนมาโดยตลอด น้องอวี่เลยถามว่าถึงความรู้สึกเขาที่มีต่อฮ่องเต้แคว้นเป่ย รองแม่ทัพเฉินกู่บอกมีแต่ความเกลียดช่างและขอสาปแช่ง น้องอวี่ว่าแล้วตัวเขาตอนนี้ละ รองแม่ทัพเฉินกู่บอกว่าเป็นคนดีมีเมตตาสมแล้วที่พี่เยี่ยนรักและมอบใจให้...น้องอวี่เลยฟาดรอบที่สามจนรองแม่ทัพเฉินกู่สลบไปสะที555

รองแม่ทัพเฉินกู่ตื่นมาตอนเช้าพร้อมข่าวดีว่ากองทัพของพวกเขารบชนะศึกนี้แล้ว เลยหันไปหาน้องอวี่ ทหารข้างๆเลยบอกพี่เยี่ยนรบชนะเสร็จก็รีบขี่ม้ากลับกองทัพ พอน้องอวี่รู้ว่าพี่เยี่ยนได้รับบาดเจ็ดก็วิ่งไปรักษาพี่เยี่ยนแล้ว รองแม่ทัพเฉินกู่ได้แต่อิจฉาคนมีความรัก555

ในกระโจมแม่ทัพ น้องอวี่เปลี่ยนยาพร้อมพันผ้าพันแผลใหม่พี่เยี่ยนพร้อมถามว่าเจ็บไหม พี่เยี่ยนบอกไม่เจ็บ น้องอวี่ว่าถึงเจ็บก้อต้องทน555 พี่เยี่ยนบอกมีวิธีที่ทำให้ไม่เจ็บ แค่ได้จูบน้องอวี่.....อิอิ น้องอวี่พันแผลเสร็จก้อก้มลงจูบบนแผลให้ที่หนึ่ง พี่เยี่ยนเลยโอบตัวมาจะจูบปาก ก้อมีทหารเข้ามารายงานว่าแม่ทัพหวงเยวี่ยขอเข้าเฝ้าพอดี555 พี่เยี่ยนอนุญาติแล้วก้อคว้าน้องอวี่มาจุ๊พมุมปากทีหนึ่ง

พอแม่ทัพหวงเยวี่ยมาเข้าเฝ้าก้อพบหมอเซียวใส่หน้ากากเดินถืออ่างน้ำออกไปพอดี เลยทักมายด้วยความดูแคลนน้องอวี่ว่าทำไมต้องใส่หน้ากากหรือหน้าตาอัปลักษณ์เกินทน ก้อพอดีพี่เยี่ยนตะโกนให้รีบเข้ามา น้องอวี่เลยไม่ทันได้ตอบ จึงหันไปถามทหารหน้ากระโจมว่าคนผู้นี้คือแม่ทัพหวงเยวี่ยหรือ ทหารตอบรับว่าใช่ น้องอวี่จึงนึกถึงบทบาทเขาในนิยายว่าเป็นแม่ทัพที่อยู่ข้างกายพี่เยี่ยนที่มีใจริษยา ตอนหลี่อู๋ติ้งมาเข้าร่วมกับพี่เยี่ยนจนสามารถรวมสี่แคว้นเป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จ แล้วพี่เยี่ยนมอบตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ให้หลี่อู๋ติ้งยิ่งสร้างปมในใจจนทำให้เข้าเข้าสู่ด้านมืดเต็มตัว แต่ตอนนี้หลี่อู๋ติ้งตายไปแล้วคงไม่มีเรื่องแล้วมางน้องอวี่แอบคิด

ในกระโจมแม่ทัพหวงเยวี่ยเข้ามาเพื่อจะให้พี่เยี่ยนชิงบุกโจมตีข้าศึกต่อเพื่อจับตัวพวกแม่ทัพใหญ่ แต่พี่เยี่ยนไม่เห็นด้วยเกรงว่าจะเป็นกับดัก แม่ทัพหวงเยวี่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ รองแม่ทัพของเขาเข้ามาถามความคืบหน้า แม่ทัพหวงเยวี่ยบ่นว่าพี่เยี่ยนไม่เด็ดขาดแถมท่าทางจะหลงใหมหมอทหารคนใหม่ที่ดูเหมือนฮ่องเต้แคว้นเป่ยอีก เลยให้ทหารไปจัตาดูน้องอวี่แทน

น้องอวี่กลับกระโจมหมอไปเปลี่ยนยาให้รองแม่ทัพเฉินกู่ที่เป็นติ่งคู่วายน้องอวี่กับพี่เยี่ยน เขารบเร้าจะให้น้องอวี่ไปเผยความในใจกับพี่เยี่ยนตลอดเวลา555 น้องอวี่เลยบอกว่าพรุ่งนี้น้องจะจับพี่เยี่ยนกินก้อได้55

น้องอวี่เข้ากระโจมจะไปหาพี่เยี่ยนก้อพบว่าพี่เยี่ยนกำลังหารือกับพวกแม่ทัพเพื่อวางแผนจัดการทหารข้าศึกที่หนีรอดไป น้องอวี่เลยไม่อยากกวนกลับเดินไปโรงหมดเจอะรองแม่ทัพเฉินกู่ทำหน้าผิดหวัง555 ก็พอดีมีคนหามทหารบาดเจ็บหนักเข้ามารับการรักษาด่วน น้องอวี่จัดการบากแผลจนเสื้อผ้าตัวเองเลอะเทอะไปหมด เลยเดินอาบน้ำที่ริมลำธารนอกที่พักทัพ รองแม่ทัพที่สะกดรอยตามน้องอวี่พอเห็นหน้า ก็รีบไปรายงานแม่ทัพหวงเยวี่ยทันที แม่ทัพหวงเยวี่ยวางแผนว่าหลังทำศึกพรุ่งนี้เขาจะทำเรื่องไปปรึกษากับแม่ทัพเซียวผิงหยางเพื่อจัดการน้องอวี่ แล้วก้อสั่งให้แยกย้าย แต่รองแม่ทัพผู้นั้นกลับได้รับสารลับบอกว่าให้ถอย แต่เขาเขียนจดหมายส่งสารตอบกลับว่าไม่ต้องห่วงมีแพะรับบาป

ส่วนน้องอวี่ที่อาบน้ำริมธารกลับเจอะปัญหาใหญ่ว่าตอนถอดเสื้อผ้าอาบน้ำนั้น มีลิงเจ้ากรรมลงมาขโมยเสื้อผ้าที่จะใส่ของเขาหนีไป เลยทำให้น้องอวี่ต้องนั่งแช่น้ำหนาวสั่น555 น้องอวี่เอาหินขว้างไล่ ลิงเลยโยนรองเท้าน้องลงน้ำทิ้งไปข้าง555 น้องอวี่กะจะวิ่งไล่ลิงก้อพอดีพี่เยี่ยนเดินมา น้องอวี่ลงน้ำแทบไม่ทัน555 พี่เยี่ยนเลยเอาเสื้อคลุมตัวเองห่อน้องอวี่แล้วอุ้มกลับกระโจมตัวเองแทน น้องอวี่อายท่าอุ้มเจ้าหญิงเลยแนะให้พี่เยี่ยนแบกเขาขึ้นหลัง พี่เยี่ยนบอกยิ่งไม่ได้เพราะท่อนล่างเจ้าไม่ได้สวมกางเกง555

พอเข้ากระโจมพี่เยี่ยนก้อเอาเสื้อผ้ามาให้น้องอวี่ผลัดเปลี่ยน ส่วนตัวเองก้อไปเอาขลุ่ยหยกเลานั้นมา จากนั้นก้อเป่าขลุ่ยเพลงรักให้น้องอวี่ จากนั้นหมุนขลุ่ยที่มีรูให้น้องอวี่มาเป่าด้วยกัน แต่พอน้องอวี่เป่าพี่เยี่ยนกลับลากขลุ่ยออกพร้อมกับประทับจูบลงไปที่ปากของน้องอวี่แทน หลังจูบดูดดื่มเสร็จสิ้น พี่เยี่ยนก้อขอคำตอบจากน้องอวี่ เพราะตัวเองมักจะรู้สึกว่านี้คือความฝัน พอตื่นแล้วน้องอวี่จะหายไป น้องอวี่เลยยินยอมจะมอบตัวให้พี่เยี่ยนคืนนี้ แต่พี่เยี่ยนบอกทำไม่ได้พรุ่งนี้ต้องออกไปรบ น้องอวี่เลยบอกว่าพี่เยี่ยนไปเหอะ น้องอวี่จะรอพี่เยี่ยนกลับมาจัดการตัวเอง พี่เยี่ยนคืนนั้นได้แต่อาบน้ำเย็นดับจิตรุ่มร้อนแทน555

เช้ามาน้องอวี่พลาดไปส่งพี่เยี่ยนออกศึก ได้แต่วิ่งวุ่นรักษาคนไข้ไปทั่ว ดีมีรองแม่ทัพเฉินกู่เป็นคนมาคอยพูดคุยเย้าแหย่น้องอวี่ สองสามวันผ่านไปแม่ทัพหวงเยวี่ยมาพร้อมข่าวร้ายว่าพี่เยี่ยนถูกลอบโจมตีดูเหมือนจะตายแน่ๆ เพราะพี่เยี่ยนพลาดตกหน้าผาไปแล้ว พวกทหารต่างพูดเป็นเสียงเดียวว่าในค่ายมีไส้ศึก น้องอวี่ที่กำลังรักษาคนไข้ก้อโดนแม่ทัพหวงเยวี่ยเรียกเข้าพบ 

เมื่อน้องอวี่ไปถึงก้อโดนแม่ทัพหวงเยวี่ยเปิดเผยฐานะตัวเอง แถมยังพูดจาหยามเกียรติน้องกับพี่เยี่ยนอีก เลยเจอะน้องอวี่ต่อยจนหน้าหันกลับไปแทน แต่สุดท้ายก้อสู้ไม่ได้เพราะร่างกายนี้อ่อนแอกว่า น้องอวี่โดนอีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ยซ้อมแล้วจับขังคุกฐานต้องสงสัยเป็นไส้ศึก

ตกค่ำรองแม่ทัพเฉินกู่มาหาน้องอวี่ในคุก และตกใจที่น้องอวี่คืออดีตฮ่องเต้แคว้นเป่ยตัวจริง แต่สุดท้ายมโนธรรมก้อชนะใจรองแม่ทัพเฉินกู่ เพราะตลอดมาที่เขาเห็นคือน้องอวี่ช่วยรักษาทหารทุกคนโดนไม่รังเกียจว่าทหารคนนั้นจะเป็นชั้นผู้น้อยแค่ไหน รองแม่ทัพเฉินกู่ช่วยพาน้องอวี่หนีออกจากค่ายทหาร เพราะอีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ยคิดจะลงโทษน้องแน่ๆ แต่น้องอวี่ไม่อยากหนีถามหาแต่พี่เยี่ยน สุดท้ายเฉินเกอถึงยอมบอกว่าพี่เยี่ยนโดนไส้ศึกลวงจนตกหน้าผาตายไปแล้ว น้องอวี่บอกไม่มีทางที่พี่เยี่ยนจะตาย บอกมาพี่เยี่ยนตกผาที่ไหนน้องจะตามไปช่วย เฉินเกอเลยเอาแผนที่มาให้น้องอวี่ดูตำแหน่ง ตอนนี้กองทัพไม่กล้าใช้คนมากในการตามหาพี่เยี่ยน เพราะข้าศึกยังเฝ้าแฝงตัวอยู่บริเวณนั้น น้องอวี่เลยไปกับเฉินเกอในการตามหาพี่เยี่ยน

ที่บริเวณหน้าถ้ำ มีทหารรายงานแม่ทัพหยางลี่เยี่ยแห่งแคว้นต่งอู๋เรื่องที่ยังไม่พบตัวพี่เยี่ยน จึงตะโกนสั่งให้ตามหาแม้เป็นแค่กระดูกก้อตามกลับมาให้ได้ แล้วชักม้าให้เหยียบย่ำซากศฟของทหารหนานเยี่ยน พอพวกนั้นหันกลับไปหาที่อื่นต่อ เฉินเกอกับน้องอวี่ก้อปีนต้นไม้ลงมา เฉินเกอสงสารศฟทหารเลยลากมาข้างทางแล้วขุดหลุมเตรียมฝัง น้องอวี่เข้าไปดูเห็นแผ่นป้ายก้อเตรียมเก็บไว้ส่งให้ครอบครัว แต่กลับเห็นคำบอกใบ้ว่าพี่เยี่ยนซ่อนอยู่หลังเพดานถ้ำ ทั้งสองคนรีบเข้าไปในถ้ำ ตามหาเพดานถ้ำที่น่าจะใช้ซ่อนตัวได้ น้องอวี่ปีนบ่าเฉินเกอขึ้นไปจนพบร่างพี่เยี่ยน น้องอวี่ลากลากพี่เยี่ยนลงมาให้เฉินเกอรับร่างไว้ จากนั้นรีบปฐมพยาบาลไว้ก่อน แล้วจะได้รีบกลับค่ายไปรักษาต่อ 

