เมื่อผมทะลุมิติไปเป็นตัวร้ายเลยต้องใช้ความเกรียนเพื่อเอาตัวรอด…ชื่อนิยายยาวมาก แต่ไม่ดร่าม่าสักนิด

 #เมื่อผมทะลุมิติไปเป็นตัวร้ายเลยต้องใช้ความเกรียนเพื่อเอาตัวรอด

นิยายวายแนวทะลุมิติ เนื้อเรื่องเบาๆไม่ดร่าม่า ขายความน่ารักของซูหวานอี้ทั้งเรื่อง นายเอกที่ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย เพื่อมาสวมบทบาทเป็นลูกเลี้ยงของมหาเศรษฐี ตามบทตัวประกอบที่โชคดีจากเป็นเด็กกำพร้า ก็ถูกรับมาเลี้ยงดูอุ้มชูยังดีในครอบครัวคนรวย แต่วอนตายหลังพบว่าตัวเองตอนบรรลุนิติภาวะ พ่อแม่ทำเรื่องย้ายออกจากสำเนาทะเบียนบ้าน เลยกลัวตัวเองจะตกอัพกลับไปเป็นคนไม่มีอะไร เลยหาเรื่องจะทำร้ายเหล่าลูกๆที่แท้จริงของพ่อแม่ โดยเฉพาะพี่ใหญ่ซูฉือที่เป็นประธานกรรมการบริษัท

ซูหวายอี้ยังโชคดีที่มาทันตอนที่ตัวละครนี้ยังไม่ทันลงมือ แค่ถอดกางเกงมุดใต้เตียงพี่ใหญ่ซูฉือเท่านั้น555 ซูหวายอี้รู้เรื่องในนิยายดี เลยกะจะเลี่ยงความซวยวอนตาย ด้วยการเกาะขาพี่ใหญ่แล้วเป็นปลาเค็มนอนเสวยสุขในบ้านหลังใหญ่แทน เพราะที่จริงพ่อกะแม่เอาชื่อเขาออกจากทะเบียนบ้านแล้ว หลังจากนั้นก็จะยกบริษัทลูกอีกแห่งให้เขาไปบริหารเอง เพื่อจะให้เขาได้มีชีวิตและทรัพย์สมบัติเป็นของตัวเอง

ซูหวายอี้เลยเปลี่ยนมาใช้ชีวิตเป็นเด็กดีว่าง่ายเข้าหาบรรดาพี่ๆก่อน ไอ้ที่เคยทำตัวชั่วแกล้งพี่แล้วไปฟ้องพ่อ ก้อกลายเป็นเด็กดียอมสารภาพผิด ทั้งยังอ้อดอ้อนเหล่าพี่ชาย แต่ซูหวายอี้ไม่รู้ว่าที่ไปอ้อนพี่ใหญ่ไปๆมาๆนั้น ทำให้กำแพงหัวใจของพี่ใหญ่พังทลายลงมาแทน….รักเอยเลยเบ่งบานไปแทน แถมครอบครัวซูที่ซูหวายอี้อยู่อาศัยก้อใจดีสุด ทั้งรวยทั้งเปย์โคตรๆจนซูหวายอี้แทบไม่ต้องทำอะไร นอนรอรับทรัพย์และความรักเฉยๆก้อสบายไปทั้งชาติละ

ในเรื่องขำลักษณะเด่นของซูหวายอี้ น้องจะมีผมที่โดดเด้งอยู่ช่อหนึ่งกลางหัว มันจะเป็นเสาสัญญาณบ่งบอกอารมย์ของน้อง ถ้าอารมย์ดีช่อผมจะชูเป็นเสาอากาศท้าทายแรงลม แต่ถ้าซึมเศร้าช่อผมจะห่อเหี่ยวลงจนเหล่าพ่อแม่และพี่ๆทนไม่ได้ ต้องมาช่วยกันปลอบใจจนช่อผมเด้งสู้ลมอีกครั้ง55555

เรื่องนี้ซื้อเพราะปกสวยแต่ดีที่เนื้องเรื่องสนุกดี อ่านไปขำไปกับความคิดเองเออเองของซูหวายอี้เข้าปะทะความปากจัดของพี่ใหญ่ซูฉือ