แต่พวกแคว้นต่งอู๋กลับเข้ามาใกล้ถ้ำที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ น้องอวี่เลยให้เฉินเกอซ่อนตัว แล้วน้องอวี่จะล่อทหารต่งอู๋ไปอีกทาง เพื่อเปิดทางให้เฉินเกอพาพี่เยี่ยนหลบหนีได้ ก่อนจะแยกจากน้องอวี่ขอร้องให้เฉินเกอรับปากว่าหากมีข่าวว่าเขาตาย ให้เฉินเกอเขียนจดหมายแทนว่าตัวน้องตัดสินใจแยกจากไม่ยอมพบหน้าอีกตลอดไป พี่เยี่ยนไม่ต้องมาตามหาน้องอีก เขียนแบบให้หมดเยื่อใยกันเลยเชียว แต่พอถึงเวลาจะไปจริงๆน้องอวี่ก้อเปลี่ยนใจคิดถึงพี่เยี่ยนจะเป็นโรคใจอีกรอบ เลยให้เฉินเกอบอกว่าเขารักพี่เยี่ยนสุดใจไม่สนใจกฎเกณฑ์ใดๆในโลกนี้ ว่าแล้วก็วิ่งจากไปทั้งน้ำตา

น้องอวี่โดนทหารแคว้นต่อู๋จับตัวไปให้อีห่าแม่ทัพหยางลี่เยี่ย น้องอวี่โดนทรมานอย่างแท้จริง เพราะคราวนี้โดนมีดเฉือนไปทั่วร่างเพื่อเค้นหาที่ซ่อนของพี่เยี่ยน ฝั่งเฉินเกอแบกร่างพี่เยี่ยนปีนเขากลับทัพ น้องอวี่โดนซ้อมจนร่างแทบไม่เหลือส่วนดี ขาก้อโดนม้าเหยียบย่ำจนกระดูกแตก อีห่าแม่ทัพหยางลี่เยี่ยจะเอามีแทงตาน้องอวี่ก้อพอดีมีทหารเรียกเขาไปประชุมรับคำสั่งเคลื่อนทัพด่วน เลยสั่งลูกน้องให้จัดการฝังน้องอวี่ทั้งเป็นก่อนไปด้วย น้องอวี่ที่แทบจะไม่เหลือแรงใดๆแล้วก้อได้แต่หลับตาคิดถึงพี่เยี่ยน

น้องอวี่ฟื้นมาพบว่าตัวเองกำลังโดนแบกร่างกลับหมู่บ้านเถาหยวน คนที่มาช่วยเขาคือทหารต่งอู๋ที่น้องอวี่เคยช่วยชีวิตพวกเขาเอาไว้มากมายคราวนั้น จากนั้นน้องอวี่ก็สลบไปอีก

คราวนี้น้องอวี่ฟื้นมาในบ้านเถาหยวน มีคนรู้จักยืนล้อมเตียงเขาไปหมด ป้าสามยืนร้องไห้ จางฉางซงบอกให้เขาพักผ่อน พร้อมปลอบใจว่าน้องอวี่ผ่านเคราะห์ร้ายมา แล้วหนทางข้างหน้าจักต้องเจอะแต่ความสุขตลอดไป น้องอวี่หันไปมองเซี่ยฉุยกุย แต่พูดไม่ได้เพราะจางฉางซงจ่ายยาให้เขาต้องพักมากๆโดยเฉพาะงดพูด555 เสี่ยวเฟิงเยวี่ยกลับเข้าใจ เลยอธิบายว่าอาการของเซี่ยฉุยกุยเกิดจากเขามีความแค้นที่ลึกล้ำเกินไป จนทำให้สติไม่อาจทนรับความจริงได้ ร่างกายเขาจึงปกป้องเขาให้เขากลายเป็นเด็กแปดขวบที่ไร้ทุกข์เพื่อหลีกเลี่ยนความเจ็บปวดจากจิตใจที่บอบช้ำ น้องอวี่รักษาตัวต่ออีกสิบเอ็ดวันถึงจะพอพูดจาได้ เลยบอกหยางหลิ่วอันเรื่องของพี่เยี่ยน แล้วให้ช่วยส่งจดหมายให้พี่เยี่ยน เพื่อไม่ให้พี่เยี่ยนต้องทรมานใจแต่ชายแดนการรบยังไม่สงบ ใช้เวลาสองเดือนผ่านไป น้องอวี่ดีขึ้นมากแต่ยังลุกจากเตียงไม่ได้เพราะเข่าพัง 

คนส่งจดหมายไม่แน่ใจว่าจดหมายจะถึงพี่เยี่ยนรึป่าว แต่มีข่าวว่าสิบวันก่อน พี่เยี่ยนบุกเข้าไปแคว้นต่งอู๋รบจนชนะ จากนั้นจัดการตัดแขนขาแม่ทัพต่งอู๋จาก ไม่พอยังตัดหัวแขวนประจานหน้าประตูเมือง ส่วนร่างก้อโยนให้หมากิน น้องอวี่กลัวจดหมายจะไปตกถึงผู้อื่น เลยนึกถึงของแทนใจ จึงไปหยิบปิ่นหยกที่แตกหักแล้วกลับมาประกอบกันใหม่อีกครั้ง เพื่อเป็นของอสดงถึงของแทนใจให้สหายแอบนำไปมอบให้พี่เยี่ยน หลายสิบวันผ่านไปที่แคว้นต่งอู๋ ทัพหนานเยี่ยนจัดงานฉลองชัยชนะ แต่พี่เยี่ยนกลับเร่งขี่ม้ากลับมาหมู่บ้านเถาหยวนแทน 

น้องอวี่รู้สึกไม่สบายใจอยากหายไวๆ เอาแต่รบเร้าจางฉางซง จนผู้เฒ่าทนไม่ไหวสั่งเหลาไม้เท้าสองอันให้น้องอวี่หัดเท้าไปมาในลานบ้าน วันนี้น้องอวี่ก้อมาหัดเดินจนเหนื่อยก้อมานั่งพักข้างลาน แล้วเอาแต่คิดถึงพี่เยี่ยน ก็พอดีได้ยินเสียงม้าวิ่งมาอย่างดัง น้องอวี่หันไปเห็นพี่เยี่ยนก้อทิ้งไม้เท้าวิ่งกระเผลกไปหา แต่เจอะพี่เยี่ยนวิ่งมาโอบกอดประคองเอาไว้ก่อน น้องอวี่ก้อพร่ำพูดต่อว่าเขาคิดถึงพี่เยี่ยนมากแค่ไหน พี่เยี่ยนกอดน้องอวี่ไม่ปล่อยพร้อมบอกว่าเขารู้แล้ว น้องอวี่ยังตอกย้ำอีกว่าเขาชอบพี่เยี่ยน เขาติดค้างที่ทำให้พี่เยี่ยนรอมานาน ตอนนี้จะขอชดใช้ทั้งชาตินี้และชาติหน้า เลยเจอะพี่เยี่ยนมอบจูบให้แทน

เพราะพี่เยี่ยนหลังได้รับปิ่นหยกขาวก้อรีบขี่ม้ากลับมาหาน้องอวี่แบบไม่หยุดพัก ตอนนี้เลยหลับยาว มีน้องอวี่นั่งเฝ้าพร้อมแอบขโมยจูบพี่เขาไปด้วย พี่เยี่ยนตื่นมาก้อแบ่งเตียงให้น้องอวี่ลงมานอนเคียงข้าง พร้อมกับมอบจูบหวานให้ น้องอวี่เลยบอกว่าตอนแรกที่นอนเตียงในห้องบรรทม พี่เยี่ยนคิดจะบีบคอเขากะให้เขาตายจริงๆใช่ไหม ยังงั้นพี่เยี่ยนต้องชดใช้ความผิดด้วยการยั้งมือในครั้งแรกของน้องอวี่ พี่เยี่ยนบอกได้...แต่ครั้งต่อไปไม่ต้องยั้งมือก้อได้ใช่ไหม555 น้องอวี่เลยสวดมนต์ให้พี่เยี่ยนฟังหวังจะดับกิเลสให้ แต่พี่เยี่ยนบอกว่าหวังสิ่งเดียวคืออยากเอาจนน้องอวี่จนน้องสลบคาเตียง555 น้องอวี่เลยบอกแน่ใจก็ลงมือเลยสิ แต่จางฉางซงมาเคาะประตูแถมเตือนให้ระวังทั้งคู่จะไตพร่องแทน5555

พี่เยี่ยนรีบแต่งตัวไปเปิดประตูให้จางฉางซงมาตรวจอาการน้องอวี่ จากนั้นจางฉางซงเรียกพี่เยี่ยนให้ไปรับทราบผลตรวจร่างกายน้องอวี่ ว่าขาของน้องไม่อาจรักษาให้ดีดังเดิม และเรื่องยังว่านั้นต้องระงับยั้งใจไว้ก่อน เพราะน้องอวี่อันบาดเจ็บภายในหนักมาก พี่เยี่ยนรับปาก ตกกลางคืนข่มใจนอนแยกเตียงทั้งๆที่น้องอวี่รอพี่เยี่ยนมากินแท้ๆ แต่ผ่านไปสองคืนก้อไม่โดนจับกินสะที น้องอวี่หงุดหงิดมาก555 เลยเรียกพี่เยี่ยนมาคุยให้รู้เรื่อง พี่เยี่ยนเลยบอกตรงๆว่าร่างกายน้องอวี่ตอนนี้ยังรับเรื่องยังว่าไม่ไหว รอให้ร่างกายแข็งแรงกว่านี้อีกหน่อยเดียวเจอะจัดหนักแน่ๆ55 น้องอวี่เลยให้พี่เยี่ยนมานอนด้วยกันบนเตียง เลยถือโอกาสพูดคุย

ว่าตอนที่พี่เยี่ยนฟื้นคงคิดว่าเขาตายไปแล้วใช่ไหม พี่เยี่ยนบอกไม่คิด เพราะเขาสั่งให้ขุดดินบริเวณนั้นรอบสิบลี้ก็ไม่พบร่างน้องอวี่ เขาจึงมั่นใจว่าน้องอวี่ยังไม่ตายแน่ๆ น้องอวี่จึงกอดพี่เยี่ยนจนหลับไป แต่พอเช้าเพราะได้นอนกอดกันแนบแน่น น้องอวี่จูเนียร์ลุกตั้งเคารพธงชาติแต่เช้า น้องอวี่อายว่าจะขยับออกไปจัดการ แต่พี่เยี่ยนตื่นมาพร้อมจับน้องอวี่น้อย แล้วจัดการปลดปล่อยจนน้องอวี่มีความสุข แถมพี่เขายังจัดการเช็ดล้างให้ด้วย น้องอวี่สุขสบายยิ่งนัก5555

น้องอวี่อยู่บนเตียงรักษาตัวนานครึ่งเดือนก้อดีขึ้นจึงมาหัดเดินกับไม้เท้า ก้อเจอะคู่รักหยอกเย้ากันอยู่ เสี่ยวเฟิงเยวี่ยชวนน้องอวี่ไปวัด แต่น้องอวี่ไม่อยากเป็น กขค เลยบอกให้ทั้งคู่ไปกันเอง ก็พอดีพี่เยี่ยนเดินมาหา น้องอวี่เลยชวนพี่เยี่ยนไปเดตกัน ด้วยการไปวัด555

น้องอวี่ได้ไปวัดก้อสบายใจ ขากลับให้พี่เยียนแบกเขาขึ้นหลังเดินกลับ ระหว่างทางก็แวะนั่งพักพี่เยี่ยนบอกอยากแต่งงานกับน้องอวี่ น้องอวี่ดีใจเลยสอนตัวหนังสือภาษาอังกฤต จะเป็นประโยคบอกรักที่เขาสองคนในชาตินี้ถึงจะรู้ความหมาย จากนั้นน้องก้อพร่ำเพ้อท่องกวีรักออกมาอีก พี่เยี่ยนก้อนั่งฟังไปอย่างมีความสุข ขากลับน้องอวี่ไม่อยากให้พี่เยี่ยนแบกเขากลับบ้านกลัวพี่เยี่ยนเหนื่อย เลยโดนพี่เยี่ยนอุ้มท่าเจ้าหญิงกลับบ้านแทน แล้วเดินผ่านหน้าบ้านป้าหม่าแม่สื่อประจำหมู่บ้าน เลยโดนป้าหม่าแซวว่าน้องอวี่คงซนทำให้พี่เยี่ยนโมโหละสิ เลยโดนพี่เยี่ยนจัดหนักที่นอกบ้านจนเดินไม่ไหวละสิท่า555 ป่าหม่าสร้างแรงบันดาลใจให้พี่เยี่ยนจดบันทึกไว้ว่า เป็นสิ่งต้องทำหลังจากน้องอวี่แข็งแรงกว่านี้555

เมื่อกลับมาถึงบ้าน หยางหลิ่วอันส่งจดหมายให้พี่เยี่ยน เป็นจดหมายจากแม่ทัพเซีวยเหยียน น้องอวี่ก้อรู้ทันทีว่าพี่เยี่ยนโดนตามกลับเมืองหลวงแน่ๆ เลยบอกให้พี่เยี่ยนกลับเถอะ แล้วพาน้องอวี่ไปด้วย น้องอวี่อยากเห็นพี่เยี่ยนรวมสี่แคว้นให้เป็นปึกแผ่น น้องอวี่ไม่กลัวใครจะกล่าวหาด่าทอเขา เขาแค่อยากอยู่เคียงข้างพี่เยี่ยนเท่านั้น พี่เยี่ยนยิ้มดีใจที่ไม่ต้องแยกจากน้องอวี่

แต่พอหยางหลิ่วอันรู้ว่าน้องอวี่จะกลับไปเมืองหลวงแคว้นหนานเยี่ยนกับพี่เยี่ยนก้อไม่เห็นด้วยอย่างแรง แต่เสี่ยวเฟิงเยวี่ยกลับเข้าใจความรู้สึกนี้ คู่รักจึงได้แต่อวยพรให้ทางเดินของน้องอวี่จะสวยงาม ส่วนจางไป๋ซูทำใจไม่ได้วิ่งเข้ามาถามว่าน้องอวี่เป็นคนแคว้นซีสู่ไม่ใช่หรอทำไมจะไปแคว้นนานเยี่ยนละ น้องเยี่ยนบอกไม่นานก้อจะกลายเป็นแคว้นเดียวกันอยู่ดีแบ่งแยกทำไม จางไป๋ซูเล่าว่ากลุ่มทหารต่งอู๋ที่แอบช่วยน้องอวี่หลังจากนั้นโดนจับขังคุก แต่พอแคว่นหนานเยี่ยนตีแคว้นต่งอู๋แตกพวกเขาต่างหลบหนีมาตั้งหลักในหมู่บ้านนี้กันหมด น้องอวี่ดีใจกับพวกเขาด้วย น้องอวี่บอกว่าถ้าจางไป๋ซูมีลูกให้ตั้งชื่อนี้นะจางจ้งจิ่ง จางไป๋ซูดีใจได้ชื่อลูกที่เพราะมากเลยวิ่งไปบอกเมียทันที555 พี่เยี่ยนสอบถามจางฉางซงว่าร่างกายของน้องอวี่เดินทางไกลได้ไหม จางฉางซงรับประกันว่าน้องอวี่แข็งแรงพอที่จะเดินทางไกลได้ พี่เยี่ยนถึงวางใจจัดเตรียมขบวนเดินทางทันที 

จากนั้นพี่เยี่ยนไปหาน้องอวี่ทั้งคู่กอดพูดคุยเรื่องเดินทาง แล้วพี่เยี่ยนก็กล่าวถึงที่ตั้งของพระราชวังแคว้นหนานเยี่ยน น้องอวี่ดักตอว่าเขารู้ว่าพระวังหนานเยี่ยนใช้พระราชวังแคว้นเป่ยเดิม พี่เยี่ยนกลัวเขาจะสะเทือนใจที่กลับไปพระราชวังแล้วคิดถึงอดีต น้องอวี่ก้อบอกให้พี่เยี่ยนจูบน้องอวี่หนึ่งทีน้องก้อจะหายเศร้า พี่เยี่ยนจะก้มลงจูบน้องอวี่ เซี่ยฉุยกุยก้อเข้ามาขัดขอคุยส่วนตัวกับน้องอวี่ จากนั้นเซี่ยฉุยกุยก็ขอร้องให้น้องอวี่พาเขากลับไปดูอดีตแคว้นเป่ย น้องอวี่รับปากเขา

เดินทางนานนับเดือนก็ถึงอดีตแคว้นเป่ยที่ตอนนี้กลายเป็นแคว้นหนานเยี่ยนแล้ว ตอนนี้เข้าหน้าหนาวหิมะโปรย น้องอวี่โดนพาไปพักยังตำหนักบรรทมฮ่องเต้หนานเยี่ยน พอมาถึงที่จริงมันคือตำหนักบรรทมเดิมของเขานะเอง น้องอวี่เข้าไปจับลูกคลำสิ่งของสถานที่นั้นแล้วรับรู้ว่าหลังจากตำหนักนี้โดนทำลาย ข้าวของโดนขโมย พี่เยี่ยนก็สั่งซ่อมแซมทันที พร้อมจัดหาของมาทดแทนให้เหมือนเดิมทุกอย่าง น้องอวี่เลยถามหาเซี่ยฉุยกุย นางกำนัลเลยพาไปที่ตำหนักข้างที่เซี่ยฉุยกุยพักอยู่ก้อพบว่าเขากำลังเล่นหิมะอยู่  จู่ๆเซี่ยฉุยกุยก้อก้มลงกับพื้นก้มหน้าจูบพื้นหิมะ เหมือนคนที่คิดถึงแผ่นดินเกิดที่จากไกลมานาน 

ก็พอดีมีแม่ทัพขอเข้าพบน้องอี่ เป็นแม่ทัพเฉินกู่นะเอง เฉินเกอเดินร้องไห้ดีใจหมายจะเข้ามาจับมือ แต่น้องอวี่บอกไม่ได้เขากลายเป็นคนที่มีครอบครัวแล้ว555 แม่ทัพเฉินกู่ตอนนี้เลื่อนตำแหน่งแล้วมาฟ้องน้องอวี่ว่าเดียวนี้จะขอเข้าพบน้องต้องยื่นถวายฎีกาเชียวนะ55 แม่ทัพเฉินกู่มาเกลี่ยกล่อมตามคำสั่งของแม่ทัพเซีวยเหยียน ที่การมีอยู่ของน้องอวี่จะสร้างความลำบากในการนั่งบัลลังก์ของพี่เยี่ยนแถมยังเอาจดหมายทวงสัญญาของแม่ทัพเซีวยเหยียนมาให้ด้วย 

พอแม่ทัพเฉินกู่ออกจากตำหนักก็พบแม่ทัพเซีวยเหยียนยืนรออยู่ แม่ทัพเฉินกู่บอกได้ส่งข้อความนั้นแล้ว แม่ทัพเซีวยเหยียนสั่งให้จับตาดูน้องอวี่ เพราะในราชสำนักจะต้องมีการแบ่งฝ่ายกันแน่นอน เขาจะต้องกำจัดอุปสรรคของพี่เยี่ยนในฐานะที่รับปากพ่อแม่ของพี่เยี่ยนไว้ให้ได้ โดยเฉพาะอีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ยที่ทำเป็นพูดเรื่องการมีอยู่ของอดีตฮ่องเต้แคว้นเป่ยกับขุนนางคนอื่นๆ

คืนนั้นพี่เยี่ยนกลับเข้าตำหนักพบว่าน้องอวี่นอนหลับไปแล้ว ก้อเลยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเงียบๆ จู่ๆก้อได้ยินเสียงไอสำลัก555 เลยเข้าไประดมจูบน้องอวี่ทันที น้องอวี่เลยถามว่าพี่เยี่ยนเหนื่อยไหม พี่เยี่ยนรู้ว่าน้องหมายถึงอะไรบอกว่าเขาทำหน้าที่บริหารแผ่นดิน น้องอวี่มีหน้าที่ป่วนวังหลังแค่นี้พออย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ แล้วก้อพากันกอดนอนหลับกันไป 

น้องอวี่ตื่นเช้ามาพี่เยี่ยนก้อออกไปว่าราชการแล้ว น้องเลยเอาของติดกายแล้วถามนางกำนัว่าหอบูชาสวรรค์ยังอยู่ไหม น่งกำนัลบอกฮ่องเต้ประทานราชโองการให้น้องอวี่ ทำให้น้องอวี่ไปที่ใดก้อได้ ส่วนหอบูชาสวรรค์โดนทำลายไปแล้ว น้องอวี่ขอให้นางกำนัลเตรียมธูปกับสุราไว้ให้เขาด้วย เขาจะเดินทางไปหอบูชาสวรรค์

เมื่อน้องอวี่เดินขึ้นบันได้ไปก็พบแค่ซากเนินที่เคยเป็นที่ตั้งหอบูชาสวรรค์ ระหว่างเดินก็พบชายเสียสติผทเฝ้ารุงรังเข้ามาขวางไม่ให้เขาขึ้นไป องค์รักษ์กลับผลักเขาออกไป บอกว่าชายบ้าคนนี้เป็นชาวเป่ยที่เสียสติมาป่วนเปี้ยอยู่แถวนี้ เมื่อถึงเนินที่ตั้งของหอบูชาสวรรค์น้องอี้เอากล่องที่ใส่ปิ่นแดง ผ้าผูกผมสีเทา กับใบรายชื่อทหารแคว้นเป่ยทั้งหมด แล้วขุดหลุมฝังกล่องลงดินพร้อมกล่าวขอโทษที่ไม่อาจเป็นฮ่องเต้ที่ดีได้ ตอนนี้เขาจะไปใช้ชีวิตในนามของเซียวอวี่อันแล้ว จากนั้นจุดธูปคารวะด้วยสุรา 

ขากลับได้เดินผ่านชายสติไม่ดีคนนั้น น้องอวี่มีความรู้สึกว่าเขาเหมือนอยากจะบอกอะไรเขา น้องเลยเดินไปหากลับกลายเป็นว่าโดนคนผู้นั้นจับตัวกระโดดลงผาไป พอลงมาก็พบว่ามีถ้ำหลบซ้อนอยู่ ชายผู้นั้นรีบบอกว่าเขาคือรองแม่ทัพของหลี่อู๋ติ้ง เขาจะพาน้องอวี่หลบหนีไปจากทีนี่ น้องอวี่รีบบอกว่าเขาไม่ไป ทั้งยังไม่ได้โดนบังคับให้อยู่ ชายคนนั้นกลับคลุ้มคลั่งกล่าวเสียใจที่หนีมาในขณะที่พี่น้องในกองทัพล้วนยอมสู้ตายในสงคราม เขาเพียงหวังว่าจะช้วยน้องอวี่เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดในคราวนั้นที่ไม่กล้าตัดสินตายพร้อมพี่น้องทหาร ตอนนี้น้องอวี่กลับเลือกจะอยู่ไม่สนใจความแค้นที่เสียบ้านเกิดเมืองนอน ทำให้เขาตัดสินใจได้แล้วว่าควรทำอย่างไร ว่าแล้วก็หยิบกริซมาปาดคอตัวเองตายต่อหน้าน้องอวี่ สร้างความสะเทือนใจให้น้องอวี่เข้าไปอีก น้องอวี่บอกองค์รักษ์ที่ตามลงมาว่าห้ามบอกเรื่องนี้กับพี่เยี่ยน

ส่วนพี่เยี่ยนกำลังประชุมกับแม่ทัพเซีวยเหยียนเรื่องจัดการพวกที่คิดจะก่อกฎบ แล้วก้ออาสัยที่เข้าเฝ้าตอนนี้จะพูดกล่อมเรื่องน้องอวี่ แต่พี่เยี่ยนตัดบททันที แม่ทัพเซีวยเหยียนทนไม่ไหวเลยถามว่าพี่เยี่ยนต้องการแผ่นดินหรือคนรัก พี่เยี่ยนตอบทั้นทีว่าเขาต้องการทั้งสองอย่าง

น้องอวี่กลับมาก้อรีบอาบน้ำแช่ตัวล้างคาวกลิ่นเลือด น้องอวี่ยังแต่งตัวไม่เสร็จนางกำนัลรีบวิ่งมาบอกว่าเซี่ยฉุยกุยหายตัวไป

ฝั่งเซี่ยฉุยกุยวันนี้นางกำนัลเอาอาหารมาตั้งโต๊ะบอกว่านี้คืออาหารขึ้นชื่อของแคว้นหนานเยี่ยน แค่ได้ยินคำว่าแคว้นหนานเยี่ยนสิ่งที่เซี่ยฉุยกุยเห็นบนโต๊ะกลับเป็นฉากเแดงเลือดนองทำให้เขาทนไม่ได้ต้องหนีออกมา ตอนนี้อยู่กลางถนนโดนไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนแล้ว แต่ดูเหมือนควาทรงจำเขากำลังกลับมา เขาเริ่มจำทางได้ จำร้านที่เขาชอบกินได้ เขาเดินไปเรื่อยๆจนชนคนเข้า แล้วคนนั้นก้อจำเขาได้พร้อมรำพันว่าดีใจที่เขายังมีชีวิตรอดสืบสกุลเซี่ย เพราะเมื่อสามปีก่อนตระกูลเซี่ยปลิดชีพพน้อมกับแคว้นเป่ยที่หล่มสลาย จวนตระกูลเซี่ยีวิญญาณอาฆาตมากไปเลยไม่มีใครทำอะไรกับจวนเซี่ย และวันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของตระกูลเซี่ย

เซี่ยฉุยกุยได้ยินก้อสะเทือนใจวิ่งโซเซกลับไปหาจวนตระกูลตัวเอง บ้านร้างรก เขาเดินเข้าไปเรือนในเรื่อยๆจนไปเตะถูกหินก้อนหนึ่ง ในนั้นมีกระดาษเก่าวางอยู่ เซี่ยฉุยกุยหยิบมาดูมันเป็นเทียบเชิญไปฉลองความยินดีที่จวนหลี่อู๋ติ้ง ความทรงจำไหลกลับมาจนเขาจำได้ทุกอย่าง ตอนเขารีบไปส่งเสบียง กลับพบรองแม่ทัพที่หนีออกมาบอกข่าวว่ารองแม่ทัพเนียเออร์โดนพี่เยี่ยนตัดแขนสองข้างขาดแล้วก้อตัดหัวทิ้ง ส่วนหลี่อู๋ติ้งที่เข้าไปขโมยเสบียงกลับถูกพี่เยี่ยนล้อมแล้วจุดไฟเผาตายในกองเพลิง เซี่ยฉุยกุยวิ่งเข้าไปในเรือนในสุดเป็นที่ตังของป้ายวิญญาณของคนตระกูลเซี่ย เขาเห็นป้ายชื่อตัวเองเขาลูบป้ายชื่อแล้วเดินไปด้านหลังโถงวางป้ายชื่อก็พบโลงศฟที่วางไว้ยี่สิบกว่าใบ เขาหันไปเห็นโลงศฟของตัวเองเลยวิ่งเข้าไปเปิดก็พบหนังสือกฎของตระกูลตัวเอง เซี่ยฉุยกุยกอดหนังกับเทียบเชิญแล้วร้องไห้เสียใจ

น้องอวี่มาจวนตระกูลเซี่ย ก็พบเซี่ยฉุยกุยนั้งถอนหญ้าอยู่แถวนั้น น้องอวี่ประคองเซี่ยฉุยกุยแล้วบอกกลับวังกันเถอะ เซี่ยฉุยกุยบอกว่านั่นเป็นบ้านหรือ น้องอวี่สะเทือนใจอีกรอบ กว่าจะพาเซี่ยฉุยกุยกลับมาที่ตำหนักข้างได้ พอกลับเข้าตำหนักบรรทมก็เจอะพี่เยี่ยนยืนรออยู่ น้องอวี่วิ่งเข้าไปให้พี่เยี่ยนกอดพร้อมบอกว่าพรุ่งนี้เราออกไปเดินเล่นกันเถอะนะ

วันรุ่งขึ้นทั้งคู่ก้ออกไปเดินเล่นในเมือง น้องอวี่พยายามสดใสร่าเริงชี้ชวนพี่เยี่ยนให้ดูนั่นนี่ ก็มีขบวนเจ้าบ่าวมารับเจ้าสาว น้องอวี่ชี้ชวนให้ดูชุดเจ้าบ่าวก้อพอดีมีคนข้างๆน้องอวี่เข้ามาบอกว่าชุดนั้นเป็นผลงาของร้านเขา เห็นแก่ความถูกชะตาเขาจะมอบส่วนลดให้น้องอวี่พร้อมเอามือตบบ่า พอจะตบครั้งที่สองเจอะพี่เยี่ยนสกัดเอาไว้พร้อมถามที่อยู่ของร้าน จากนั้นพี่เยี่ยนก้อลากน้องอวี่ไปร้านเพื่อจะตัดชุดแต่งงาน เจ้าของร้านพอเจอะหน้าพี่เยี่ยนก้อจำได้ว่าเป็นฮ่องเต้ เลยรับปากตัวชุดให้เสร็จภายในเจ็ดวัน ส่วนน้องอวี่ที่เดินงงๆเข้ามาเพิ่งได้สติว่าพี่เยี่ยนกำลังขอเขาแต่งงาน แล้วน้องอวี่ก้อตอบตกลงง่ายๆ555

พอออกมาน้องอวี่เลยชวนพี่เยี่ยนเข้าหอวันนี้ เพราะร่างกายน้องแข็งแรงแล้ว พี่เยี่ยนบอกรอเดียวแล้ววิ่งเข้าไปในร้านแล้วก้อออกมาบอกว่าชุดแต่งงานจะเสร็จพรุ่งนี้ น้องอวี่เลยเขินบอกว่างั้นรอพรุ่งนี้ก้อแล้วกัน555

ทั้งคู่กลับมาถึงตำหนัก นางกำนับอกว่าเซี่ยฉุยกุยรออยู่นานแล้ว น้องอวี่เลยเดินไปหา แต่พี่เยี่ยนรู้สึกว่าเซี่ยฉุยกุยดูแปลกไปเลยระวังดึงน้องอวี่ไว้ข้างหลัง เซี่ยฉุยกุยชักกริวมาแทงท้องพี่เยี่ยน น้องอวี่พยายามห้ามเลือดพี่เยี่ยนในขณะที่เซี่ยฉุยกุยกลับตะโกนร้องให้น้องอวี่จดจำความแค้นที่แคว้นเป่ยต้องล่มสลาย ความแค้นที่ไม่อาจอยู่รวมโลกนี้ น้องอวี่ได้แต่ขอโทษเซี่ยฉุยกุย แล้วบอกให้เซี่ยฉุยกุยหนีไปจากที่นี่ แต่เซี่ยฉุยกุยกลับตายด้วยการวิ่งออกไปสู้กับทหารที่ล้อมวังตอนนี้แทน น้องอวี่ที่สติใกล้แตกได้แต่พยายามห้ามเลือดให้พี่เยี่ยนสุดความสามารถ ก้อพอดีมีทหารบุกเข้ามาพาพี่เยี่ยนไปรักษาส่วนน้องถูกจับเข้าคุก น้องอวี่รู้สึกผิดหวังเหลือเกิน เขาพยายามจะประคองเส้นทางอย่างไร สุดท้ายมันก้อไม่ได้เป็นยังที่ใจน้องหวัง

แม่ทัพเซีวยเหยียนเข้ามาแดกดันพร้อมทวงสัญญาให้น้องอวี่ต้องทำเพื่อพี่เยี่ยนจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องตามครรลอง น้องอวี่ขอร้องแม่ทัพเซีวยเหยียนให้ช่วยส่งร่างเซี่ยฉุยกุยกลับตระกูลเซี่ย และเขาขอปลิดชีพตัวเอง แม่ทัพเซีวยเหยียนตกลงทำตามที่น้องอวี่ขอพร้อมมอบกระบี่ให้

น้องอวี่ก้มลงคุกเขาโขกศรีษะสิบสามครั้งจนหน้าผากเลือดออก พร้อมขอโทษต่อบรรพชนแห่งแคว้นเป่ย ขอโทษที่เขาปล่อยเสือเข้าป่า แล้วก็ยังควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง ขอโทษที่เขามาเข้าร่างฮ่องเต้แต่กลับทำตัวเป็นเพียงแค่คนธรรมดาเซียวอวี่อัน น้องอวี่ฝากบอกคำพูดสุดท้ายถึงพี่เยี่ยน ทางฝ่ายพี่เยี่ยนฟื้นมาก็รีบมองหาน้องอวี่ กลับไม่พบก้อรีบร้องลุกเดินหาน้องอวี่เลยทันได้ยินเสียงน้องอวี่พูด ว่าเขาอยากเห็นพี่เยี่ยนนำพาแคว้นหนานเยี่ยนไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ว่าแล้วมือก้อยกกระบี่ทาบคอ จากนั้นก้อลงมือปาดคอตัวเอง ในขณะที่น้องอวี่ล้มลง พี่เยี่ยนก้อพยายามเดินไปหาน้องอวี่แต่ก้อหมดสติไปก่อนที่มือจะได้สัมผัสมือของน้องอวี่

น้องอวี่ได้สติมาในที่เต็มไปด้วยหมอกสลัว ฉับพลันก้มีคนวิ่งแซงหน้าเขาไป กลับเป็นเซี่ยฉุยกุยที่วิ่งร้องไห้ ไปหาหลี่อู๋ติ้งที่ยืนรออยู่ เขาปลอบเซี่ยฉุยกุยว่าไม่เป็นไร เหล่าพี่น้องรอเขาอยู่รีบไปกันเถอะ หลี่อู๋ติ้งหันไปหาน้องอวี่ที่กล่าวคำขอโทษที่ไม่ได้ทำหน้าที่ให้ดีสมกับที่ทุกคนสละชีพให้ หลี่อู๋ติ้งกลับบอกว่าเขาทำดีที่สุดแล้วอย่าไม่ได้โทษตัวเองไปเลย จากนั้นก้อพาเซี่ยฉุยกุยเดินจากไป ข้างหลังมีเสียงเรียกเขา กลับเป็นหงซิ่ว น้องอวี่ขอโทษนาง แล้วบอกว่าเขาไม่ใช่ฮ่องเต้แคว้นเป่ยที่หงซิ่วรับใช้ แต่หงซิ่วกลับบอกว่าเขาใช่เพราะเขาเป็นคนมอบปิ่งให้นางแถมยังให้นางได้กลับไปดูแลน้องสาวด้วย หงวิ่วบอกว่าน้องอวี่ต้องกลับออกไปแล้ว เพราะมีคนรอน้องอยู่ว่าแล้วก็ผลักน้องออกมา

น้องอวี่ฟื้นขึ้นมา พบว่าตัวเองนอนอยู่ในตำหนักบรรทมดิม อถมข้างกายยังมีพี่เยี่ยนนอนอยู่ข้างๆ น้องอวี่เลยลงไปนอนกอดพี่เยี่ยน แต่ตัวพี่เยี่ยนกลับนอนหลับขมวดคิ้วหาใจหอบแล้วยังตัวร้อนแปลกๆ น้องอพยายามจะปลุกพี่เยี่ยนให้ตื่น กลับเจอะพี่เยี่ยนพลิกตัวขึ้นคร่อมพร้อมเรียกหาเซียวอวี่อัน น้องเลยตอบรับว่าเขาอยู่นี้แล้ว เลยโดนพี่เยึ่ยนจูบอย่างดุดันจนปากแตกเลือดออก น้องอวี่พยายามปลุกพี่เยี่ยนจนได้สติ แต่พอพี่เยี่ยนลืมตาเห็เขากลับผลักน้องอวี่ตกเตียงจนหัวกระแทกเลือดอาบไม่พอแถมยังโมโหใส่เขาอีกแนะ น้องอวี่พยายามเรียกพี่เยี่ยนเลยโดนจับเหวี่ยนออกจากตำหนักบรรทม เขาเดินโซเซออกมาถึงเห็นเงาสะท้อนว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในร่างของอดีตฮ่องเต้แคว้นเป่ยแล้ว แต่เขามาอยู่ในร่างพี่ชายของเซียวผิงหยาง องค์ชายที่ชื่อเซี่ยวอวี่อันและรูปร่างหน้าตาเหมือนเขาในโลกปัจจุบันนะเอง

นางกำนัลพยายามพาเขากลับไปที่ตำหนักพักรับรองแขกเมือง น้องอวี่ยังคงมึนงง จนมาถึงที่พักถึงได้เห็นหน้านางกำนัล ปรากฎว่าเทียนเซียงนางเป็นน้องสาวของหงซิ่ว เขาสงสัยว่าตอนจัดการงานศฟให้หงซิ่วแล้ว ยังมอบเงินปลอบขวัญให้แก่น้องสาวน้องชายของซิ่วเป็นเงินหนึ่งร้อยตำลึงทองแต่ปรากฎว่าเงินไปถึงนางเหลือแค่หนึ่งตำลึงทองเท่านั้น น้องอวี่โกธรมากจึงเอาทรัพย์สินของเซียวจวิ้นอ๋องแคว้นซีสู่มอบให้นางแทน

น้องอวี่พยายามหาที่มาของการมาแคว้นหนานเยี่ยนของเซียวจวิ้นอ๋อง จากจดหมายบันทึกที่น้องค้นพบ เนื่องจากเซียวผิงหยางที่จริงนางเป็นฝ่ายที่มีกองกำลังแข็งแกร่งสุดในแคว้นซีสู่ ในนิยายนางจะขึ้นมาครองบัลลังก์ของแคว้นซีสู่ แต่ตอนนี้นางแต่งงานกับหย่งหนิงแล้วเร้นกายไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับราชสำนักแคว้นซีสู่อีก ในราชวงค์ซีสู่จึงเกิดการต่อสู้โค่นล้มกันเองในราชวงค์เพื่อจะขึ้นมาครองบัลลังก์ แต่การต่อสู้นี้กลับทำให้เสียกำลังและความแข็งแกร่งของแคว้นซีสู่ ทำให้โดนคนเผ่านอกด่านเข้าโจมตีชิงเอาเมืองด่านชายแดนไปได้มากมายหลายเมือง จนคนในราชวงค์ที่เหลือรอดจากการต่อสู้ครั้งนั้นมีไม่มากนัก จนเซียวจวิ้นอ๋องต้องยอมสละตัวเองขึ้นปกครองแคว้นซีสู่ที่อ่อนแอ ในขณะที่แคว้นหนานเยี่ยนตีสามแคว้นจนเหลือแค่แคว้นซีสู่ที่ยังไม่มีเหตุให้ยกทัพไปยึดครอง เพราะความสัมพันธ์ในอดีตที่มีต่อกัน

แต่เพราะเผ่านอกด่านยังไม่ยอมหยุดโจมตีเพื่อจะแบ่งแยกดินแดนของแคว้นซีสู่ ทำให้เซียวจวิ้นอ๋องต้องยอมก้มหัวลดฐานะจากฮ่องเต้ครองแคว้นซีสู่ ลงมาเป็นเพียงเซียวจวิ้นอ๋อง แล้วเดินทางเข้าเมืองหลวงแคว้นหนานเยี่ยนเพื่อประกาศตัวขอเป็นขุนนางของแคว้นหนานเยี่ยน เพื่อหวังให้แคว้นหนานเยี่ยนจะคุ้มครองในฐานะประเทศใต้อาณัติ แต่ไม่ได้ร่วมเป็นแผ่นเดียวกับหนานเยี่ยน แต่ว่าพี่เยี่ยนไม่ยอมรับ ยังยื้อไว้ไม่ยอมตกลงตามข้อเสนอของเซียวจวิ้นอ๋อง ทำให้เซียวจวิ้นอ๋องต้องหาทางเส้นสายบุคคลปริศนาเพื่อลอบวางยาแล้วใช้แผนมอบตัวบีบบังคับให้พี่เยี่ยนเห็นแก่ความสัมพันธ์นี่ แต่เพราะเซียวจวิ้นอ๋องรู้สึกอดสูเกินจะรับได้ หลังวางยาพี่เยี่ยนเสร็จ เขาก้อดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย น้องอวี่เลยได้ร่างมาสิงทันทีในตอนนั้น

แม่ทัพหวงเยวี่ยมาเข้าเยี่ยมน้องอวี่พร้อมพูดจาชักชวนกึ่งบังคับให้น้องอวี่ตัดสินใจจะรวมมือกับตัวเอง ทำให้น้องอวี่รู้ว่าคนเหี้ยยังไงก้อเหี้ย แม่ทัพหวงเยวี่ยคิดจะก่อกบฎด้วยการยืมกองกำลังของแคว้นซีสู่ในการกบฎ แต่น้องอวี่กลับขอเวลาแล้วให้แม่ทัพหวงเยวี่ยหาโอกาสให้น้องได้เจอะกับพี่เยี่ยนอีกครั้ง แต่อีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ยไม่รับปาก

น้องอวี่ยังคงพยายามจะเข้าหาพี่เยี่ยน แต่หลังคืนนั้นแค่ประตูเข้าตำหนักบรรทมน้องอวี่ก้อโดนสั่งห้ามเข้าไปเหยียบ น้องอวี่ขอให้เทียนเซียงหาโอกาสที่จะได้พบกับพี่เยี่ยนให้หน่อย เทียนเซียงเลยบอกว่านับแต่คนรักของพี่เยี่ยนตายวันนั้น พี่เยี่ยนกอดร่างเขาแล้วร้องไห้คร่ำครวญสามวันสามคืน จนคนในราชสำนักคิดจะก่อกบฎกลับโดนพี่เยี่ยนจัดการล้างบางไปแทน หลังจากนั้นพี่เยี่ยนจะไปหาเขาคนนั้นที่สุสานทุกวัน น้องอวีเลยไปดักเจอะพี่เยี่ยนที่สุสาน

แต่สุสานตั้งอยู่บนที่ตั้งของหอบูชาสวรรค์ สร้างเป็นเรือนพักที่เขาอาศัยอยู่ที่หมูบ้านเถาหยวน น้องอวี่เดินเข้าเรือนน้อยหลังนั้น กลางห้องกลับเป็นหลุมศฟอดีตร่างของน้อง แถมป้ายสุสานกลับสลักชื่อพี่เยี่ยนกับน้องอวี่ไว้ด้วยกัน บนป้ายแขวนขลุ่ยหยกเลานั้น น้องอวี่เหม่อเข้าไปจับขลุ่ยนั้นขึ้นมา กลับได้ยินเสียงตวาดพี่เยี่ยนให้ปล่อยมือ น้องตกใจเลยทำขลุ่ยตกแตกเป็นสองส่วนแทน เลยโดนพี่เยี่ยนที่คุ้มคลั่งเข้าไปบีบคอหวังจะให้ตายคามือ เทียนเซียงวิ่งเข้าไปช่วยด้วยการบอกว่าสถานที่นี้ไม่ควรสังหารให้เกิดกลิ่นอายไม่เป็นมงคล พี่เยี่ยนถึงปล่อยมือพร้อมไล่น้องอวี่ออกไป

เทียนเซียงพาน้องอวี่ไปรักษาที่ถูกบีบคอช้ำจนพุดไม่ได้ หลายวันผ่านไปอย่างเงียบๆน้องอวี่คิดว่าพี่เยี่ยนจะหายโกธรแล้ว กลับเป็นมีพระราชโองการขับไล่น้องอวี่กลับแคว้นซีสู่วันนี้ทันที น้องอวี่ขอร้องเทียนเซียง เป็นครั้งสุดท้ายก่อนออกจากเมือง ด้วยการฉีกแขนเสื้อตัวเองแล้วกรีดนิ้วเขียนคำบอกรักภาษาอังกฤตที่เขาเคยสอยพี่เยี่ยนคราวนั้น เพื่อให้เทียนเซียง แอบส่งไปให้พี่เยี่ยนดู เขาจะได้รู้ว่าน้องอวี่คนเดิมกลับมาแล้ว หลังจากน้องอวี่โดนบีบบังคับลากตัวขึ้นรถม้า น้องอวี่ก้อค่อบมองหาพี่เยี่ยนที่จะขี่ม้าตามตลอดทาง

แต่เทียนเซียงพยายามยืนรอที่ริมทางที่พี่เยี่ยนจะเดินกลับจากประชุมราชสำนัก ก้อดันเจอะทหารเฝ้าตำหนักขับไล่ แถมยังเอาผ้าที่น้องอวี่เขียนโยนทิ้งลงสระจนตัวหนังสือเลือนหายอีก จนพี่เยี่ยนมาถึง เทียนเซียงก้อวิ่งเข้าไปคุกเข่า แล้วกรีดนิ้วพยายามเขียนตัวหนังสือในเศษผ้าชิ้นนั้นให้พี่เยี่ยนได้ดู แต่พี่เยี่ยนไม่ได้สนใจเพราะพี่เยี่ยนยืนคนละมุมกับคนเขียน ทหารกำลังจะลากเทียนเซียง ออกไป พี่เยี่ยนก้อฉุกใจเดินไปยืนตรงที่เทียนเซียง นั่งเขียนเลยจำได้เรียกนางมาถามว่าใครเป็นคนสอนให้เขียน นางถึงรีบบอกว่าเป็นเซียวจวิ้นอ๋องที่สอนนาง

น้องอวี่รอจนรถม้าจะถึงด่านนอกเมืองก้อทนไม่ไหวไม่อยากไปแคว้นซีสู่ เลยหนีกระโดดลงจากรถม้าจะวิ่งกลับไป แต่เจอะทหารที่คุ้มครองส่งน้องวิ่งมาตามจับตัวให้ขึ้นรถม้า ก้อดันมีกลุ่มชายชุดดำรุมจะสังหารเขาแทน ระหว่างที่จะโดนสังหารก้อมีกองกำลังของแม่ทัพเฉินกู่มาช่วยไว้ได้ทัน แม่ทัพเฉินกู่บอกว่าแม่ทัพเซีวยเหยียนคาดไว้แล้วว่าอีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ยจะต้องดักสังหารเซียวจวิ้นอ๋อง เพราะการตกลงรวมมือทำแผนกบฎล้มเหลวเลยกะฆ่าเซียวจวิ้นอ๋องปิดปาก แล้วรอฮ่องเต้แคว้นซีสู่คนใหม่ขึ้นบัลลังก์ จากนั้นมันจะเข้าไปดึงตัวฮ่องเต้แคว้นซีวู่คนใหม่มารวมมือวางแผนกบฎอีกครั้ง ตอนนี้แม่ทัพเฉินกู่ให้คนของตัวเองคุ้มครองส่งน้องอวี่กลับแคว้นจนถึงที่เลย น้องอวี่ไม่อยากไปก้อโดนจับตัวขึ้นรถม้าจนได้

ระหว่างที่นั่งรถม้าไปด้วยใจระทมทุกข์ อยู่ๆรถม้าก้อหยุดกระทันหัน น้องเลยลงมายืนงงๆ เจอะพี่เยี่ยนเฆี่ยนม้าวิ่งมาดักหน้ารถม้าน้อง น้องเดินเข้าไปหาพี่เยี่ยน พี่เยี่ยนลงม้ามาจ้องตาน้องอวี ต่างคนต่างมองหน้า น้องอวี่ร้องไห้พร่ำพูดแต่ขอโทษพี่เยี่ยน แต่พี่เยี่ยนกลับยื่นปิ่นหยกบิ่นร้าวอันนั้นให้น้องอวี่ น้องอวี่รับปิ่นหยกไว้พร้อมร้องไห้ว่าจะไม่มีวันให้พี่เยี่ยนโยนทิ้งปิ่นหยกนี้อีกเด็ดขาด

ที่ตำหนักบรรทม พี่เยี่ยนอุ้มน้องอวี่โยนลงเตียงแล้วจับมัดมือจับกดลงโทษน้องทันที น้องอวี่ได้แต่ร้องไห้ขอโทษพร้อมขอให้พี่เยี่ยนปล่อยผ้ามัดมือ เพราะน้องอวี่อยากกอดพี่เยี่ยน จนพี่เยี่ยนใจอ่อนปลดเชือกออก พร้อมต่อว่าน้องที่ฆ่าตัวตายไม่ยอมคิดว่าพี่เยี่ยนจะอยู่ยังไงต่อไป น้องอวี่ก้อร้องไห้กอดพี่เยี่ยนแล้วขอโทษ ตอนนี้เขารับปากว่าจะไม่ฆ่าตัวตายแบบซี้ซัวอีกแล้ว ปลอบใจพี่เยี่ยนจนสบายใจ หลังจากนั้นก้อโดนพี่เยี่ยนจัดหนักทั้งคืน555

เช้ามาพี่เยี่ยนตื่นขึ้นเห็นหน้าน้องก้ออดระแวงไม่ได้กลัวน้องจะหายไปอีก เลยเดินไปเดินกลับหลายรอบไม่ได้ออกไปว่าราชการสักที จนน้องอวี่งัวเงี่ยบอกว่าไปเหอะน้องจะรอพี่เยี่ยนกลับมา พี่เยี่ยนถึงจะยอมตัดใจออกไปโถงประชุม พอเสร็จราชกิจช่วงเช้าก้อวิ่งกลับมาหาน้องอวี่ทันทีเพื่อจะได้กินข้าวด้วยกันจากนั้นจึงออกว่าราชกิจต่อ จากนั้นตอนเย็นพี่เยี่ยนก้อรีบกลับมานัวเนียน้องต่อ ตอนพี่เยี่ยนอุ้มน้องลงอ่างน้ำก้อเจอะน้องอวี่ต่อว่าตอนเข้ากลับมาโดนพี่เยี่ยนถีบตกเตียงหัวฟาดโตีะจนเลือดออก ไม่พอยังโดนไล่ออกจากแคว้นหนานเยี่ยนอีก พี่เยี่ยนไร้คำพูดเลยเจอะน้องอวี่บอกว่าโดนขนาดนี้น่าจะหนีไปเลย พี่เยี่ยนตกใจรีบกระชากน้องมากอดแน่น น้องอวี่ว่าแต่ถึงพี่เยี่ยนทำแบบนั้นน้องก้อจะไม่ยอมไปไหนจะอยู่กับพี่เยี่ยนตลอดไปไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้าพี่เยี่ยนเลยจัดหนักด้วยรักทันที555 พอเช้ามาน้องอวี่ก้อยั่วพี่เยี่ยนอีกเลยโดนจัดหนักรอบเช้าต่อทันที555

ตกบ่ายน้องอวี่กลับไปที่ตำหนักที่พักรับรองแขก เพื่อค้นหาหลักฐานการติดต่อกับอีห่าแม่ทัพหวงเยวี่ย แต่ค้นกระจุยก้อยังไม่พบอะไร แต่กลับเจอะรองแม่ทัพเฉินกู่ที่มาหาเพื่อมาบอกว่าแม่ทัพเซีวยเหยียนขอนัดพบเป็นการส่วนตัว น้องอวี่รับปากแล้วก้อจะกลับตำหนักบรรทมแต่กลับเจอะทหานยามยืนเฝ้าประตู้ไม่ให้เข้าไป เทียนเซียงชวนให้น้องอวี่กลับไปพักที่ตำหนักพักรับรองแขกดีกว่า ตอนนี้หิมะตกอากาศหนาวเกรงว่าจะไข้กินก่อนได้เจอะพี่เยี่ยน แต่น้องอวี่ไม่ไปบอกว่าถ้าพี่เยี่ยนไม่เห็นเขาอยู่ที่นี้พี่เยี่ยนจะตกใจคิดว่าเขาหายไปอีก น้องอวี่นั่งรอจนมือเย็นเฉียบ พี่เยี่ยนก้อกลับมาพอดีเลยเข้าไปอุ้มถามว่าทำไมไม่เข้าไป น้องอวี่ว่าเป็นความผิดพี่เยี่ยนที่ไม่บอกทหารเฝ้ายามให้รับรู้ 

ไปถึงตำหนักพี่เยี่ยนจับน้องอวี่ห่อผ้าน่วมหนารวบเป็นก้อนบนเตียงอย่างแน่นหนาแทน555 น้องอวี่จะดิ้นออกมา พี่เยี่ยนไม่ยอมบอกให้รอจนร่างกายอุ่นขึ้นก่อน จากนั้นพี่เยี่ยนก้อนอนกอดน้องอวี่ในห่อผ้าน่วมจนหลับไปด้วยกัน 

วันรุ่งขึ้นหลังพี่เยี่ยนออกไปว่าราชกิจ น้องอวี่นั่งรถม้าไปหาอดีตแม่ทัพเซีวยเหยียนที่ยอมเกษียณอายุ ออกมาอาศัยอยู่ในจวนนอกเมืองเงียบๆ เซีวยเหยียนแค่จะเตือนให้เซียวจวิ้นอ๋องระวังหวงเยวี่ยจะลงมือกับเขาอีก แล้วก้อรู้สึกเสียใจที่ตัวเองเป็นคนวางแผนให้เซียวจวิ้นอ๋องเดินทางจากแคว้นซีสู่เพื่อมาเป็นขุนนางแคว้นหนานเยี่ยน กลับทำให้พี่เยี่ยนไม่พอใจ จนตอนนี้ทำให้ตำแหน่งของเซียวจวิ้นอ๋องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแทน แล้วให้เขารีบกลับวังไม่งั้นถ้าพี่เยี่ยนรุ้ว่าเขาติดต่อกับเซีวยเหยียน จะยิ่งทำให้โดนพี่เยี่ยนยิ่งรังเกียจหนักกว่าเดิม น้องอวี่มองเซีวยเหยียนในด้านของคนที่ดูแลส่งเสริมพี่เยี่ยนก็เข้าใจความรู้สึกนี้ ก้อเหมือนจ้าวกงกงที่ค่อยกำจัดสิ่งที่เป็นอุปสรรคให้เขา ยามน้องอวี่อันเป็นฮ่องเต้แคว้นเป่ย น้องอวี่เลยพูดปลอบใจเซีวยเหยียนว่าพี่เยี่ยนเข้าใจในความปรารถนาดีของเขา

เมื่อกลับเข้าวัง ทหารคุ้มกันกลับมาส่งน้องอวี่ที่ตำหนักรับรองแขก เลยโดนหวงเยวี่ยเข้าจับกุมเพราะเขามีหลักฐานที่เซียวจวิ้นอ๋องคิดลอบสังหารฮ่องเต้แคว้นหนานเยี่ยน แต่น้องอวี่กลับไม่กลัวที่โดนจับเข้าคุกทันที เพราะน้องอวี่อยากหาหลักฐานที่หวงเยวี่ยจะก่อกบฎ แล้วทหารที่มาส่งเขาต้องรีบไปรายงานเซีวยเหยียนให้มาช่วยแน่ๆ แต่กลายเป็นพี่เยี่ยนมาช่วยแทน หวงเยวี่ยถือโอกาสทูลความผิดของเซียวจวิ้นอ๋องเพื่อจะกำหนดโทษ แต่พี่เยี่ยนไม่สนใจฟังเดินผ่านเขาไป เพื่อจะพาน้องอวี่ออกจากคุก ตอนแรกน้องอวี่อิดออดไม่อยากออกจากคุก แต่อยากอยู่ลวงความลับหวงเยวี่ย แต่พี่เยี่ยนไม่สนพาน้องอวี่กลับตำหนักทันที(เป็นเราก้อไม่ไว้ใจอวี่อันอะ บ้างทีก้อโง่ตาใสเกิน ทำอะไรก้อบ้งพาให้คนรอบๆๆซวยตลอด) น้องอวี่ยั่วให้พี่เยี่ยลงสระน้ำเพื่ออาบน้ำชำระคราบสกปรกที่ไปนั่งนอนในคุกมา น้องอวี่ออดอ้อนอยากช่วยพี่เยี่ยนในการกำจัดหวงเยวี่ย แต่พี่เยี่ยนให้น้องอวี่ช่วยพี่เยี่ยนในด้านอื่นมากกว่า....ด้านนั่นแหละ

หวงเยวี่ยได้ข่าวว่าฮ่องเต้รับเซียวจวิ้นอ๋องกลับเข้าตำหนักบรรทม ก้อเข้าใจว่าฮ่องเต้เริ่มติดใจในตัวของเซียวจวิ้นอ๋องแล้วละมาง ลูกน้องที่ปรึกษาก้อบอกหวงเยวี่ยให้ช่วงนี้กบดานไว้ก่อนเพื่อดูทิศทางลมให้ดี แต่เป็นน้องอวี่ที่มาหาหวงเยวี่ยที่จวน แล้วมาเปรยว่าเขาไม่อยากเป็นนายบำเรอเล่นๆ แต่อยากร่วมมือในการลอบสังหารฮ่องเต้ตอนไปทำพิธีรำลึกวันตายของพ่อแม่พี่เยี่ยน โดยตัวเองจะมอบกองทัพแคว้นซีสู่ให้ยืม แต่หวงเยวี่ยทำเป็นไม่เข้าใจ น้องอวี่ก้อแกล้งพูดจบแล้วทำทีเป็นไม่สนใจกลับตำหนักไป

จากนั้นแกล้งไปอาละวาดทำลายสุสานตัวเองที่เรือนน้อยบนเนินหอบูชาสวรรค์ น้องอวี่ทำทีทะเลาะกับพี่เยี่ยนต่อหน้าทหารเฝ้ายาม น้องอวี่โวยวายว่าเขาเป็นตัวสำรองของคนในหลุมนี้สินะ น้องไม่พอใจตอนนี้อยากกลับแคว้นซีสู่แล้ว ให้พี่เยี่ยนปล่อยน้องกลับบ้านเดียวนี้ ไม่หนำใจยังกระโดดลงสระบัวไปดึงถอนรากบัวเล่นอีก แต่พี่เยี่ยนกลับบอกให้ขึ้นมาเร็วๆเข้า น้ำในสระมันเย็น  แต่น้องอวี่กลัวไม่สมบทบาทกลับลากพี่เยี่ยนลงน้ำ(แต่ที่จริงจะจับพี่เยี่ยนจูบกันใต้น้ำ) จนนั้นก้อโดนพี่เยี่ยนสั่งขังในตำหนักแทน 

ข่าวว่าเซียวจวิ้นอ๋องทะเลาะกับฮ่องเต้ก้อลือไปทั่วราชสำนัก จนแม่ทัพเฉินกู่เข้ามาเยี่ยมในตำหนัก กลับพอน้องอวี่นอนแทะเม็ดแตงอย่างสบายอารมย์แทน แม่ทัพเฉินกู่สับสนกับทาทีของเซียวจวิ้นอ๋องที่ดูคุ้มดีคุ้มร้าย ข่าวว่าเซียวจวิ้นอ๋องเป็นคนสติไม่ดีก้อลืออกมาอีก ตกค่ำน้องอวี่นอนไม่หลับเพราะไม่มีพี่เยี่ยนนอนเคียงข้าง น้องอวี่เลยหาชุดดำเพิ่อจะหาทางปีนเตียงพี่เยี่ยนด้วยการลอบเข้าตำหนักบรรทม แต่กะลังจะปีนออก พี่เยี่ยนกลับปีนเข้ามาหาน้องอวี่แทน แถมยังต่อว่าน้อง ทำไมถึงโดดสระบัวเย็นๆ ไม่รู้หรือว่าพี่เยี่ยนปวดใจนะ น้องอวี่เลยบอกว่าเพื่อนความสมจริงไง แถมตอนนี้ยังได้ฟิวลักลอบเป็นชู้ดีเหลือเกิน เลยชวนพี่เยี่ยนทำให้สมบทบาทต่อบนเตียง

น้องอวี่แกล้งบ้าได้หลายวันจนหวงเยวี่ยก้อสารตอบตกลงกลับมา วันนี้เป็นวันสักการะบรรพบุรุษ พี่เยี่ยนจึงเดินทางไปแต่เช้า แม้กระทั้งเทียนเซียงก้อโดนใช้ให้ไปช่วยงานในพิธี ทิ้งน้องอวี่ให้อยู่ในตำหนักอย่างโดดเดียว แต่ไม่นานกลับมีทหารของหวงเยวี่ยเข้ามาบังคับให้น้องอวี่ ให้ใส่ชุดปลอมเป็นองค์รักษ์ไปเข้าร่วมพิธีด้วย หวงเยวี่ยจัดการสับเปลี่ยนทหารในเส้นทางด้านตะวันตกเป็นคนของตัวเอง รอให้พี่เยี่ยนเดินทางผ่านก็จะลงมือจัดการทันที น้องอวี่โดนพามาหาหวงเยวี่ย(ที่จริงกะให้น้องอวี่เป็นแพะรับบาปถ้าแผนการณ์สำเร็จ) ระหว่างนั้นก็มีชายชุดดำเข้าประจำที่ ก็ถึงเวลาพี่เยี่ยนถือเครื่องเซ่นไหว้เดินมา แต่ฉับพลันพี่เยี่ยนหันไปมองเห็นน้องอวี่ หวงเยวี่ยเลยสั่งให้ทุกคนลงมือล้อมพี่เยี่ยนที่ไร้อาวุธ แต่น้องอวี่ดันเสนอตัวเป็นคนลงมือ ขอกริซจากหวงเยวี่ยเพื่อเดินไปหาพี่เยี่ยน น้องอวี่แกล้งพูดเพ้อเรื่องพี่เยี่ยนไม่รักเขา ขณะกำลังจะเดินไปถึงครึ่งทาง หวงเยวี่ยสังเกตุเห็นความผิดปกติเลยดึงตัวน้องอวี่กับกริซคืนมา

จากนั้นหวงเยวี่ยสั่งลูกน้องตัวเองลงมือกับพี่เยี่ยน แต่พี่เยี่ยนชักกระบี่จากถาดเครื่องเซ่นเข้าต่อสู้ทันที น้องอวี่รีบวิ่งหนีออกห่างพร้อมตะโกนว่าคุ้มครองฝ่าบาท ลูกน้องของแม่ทัพเฉินกู่ก้อเข้าโจมตีคนของหวงเยวี่ย รวมทั้งคนจากแคว้นซีสู่ของน้องอวี่ก้อหันกลับมาโจมตีคนฝ่ายหวงเยวี่ย ทหานฝ่ายของหวงเยวี่ยเริ่มแตกตื่นที่โดนตลบหลัง น้องอวี่วิ่งหนีออกจากวงทหารที่ตีกันอยู่ เพราะถ้าเขายังอยู่พี่เยี่ยนจะไม่กล้าลงมือ แต่ระหว่างจะวิ่งหนีไปกลับเจอะหวงเยวี่ยวิ่งเข้ามะตะครุบตัวไว้ พร้อมเอากริซแทงขาน้อง แล้วจับน้องอวี่เป็นตัวประกัน พี่เยี่ยนที่วิ่งตามหลังตะโกนให้ปล่อยตัวน้องอวี่ แต่หวงเยวี่ยลากน้องอวี่หาทางหนีลงเขาจนไปถึงริมผาบริเวณที่ตั้งหอบูชาสวรรค์แคว้นเป่ย 

พี่เยี่ยนตามไปถึง แต่หวงเยวี่ยสั่งให้พี่เยี่ยนวางกระบี่แล้วคลานมาขอร้องเขา ไม่งั้นเขาจะแทงท้องน้องอวี่ แต่น้องอวี่กลับเดินใไปห้โดนแทง แล้วดันหวงเยวี่ยให้ตกผาลงไปทั้งคู่ พี่เยี่ยนตกใจกระโดดลงผาตามน้องอวี่ลงมา ที่ผานี้น้องอวี่เคยตกมาแล้วกับชายเสียสติ จึงรู้ว่ามีชะโงกผาอยู่ พอตกลงมาก้อพยายามยั้งตัวไว้ ส่วนหวงเยวี่ยกลิ้งไปเกือบตกผา ส่วนพี่เยี่ยนก้อลงมาถึงชะโงกผาพอดีก้อรีบไปหาน้องอวี่ เลยเจอะหวงเยวี่ยวิ่งจะเอากริวมาแทงหลัง แต่เจอะพี่เยี่ยนให้แขนรับแล้วจัดการหันเข้าตัวหวงเยวี่ยแล้วแทงกริซใส่อกเขาแทน หวงเยวี่ยหมดหนทางเลยยอมกระโดดลงผาตายดีกว่าโดนจับตัวไปลงโทษ

ฝ่ายพี่เยี่ยนหันกลับไปดูน้องอวี่ ก็เห็นขาและท้องน้องอวี่เลือดไหลแดงฉานไปทั้งตัว พี่เยี่ยนก้อรีบฉีกเสื้อผ้าตัวเองมารัดแผลห้ามเลือดทั้งที่ตัวสั่นสะท้าน น้องอวี่ก้อพูดปลอบใจว่าเขาไม่เป็นอะไร เขารู้ตัวดี เลยพยายามพูดเอาใจพี่เยี่ยนให้หายหวาดกลัว จนน้องอวี่ต้องเอาใจด้วยการจูบปากเพื่อให้พี่เยี่ยนรู้ว่าน้องยังไหวไม่ได้เป็นอะไรมาก

หลังเหตุการณ์นี้พี่เยี่ยนก้อจัดการล้างบางพรรคพวกของหวงเยวี่ย ส่วนน้องอวี่โดนสั่งให้อยู่ในตำหนักห้ามเดิน แม่ทัพเฉินกู่โดนสั่งให้ขุดบ่อปลาหน้าตำหนักบรรทม โทษฐานเขามาแย่งอุ้มน้องอวี่จากมือพี่เยี่ยน(ทั้งที่เฉินเกอตั้งใจดีจะช่วยอุ้มน้องอวี่แทนพี่เยี่ยน เพราะเห็นพี่เยี่ยนแขนเจ็บ555) ส่วนน้องอวี่ก้อเจอะพี่เยี่ยนงอน น้องพยายามง้อพี่มาหลายวันแล้วก็ยังไม่สำเร็จ เลยไปปรึกษาเฉินเกอหาวิธีง้อแฟนหนุ่มด่วน เฉินเกอแนะให้ทำในสิ่งแฟนอยากทำแต่ไม่เคยได้ทำสิ....น้องอวี่ปิ้งไอเดียทันที

พี่เยี่ยนที่ว่าราชการก้อเจอะฎีกาจากชนเผ่าหน้าด่าน ทีได้ข่าวว่าฮ่องเต้แคว้นซีสู่มาพึ่งบารมีที่หนานเยี่ยน เลยประกาศให้ฮ่องเต้หนานเยี่ยนส่งฮ่องเต้แคว้นซีสู่กลับแคว้นซีสู่โดยเร็ว ไม่งั้นพวกชนเผ่านอกด่านจะรวมตัวโจมตีเขตแดนแคว้นหนานเยี่ยน แต่พี่เยี่ยนกลับประกาศสงครามกับชนนอกเผ่าแทน ขุนนางต่างกังวลว่าต้องเสียเวลาเดินทัพอ้อมแคว้นเยี่ยนในการทำศึกกับชนเผ่านอกด่าน พี่เยี่ยนบอกไม่ต้องอ้อม ยกทัพตรงทะลุแคว้นเลย เพราะเดียวจะแต่งงานเชื่อมแคว้นซีสู่ละ ขุนนางงงๆว่าองค์หญิงองค์ไหนในแคว้นซีสู่จะได้แต่งเข้าหนานเยี่ยนละ

คืนนี้พี่เยี่ยนเข้าไปหาน้องอวี่เหมือนเคย แต่ในห้องนอนกลับดับเทียน เดินเข้าไปก้อพบว่าน้องอวี่นอนแต่งกายบางเบาแถมโดนมัดมือด้วยผ้าไหมแดง นอนรอพี่เยี่ยนมาจับกิน แต่ปรากฎว่าพี่เยี่ยนจับน้องอวี่ยัดห่อผ้าน่วมแทน น้องอวี่รีบชวนพี่เยี่ยนหาไรดีๆทำ แต่เป็นพี่เยี่ยนที่โมโหบอกว่าก่อนหน้านี้เขาฝันเห็นน้องอวี่เอากระบี่ปาดคอเลือดสาดตายทุกคืน ตอนนี้เปลี่ยนเป็นฝันเห็นน้องอวี่กระโดดตกผาตายทุกคืนแทน น้องอวี่ได้ฟังก้อร้องไห้เสียใจพร้อมสัญญาว่าต่อจากนี้จะให้พี่เยี่ยนฝันเห็นแต่เขามีความสุขให้ได้ พร้อมเรียกพี่เยี่ยนว่าท่านพี่....เท่านั้นละ เลยเจอะพี่เยี่ยนจัดหนักทันที โดนเฉพาะยามน้องอวี่เรียกพี่เยี่ยนว่าสามี...พี่เยี่ยนก้อเอ่ยว่าเรามาแต่งงานกันเถอะ

วันรุ่งขึ้นฮ่องเต้ประกาศกลางโถงประชุมว่าจะแต่งงานเพื่อเชื่อมสองแคว้นเป็นหนึ่งเดียวกับฮ่องเต้แคว้นซีสู่ ทำเอาขุนนางตกใจกันทั่วหน้า ครึ่งเดือนต่อมาก้อมีงานฉลองสมรสระหว่างฮ่องเต้ของสองแคว้น...สรุปว่าฮ่องเต้ทั้งสองต่างอยู่รวมกันยังมีความสุขตลอดไป

ภาคเสริมความทะลุมิติไปๆมาๆของน้องอวี่555

มีวันหนึ่งน้องอวี่อันตื่นมาจะคว้าตัวพี่เยี่ยนมากอด แต่กลิ้งไปกลิ้งมาก้อไม่เจอะร่างพี่เยี่ยนสะที ปรากฎว่าน้องอวี่อันกลับมาอยู่ในโลกปัจจุบันสะงั้น ก็พอดีพ่อบ้านจ้าวมาตามปลุกน้องอวี่ให้ตื่นไปทำงาน น้องอวี่หันไปมองก็เห็นร่างจ้าวกงกงในคราบพ่อบ้านประจำคฤหาสน์หลังเดิมที่น้องเคยอยู่นะเอง น้องอวี่รีบหยิบโทรศัพท์มาเช็ควันที่ ปรากฎว่าวันนี้เป็นวันถัดจากวันที่เขาฆ่าตัวตาย น้องอวี่เริ่มร้อนใจพยายามตามหาพี่เยี่ยนว่าเขาจะทะลุมิติมาอยู่ในโลกนี้ด้วยรึป่าว

น้องอวี่กลับเข้าบริษัทพบว่าเลขาประจำตัวคือคนที่เหมือนหงซิ่วทุกอย่างทั้งหน้าตายันชื่อเรียก น้องอวี่โทรหาแผนกบุคคลให้เพิ่มเงินเดือนหงซิ่วสามเท่า ทั้งที่หงซิ่วเงินเดือนสูงอยู่แล้ว น้องอวี่ถามหาหยางหลิ่วอันปรากฎว่าก้อมีตัวตนเป็นหัวหน้าแผนกตรวจสอบของเขานะเอง น้องอวี่รีบไปหาเขาทันทีแถมยังไปขึ้นเงินเดือนให้อีกสามเดือนอีกคน555 ระหว่างนั้นน้องอวี่ก้อจะถามทุกคนว่ารู้จักเยี่ยนเหอชิงไหม แต่ยังไม่มีใครรู้จักพี่เยี่ยนเลย

จู่ๆมือถือก็ดังขึ้นคนโทรมาคือเซียวผิงหยางที่เป็นน้องสาวของเขา โทรมาขอยืมรถไปรับหย่งหนิงแฟนสาวที่ไปเรียนพิณกับเสี่ยวเฟิ่งเยวี่ยที่มหาลัย น้องอวี่เลยถามเซียวผิงหยางรู้จักพี่เยี่ยนไหม สรุปไม่มีคนรู้จักสักคน หยางหลิ่วอันมารอรับเสี่ยวเฟิ่งเยวี่ยทีเพิ่งเลิกสอนพอดี เพื่อมาบอกแฟนว่าเขาได้ขึ้นเงินเดือนเลยจะพาแฟนไปกินฉลอง

ตกเย็นหงซิ่วโทรมาตามให้น้องอวี่อย่าลืมนัดกับเพื่อนเขาหลี่อู๋ติ้ง น้องอวี่เลยหยั่งเชิงถามถึงเซี่ยฉุยกุย ซึ่งก้อมีตัวตนจริง เป็นเด็กที่น้องอวี่เคยฝากฝั่งให้หลี่อู๋ติ้งช่วยดูแลหน่อย เพราะเซี่ยฉุยกุยไม่ยอมเรียนต่อจะเข้าเป็นทหารให้ได้ เขาเลยฝากให้หลี่อู๋ติ้งซึ่งเป็นผู้บังคับการของหน่วยทหารหน่วยหนึ่งช่วยดูแลเซี่ยฉุนกุย ดูท่าหลี่อู๋ติ้งจะชอบพอเอ็นดูเซี่ยฉุยกุยไม่น้อย เพราะเซี่ยฉุยกุยคิดเดินตามรอยหลี่อู๋ติ้งที่เป็นทหาร ไม่สนใจว่าญาติพี่น้องจะคัดค้านยังไงก็ตาม ทำให้หลี่อู๋ติ้งประทับใจเด็กน้อยคนนี้มาก ความสัมพันธ์ทั้งคู่ดูเหมือนคุ้นเคยกันมาเนิ่นนาน ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกันแท้ๆ

วันรุ่งขึ้น น้องอวี่ไปบริษัทแต่กลับเดินชนคนกระเด็นไปหลายรอบตั้งแต่สาวสวยยันหนุ่มหล่อไปจนถึงแนวชายมาเฟีย จนน้องอวี่รำคาญมาก จนเดินชนคนกระเด็นรอบที่ห้า แถมตอนนี้คนนั้นยังนอนสลบกับพื้นอยู่อีก น้องอวี่ที่หงุดหงิดสะสมมานานจนอารมย์เสีย เดินไปดึงคนนั้นให้ลุกมากลับเป็นพี่เยี่ยน

ที่โรงพยาบาล หมอจางไป่ซู่เพื่อนรัก เป็นคนตรวจอาการพี่เยี่ยน ว่าจากผลตรวจไม่มีอะไรผิดปกติ แต่คนกลับยังไม่ฟื้น คงได้แต่ต้องรอให้เขาฟื้นมาเอง ก็พอดีหงซิ่วไปตรวจสอบประวัติมา พี่เยี่ยนในชาตินี้ก็ชื่อเยี่ยนเหอชิงเหมือนเดิม แต่ครอบครัวลำบากเพราะพ่อพี่เยี่ยนบริหารบริษัทผิดพลาดจนล้มละลาย ไม่พอดันไปกู้ยืมนอกระบบแล้วไม่มีเงินจ่ายหนี้เลยพาครอบครัวหนีออกนอกประเทศเพื่อหนีเจ้าหนี้ แต่ทิ้งพี่เยี่ยนไว้ในประเทศคนเดียว พี่เยี่ยนเลยต้องทุ่มเททำงานเพื่อชดใช้หนี้ของครอบครัว ที่สำคัญบริษัทของน้องอวี่ไปช้อนซื้อบริษัทของพี่เยี่ยนมาด้วย เซิงหลินมารับจางไป๋ซู่สามีกลับบ้าน ทิ้งน้องอวี่เฝ้าไข้คนเดียว ซักพักพยาบาลก็วิ่งมาบอกน้องอวี่ว่าพี่เยี่ยนฟื้นแล้ว แต่ท่าทางจะอาการไม่ดีเท่าไร เพราะบอกว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้แคว้นหนานเยี่ยน 

น้องอวี่รีบวิ่งไปหาพี่เยี่ยนทันที พี่เยี่ยนดูงงกับเสื้อผ้ายุคสมัยใหม่ น้องอวี่เลยแกล้งอำพี่เยี่ยน บอกว่าพ่อพี่เยี่ยนขายตัวพี่ให้เขาแล้ว ตอนนี้พี่เยี่ยนเป็นชายบำเรอของน้องอวี่ ว่าแล้วก้อจูงพี่เยี่ยนกลับบ้านตัวเอง จากนั้นก้อสอนพี่เยี่ยนให้รู้จักการใช้ชีวิตในยุคสมัยใหม่ ตั้งแต่เข้าห้องน้ำจนการใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ แต่การชดใช้หนี้ด้วยร่างกายนั้นพี่เยี่ยนไม่เคยพลาดสักครั้งจนวันรุ่งขึ้นน้องอวี่ต้องลางานครึ่งเช้า555

น้องอวี่สั่งมือถือใหม่ให้พี่เยี่ยน แล้วสอนให้ใช้วีดีโอคอล เพื่อเวลาต้องแยกกันชั่วคราวแล้วพี่เยี่ยนจะได้ไม่เครียดที่ต้องอยู่ห่างน้องอวี่ จากนั้นก็ขัยรถพาพี่เยี่ยนไปบริาัทด้วย แต่ให้พี่เยี่ยนรออยู่ในห้องทำงานของน้อง ส่วนตัวเองไปเข้าห้องประชุมแทน จนเสร็จแล้วก็เห็นพี่เยี่ยนทำหน้าเซ็งที่ตัวเองว่างงาน แต่ตัวน้องอวี่วุ่นวายประชุมไปมา น้องอวี่เลยจะงานให้เหมาะกับพี่เยี่ยน จนเห็นว่าตระกูลตัวเองมีกิจการสนามม้าด้วย แต่เป็นสนามม้าวีไอพี่ไว้บริการเพื่อนๆหรือคนกันเองเท่านั้น น้องอวี่เลยให้หงซิ่งจัดการหาตำแหน่งให้พี่เยี่ยนลงทันที แล้วน้องก็พาพี่เยี่ยนไปสนามม้าทันที

พี่เยี่ยนโดนเจ้าหน้าที่ดูแลสนามม้าดูถูกที่พี่เยี่ยนไม่มีข้อมูลประวัติอะไร แต่เจอะพี่เยี่ยนปราบม้าพยศเท่านั้นก้อยอมลงให้ แถมมารู้ที่หลังว่าพี่เยี่ยนเป็นคนสนิทของประธานบริษัทอีกต่างหาก

วั้นหนึ่งเฉินเกอที่เป็นเพื่อนสนิทของน้องอวี่ขอพาเพื่อนกลุ่มของตัวเองไปใช้บริการสนามม้าของน้องอวี่ ซึ่งน้องอวี่ก้อไม่ได้ปฎิเศธเห็นแก่ความเป็นเพื่อน 

ส่วน้องอวี่วุ่นวานในงานโปรเจคหนึ่งที่ต้องดิวงานกับฝ่ายรัฐบาล แถมคนที่มีสิทธิ์ตัดสินใจดันเป็นฉินอวี้อีก น้องอวี่ตามผู้ช่วยมาใช้งาน กลับได้เด็กใหม่ชื่อลู่ลู่เหรินเจียมาช่วยจัดการแทน แต่น้องอวี่รู้สึกไม่ถูกชาตะ แถมชอบส่งข้อความคลุมเครือมาให้เขาอีก

ในฝั่งสนามม้า พี่เยี่ยนดันหล่อเกินไปทะลุเข้าตาเด็กหนุ่มลูกเศรษฐีใหม่เข้า เลยเข้าไปตอแหยจะให้พี่เยี่ยนมาบริการดูแลรับใช้ตัวเอง แต่พี่เยี่ยนไม่สนใจ จนคนดูแลสนามม้าไม่รู้จะทำไง พอดีน้องอวี่มา เลยจับพี่เยี่ยนจูบโชว์แล้วบอกพี่เยี่ยนเป็นคนของเขา แก็งค์ลูกเศรษฐีเลยวงแตก

ลู่เหรินเจียแอบวางแผนจะจับน้องอวี่ อุดสาแฝงตัวไปใกล้ชิดน้องอวี่ได้แล้ว แต่กลับไม่ได้รับความไว้ใจเท่าไร

หงซิ่วโทรมาบอกข่าวร้ายว่าโครงการที่เจรจาโดนยกเลิกไปแล้วเพราะติว่าน้องอวี่ดูเด็กไป และฉินอวี่โดนย้ายตำแหน่งที่รับผิดชอบโครงการนี้ ตอนนี้บริษัทคู่แข่งของหวงเยวียมาเป็นมือที่สามเข้ามาแทรก  แต่ว่ามีคนช่วยเรื่องนี้ ถ้ายอกตกลงตามเงื่อนไขของเซวียเหยียน คือต้องไปดวนสุราไม่เมาไม่เลิกลา 

วันต่อมาน้องอวี่บอกพี่เยี่ยนคืนนี้ไม่ต้องรอ เพราะน้องติดงานเลี้ยงเย็นนี้ หงซิ่วจัดการเรื่องเอกสารไว้สำหรับใช้ในงานเลี้ยง แต่หงซิ่วเป็นสาวไม่ควรโดนมอมเหล้า เลยหาคนดื่มเหล้าเก่งมาสักคนไว้ต่อกรกับเซวียเหยียนคืนนี้ ลู่เหรินเจียอาสามาช่วยดื่ม แต่พอถึงงานเลี่ยงลู่เหรินเจียกลับทำตัวเมินเฉยไม่ยอมช่วนรับสุราดื่มแทนน้องอวี่ ปรากฎน้องอวี่เมามาก หงวิ่วมองไม่พอใจลู่เหรินเจียแต่เขากลับบอกว่าไม่รู้ว่าจะรับสุราแทนยังไงแล้วขอโทษหงซิ่ง ตอนนี้เขาขอตัวพาน้องอวี่กลับบ้านก่อน หงซิ่วรู้สึกไม่ไว้ใจแอบโทรหาคนขับรถว่าถ้าส่งน้องอวี่ถึงที่ให้โทรหาตัวเองด้วย

บนรถลู่เหรินเจียกลับบอกให้คนขัยรถไปส่งที่โรงแรมแทน แล้วประคองน้องอวี่เข้าห้อง แต่คนขับรถรีบโทรหาหงซิ่วทันที

ในห้องลู่เหรินเจียประคองน้องอวี่ลงเตียงแล้วถอดเสื้อไปถ่ายวีดีไอไป ก็พอดีน้องอวี่งัวเงียร้องหาพี่เยี่ยนแถมจะร้องเพลงอีก แถมเริ่มสร่างเห็นหน้าว่าไม่ใช่พี่เยี่ยนเริ่มจะโวยวาย ลู่เหรินเจียเลยปรับมุมมือถือแล้วจัดการจะรวบรัดจัดการน้องอวี่ ประตูก้อเปิดออก พร้อมโดนฝ่ามือหงซิ่วรัวตบหน้า พร้อมแจ้งให้เขาเตรียมตัวรับหมายศาลพรุ่งนี้ จากนั้นหงซิ่วแบกน้องอวี่ลงมาให้คนขับรถส่งน้องอวี่อันกลับบ้าน

คนขับรถมาส่งน้องอวี่ถึงหน้าบ้าน พี่เยี่ยนลงไปรับแล้วแบกน้องอวี่เข้าบ้าน น้องเยี่ยนเมามายแล้วเล่าถึงบรรดาเมียๆๆพี่เยี่ยนในนิยายฉบับดั้งเดิม จนพี่เยี่ยมหน้าเริ่มหงิก กว่าน้องอวี่จะรู้ตัวเลยเสแสร้งทำเป็นเมามายไม่รู้เรื่องต่อ พี่เยี่ยนเลยจับจูบจนกว่าน้องอวี่จะได้สติ แล้วบอกคืนนี้น้องอวี่ต้องชดใช้ด้วยร่างกายตามจำนวนชื่อที่น้องอวี่พูดมา555 แต่สุดท้ายพี่เยี่ยนยังปราณีลงโทษสถานเบาแทน

น้องอวี้ตื่นมาตอนเช้า กลับพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่เตียงบรรทม ข้างกายมีพี่เยี่ยนนอนเคียงข้างอยู่ น้องอวี่ก้อรู้ว่าตัวเองกลับมาอยู่หนานเยี่ยน เลยซุกตัวเข้าในอ้อมกอดพี่เยี่ยน พร้อมเริ่มคุยว่าเรื่องเล่านั้นเป็นเพราะสวรรค์สงสารพวกเขาที่ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างทุกข์ยากใช่ไหม จึงได้ส่งพวกเขาให้ไปอยู่ในชาติที่ดี เพื่อจะได้มีชีวิตที่ดีใช่ไหม พี่เยี่ยนก็คิดว่าใช่ เหมือนพวกเขาสองคนที่สวรรค์เมตตาจึงส่งพวกเขาให้มาพบกันเช่นนี้

ภาคเสริมน้องอวี่ยอมหัดขี่ม้า...แล้วนะ

เซี่ยวอวี่อันที่เก่งทุกอย่างแต่กลับขี่ม้าไม่เป็น แต่ไม่เคยเป็นปมด้อยแต่ยังใด เพราะเขาจะขี่ม้าตัวเดียวกันกับพี่เยี่ยนจนชินกับความสะดวกสบายนี้ ในแคว้นหนานเยี่ยนพอถึงฟดูใบไม้ร่วงมักจะจัดกิจกรรมขี่ม้าล่าสัตว์เป็นประจำ ปีนี้ก้อเช่นกัน ที่น้องอวี่ที่เตรียมจะขึ้นม้าตัวเดียวกับพี่เยี่ยน ระหว่างนั้นเฉินเกอยิงธนูใส่พุ่มไม้เพื่อล่ากระต่าย แต่กระต่ายกลับวิ่งหนีออกมา ทำให้พี่เยี่ยนเฆี่ยนม้าแล้วยิงธนูใส่กระต่ายตายทันที น้องอวี่ถึงกลับตะลึงในความเท่ของพี่เยี่ยน เฉินเกอเลยมาแดกว่าเห็นแล้วใช่ไหมว่าพี่เยี่ยนอะแชมป์ยิงธนูล่าสัตว์ของแคว้นหนานเยี่ยนเชียวนะ ตั้งแต่มีน้องอวี่ที่ขี้ม้าไม่เป็นเลยต้องไปนั่งร่วมม้ากับพี่เยี่ยนประจำ เลยทำให้นับแต่นั้นพี่เยี่ยนเลยไม่ได้ลงมือล่าสัตว์อีกเลย คืนนั้นน้องอวี่เลยบอกพี่เยี่ยนว่าจะไม่ขี่ม้าตัวเดียวกะพี่เยี่ยนละ เพราะท่าพี่เยี่ยนยิงธนูตอนล่าสัตว์เท่มา....ก น้องเลยอยากให้พี่เยี่ยนสอนการขี่ม้าให้หน่อย พี่เยี่ยนเลยให้น้องอวี่เริ่มหัดจากการนั่งคล่อมขี่พี่เยี่ยนไปก่อน สรุปเช้ามาน้องอวี่ก้นระบมเลื่อนการเรียนขี่ม้าไปก่อน555

หลายวันต่อ พี่เยี่ยนพอมีเวลาจะน้องอวี่ไปหัดขี่ม้าที่ตีนเขา แต่ยังไม่คืบหน้าเท่าไร น้องอวี่เลยไปให้เฉินเกอมาสอน แต่เฉินเกอสอนแบบแมนๆตบสะโพกม้าให้วิ่งเตลิดเพื่อให้น้องอวี่หัดบังคับจัดการบังคับม้าเอง สรุปน้องอวี่ตกม้าไปหลายรอบจนก้นช้ำ ตกค่ำพี่เยี่ยนดูสภาพก้นที่ช้ำไปหมดจนอดร่วมอภิรมย์ ก้อโมโหเฉินเกอมาก น้องอวี่พยายามปลอบพี่เยี่ยนว่าอีกไม่นานก็หายแล้ว และสัญญาคราวหลังจะระวังตัวเองไม่ให้บาดเจ็บแบบนี้อีก พี่เยี่ยนได้แต่จนใจนอนกอดน้องอวี่หลับไป

ถึงวันสุดท้ายของฤดูกาลล้าสัตว์ น้องอวี่พอขี่ม้าได้แล้ว ก็ให้พี่เยี่ยนออกไปล่าสัตว์คนเดียว ตัวเองขี่ม้าเล่นแถวลานที่พัก มีเฉินเกอค่อยดูแลรักาาความปลอดภัย ปรากฎว่าหลังแยกย้ายไปล่าสัตว์ พี่เยี่ยนล่าเสือขาวได้แต่ก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน พี่เยี่ยนจะสั่งให้หมอหลวงห้ามบอกน้องอวี่ แต่น้องอวี่เดินเข้ามาแล้วแถมยังโมโหมากสั่งให้พี่เยี่ยนนอนพักในตำหนักบรรทม ส่วนตัวเองไปนอนตำหนักรับรองแทน กลางคืนน้องอวี่ข่มตายังไงก้อไม่หลับสุดท้ายเลยกะจะแอบย่องไปตำหนักบรรทมไปนอนกับพี่เยี่ยน แต่พอเดินเข้าไปกลับได้ยินเสียงเทียนเซียงกะลังรายงานให้พี่เยี่ยนฟังว่าวันนี้เขาทำอะไรไปบ้างแทน

น้องอวี่ให้เทียงเซียงออกไปหวังจะพูดคุยกับพี่เยี่ยน กลับพบพี่เยี่ยนเอาแต่นั่งตรวจฎีกา แถมเตียงยังเย็นเฉียบอยู่เลบล้มตัวลงนอนเพื่ออุ่นเตียงให้ พี่เยี่ยนลงมานอนกอดน้องอวี่พร้อมสัญญาว่าการบาดเจ็บเช่นนี้ไม่มีในคราวหน้าแล้ว น้องอวี่เลยบอกว่าเขาไม่ได้โกธรพี่เยี่ยน แต่เขาโกธรตัวเองที่อดีตไม่เคยดูแลร่างกายตัวเองให้ดี เลยทำให้พี่เยี่ยนปวดใจตลอดมา ตอนนี้เขาเข้าใจความรู้สึกพี่เยี่ยนตอนเห็นเขาบาดเจ็บหรือตายละ จากนั้นน้องอวี่ก้อปลอบใจด้วยการจูบลงบนบาดแผลพี่เยี่ยนทุกจุดจนไฟพี่่เยียนลุกโชนเลยจัดหนักจัดเต็มน้องอวี่ไปอีกคืน

ภาคเสริมของหลี่อู๋ติ้งในเส้นเนื้อเรืองนิยายฉบับดั้งเดิม

หลี่อู๋ติ้งหลังแปรพักตร์ไปเข้าร่วมทัพหนานเยี่ยนและกลายเป็นมือขวาพี่เยี่ยน แล้วรบชนะจนรวมสี่แคว้นเป็นหนึ่งเดียวได้ เขาก้อได้ซื้อจวนร้างแห่งหนึ่งในเมืองหลวง ซึ่งก้อคือจวนของตระกูลเซี่ย หลี่อู๋ติ้งจัดการให้คนมาซ่อมแซมจวน พร้อมกับทำพิธีฝั่งศฟของคนในตระกูลเซี่ยทั้งหมดไว้ใต้จวนแห่งนี้ หลังจวนซ่อมแซมเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่เขากลับไม่เคยเข้ามาอยู่อาศัยในจวนนี้เลย หลี่อู๋ติ้งไม่เคยแต่งงานหรือมีเมีย ในวัยสี่สิบห้าปีเขาก็จากไปด้วยโรคร้าย

ภาคเสริมของตัวละครต่างๆในนิยายฉบับดั้งเดิม

พี่เยี่ยนเหอชิง

หลังพี่เยี่ยนถล่มแคว้นเป่ยแล้วปาปิ่นหยกจนแตกกระจายลงแล้ว ก้อใช้ชีวิตในสนามรบอย่างบ้าคลั่ง หวังจะตายในหน้าที่ แต่ทำยังไรเขาก้อไม่ตาย...สู้รบจนเซ็งตัวเองว่างั้น

เสี่ยวเฟิงเยวี่ย

เสี่ยวเฟิงเยวี่ยหลังได้รู้ข่าวว่าหยางหลิ่วอันคนรักตายเพราะคุ้มครองฮ่องเต้แคว้นเป่ย เสี่ยวเฟิงเยวี่ยนั่งดีดพิณใต้ต้นหยางหลิ่วที่ลานเรือน เขานั่งดีดพิณดีดจนสายพิณขาดสะบั้นจึงเลิกดีด จากนั้นวันต่อมาเขาก็ผูกคอตายเป็นอันจบสิ้นชีวิตนี้

พี่เยี่ยนเหอชิงกับเซียวอวี่อันตัวตนในโลกปัจุบัน

เซียวอวี่อันอีกคนที่ตื่นขึ้นมางงๆพบผู้ชายนอนเปลือยกายอยู่ข้างๆแถมสภาพเขาและชายคนนั้นฟ้องว่ามะเคืนพวกเขาทั้งสองนั้นคงสนุกสุดเหวี่ยงกันขนาดไหน รู้สึกได้จากร่างกายตัวเองที่ร้าวระบม พี่เยี่ยนตัวจริงอีกคนก้อฟื้นขึ้นมาแล้ว เซียวอวี่อันจึงออกปากไปว่าเขาจะรับผิดชอบเซียวอวี่อันคนนี้เอง

เรื่องนี้มีทำเป็นการตูนด้วย ภาพสวยมาก และมีเพจไทยใจดีแปลไทยให้ได้อ่านฟรี ซึ่งต้องขอบคุณ 

viruskei 

มากๆ ที่เขาเสียสละเวลามาแปลการตูนให้พวกเราได้อ่านฟรีๆตั้งหลายเรื่อง เรื่องนี้ภาคการตูนยังไม่จบนะ คุณviruskei เขาแปลไว้จนทันกับที่จีนลงตอนล่าสุดนะ (ติดตามตอนล่าสุดได้จากtwitterของคุณ@viruskei ได้เลยจ้า)

 ใครอยากอ่านแบบการตูนภาพสวยๆ ได้เห็นพี่เยี่ยนหล่อวัวตายควายล้ม ก็ให้ไปโหลดมาดูกันที่เพจนี้นะ  https://privatter.net/p/5122867